-
1 derideo
derīdĕo, ēre, rīsi, rīsum - tr. - railler, se moquer (de qqn, aliquem), bafouer. - derides, Plaut. Amph. 3. 3. 8: tu plaisantes, tu veux rire, tu te moques de moi. - derideri, Phaedr.: être un objet de moquerie.* * *derīdĕo, ēre, rīsi, rīsum - tr. - railler, se moquer (de qqn, aliquem), bafouer. - derides, Plaut. Amph. 3. 3. 8: tu plaisantes, tu veux rire, tu te moques de moi. - derideri, Phaedr.: être un objet de moquerie.* * *Derideo, derides, pen. prod. derisi, derisum, pen. prod. deridere. Cic. Mocquer. -
2 derideo
derideo, 2, mock, deride, Mt. 9:24; L. 8:53; 16:14; 23:35.* -
3 derideo
dē-rīdeo, rīsī, rīsum, ēre1) насмехаться, издеваться, высмеивать, тж. дурачить (aliquem C, Pt etc. и aliquid C, Sen)derides Pl — ты смеёшься (шутишь), т. е. говоришь несерьёзноsatius est rideri, quam derideri Pt — лучше давать повод к смеху, чем к насмешкам2) уйти от наказания, дёшево отделать ся -
4 derideo
dē-rīdeo, rīsī, rīsum, ēre, auslachen, lächerlich machen, ausspotten, verlachen, verspotten, alqm, Cic.: alqm imitatione petulantissimā, Petron.: alcis beneficium, Cic.: vitam (Ggstz. deplorare), Sen.: absol., deridet, cum sibi ipsum iubet satis dare Habonium, Cic.: etiam ultro derisum advenit, Ter.: derides (in der Unterhaltungssprache), hast du mich zum besten, Plaut., Ter. u.a. – alqm non der., jmd. nicht ungestraft verlachen (verspotten), Petron. 58, 6 u. 62, 11. – Partic. Perf. im Superl., senex derisissimus, Varro sat. Men. 51.
-
5 derideo
dē-rīdeo, rīsī, rīsum, ēre, auslachen, lächerlich machen, ausspotten, verlachen, verspotten, alqm, Cic.: alqm imitatione petulantissimā, Petron.: alcis beneficium, Cic.: vitam (Ggstz. deplorare), Sen.: absol., deridet, cum sibi ipsum iubet satis dare Habonium, Cic.: etiam ultro derisum advenit, Ter.: derides (in der Unterhaltungssprache), hast du mich zum besten, Plaut., Ter. u.a. – alqm non der., jmd. nicht ungestraft verlachen (verspotten), Petron. 58, 6 u. 62, 11. – Partic. Perf. im Superl., senex derisissimus, Varro sat. Men. 51. -
6 derideo
deridere, derisi, derisus V TRANSmock/deride/laugh at/make fun of; be able to laugh, escape, get off scot free -
7 derideo
to laugh at, mock, deride. -
8 derideo
dē-rīdĕo, si, sum, 2, v. a., to laugh at, laugh to scorn; to scoff at, deride (class.).(α).With acc.:(β).omnes istos deridete atque contemnite,
Cic. de Or. 3, 14, 54;so with contemnere,
id. Verr. 2, 3, 92 fin.:te,
Hor. S. 2, 3, 53:derisus a suis consiliariis,
Cic. Verr. 2, 5, 39 fin.:aliquem,
Plaut. Bac. 3, 4, 7; 5, 2, 8; id. Men. 4, 2, 65; id. Ps. 4, 5, 8 al.:aliquid,
Hor. Ep. 2, 1, 263; id. A. P. 452; Juv. 2, 23:sabbata,
Vulg. Thren. 1, 7 et saep.—Prov.: albis dentibus aliquem deridere; v. albus.—Absol.: Ap. Age dic. Ep. At deridebitis, Plaut. Ep. 2, 2, 77:derides, in conversation,
you mock me, are making game of me, id. Amph. 3, 3, 8; id. Bac. 4, 9, 87; Ter. Heaut. 5, 1, 42:derisum,
id. Eun. 5, 2, 21:deridet, cum sibi ipsum jubet satis dare Habonium,
he is mocking, Cic. Verr. 2, 1, 56, § 146:Patronus despiciat, derideat,
Quint. 5, 13, 2; cf. id. 11, 1, 21:quibus derisus Philippus,
Just. 9, 2, 10.— P. a.: dērīsus, a, um, absurd, scorned; only sup.:senex derisissimus,
Varr. Sat. Men. 11, 20. -
9 derisus
I 1. dērīsus, a, umpart. pf. к derideo2. adj.смешной VrII dērīsus, ūs m. [ derideo ]осмеивание, высмеивание VM, Ph, Senalicui esse derisui Ph — быть для кого-л. посмешищем -
10 derisus
[st1]1 [-] derisus, a, um: part. passé de derideo; raillé, bafoué. [st1]2 [-] derisŭs, ūs, m.: moquerie, raillerie; rire. - derisui esse, Tac.: être un objet de moquerie.* * *[st1]1 [-] derisus, a, um: part. passé de derideo; raillé, bafoué. [st1]2 [-] derisŭs, ūs, m.: moquerie, raillerie; rire. - derisui esse, Tac.: être un objet de moquerie.* * *Derisus, pen. prod. Participium: vt Derisum atque contemptum beneficium. Cic. Mocqué.\Derisus, huius derisus, pe. pro. Quint. Mocquerie, Irrision, Derision. -
11 derisus
1. dērīsus, s. derideo.————————2. dērīsus, ūs, m. (derideo), das Verlachen, Verspotten, Verhöhnen, der Spott, derisus causā, Val. Max.: a derisu non procul abest risus, Quint.: facile ad derisum stulta levitas ducitur, Phaedr.: naribus labrisque derisus significari solet, Quint.: derisum non effugere, Sen.: derisum effugere non posse, Sen. rhet.: alqm ludificari et derisui habere, Porphyr. Hor. ep. 2, 2, 215. -
12 derisus
1.dērīsus, a, um, Part., from derideo.2.dērīsus, ūs, m. [derideo], mockery, scorn, derision (perh. not ante-Aug.):facile ad derisum stulta levitas ducitur,
Phaedr. 5, 7, 3; Sen. Contr. 4 prooem.; Quint. 6, 3, 7; Tac. Agr. 39;esp.: in derisum facere,
to mock, put to scorn, Vulg. Jer. 20, 7 sq.; id. Thren. 3, 14; cf.:in derisum habere, dare,
id. Sap. 5, 3; 12, 25. -
13 deridiculus
dērīdiculus, a, um [ derideo ]достойный смеха, смешной, уморительный Pl, Vr, L, AG -
14 derisor
dērīsor, ōris m. [ derideo ]насмешник, остряк, шутник Pl, H, Ph etc. -
15 deridiculus
dērīdiculus, a, um (derideo), auslachenswert, höchst lächerlich, is deridiculus est, Plaut.: ii deridiculi sunt, Gell.: aliud est ita deridiculae vanitatis, Gell.: quod est deridiculum, Varro: alterum deridiculum esse se reddere rationem, quos etc. (daß er Rechenschaft ablegen solle, welche usw.), Liv. 39, 26, 4 H. (Weißenb. ridiculum): facere eos deridiculum (daß sie ganz lächerlich handelten), quod (daß sie) etc., Gell. 17, 1, 11. – subst., dērīdiculum, ī, n., das Auslachen (subjekt.) oder (objekt.) die Lächerlichkeit, Plaut. u. Tac.: alqm sibi pro deridiculo ac delectamento putare, Ter.: esse od. haberi deridiculo, zum Gespött dienen, ausgelacht werden, Plaut., Tac. u. Apul.: ad deridicula, zur Kurzweil, Quint.: deridiculo corporis despiciendus, Tac.
-
16 derisio
-
17 derisor
dērīsor, ōris, m. (derideo), der Verlacher, Verspotter, der Spottvogel, Spötter, Witzbold, Spaßvogel, Schalk, Satiriker, Hor. sat. 2, 6, 54 u. de art. poët. 433. Trog. fr. bei Plin. 11, 275. Sen. contr. 1, 4, 2. Suet. Cal. 38, 2: derisor potius quam deridendus senex, Phaedr. 3, 14, 3: Socrates derisor omnium, maxime potentium, Sen. de ben. 5, 6, 6: populi derisor Anubis, Iuven. 6, 534. – v. Parasiten, Plaut. capt. 71. Hor. ep. 1, 18, 11. – v. mimischen Schauspieler, Mart. 1, 4, 5.
-
18 derisus [2]
2. dērīsus, ūs, m. (derideo), das Verlachen, Verspotten, Verhöhnen, der Spott, derisus causā, Val. Max.: a derisu non procul abest risus, Quint.: facile ad derisum stulta levitas ducitur, Phaedr.: naribus labrisque derisus significari solet, Quint.: derisum non effugere, Sen.: derisum effugere non posse, Sen. rhet.: alqm ludificari et derisui habere, Porphyr. Hor. ep. 2, 2, 215.
-
19 deridiculus
dērīdiculus, a, um (derideo), auslachenswert, höchst lächerlich, is deridiculus est, Plaut.: ii deridiculi sunt, Gell.: aliud est ita deridiculae vanitatis, Gell.: quod est deridiculum, Varro: alterum deridiculum esse se reddere rationem, quos etc. (daß er Rechenschaft ablegen solle, welche usw.), Liv. 39, 26, 4 H. (Weißenb. ridiculum): facere eos deridiculum (daß sie ganz lächerlich handelten), quod (daß sie) etc., Gell. 17, 1, 11. – subst., dērīdiculum, ī, n., das Auslachen (subjekt.) oder (objekt.) die Lächerlichkeit, Plaut. u. Tac.: alqm sibi pro deridiculo ac delectamento putare, Ter.: esse od. haberi deridiculo, zum Gespött dienen, ausgelacht werden, Plaut., Tac. u. Apul.: ad deridicula, zur Kurzweil, Quint.: deridiculo corporis despiciendus, Tac.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deridiculus
-
20 derisio
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ԱՅՊԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 1 0093 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 12c ն. (լծ. թ. այըպլամագ) παίζω, ἑμπαίζω, καταπαίζω , καταγελάω, μυκτηρίζω, χλευάζω, γελάω illudo, derideo, irrideo, subsanno Այպն առնել. խազ առնել. ծաղր առնել. ունչս առնել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԱՅՊՆ — ( ) NBH 1 0093 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 11c, 12c գ. Որպէս տճկ. ա՛յպ, այը՛պ Ամօթ. ամօթալի պակասութիւն. առիթ այպանութեան. խայտառակ ինչ. խաղքութիւն. ... αἱσχρόν, αἷσχος probrum, probrosum, turpitudo, dedecus, pudor… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԾԱՂՐ — (ղու, կամ ղեր, եւս եւղրու.) NBH 1 1003 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c, 11c, 12c, 13c գ. γέλως risus γελοιασμός , κατάγελως irrisio, derisio. Արմատ բառիս Ծիծաղ. եւ Ծաղիկ. (լծ. ընդ ձաղ. խաղ.) Ուախ ժպտումն.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԾԻԾԱՂԻՄ — (եցայ.) NBH 1 1015 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ձ. γελάω, ἑκγελάω, καταγελάω rideo, irrideo, derideo եւն. Ծաղկիլ երեսաց ծաղու. ցուցանել զծաղր ուրախական, կամ այպանողական. ժպտիլ, որ է թեթեւ ծաղր … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՀԵՆԳՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0085 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. ՀԵՆԳՆԵՄ καταγελάω, χλευάζω, διασύρω derideo, irrideo, sibilum edo κωμῳδέω mordacibus verbis incesso, traduco. որ եւ ՀԵԳՆԵԼ. Այպն առնել. խաղ առնել. ծաղր առնել. շչել … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՁԱՂԵՄ — (եցի.) NBH 2 0145 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c, 12c ն. ἑμπαίζω illudo, deludo μωκάω, ομαι irrideo, derideo, subsanno ἑκπομπεύω , θριαμβεύω traduco ignominiose, triumpho. Ձաղ՝ խաղ՝ ծաղր կամ այպն առնել. հրապարակաւ ծանակել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՄԿԹԱՄ — (ացայ կամ ացի.) NBH 2 0285 Chronological Sequence: Early classical, 13c չ. ՄԿԹԱՄ կամ ՄՔԹԱՄ. (լծ. ընդ յն, միգդիրի՛զօ ). μυκτηρίζω naso suspendo, subsanno, derideo. Ունչս առնել. յընչաց քերել. ծաղրել. այպն առնել. ... *Իսկ թագաւորն ծաղր առնէր զբանսն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
