Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

deformity

  • 1 dēfōrmitās

        dēfōrmitās ātis, f    [deformis], ugliness, deformity, hideousness: insignis ad deformitatem puer: in tantā deformitate, L. — Fig., baseness, vileness, turpitude: animi: fugae: ludicra, i. e. the disgrace of appearing on the stage, Ta.
    * * *
    ugliness, deformity, blemish, disfigurement; disrepair; disgrace, degradation; inelegance, impropriety, lack of good taste (speach/writing); shapelessness

    Latin-English dictionary > dēfōrmitās

  • 2 foeditās

        foeditās ātis, f    [1 foedus], foulness, filthiness, hideousness, ugliness, deformity: odoris, stench: vestitūs, meanness: tanta spectaculi, L.: volnerum, L.—Fig., baseness, deformity, repulsiveness: hominis flagitiosa: foeditate turpitudo deterret.
    * * *
    foulness; ugliness; shame

    Latin-English dictionary > foeditās

  • 3 turpitūdō

        turpitūdō inis, f    [turpis], unsightliness, repulsiveness, foulness, deformity: an est ullum maius malum turpitudine?—Fig., baseness, shamefulness, disgrace, dishonor, infamy, turpitude: ut nulla turpitudo ab accusatore obiceretur: turpitudinem delere ac tollere: vitandae turpitudinis causā: cum summā turpitudine aetatem agere, S.: ut turpitudinem fugae virtute delerent, Cs.: turpitudinum societas, fellowship in vile practices: qui est gurges turpitudinum omnium.
    * * *
    ugliness/deformity; shame/indecency; nakedness/genitals; disgrace; turpitude

    Latin-English dictionary > turpitūdō

  • 4 deformitas

    dēformĭtas, ātis, f. [deformis, no. I.], deformity, ugliness (good prose).
    I.
    Lit. (physically):

    quae si in deformitate corporis habet aliquid offensionis, quanta illa depravatio et foeditas animi debet videri?

    Cic. Off. 3, 29, 105; id. de Or. 2, 59, 239; cf. of mutilation, Amm. 14, 7, 16:

    in tanta deformitate,

    hideousness, Liv. 2, 23; Quint. 2, 13, 12 al.:

    aedificiorum,

    Suet. Ner. 38.—
    II.
    Trop. (morally), baseness, vileness, deformity of character:

    an corporis pravitates habebunt aliquid offensionis, animi deformitas non habebit?

    Cic. Leg. 1, 19, 51; id. Att. 9, 10, 2; id. de Or. 1, 34, 156; Sen. Ben. 1, 10, 2; Quint. 6, 1, 12; 8, 3, 48.— Plur.:

    verba meretricum vitia atque deformitates significantia,

    Gell. 3, 3, 6 et saep.—
    B.
    An uncouth style:

    rusticitas et rigor et deformitas adferunt frigus,

    Quint. 6, 1, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > deformitas

  • 5 dēprāvātiō

        dēprāvātiō ōnis, f    [depravo], a distortion: quaedam (membrorum): oris.—Fig., a perversion, corruption, vitiation: animi: consuetudinum: nostra, perversity.
    * * *
    abnormality/deformity, deviation in appearance/behavior; perversity/perversion

    Latin-English dictionary > dēprāvātiō

  • 6 prāvitās

        prāvitās ātis, f    [pravus], crookedness, distortion, deformity: membrorum: corporis pravitates. —Fig., irregularity, impropriety: malā consuetudine ad aliquam pravitatem venire.—Of character, viciousness, untowardness, perverseness, depravity: quae ista est pravitas? T.: mentis: in istā pravitate perstabitis?: morum, Ta.: pravitates animi.
    * * *
    bad condition; viciousness, perverseness, depravity

    Latin-English dictionary > prāvitās

  • 7 pravitas

    crookedness, depravity, deformity, perversity.

    Latin-English dictionary of medieval > pravitas

  • 8 dehonestamentum

    dĕhŏnestāmentum, i, n. [dehonesto], that which disfigures or dishonors; a blemish, deformity, disgrace, dishonor (excepting once in Sallust, only post-Aug. for dedecus, ignominia).
    (α).
    With gen.: corporis, Sall. Hist. Fragm. ap. Gell. 2, 27, 2; cf.

    oris,

    Tac. H. 4, 13:

    originis,

    Just. 28, 2:

    amicitiarum (sc. scurrae, histriones, etc.),

    Tac. H. 2, 87:

    vitiorum,

    Arn. 2, 16.—
    (β).
    Without gen.: ignominiae et cetera dehonestamenta, Sen. Const. sap. 19 fin.; Tac. A. 14, 21; 12, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > dehonestamentum

  • 9 deridiculum

    dērīdĭcŭlus, a, um, adj. [derideo], very laughable, ridiculous (not in Cic. and Caes.):

    is deridiculu 'st omnibus,

    Plaut. Mil. 2, 1, 14:

    pueri,

    Gell. 13, 30, 9:

    versus,

    id. 12, 2, 3:

    quod est deridiculum,

    Varr. R. R. 1, 18, 5; so Liv. 39, 26.—And subst.: dērīdĭcŭ-lum, i, n., ridicule (subject.), or (object.) a mockery, game, an object of derision:

    quid tu me deridiculi gratia sic salutas?

    Plaut. Am. 2, 2, 50; id. Ps. 4, 5, 7; cf. Tac. A. 6, 2:

    deridiculo esse,

    id. ib. 3, 57:

    deridiculo corporis despiciendus,

    deformity, absurdity, id. ib. 12, 49: deridiculo haberi, a laughingstock, Ap. Flor. 1, no. 3, p. 341, 33.—In plur.:

    quod evenit usque ad deridicula quaedam,

    in some cases to an absurd extent, Quint. 1, 8, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > deridiculum

  • 10 deridiculus

    dērīdĭcŭlus, a, um, adj. [derideo], very laughable, ridiculous (not in Cic. and Caes.):

    is deridiculu 'st omnibus,

    Plaut. Mil. 2, 1, 14:

    pueri,

    Gell. 13, 30, 9:

    versus,

    id. 12, 2, 3:

    quod est deridiculum,

    Varr. R. R. 1, 18, 5; so Liv. 39, 26.—And subst.: dērīdĭcŭ-lum, i, n., ridicule (subject.), or (object.) a mockery, game, an object of derision:

    quid tu me deridiculi gratia sic salutas?

    Plaut. Am. 2, 2, 50; id. Ps. 4, 5, 7; cf. Tac. A. 6, 2:

    deridiculo esse,

    id. ib. 3, 57:

    deridiculo corporis despiciendus,

    deformity, absurdity, id. ib. 12, 49: deridiculo haberi, a laughingstock, Ap. Flor. 1, no. 3, p. 341, 33.—In plur.:

    quod evenit usque ad deridicula quaedam,

    in some cases to an absurd extent, Quint. 1, 8, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > deridiculus

  • 11 foeditas

    foedĭtas, ātis, f. [1. foedus], foulness, filthiness, horridness, hideousness, ugliness, deformity (class.).
    I.
    Physically:

    multae beluae insectantes odoris intolerabili foeditate depellunt,

    stench, Cic. N. D. 2, 50, 127:

    foeditas, qua Sulla obiit,

    Plin. 11, 33, 39, § 114:

    foeditates cicatricum,

    id. 33, 6, 35, § 110:

    Hipponacti notabilis foeditas vultus erat,

    id. 36, 5, 4, § 12:

    cujus scelere in hac vestitus foeditate fuerimus (viz. in a military cloak),

    Cic. Phil. 12, 6, 12:

    avertere omnes a tanta foeditate spectaculi (i. e. Mettii quadrigis discerpti) oculos,

    Liv. 1, 28, 11:

    Alpium,

    id. 21, 58 fin.
    II.
    Mentally:

    si turpitudo in deformitate corporis habet aliquid offensionis, quanta illa depravatio et foeditas turpificati animi debet videri?

    Cic. Off. 3, 29, 105:

    foeditate sua turpitudo ipsa deterret,

    id. Fin. 3, 11, 38; Quint. 8, 6, 15:

    prima barbarismi ac soloecismi foeditas absit,

    id. 1, 5, 4; 12, 10, 76.

    Lewis & Short latin dictionary > foeditas

  • 12 informitas

    informĭtas, ātis, f. [informis], unshapeliness, ugliness, deformity (late Lat.):

    materiae,

    Tert. adv. Hermog. 42; so Aug. Conf. 12, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > informitas

  • 13 pravitas

    prāvĭtas, ātis, f. [pravus], crookedness, inequality, irregularity, deformity (class.).
    I.
    Lit.:

    pravitas membrorum,

    Cic. Tusc. 4, 13, 29:

    corporis pravitates,

    id. Leg. 1, 19, 51:

    oris,

    a distorting of the mouth in speaking, id. de Or. 2, 22, 91; id. Fin. 5, 17, 47:

    statuminum,

    Col. 4, 20:

    curvaturae,

    Pall. 4, 11.—
    II.
    Trop., irregularity, impropriety, bad condition, perverseness:

    quae ista est pravitas Quaeve amentia?

    Ter. Heaut. 5, 2, 20: ne malā consuetudine ad aliquam deformitatem pravitatemque veniamus, impropriety in speaking, in gestures, etc., Cic. de Or. 1, 34, 136:

    ominis,

    a bad omen, Gell. 1, 22, 21:

    tortuosae orationis,

    id. 5, 20, 1.—
    B.
    In partic., of character, viciousness, untowardness, perverseness, depravity:

    animi,

    perverseness, Q. Cic. Petit. Cons. 10, 40:

    mentis,

    Cic. Vatin. 6, 14:

    in istā pravitate perstabitis?

    id. Ac. 2, 8, 26:

    consilii,

    Tac. H. 3, 41:

    interitus pravitatis,

    Cic. Fin. 2, 9, 27; Tac. A. 14, 38:

    morum,

    id. H. 4, 44:

    cordis,

    Vulg. Deut. 29, 19 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > pravitas

  • 14 turpitudo

    turpĭtūdo, ĭnis, f. [turpis], ugliness, unsightliness, foulness, deformity (syn. deformitas).
    I.
    Lit. (very rare):

    an est ullum malum majus turpitudine?

    Cic. Off. 3, 29, 105:

    virtutis laude turpitudinem tegere,

    App. Mag. p. 283, 9.—
    II.
    Trop., baseness, shamefulness, disgrace, dishonor, infamy, turpitude (syn.:

    obscenitas, dedecus): ut nullum probrum, nullum facinus, nulla turpitudo ab accusatore obiceretur,

    Cic. Font. 16, 37:

    quanta erit turpitudo, quantum dedecus, quanta labes,

    id. Phil. 7, 5, 15:

    turpitudinem atque infamiam delere ac tollere,

    id. Verr. 1, 16, 49; id. Fin. 3, 11, 38:

    si omnia fugiendae turpitudinis adipiscendaeque honestatis causā faciemus,

    id. Tusc. 2, 27, 66; cf.:

    fuga turpitudinis, appetentia laudis et honestatis,

    id. Rep. 1, 2, 2:

    (divitiis) abuti per turpitudinem,

    Sall. C. 13, 2:

    cum summā turpitudine in exsilio aetatem agere,

    id. ib. 58, 12:

    populo turpitudinem et impudentiam exprobrare,

    Suet. Aug. 42:

    verborum,

    Cic. de Or. 2, 59, 242:

    ut turpitudinem fugae virtute delerent,

    Caes. B. G. 2, 27:

    generis,

    Quint. 3, 7, 19:

    pristinae vitae,

    Gell. 18, 3, 3.— Plur.:

    propter flagitiorum ac turpitudinum societatem,

    fellowship in vile practices, Cic. Verr. 2, 5, 41, § 107; v. also turpido.

    Lewis & Short latin dictionary > turpitudo

См. также в других словарях:

  • Deformity — De*form i*ty, n.; pl. {Deformities}. [L. deformitas, fr. deformis: cf. OF. deformet[ e], deformit[ e], F. difformit[ e]. See {Deform}, v. & a., and cf. {Disformity}.] 1. The state of being deformed; want of proper form or symmetry; any unnatural… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • deformity — early 15c., diformyte, from O.Fr. deformité deformity, disfigurement, from L. deformitatem (nom. deformitas) ugliness, from deformis misformed, misshapen, from deformare (see DEFORM (Cf. deform)) …   Etymology dictionary

  • deformity — deformity. = malformation (см.). (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) …   Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.

  • deformity — deformity. См. тератоморфа. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) …   Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.

  • deformity — index defacement, defect, distortion, flaw Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • deformity — [n] disfigurement, distortion aberration, abnormality, asymmetry, buckle, contortion, corruption, crookedness, damage, defacement, defect, depravity, evil, grossness, hideousness, impairment, injury, irregularity, knot, malconformation,… …   New thesaurus

  • deformity — ► NOUN (pl. deformities) 1) a deformed part, especially of the body. 2) the state of being deformed …   English terms dictionary

  • deformity — [dē fôr′mə tē, difôr′mə tē] n. pl. deformities [ME deformite < OFr deformité < L deformitas < deformis, misshapen < de , from + forma, FORM] 1. the condition of being deformed 2. a) abnormal bodily formation b) a deformed or… …   English World dictionary

  • Deformity — A deformed sucker cluster on an arm of an octopus A deformity, dysmorphism, or dysmorphic feature is a major difference in the shape of body part or organ compared to the average shape of that part. Deformity may arise from numerous causes: A… …   Wikipedia

  • deformity — [[t]dɪfɔ͟ː(r)mɪti[/t]] deformities 1) N COUNT A deformity is a part of someone s body which is not the normal shape because of injury or illness, or because they were born this way. ...facial deformities in babies. 2) N UNCOUNT Deformity is the… …   English dictionary

  • deformity — UK [dɪˈfɔː(r)mətɪ] / US [dɪˈfɔrmətɪ] noun [countable/uncountable] Word forms deformity : singular deformity plural deformities a part of someone s body that is not the usual shape …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»