-
1 πίτῡρον
-
2 στρατιώτης
στρατιώτης, ὁ, der Bürger, der kriegspslichtig ist u. Kriegsdienste thut, der Krieger, Her. u. Folgde überall, oft in der Anrede. ὦ ἄνδρες στρατιῶται, Xen. (s. ἀνήρ); – später auch der um Sold Kriegsdienste thut, der eigtl. ξένος oder μισϑοφόρος heißt, Arist. eth. 3, 8; – ποτάμιος στρατιώτης, eine Wasserpflanze, vielleicht eine Art Wasserlinse, Diosc.; eine andere Pflanze ist στρατιώτης χιλιόφυλλος, achillea tomentosa, Diosc.
-
3 στρουθίον
στρουθίον, τό, 1) dim. von στρουϑός, Arist. H. A. 5, 2. 9, 7; Sperling, N. T., z. B. Ev. Matth. 10, 29. – 2) sc. ῥιζίον, Seifenkraut, zum Reinigen der Wolle gebraucht, βαφικὴ βοτάνη, Luc. Alex. 12; Thcophr. u. Diosc. – 3) στρουϑία od. στρούϑια μῆλα, auch στρούϑειον, Birnquitte, nach Galen., de sanit. tuend. c. ult., τὰ Κυδωνίων μήλων τὰ μείζω καὶ ἡδίω καὶ ἧττον στρυφνά, ἃ στρούϑια καλοῠσιν οἱ κατὰ τὴν ἡμετέραν Ἀσίαν Ἕλληνες; so auch Theophr. u. Diosc.
-
4 φακός
φακός, ὁ, 1) die Linsenpflanze u. ihre Frucht, die bes. bei Leichenbegängnissen gegessen wurde; Solon 30; Her. 4, 17 u. A.; Diosc.; dah. τὸν φακὸν ηὐτρέπισαν Nicarch. 26 (XI, 119); – φακὸς ὁ ἐπὶ τῶν τελμάτων, die Wasserlinse, Diosc. – 2) ein linsenförmiges Gefäß, eine flachrunde Wärmflasche, Hippocr. – 3) ein linsenförmiger Fleck am Leibe, Leberfleck, auch Sommersprossen; Medic.; Plut. S. N. V. 21.
-
5 φλύω
φλύω ( = βλύω, vgl. auch φλέω), überquellen, -sprudeln, aufwallen, vom kochenden oder sonst heftig bewegten Wasser; ἀνὰ δ' ἔφλυε καλὰ ῥέεϑρα Il. 21, 361; nach Ael. H. A. 3, 41 = πολυκαρπεῖν, durch εὐϑηνέω erkl. von Schol. Ap. Rh 1, 115. – Auch von Worten überfließen, viel schwatzen, μὴ μάτην φλῠσαι ϑέλων Aesch. Prom. 502; γράμματα ἐπ' ἀσπίδος φλύοντα, prahlend, Spt. 643; φήμην σ'υγερὴν ἔφλυσεν Ἀρχίλοχος Diosc. 23 (VII, 351). – [Υ ist bei Hom. kurz, u. öfter imt praes. u. impt., aber auch im aor. kurz bei sp. D., wie Mel. 119 Diosc. 23, wenn die auf υ folgende Sylbe kurz ist.]
-
6 χονδριάω
-
7 ψῡχω
ψῡχω, aer. pass. ἐφύχϑην, Diosc. 11 (VI, 220), u. ἐψύγην wie ἐψύχην, s. Lob. Phryn. 318, – 1) hauchen, blasen, athmen, ἦκα μάλα ψύξασα Il. 20, 440. – Für βιβλία ψύχειν, poet, bei Plut. plac. phil. 1, 7 was vomere erkl. wird, steht S. Emp. adv. phys. 1, 51 ψήχων. – 2) gew. kalt od. kühl machen, abkühlen; Her. 3, 104; Ggstz ϑερμαίνω Plat. Phaed. 268 b Tim. 46 d Phaed. 71 b; ἄγρια πνεύματα ἐψύχϑη Diosc. a. a. O.; dah. auch tödten, ψύξει σ' ὁ δαίμων τῷ πεπρωμένῳ χρόνῳ Alexis bei Ath. VIII, 336 f; Ap. Rh. 4, 1527; u. von kalter, herzzerreißender Qual, Aesch. Prom. 696. – Pass. sich abkühlen, kalt werden, Her. 4, 181; vom Feuer, erlöschen, Plat. Criti. 120 b. – Nic. Th. 473 braucht auch dat act. in dieser Bdtg. – 3) trocknen, dörren, Xen. Cyn. 5, 3. – [Υ, stets lang, ist nur im aor. II. pass. kurz, Ar. Nub. 151.]
-
8 μυος-ώτη
-
9 κεράτιον
κεράτιον, τό, 1) dim. von κέρας, kleines Horn, Arist. H. A. 4, 2 u. sonst; – vom Steg der Lyra, Schol. Ar. Ran. 235. – 2) das hornförmig gebogene Johannisbrot, Diosc., Galen. – 3) wie siliqua, ein Gewicht, der sechste Theil eines Skrupels, Schol. Ar. Plut. 885 u. Sp. – 4) ein Kraut, Bockshorn, = τῆλις, Diosc.
-
10 βαρύς
βαρύς, εῖα, ύ, 1) schwer von Gewicht, lastend, καὶ γεώδης Plat. Phaed. 81 a. Ggstz κοῠφος Phil. 14 d u. öfter; von Schwerbewaffneten, βαρύτερος ὁπλίτης Legg. VIII, 833 b; τὸ βαρύτατον τοῦ στρατεύματος Xen. Cyr. 5, 3, 37, die ϑωρακοφόροι; τὰ βαρέα τῶν ὅπλων, = ὁπλῖται, Pol. 1, 76 u. öfter; βαρεῖα δύναμις Plut. Marc. 6; τὰ ἐν βαρέσιν ὅπλοις D. Sic. 19, 19. Aber ἀνὴρ βαρύς Nic. Al. 401 ein starker Mann; s. nachher χεῖρες. – 2) vom Tone u. von der Stimme, stark, heftig, tief, φϑόγγον Od. 9, 257; oft bei Plat. u. Folgenden; Gegensatz ὀξύς Conv. 187 b; Phil. 26 b; βαρυτάτη χορδή, die tiefste Saite, Phaedr. 268 d. Vgl. βαρὺ βρύχημα λέοντος Archi. 27 ( App. 94); αὐλὸς ἐνυαλίου Tymn. 1 (VI, 151); βαρὺ μυκᾶν u. βαρὺς ἀκοῆς ψόφος, von den Pauken, Diosc. 11 (VI, 220). Bei den Gramm. βαρεῖα, sc. προσῳδία, accentus gravis; so schon Plat. συλλαβή Crat. 399 b. – 3) schwer von etwas belastet, σὺν γήρᾳ Soph. O. R. 637; ἐν γήρᾳ Ai. 996; ὑπὸ γήρως Ael. V. H. 9, 1; vgl. Theocr. 24, 100; νόσῳ Soph. Tr. 234; βάσις 962; so bes. Sp., ὑπὸ μέϑης Plut.; ἐκ τοῖν σκελοῖν Luc. Tim. 26. Von Speisen, schwer zu verdauen, Ath. III, 116 e; vgl. Xen. Cyn. 7, 4. Uebertr. – 4) wie χεὶρ βαρεῖα, Il. 1, 219, zunächst die starke, kräftige Hand ist, so οὔ τις σοὶ βαρείας χεῖρας ἐποίσει 1, 89 schwer, feindselig; so oft im üblen Sinne, lästig, beschwerlich, ἄτη 2, 111; ἔρις 20, 55; κακότης 10, 71; ὀδύναι 5, 417; ϑανάτοιο βαρείας κῆρας Iliad. 21, 548; κλῶϑες, Parzen, Od. 7, 197; vgl. βαρὺ στενάχειν Odyss. 8, 95, βαρέα στενάχειν 10, 76. So Pind. πένϑος Ol. 2, 75; δουλία P. 1. 75; νεῖκος N. 6, 52; νόσος P. 5, 63; Soph. Phil. 1314; Tragg. τύχαι, Aesch. Spt. 314; συμφορά Pers. 1001; Soph. Tr. 743; χολὴ δαίμονος Aesch. Ag. 1660; Ζηνὸς κότος 342; μῆνις Soph. O. C. 1330; ὀργή Phil. 368; ϑυμός Theocr. 1, 96; φάτις Soph. Phil. 1034 u. sonst; sp. D., z. B. ἡλίου ϑάλπος Diosc. 12 (VI, 290); νόημα Damaget. 5 (VII, 9). Prosa, ὀδμή Her. 6, 119; ζημία, ἔχϑραι Plat. Legg. XI, 926 d 935 a; βαρὺς εἶναι τοῖς συνοῠσι, beschwerlich, Theaet. 210 c; Folgde; βαρὺ τὸ χωρίον Xen. Mem. 3, 6, 12; πόλεμος Dem. 18, 241; πρόςταγμα Pol. 1, 31. Dah. βαρέως φέρειν, moleste ferre. συμφοράς Plat. Menex. 248 c; βαρύτατα φέρειν Crit. 43 c, sich gekränkt fühlen; Sp.; βαρέως ἀκούειν. ungern hören, Xen. An. 2, 1, 9; βαρέως ἔχω πρός τι, etwas ist mir unangenehm, Arist. pol. 5, 8, 11. Seltener – 5) bes. Sp., viel vermögend, einflußreich, mächtig, βαρεῖς καὶ φοβεροὶ γείτονες Pol. 1, 10; δύναμις πολυτελὴς καὶ β. 2, 23; χείρ, πόλις u. ä., D. Sic.
-
11 θρόμβος
θρόμβος, ὁ (τρέφω), eigtl. eine geronnene Blutmasse, αἵματος, φόνου, Aesch. Ch. 526 Eum. 175; sp. D., wie Diosc. 13 (VII, 430); auch Plat. Critia. 120 a. Von geronnener Milch, Antiphan. bei Ath. X, 449 c; Nic. Al. 373. Vom Salz, das aus kleinen Theilchen zu einer Masse krystallisirt ist, Diosc.; vom Asphalt, Her. 1, 179.
-
12 λιθ-άργυρος
λιθ-άργυρος, ἡ, eigtl. Steinsilber, Glätte, Silber- u. Bleiglätte, die beim Schmelzen des Silbers u. s. w. entsteht, spuma argenti; Nic. Al. 607; Diosc.; bei Hippocr. auch ἀργυρίου ἄνϑος genannt. Auch ein Metall, aus dem weiße, dem Zinn ähnliche Gefäße gemacht wurden, wahrscheinlich eine Mischung von Blei u. Silber, stannum, Diosc. – Auch adj., ὄλπη, = λιϑαργύρινος, Achaeus bei Ath. X, 451 e.
-
13 ἀναπλάσσω
A form anew, remodel, restore a broken nose, Hp.Mochl.2; rebuild,οἰκίδια PHal.1.183
(iii B. C.): metaph., ἀ. ταύτας [τὰς ἑταίρας] Alex.98.5:—[voice] Med., ἀναπλάσασθαι οἰκίην rebuild one's house, Hdt.8.109.2 simply, model, mould, fashion,τῆς Αἰδοῦς.. τἄγαλμ' ἀ. Ar.Nu. 995
, cf. AP7.410 (Diosc.), al.;τὰ μέλη τοῦ παιδός Pl.Alc.1.121d
: metaph., τοῖς ψηφίσμασιν ἀ. [Ἀλέξανδρον] Demad.11; make up,τροχίσκους Dsc.1.8
, al.3 metaph., ἀ. διπλάσια τῆς ἀληθείας κακά invent, imagine them, Philem.160, cf. Plb.3.94.2, D.H.1.53;πολλοὺς θεούς Ph.2.262
;αἰτίας Procop.Arc.15
; ἐπιστολήν ib.12, Philostr.VA7.35: abs., imagine vainly, Metrod.Herc.831.14, cf. 17, Phld.D.1.17:—also in [voice] Med., AP9.710 (Diosc.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναπλάσσω
-
14 θανάσιμος
θανάσιμος, ον (s. θάνατος; Aeschyl. et al.) deadly θ. φάρμακον (Eur., Ion 616; Diod S 4, 45, 2; Diosc. 2, 24; SIG 1180, 2; Philo, Plant. 147; Jos., Ant. 4, 279; 17, 69) deadly poison ITr 6:2. θηρία ἑρπετὰ θ. death-dealing vermin Hs 9, 1, 9 (λάχανα … θ. Just., D. 20, 3).—Subst. (so the pl. Diosc. 2, 19; 2, 81, 1; Jos., Ant. 14, 368) θανάσιμόν τι Mk 16:18.—DELG s.v. θάνατος. M-M. Spicq. -
15 σμυρνίζω
σμυρνίζω (s. σμύρνα; in the sense ‘be like myrrh’ Diosc., Mat. Med. 1, 66, 1 W.) perf. pass. ptc. ἐσμυρνισμένος treat with myrrh (cp. Cyranides p. 89, 13; 97, 20; PGM 36, 313; Cos. and Dam. 33, 115) ἐσμυρνισμένος οἶνος wine flavored with myrrh Mk 15:23 (cp. Pliny, NH 14, 13 vina myrrhae odore condita; Chariton 8, 1, 12 οἶνος κ. μύρα). The μυρσινίτης οἶνος (Diosc. 5, 37; Chion, Ep. 6), wine mixed with myrtle juice, was something different.—DELG s.v. σμύρνη. TW. -
16 πρός-τυπος
πρός-τυπος, in halb erhabener Arbeit gemacht, bas-relief, im Ggstz von ἔκτυπος, haut-relief, oder dem περιφανῆ τετορνευμένα, Ath. V, 199 e; – dah. übh. anliegend, φύλλα, Diosc.
-
17 πρός-κλυσμα
πρός-κλυσμα, τό, dasjenige, womit man ausspült, Spülwasser, Diosc.
-
18 πρό-τροπος
πρό-τροπος, ὁ, οἶνος, Diosc., s. πρόδρομος. Vgl. πρότραπος.
-
19 πρασίζω
πρασίζω, die grüne Lauchfarbe haben, lauchgrün sein; Diosc., Schol. Theocr. 10, 18.
-
20 προ-πήγνῡμι
προ-πήγνῡμι, auch προπηγνύω (s. πήγνυμι), vorn od. vorher befestigen; προπεπηγός, vorn geronnen, Sp., wie Diosc.
См. также в других словарях:
Dioscvri — DIOSC ÉRI, órum, Gr. Διόσκουροι, ων, (⇒ Tab. X.) 1 §. Namen. Diese heißen mit ihren besondern Namen Castor und Pollux, werden aber zusammen Dioscúri von Δεὺς, Διὸς, Jupiter, und κόρος, Knabe, und also gleichsam Jupiters Knaben oder Söhne genannt … Gründliches mythologisches Lexikon
ДЕМОКРИТ — [греч. Δημόκριτος] (ок. 470 или 460 60 е гг. IV в. до Р. Х.), древнегреч. философ, досократик, основоположник атомистического учения. Иногда именуется по месту рождения Абдеритом (из г. Абдера, Фракия). Дата рождения Д. еще в античности была… … Православная энциклопедия
Apricot — A pri*cot, n. [OE. apricock, abricot, F. abricot, fr. Sp. albaricoque or Pg. albricoque, fr. Ar. albirq[=u]q, al burq[=u]q. Though the E. and F. form abricot is derived from the Arabic through the Spanish, yet the Arabic word itself was formed… … The Collaborative International Dictionary of English
Prunus Armeniaca — Apricot A pri*cot, n. [OE. apricock, abricot, F. abricot, fr. Sp. albaricoque or Pg. albricoque, fr. Ar. albirq[=u]q, al burq[=u]q. Though the E. and F. form abricot is derived from the Arabic through the Spanish, yet the Arabic word itself was… … The Collaborative International Dictionary of English
Pedanius Dioscorides — Seated Dioscorides writing, an illumination from the Vienna Dioscurides Pedanius Dioscorides (Greek: Πεδάνιος Διοσκουρίδης; circa 40 90 AD) was a Greek physician, pharmacologist and botanist, the author of a 5 volume encyclopedia about herbal… … Wikipedia
Procession — A procession (French procession via Middle English, derived from Latin, processio, from procedere, to go forth, advance, proceed) is an organized body of people advancing in a formal or ceremonial manner. Funeral Procession, illustrated in a… … Wikipedia
Episcopal Diocese of South Carolina — Diocese of South Carolina Location Ecclesiastical province Province IV Statistics Congregations 76 Members 25,830 … Wikipedia
Theodotus of Antioch — Theodotus, patriarch of Antioch (?? ndash;429), in A.D. 420 [(Clinton, F. R. ii. 552)] succeeded Alexander, [After the deposition of Meletius of Antioch in 361, the Meletian Schism saw at least four groups lay claim to the see of Antioch.… … Wikipedia
Dioscórides — Saltar a navegación, búsqueda Pedanio Dioscórides Anazarbeo Pedanio Dioscórides … Wikipedia Español
Matthiŏlus — Matthiŏlus, Peter Andr. (eigentlich Mattioli), geb. 1500 in Siena; lebte bis 1527 in Rom, zog sich während der Kriegsunruhen in die Gegend von Trient zurück, wo er 13 Jahre zubrachte, hierauf prakticirte er noch 12 Jahre in Görz, ging von da als… … Pierer's Universal-Lexikon
dioscin — /duy os in/, n. Biochem. a saponin, found in Mexican yams, that on hydrolysis produces diosgenin, glucose, and rhamnose. [ < NL Diosc(orea) (see DIOSGENIN) + IN2] * * * … Universalium