Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

debet

  • 121 debere

    1) быть обязану, долженствовать, plerumque debet - licet etiam (1. 1 pr. D. 28, 5); (1. 2 D. 22, 6): (1. 8 9 § 5 D. 26, 7); (1. 59 § 3 D. 17, 1); (1. 7 § 3. 1. 39 D. 1, 7. 1. 74 D. 50, 17). 2) быть должным, быть обязану, debitum (subst.) долг;

    debitor, должник: debitrix, должница (1. 108 D. 50, 16. 1. 66 D. 50, 17. 1. 178 § 3 D. 50, 16. 1. 10-12 eod.);

    debitum ex quacunque causa (1. 1 § 6 1). 13, 5);

    debitor ex contractu - ex delicto (1. 14-16 pr. D. 5, 2);

    debitores ex administratione (1. 6 § 1 D. 50, 4); (1. 17. D. 44, 7);

    deberi ex testamento (1. 18 eod.); (1. 159 D. 50, 17);

    natuia debere, быть должным, на основании естественного обязательства (1. 47 D. 36, 1. 1. 84 § 1 D. 50, 17);

    natura debitum (1. 1 § 7 D. 13, 5);

    naturale - civile debitum (1. 40 § 3 D. 35, 1), naturales debitores (1. 16 § 4 D. 46, 1);

    usurarium debitum (1. 38 pr. D. 3, 5); (1. 1 D. 16, 2), (1. 9 pr. 1). 2, 14);

    debitum petere, exigere (1. 47 pr. eod. 1. 17 D. 2, 15);

    debere pecuniam (1. 10 D. 13, 4); (1. 1 § 1 D. 13, 5);

    eiusdem pecuniae debitores (l. 21 § 5 D. 2, 14);

    usurae debitae (1. 2 § 2 D. 46, 3); (1. 52 D. 4, 8);

    debere legata (1. 8 § 16 D. 5, 2); (1. 10 § 1. 2. 1. 51 § 3. 4 13. 40, 5);

    debere operas (1. 9 D. 38, 1);

    servitus debetur personae, praedio, fundo;

    iter, via debetur alicui (1. 27. 34 pr. D. 8, 3. 1. 2 § 1. 1. 9 D 8, 5. 1. 6 § 1. 1. 15 D. 8, 6);

    iter sepulcro debitum (1. 4 eod.); (1. 25 § 18 D. 10. 2); также о поземельных участках, обремененных сервитутами или отказами, источники употребляют "servitutem debere" (1. 6, 14. 21 D. 8, 2), "legata debere" (t. 13 § 6 D. 19, 1); наоборот, deberi, по отношению к лицам, обязанным к известному действию, iuri agrorum debitae personae (1. 7 § 1 C. 11, 7);

    omnes qui quolibet modo curiae iure debentur (1. 49 C. 10, 31); в 1. 50 eod. debita curia обозн. должность декуриона, которую следовало принять и исправлять.

    3) deberi, надлежать, следует по закону или на основании aequitas - non sic parentibus liberorum, ut liberis parentum hereditas debetur (1. 7 § 1 D. 38, 6); (1. 7 pr. D. 48, 20); (1. 4 D. 27, 10);

    debitam pietatem sequi (1. 19 D. 42, 8); (1. 8 § 11 D. 5, 2); (1. 8 § 8. eod. 1. 2 C. 3. 29);

    debita portio s. pars, законная доля (legitima), на которую имел право патрон относительно имущества отпущенника (1. 114 § 1 D. 30. 1. 28 D. 31. 1. 60 D. 36, 1. 1. 19 § 1. 1. 20 § 1. 24. 25. 41. 44. 45. D. 38, 2);

    debitum bonorum subsidium, законная доля детей (1. 5 C. 2, 29).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > debere

  • 122 domus

    дом, а) жилой д.: а) строение, здание, напр. domus bene aedificata;

    domum diruere (1. 43 pr. 1. 52 D. 18, 1); (1. 15 § 13 D. 39, 2);

    instrumenta agri aut domus (1. 7 § 1 D. 33, 10);

    domum legare (1. 86. 91 § 4. 5. D. 32);

    b) жилище = domicilium s. 1. (1. 203 D. 50, 16);

    permittit (SCtum de liberis aguosc.) mulieri - domum denuntiare (1. 1 § 1. 3 D. 25, 3);

    deductio in mariti domum, quasi in domicilium matrimonii (1. 5 D. 23, 2), domo expellere uxorem, virum (1. 11 pr. D. 25, 2);

    domus vi introita (1. 5 pr. § 2 D. 47, 10. cf. 1. 8. 22 § 2 D. 48, 5. 1. 1 § 2 D. 11, 5);

    nemo de domo sua extrahi debet (1. 103 D. 50, 17. cf. 1. 18 D. 2, 4);

    c) жительство, место пребывания = domicilium s. 2, напр. ius revocandi domum, domum revocatio (1. 28 § 4 D. 4, 6. 1. 2. § 3. 4. 1. 5 D. 5, 1);

    d) семейство, семья, ex eadem domo et gente proditi (1. 195 § 2 D. 50, 16); (1. 11 § 2 D. 37, 11);

    dignitas et fama domus (1. 14 § 1 D. 11, 3); (1. 12 D. 48, 16); е) хозяйство, напр. totius domus eversio (1. 21 D. 1, 18); (1. 65 pr. D. 7, 1), ex consuetudine domus (1. 21 pr. D. 33, 1. 1. 23 § 1 D. 33, 8); (1. un C. 11, 71).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > domus

  • 123 gratuitus

    (adi.) без вознаграждения, безмездный (§ 2 J. 3, 14. 1. 1 § 4 D. 17, 1);

    officium (procurationis) grat. esse debet (1. 15 C. 2, 13);

    gratuitam прот. mercede) operam exhibere;

    grat. operae прот. conducere operas (1. 1 § 18. 1. 5 pr. D. 14, 1);

    grat. fidem praestare (1. 38 D. 3, 5. 1. 5 § 1 D. 9, 3. 1. 28 § 2 D. 19, 2. l. 17 pr. D. 19, 5. 1. 5 pr. D. 20, 2. 1 15 § 1 D. 43, 26. 1. 1 § 3 D. 43, 32);

    grat.. pecunia utenda data, grat. pecuniam dare, grat. pecunia uti, беспроцентный заем (1. 2 D. 3, 6. 1. 10 § 8 D. 17, 1. 1. 8 D. 20, 2);

    gratuito (adv.) даром: habitare vel in conducto, vel grat. (1. 1 § 9 D. 9, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > gratuitus

  • 124 in

    (praep.) 1) в, а) на вопрос: где? на ком? куда? deponere in aede (см. s. а); ип flumine factum (1. 1 § 11 D. 43, 12. 1. 1 § 4. 1. 7 § 5 D. 43, 24. 1. 1 § 2 D. 47, 9. 1. 23 pr. 25 pr. D. 48, 5);

    succedere in jus, locum etc. (см. succed.);

    conferre in aliquid s. aliquem (см. s. 4. 5);

    imputari in quartam etc. (см. imputare s. 1. 1. 7 § 5 D. 40, 12. 1. 6 D. 4, 1. 1. 5 D. 1, 6);

    esse in causa aliqua, in potestate, servitute etc. (см. esse s. c.);

    in adoptionem dare, habere;

    in adoptione esse (см. adoptio);

    in possessione esse;

    in possessionem mittere (см. possidere);

    in eo esse, ut etc. (1. 44 D. 2, 14. 1. 30 § 2 D. 29, 2. 1. 24 D. 42, 8);

    in difficili esse (1. 29 § 15 D. 28, 2);

    in pendenti, suspenso esse (см.);

    in rebus humanis esse (см. humanus);

    esse in facultatibus, dote etc. (см. esse s. g.);

    in bonis habere (1. 73 pr. D. 35, 2);

    b) для обознач. времени а) = intra, в, в течение = intra (1. 1 § 9 D. 38, 9), напр. ita data conditione: illud facito in diebus, in biduo conditionem impleri oportet (1. 217 § 1 D. 50, 16. 1. 3 § 11 D. 40, 7. cf. l. 40 pr. D. 18, 1. 1. 8 D. 2, 12. 1. 29 pr. D. 28, 2. 1. 2 § 6 D. 28, 6);

    b) при определ. момента, минуты, в, во время (1. 78 § 2. 1. 91 § 1. 1. 92 pr. D. 32. 1. 16 D. 39, 5. и. 53 D. 26, 7. 1. 6 § 1 D. 18, 1. 1. 32 D. 8, 3);

    in praesenti, in praesentiarum (см. praesens s. 1. b);

    in continenti (см. s. 2);

    c) о cpoке, с которого напр. сделка подлежит исполнению, in diem vel sub conditione debitorem esse, deberi (1. 16 pr. D. 5, 3. 1. 14 D. 34, 3. 1. 27 pr. D. 40, 9);

    stipulari (1. 22 D. 44, 7. 1. 8 § 1 D. 46, 2. 1. 5 eod. 1. 43 § 1 D. 23, 3. 1. 44 § 1 D. 44, 7. 1. 16 § 5 D. 46, 1. 1. 12 § 2 D. 20, 4. 1. 73 § 4 D. 35, 2. 1. 8 § 1 D. 46, 2. 1. 49 D. 35, 1. cf. 1. 41 § 15 D. 40, 5. 1. 6 § 6. 1. 22 § 2 D. 36, 1. 1. 22 D. 28, 7. 1. 55 § 1 D. 36, 1. 1. 62 pr. D. 28, d);

    in diem addicere (см. s. 2); 5) тк. для обозн. прекратительного срока, когда определяется конец времени, по которое юридическое действие или обязательство должно существовать = ad s. 4. а.напр. in advintum (=usque ad adv.) successoris jus dicere debet proconsul (1. 10 pr. D. 1, 16);

    in Calendas Julias precario possidere (1. 12 pr. D. 43, 26. 1. 56 § 4 D. 45, 1. 1. 3 § 4 D. 43, 30. 1. 57 D. 24, 1. 1. 58 pr. D. 36, 1. cf. 1. 40 D. 22, 1. 1. 7 § 15 D. 26, 7. 1. 15 § 1. 2 D. 39, 2. 1. 10 D. 46, 5. 1. 9 § 1. 1. 24 § 2 D. 19, 2. 1. 8 § 3. 4 D. 2, 15. 1. 12 pr. C. 3, 33); иногда показывает меру, ип tantum, it;

    in totum, in assem, in infi. nitum (см.);

    in totam, omnem causam se obligare etc. (см. causa s. 4. b.).

    2) между, в числе, creditores habere, in quibus et Sejum (1. 67 § 2 D. 12, 6. 1. 73 § 1 D. 50, 17. § 9 J. 2, 10). 3) на, для (цель), in hoc accipere, ut etc. (1. 31 § 2 D. 39, 6. 1. 39 D. 4, 3. 1. 13 D. 40, 2);

    legare in hoc (1. 14 § 1 eod. 1. 8 § 15 D. 2, 15);

    in fraudem alicuius facere (см. fraus s. 3. 4);

    ludere in pecuniat, играть на деньги (1. 2 § 1 D. 11, 5).

    4) касательно: in rem pacisci (1. 27 D. 2, 14);

    in portionem legatorum pacisci (1. 73 pr. D. 35, 2);

    in litem jurare (см. lis s. 2. 1. 5. 8 D. 1, 6. 1. 27 pr. D. 2, 14. 1. 17 D. 2, 15. 1. 25 pr. D. 3, 3. 1. 31 § 1. 1. 34 D. 3, 5. 1. 29, D. 29, 1. 1. 88 D. 50, 16. 1. 69 § 3 D. 21, 2. 1. 8 § 3 D. 4, 2. 1. 58 D. 2, 14. 1. 55 eod.).

    5) против, imperium habere in aliq. (1. 3 D. 1, 18. 1. 10 pr. D. 2, 11. 1. 3 § 2 D. 2, 12. 1. 3 § 5 D. 23, 5. 1. 7 D. 22, 3. 1. 1 § 19. 27. 1. 2. 3 D. 48, 18);

    valere in aliq. (1. 17 § 5 D. 2, 14).

    6) на, no, сообразно, in pedes singulos dare, in pedes mensurasve praestare (1. 30 § 3. 1. 36 D. 19, 2);

    dividere in capita, stirpes (см. caput s. 2. 1. 31 C. 9, 9).

    7) in mortem (еще после смерти) mquisitionem extendere (1. 4 § 4 C. 1, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > in

  • 125 iniquus

    1) неровный: per iniquam distributionem pupilli rationibus favere (1. 3 D. 26, 9). 2) неточный, неверный, прот. aequus s. 2 напр. pondera, mensurae iniq. (l. 32 D. 19. 1. 1. 13 § 8. D. 19, 2);

    pretium (цена) iniq., чрезмерная (immodicum) (1. 31 § 4 D. 40, 5).

    3) несправедливый, пристрастный (1. 27 § 2 D. 4, 8); (1. 9 D. 2, 8. 1. 3 pr. D. 2, 2);

    inigue (adv.) несправедливо, против закона, in ius dicere, decernere (1. 11 D. 1. 1. 1. 1 pr. D. 47, l0);

    condemnare (1. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 10 pr. D 5, 2. 1. 5 cf. 12 eod.).

    4) невыгодный, вредный;

    non debet alteri per alterum iniqua conditio inferri (1. 74 D. 50, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > iniquus

  • 126 minor

    1) меньший, меньше, lanx minor (1. 31 D. 34, 2);

    min. pondera (1. 18 § 3 D. 4, 3. 1. 1 C. 1, 55);

    min. dies. прот. amplior numerus dierum (1. 4 § 5 D. 42, 1. 1. 69 D. 5, 1);

    m. crimen (1. 7 § 5 D. 48, 2);

    capitis deminutio m. (см. caput s. 5);

    m. honor, magistratus (1. 7 § 22 D. 48, 22. 1. 4 pr. 1. 14 § 5 D. 50, 4);

    min. iudicem appellare (1. 1 § 3 D. 49, 1);

    min. usurae (1. 9 § 1. 1. 13 pr. D. 22, 1. 1. 5 D. 33, 4);

    reditus min. facti (1. 38 D. 33, 2. 1. 35 § 2 D. 28, 5);

    in peculio, legato (1. 8 § 3 D. 33, 8. 1. 41 § 2 D. 21, 2. 1. 7 § 2 D. 14, 4. 1. 18 pr. 1. 47 pr. D. 21, 1. 1. 25 D. 26, 7. 1. 4 § 3 D. 12, 3. 1. 9 § 3 D. 11, 3. 1. 36 D. 21, 1. 1. 3 § 3 D. 19, 1);

    minoris emere (1. 13 pr. eod. 1. 6 D. 40, 5);

    venire (1. 32 § 26 D. 24, 1. 1. 63 D. 46, 1);

    locata venditave res (1. 2 D. 3, 6. 1. 12 § 1 D. 50, 17. 1. 32 cf. 1. 82 eod. 1. 1 § 43 D. 16, 3. 1. 110 pr. cf. 1. 21 D. 50, 17);

    minus (adv.) б) меньше, менее, m. delinquere (1. 1 § 7 D. 3, 1);

    m. solvendo esse (1. 9 § 1 D. 4, 3);

    m. frequentari (1. 1 § 1 D. 11, 1);

    m. audiens (1. 11 D. 26, 4. 1. 27 § § 2 D. 4, 8. 1. 5 § 10 D. 27, 9. 1. 192 § 1 D. 50, 17); в) недостаточно, мало (1. 88 § 17 D. 31. 1. 3 § 3 D. 26, 7. 1. 1 § 11 D. 37, 10. 1. 1 § 5 D. 27, 8); г) не, напр. si - si minus (1. 6 § 9 D. 2, 13. 1. 73 § 3 D. 5, 1);

    quo minus = ut non s. ne, напр. dolo facere, quo m. etc. (1. 9 pr. D. 10, 4. 1. 7 § 2 D. 14, 4);

    moram facere, quo m. (1. 4 pr. D. 2, 7);

    impediri, quo m. (1. 3 § 2. 3 D. 2, 10).

    2) младший, sc. aetate, напр. nec (debet arrogare) maiorem minor (1. 15 § 3 D. 1, 7);

    minor LX annis (§ 2 eod.);

    m. XX annis dominus (§ 4 I. 1, 6. 1. 102 D. 30. 1. 1 D. 40, 1);

    m. XVIII annis (1. 13 D. 40, 2. 1. 57 D. 42, 1);

    min. XXV annis (tit. D. 4, 4. 1. 1 § 1 eod.);

    cp. Gai. II. 163. IV. 57. 1. 6 eod. cf. 1. 15 § 6 D. 48, 5); тк. прямо minor в смысле m. ХХV annis, несовершеннолетний, напр. Praetor minoribus auxilium promisit, non maioribus (1. 3 § 4 h. t.); (§ 1 eod. 1. 3. cf. 1. 2 C. 2, 43. 1. 6 D. 4, 1. 1. 13 D. 26, 5. 1. 39 § 6 D. 3, 3);

    m. iudex, Praetor, Consul (1. 57 D. 42, 1);

    m. aetas, несовершеннолетие (1. 2 C. 2, 30).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > minor

  • 127 punire

    наказывать (1. 7 D. 1, 3. 1. 1 § 10 D. 1, 12);

    dolus ius dicentis puniri debet (1. 2 D. 2, 2. 1. 8 D. 3, 2. Gai. III. 202);

    punitio = poena (Coll. XII. 5 § 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > punire

  • 128 quiescere

    1) спать (1. 2 § 3 D. 29, 7. 1. 8 C. Th. 9, 38): в пер. см.: actionem quiesc. прот. resuscitari (Gai. IV. 78). 2) переставать (1. 2 C. 1, 5. 1. 6 C. 8, 49. 1. 2. 4 C. Th. 9, 42). 3) quiescens = quietus: quiesc. matrimonium non debet alius turbare (1. 20 pr. D. 48, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > quiescere

См. также в других словарях:

  • débet — débet …   Dictionnaire des rimes

  • débet — [ debɛ ] n. m. • 1441; du lat. debet « il doit » ♦ Fin. Ce qui reste dû après l arrêté d un compte. Le débet d un compte. Spécialt Dette envers l État ou une collectivité publique. Arrêt de débet. Mise en débet d un comptable public par la Cour… …   Encyclopédie Universelle

  • Debet — Débet  Pour l’article homonyme, voir Debet (Lorri).  Le débet est une décision financière. De façon objective, lorsqu une juridiction financière ou une autorité administrative (Trésorier payeur général, Comptable du Trésor ou des… …   Wikipédia en Français

  • Débet —  Pour l’article homonyme, voir Debet (Lorri).  Le débet est une décision financière. De façon objective, lorsqu une juridiction financière ou une autorité administrative (Trésorier payeur général, Comptable du Trésor ou des impôts)… …   Wikipédia en Français

  • Debet — steht für: Debet, eine Buchungsebene der Zahlungsbilanz Den Namen Debet tragen: Anne Debet (* 1970), eine französische Datenschutzexpertin Michel Debet (* 1944), französischer Politiker Diese Seite ist eine …   Deutsch Wikipedia

  • débet — DÉBET. s. mas. Terme de Finance. Ce qu un comptable doit après l arrêté de son compte. Le débet d un compte. Payer sa charge en débets, signifie, La payer en se chargeant d acquitter les dettes de celui qui la vend. Cette partie est un débet de… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • debet — Debet. s. m. Ce qu un comptable doit, dont il ne rapporte point de quittance ou employ. Le debet d un compte. il a payé sa charge en debets. cette partie est en debet de quittance. debet de clair …   Dictionnaire de l'Académie française

  • debet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. debetecie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} w księgowości: ta strona rachunku, po której zapisuje się aktywa przedsiębiorstwa, wartość majątku ruchomego i nieruchomego oraz należne sumy; lewa strona rachunku;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Debet — Debet, lat., schuldet, Mehrzahl debent, schulden, das kaufmännische »soll« und »sollen«, zur Bezeichnung des Schuldners in der Buchführung; das debet eintragen: debitiren. Im Handelsverkehr heißt Debit soviel als Absatz, debitiren, absetzen.… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Debet — (lat., Hdlgsw.), schuldet, soll, s. u. Credit, vgl. Buchhaltung. Daher Debēnt (fr. Debiteur, spr. Debitöhr), der Schuldner …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Debet — (lat., »er schuldet«, »er soll«; in der Mehrzahl: Dēbent), in der Buchhaltung gebräuchliche Überschrift derjenigen Blattseite eines Kontos, auf der die dasselbe belastenden Beträge verzeichnet sind (im Gegensatz zu Credit, »er hat gut«), in… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»