-
1 turpiter
turpiter adv. with comp. and sup. [turpis], in an unsightly manner, repulsively: ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier, H.: claudicare, O.—Fig., in an unseemly manner, basely, shamefully, disgracefully, dishonorably: facere nihil: se in castra recipere, Cs.: an turpius meretrici dedit? an inprobius, etc.?: turpissime es perbacchatus.* * *repulsively, disgracefully, shamelessly -
2 inhonestē
inhonestē adv. [inhonestus], dishonorably, disgracefully: parere divitias, T.: accusare.* * *shamefully; dishonorably -
3 dedecorose
disgracefully; shamefully, dishonorablly -
4 dedecorose
dē-dĕcŏrōsus, a, um, adj., disgraceful, dishonorable (post-Aug., and very rare):nex,
Aur. Vict. Epit. 39 fin.—Comp., Hier. in Jes. 16, 58, 10.— Adv.: dēdĕcŏ-rōse, disgracefully: vixi, turpius peream, Nero ap. Aur. Vict. Epit. 5 fin. -
5 dedecorosus
dē-dĕcŏrōsus, a, um, adj., disgraceful, dishonorable (post-Aug., and very rare):nex,
Aur. Vict. Epit. 39 fin.—Comp., Hier. in Jes. 16, 58, 10.— Adv.: dēdĕcŏ-rōse, disgracefully: vixi, turpius peream, Nero ap. Aur. Vict. Epit. 5 fin. -
6 deformis
dē-formis, e ( abl. plur.: deformīs dentibus, Apul. Met. 10, p. 249, 9), adj. [forma; cf. 2. deformo].I.Departing, either physically or (more freq.) morally, from the right shape, quality, etc.; misshapen, deformed, unsightly, ugly, odious, disgusting; disgraceful, base (for syn. cf.:* Poet. a.taeter, foedus, turpis—freq. and class.): longus an brevis, formosus an deformis,
Cic. Inv. 1, 24, 35:deformem esse natum,
id. Cael. 3, 6; cf.:calvitio quoque deformis,
Suet. Dom. 18;and, deformissima femina (opp. pulcherrima),
Gell. 5, 11, 11:opus non deforme,
Caes. B. G. 7, 23, 5:nec ulla deformior species est civitatis quam, etc.,
Cic. Rep. 1, 34; cf.patria,
id. Fam. 4, 9, 3:solum patriae belli malis,
Liv. 5, 49; cf. Suet. Vesp. 8:agmen (sc. inerme),
Liv. 9, 6:turba,
id. 41, 3; cf. Suet. Aug. 35:spectaculum,
Liv. 1, 26, 10; 31, 24; cf.aspectus (opp. species honesta),
Cic. Off. 1, 35, 126:motus statusve,
id. Fin. 5, 12, 35 et saep.:oratio non tam honorifica audientibus quam sibi deformis,
Liv. 45, 44; cf. Quint. 9, 4, 15:blanditiae,
id. 8, 3, 65:convicia,
id. 6, 4, 10:libido,
id. 8, 6, 40:haesitatio,
id. 11, 2, 48:obsequium,
servile, Tac. A. 4, 20:aegrimonia,
Hor. Epod. 13, 18 et saep.:deforme et servile est caedi discentes,
Quint. 1, 3, 14;so with a subject-clause,
id. 9, 4, 72 (opp. foedissimum); id. 11, 3, 81 and 125; Tac. Or. 36 fin. al.; and in the comp., Plin. Ep. 1, 23, 2; id. ib. 8, 24 fin.; Val. Max. 3, 2, 6.— N. plur. as subst.:deformia meditari,
shameful deeds, Tac. A. 14, 15.—Misshapenly: formati, Apul. M. 8, p. 214, 4.—b.Inelegantly; disgracefully:* II.sonat junctura,
Quint. 8, 3, 45:dicet multa,
id. 11, 1, 82:vivo,
Suet. Ner. 49.— Comp.: deformius errasse, Sulpic. Sev. Dial. 1, 6, 6. —Shapeless:animae,
Ov. M. 2, 554. -
7 deformiter
dēformĭter, adv., inelegantly, disgracefully, etc.; v. deformis, no. I. fin. -
8 ignominiosus
ignōmĭnĭōsus, a, um, adj. [ignominia], disgraceful, shameful, ignominious (not freq. till after the Aug. per.).I.Of persons:II.exsul eras, ignominiosus,
branded with public ignominy, Quint. 7, 1, 8:filia,
Dig. 48, 5, 24; cf.:quid eos qui huic ignominioso agmini fuere obvii, existimasse putatis,
Liv. 2, 38, 4:quibusdam judiciis damnati ignominiosi fiunt, velut furti, vi bonorum raptorum, etc.,
Gai. Inst. 4, 182.— Hence, subst.: ignōmĭnĭōsus, i, m., a person branded with ignominy, one publicly disgraced:nec concilium inire ignominioso fas,
Tac. G. 6; Quint. 3, 6, 75; 77; 7, 5, 3.—In plur.:ignominiosis notas dempsit,
Suet. Vit. 8.—Of inanim. and abstr. things:ignominiosissimum caput,
Tert. Apol. 15: ignominiosa et flagitiosa dominatio, * Cic. Phil. 3, 14, 34:fuga,
Liv. 3, 23, 5:dicta (with immunda),
Hor. A. P. 247: missio, disgraceful dismissal (of a soldier), Dig. 49, 16, 3.— Adv.: ignōmĭnĭōsē, ignominiously, disgracefully:pugnare,
Eutr. 4, 24; 26.— Comp.:ab hominibus magis nullis ignominiosius eos tractari, quam a vobis,
Arn. 4, 147.— Sup.:ignominiosissime fugere,
Oros. 7, 7 fin. -
9 indecens
in-dĕcens, tis, adj., unseemly, unbecoming, indecent, improper, unsightly, ugly (post-Aug. and poet.).I.Of persons:II.numquid indecens sum?
Petr. 128; Mart. 5, 14, 7. —Of things:nasus,
Mart. 2, 11, 4:morbus,
id. 11, 61, 13:risus,
Suet. Claud. 30:morae,
Quint. 11, 3, 158:nihil est tam indecens quam, etc.,
id. 10, 2, 19; cf. 11, 1, 82.—Hence, indĕcenter, adv., unbecomingly, indecently, disgracefully (post-Aug. and poet.):non indecenter efferri,
Quint. 1, 5, 64:lusca,
Mart. 12, 22, 1. — Comp.:numquam vidi hominem beatum indecentius,
Sen. Ep. 27.— Sup.:intersistere indecentissime,
Quint. 8, 3, 45. -
10 indecenter
in-dĕcens, tis, adj., unseemly, unbecoming, indecent, improper, unsightly, ugly (post-Aug. and poet.).I.Of persons:II.numquid indecens sum?
Petr. 128; Mart. 5, 14, 7. —Of things:nasus,
Mart. 2, 11, 4:morbus,
id. 11, 61, 13:risus,
Suet. Claud. 30:morae,
Quint. 11, 3, 158:nihil est tam indecens quam, etc.,
id. 10, 2, 19; cf. 11, 1, 82.—Hence, indĕcenter, adv., unbecomingly, indecently, disgracefully (post-Aug. and poet.):non indecenter efferri,
Quint. 1, 5, 64:lusca,
Mart. 12, 22, 1. — Comp.:numquam vidi hominem beatum indecentius,
Sen. Ep. 27.— Sup.:intersistere indecentissime,
Quint. 8, 3, 45. -
11 inhonestus
ĭn-hŏnestus, a, um, adj.I.Dishonorable, disgraceful, shameful (class.):II.eho, impure, inhoneste, labes popli!
Plaut. Pers. 3, 3, 4:simus,
Cic. Rosc. Am. 18:ignotā matre inhonestus,
Hor. S. 1, 6, 36:vita,
Sall. C. 20, 9:exitus nobis non inhonestus,
inglorious, Prop. 2, 26, 58 (3, 22, 38 Müll.):mors,
id. 2, 7, 89 (2, 8 b, 27 M.); Liv. 29, 18:vulnus,
Verg. A. 6, 497:(hostes) inhonesta vulnera tergo accipiunt,
Ov. F. 2, 211:pax,
Tac. A. 15, 25:Vitellius gulā et ventre sibi inhonestus,
id. H. 2, 31 Orell. N. cr.:nihil injustum atque inhonestum, Auct. Or. pro Dom. 41: quid hoc joco inhonestius,
more indecent, Val. Max. 7, 8, 9.— Sup.:inhonestissima cupiditas,
Cic. Quint. Fr. 1, 1, 6 fin.:homo turpissimus atque inhonestissimus,
id. Rosc. Am. 18.—Unseemly, ugly, filthy:homo,
Ter. Eun. 2, 3, 65; 5, 4, 16.— Hence, adv.: ĭn-hŏnestē, dishonorably, disgracefully:parere divitias,
Ter. And. 4, 5, 2:accusare,
Cic. Att. 2, 1, 9:submitti alicui,
Vell. 2, 37, 3:(with improbe) facere aliquid,
Gell. 10, 19, 1.— Comp., Capitol. Ver. 8. -
12 probrosus
A.Of persons:B.vitā probrosus, et opertus infamiā,
Tac. A. 3, 68:feminae,
Suet. Dom. 8:sordidissimus, et probrosissimus,
Claud. Mamert. Grat. Act. ad Jul. 19.—Of things:crimen,
Cic. Font. 12, 37:o magna Carthago, probrosis Altior Italiae ruinis!
Hor. C. 3, 5, 39:natura,
Suet. Calig. 11:carmina,
lampoons, Tac. A. 14, 48:sermones,
abusive discourses, id. ib. 2, 50:probrosae mollitiei homo,
Plin. 28, 8, 27, § 106:compellationes,
Gell. 1, 5, 2.— Adv.: prŏbrōsē, [p. 1450] disgracefully, infamously (postAug.):probrose leno illam prostituit,
Sen. Contr. 1, 2:obicere,
Gell. 17, 21, 31. -
13 vitilitigo
vĭtĭlītĭgo, āre, v. n. [vitium-litigo], to quarrel disgracefully, to brawl, wrangle to abuse, calumniate: scio ego, quae scripta sunt, si palam proferantur, multos fore qui vitilitigent, Cato ap. Plin. praef. § 30; cf. vitilitigator.
См. также в других словарях:
Disgracefully — Disgraceful Dis*grace ful, a. Bringing disgrace; causing shame; shameful; dishonorable; unbecoming; as, profaneness is disgraceful to a man. {Dis*grace ful*ly}, adv. {Dis*grace ful*ness}, n. [1913 Webster] The Senate have cast you forth… … The Collaborative International Dictionary of English
disgracefully — adv. Disgracefully is used with these verbs: ↑behave … Collocations dictionary
disgracefully — disgraceful ► ADJECTIVE ▪ shockingly unacceptable. DERIVATIVES disgracefully adverb … English terms dictionary
disgracefully — adverb in a dishonorable manner or to a dishonorable degree his grades were disgracefully low • Syn: ↑ingloriously, ↑ignominiously, ↑discreditably, ↑shamefully, ↑dishonorably, ↑dishonourably • D … Useful english dictionary
disgracefully — adverb see disgraceful … New Collegiate Dictionary
disgracefully — See disgraceful. * * * … Universalium
disgracefully — adverb In a disgraceful manner … Wiktionary
disgracefully — adv. shamefully, dishonorably; indecently … English contemporary dictionary
disgracefully — dis·grace·ful·ly … English syllables
disgracefully — See: disgraceful … English dictionary
disgraceful — disgracefully, adv. disgracefulness, n. /dis grays feuhl/, adj. bringing or deserving disgrace; shameful; dishonorable; disreputable. [1585 95; DISGRACE + FUL] * * * … Universalium