-
1 rideo
rīdeo, rīsī, rīsum, ē e (zu altind. vrīḍate, er wird verlegen, schämt sich), I) intr. lachen, A) im allg.: ridere convivae, cachinnare ipse Apronius, Cic.: puto te in hoc aut risisse auf ingemuisse, Cic.: multitudo audiens gaudet dolet, ridet plorat, Cic.: ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt humani vultus, Hor.: hic iudices ridere, Cic.: ridentem dicere verum, lachend, scherzend, Hor.: non puto esse, qui his temporibus ridere possit, lachen, scherzen, Cic.: inter se r., Petron.: in stomacho r., im Ingrimm l., Cic.: r. usque ad lacrimas (daß einem die Tr. in die Augen kommen), Petron.: quid risisti? Ter.: quid rides? Petron. – ridere γέλωτα σαρδάνιον, zu seinem Schaden lachen, Cic. ep. 7, 25, 1: malis ridere alienis, s. 1. aliēnusno. II, b (Bd. 1. S. 308): non ex animo ridere, Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 72. – Passiv unpers., ridetur, es wird gelacht, Lachen entsteht, Hor. sat. 1, 7, 22 u. 2, 8, 83. – B) insbes.: 1) freundlich lachen, lächeln, u. alci od. ad alqm, jmdm. zulächeln, Iuppiter hic risit, Enn.: vultu ridet Fortuna sereno, Ov.: cui non risere parentes, Verg.: m. Acc. neutr. st. des Adv., ridere blandum, Petron. 127, 1: perfidum (v. der Venus), Hor. carm. 3, 27, 67: parvulus dulce rideat ad patrem, Catull. 61, 219. – dah. übtr. v. Lebl., a) lachen = ein heiteres Ansehen haben, tempestates serenae riserunt omnes risu Iovis omnipotentis, Enn. ann. 457 sq.: omnia nunc rident, Verg.: tempestas ridebat, Lucr.: ager ridet, Ov.: domus ridet argento, Hor.: acanthus ridens, Verg. – b) anlachen = gefallen, ille terrarum mihi praeter omnes angulus ridet, Hor. carm. 2, 6, 14: tibi carmina rident, Calp. 4, 51. – 2) über etw. triumphierend lachen, triumphieren, muneribus aemuli, Hor. carm. 4, 1, 18. – II) tr. über jmd. od. etw. lachen, jmd. od. etw. belachen, auslachen (s. Brix Plaut. capt. 478. Jahn Cic. de opt. gen. 11. p. 133 sq. Krebs-Schmalz Antib.7 Bd. 2. S. 518), A) im allg.: rideo hunc, Ter.: neque me rident, Plaut.: risi ›nivem atram‹, Cic.: r. pavimenta divitum, Sen.: ioca tua de haeresi Vestoriana risisse me, Cic.: haec ego non rideo, dabei ist mir nicht zum Lachen, das sage ich nicht zum Scherze, Cic. – poet. m. folg. Infin., Stat. Theb. 10, 648. – im Passiv, satius est rideri quam derideri, es ist besser belacht als ausgelacht zu werden, Petron. 61, 4: non sal, sed natura ridetur, Cic.: ex his omnibus nihil magis ridetur, quam quod est praeter exspectationem, Cic. – PAdi. ridendus s. bes. – B) insbes.: 1) jmd. freundlich anlächeln, neque me rident, Plaut. capt. 481. – 2) verlachen, auslachen, lächerlich machen, alqm, Cic.: haec risum veni, Cael. in Cic. ep.: versus Ennii, Hor.: quis non rideat Fornacem deam? Lact. – im Passiv, Pyrrhi ridetur largitas a consule, Cic.: Socrates ludens ab Alcibiade risus est, Val. Max.: pro! miseranda condicio! rideor ubique, narror, ostendor, Ps. Quint. decl. – / rideor als Depon., rideatur alios, Petron. 57, 3.
-
2 rideo
rīdĕo, ēre, rīsi, rīsum - intr. et tr. - [st2]1 [-] rire, manifester sa joie, plaisanter, badiner. [st2]2 [-] rire amicalement, sourire à. [st2]3 [-] avec suj. de ch.: être riant, être agréable, être brillant, être orné, être fleuri. [st2]4 [-] se moquer de, rire de. - alicui (ad aliquem) ridere: sourire à qqn. - aliquem ridere (deridere, irridere): rire de qqn, se moquer de qqn, railler qqn. - in aliqua re ridere: rire à propos de qqch. - risisti de hoc (in hoc), Cic.: cela t'a fait rire. - ridet tempestas, Lucr.: le ciel sourit. - ridere in stomacho, Cic.: rire en soi-même, rire sous cape. - ridet hic mihi angulus, Hor.: ce petit coin me plaît. - muti silent neque me rident, Plaut. Capt. 3, 1, 21: pas un mot de leur part, pas un sourire à mon adresse. - rideri: faire rire, prêter à rire. - ridear, Ov.: on rirait de moi. - ex his omnibus nihil magis ridetur quam... Cic.: de tout cela, rien ne prête plus à rire que... - satius est rideri quam derideri, Petr.: il vaut mieux faire rire qu'être un objet de risée. - citharoedus ridetur, chorda qui semper oberrat eadem, Hor.: on se moque du joueur de cithare qui bronche toujours sur la même corde. - ridendus, a, um → ridendus.* * *rīdĕo, ēre, rīsi, rīsum - intr. et tr. - [st2]1 [-] rire, manifester sa joie, plaisanter, badiner. [st2]2 [-] rire amicalement, sourire à. [st2]3 [-] avec suj. de ch.: être riant, être agréable, être brillant, être orné, être fleuri. [st2]4 [-] se moquer de, rire de. - alicui (ad aliquem) ridere: sourire à qqn. - aliquem ridere (deridere, irridere): rire de qqn, se moquer de qqn, railler qqn. - in aliqua re ridere: rire à propos de qqch. - risisti de hoc (in hoc), Cic.: cela t'a fait rire. - ridet tempestas, Lucr.: le ciel sourit. - ridere in stomacho, Cic.: rire en soi-même, rire sous cape. - ridet hic mihi angulus, Hor.: ce petit coin me plaît. - muti silent neque me rident, Plaut. Capt. 3, 1, 21: pas un mot de leur part, pas un sourire à mon adresse. - rideri: faire rire, prêter à rire. - ridear, Ov.: on rirait de moi. - ex his omnibus nihil magis ridetur quam... Cic.: de tout cela, rien ne prête plus à rire que... - satius est rideri quam derideri, Petr.: il vaut mieux faire rire qu'être un objet de risée. - citharoedus ridetur, chorda qui semper oberrat eadem, Hor.: on se moque du joueur de cithare qui bronche toujours sur la même corde. - ridendus, a, um → ridendus.* * *Rideo, rides, risi, risum, ridere. Cic. Rire.\Ridere aliquem. Cic. Se moquer de luy.\Ab omni conuentu rideri. Horat. Estre moqué de toute l'assemblee.\Dulce Venus risit. Ouid. Doulcement.\Domus ridet argento. Horat. Reluist. -
3 rideo
rīdeo, rīsī, rīsum, ē e (zu altind. vrīḍate, er wird verlegen, schämt sich), I) intr. lachen, A) im allg.: ridere convivae, cachinnare ipse Apronius, Cic.: puto te in hoc aut risisse auf ingemuisse, Cic.: multitudo audiens gaudet dolet, ridet plorat, Cic.: ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt humani vultus, Hor.: hic iudices ridere, Cic.: ridentem dicere verum, lachend, scherzend, Hor.: non puto esse, qui his temporibus ridere possit, lachen, scherzen, Cic.: inter se r., Petron.: in stomacho r., im Ingrimm l., Cic.: r. usque ad lacrimas (daß einem die Tr. in die Augen kommen), Petron.: quid risisti? Ter.: quid rides? Petron. – ridere γέλωτα σαρδάνιον, zu seinem Schaden lachen, Cic. ep. 7, 25, 1: malis ridere alienis, s. alienus no. II, b (Bd. 1. S. 308): non ex animo ridere, Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 72. – Passiv unpers., ridetur, es wird gelacht, Lachen entsteht, Hor. sat. 1, 7, 22 u. 2, 8, 83. – B) insbes.: 1) freundlich lachen, lächeln, u. alci od. ad alqm, jmdm. zulächeln, Iuppiter hic risit, Enn.: vultu ridet Fortuna sereno, Ov.: cui non risere parentes, Verg.: m. Acc. neutr. st. des Adv., ridere blandum, Petron. 127, 1: perfidum (v. der Venus), Hor. carm. 3, 27, 67: parvulus dulce rideat ad patrem, Catull. 61, 219. – dah. übtr. v. Lebl., a) lachen = ein heiteres Ansehen haben, tempestates serenae riserunt omnes risu Iovis omnipotentis, Enn. ann. 457 sq.:————omnia nunc rident, Verg.: tempestas ridebat, Lucr.: ager ridet, Ov.: domus ridet argento, Hor.: acanthus ridens, Verg. – b) anlachen = gefallen, ille terrarum mihi praeter omnes angulus ridet, Hor. carm. 2, 6, 14: tibi carmina rident, Calp. 4, 51. – 2) über etw. triumphierend lachen, triumphieren, muneribus aemuli, Hor. carm. 4, 1, 18. – II) tr. über jmd. od. etw. lachen, jmd. od. etw. belachen, auslachen (s. Brix Plaut. capt. 478. Jahn Cic. de opt. gen. 11. p. 133 sq. Krebs-Schmalz Antib.7 Bd. 2. S. 518), A) im allg.: rideo hunc, Ter.: neque me rident, Plaut.: risi ›nivem atram‹, Cic.: r. pavimenta divitum, Sen.: ioca tua de haeresi Vestoriana risisse me, Cic.: haec ego non rideo, dabei ist mir nicht zum Lachen, das sage ich nicht zum Scherze, Cic. – poet. m. folg. Infin., Stat. Theb. 10, 648. – im Passiv, satius est rideri quam derideri, es ist besser belacht als ausgelacht zu werden, Petron. 61, 4: non sal, sed natura ridetur, Cic.: ex his omnibus nihil magis ridetur, quam quod est praeter exspectationem, Cic. – PAdi. ridendus s. bes. – B) insbes.: 1) jmd. freundlich anlächeln, neque me rident, Plaut. capt. 481. – 2) verlachen, auslachen, lächerlich machen, alqm, Cic.: haec risum veni, Cael. in Cic. ep.: versus Ennii, Hor.: quis non rideat Fornacem deam? Lact. – im Passiv, Pyrrhi ridetur largitas a consule, Cic.: Socrates ludens ab Alcibiade risus est, Val. Max.: pro! miseranda condicio!————rideor ubique, narror, ostendor, Ps. Quint. decl. – ⇒ rideor als Depon., rideatur alios, Petron. 57, 3. -
4 rideo
rīdĕo, si, sum, 2 ( dep. collat. form ridetur, Petr. 57, 3; 61, 4), v. n. and a. [Bœot. kriddemen for krizein gelan, orig. form krid j emen].I.Neutr., to laugh (cf. cachinnor).A.In gen.:B.numquam ullo die risi adaeque Neque hoc quod reliquom est plus risuram opinor,
Plaut. Cas. 5, 1, 4:risi te hodie multum,
id. Stich. 1, 3, 89:ridere convivae, cachinnare ipse Apronius,
Cic. Verr. 2, 3, 25, § 62:M. Crassum semel ait in vitā risisse Lucilius,
id. Fin. 5, 30, 92:cum ridere voles,
Hor. Ep. 1, 4, 16.—With si: ridetque (deus), si mortalis ultra Fas trepidat. Hor. C. 3, 29, 31; so id. Ep. 1, 1, 95 sq.; 1, 19, 43; id. A. P. 105: ridentem dicere verum Quid vetat, while laughing, i. e. in a laughing or jesting manner, id. S. 1, 1, 24; cf. Cic. Fam. 2, 4, 1.—With a homogeneous object: ridere gelôta sardanion, Cic. Fam. 7, 25, 1:tempus flendi et tempus ridendi,
Vulg. Eccl. 3, 4.—In partic.1.To laugh pleasantly, to smile; and ridere ad aliquem or alicui, to smile on one (so almost entirely poet.; syn. renideo): Juppiter hic risit tempestatesque serenae Riserunt omnes risu Jovis omnipotentis, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 254 (Ann. v. 445 sq. Vahl.); cf.:b.vultu Fortuna sereno,
Ov. Tr. 1, 5, 27:ridere ad patrem,
Cat. 61, 219.—Transf., of things, to laugh or smile, i. q. to look cheerful or pleasant:* 2.sedes quietae large diffuso lumine rident,
Lucr. 3, 22:tempestas,
id. 5, 1395:argentum et pulchra Sicyonia,
id. 4, 1125:ille terrarum mihi praeter omnes Angulus ridet,
Hor. C. 2, 6, 14:argento domus,
id. ib. 4, 11, 6:florum coloribus almus ager,
Ov. M. 15, 205:pavonum ridenti lepore,
Lucr. 2, 502; cf.: colocasia mixta ridenti acantho, smiling, i. e. glad, Verg. E. 4, 20. — With dat.:tibi rident aequora ponti,
smile upon thee, look brightly up to thee, Lucr. 1, 8; Cat. 64, 285. —To laugh in ridicule, to mock (cf. II. B. 2.):II. A.quandoque potentior Largis muneribus riserit aemuli,
Hor. C. 4, 1, 18.—In gen. (class.; cf. Brix ad Plaut. Men. 478):B.rideo hunc,
Ter. Ad. 4, 2, 9; cf. id. Eun. 5, 6, 7:Acrisium (Juppiter et Venus),
Hor. C. 3, 16, 7 et saep.:risi nivem atram,
Cic. Q. Fr. 2, 13, 1:joca tua,
id. Att. 14, 14, 1:haec ego non rideo, quamvis tu rideas,
say in jest, id. Fam. 7, 11, 13:nemo illic vitia ridet,
Tac. G. 19; cf.: perjuria amantum (Juppiter), Tib. 3, 6, 49; Ov. A. A. 1, 633;for which: perjuros amantes,
Prop. 2, 16 (3, 8), 47.— Poet., with obj.-clause:Amphitryoniaden perdere Sidonios umeris amictus,
Stat. Th. 10, 648. — Pass.:haec enim ridentur vel sola vel maxime, quae notant et designant turpitudinem aliquam non turpiter, etc.,
Cic. de Or. 2, 58, 236 sq.:tum enim non sal, sed natura ridetur,
id. ib. 2. 69, 279;2, 70, 281: ridetur ab omni Conventu,
Hor. S. 1, 7, 22:ridear,
Ov. P. 4, 12, 16:neque acute tantum ac venuste, sed stulte, iracunde, timide dicta aut facta ridentur,
Quint. 6, 3, 7:quae in mimis rideri solent,
id. 6, 3, 29.—In partic.1.To smile upon one:2.quasi muti silent Neque me rident,
Plaut. Capt. 3, 1, 21; cf.:cui non risere parentes,
Verg. E. 4, 62.—To laugh at, ridicule a person or thing (milder than deridere, to deride):ridet nostram amentiam,
Cic. Quint. 17, 55:O rem, quam homines soluti ridere non desinant,
id. Dom. 39, 104:ut dederis nobis quemadmodum scripseris ad me, quem semper ridere possemus,
id. Fam. 2, 9, 1; cf.:curre et quam primum haec risum veni,
id. Cael. 8, 14, 4:versus Enni gravitate minores (with reprehendere),
Hor. S. 1, 10, 54:risimus et merito nuper poëtam,
Quint. 8, 3, 19:nostram diligentiam,
id. 2, 11, 1:praesaga Verba senis (with spernere),
Ov. M. 3, 514:lacrimas manus impia nostras,
id. ib. 3, 657 al.— Pass.:Pyrrhi ridetur largitas a consule,
Cic. Rep. 3, 28, 40:rideatur merito, qui, etc.,
Quint. 11, 1, 44; cf. id. 9, 3, 101; Hor. Ep. 2, 2, 106; id. A. P. 356:rideri possit eo, quod, etc.,
id. S. 1, 3, 30:peccet ad extremum ridendus,
id. Ep. 1, 1, 9; cf. Quint. 4, 1, 62; Val. Max. 8, 8, 1. -
5 rideo
rīdeo, rīsī, rīsum, ēre1)r. mālis aliēnis H — смеяться натянутым смехомr. alicui V или aliquem Ctl, O — улыбаться кому-л.3) блистать (ager ridet coloribus O; ridet argento domus H)4) насмехаться, издеваться, осмеивать (dolorem alicujus Aus; aliquem C, Pt)5) не обращать внимания, ни во что не ставить, пренебрегать (perjuria alicujus Tib; spes inanes alicujus VF; famae mendacia O)6) шутить, говорить в шутку ( haec ego non rideo C) -
6 rideo
rideo rideo, risi, risum, ere смеяться (над кем -acc.) -
7 rideo
rideo rideo, risi, risum, ere улыбаться -
8 rīdeō
rīdeō sī, sus, ēre, to laugh: quid rides? T.: hic iudices ridere: semel in vitā: ridentem dicere verum Quid vetat, i. e. jestingly, H.: ridetur ab omni Conventu, there is laughter, H.—Prov.: quandoque potentior Largi muneribus riserit aemuli, i. e. in triumph over a lavish rival's gifts, H.: ridere ge/lwta sarda/nion, i. e. laugh on the wrong side of the mouth.—To laugh pleasantly, smile, look cheerful, be favorable: voltu Fortuna sereno, O.: cui non risere parentes, V.: Ille terrarum mihi praeter omnīs Angulus ridet, i. e. pleases, H.; cf. Mixtaque ridenti colocasia acantho, smiling, V.—To laugh at, laugh over: hunc, T.: Acrisium, H.: nivem atram: haec ego non rideo, quamvis tu rideas, say in jest: vitia, Ta.: periuria amantūm, O.: non sal, sed natura ridetur: Ridear, O.—To laugh at, ridicule, deride, mock: nostram amentiam: versūs Enni, make light of, H.: Ridentur mala qui componunt carmina, H.: Peccet ad extremum ridendus, H.* * *ridere, risi, risus Vlaugh at (with dat.), laugh; ridicule -
9 rideo
-
10 rideo
, risi, risumto laugh at, laugh. -
11 rideo
, risi, risum, ridere 2смеяться, улыбаться -
12 ad-rīdeō (arr-)
ad-rīdeō (arr-) rīsī, rīsus, ēre, to laugh, smile at, laugh with, smile upon: alqd: cum dixisset... arrisissetque adulescens: cum risi, adrides, O.: omnibus, T.: ut ridentibus adrident, on those who smile, H.—To be pleasing, please: mihi: quibus haec adridere velim, H. -
13 dē-rīdeō
dē-rīdeō sī, sus, ēre, to laugh at, laugh to scorn, scoff at, deride, mock: omnīs istos: te, H.: derisum esse credo hominem: alqd, H.: derisus semel, hooted off: derideat Aethiopem albus, In.: merito, T.: deridet, cum iubet, etc., he is mocking. —Supin. acc.: ultro derisum advenit, T. -
14 in-rīdeō (irr-)
in-rīdeō (irr-) rīsī, rīsus, ēre, to laugh at, joke, jeer, mock, ridicule: in re tantā, T.: ex muro, Cs.: mihi: inridentes responderunt, N.: periocum deos: vatem, V.: inrideor, T.: procos inrisa experiar, V.: quae inrideri ab imperitis solent: Inrisa sine honore ratis: semel inrisus, made a fool of, H. -
15 sub-rīdeō (surr-)
sub-rīdeō (surr-) sī, ēre, to smile: subridet Saturius: mixtā irā, V.: subridens Mezentius, V. -
16 ridiculus
I rīdiculus, a, um [ rideo ]1) смешной, смехотворный, забавный (homo Pl, J; vultus O; dictum Pl, Q)ridiculum dictu (вводно) Ap — смешно сказать2) достойный осмеяния, жалкий ( poema H)II rīdiculus, ī m. [ rideo ]шутник, забавник, балагур Pl, Ter -
17 risus
I rīsus, a, um part. pf. к rideo II rīsus, ūs m. [ rideo ]смех, улыбка, тж. насмешкаrisum movēre C, Ph (facere, concitare C, praebēre Just) — возбуждать смехrisum ēdĕre C — смеятьсяrisui esse alicui L и r. esse alicui O — быть чьим-л. посмешищем -
18 arrideo
ar-rīdeo (ad-rideo), rīsī, rīsum, ēre, dazu lachen, I) wenn ein anderer lacht, mitlachen, α) mit Dat. pers., morbus est, non hilaritas, semper arridere ridentibus, Sen.: ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt humani vultus, Hor. – β) absol.: riserit, arride; si flerit, flere memento, Ov.: cum risi, arrides; lacrimas quoque saepe notavi me lacrimante tuas, Ov. – II) zulächeln, anlächeln, bes. freundlich, beifällig, od. auch spöttisch, 1) eig.: α) mit Dat. pers., arr. omnibus, Ter.: praetori stupenti (v. einer Buhldirne), Sen. rhet.: non alloqui amicos, vix notis familiariter arridere, Liv.: omnibus arrides (spöttisch), dicteria dicis in omnes, Mart.: cui saevum arridens (ihn angrinsend), »Narrabis«, inquit etc., Sil. – m. Dat. rei, zu etw. lächeln od. lachen, probrosis in se dictis, Sen.: maledictis suorum infantium (v. den Eltern), Sen. – β) m. Acc. pers., vos (agros) nunc alloquitur, vos nunc arridet ocellis, Val. Cato ecl. e Lyd. v. 5 (dir. 108). – m. allg. Acc. rei, video quid arriseris, anlächelst = (spöttisch) belächelst, Cic.: u. so Cn. Flavius id arrisit, Piso fr. – γ) absol.: leniter arridens, »Quaeso«, inquit etc., Cic.: subamarum arridens, Amm.: cum... arrisisset adulescens, beifällig zugelächelt, durch Lächeln seinen Beifall kundgegeben hatte, Cic. – 2) übtr.: a) v. Zuständen, jmdm. zulächeln, ihm lächeln = günstig sein, m. Dat., quandoque mihi Fortunae arriserit hora, Petr. poët.: absol., cum tempestas arridet, Lucr. – b) v. a. Verhältnissen usw., jmd anlachen = jmds. Beifall finden, jmdm. behagen, zusagen (Ggstz. alci displicere), »inhibere« illud tuum, quod valde mihi arriserat, vehementer displicet; est enim verbum totum nauticum, Cic.: quibus (amicis) haec, sunt qualiacumque, arridere velim, doliturus, si placeant spe deterius nostrā, Hor. – absol., si modo arriserit pretium, Plin. ep. 1, 24, 3.
-
19 corrideo
cor-rīdeo, ēre (con u. rideo), I) auflachen, Lucr. 1. 81. – II) mitlachen, Augustin. conf. 4, 8: alci, Vulg. genes. 21, 6 u. Sirach 30, 10.
-
20 irrideo
ir-rīdeo (in-rīdeo), rīsī, rīsum, ēre, I) intr. bei-, zu-, über etwas lachen, -scherzen, -spotten, Cic. u.a. – II) tr. verlachen, verspotten, verhöhnen, zum besten haben, alqm, Cic. u.a.: Romam, Cic.: rursus procos irrisa (ein Gegenstand des Spottes) priores experiar, Verg.: irrisum habere alqm, verhöhnen, zum besten haben, Plaut. – Nbf. irrīdo (in-rīdo), ere, wov. inridunt horum lacrimas, Brut. de patient. fr. bei Diom. 383, 7: prodigere et, cum nil habeas, te inridier, Caecil. com. fr. bei Fest. 229 (a), 20 cod. (wofür Ribbeck Caecil. com. 74 ted inridier).
См. также в других словарях:
Liste lateinischer Phrasen/R — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
Cultural Amnesia — This article is about the musical group. For the book by Clive James, see Cultural Amnesia. Cultural Amnesia Genres Post punk, electronic, industrial Years active 1979–1983; 1998–present … Wikipedia
Grand Steeple-Chase de Paris — Turf race infobox class = Group 1 horse race = Grand Steeple Chase de Paris caption = location = Auteuil Racecourse Paris, France inaugurated = 1874 race type = Steeplechase sponsor = Gras Savoye website = [http://www.france galop.com/All the… … Wikipedia
S.P.Q.R — S.P.Q.R. römischer Kanaldeckel S.P.Q.R. ist die Abkürzung für das lateinische Senatus Populusque Romanus („Senat und Volk von Rom … Deutsch Wikipedia
S.P.Q.R. — S.P.Q.R. neuzeitlicher Kanaldeckel in Rom (S.P.Q.R.) … Deutsch Wikipedia
SPQR — S.P.Q.R. römischer Kanaldeckel S.P.Q.R. ist die Abkürzung für das lateinische Senatus Populusque Romanus („Senat und Volk von Rom … Deutsch Wikipedia
Senatus Populusque Romanus — S.P.Q.R. römischer Kanaldeckel S.P.Q.R. ist die Abkürzung für das lateinische Senatus Populusque Romanus („Senat und Volk von Rom … Deutsch Wikipedia
risorius — See r. (muscle). [L. risor, a laughter, fr. rideo, pp. risus, to laugh] * * * ri·so·ri·us ri sōr ē əs, zȯr n, pl rii ē .ī a narrow band of muscle fibers arising from the fascia over the masseter muscle, inserted into the tissues at the corner of … Medical dictionary
GELASINUS — Deus risus, apud Mart. l. 7. Epigr. 24. cuius epigraphe in malum Poetam: Nec cibus ipse iuvat morsu fraudatus aceti, Nec grata est facies, cui Gelasinus abest. A verbo γελάω, rideo, vide infta ubi de Risu … Hofmann J. Lexicon universale
ԱՅՊՆ — ( ) NBH 1 0093 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 11c, 12c գ. Որպէս տճկ. ա՛յպ, այը՛պ Ամօթ. ամօթալի պակասութիւն. առիթ այպանութեան. խայտառակ ինչ. խաղքութիւն. ... αἱσχρόν, αἷσχος probrum, probrosum, turpitudo, dedecus, pudor… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)