-
21 денервувати
denerwuwatyдієсл. -
22 aufregen
1. vtwzburzać, zdenerwować2. vr, sichdenerwować się; ugs. oburzać się -
23 displease
[dɪs'pliːz]vt( annoy) drażnić, denerwować (zdenerwować perf); ( cause displeasure to) wywoływać (wywołać perf) niezadowolenie +gen* * *[dis'pli:z](to offend or annoy: The children's behaviour displeased their father.) wywołać niezadowolenie- displeasure -
24 state
[steɪt] 1. n( condition) stan m; ( government) państwo nt2. vtoświadczać (oświadczyć perf), stwierdzać (stwierdzić perf)* * *I [steit] noun1) (the condition in which a thing or person is: the bad state of the roads; The room was in an untidy state; He inquired about her state of health; What a state you're in!; He was not in a fit state to take the class.) stan2) (a country considered as a political community, or, as in the United States, one division of a federation: The Prime Minister visits the Queen once a week to discuss affairs of state; The care of the sick and elderly is considered partly the responsibility of the state; ( also adjective) The railways are under state control; state-controlled / owned industries.) państwo, stan3) (ceremonial dignity and splendour: The Queen, wearing her robes of state, drove in a horse-drawn coach to Westminster; ( also adjective) state occasions/banquets.) ceremoniał•- stately- stateliness
- statesman
- statesmanlike
- statesmanship
- get into a state
- lie in state II [steit] verb(to say or announce clearly, carefully and definitely: You have not yet stated your intentions.) przedstawiać -
25 upset
1. [ʌp'sɛt] ( irreg like: set) vt( knock over) przewracać (przewrócić perf); ( make sad) martwić (zmartwić perf); ( make angry or nervous) denerwować (zdenerwować perf); routine, plan dezorganizować (zdezorganizować perf)2. adj 3. ['ʌpsɛt] n* * *past tense, past participle; see upset -
26 work up
vt* * *1) (to excite or rouse gradually: She worked herself up into a fury. ( adjective worked-up: Don't get so worked-up!).) stopniowo doprowadzić się2) (to raise or create: I just can't work up any energy/appetite/enthusiasm today.) wzbudzić w sobie -
27 tizzy
['tɪzɪ]nto be/get in a tizzy — denerwować się (zdenerwować się perf) (bez powodu)
-
28 раздражает
глаг.• denerwować -
29 раздражить
глаг.• denerwować• dokuczać• drażnić• irytować• jątrzyć• podniecać• podrażniać• podrażnić• poirytować• rozdrażniać• rozdrażnić• rozgniewać• rozjątrzyć• rozsierdzić• zadrażnić• zirytować• złościć -
30 agacer
1. denerwować2. dokuczać3. drażnić4. gniewać5. irytować6. podrażniać7. rozdrażniać8. rozdrażnić9. rozgniewać10. złoszczenie11. złościć -
31 emmerder
1. denerwować2. drażnić3. zdenerwować -
32 énerve
1. denerwować2. drażnić -
33 énerver
1. denerwować2. osłabiać3. osłabić4. rozstrajać -
34 buair
1 denerwować 2 dokuczać 3 drażnić 4 irytować 5 nagabywać 6 naprzykrzać 7 niepokoić 8 nękać 9 trapić 10 zdenerwowanie 11 złościć -
35 míshuaimhneas
1 denerwować 2 dolegliwość 3 niedogodność 4 niepokoić 5 niepokój 6 niewygoda 7 peszyć 8 skrępowanie 9 udaremniać 10 wtrącać 11 zaniepokojenie 12 zdenerwować -
36 bumagabag
1 denerwować2 dokuczać -
37 lumigalig
1 denerwować2 dokuczać3 zmieszać -
38 makainip
1 denerwować2 dokuczać -
39 yumamot
1 brzydzić2 denerwować3 dokuczać4 nienawidzić5 niezadowolenie -
40 dopalać
1) denerwować2) dokuczać3) gniewać
См. также в других словарях:
denerwować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, denerwowaćwuję, denerwowaćwuje, denerwowaćany {{/stl 8}}– zdenerwować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać u kogoś nieprzyjemne emocje, gniew, irytację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwować kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
denerwować — ndk IV, denerwowaćwuję, denerwowaćwujesz, denerwowaćwuj, denerwowaćował, denerwowaćowany «działać na nerwy, wyprowadzać z równowagi; drażnić, niepokoić» Denerwuje kogoś hałas uliczny, krzyk dzieci, warkot motoru, atmosfera plotek. denerwować się… … Słownik języka polskiego
denerwować się – zdenerwować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić wewnętrzny spokój z powodu styczności z czymś, czego się boi, obawia, nie lubi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwować się brakiem pieniędzy, pracy. Denerwować się przed sprawdzianem, występem. Denerwować się z byle powodu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było … Słownik frazeologiczny
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
kurczę — euf. Kurczę blade; kurczę pieczone «rodzaj przekleństwa»: Kurczę blade. Tyle już razy grałem. I zawsze to samo. Czy ja muszę się tak denerwować? P. Krawczyk, Plamka. – O, kurczę pieczone! – zawołał nagle Felek, potrząsając malutkim skrawkiem… … Słownik frazeologiczny
szpilka — 1. Coś nie szpilka; coś nie jest szpilką «o czymś niezbyt małym, łatwym do znalezienia»: – Gdzie on mógł się podziać – spytał wreszcie z rozpaczą. Roman mimo woli musiał wziąć na siebie rolę rozsądnego pocieszyciela. Andrzej narzucał mu ją. – On… … Słownik frazeologiczny
tracić — nerwy; tracić panowanie nad sobą, nad nerwami «ulegać emocjom, bardzo się denerwować»: Panu trzeba łopatą pakować do głowy. Uniosłem się, przepraszam, ale w zetknięciu z tępotą zawsze tracę nerwy. S. Zieliński, Listy. Piekąca tęsknota za Ireną… … Słownik frazeologiczny
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego
denerwowanie — ↨ denerwowanie się n I rzecz. od denerwować (się) … Słownik języka polskiego