-
1 derisor
dērīsor, ōris, m. (derideo), der Verlacher, Verspotter, der Spottvogel, Spötter, Witzbold, Spaßvogel, Schalk, Satiriker, Hor. sat. 2, 6, 54 u. de art. poët. 433. Trog. fr. bei Plin. 11, 275. Sen. contr. 1, 4, 2. Suet. Cal. 38, 2: derisor potius quam deridendus senex, Phaedr. 3, 14, 3: Socrates derisor omnium, maxime potentium, Sen. de ben. 5, 6, 6: populi derisor Anubis, Iuven. 6, 534. – v. Parasiten, Plaut. capt. 71. Hor. ep. 1, 18, 11. – v. mimischen Schauspieler, Mart. 1, 4, 5.
-
2 derisor
derisŏr, ōris, m. [st2]1 [-] moqueur, railleur, satirique. [st2]2 [-] flatteur, parasite. [st2]3 [-] bouffon, mime.* * *derisŏr, ōris, m. [st2]1 [-] moqueur, railleur, satirique. [st2]2 [-] flatteur, parasite. [st2]3 [-] bouffon, mime.* * *Derisor, pen. prod. huius derisoris. Plin. Mocqueur.\Ad omnes derisor. Horat. Qui se mocque de tout le monde. -
3 derisor
dērīsor, ōris, m. (derideo), der Verlacher, Verspotter, der Spottvogel, Spötter, Witzbold, Spaßvogel, Schalk, Satiriker, Hor. sat. 2, 6, 54 u. de art. poët. 433. Trog. fr. bei Plin. 11, 275. Sen. contr. 1, 4, 2. Suet. Cal. 38, 2: derisor potius quam deridendus senex, Phaedr. 3, 14, 3: Socrates derisor omnium, maxime potentium, Sen. de ben. 5, 6, 6: populi derisor Anubis, Iuven. 6, 534. – v. Parasiten, Plaut. capt. 71. Hor. ep. 1, 18, 11. – v. mimischen Schauspieler, Mart. 1, 4, 5. -
4 derisor
dērīsor, ōris, m. [id.], a mocker, scoffer, satirical person (rare;not in Cic.): ut tu semper eris derisor,
Hor. S. 2, 6, 54; id. A. P. 433; Quint. 3, 8, 51:Anubis derisor populi,
Juv. 6, 534; Vulg. Prov. 9, 7 al. Applied to a (jeering) parasite, Plaut. Capt. 1, 1, 3; Hor. Ep. 1, 18, 11;to a stage mimic,
Mart. 1, 5, 5; Orell. Inscr. 4926. -
5 derisor
dērīsor, ōris m. [ derideo ]насмешник, остряк, шутник Pl, H, Ph etc. -
6 dērīsor
dērīsor ōris, m [derideo], a mocker, scoffer: semper eris, H.: populi, Iu.: imi lecti, H.* * *scoffer, mocker; cynic; satirical person -
7 Pulchre, bene, recte
Прекрасно, хорошо, правильно.Гораций, "Наука поэзии", 426-33:Tú seu dónarís, seu quíd donáre volés cui,Láetitiáe; clamábit ením: pulchré! bene! récte!Pállescét super hís, etiám stillábit amícisÉx oculís rorém, saliét, tundét pede térram.Út qui cónductí ploránt in fúnere, dícuntÉt faciúnt prope plúra doléntibus ex animó, sicDérisór veró plus láudatóre movétur.Если ты дал или дать посулил клиенту богатый подарок, -Не приглашай его слушать стихи, - он заранее полонСчастья, он будет кричать: бесподобно, прекрасно, прелестно!Будет краснеть и бледнеть, глаза отуманит слезою,Будет подскакивать с места и оземь притоптывать пяткой.Громче рыдать и заметней, чем тот, кто и вправду горюет,Так всегда лицемер крикливей, чем честный хвалитель.(Перевод М. Гаспарова)Атенея жду не дождусь, а первые два письма в Сыне Отечества я прочел с жадностью и никаких других замечаний сообщить не могу, кроме pulchre, bene, recte, optime, и все тому подобное. ([ П. А. Катенин ] - Н. И. Бахтину, 11.II 1829.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Pulchre, bene, recte
-
8 arrisor
arrīsor, ōris, m. (arrideo), der jmd. anlächelt, der immer freundliche Schmarotzer, stultorum divitum arrosor, et quod sequitur arrisor, et quod duobus his adiunctum est, derisor, der Schmarotzer, der reiche Narren benagt, sie – mit sets lächelnder Miene unterhält u. – sie selbst verlacht, Sen. ep. 27, 7.
-
9 derisorius
dērīsōrius, a, um (derisor), zum Auslachen (Ausspotten) dienend, ironisch, Marcian. dig. 28, 7, 14.
-
10 Lacher
Lacher, ridens. risor. – irrisor. derisor (s. »lachen« den Untersch. von irrid. u. derid.). – der L. (d.i. der verlachen, verspotten will) verstummt, derisurus silet.
-
11 Spötter
Spötter, derisor. deridens (der sich über jmd. od. etwas lustig macht). – cavillator (der jmd. durch Spott neckt). – irrisor. irridens (der mit Hohn über jmd. od. etwas sich äußert).
-
12 arrisor
arrīsor, ōris, m. (arrideo), der jmd. anlächelt, der immer freundliche Schmarotzer, stultorum divitum arrosor, et quod sequitur arrisor, et quod duobus his adiunctum est, derisor, der Schmarotzer, der reiche Narren benagt, sie – mit sets lächelnder Miene unterhält u. – sie selbst verlacht, Sen. ep. 27, 7. -
13 derisorius
dērīsōrius, a, um (derisor), zum Auslachen (Ausspotten) dienend, ironisch, Marcian. dig. 28, 7, 14.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > derisorius
-
14 laudātor
laudātor ōris, m [laudo], a praiser, eulogizer, panegyrist: integritatis: laudatores voluptatis: Derisor vero plus laudatore movetur, H.—In a court, one who bears favorable testimony, a eulogizer, approving witness: ad hoc iudicium missi. — A eulogist of the dead, funeral orator: idem in utroque laudator, L.* * *praiser, one who praises; eulogist -
15 plangō
plangō ānxī, anctus, ere [PLAG-], to strike, beat: victima planget humum, O.: Nunc nemora plangunt (austri), V.: Laqueis... Crus ubi commisit volucris, Plangitur, beats with its wings, O.— To beat in lamentation: femina: laniataque pectora plangens (i. e. ita, ut lanientur), O.: Planguntur matres, beat themselves in agony, O.— To lament aloud, wail: planxere sorores Naides, O.: plangentia agmina, V.: plangentis populi derisor, Iu. — To bewail, lament for: virtutes quas neque plangi fas est, Ta.: maiore tumultu Planguntur nummi quam funera, Iu.* * *plangere, planxi, planctus Vstrike, beat; bewail; lament for, mourn -
16 ut or utī
ut or utī adv. [for * quoti or * cuti; 2 CA-]. I. Of place, where (poet.): Nisus Labitur, caesis ut forte iuvencis Fusus madefecerat herbas, V.: Utque aër, tellus illic, O.— II. Of time, when, as soon as, just as: ut hinc te intro ire iussi, opportune hic fit mi obviam, T.: ut peroravit, surrexit Clodius: ut vero aquam ingressi sunt... tum, etc., L.: Ariovistum, ut semel Gallorum copias vicerit, crudeliter imperare, Cs.: atque ego, ut primum fletu represso loqui posse coepi, Quaeso inquam, etc., as soon as ever: Siculi, ut primum videre volgari morbos, in suas quisque urbes dilapsi sunt, L.: deinde ut nulla vi perculsos sustinere poterat, Quid ultra moror, inquit, etc., L.: ut hinc forte ea ad obstetricem erat missa, T.: ut ad mare nostrae cohortes excubuerant, accessere subito Pompeiani, Cs.: litteras scripsi... statim ut tuas legerem (i. e. litteras nunc scribo, ut tuas legi): neque, ut quaeque res delata ad nos, tum denique scrutari locos (debemus): traditum esse ut quando aqua Albana abundasset, tum... victoriam de Veientibus dari, L.— Since, from the time at which: ut Brundisio profectus es, nullae mihi abs te sunt redditae litterae.—Of repeated action, whenever: ut quisque istius animum offenderat, in lautumias statim coniciebatur: ut cuique erat locus attributus, ad munitiones accedunt, Cs.: ut quisque arma ceperat... inordinati in proelium ruunt, L.: ut enim quisque dixerat, ita postulabatur, etc.— III. Of manner. A. Interrog., how, in what way, in what manner: Ut vales? T.: ut sese in Samnio res habent? L.: Ut valet? ut meminit nostri? H. —Usu. in dependent questions, with subj: Narratque ut virgo ab se integra etiam tum siet, T.: credo te audisse ut me circumsteterint: docebat ut omni tempore totius Galliae principatum Aedui tenuissent, Cs.: veniat in mentem, ut trepidos quondam maiores vestros... defenderimus, L.: Vides ut altā stet nive candidum Soracte, H.— With indic. (old or poet.): Illud vide, os ut sibi distorsit carnufex, T.: Aspice, venturo laetantur ut omnia saeclo! (i. e. omnia laetantia), V.—After verbs of fearing, how, in what way, lest... not, that... not: rem frumentariam, ut satis commode supportari posset, timere dicebant, Cs.: verebar ut redderentur: timeo ut sustineas: o puer, ut sis Vitalis, metuo, et maiorum ne quis amicus Frigore te feriat, H.: quia nihil minus, quam ut egredi obsessi moenibus auderent, timeri poterat, L.: ut ferulā caedas meritum... non vereor, H.—In exclamations: ut falsus animi est! T.: Gnaeus autem noster... ut totus iacet: Ut vidi, ut perii! ut me malus abstulit error! V.: ut tu Semper eris derisor! H.— B. Relative, as: ut potero, feram, T.: Ciceronem et ut rogas amo, et ut meretur et debeo: Labienus, ut erat ei praeceptum... abstinebat, Cs.: ut plerumque fit, L.—Introducing an example, as, for example, for instance: est quiddam, quod suā vi nos inlectos ducit, ut amicitia: ceteri morbi, ut gloriae cupiditas, etc.: qui aliis nocent, in eādem sunt iniustitiā, ut si in suam rem aliena convertant: ut si quis ei quem urgeat fames venenum ponat, L.: causas, ut honorificentissimis verbis consequi potero, complectar: si virtus digna est gloriatione, ut est (i. e. sicut est): nemo, ut opinor, in culpā est, in my judgment: qui, ut credo, duxit, etc., I believe.—With correlative ita, sic, sometimes idem, item, as, just as, in the same manner as: omnīs posthabui mihi res, ita uti par fuit, T.: ut viro forti dignum fuit, ita calumniam eius obtrivit: si ut animis sic oculis videre possemus: disputationem exponimus, eisdem fere verbis, ut disputatumque est: fecisti item ut praedones solent: haec ut brevissime dici potuerunt, ita a me dicta sunt (i. e. ita breviter dicta sunt ut dici potuerunt): te semper sic colam ut quem diligentissime: eruditus autem sic ut nemo Thebanus magis, N.—In comparative clauses with indefinite subjects, ut quisque with a sup. or an expression implying a superlative, usu. followed by ita with a sup, the more... the more: ut quisque est vir optimus, ita difficillime alios improbos suspicatur, the better man one is, the harder it is for him to, etc.: ut quisque (morbus) est difficillimus, ita medicus nobilissimus quaeritur; cf. facillime ad res iniustas impellitur ut quisque altissimo animo est: ut quisque gradu proximus erat, ita ignominiae obiectus, L.: de captivis, ut quisque liber aut servus esset, suae fortunae a quoque sumptum supplicium est, according to each one's station, whether free or bound, L.—Introducing a general statement for comparison or confirmation, as, considering that, in accordance with the fact that, in view of what: haud scio hercle, ut homost, an mutet animum, T.: atque ille, ut semper fuit apertissimus, non se purgavit, sed, etc.: transire pontem non potuit, ut extrema resoluta crant, etc., L.: Epicharmi, acuti nec insulsi hominis, ut Siculi, as was natural for a Sicilian.—Introducing a limiting circumstance, as, considering, for: hic Geta ut captus est servorum, non malus, i. e. as far as this can be said of slaves, T.: civitas florens, ut est captus Germanorum, Cs.: Caelius Antipater, scriptor, ut temporibus illis, luculentus, for those times: (orationis genus) ut in oratore exile, for an orator: gens, ut in eā regione, divitiis praepollens, L.— With perinde or pro eo, as, in proportion as, according as, to the extent that, in the measure that: in exspectatione civitas erat, perinde ut evenisset res, ita communicatos honores habitura, L.: pro eo ut temporis difficultas aratorumque penuria tulit.—With a relat., as it is natural for persons, like one, since, seeing that: proficiscuntur, ut quibus esset persuasum, non ab hoste consilium datum, etc., like men convinced that, etc., Cs.: inde consul, ut qui iam ad hostīs perventum cerneret, procedebat, L.—Introducing a motive or assumption, as if, on the supposition that, in the belief that: narratio est rerum gestarum aut ut gestarum expositio: (Galli) laeti, ut exploratā victoriā, ad castra pergunt, L.—With ita or sic, introducing an oath or attestation, as, as it is true that: ita me di ament ut ego Laetor, etc., T.: ita vivam ut maximos sumptūs facio.—With correlative ita or sic, introducing contrasted clauses, as... so, as on the one hand... so on the other, although... yet, while... still, both... and: ut errare potuisti, sic decipi te non potuisse, quis non videt?: consul, ut fortasse vere, sic parum utiliter in praesens certamen, respondit, etc., L.: uti longe a luxuriā, ita famae propior, Ta.—Repeated as indefinite relative, in whatever manner, howsoever (only with indic.): Sed ut ut haec sunt, tamen hoc faciam, T.: sed ut ut est, indulge valetudini tuae.—Indefinite, in concessive or conditional clauses, however, in whatever manner, in whatever degree, although, granting that: quod ut ita sit—nihil enim pugno —quid habet ista res aut laetabile aut gloriosum?: nihil est prudentiā dulcius, quam, ut cetera auferat, adfert certe senectus: ut enim neminem alium rogasset, scire potuit, etc.: qui, ut non omnis peritissimus sim belli, cum Romanis certe bellare didici, L.: ac iam ut omnia contra opinionem acciderent, tamen se plurimum navibus posse, Cs.: Ut desint vires tamen est laudanda voluntas, O. -
17 adrisor
arrīsor ( adr-), ōris, m. [id.], one who smiles on another, a flatterer, fawner:stultorum divitum arrosor, et (quod sequitur) adrisor, et, quod duobus his adjunctum est, derisor,
Sen. Ep. 27. -
18 arrisor
arrīsor ( adr-), ōris, m. [id.], one who smiles on another, a flatterer, fawner:stultorum divitum arrosor, et (quod sequitur) adrisor, et, quod duobus his adjunctum est, derisor,
Sen. Ep. 27. -
19 derisorius
dērīsōrĭus, a, um, adj. [derisor], serving for laughter, ridiculous:condiciones,
Dig. 28, 7, 14. -
20 laudator
laudātor, ōris, m. [id.], a praiser; a eulogizer, panegyrist (class.).I.In gen.:II.integritatis et elegantiae,
Cic. Att. 6, 2, 8:auctores et laudatores voluptatis,
id. Sest. 10, 23:rerum mearum gestarum laudatores,
id. Red. in Sen. 6, 16:temporis acti,
Hor. A. P. 173:derisor vero plus laudatore movetur,
id. ib. 433:formae,
Ov. H. 21, 33:tuus,
Cic. Fin. 1, 41, 90.—In partic.A.In a court of justice, one who bears favorable testimony to the character of the accused, a eulogizer, panegyrist:B.excitabo laudatores, quos ad hoc judicium... deprecatores hujus periculi missos videtis,
Cic. Balb. 18, 41; id. Verr. 2, 5, 22, § 57.—One who pronounces a funeral oration, Liv. 2, 47; Plin. Ep. 2, 1, 6.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
List of Linyphiidae species A-H — This page lists all described species from A to H of the spider family Linyphiidae as of June 13, 2008.Abacoproeces Abacoproeces Simon, 1884 * Abacoproeces molestus Thaler, 1973 Austria * Abacoproeces saltuum (L. Koch, 1872) PalearcticAberdaria… … Wikipedia
ШУТ — • Scurra (derisor), балагур. В этом качестве служили обыкновенно паразиты, которые во времена распространявшегося упадка нравов всегда присутствовали на обедах, наравне с плясунами по канату и фиглярами … Реальный словарь классических древностей
Decinea decinea — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta … Wikipedia
Acartauchenius — Acartauchenius … Wikipédia en Français
dériseur — (dé ri zeur) s. m. Celui qui tourne en dérision des choses respectables. HISTORIQUE XIVe s. • Il est mendre [moindre] en malvestey que n est le deriseur, ORESME Eth. 137. ÉTYMOLOGIE Lat. derisor, de derisum, supin de deridere, de la… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ANUBIS — Aegyptiacus canis, in cuius forma colebatur Mercurius, Cynopoli inprimis. Strab. l. 17. Virg. Aen. l. 8. v. 698. Omnigenumque Deûm monstra, et latrator Anubis. Propert. l. 3. eleg. 10. v. 41. Ausa Iovi nostro latrantem opponere Anubim. Bene… … Hofmann J. Lexicon universale
RONCHUS — apud Martialem, l. 1. Epigr. 4. v. 5. ubi de Roma. Maiores nusquam ronchi derisor est, censor superbus, seu derisio, censura. Ut apud eum idem l. 4. Epigr. 87. v. 7. Nec ronchos metues maligniorum. Alias stertentis sonus. Nasum enim, per quem is… … Hofmann J. Lexicon universale
SATURA — I. SATURA an a carminis rerumque varietate; an a Satura, lance, quae referta multis variisque primitiis Diis olim in sacrificiis offerebantur; an a lege Satura, quae unô rogatu multa simul complectebatur; an a Satyris, quod in hoc genere carminis … Hofmann J. Lexicon universale
derisore — /deri zore/ s.m. [dal lat. derisor oris ] (f. a, raro), non com. [chi deride] ▶◀ beffatore, beffeggiatore, burlatore, canzonatore, dileggiatore, (non com.) irrisore, sbeffeggiatore, schernitore, (fam.) sfottitore … Enciclopedia Italiana
derisory — 1610s, from L. derisorius, from derisor derider, agent noun from deridere (see DERIDE (Cf. deride)) … Etymology dictionary
mocqueur — Mocqueur, Derisor, Irrisor, Nasutus, Cauillator, Planus … Thresor de la langue françoyse