Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

degrade

  • 1 aerarius

    [st1]1 [-] aerārĭus, a, um: relatif à l’airain, relatif à l'argent monnayé, qui concerne le trésor public.    - aerarium metallum: mine de cuivre.    - aeraria fabrica, Plin.: fonte d'airain.    - aeraria sectura, Caes.: mine de cuivre.    - aeraria ratio, Cic.: valeur relative, titre des monnaies.    - aerarii tribuni, Cic.: tribuns de la solde.    - aerarii milites, Varr.: soldats mercenaires. [st1]2 [-] aerārĭus, i, m.: un éraire, un simple contribuable (citoyen du dernier degré, dégradé par le censeur, qui formait la dernière classe, n’était compris dans aucune tribu et se trouvait ainsi privé du droit de suffrage).    - in aerarios referri, Cic.: être relégué dans la dernière classe.
    * * *
    [st1]1 [-] aerārĭus, a, um: relatif à l’airain, relatif à l'argent monnayé, qui concerne le trésor public.    - aerarium metallum: mine de cuivre.    - aeraria fabrica, Plin.: fonte d'airain.    - aeraria sectura, Caes.: mine de cuivre.    - aeraria ratio, Cic.: valeur relative, titre des monnaies.    - aerarii tribuni, Cic.: tribuns de la solde.    - aerarii milites, Varr.: soldats mercenaires. [st1]2 [-] aerārĭus, i, m.: un éraire, un simple contribuable (citoyen du dernier degré, dégradé par le censeur, qui formait la dernière classe, n’était compris dans aucune tribu et se trouvait ainsi privé du droit de suffrage).    - in aerarios referri, Cic.: être relégué dans la dernière classe.
    * * *
    I.
        AErarius, Substantiuum. Plin. Qui fait ouvrages d'arain et de cuyvre.
    \
        AErarius fieri dicebatur. Qui estoit suspendu des commoditez et privileges de la bourgeoisie, et ne laissoit pas pourtant d'estre contrainct de contribuer aux affaires de la ville. Liu.
    \
        AErarium facere aliquem. L'asseoir à la taille. B.
    \
        Inter aerarios referre aliquem. Cic. Le suspendre des privileges comme dessus est dict.
    \
        Ex aerariis aliquem eximere. Cic. Le remettre en son entier, et luy restituer les droicts de bourgeoisie comme devant.
    II.
        AErarius, Adiectiuum. Plin. D'arain.
    \
        AErarius faber. Plin. Chauderonnier, Maignen, Dinandier.
    \
        AErarios quaestores hodie vocare possumus Recepveurs des amendes. Tacit.
    \
        Tribunos aerarios hodie vocare possumus Recepveurs generaulx.

    Dictionarium latinogallicum > aerarius

  • 2 discinctus

    discinctus, a, um part. passé de discingo. [st2]1 [-] qui n'a pas de ceinture, sans ceinture. [st2]2 [-] privé de ceinturon, dégradé. [st2]3 [-] qui a une robe flottante. [st2]4 [-] négligé dans sa tenue, mal équipé. [st2]5 [-] nonchalant, oisif, efféminé, libertin, dissolu.
    * * *
    discinctus, a, um part. passé de discingo. [st2]1 [-] qui n'a pas de ceinture, sans ceinture. [st2]2 [-] privé de ceinturon, dégradé. [st2]3 [-] qui a une robe flottante. [st2]4 [-] négligé dans sa tenue, mal équipé. [st2]5 [-] nonchalant, oisif, efféminé, libertin, dissolu.
    * * *
        Discinctus, Participium. Liu. Desceinct.
    \
        Discinctos antiqui negligentes et desides appellabant. Persius. Paresseux et faitneant.

    Dictionarium latinogallicum > discinctus

  • 3 foedo

    foedo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] rendre laid, défigurer (par une blessure), mutiler, dévaster. [st2]2 [-] souiller, salir (au pr. et au fig.). [st2]3 [-] flétrir, avilir, déshonorer.    - pectora pugnis foedare, Virg. En. 11, 86: se meurtrir le sein à coups de poing.    - foedare hostium copias, Plaut. Am. 1, 1, 91: maltraiter l'armée ennemie.    - ferro foedare volucres, Virg. En. 3, 241: blesser des oiseaux avec le fer.    - foedare agros, Liv.: dévaster les champs.    - nonnihil in Sarmatarum habitum foedantur, Tac. G.: ils ont un petite ressemblance hideuse avec les Sarmates.    - assiduo noctem foedare imbre, Claud. VI. Cons. Hon. 538: attrister la nuit par une pluie continuelle.    - nubes foedavere lumen, Sall. Fragm.: les nuages obscurcirent la lumière.    - Harpyiae contactu omnia foedant, Virg. En. 3.227: les Harpies souillent tout de leur contact.    - foedare in pulvere crines, Virg. En. 12.99: salir ses cheveux dans la poussière.    - foedare tellurem sanguine, Ov. M. 6.238: rougir la terre de son sang.    - foedare gloriam majorum, Plaut. Trin. 3.2.30: flétrir la gloire de ses ancêtres.    - vestis serica viros foedat, Tac.: un habit de soie dégrade les hommes.
    * * *
    foedo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] rendre laid, défigurer (par une blessure), mutiler, dévaster. [st2]2 [-] souiller, salir (au pr. et au fig.). [st2]3 [-] flétrir, avilir, déshonorer.    - pectora pugnis foedare, Virg. En. 11, 86: se meurtrir le sein à coups de poing.    - foedare hostium copias, Plaut. Am. 1, 1, 91: maltraiter l'armée ennemie.    - ferro foedare volucres, Virg. En. 3, 241: blesser des oiseaux avec le fer.    - foedare agros, Liv.: dévaster les champs.    - nonnihil in Sarmatarum habitum foedantur, Tac. G.: ils ont un petite ressemblance hideuse avec les Sarmates.    - assiduo noctem foedare imbre, Claud. VI. Cons. Hon. 538: attrister la nuit par une pluie continuelle.    - nubes foedavere lumen, Sall. Fragm.: les nuages obscurcirent la lumière.    - Harpyiae contactu omnia foedant, Virg. En. 3.227: les Harpies souillent tout de leur contact.    - foedare in pulvere crines, Virg. En. 12.99: salir ses cheveux dans la poussière.    - foedare tellurem sanguine, Ov. M. 6.238: rougir la terre de son sang.    - foedare gloriam majorum, Plaut. Trin. 3.2.30: flétrir la gloire de ses ancêtres.    - vestis serica viros foedat, Tac.: un habit de soie dégrade les hommes.
    * * *
        Foedo, foedas, foedare. Plaut. Enlaidir, Gaster, Maculer, Souiller, Desfigurer.
    \
        Foedata turpidine sacella. Cic. Polluz.
    \
        Foedare aliquem appellatione. Cato apud Plinium. Vilener et deshonorer.

    Dictionarium latinogallicum > foedo

  • 4 turpificatus

    turpificātus, a, um souillé, dégradé.
    * * *
    turpificātus, a, um souillé, dégradé.
    * * *
        Turpificatus, penul. prod. Adiectiuum. Cic. Souillé et vilené, Enlaidi.

    Dictionarium latinogallicum > turpificatus

  • 5 moveō

        moveō mōvī, mōtus, ēre    [1 MV-], to move, stir, set in motion, shake, disturb, remove: tanti oneris turrim, Cs.: matrona moveri iussa, to dance, H.: moveri Cyclopa, represent by action, H.: membra ad modos, Tb.: fila sonantia movit, struck, O.: moveri sedibus huic urbi melius est: loco motus cessit, driven back, Cs.: move ocius te, bestir thyself, T.: neque se in ullam partem, attach, Cs.: se ex eo loco, stir from the spot, L.: caput, i. e. threaten with, H.: castra ex eo loco, break up, Cs.: hostem statu, dislodge, L.: heredes, eject: tribu centurionem, expel: signiferos loco, degrade, Cs.: Omne movet urna nomen, H.: senatorio loco, degrade, L.: Verba loco, cancel, H.: consulem de sententiā, dissuade, L.: litteram, to take away: movet arma leo, gives battle, V.: quo sidere moto, at the rising of, O.—Prov.: omnīs terras, omnia maria movere, move heaven and earth (of great exertions).—Of the soil, to stir, plough, break up, open: iugera, V.: mota terra, O.— To disturb, violate: triste bidental, H.: Dianae non movenda numina, inviolable, H.— To remove oneself, betake oneself, move, be moved, be stirred (sc. se): terra dies duodequadraginta movit, there was an earthquake, L.: movisse a Samo Romanos audivit, L.: voluptas movens, i. e. in motion.—To excite, occasion, cause, promote, produce, begin, commence, undertake: fletum populo: mihi admirationem: indignationem, L.: suspicionem: iam pugna se moverat, was going on, Cu.: cantūs, V.: mentionem rei, make mention, L.: priusquam movere ac moliri quicquam posset, make any disturbance, L. — To shake, cause to waver, alter, change: meam sententiam.— To disturb, concern, trouble, torment: moveat cimex Pantilius? H.: voltum movetur, changes countenance, V.: vis aestūs omnium ferme corpora movit, L.: venenum praecordia movit, O.: strepitu fora, Iu.— To stir, produce, put forth: de palmite gemma movetur, O.— To exert, exercise: movisse numen ad alqd deos, L.: artis opem, O. — To change, transform: quorum Forma semel mota est, O.: nihil motum ex antiquo, i. e. change in traditional custom, L.—Fig., to move, influence, affect, excite, inspire: nil nos dos movet, T.: beneficiis moveri, Cs.: moveri civitas coepit, S.: ut pulcritudo corporis movet oculos et delectat, charms: animos ad bellum, instigate, L.: feroci iuveni animum, stir, L.: Vestrā motus prece, H.: moverat plebem oratio consulis, had stirred, L.: absiste moveri, be not disturbed, V.: ut captatori moveat fastidia, excites nausea in, Iu.— To revolve, meditate, ponder: Multa movens animo, V.
    * * *
    movere, movi, motus V
    move, stir, agitate, affect, provoke, disturb;

    Latin-English dictionary > moveō

  • 6 ob-terō (opt-)

        ob-terō (opt-) trīvī    (subj plup. obtrīsset, L.), trītus, ere, to bruise, crush: ranas, Ph.: in angustiis portarum obtriti, crushed by the crowd, L.— Fig., to crush, trample, degrade, disgrace, ravage, destroy: calumniam: obtrectationes: militem verbis, degrade, L.: volgi omne cadaver, Iu.

    Latin-English dictionary > ob-terō (opt-)

  • 7 abicio

    ăbĭcĭo or abjĭc- (in the best MSS. abicio; cf.

    ăbĭci,

    Ov. P. 2, 3, 37;

    ăbĭcit,

    Juv. 15, 17), ĕre, jēci, jectum, 3, v. a. [ab-jacio], to cast away, to throw away, throw down.
    I.
    Lit.:

    in sepulcrum ejus abjecta gleba non est,

    Varr. L. L. 5, § 23 Müll.:

    scutum,

    Cic. Tusc. 2, 23:

    insigne regium de capite,

    id. Sest. 27:

    socer ad pedes abjectus,

    id. ib. 34; so,

    se ad pedes,

    id. Phil. 2, 34, 86:

    se e muro in mare,

    id. Tusc. 1, 34; so,

    corpus in mare,

    id. Phil. 11, 2, 5:

    impelluntur, feriuntur, abiciuntur, cadunt,

    id. Tusc. 2, 15, 36:

    se abjecit exanimatus,

    he threw himself down as if lifeless, id. Sest. 37.— Absol.:

    si te uret sarcina, abicito,

    throw it down, Hor. Ep. 1, 13, 7.—Also with in and abl., when the place from which a thing is thrown is designated:

    anulum in mari,

    Cic. Fin. 5, 30, 92 Madv. N. cr.; so, ut se abiceret in herba, id. de Or. 1, 7, 28:

    statuas in propatulo domi,

    Nep. Hann. 9, 3:

    cadaver in viā,

    Suet. Ner. 48; cf.:

    ubi cadaver abjeceris,

    Tac. A. 1, 22.
    II.
    Fig.
    A.
    In gen., to cast off, throw away, give up, etc.:

    ut primum tenebris abjectis inalbabat,

    as soon as the day, having dispelled the darkness, was beginning to brighten, Enn. Ann. v. 219 Vahl.: nusquam ego vidi abjectas aedīs, nisi modo hasce, thrown away, i.e. sold too low, Plaut. Most. 3, 3, 3: psaltria aliquo abiciendast, must be got rid off ( il faut se defaire d'elle, Dacier), Ter. Ad. 4, 7, 26:

    vitam,

    Cic. Att. 3, 19:

    salutem pro aliquo,

    id. Planc. 33:

    memoriam beneficiorum,

    id. Phil. 8, 11:

    versum,

    to declaim it carelessly, id. de Or. 3, 26 (cf. with id. ib. 3, 59: ponendus est ille ambitus, non abiciendus, the period must be brought gradually to a close, not broken off abruptly).
    B.
    In partic.
    1.
    To throw off, cast aside care for, remembrance of, etc., to give up, abandon:

    abicimus ista,

    we let that go, Cic. Att. 13, 3:

    fama ingenii mihi est abicienda,

    I must renounce, id. ib. 9, 16: domum Sullanam desperabam jam... sed tamen non abjeci, but yet I have not abandoned it, i. e. its purchase, id. Fam. 9, 15:

    abjectis nugis,

    nonsense apart, Hor. Ep. 2, 2, 141 (cf. amoto ludo, id. S. 1, 1, 27).
    2.
    To cast down to a lower grade, to degrade, humble, Cic. Leg. 1, 9: hic annus senatus auctoritatem abjecit, degraded or lowered the authority of the Senate, id. Att. 1, 18; so also id. Tusc. 5, 18; id. de Or. 3, 26, 104.—Hence, abjectae res, reduced circumstances (opp. florentes), Nep. Att. 8; Cic. Quint. 30; Tac. A. 4, 68.
    3.
    Abicere se, to throw one's self away, degrade one's self, v. Cic. Tusc. 2, 23: ut enim fit, etc.—Hence, abjectus, a, um, P. a., downcast, disheartened, désponding; low, mean, abject, worthless, unprincipled.
    A.
    Quo me miser conferam? An domum? matremne ut miseram lamentantem videam et abjectam? Gracch. ap. Cic. de Or. 3, 56, 214:

    plura scribere non possum, ita sum animo perculso et abjecto,

    Cic. Att. 3, 2.—
    B.
    Nihil abjectum, nihil humile cogitare, Cic. Fin. 5, 20:

    contemptum atque abjectum,

    id. Agr. 2, 34:

    verbis nec inops nec abjectus,

    id. Brut. 62, 222 al. — Comp.:

    animus abjectior,

    Cic. Lael. 16; Liv. 9, 6.— Sup.:

    animus abjectissimus,

    Quint. 11, 1, 13 al. — Adv.: abjectē.
    1.
    Dispiritedly, despondingly:

    in dolore est providendum, ne quid abjecte, ne quid timide, ne quid ignave faciamus,

    Cic. Tusc. 2, 23, 55; id. Phil. 3, 11, 28.—
    2.
    Low, meanly:

    quo sordidius et abjectius nati sunt,

    Tac. Or. 8:

    incuriose et abjecte verbum positum,

    improperly, Gell. 2, 6, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > abicio

  • 8 obtero

    ob-tĕro ( opt-), trīvi, trītum, 3 ( pluperf. subj. obtrisset for obtrivisset, Liv. 3, 56, 8 Drak. N. cr.; perf. obterii, App. Mag. 8, p. 278, 15), v. a.
    I.
    To bruise, crush, or break to pieces (syn. obtundo; class.).— Lit.:

    ne in stabulo infantes grex boum obtereret,

    Varr. R. R. 2, 5, 5:

    ranas,

    Phaedr. 1, 30, 1:

    puerum,

    Suet. Ner. 5:

    homines,

    Liv. 27, 41:

    caput saxo,

    Luc. 6, 276:

    locustarum ova,

    Plin. 11, 29, 35, § 105:

    crura,

    Col. 8, 8:

    in angustiis portarum obtriti sunt,

    crushed by the crowd, Liv. 30, 5.—
    II.
    Trop., to crush, trample on, degrade, disgrace, contemn, disparage, ravage, destroy:

    meaeque pugnae proeliares plurumae optritae jacent?

    Plaut. Curc. 4, 4, 17:

    calumniam,

    Cic. Caecin. 7, 18:

    laudem imperatoriam,

    id. Verr. 2, 5, 1, § 2:

    obtrectationes,

    id. Fam. 5, 9, 1:

    jura populi,

    Liv. 3, 56:

    legionarios,

    Tac. A. 15, 11:

    Graeciam,

    Just. 5, 2, 11:

    militem verbis,

    to degrade, Liv. 24, 15:

    Penates,

    Sen. Oed. 645:

    vulgi omne cadaver,

    Juv. 3, 260.—
    * III.
    To rub:

    dentes carbone,

    App. Mag. 8, p. 278, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > obtero

  • 9 optero

    ob-tĕro ( opt-), trīvi, trītum, 3 ( pluperf. subj. obtrisset for obtrivisset, Liv. 3, 56, 8 Drak. N. cr.; perf. obterii, App. Mag. 8, p. 278, 15), v. a.
    I.
    To bruise, crush, or break to pieces (syn. obtundo; class.).— Lit.:

    ne in stabulo infantes grex boum obtereret,

    Varr. R. R. 2, 5, 5:

    ranas,

    Phaedr. 1, 30, 1:

    puerum,

    Suet. Ner. 5:

    homines,

    Liv. 27, 41:

    caput saxo,

    Luc. 6, 276:

    locustarum ova,

    Plin. 11, 29, 35, § 105:

    crura,

    Col. 8, 8:

    in angustiis portarum obtriti sunt,

    crushed by the crowd, Liv. 30, 5.—
    II.
    Trop., to crush, trample on, degrade, disgrace, contemn, disparage, ravage, destroy:

    meaeque pugnae proeliares plurumae optritae jacent?

    Plaut. Curc. 4, 4, 17:

    calumniam,

    Cic. Caecin. 7, 18:

    laudem imperatoriam,

    id. Verr. 2, 5, 1, § 2:

    obtrectationes,

    id. Fam. 5, 9, 1:

    jura populi,

    Liv. 3, 56:

    legionarios,

    Tac. A. 15, 11:

    Graeciam,

    Just. 5, 2, 11:

    militem verbis,

    to degrade, Liv. 24, 15:

    Penates,

    Sen. Oed. 645:

    vulgi omne cadaver,

    Juv. 3, 260.—
    * III.
    To rub:

    dentes carbone,

    App. Mag. 8, p. 278, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > optero

  • 10 adflictus

    [st1]1 [-] adflictus (afflictus), a, um: part. passé de adfligo. - [abcl][b]a - frappé violemment, heurté, brisé, rennversé, abattu, accablé, terrassé. - [abcl]b - au fig. abattu, malheureux, affligé, attristé. - [abcl]c - abject, dégradé, déshonoré, dépravé.[/b]    - adflictum erigere, Cic. Imp. Pomp. 29: remettre un malheureux sur pied.    - res adflictae: affaires en mauvais état, situation désespérée.    - afflictae copiae, Suet. Oth. 9: armée battue.    - homo afflictus, Cic. Phil. 3: homme dépravé.    - afflicti mores, Cic.: moeurs corrompues. [st1]2 [-] adflictŭs (afflictŭs), ūs, m.: choc, frottement, collision.    - nubes adflictu ignem dant, App. de Mund.: les nuages donnent des éclairs par frottement.

    Dictionarium latinogallicum > adflictus

  • 11 ab-dūcō

        ab-dūcō dūxī, ductus, ere    imper. sometimes abdūce, T.), to lead away, take away, carry off, remove, lead aside: filiam abduxit suam, has taken away (from her husband), T.: cohortes secum, Cs.: squalent abductis arva colonis, drafted (for the war), V.: ipsos in lautumias; (poet.): tollite me, Teucri, quascumque abducite terras (i. e. in terras), V.: pluteos ad alia opera, conduct, Cs.: capita retro ab ictu, draw back, V. — Esp., to take home (to dine): tum me convivam solum abducebat sibi, T.—To take (prisoner), arrest: hunc abduce, vinci, T.: e foro abduci, non perduci, arrested for debt, not enticed (by a love-adventure). — To take apart, lead aside (for a private interview): Iugurtham in praetorium, S.—To carry away forcibly, ravish, rob: filia, vi abducta ab tibicine: soceros legere et gremiis abducere pactas, steal betrothed damsels from their bosoms, V.; in jurid. lang.: auferre et abducere, to take and drive away (auferre of inanimate things, abducere of living beings), C. — Fig., to lead away, separate, distinguish: animum a corpore: divinationem a coniecturis.—To seduce, alienate: legiones a Bruto: equitatum a consule: servum ab avo.—From a study, pursuit, or duty, to withdraw, draw off, hinder: a quo studio abduci negotiis: aliquem a quaestu: ab isto officio incommodo.—To bring down, reduce, degrade: ad hanc hominum libidinem me.

    Latin-English dictionary > ab-dūcō

  • 12 abiciō (a usu. long by position) or abiiciō

       abiciō (a usu. long by position) or abiiciō iēcī, iectus, ere    [ab + iacio], to throw from one, cast away, throw away, throw down: abiecit hastas, has given up the fight: in proelio... scutum: arma, Cs.: se ad pedes: ego me plurimis pro te supplicem abieci, to many in your behalf: vastificam beluam, dash to the earth: se abiecit exanimatus, he threw himself down as if lifeless: si te uret sarcina, abicito, throw it away, H.; of weapons, to discharge, cast, throw, fling: priusquam telum abici possit (al. adici), Cs.: tragulam intra munitionem, Cs. — Fig., to cast off, throw away, give up: (psaltria) aliquo abiciendast, must be got rid of, T.: salutem pro aliquo.—In partic., to throw off, cast aside, give up, abandon: consilium belli faciendi: petitionem, to resign one's candidacy: abicio legem, I reject the technical defence: abiectis nugis, nonsense apart, H.—To cast down, degrade, humble, lower: suas cogitationes in rem tam humilem: hic annus senatūs auctoritatem abiecit. — With se, to give up in despair: abiiciunt se atque ita adflicti et exanimati iacent.—To throw away, sell for a trifle, sell cheap: agros abiciet moecha, ut ornatum paret, Ph.

    Latin-English dictionary > abiciō (a usu. long by position) or abiiciō

  • 13 aerārius

        aerārius ī, m    a resident who pays a polltax, but cannot vote nor hold office. The censors could degrade citizens to this class; hence, aerarium alqm facere, L.: alqm in aerariis relinquere: qui te ex aerariis exemit.
    * * *
    I
    lowest class citizen, pays poll tax but cannot vote/hold office; coppersmith
    II
    aeraria, aerarium ADJ
    of/concerned with copper/bronze/brass; of coinage/money/treasury; penny-ante

    Latin-English dictionary > aerārius

  • 14 cēnsor

        cēnsor ōris, m    [cf. censeo], the title of a Roman magistrate, instituted B.C. 443. The censors were two in number (usually patricians of high rank), elected in the Comitia Curiata, originally every five years. Their duties, which they swore to perform without favor or enmity, were to make a census of the people, giving the age, property, and class of each person; to exercise general control over public morals, with power to degrade any citizen to a lower rank, to expel senators, and deprive the equites of horses and rings; to administer, under direction of the Senate, the public finances, to construct and keep in repair public buildings, roads, and aqueducts, and to furnish victims for the sacrifices: Papirium Sempronium que censui agendo populus suffragiis praefecit; censores ab re appellati sunt, L.: video animadvertisse censores in iudices: cum Saturninum censor notasset: qui eum ex senatu censor eiecerat: quem censores senatu moverant, S.: quem censores aerarium reliquisse se subscripserunt. — Meton., the title of a magistrate in a colony or province, whose duties were similar to those of the censor at Rome: censores in Siciliā creati: iurati censores coloniarum, L.—Fig., a severe judge of morals, censurer, critic: pertristis: castigator censorque minorum, H.
    * * *
    censor, magistrate for registration/census; censurer, critic (behavior/books)

    Latin-English dictionary > cēnsor

  • 15 corrumpō (con-r-)

        corrumpō (con-r-) rūpī, ruptus, ere,    to destroy, ruin, waste: frumentum in areā: (frumentum) incendio, Cs.: coria igni, Cs.: ungues dentibus, to bite, Pr.: se suasque spes, S.: opportunitates, to lose, S.—To adulterate, corrupt, mar, injure, spoil: prandium, T.: aqua facile conrumpitur: aquarum fontes, S.: Corrupto caeli tractu, poisoned, V.: umor corruptus, fermented, Ta.: lacrimis ocellos, disfigure, O.—Fig., to corrupt, seduce, entice, mislead: mulierem, T.: (milites) licentia, S.—To gain by gifts, bribe, buy over: alios, N.: centuriones, locum ut desererent, S.: indicem pecuniā: donis, S.: Corruptus vanis rerum, deluded, H.—To corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, pervert, degrade: iudicium, i. e. bribe the judges: ad sententias iudicum corrumpendas: mores civitatis: acceptam (nobilitatem), S.: nutricis fidem, O.: nomen eorum, S.: multo dolore corrupta voluptas, embittered, H.: gratiam, to forfeit, Ph.

    Latin-English dictionary > corrumpō (con-r-)

  • 16 dī-volgō or dī-vulgō

        dī-volgō or dī-vulgō āvī, ātus, āre,    to spread among the people, make common, publish, betray, divulge: librum: consilium Domiti, Cs.: res gestas quo modo actae forent, S.: de te iam esse perfectum. — To make common, degrade: tempus ad omnium libidines divolgatum.

    Latin-English dictionary > dī-volgō or dī-vulgō

  • 17 linō

        linō lēvī, litus, ere    [LI-], to daub, besmear, anoint, spread, rub over: cerā Spiramenta, V.: spicula vipereo felle, O.: Sabinum quod ego ipse testā Conditum levi (sc. pice), sealed with pitch, H.: dolia, Iu.: plurima cerno, digna lini, i. e. that deserve erasure, O.: paribus lita corpora guttis, adorned at regular intervals, V.— To bedaub, bemire: ora luto, O.: carmine foedo Splendida facta, degrade, H.
    * * *
    linere, levi, litus V TRANS
    smear, plaster (with); seal (wine jar); erase/rub over; befoul; cover/overlay

    Latin-English dictionary > linō

  • 18 polluō

        polluō uī, ūtus, ere    [pro+luo], to soil, defile, stain, foul, pollute: ore dapes, V.: ora cruore, O. —Fig., to defile, pollute, contaminate, violate, dishonor, desecrate: iura scelere: stupro religionis: Iovem, Pr.: tragico pollutus concubitu, Iu.: polluta pax, V.
    * * *
    polluere, pollui, pollutus V TRANS
    soil/foul/dirty/stain/pollute; infect (w/disease); make impure; break (fast); violate; dishonor/defile/degrade (w/illicit sexual conduct/immoral actions)

    Latin-English dictionary > polluō

  • 19 premō

        premō essī, essus, ere    [PREM-], to press: ad pectora natos, V.: anguem humi, to tread on, V.: membra paterna rotis, i. e. drove her chariot over the body, O.: trabes Premunt columnas, press upon, H.: ubera plena, i. e. milk, O.: frena manu, grasp, O.: dente frena, champ, O.: grana ore suo, chew, O.: presso molari, with compressed teeth, Iu.: pressum lac, i. e. cheese, V.: quod surgente die mulsere, Nocte premunt, make into cheese, V.: litus, hug the shore, H.— To press out, express, obtain by pressing: pressa tuis balanus capillis, i. e. balsam, H.: oleum, express, H.— To press upon, lie on, rest on, be upon: humum, O.: toros, O.: hoc quod premis habeto, O.: pharetram cervice, O.— To cover, bury, suppress, hide: alqd terrā, H.: Omne lucrum tenebris premebat humus, O.: ossa male pressa, i. e. buried, O.: Conlectum sub naribus ignem, repressing (of a horse), V.— To cover, crown, adorn: ut premerer sacrā lauro, H.: Fronde crinem, V.— To press hard, bear upon, crowd, throng, pursue closely: Hac fugerent Grai, premeret Troiana iuventus, thronged, V.: Hinc Rutulus premit, V.: hostīs ex loco superiore, Cs.: naves cum adversarios premerent acrius, N.: Trīs famulos, i. e. kill., V.: ad retia cervom, chase, V.— To press down, burden, load, freight: Nescia quem premeret, on whose back she sat, O.: pressae carinae, loaded, V.— To press down, depress, cause to sink: sors, quae tollit eosdem, Et premit, O.: mundus ut ad Scythiam Consurgit, premitur, etc., is depressed, V.: dentīs in vite, O.: presso sub vomere, V.: cubito remanete presso, i. e. rest on your couches, H.— To mark, impress: littera articulo pressa tremente, written, O.: multā via pressa rotā, O.— To set out, plant: virgulta per agros, V.: pressae propaginis arcūs, layers, V.— To press down, make deep, impress: vestigio leviter presso: sulcum, draw a furrow, V.: cavernae in altitudinem pressae, Cu.— To press close, compress, close, shut: oculos, V.: fauces, O.: laqueo collum, strangle, H.: praecordia senis, stop the breath, Iu.: quibus illa premetur Per somnum digitis, choked, Iu. — To shorten, keep down, prune: falce vitem, H.: luxuriem falce, O.— To check, arrest: vestigia, V. — To visit frequently, frequent: forum.—Fig., to press, be pressing, burden, oppress, overwhelm, weigh down: necessitas eum premebat: aerumnae, quae me premunt, S.: pressus gravitate soporis, O.: aere alieno premi, Cs.: premi periculis.— To press, press upon, urge, drive, importune, pursue, press hard: cum a me premeretur: Criminibus premunt veris, urge, O.: a plerisque ad exeundum premi, to be importuned, N.: Numina nulla premunt, V.: (deus) Os rabidum fingit premendo, i. e. by his inspiration, V.— To follow up, press home, urge, dwell upon: argumentum etiam atque etiam: (vocem) pressit, i. e. laid to heart, V.— To cover, hide, conceal: dum nocte premuntur, V.: iam te premet nox, H.— To lower, pull down, humble, degrade, disparage, depreciate: premebat eum factio, kept him down, L.: hunc prensantem premebat nobilitas, opposed his candidacy, L.: arma Latini, V.: opuscula (opp. laudet ametque), H.— To compress, abridge, condense: haec Zeno sic premebat.— To check, arrest, repress, restrain: cursum ingeni tui, Brute, premit haec clades: vocem, to be silent, V. — To surpass, exceed, overshadow: Facta premant annos, O.: ne prisca vetustas Laude pudicitiae saecula nostra premat, O.— To keep down, rule: ventos imperio, V.: Mycenas servitio, V.
    * * *
    premere, pressi, pressus V
    press, press hard, pursue; oppress; overwhelm

    Latin-English dictionary > premō

  • 20 tenuō

        tenuō āvī, ātus, āre    [tenuis], to make thin, make slender, wear away, dilute, rarefy, attenuate: adsiduo vomer tenuatur ab usu, O.: Ipsā autem macie tenuant armenta volentes, make lean, V.: tenuatum corpus, H.: se in undas, dissolve, O.: vocis via est tenuata, contracted, O.: Luna tenuata, i. e. waning, O.—Fig., to make small, lessen, diminish, reduce, weaken, enfeeble: Utque meae famam tenuent oblivia culpae, O.: virīs amoris, O.: Magna modis tenuare parvis, to degrade, H.
    * * *
    tenuare, tenuavi, tenuatus V
    make thin; reduce, lessen; wear down

    Latin-English dictionary > tenuō

См. также в других словарях:

  • dégradé — [ degrade ] n. m. • XIVe; de 2. dégrader 1 ♦ Affaiblissement ou modification progressive d une couleur, d un éclairage. Des effets de dégradé. ♢ (XXe) Cin. Procédé par lequel on fait varier l intensité lumineuse de l image. 2 ♦ Technique de coupe …   Encyclopédie Universelle

  • degrade — DEGRADÉ, degradeuri, s.n. Descreştere treptată a intensităţii unei culori. ♦ (Adjectival) Aţă degrade. [var.: degradéu s.n.] – Din fr. dégradé. Trimis de dante, 14.07.2004. Sursa: DEX 98  degradé s. n., pl. degradéuri Trimis de siveco,… …   Dicționar Român

  • Degrade — Dégradé Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom …   Wikipédia en Français

  • dégradé — dégradé, ée 1. (dé gra dé, dée) part. passé de dégrader1. 1°   Qui a perdu d une manière infamante son grade, son rang. Un officier dégradé. 2°   Qui a perdu son rang, sa dignité. •   Trois princes dégradés en un même mois en marquent le… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • degrade — 1 Degrade, demote, reduce, declass, disrate mean to lower in station, rank, or grade. Degrade may be used of any such lowering {babies . . . degrade one to the state of anxious, fawning suppliants for a smile Wallace} {turkeys not in prime… …   New Dictionary of Synonyms

  • Degrade — De*grade , v. t. [imp. & p. p. {Degraded}; p. pr. & vb. n. {Degrading}.] [F. d[ e]grader, LL. degradare, fr. L. de + gradus step, degree. See {Grade}, and cf. {Degree}.] 1. To reduce from a higher to a lower rank or degree; to lower in rank; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • degrade — UK US /dɪˈgreɪd/ verb [I or T] ► to become worse in quality, or to make something worse: »Unlike with a cassette player, the sound of the MP3 Player doesn t degrade as the battery weakens …   Financial and business terms

  • degrade — late 14c., from O.Fr. degrader (12c.) degrade, deprive (of office, rank, etc.), from des down (see DIS (Cf. dis )) + L. gradus step (see GRADE (Cf. grade)). Related: Degraded; degrading …   Etymology dictionary

  • degrade — [dē grād′, digrād′] vt. degraded, degrading [ME degraden < OFr degrader < LL degradare, to reduce in rank < L de , down + gradus: see DE & GRADE] 1. to lower in rank or status, as in punishing; demote 2. to lower or corrupt in quality,… …   English World dictionary

  • Degrade — De*grade , v. i. (Biol.) To degenerate; to pass from a higher to a lower type of structure; as, a family of plants or animals degrades through this or that genus or group of genera. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • degrade — index abuse (violate), adulterate, contaminate, damage, debase, debauch, decry, defame …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»