-
1 deficient
deficient adj ( inadequate) insuffisant ; (faulty, flawed) déficient ; deficient in sth pauvre or déficient en qch ; a deficient service un service qui n'est pas à la hauteur. -
2 deficient
-
3 deficient
deficient [dɪ'fɪʃənt](a) (insufficient) insuffisant;∎ to be deficient in sth manquer de qch(b) (defective) défectueux;∎ to be mentally deficient avoir une déficience mentale -
4 deficient
[di'fiʃənt](lacking in what is needed: Their food is deficient in vitamins.) défectueux -
5 déficient
adj. défissyê (Albanais) / défissyin (Villards-Thônes), -TA, -E. -
6 deficient, to, be
présenter des lacunes -
7 deficient humidity
-
8 deficient, drinking-water, system
réseau m d'eau potable défaillantEnglish-French legislative terms > deficient, drinking-water, system
-
9 дефицитный
-
10 умственно отсталое лицо
Русско-французский юридический словарь > умственно отсталое лицо
-
11 mental, defective
déficient mental -
12 mentally, defective, person
déficient m mental, personne f ayant une déficience mentaleEnglish-French legislative terms > mentally, defective, person
-
13 mentally, retarded, person
déficient m mentalEnglish-French legislative terms > mentally, retarded, person
-
14 retarded, person
déficient m mental -
15 deficiente
de.fi.ci.en.te[defisi‘ẽti] s+adj déficient, handicapé.* * *[defi`sjẽntʃi]Adjetivo (máquina) défaillant(e)(pessoa) handicapé(e)deficiente físico handicapé physiquedeficiente mental handicapé mentaldeficiente motor handicapé moteur* * *adjectivo 2 génerosum sistema deficienteun système déficientnome 2 génerosum deficiente motorun handicapé moteur -
16 defective
B adj1 ( faulty) [reasoning, part, structure, work, method] défectueux/-euse ; [sight, hearing, intelligence] déficient ; a breakdown caused by defective workmanship une panne provoquée par des défauts de fabrication ; the building is structurally defective le bâtiment présente des vices de construction ;3 Ling défectif/-ive. -
17 kuulovammainen
adjdéficient auditifdéficient auditif m, f: -ive -
18 недостаточный
-
19 неполный
-
20 плохо слышащий
См. также в других словарях:
déficient — déficient, iente [ defisjɑ̃, jɑ̃t ] adj. • 1290; lat. deficiens, p. prés. de deficere « manquer » 1 ♦ Qui présente une déficience. Organisme déficient. Intelligence déficiente. ⇒ faible, insuffisant. N. Les déficients auditifs, moteurs. ⇒… … Encyclopédie Universelle
deficient — DEFICIÉNT, Ă, deficienţi, te, adj. Care are o insuficienţă organică sau mintală. ♦ Care produce mai puţin decât trebuie, decât e planificat. ♦ (Substantivat) Persoană lipsită de anumite facultăţi fizice sau psihice. Un deficient mintal. [pr.: ci… … Dicționar Român
Deficient — De*fi cient, a. [L. deficiens, entis, p. pr. of deficere to be wanting. See {Defect}.] Wanting, to make up completeness; wanting, as regards a requirement; not sufficient; inadequate; defective; imperfect; incomplete; lacking; as, deficient… … The Collaborative International Dictionary of English
Deficient-ly — Deficient De*fi cient, a. [L. deficiens, entis, p. pr. of deficere to be wanting. See {Defect}.] Wanting, to make up completeness; wanting, as regards a requirement; not sufficient; inadequate; defective; imperfect; incomplete; lacking; as,… … The Collaborative International Dictionary of English
deficient — adj Deficient, defective mean showing lack of something necessary. The words are sometimes used interchangeably though they tend to diverge in their meanings. Deficient typically implies a falling short in the amount, quantity, or force… … New Dictionary of Synonyms
deficient — I adjective attenuated, barren, below par, blemished, defective, depleted, devoid, disappointing, discontenting, empty, falling short, faulty, few, flawed, hollow, impaired, imperfect, impoverished, in arrears, inadequate, incompetent, incomplete … Law dictionary
déficient — déficient, ente (dé fi si an, an t ) adj. Terme d arithmétique. Nombre déficient, ou, substantivement, un déficient, nombre dont les parties aliquotes ou facteurs font une somme moindre que le nombre lui même. 10 est un nombre déficient, la somme … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
deficient — [dē fish′ənt, difish′ənt] adj. [L deficiens: see DEFICIENCY] 1. lacking in some essential; incomplete; defective 2. inadequate in amount, quality, or degree; not sufficient n. a deficient person or thing deficiently adv … English World dictionary
Deficient — (v. lat.), 1) fehlend; deficiente pecunia, beim Mangel am Gelde; 2) abtrünnig; 3) ein Schuldner, der nicht bezahlt; 4) entkräftet, dienstuntauglich geworden; so Deficientenpriester, in der katholischen Kirche die zur seelsorglichen Amtsführung… … Pierer's Universal-Lexikon
Deficient — Deficient, in der kathol. Kirche ein für seine Amtsführung unfähig gewordener Geistlicher, der sein Amt für einstweilen oder immer abgeben muß; sein Gehalt heißt D.engehalt … Herders Conversations-Lexikon
deficient — 1580s, from L. deficientem (nom. deficiens), prp. of deficere to desert, revolt, fail, from de down, away (see DE (Cf. de )) + facere to do, perform (see FACTITIOUS (Cf. factitious)) … Etymology dictionary