Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

dǫgg

  • 21 val·dǫgg

    f.
    поэт. «роса убитых», кровь

    Old Norse-ensk orðabók > val·dǫgg

  • 22 ýra

    refl., ýrast, to drizzle;
    ýrðist dögg reyfit, dew settled on the fleece.
    * * *
    1.
    ð, [úr, n.], to drizzle; ýrðisk dögg á reifit, Stj. 397; það ýrir úr honum, it drizzles, rains: the phrase, ýra e-u úr sér, to dole out; or, það ýrir í e-t, to glitter, like drops of dew; ýranda full, a brimful beaker, Ad. 6: of the glittering particles in iron or other ore, ýrt járn, corned iron; in the saying, ýrt járn kvað kerling, átti kníf deigan.
    2.
    u, f. a squirt; Ílluga ýrur skella einatt framan í Sveini, a ditty, Espól. 1758.

    Íslensk-ensk orðabók > ýra

  • 23 doggur

    [d̥ɔg̊:ʏr̬]
    m:

    sitja upp(i) við dogg — полулежать, опираясь на локти [на подушки]

    Íslensk-Russian dictionary > doggur

  • 24 sitja upp

    Íslensk-Russian dictionary > sitja upp

  • 25 drep

    n.
    1) bodily hurt, blow (þat er drep ef bein brotna);
    2) killing, slaying, = dráp;
    3) plague, pestilence, = drepsótt;
    4) mortification, gangrene.
    * * *
    n. [A. S. drepe; Germ. treff], a smart, blow; the legal bearing of this word is defined Grág. Vsl. ch. 10–13; wound and ‘drep’ are distinguished—þat ero sár er þar blæðir sem á kom, en drep ef annars-staðar blæðir, ch. 51, cp. N. G. L. i. og, 164, Eb. ch. 23: trail, vide dögg.
    2. slaying, killing, = dráp, Grág. Vsl. ch. in.
    3. plague, pest, = drep-sótt, Stj. 546, Bret. 46, Sks. 731 B: a malignant disease, N. G. L. i. 145; metaph., Al. 86.
    4. medic. mortification, gangrene, Fms. iii. 184. ix. 36, Bs. i. 346, Fél. ix. 207.

    Íslensk-ensk orðabók > drep

  • 26 DYNJA

    (dyn, dunda, dunit), v.
    1) to boom, resound (fram reið Óðinn, foldvegr dundi);
    2) to gush, shower, pour;
    blóð dynr ór sárum es, blood gushes out of his wounds;
    dundi ákaft regn ór lopti, the rain poured down in streams;
    dundu á þá (or þeim) vápnin, spjótin, the weapons (spears) showered upon them.
    * * *
    dundi; pres. dyn, dunið; [cp. A. S. dynnan; Engl. din; the Icel. word is irregular in regard to the interchange of consonants; for the Lat. tonare, Engl. thunder, Germ. donner would properly answer to Icel. þynja, a word which does not exist]:—to gush, shower, pour, of rain, with the additional notion of sound; dundi ákaft regn ór lopti, Stj. 594. 1 Kings xviii. 45; of blood, blóð er dundi or sárum Drottins, 656 A. I. 31, Pass. 23. 3: dundi þá blóðit um hann allan, Nj. 176: of air quivering and earth quaking, Haustl. 14. Vtkv. 3: of rain and storm, steypi-dögg görði, ok vatnsflóðið kom, og vindar blésu og dundu á húsinu, Matth. vii. 25, 27; dynjandi logi, Ýt. 6, Mar.
    2. metaph. to pour, shower, like hail; Otkell lætr þegar d. stefnuna, O. let the summons shower down, Nj. 176: of weapons, dundu á þá vápnin, the weapons showered upon them, Fms. viii. 126; spjótin dundu á þeim, xi. 334: the phrase, dynja á, of misfortune; eigi var mér ván, at skjótara mundi á dynja, vii. 125; hvat sem á dynr, whatever so happens.
    3. metaph. also of men, to pour on or march in a body with a din; dundu jarlar undan, Lex. Poët.; dynja í böð, to march to battle, Sighvat; dynja þeir þá fram á þingit, Lv. 31; konungs menn dynja þegar á hæla þeim. Al. 11.

    Íslensk-ensk orðabók > DYNJA

  • 27 döggva

    (-að or -ða), v.
    1) to bedew (döggvir hann jörðina af méldropum sínum);
    2) to irrigate, water.
    * * *
    að or ð, to bedew; pres. döggvar, Stj. 73, 397; hon döggvaði, fætr Drottins, 655 xxxi. 2; á morni hverjum döggvir hann jörðina af méldropum sínum, Edda 7; döggðu andlit sin í tárum, 623. 58; d. hjörtu manna, Skálda 210, Hom. 45.

    Íslensk-ensk orðabók > döggva

  • 28 HJÖRR

    (gen. hjarar and hjörs, dat hjörvi), m. sword.
    * * *
    m., gen. hjarar and hjörs, dat. hjörvi, dat. pl. hjörum, Hm. 159, Hkv. 2. 22; gen. pl. hjörva; nom. pl. does not occur; [Ulf. hairus = μάχαιρα; A. S. heor; Hel. heru]:—poët. a sword, Vsp. 55, Ls. 49, 50: a battle is called hjör-dómr, -drífa, -dynr, -él, -flaug, -fundr, -galdr, -göll, -gráp, -gráð, -hríð, -leikr, -mót, -regn, -róg, -rödd, -senna, -sálmr, -skúr, -stefna, -veðr, -þeyr, -þing, -þrima; a warrior, hjör-drótt, -drífr, -gæðir, -lundr, -meiðr, -móði, -njörðr, -njótr, -runnr; and adjectively, hjör-djarfr, etc.; the blood, hjör-dögg, -lögr; a shield, hjör-vangr, -laut, -þilja: from some of these compds it appears that ‘hjör’ was also used as a kind of missile; in adjectives, hjör-undaðr, part. wounded by a sword; hjör-klufðr, part. cleft by a sword: in poetry the head is called hjörr Heimdala, the sword of H., Landn. 231 (in a verse).
    II. in pr. names; of men, Hjörr; and in compds, Hjör-leifr: of women, Hjör-dís.

    Íslensk-ensk orðabók > HJÖRR

  • 29 HRÆ

    * * *
    (gen. pl. hræva), n.
    1) dead body, carrion;
    2) fragments (of a thing), scraps.
    * * *
    n., old dat. hrævi or hræfi, (spelt hreifi, Hkv. 2. 23), gen. pl. hræva (hræfa), Lex. Poët. passim: [Ulf. hraiv in hraiva-dubo = τρύγων, Luke ii. 24; A. S. hreaw; O. H. G. hreô]:—a dead body, carrion, Grág. ii. 88, Nj. 27, Bret. 68, Stj. 201, Sturl. i. 28, Fms. iv. 244: carrion, of a beast, x. 308, passim.
    II. the wreck, fragments of a thing; Austmenn brutu þar skip sitt, ok görðu ór hrænum ( the wreck) skip þat er þeir kölluðu Trékylli, Landn. 157: scraps or chips of trees or timber, þá á hann at höggva til þess er hann þarf at bæta þat, ok láta eptir hræ, Grág. ii. 295; þá eigu þeir at taka við af fjöru manns, ok bæta farkost sinn, ok láta liggja eptir hræ, 356; en ef hann vill bæta bús-búhluti sína, þá á hann at hafa við til þess, hvárt sem hann vill ór skógi eðr ór fjöru, ok láta eptir liggja hræ, 339; cp. hráviði and hrár viðr. This sense still remains in the mod. hræið! hræið mitt, hræ-tetrið, poor wretch! poor fellow! as also in hró, n. a mere wreck, ruin, an old dilapidated thing; skips-hró, kistu-hró, etc.; and metaph. hróið, poor thing! hón hefir aldrei verið heima, hróið! það getr aldrei orðið maðr úr henni, hróinu, Piltr og Stúlka 26.
    COMPDS: hræbarinn, hrædreyrugr, hrædýri, hræfasti, hræfugl, hrægífr, hrækló, hrækvikindi, hræköstr, hræljómi, hræljós, hrælog, Hræsvelgr, hrævadaunn, hrævagautr, hrævakuldi, hrævareldr, hrævarlykt, hræ-dögg, -lækr, -lögr, -pollr, -vín: weapons, hræ-frakki (see frakka, p. 169), -gagarr, -klungr, -leiptr, -linnr, -ljómi, -máni, -naðr, -seiðr, -síkr, -síldr, -skóð, -teinn: a shield, hræ-borð, -net: carrion crows, hræ-gammr, -geitungr, -skúfr, -skærr, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > HRÆ

  • 30 SKÓR

    * * *
    (pl. -ar), f.
    1) score, notch, incision;
    2) a rift in a rock or precipice (hleypr hann ofan fyrir skorina).
    * * *
    m., gen. skós, dat. and acc. skó; older plur. skúar, gen. skúa, dat. skóm, acc. skúa; later plur. forms are, skór, skóa, skóm, skó, and so too in mod. usage: [Ulf. skohs = ὑπόδημα; A. S. sceô; Engl. shoe; O. H. G. scuob; Germ’ schuh; Dan.-Swed. sko]:—a shoe; skúa (skuo Ed.) á fótum, Gísl. 113; skúar (skuor), 115; loðnir kálfskinns skúar, Sturl. iii. 199; uppháfir skúar, Fms. vi. 440; uppháfir ok lágir skúar, Rétt. 112; nppháfa svarta skúa, Nj. 184; hann hafði uppháfa skó, bundna at legg, Fms. iv. 76; háfa skúa, Ó. H. 30, l. c.; hann lét skera húð til skóa (gen. pl.) föru-nautum Þorvalds, Bs. i. 669; skylda ek skreyta ok skúa binda hersis kván hverjan morgin, Gkv. 1. 9; hann kippti skóm á fætr sér, Nj. 28; hann hafði leyst af sér skúa sína … hann batt skó sinn, Eg. 719; skúar, Hom. 85 (twice); gera skó (acc. sing.), stíga í skó, N. G. L. i. 31: referring to the ceremony of adoption, see hemingr.
    2. a horse-shoe; skórnir, skóna, aur-skór, Fb. i. 524; þótt skúarnir hryti undan hestum þeirra, Fms. vii. 95; hest-skór, a horse-shoe. ☞ The proper shoeing of horses was probably unknown to the ancients even of the Saga time; they used to cover the hoof with a kind of low shoe, whence the name; this may be seen from the description in Fms. v. 181, vii. l. c.; as also from words as hóf-gullinn, golden hoof.
    3. the tip of a sheath, as in dögg-skór, q. v.
    II. phrases, hafa slitið barns-skónum, to have worn out one’s bairn’s-shoes = to be past one’s youth; hann slítr ekki mörgum skónum, he will not wear out many shoes, of an old man on the verge of the grave, as in the story of the merman (marmennill, q. v.) and the ‘fey’ man with the bundle of shoes, Ísl. Þjóðs. i. 132, compared with the Engl. romance of Merlin, p. 434.

    Íslensk-ensk orðabók > SKÓR

  • 31 SLÓÐ

    f. track, trail (sáu menn s. liggja frá skipunum, því at dögg hafði fallit); cf. döggslóð.
    * * *
    f. [cp. Ulf. slauþjan; Engl. sleuth, slot, in sleuth-hound], a track or trail in snow or the like; slóð Fáfnis, Sæm. 133; kómu á manna-för, ok lá sú slóð framm á skóginn, Eg. 578; þá skildi ok slóðina, 579; hann seri því eptir í slóðna, Ó. H. 135; skuluð ér nú fara at slóð þessi, Fms. iv. 340.
    II. plur. slóðir. a ship’s wake; þá, velkti úti lengi í hafi, ok kómu þeir ekki á þær slóðir sem þeir vildu, Þorf. Karl. 390.

    Íslensk-ensk orðabók > SLÓÐ

  • 32 TÁR

    * * *
    n. tear (hrundu tárin á kinnr honum); fella tár, to shed tears.
    * * *
    n., pl. tár, old pl. t́r; [Goth. tagr; A. S. teâr; Engl. tear; O. H. G. zakar; Germ. zähre; Swed. tår; Dan. taare; Lat. lacryma; Gr. δάκρυ]:—a tear, tears; móðug tár, moody tears, Gh.; fella tár, to let fall tears, Stj.; tárin hrundu, Fms. vi. 235; hrutu ór augum honum tár þau sem því vóru lík sem hagl þat er stórt er, Glúm. 342 (cp. þá fann Páll at hann leit frá, ok stökk ór andlitiuu sem haglkorn væri, Sturl. iii. 193); hvat berr nú þat við, faðir minn, er þér hrynja tár, Ld. 132: the instances of this word in the Sagas are rare, bearing out the remarks of Tacitus—lamenta et lacrymas cito, dolorem et tristitiam tarde ponunt; feminis lugere honestum est, viris meminisse, Germ. ch. 27, words which call to mind the scene in Fær. S. ch. 7—sveinarnir sátu á klettimun ok sá upp á þessi tíðendi. ok grét Þórir, en Sigmundr mælti, grátum eigi, frændi, en munum lengr; víg-tár, ‘war-tears,’ tears boding revenge, Sighvat: in poets ‘tears’ are called the brá-regn, brú-dögg, skúrir, él kinna, brá, i. e. rain, dew, shower, hail of the cheeks, brows, see Edda: gold is called Freyju-tár, i. e. tears of Freyja; ‘tears of the wound’ = blood, ‘the tears of the sky’ = rain, etc., Lex. Poët.: the mod. Dan. and Swed. usage, calling a drop of wine or spirits ‘en taare,’ god tår, is curious.
    COMPDS: tárblandinn, tárdöggr, tárafall, tárfella, tárfelldr, tárfelling, tármelti, tármildr, társtokkinn.

    Íslensk-ensk orðabók > TÁR

  • 33 ÚR

    of
    * * *
    I)
    prep., see ór.
    * * *
    1.
    n. [cp. Swed. ur-væta, ur-väder], a drizzling rain; úr eða dögg, Stj. 531; úri þafðr, of the sea-serpent, Bragi; var þoka yfir héraðinu, vindr af hafi ok úr við (úr-viðri?), Ísl. ii. 308; er þá létt af allri sunnanþokunni ok úrinu, Hrafn. 8; þá héldi yfir þannig úr þat er af stóð eitrinu, Edda i. 42 (Cod. Worm.; oc þat = or þat = úr þat, Ub. l. c.): a remnant is in the mod. phrase, það er ‘úr’ honum, it rains; cp. also úr-koma and úði.
    2.
    prep., see ór, pp. 472, 473: in COMPDS, úr-eldast, ð, to become obsolete, úr-hættis, adv. out of season, too late; það er ekki ú. enn. úr-kast, n. offal, úr-kula, in úrkula-vonar, see örkola. úr-kynja, adj. degenerate. r-lausn, f. a small gratuity; göra e-m ú., to make one a small concession. úr-ræði, n. an expedient. úr-skurða, að, to decide. úr-skurðr, m. a decision. úr-slit, n. a final end. úr-tíningr, m. pickings. úr-tölur, f. pl. dissuasions. úr-val, n. a picked thing. úr-vinda, see órvinda. úr-þvætti, n. a wash. úr-ætta, adj. degenerate.

    Íslensk-ensk orðabók > ÚR

  • 34 öldr

    n.
    1) ale (drekka öldr);
    2) drinking-party (at öldri ok at áti).
    * * *
    i. e. ölðr, n., öldrs, öldri, the ð being inflexive, = öl; öldra dögg, Eg. (in a verse).
    II. a drinking-party, banquet; því er ölðr bazt (baztr Cod.), Hm. 13; drekka eitt ölðr, one bout, Hým. 39; heitt ölðr, 32; jörð tekr við ölðri, Hm. 138; óminnis hegri sá er yfir ölðrum þrumir, 12; gera ölðr, vitnis ölðr, the ‘wolf’s ale,’ i. e. blood, Lex. Poët.
    COMPDS: ölðrhús, ölðrmál.

    Íslensk-ensk orðabók > öldr

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • Dogg — ist der Künstler Name mehrerer Personen: Brian Gerard James alias Road Dogg (* 1970), US amerikanischer Profiwrestler Deso Dogg (* 1975), Berliner Gangsta Rapper ghanaischer Abstammung Nate Dogg (1969–2011), US amerikanischer Rapper Snoop Dogg (* …   Deutsch Wikipedia

  • Dogg — may refer to: A misspelling of Dog Rapper Snoop Dogg Rapper/Singer Nate Dogg Hip Hop group Tha Dogg Pound This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an …   Wikipedia

  • Dogg — This unusual and interesting surname is of medieval Scottish origin, and is a variant form of Doig, itself an Anglicized form of the Old Gaelic MacGille Doig , son of the devotee of Dog , a foreshortened form of the saint s name Cadog. St. Cadog… …   Surnames reference

  • Dogg Food — Studio album by Tha Dogg Pound Released October 31, 1995 ( …   Wikipedia

  • Dogg Chit — Studio album by Tha Dogg Pound Released March 27, 2007 …   Wikipedia

  • Dogg Food — Album par Tha Dogg Pound Sortie 31 octobre 1995 (U.S.) Enregistrement 1995 Durée 71:25 Genre Hip hop West Coast, G Fun …   Wikipédia en Français

  • Dogg's Hamlet, Cahoot's Macbeth — are two plays by Tom Stoppard, written to be performed together. This was not the first time that Stoppard had made use of Shakespearian texts in his own plays or even the first time he had used Hamlet although the context is far different from… …   Wikipedia

  • Dogg Chit — est le nom du nouvel album du duo Tha Dogg Pound. L album est sorti le 27 mars 2007. Liste des titres No Titre …   Wikipédia en Français

  • Dogg SoSo — est un rappeur et humoriste français, qui s’est fait connaître par Youtube. Il est issu du groupe Mafia Canine (label www.doggyphunkpalace.com) qui a été créé en 2005 par le compositeur Dogg Master (NX) et le grand frère de Soso, Doggy G. Il… …   Wikipédia en Français

  • Dogg Pound — Tha Dogg Pound Tha Dogg Pound Pays d’origine  États Unis Genre(s) Rap, G Funk Années actives Années 90 Aujourd h …   Wikipédia en Français

  • Dogg After Dark — Main Titles for Dogg after Dark Dogg After Dark is an American variety show starring rapper Snoop Dogg. The show will feature celebrity interviews, sketch comedy segments and musical performances by Snoop s own in house band, the Snoopadelics.… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»