-
1 denerwować
глаг.• докучать• донимать• досаждать• надоедать• нервировать• раздражает• раздражать• раздражить• разозлить• рассердить• сердить* * *denerwowa|ć\denerwowaćny несов. нервировать, раздражать+rozdrażniać, irytować
* * *denerwowany несов.нерви́ровать, раздража́тьSyn: -
2 denerwować\ się
denerw|ować sięнесов. нервничать, волноваться; раздражаться;nie \denerwować\ sięuj się не волнуйся, не нервничай;
\denerwować\ się się na kogoś злиться на кого-л.+irytować się;
niepokoić się -
3 denerwować się
несов.не́рвничать, волнова́ться; раздража́тьсяnie denerwuj się — не волну́йся, не не́рвничай
denerwować się się na kogoś — зли́ться на кого́-л.
Syn: -
4 prawo denerwować
право раздражатьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prawo denerwować
-
5 irytować
глаг.• бередить• докучать• донимать• досаждать• дразнить• злить• надоедать• раздосадовать• раздражать• раздражить• рассердить• растравлять• сердить* * *несов. раздражать, злить;выводить из себя+drażnić, denerwować, złościć
* * *несов.раздража́ть, злить; выводи́ть из себя́Syn: -
6 niecierpliwić
глаг.• раздражать• спровоцировать* * *несов. раздражать, выводить из терпения+denerwować, drażnić
* * *несов.раздража́ть, выводи́ть из терпе́нияSyn: -
7 gorączkować się
-
8 irytować się
-
9 gorączkować\ się
несов. горячиться+denerwować się, niecierpliwić się
-
10 irytować\ się
несов. раздражаться, злиться, выходить из себя+denerwować się, złościć się
-
11 aufregen
-
12 nerven
-
13 nervös
nervös machen <z>denerwować -
14 verdrießen
-
15 Wecker
Wecker m budzik;fam. jemandem auf den Wecker gehen denerwować k-o
См. также в других словарях:
denerwować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, denerwowaćwuję, denerwowaćwuje, denerwowaćany {{/stl 8}}– zdenerwować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać u kogoś nieprzyjemne emocje, gniew, irytację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwować kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
denerwować — ndk IV, denerwowaćwuję, denerwowaćwujesz, denerwowaćwuj, denerwowaćował, denerwowaćowany «działać na nerwy, wyprowadzać z równowagi; drażnić, niepokoić» Denerwuje kogoś hałas uliczny, krzyk dzieci, warkot motoru, atmosfera plotek. denerwować się… … Słownik języka polskiego
denerwować się – zdenerwować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić wewnętrzny spokój z powodu styczności z czymś, czego się boi, obawia, nie lubi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwować się brakiem pieniędzy, pracy. Denerwować się przed sprawdzianem, występem. Denerwować się z byle powodu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było … Słownik frazeologiczny
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
kurczę — euf. Kurczę blade; kurczę pieczone «rodzaj przekleństwa»: Kurczę blade. Tyle już razy grałem. I zawsze to samo. Czy ja muszę się tak denerwować? P. Krawczyk, Plamka. – O, kurczę pieczone! – zawołał nagle Felek, potrząsając malutkim skrawkiem… … Słownik frazeologiczny
szpilka — 1. Coś nie szpilka; coś nie jest szpilką «o czymś niezbyt małym, łatwym do znalezienia»: – Gdzie on mógł się podziać – spytał wreszcie z rozpaczą. Roman mimo woli musiał wziąć na siebie rolę rozsądnego pocieszyciela. Andrzej narzucał mu ją. – On… … Słownik frazeologiczny
tracić — nerwy; tracić panowanie nad sobą, nad nerwami «ulegać emocjom, bardzo się denerwować»: Panu trzeba łopatą pakować do głowy. Uniosłem się, przepraszam, ale w zetknięciu z tępotą zawsze tracę nerwy. S. Zieliński, Listy. Piekąca tęsknota za Ireną… … Słownik frazeologiczny
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego
denerwowanie — ↨ denerwowanie się n I rzecz. od denerwować (się) … Słownik języka polskiego