-
1 genus
1.gĕnus, ĕris, n. [= genos, root GEN, gigno, gens], birth, descent, origin; and concr., a race, stock, etc. (cf.: familia, gens, stirps).I.Lit.A.In gen.: bono genere gnati, Cato ap. Gell. 10, 3, 17; cf.:B.ii, qui nobili genere nati sunt,
Cic. Verr. 2, 5, 70, § 180:amplissimo genere natus,
Caes. B. G. 4, 12, 4:genere regio natus,
Cic. Rep. 1, 33:C. Laelius, cum ei quidam malo genere natus diceret, indignum esse suis majoribus, at hercule, inquit, tu tuis dignus,
id. de Or. 2, 71, 286:genere et nobilitate et pecunia sui municipii facile primus,
id. Rosc. Am. 6, 15:esse genere divino,
id. Rep. 2, 2:contempsisti L. Murenae genus, extulisti tuum,
id. Mur. 7, 15:hic sacra, hic genus, hic majorum multa vestigia,
id. Leg. 2, 1, 3; cf. id. Brut. 58, 212; id. Rep. 1, 18:adulescens, cujus spei nihil praeter genus patricium deesset,
Liv. 6, 34, 11:in famam generis ac familiae,
Quint. 3, 11, 12; 5, 10, 24:genus Lentulorum,
id. 6, 3, 67:Atys, genus unde Atii duxere Latini,
Verg. A. 5, 568:fortuna non mutat genus,
Hor. Epod. 4, 6:virginem plebei generis petiere juvenes, alter virgini genere par, alter, etc.,
Liv. 4, 9, 4:qui sibi falsum nomen imposuerit, genus parentesve finxerit, etc.,
Plaut. Sent. 5, 25, 11.— Plur.:summis gnati generibus,
Plaut. Most. 5, 2, 20.—In partic., birth, for high or noble birth (mostly poet.):II.cum certi propter divitias aut genus aut aliquas opes rem publicam tenent, est factio,
Cic. Rep. 3, 14: pol mihi fortuna magis nunc defit quam genus, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 394 Vahl.):et genus et virtus, nisi cum re vilior alga est,
Hor. S. 2, 5, 8; cf.:et genus et formam regina pecunia donat,
id. Ep. 1, 6, 37:non, Torquate, genus, non te facundia, non te Restituet pietas,
id. C. 4, 7, 23:jactes et genus et nomen inutile,
id. ib. 1, 14, 13; cf.:cui genus et quondam nomen natique fuissent,
Verg. A. 5, 621:nunc jam nobis patribus vobisque plebei promiscuus consulatus patet, nec generis, ut ante, sed virtutis est praemium,
Liv. 7, 32, 14; cf. id. 4, 4, 7.Transf.A.Like gens and stirps, a descendant, offspring, child; and collect., descendants, posterity, race ( poet.): neve tu umquam in gremium extollas liberorum ex te genus, Enn. ap. Cic. Or. 46, 155 (Trag. v. 347 Vahl.):B.credo equidem, genus esse deorum,
Verg. A. 4, 12:Uraniae genus, Hymen,
i. e. her son, Cat. 61, 2:audax Iapeti,
i. e. his son Prometheus, Hor. C. 1, 3, 27:Jovis,
i. e. Perseus, Ov. M. 4, 609; cf. also Prop. 2, 2, 9; Hor. C. 2, 14, 18:genus Adrasti,
i. e. Diomede, grandson of Adrastus, Ov. F. 6, 433;so of a grandson,
id. M. 2, 743; cf.nepotum,
Hor. C. 3, 17, 4:Tantali genus,
id. ib. 2, 18, 37:Danai,
id. ib. 2, 14, 18:Messi clarum genus Osci,
id. S. 1, 5, 54:ab alto Demissum genus Aenea,
i. e. Octavianus, as the adopted son of Julius Cœsar, id. ib. 2, 5, 63:sive neglectum genus et nepotes Respicis auctor,
i. e. the Romans, id. C. 1, 2, 35; cf. ib. 3, 6, 18:regium genus,
id. ib. 2, 4, 15. —Of an assemblage of objects (persons, animals, plants, inanimate or abstract things) which are related or belong together in consequence of a resemblance in natural qualities; a race, stock, class, sort, species, kind (in this signif. most freq. in all periods and kinds of writing).1.In gen.a.Of living things: ne genus humanum temporis longinquitate occideret, propter hoc marem cum femina esse coniunctum, Cic. ap. Col. 12, 1 (Fragm. Cic. 1, 5 Baiter):(β).quod ex infinita societate generis humani ita contracta res est, etc.,
of the human race, Cic. Lael. 5, 20; cf. id. Rep. 1, 2 fin.:o deorum quicquid in caelo regit Terras et humanum genus,
Hor. Epod. 5, 2;for which: consulere generi hominum,
Cic. Rep. 3, 12; cf.:cum omni hominum genere,
id. ib. 2, 26; Hor. Ep. 2, 1, 7:solivagum genus,
Cic. Rep. 1, 25: potens vir cum inter sui corporis homines tum etiam ad plebem, quod haudquaquam inter id genus contemptor ejus habebatur, i. e. among the Plebeians, Liv. 6, 34, 5: Graium genus, the Grecian race, Enn. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 149 Vahl.):virtus est propria Romani generis atque seminis,
Cic. Phil. 4, 5, 13; cf. id. Ac. 2, 27, 86:Ubii, paulo quam sunt ejusdem generis et ceteris humaniores,
Caes. B. G. 4, 3, 3; cf.also: impellit alios (Aeduos) iracundia et temeritas, quae maxime illi hominum generi est innata,
race of men, id. ib. 7, 42, 2; so, like gens, of nations, peoples, tribes: ferox, Sall. Fragm. ap. Arus. Mess. s. v. insolens, p. 241 Lind. (Hist. 1, 14 Gerl.); Liv. 34, 7, 6:implacidum (Genauni),
Hor. C. 4, 14, 10:durum ac velox (Ligures),
Flor. 2, 3, 4:omne in paludes diffugerat,
id. 3, 10, 14:Graecorum,
Cic. Fl. 4, 9:Numidarum,
Liv. 30, 12, 18:genus omne nomenque Macedonum,
id. 13, 44, 6; Nep. Reg. 2:Italici generis multi mortales,
Sall. J. 47, 1:Illyriorum,
Liv. 27, 32, 4; 27, 48, 10; 42, 47 fin.:Scytharum,
Just. 2, 3, 16; Tac. H. 2, 4; Suet. Ner. 37; Vell. 2, 118, 1.—In plur.:conventus is, qui ex variis generibus constaret,
Caes. B. C. 2, 36, 1:olim isti fuit generi quondam quaestus apud saeclum prius... est genus hominum, qui se primos esse omnium rerum volunt,
class of men, profession, Ter. Eun. 2, 2, 15 and 17:firmi et stabiles et constantes (amici), cujus generis est magna penuria,
Cic. Lael. 17, 62:saepius genus ejus hominis (sc. procuratoris rei publicae) erit in reliqua nobis oratione tractandum,
id. Rep. 2, 29 fin.; cf.:genus aliud tyrannorum,
id. ib. 1, 44:judicum genus et forma,
id. Phil. 5, 5, 13:istius generis asoti,
id. Fin. 2, 8, 23; cf.:omnium ejus generis poëtarum haud dubie proximus,
Quint. 10, 1, 85:liberrimum hominum,
id. 10, 12, 2, § 22:irritabile vatum,
Hor. Ep. 2, 2, 102:hoc omne (ambubajarum, etc.),
id. S. 1, 2, 2:hominum virile, muliebre,
Cic. Inv. 1, 24, 35:equidem fabulam et fictam rem ducebam esse, virorum omne genus in aliqua insula conjuratione muliebri ab stirpe sublatum esse,
Liv. 34, 2, 3:cedat consulari generi praetorium,
Cic. Planc. 6, 15:ad militare genus = ad milites,
Liv. 24, 32, 2:alia militaris generis turba,
id. 44, 45, 13:castellani, agreste genus,
id. 34, 27, 9 Weissenb. ad loc.— Sing. with plur. predicate:Ministrantibus sibi omni genere turpium personarum,
Capitol. Ver. 4.—In plur.:eorum hominum... genera sunt duo,
Caes. B. G. 6, 13, 1:tria auditorum,
Quint. 3, 4, 6.— Repeated in the relative-clause:duo genera semper in hac civitate fuerunt... quibus ex generibus,
Cic. Sest. 45, 96.—In the acc., of description (v. Roby's Gram. 2, p. 42 sq.):quot et quod genus pastores habendi,
of what kind, Varr. R. R. 2, 10, 1:quod genus ii sunt, etc.,
Auct. Her. 2, 30, 48; cf. in the foll.—Of animals, plants, etc.: genus altivolantum, the race of birds, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 84 Vahl.); cf.: genu' pennis condecoratum, id. Fragm. ap. Varr. L. L. 5, § 59:b.lanigerum, id. Fragm. ap. Paul. ex Fest. s. v. Cyprio, p. 59 Müll.: squamigerum,
Lucr. 1, 162; cf.piscium,
Hor. C. 1, 2, 9:silvestre,
Lucr. 5, 1411:omne ferarum,
id. 5, 1338:acre leonum,
id. 5, 862:malefici generis plurima animalia,
Sall. J. 17, 6:diversum confusa genus panthera camelo,
Hor. Ep. 2, 1, 195:animantūm propagare genus,
to propagate the race, Lucr. 1, 195:ad genus faciendum,
Just. 2, 9 fin.:juxta genus suum,
Vulg. Gen. 1, 11 saep.— Plur.:quae vero et quam varia genera bestiarum vel cicurum vel ferarum!
Cic. N. D. 2, 39, 99:piscium genera,
Quint. 5, 10, 21.—In the acc., of description:porticus avibus omne genus oppletae,
Varr. R. R. 3, 5, 11:pascuntur omne genus objecto frumento,
id. ib. 3, 6:boves et id genus pecua,
App. M. 2, p. 115, 4; id. Flor. p. 37. —Of inanim. and abstr. things, kind, sort, description, class, order, character:2.genus ullum materiaï,
Lucr. 2, 304:cum is (sol) quoque efficiat, ut omnia floreant et in suo quaeque genere pubescant,
Cic. N. D. 2, 15, 41:naves omni genere armorum ornatissimae,
Caes. B. G. 3, 14, 2:cibi genus,
id. ib. 4, 1, 9:cum omni genere commeatus,
Liv. 30, 36, 2:frugum,
id. 38, 15, 9:hoc sphaerae genus,
Cic. Rep. 1, 14:hoc triplex rerum publicarum genus,
id. ib. 2, 23:regale civitatis,
id. ib.; cf.:totum regiae civitatis,
id. ib. 2, 29:novum imperii,
id. ib. 2, 32:ipsum istud genus orationis exspecto,
id. ib. 1, 24 fin.; cf.: dulce orationis, id. Or. 13, 42:qua re esset hoc bellum genere ipso necessarium,
id. de Imp. Pomp. 10, 27; cf.:genus hoc erat pugnae, quo, etc.,
Caes. B. G. 1, 48, 4:potestas annua (consulum) genere ipso ac jure regia,
Cic. Rep. 2, 32:genus vitae... genus aetatis,
id. Off. 1, 32, 117:optimum emendandi,
Quint. 10, 4, 2:dicendi,
Cic. Off. 1, 1, 3; Quint. 8, 3, 56; 12, 10, 69:simplex rectumque loquendi,
id. 9, 3, 3:omnis generis tormenta,
Liv. 32, 16, 10:praeda ingens omnis generis,
id. 27, 5, 9; so,omnis generis, with tela,
id. 38, 26, 4;with naves,
id. 34, 8, 5;with eloquentia,
id. 39, 40, 7, etc.—Repeated in the relative-clause:erat haec (ratio) ex eodem genere, quod ego maxime genus ex sociorum litteris reperire cupiebam,
Cic. Verr. 2, 2, 74, § 183.—In plur.:Caesar haec genera munitionis instituit,
Caes. B. G. 7, 72, 1:disserere de generibus et de rationibus civitatum,
Cic. Rep. 2, 11; cf. id. ib. 1, 26;28: genera juris institutorum, morum consuetudinumque describere,
id. ib. 3, 10:genera furandi,
id. Verr. 2, 2, 7, § 18.—In the acc., of description: omne, hoc, id, quod genus, for omnis, ejus, hujus, cujus generis, of every, of this, of which kind:sub urbe hortum omne genus, coronamenta omne genus,
Cato, R. R. 8, 2; Varr. R. R. 1, 29, 1:omne genus simulacra feruntur,
Lucr. 4, 735:si hoc genus rebus non proficitur,
Varr. R. R. 2, 1, 23; id. L. L. 9, § 110 Müll.; Lucr. 6, 917 and Hor. S. 2, 6, 44:in id genus verbis,
Varr. L. L. 10, § 79; 8, 7, 108, § 17:in id genus libris,
Gell. 3, 8, 1:scis me ante orationes aut aliquid id genus solitum scribere,
Cic. Att. 13, 12, 3:vitanda sunt illa, quae propinqua videntur: quod genus, fidentiae contrarium est diffidentia, etc.,
for example, id. Inv. 2, 54, 165; so ib. 2, 52, 157; 2, 54, 162; 2, 57, 172; Lucr. 4, 271; 6, 1058:lege jus est id quod populi jussu sanctum est, quod genus: ut in jus eas cum voceris,
Auct. Her. 2, 13, 19; cf.ib. sqq.— In gen.: i. q. res or aliquid: ut in omni genere hujus populi (Graeci) consuetudinem videretur imitatus,
in all respects, in everything, Cic. Rep. 2, 20; cf.:innumerabiles res sunt, in quibus te quotidie in omni genere desiderem,
id. Q. Fr. 2, 2 fin.:incredibile est, quam me in omni genere delectarit,
id. Att. 16, 5, 2:medici assiduitas et tota domus in omni genere diligens,
id. ib. 12, 33, 2;7, 1, 2: qui in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is ineptus dicitur,
in any respect whatever, id. de Or. 2, 4, 17:qua de re et de hoc genere toto pauca cognosce,
id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 4.—Adverb.: in genus, in general, generally:sermones in genus communes,
Gell. 4, 1 fin. —In partic.a.In philos. lang., opp. partes, and comprising them within itself, a general term, logical genus:b.genus est id, quod sui similes communione quadam, specie autem differentes, duas aut plures complectitur partes,
Cic. de Or. 1, 42, 189; cf.: genus est, quod plures partes amplectitur, ut animal;pars est, quae subest generi, ut equus. Sed saepe eadem res alii genus, alii pars est: nam homo animalis pars est, Thebani aut Trojani genus,
id. de Inv. 1, 22, 32: genus est, quod partes aliquas amplectitur, ut cupiditas;pars est, quae subest generi, ut cupiditati amor, avaritia,
id. ib. 1, 28, 42; cf.also: genus est notio ad plures differentias pertinens,
id. Top. 7, 31:nec vero sine philosophorum disciplina genus et speciem cujusque rei cernere neque eam definiendo explicare nec tribuere in partes possumus, etc.,
id. Or. 4, 16; cf. ib. 33, 117:formae dicendi specie dispares, genere laudabiles,
id. de Or. 3, 9, 34:perturbationes sunt genere quatuor, partibus plures,
id. Tusc. 3, 11, 24; cf. ib. 5, 25, 71:et conjuncta quaeremus, et genera et partes generibus subjectas, et similitudines, etc.,
id. de Or. 2, 39, 166;opp. species and pars,
Varr. R. R. 3, 3, 3.—In gram., gender: transversi sunt (ordines) qui ab recto casu obliqui declinantur, ut albus, albi, albo;2.directi sunt, qui ab recto casu in rectos declinantur, ut albus, alba, album. Transversorum ordinum partes appellantur casus, directorum genera: utrisque inter se implicatis forma,
Varr. L. L. 10, § 22 Müll.:quod ad verborum temporalium rationem attinet, cum partes sint quatuor: temporum, personarum, generum, divisionum, etc.,
ib. 9, § 95:in nominibus tria genera,
Quint. 1, 4, 23:barbarismum fieri per numeros aut genera,
id. 1, 5, [p. 811] 16;9, 3, 6: in verbis quoque quis est adeo imperitus, ut ignoret genera et qualitates, etc.,
id. 1, 4, 27.gĕnus, ūs, v. genu. -
2 dēmōnstrātiō
dēmōnstrātiō ōnis, f [demonstro], a showing, pointing out, description: gestus sententiam demonstratione declarans: conversam habere.— An exposition, explanation: huius generis: quem ad modum quidque fiat.— Demonstrative oratory, eulogy.* * *demonstration, clear proof; description, definition by features; such oratory; indication; identification; act of pointing out/showing; (boundry of estate) -
3 dēscrīptiō
dēscrīptiō ōnis (often confounded with discriptio), f [describo], a marking out, delineation, copy, transcript, draft: caeli, circuit: tabularum: alqd descriptionibus explicare.—Fig., a representation, delineation, description: aedificandi, plan: servorum: regionum, topography: nominis, definition.—A proper disposition, order, arrangement: via descriptionis atque ordinis (in oratione): centuriarum classiumque, L.: temporum.—In the sense distribution, division, the proper form is discriptio.* * *description/descriptive story; drawing of diagram/plan; indictment; transcript -
4 descriptiuncula
delineation, short description; short passage of description (in speech/etc.) -
5 amplificātiō
amplificātiō ōnis, f [amplifico], an extending, enlarging: pecuniae: rei familiaris.—Fig.: honoris.—In rhet., an ornate description, amplification.* * *enlargement, amplification, augmentation, increasing, making greater -
6 dēfīnītiō
dēfīnītiō ōnis, f [definio], a limiting, defining, definition, explanation: hominum et temporum: iudiciorum.* * *definition, precise description; specification; fixing/marking a boundry; classification; pronouncement, ruling; argument based on definition of term; ending/boundry/limit (L+S); limiting; explanation; which is decreed/decided -
7 explicātiō
explicātiō ōnis, f [explico], an unfolding, uncoiling: rudentis. — Fig., an unfolding, expounding, exposition, explanation: rerum facilis: fabularum.* * *solution/explanation (obscurity/problem); description, pictorial representation; planning (buildings, etc.), laying out; uncoiling; method/style of exposition -
8 expositiō
expositiō ōnis, f [expositus], a setting forth, exposition, narration, citation, explanation: rerum: sententiae suae: summi boni.* * *Iexhibition (of art, of objects)IIstatement, description, explanation; narration; exposing (of a child) -
9 genus
genus eris, n [GEN-], a race, stock, family, birth, descent, origin: haec Indigna genere nostro, T.: nobili genere nati: amplissimo genere natus, Cs.: generis socia, sister, O.: genere primus: patricium, L.: genus unde Atii duxere, V.: fortuna non mutat genus, H.: plebei generis, L.— Adverb. acc.: Qui genus (estis)? Of what race? V.— Birth, noble birth, high descent: propter genus rem p. tenere: Et genus et virtus, nisi cum re, vilior algā est, H.: iactare genus, H.: Cui genus et nomen fuissent, V.: generis praemium, L.— A race, line, descendants, posterity: liberorum ex te, Enn. ap. C.: Tantali, H.: neglectum, i. e. the Romans, H.— A descendant, child, son, offspring: deorum, V.: audex Iapeti, Prometheus, H.: ab alto Demissum Aeneā, i. e. Octavianus, H.— A race, stock, class, sort, species, genus, kind, rank, order, division: humanum: hominum, S.: omnes mortales omnium generum: inter id genus, plebeians, L.: Romanum: Macedonum, L.: qui (conventus) ex variis generibus constaret, Cs.: iudicum genus et forma: inritabile vatum, H.: hominum virile, sex: Femineum, sex, V.: <*>onsulare, rank: militare, order, L.: eorum hominum... genera sunt duo, Cs.—Of animals, a kind, class, sort, species: altivolantum, birds, Enn. ap. C.: piscium, H.: malefici generis animalia, S.: Diversum confusa genus panthera camelo, H.: varia genera bestiarum.— Of things, a kind, sort, description, class, order, character, division: omnia in suo quaeque genere: naves omni genere armorum ornatissimae, Cs.: cibi, Cs.: omne commeatūs, L.: triplex rerum p.: dulce orationis: dicendi: praeda omnis generis, L.: poenae novom, S.: leti, O.: Aesopi, manner, Ph.: genera civitatum: machinae omnium generum, S.: nugae Hoc genus (i. e. huius generis), H.: aliquid id genus scribere: quod genus virtus est: te cottidie in omni genere desiderem, in every way: domus in omni genere diligens: in aliquo genere, in any respect whatever.—In philosophy, a general term, logical genus: formae dicendi specie dispares, genere laudabiles.* * *birth/descent/origin; race/family/house/stock/ancestry; offspring/descent; noble birth; kind/sort/variety; class/rank; mode/method/style/fashion/way -
10 simulācrum
simulācrum ī, n [simulo], a likeness, image, figure, portrait, effigy, statue: eius simulacrum servare: deorum simulacra: templa adire, et ante simulacra proiecti, etc., Cs.: Vix positum Castris (the Palladium), V.: simulacra oppidorum: pugnarum, L.— An image, reflection, form, shade, phantom: quid frustra simulacra fugacia (in aquā visa) captas? O.: infelix Creüsae, ghost, V.: vana (noctis), O.: simulacra modis pallentia miris, V. — A mnemonic sign, figure, emblem: simulacris pro litteris uti.— A description, portraiture, characterization: viri copiosi, L.—Fig., a shadow, semblance, appearance, imitation, pretence: religionis simulacra fingere: aliquod civitatis: pugnaeque cient simulacra sub armis, mock-fights, V.: navalis pugnae, L.: simulacra libertatis senatui praebere, Ta.* * *likeness, image, statue -
11 cosmographia
-
12 depictio
description, delination; characterization -
13 descriptivus
Idescriptiva, descriptivum ADJIIdescriptiva, descriptivum ADJdesscrptive, containing an exact description -
14 diffinitio
definition, precise description; specification; fixing/marking a boundry; classification; pronouncement, ruling; argument based on definition of term; ending/boundry/limit (L+S); limiting; explanation; which is decreed/decided -
15 finitio
boundry, border, frontier; circuit of walls; endmost point/extremity; rule/law; end/conclusion/death; limit/restriction; definition, exact description -
16 amnis
amnis, is, m. ( fem., Plaut. Merc. 5, 2, 18; Naev. and Att. ap. Non. 191, 33; Varr. R. R. 3, 5, 9; cf. Prisc. pp. 652 and 658 P.; Rudd. I. p. 26, n. 37; Schneid. Gram. 2, 98; abl. regularly amne;I.but freq. amni in the poets,
Verg. G. 1, 203; 3, 447; Hor. S. 1, 10, 62; Col. R. R. 10, 136;also in prose,
Liv. 21, 5; 21, 27 al.; cf. Prisc. p. 766; Rhem. Pal. 1374 P.; Rudd. I. p. 85, n. 85) [qs. for apnis from Sanscr. ap = water; n. plur. āpas. Van.; v. aqua], orig., any broad and deep-flowing, rapid water; a stream, torrent, river (hence, esp. in the poets, sometimes for a rapidly-flowing stream or a torrent rushing down from a mountain = torrens; sometimes for a large river, opp. fluvius (a common river); sometimes also for the ocean as flowing round the land; it most nearly corresponds with our stream; in prose not often used before the histt. of the Aug. per.; in Cic. only in Aratus and in his more elevated prose; never in his Epistt.).Lit.: acervos altā in amni, Att., Trag. Rel. p. 178 Rib.: apud abundantem antiquam amnem et rapidas undas Inachi, Att. ap. Non. 192, 4 (Trag. Rel. p. 175 Rib.):II.Sic quasi amnis celeris rapit, sed tamen inflexu flectitur,
Naev. Trag. Rel. p. 12 Rib.; Plaut. Poen. 3, 3, 15:molibus incurrit validis cum viribus amnis,
Lucr. 1, 288 (v. the whole magnificent description, 1, 282- 290):Nilus unicus in terris, Aegypti totius amnis,
id. 6, 714:ruunt de montibus amnes,
Verg. A. 4, 164:amnes magnitudinis vastae,
Sen. Q. N. 3, 19.—Also in distinction from the sea:cum pontus et amnes cuncti invicem commeant,
Sen. Q. N. 4, 2.—On the contr. of the ocean, acc. to the Gr. Ôkeanos potamos (Hom. Od. 11, 639):Oceani amnis,
the ocean-stream, Verg. G. 4, 233:quā fluitantibus undis Solis anhelantes abluit amnis equos,
Tib. 2, 5, 60: Nox Mundum caeruleo laverat amne rotas, id. 3, 4, 18 al.—Transf.A.Poet., of the constellation Eridanus:B.Eridanum cernes funestum magnis cum viribus amnem,
Cic. Arat. 145 (as a transl. of the Gr. leipsanon Êridanoio, poluklaustou potamoio, Arat. Phaenom. 360): Scorpios exoriens cum clarus fugerit amnis, Germanic. Arat. 648; cf. id. ib. 362. —Also poet. and in post-class. prose, any thing flowing, liquid, Verg. A. 12, 417; 7, 465:C.amnis musti,
Pall. 11, 14, 18.—Of a writer, whose eloquence is thus compared to a flowing stream (v. flumen, II. B. and fluo, II. 2. B. 1.): alter (Herodotus) sine ullis salebris quasi sedatus amnis (i. e. a noiseless stream flowing on in majestic size and fulness) fluit;D.alter (Thucydides) incitatior fertur,
Cic. Or. 12, 39.—Like flumen, as abstr., a current, stream: secundo amni, down or with the stream, Verg. G. 3, 447:adverso amne,
up the stream, Curt. 10, 1 al. -
17 amplificatio
amplĭfĭcātĭo, ōnis, f. [amplifico], a widening; hence,I.An extending, enlarging, increasing (perh. only in Cic.):II.pecuniae,
Cic. Div. 2, 14, 33:rei familiaris,
id. Off. 1, 8, 25.— Trop.:honoris et gloriae,
Cic. Off. 2, 12, 42.—In rhet. t. t., an exaggerated description of an object, an amplification, Auct. ad Her. 2, 30; Cic. Part. Or. 15; Quint. 2, 5, 9; 5, 10, 99; v. amplifico, II. -
18 aratrum
ărātrum, i, n. [arotron], a plough (the inventor of which was Byzyges, acc. to Plin. 7, 56, 57, § 199; or Triptolemus, acc. to Verg. G. 1, 19. The parts of it were temo, stiva, manicula, vomer, buris, aures, and dentale. For a description of it, v. Verg. G. 1, 162 sqq.; Pauly's Real-Ency. I. pp. 665 sq.; and Smith, Dict. Antiq.); Lucr. 1, 313; 5, 219:curvi moderator aratri,
id. 5, 933, and id. 6, 1251; Cic. Rosc. Am. 18; id. Agr. 2, 25; id. N. D. 2, 63, 159; Verg. G. 1, 19; 1, 170 et saep.: imprimere aratrum muris, to press the plough into the walls (of a town), i. e. to turn a town into arable land, to destroy completely, Hor. C. 1, 16, 20; cf. Sen. Clem. 1, 26, 4;used for marking the boundaries of new towns,
Cic. Phil. 2, 40:Aeneas urbem designat aratro,
Verg. A. 5, 755, ubi v. Serv.; Cato ap. Isid. Orig. 15, 2; Inscr. Orell. 3683. -
19 argentum
argentum, i, n. [argêeis, argês, Dor. argas, white, like Tarentum, from Taras, Doed. Syn. III. p. 193; prop. white metal; cf. Sanscr. arǵunas = bright; raǵatam = silver; hence], silver, whose mineralogical description is found in Plin. 33, 6, 31, § 95.I.A.. Lit.:B.argenti metalla,
Plin. 33, 6, 33, § 101:argenti aerisque metalla,
Vulg. Exod. 35, 24:argenti vena,
Plin. 33, 6, 31, § 95: argenti fodina, v. argenti-fodina;argenti scoria,
id. 3, 6, 5, § 105:spuma argenti,
id. 33, 6, 35, § 106:argenti duae differentiae (sunt),
id. 33, 10, 44, § 127:argentum candidum, rufum, nigrum,
id. ib.:argentum infectum,
unwrought silver, Liv. 26, 47; Dig. 34, 2, 19:argenti montes,
Plaut. Mil. 4, 2, 73: argentum purum, Foedus ap. Gell. 6, 5:argento circumcludere cornua,
Caes. B. G. 6, 28:Concisum argentum in titulos faciesque minutas,
Juv. 14, 291:quod usquam est Auri atque argenti,
id. 8, 123:argentum et aurum,
Tac. G. 5; id. A. 2, 60, id. H. 4, 53; Vulg. Gen. 24, 35:aurum argentumque,
Tac. H. 2. 82:aurum et argentum,
Vulg. Gen. 13, 2.—Meton.1.Wrought silver, things made of silver; silver-plate, silver-work:2.tu argentum eluito,
Plaut. Ps. 1, 2, 29:nec domus argento fulget auroque renidet,
Lucr. 2, 27; so,ridet argento domus,
Hor. C. 4, 11, 6:argenti quod erat solis fulgebat in armis,
Juv. 11, 109:argentumque expositum in aedibus,
Cic. Verr. 2, 4, 15:navis plena argenti facti atque signati,
full of wrought and stamped silver, id. ib. 2, 5, 25; so Liv. 34, 25 and 26:argentum caelatum,
Cic. Verr. 4, 23, 52; id. Tusc. 5, 21, 61:apponitur cena in argento puro et antiquo,
Plin. Ep. 3, 1, 9:argentum et marmor vetus aeraque et artīs Suspice,
Hor. Ep. 1, 6, 17; so id. ib. 1, 16, 76; 2, 2, 181; id. S. 1, 4, 28:argenti vascula puri,
Juv. 9, 141; 10, 19:vasa omnia ex argento,
Vulg. Num. 7, 85; ib. Act. 17, 29:leve argentum,
Juv. 14, 62:argentum paternum,
id. 6, 355:argentum vetus,
id. 1, 76:argentum mittere,
id. 12, 43:Empturus pueros, argentum, murrina, villas,
id. 7, 133 et saep.—Silver as weighed out for money, or money coined from silver, silver, silver money; and, as the most current coin, for money in gen.:II.appendit pecuniam, quadringentos siclos argenti,
Vulg. Gen. 23, 16: Ratio quidem hercle adparet; argentum oichetai, Plaut. Trin. 2, 4, 15 sq. (quoted by Cic., Pis. 25 fin.):expetere,
id. Cist. 4, 2, 73:adnumerare,
Ter. Ad. 3, 3, 15; so id. Heaut. 4, 4, 15; id. Ad. 3, 3, 56; 4, 4, 20; 5, 9, 20 al.:argenti sitis famesque,
Hor. Ep. 1, 18, 23; id. S. 1, 1, 86:quis audet Argento praeferre caput,
Juv. 12, 49:tenue argentum venaeque secundae,
id. 9, 31:hic modium argenti,
id. 3, 220:venter Argenti gravis capax,
id. 11, 41:Argentum et aurum non est mihi,
Vulg. Act. 3, 6; 20, 35 et saep.—Argentum vivum, quicksilver, Plin. 33, 6, 32, § 100; Vitr. 7, 8, 1 sqq.; so,argentum liquidum,
Isid. Orig. 16, 19, 2. -
20 avis
ăvis, is, f. ( abl. sing. avi and ave; cf. Varr. L. L. 8, § 66 Müll.; Prisc. p. 765 P.; Rhem. Palaem. p. 1374 P.; Neue, Formenl. I. pp. 218, 222; in the lang. of religion, the form avi is most common; v. infra) [cf. Sanscr. vā (which may imply av), to blow (to wave); vis, a bird; Zend, vi; with which Curt. compares oi-ônos, a large bird, and Benfey ai-etos, an eagle].I.Lit., a bird; or collect., the winged tribe:II.Liber captivos avis ferae consimilis est,
Plaut. Capt. 1, 2, 7:videmus novis avibus canere undique silvas,
Lucr. 1, 256:arguta,
Prop. 1, 18, 30:istā enim avi (sc. aquilā) volat nulla vehementius,
Cic. Div. 2, 70, 144:ave ad perfugia litorum tendente,
Plin. 10, 3, 3, § 9; Vulg. Gen. 1, 2; ib. Deut. 4, 17; ib. Marc. 4, 32; ib. Luc. 13, 34 et saep.—In Varr. once of bees:de incredibili earum avium naturā audi,
Varr. R. R. 3, 16, 3.—A description of birds is found ap. Plin. lib. 10; of their habits, ap. Varr. R. R. 3, 3 sq. and ap. Col. 8, 1 sq.—Transf.A.Esp., in reference to auguries, since the Romans took their omens or auguries from birds (v. augurium and auspicium): post quam avem aspexit templo Anchises, Naev. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31.—Hence, avis, meton., = omen a sign, omen, portent, freq. with the epithets bona, mala, sinistra ( = bona;B.v. sinister), adversa, etc.: liquido exeo foras Auspicio avi sinistrā,
Plaut. Ep. 2, 2, 2:ducam legiones meas Avi sinistrā, auspicio liquido atque ex sententiā,
id. Ps. 2, 4, 72: solvere secundo rumore aversāque avi, poët. ap. Cic. Div. 1, 16, 29, where B. and K. read adversā:malā ducis avi domum,
with a bad omen, Hor. C. 1, 15, 5:este bonis avibus visi natoque mihique,
Ov. F. 1, 513; so id. M. 15, 640:di, qui secundis avibus in proelium miserint,
Liv. 6, 12, 9:Quā ego hunc amorem mihi esse avi dicam datum?
Plaut. Cas. 3, 4, 26:Hac veniat natalis avi,
Tib. 2, 2, 21.—In abl., form ave:tunc ave deceptus falsā,
Ov. M. 5, 147.—Comically, for a man in the garb of a bird:C.Sed quae nam illaec est avis, quae huc cum tunicis advenit?
Plaut. Poen. 5, 2, 15.—Avis alba, v. albus, I. B. 3. e.
См. также в других словарях:
description — [ dɛskripsjɔ̃ ] n. f. • 1160; lat. descriptio 1 ♦ Action de décrire, énumération des caractères (de qqch.). Description orale, écrite. Faire, donner une, la description de qqch., de qqn. Description exacte, fidèle, précise. Description d une… … Encyclopédie Universelle
description — de·scrip·tion n: a representation in words of the nature and characteristics of a thing: as a: a specification of the boundaries of a piece of land (as for a deed) b: an explanation of an invention in a patent application or printed publication… … Law dictionary
description — DESCRIPTION. s. f. Discours par lequel on décrit, on dépeint. Il y a de belles descriptions dans cet Historien, dans ce Poëte. La description d un Palais, d une maison, d un jardin, d une tempête, des effets d une passion. Faire une… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
description — Description. s. f. v. L s se prononce. Discours par lequel on descrit, on depeint. Il y a de belles descriptions dans cet historien, dans ce poëte. la description d une belle maison, d un jardin, d une tempeste, d une passion. faire une… … Dictionnaire de l'Académie française
Description — De*scrip tion, n. [F. description, L. descriptio. See {Describe}.] 1. The act of describing; a delineation by marks or signs. [1913 Webster] 2. A sketch or account of anything in words; a portraiture or representation in language; an enumeration… … The Collaborative International Dictionary of English
description — Fowler (1926) discouraged the use of description as an alternative to kind and sort in expressions such as crimes of this description, but the use has become well established and often seems appropriate if sometimes a little old fashioned: • If… … Modern English usage
description — [di skrip′shən] n. [ME descripcioun < OFr description < L descriptio, a marking out, delineation < pp. of describere] 1. the act, process, art, or technique of describing or picturing in words 2. a statement or passage that describes 3.… … English World dictionary
description — late 14c., from O.Fr. description (12c.) and directly from L. descriptionem (nom. descriptio) representation, description, copy, noun of action from pp. stem of describere write down, transcribe, copy, sketch, from de down (see DE (Cf. de )) +… … Etymology dictionary
description — [n1] account in speech, writing ABCs*, blow by blow, brief, characterization, chronicle, confession, declaration, definition, delineation, depiction, detail, explanation, explication, fingerprint, information, make, monograph, narration,… … New thesaurus
description — Description, Descriptio. La description du monde, Cosmographia … Thresor de la langue françoyse
description — ► NOUN 1) a spoken or written account. 2) the process of describing. 3) a sort, kind, or class: people of any description … English terms dictionary