Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

dĕ-auro

  • 41 includo

    in-clūdo, si, sum, 3, v. a. [claudo], to shut up, shut in, confine, enclose, imprison, keep in (class.).—Constr. with in and abl., in and acc., rarely with the simple abl., dat., or absol.
    I.
    Lit.
    (α).
    With in and abl.:

    habemus senatusconsultum inclusum in tabulis, tamquam in vagina reconditum,

    Cic. Cat. 1, 2, 4:

    armatos in cella Concordiae,

    id. Phil. 3, 12, 31:

    in uno cubiculo,

    id. Verr. 2, 2, 53, § 133:

    in curia,

    id. Att. 6, 1, 6; 6, 2, 8:

    omne animal in mundo intus,

    id. Univ. 10:

    dum sumus inclusi in his compagibus corporis,

    id. de Sen. 21, 77:

    consule in carcere incluso,

    id. Att. 2, 1, 8; cf.:

    avis inclusa in cavea,

    id. Div. 2, 35, 73; cf.:

    (Animus) inclusus in corpore,

    id. Rep. 6, 26:

    veriti, ne includerentur vento in hostium orā,

    weather-bound on the coast, Liv. 37, 24, 9.—
    (β).
    With in and acc.:

    aliquem in custodias,

    Cic. Verr. 2, 5, 55, § 144:

    aliquem in carcerem,

    Liv. 38, 59 fin.
    (γ).
    With the simple abl.:

    inclusi parietibus,

    Cic. Rep. 3, 9; cf.:

    aliquem carcere,

    Liv. 38, 60, 6:

    vim terrae cavernis,

    Cic. Div. 1, 36, 79; id. de Sen. 15, 51:

    inclusus caveā,

    Ov. Ib. 521:

    minora castra inclusa majoribus,

    Caes. B. C. 3, 66, 5; cf. id. ib. 3, 67 fin.:

    grandes zmaragdos auro,

    i. e. to set, Lucr. 4, 1127; cf.:

    suras auro,

    to sheathe, Verg. A. 11, 488; 12, 430:

    inclusus carcere nassae,

    caught, Juv. 12, 123.—
    (δ).
    With dat.:

    corpora furtim Includunt caeco lateri,

    Verg. A. 2, 19:

    publicae custodiae aliquem,

    Val. Max. 4, 6, ext. 3.—
    (ε).
    Absol., or with acc.:

    inclusum atque abditum latere in occulto,

    Cic. Rab. Perd. 7, 21:

    fila numerata porri,

    Juv. 14, 133:

    intrat positas inclusa per aequora moles,

    id. 12, 75:

    pars Heracleae incluserunt sese,

    Liv. 36, 17, 9;

    for which: Aetolorum utraeque manus Heracleam sese incluserunt,

    id. 36, 16, 5:

    si quis alienum hominem aut pecudem incluserit et fame necaverit,

    Gai. Inst. 3, 219.— Poet.:

    huc aliena ex arbore germen Includunt,

    ingraft, Verg. G. 2, 76. —
    B.
    Transf.
    1.
    To obstruct, hinder, stop up (rare, and mostly post-Aug.):

    dolor includit vocem,

    Cic. Rab. Post. 17, 48:

    consuli primo tam novae rei admiratio incluserat vocem,

    Liv. 2, 2, 8:

    spiritum,

    id. 21, 58, 4; Plin. 11, 37, 84, § 209:

    lacrimas (dolor),

    Stat. Th. 12, 318:

    os alicui insertā spongiā, Sen. de Ira, 3, 10: post inclusum volatum,

    Pall. 1, 26, 1; cf. 7, 5, 4.—
    2.
    To bound, limit:

    Asiam in duas partes Agrippa divisit: unam inclusit ab oriente Phrygia... alteram determinavit ab oriente Armenia minore, etc.,

    Plin. 5, 27, 28, § 102. —
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to include, enclose, insert in any thing.
    (α).
    With in and abl.:

    qua de re agitur illud, quod multis locis in jurisconsultorum includitur formulis,

    Cic. Brut. 79, 275:

    similem sui speciem in clipeo Minervae,

    id. Tusc. 1, 15, 34:

    animorum salus inclusa in ipsa est,

    id. ib. 4, 27, 58.—
    (β).
    With in and acc.:

    in hujus me tu consilii societatem tamquam in equum Trojanum cum principibus includis?

    Cic. Phil. 2, 13, 32:

    quam (opinationem) in omnes definitiones superiores inclusimus,

    id. Tusc. 4, 7, 15; id. Att. 13, 19, 3:

    eos in eam formam,

    id. Or. 5, 19: [p. 924] orationem in epistulam, id. Att. 1, 16, 10; id. Q. Fr. 1, 7, 24.—
    (γ).
    With abl. (freq. in Liv.):

    illa quae mihi sunt inclusa medullis,

    Cic. Att. 15, 4, 3; cf. Liv. 36, 17, 11; 6, 8, 9:

    oratio libro inclusa,

    id. 45, 25, 3:

    verba versu includere,

    Cic. de Or. 3, 48, 184:

    si aperias haec, quae verbo uno inclusa erant,

    Quint. 8, 3, 68; 12, 10, 66:

    antiquo me includere ludo quaeris,

    Hor. Ep. 1, 1, 3.—
    (δ).
    With dat.: topothesian quam postulas, includam orationi meae, Cic. Att. 1, 13, 5; cf. Liv. 45, 25, 3:

    quas aureae armillae inclusas gestavit,

    Suet. Ner. 6 fin.:

    portae,

    Val. Max. 5, 6, 3.—
    (ε).
    With adv. of place:

    intus inclusum periculum est,

    Cic. Cat. 2, 5, 11.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of time, to close, finish, end ( poet. and in post-Aug. prose):

    sic nobis, qui nunc magnum spiramus amantes, Forsitan includet crastina fata dies,

    Prop. 2, 15 (3, 7), 54; cf. Sil. 13, 686:

    tempora quae semel Notis condita fastis Inclusit (= consignavit), volucris dies,

    Hor. C. 4, 13, 16; so,

    hujus actionem (vespera),

    Plin. Ep. 2, 11, 18:

    mellationem idibus Nov. fere,

    Plin. 11, 16, 15, § 42:

    omnes potiones aqua frigida,

    Cels. 1, 8 fin.
    2.
    To restrain, control:

    adversus imperatorem, nullis neque temporis nec juris inclusum angustiis,

    Liv. 24, 8, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > includo

  • 42 incubo

    1.
    in-cŭbo, ŭi, ĭtum, āre (rarely āvi, ātum, in the sense of to brood), 1, v. n. and a., to lie in a place or upon a thing (class.).
    I.
    Lit.:

    hic leno aegrotus incubat in Aesculapii fano,

    Plaut. Curc. 1, 1, 61: namque incubare satius te fuerat Jovi, against (the statue of) Jupiter, id. ib. 2, 2, 16:

    umero incubat hasta,

    rests, lies upon her shoulder, Ov. M. 6, 593:

    ipsi caetris superpositis incubantes flumen tranavere,

    Liv. 21, 27, 5:

    his (utribus) incubantes tranavere amnem,

    Curt. 7, 21, 18.— Poet.: ferro, to fall upon one ' s sword, Sen. Hippol. 259.— In part. pres.: incubans, lying near to, bordering upon:

    jugum mari,

    Plin. 6, 17, 20, § 53.—
    B.
    In partic.
    1.
    To sit upon eggs, to brood, to hatch:

    gallinas incubare fetibus alienigenis patiemur,

    Col. 8, 5, 10:

    ova gallinis incubanda subicere,

    Plin. 10, 59, 79, § 161:

    ova incubita,

    id. 29, 3, 11, § 45.—
    2.
    To abide or dwell in:

    rure incubabo in praefectura mea,

    Plaut. Cas. 1, 1, 21:

    lucos et specus,

    to inhabit, App. M. 4, p. 150, 15. —

    Pregn.: tabernulam littori proximam, vitatis maris fluctibus, incubabant,

    i. e. entered and lodged, App. M. 7, p. 190.—
    3.
    To be in, lie in, rest in or on:

    purpura atque auro,

    Sen. Thyest. 909:

    pavidusque pinnis anxiae noctis vigil incubabat,

    on his wings, id. ib. 570 sq.—
    4.
    To cling to, fall upon, said of mourners over the dead, etc.:

    indigna fui marito accendisse rogum, incubuisse viro?

    Luc. 9, 57; 8, 727; cf. id. 2, 27 al.—
    II.
    Trop., to brood over, to watch jealously over a thing, either to keep or get possession of it:

    qui illi pecuniae, quam condiderat, spe jam atque animo incubaret,

    Cic. Clu. 26, 72:

    auro,

    Verg. G. 2, 507:

    divitiis,

    id. A. 6, 610:

    publicis thesauris,

    to retain sole possession of, Liv. 6, 15:

    opimae praedae,

    Flor. 2, 10, 2.—
    2.
    To press upon, weigh upon, be a burden to, fasten on:

    ut inhaerentem atque incubantem Italiae extorqueret Annibalem,

    Flor. 2, 6, 57:

    protervus menti furor,

    Sen. Hippol. 268:

    illi mors gravis incubat,

    id. Thyest. 401.—
    3.
    To settle on, attach one ' s self to any thing. — Absol., of bees:

    nisi incubavere,

    Plin. 11, 16, 15, § 45.— Usually with dat.:

    leo victor armento incubat,

    Sen. Thyest. 733:

    ponto nox incubat atra,

    glooms over, darkens, Verg. A. 1, 89:

    quamvis ipsis urbis faucibus incubaret,

    took up a position at, Flor. 1, 10, 2;

    but cf.: pigra incubat Caligo terras,

    Avien. Or. Mar. 236:

    caelum quod incubat urbi,

    Val. Fl. 2, 494.
    2.
    incŭbo, ōnis, m. [1. incubo], one who lies upon any thing.
    I.
    A spirit that watches over buried treasures (post-class.):

    cum modo incuboni pileum rapuisset, thesaurum invenit,

    Petr. Fragm. Trag. 38, 8.—
    II.
    The nightmare, incubus (post-class.):

    ab incubone deludi,

    Scrib. Comp. 100:

    de incubone praesumptio,

    Tert. Anim. 44.

    Lewis & Short latin dictionary > incubo

  • 43 laquear

    lăquĕar, āris (or lăquĕāre, Verg. Cul. 62; cf. Prisc. p. 691 P.; and: laqueare, sunithôma, Gloss. Philox.: lăquĕārĭum, ii, acc. to Isid. Orig. 19, 12), n. [kindr. with laqueus and lacunar], a panelled or fretted ceiling ( poet. and in post-Aug. prose; usu. in plur.):

    laquearia, quae nunc et in privatis domibus auro teguntur,

    Plin. 33, 3, 18, § 57:

    laetior quam laquearium auro,

    id. 12, 1, 5, § 9:

    dependent lychni laquearibus aureis,

    Verg. A. 1, 726:

    laquearia tecti,

    id. ib. 8, 25; Sil. 7, 142:

    caelata laquearia,

    Sen. Ep. 90, 42; 90, 15.—In sing. (very rare):

    sub laqueare domus,

    Verg. Cul. 62.

    Lewis & Short latin dictionary > laquear

  • 44 laqueare

    lăquĕar, āris (or lăquĕāre, Verg. Cul. 62; cf. Prisc. p. 691 P.; and: laqueare, sunithôma, Gloss. Philox.: lăquĕārĭum, ii, acc. to Isid. Orig. 19, 12), n. [kindr. with laqueus and lacunar], a panelled or fretted ceiling ( poet. and in post-Aug. prose; usu. in plur.):

    laquearia, quae nunc et in privatis domibus auro teguntur,

    Plin. 33, 3, 18, § 57:

    laetior quam laquearium auro,

    id. 12, 1, 5, § 9:

    dependent lychni laquearibus aureis,

    Verg. A. 1, 726:

    laquearia tecti,

    id. ib. 8, 25; Sil. 7, 142:

    caelata laquearia,

    Sen. Ep. 90, 42; 90, 15.—In sing. (very rare):

    sub laqueare domus,

    Verg. Cul. 62.

    Lewis & Short latin dictionary > laqueare

  • 45 pretiosus

    prĕtĭōsus, a, um, adj. [pretium], of great value, valuable, precious.
    I.
    Lit.:

    equus,

    Cic. Off. 3, 23, 89:

    odores,

    Col. 3, 8, 4:

    subiitque argentea proles Auro deterior, fulvo pretiosior aere,

    Ov. M. 1, 115:

    ingenium quondam fuerat pretiosius auro,

    id. Am. 3, 8, 3:

    res pretiosissimae (opp. vilissimae),

    Cic. Fin. 2, 28, 91; Plin. 11, 37, 52, § 139:

    pretiosissimum humani animi opus,

    id. 7, 29, 30, § 108:

    nec tamen haec loca sunt ullo pretiosa metallo,

    rich in, Ov. P. 3, 8, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of great cost, costly, dear, expensive:

    operaria,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 41:

    qui sordido vehiculo erubescit, pretioso gloriabitur,

    Sen. Ep. 87, 4:

    Thais,

    Prop. 4 (5), 5, 43:

    pretioso pretio emere aliquid,

    dear, high, Plaut. Ep. 1, 2, 17:

    fames,

    which is satisfied at much expense, Mart. 10 96, 9:

    silentia,

    dearly bought, id. 5, 69, 7:

    Albani veteris pretiosa senectus,

    Juv. 13, 214.—
    B.
    That gives a great price, extravagant: [p. 1442] pretiosus emptor, Hor. C. 3, 6, 32.— Hence, adv.: prĕtĭōsē, in a costly manner, expensively, richly, splendidly (class.):

    vasa pretiose caelata,

    Cic. Inv. 2, 40, 116:

    pretiose armatus exercitus,

    Gell. 5, 5, 5:

    pretiosius sepeliri,

    Curt. 10, 1, 32.

    Lewis & Short latin dictionary > pretiosus

  • 46 purpuro

    purpŭro, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [purpura].
    I.
    Act., to purple, i. e. to make purple-colored, to dye with purple: undas, i. e. to darken (cf. purpureus), Furius ap. Gell. 18, 11, 3:

    purpurati nimium ocelli,

    Mart. Cap. 9, § 918.—
    B.
    Transf., to beautify, adorn, App. M. 6, p. 427 Oud.—
    II.
    Neutr., to be purple or purple-colored:

    purpurantes violae,

    Arn. 5, 160; Prud. Cath. 6, 82: purpurantem pingit annum floribus, Auct. Pervig. [p. 1494] Ven. 12; App. M. 10, p. 149, 9.—
    * B.
    Transf., to be painted or adorned, to shine: quae frondens purpurat auro, Col. poët. 10, 101 dub. (al. quae frondent purpurā et auro).

    Lewis & Short latin dictionary > purpuro

  • 47 rependo

    rĕ-pendo, di, sum, 3, v. a., to weigh back (syn. compenso).
    I.
    Lit. (rare):

    aequaque formosae pensa rependis erae,

    you weigh back, return by weight, the wool weighed out, Ov. H. 9, 78:

    pensa,

    Prop. 4 (5), 7, 41:

    Ravenna ternos (asparagos) libris rependit,

    i. e. produces them three to the pound, Plin. 19, 4, 4, § 54. —
    II. A.
    Lit.: cui (Septumuleio) pro C. Gracchi capite erat aurum repensum, * Cic. de Or. 2, 67, 269:

    cum Septumuleius Gai Gracchi auro rependendum caput abscisum ad Opimium tulerit, etc.,

    Plin. 33, 3, 14, § 48; Val. Max. 9, 4, 3:

    Aethiopico (magneti) laus summa datur, pondusque argento rependitur,

    Plin. 36, 16, 25, § 129:

    (balsamum) duplo rependebatur argento,

    id. 12, 25, 54, § 117: auro repensus Miles, ransomed (syn. redemptus), Hor. C. 3, 5, 25. —
    B.
    Trop.
    1.
    To pay in kind, pay back, repay, requite, recompense, return, reward, in a good and bad sense ( poet. and in postAug. prose):

    hac vitam servatae dote rependis?

    Ov. M. 5, 15; cf.:

    gratiam facto,

    id. ib. 2, 694:

    gratiam,

    Phaedr. 2, prol. 12:

    magna,

    Verg. A. 2, 161:

    fatis contraria fata,

    to balance, id. ib. 1, 239:

    pretium vitae,

    Prop. 4 (5), 11, 100:

    vices,

    id. 4 (5), 4, 58:

    pro officiis pretium,

    Ov. Am. 2, 8, 21:

    pia vota,

    Stat. S. 3, 3, 155:

    decus suum cuique (posteritas),

    Tac. A. 4, 35:

    exemplum contra singulos utilitate publicā,

    id. ib. 14, 44 fin.:

    ingenio formae damna,

    to counterbalance, compensate, Ov. H. 15, 32; cf.:

    rependere et compensare leve damnum delibatae honestatis majore aliā honestate,

    Gell. 1, 3, 23:

    incolumitatem turpitudine,

    to pay for, purchase, Plin. Pan. 44, 5; cf.:

    honorem servitute, donis, Col. praef. § 10: culpam hanc magno terrore,

    Val. Fl. 6, 744:

    regis pacta magno luctu,

    id. 6, 4:

    moestam noctem (with ulcisci socios),

    Stat. Th. 8, 666.—
    * 2.
    To weigh in the mind, to meditate upon, ponder, consider:

    qui facta rependens, Consilio punire potest,

    Claud. Cons. Mall. Theod. 228.

    Lewis & Short latin dictionary > rependo

  • 48 аурозонд

    Русско-английский биологический словарь > аурозонд

  • 49 appendō (ad-p-)

        appendō (ad-p-) dī, sus, ere,    to weigh out: ei aurum: tibi sua omnia: ut appendantur, non numerentur pecuniae: auro appenso, L. — Fig.: verba, i. e. weigh.

    Latin-English dictionary > appendō (ad-p-)

  • 50 ārdēns

        ārdēns entis, adj. with comp. and sup.    [P. of ardeo], glowing, fiery, hot, ablaze: caelum, L.: (zona) ardentior illis, O.: sagittae, H.: oculi, sparkling, V.: radiis lucis nubes, gleaming, V.: apes auro, V.: ardentis Falerni Pocula, fiery, H.: siti fauces, L.—Burning, ardent: iuvenis ardentis animi, L.: studia suorum: miserere ardentis (amore), O.: avaritia: oratio, impassioned: orator.
    * * *
    ardentis (gen.), ardentior -or -us, ardentissimus -a -um ADJ
    burning, flaming, glowing, fiery; shining, brilliant; eager, ardent, passionate

    Latin-English dictionary > ārdēns

  • 51 arma

        arma ōrum, n    [1 AR-], implements, outfit, instruments, tools: cerealia, for making bread, V.: (coloni) operis, O.: omne genus: armorum, Cs.: Conligere arma iubet, the ship's tackle, V.—Armor fitted to the body, defensive armor (the shield, coat of mail, helmet, etc.): arma his imperata, galea, clipeum, ocreae, lorica, omnia ex aere, L.: auro caelata, L.: Lausum super arma ferre, on his shield, V.: caelestia, quae ancilia appellantur, L.: se collegit in arma, covered with his shield, V. — In gen., implements of war, arms, weapons: alia ad tegendum, alia ad nocendum: belli, T.: pugnis, dein... Pugnabant armis, H.: arma capere: ferre posse, Cs.: aptare, L.: induere, O.: armis accingi, V.: vocare ad arma: ad arma concurri, Cs.: armis uti: in armis esse, under arms, Cs.: cum alquo armis dimicare, N.: deponere, Cs.: amittere, V.: deripere militibus, H.: ad bellum polliceri, L.: armorum atque telorum portationes, S. — Fig., means of protection, defence, weapons: prudentiae: mihi Stertinius arma (i. e. praecepta) dedit, H.: contra Borean, i. e. covering, O.: quaerere conscius arma, i. e. ways of attacking me, V.: silent leges inter arma, in war: cedant arma togae: externa erat, foreign, L.: civilia, Ta.: inferre Italiae, N.: ad horrida promptior arma, O.: compositis armis, H.: Arma virumque cano, V.: in arma feror, battle, V.—A side, party in war: isdem in armis fui.—Soldiers, troops: nostro supplicio liberemus Romana arma, L.: machina Feta armis, V.: auxiliaria, auxiliary troops, O.

    Latin-English dictionary > arma

  • 52 asellus

        asellus ī, m dim.    [asinus], a little ass, ass's colt: tardus, V.: onustus auro.
    * * *
    (small/young) ass, donkey; fish of the cod family, hake?; Asses/stars in Cancer

    Latin-English dictionary > asellus

  • 53 calva

        calva ae, f    [calvus], the scalp, bald head: calvam auro caelare, L.
    * * *
    bald head, scalp; skull; smooth nuts (hazel nuts?)

    Latin-English dictionary > calva

  • 54 cernō

        cernō crēvī, certus, ere    [2 CER-], to separate, part, sift: in cribris omnia cavis, O. — Fig., of the sight, to distinguish, discern, make out, perceive, see: si satis cerno, T.: acutum, H.: oculis cerni, N.: quae cernere et videre non possumus: haec coram, to witness, Cs.: coram letum, V.: acies a nostris cernebatur, Cs.: Venus, nulli cernenda, invisible, O.: neque misceri omnia cerneres, S.: cernis ut insultent Rutuli? V.: cernebatur novissimos illorum premi vehementer, Cs.—To see mentally, discern, perceive, comprehend, understand: eas (res) ingenio: ea quae erant vera: amorem, T.: cerno animo acervos civium: fortis animus cernitur, shows itself.—To decide, decree, determine, resolve: quotcumque senatus creverit populusque iusserit: priusquam id sors cerneret, L.: certā sorte, after the lot was decided, L.: Ferro non auro vitam cernamus utrique: cernere ferro, V.: potius germanum amittere crevi quam tibi... deessem, Ct.: pro patriā, S.—In law, with hereditatem, formally to declare oneself heir to, accept, enter upon: quam hereditatem iam crevimus: hereditatem regni, L. — Fig.: fratris amorem cum reliquā hereditate crevisse.
    * * *
    cernere, crevi, cretus V TRANS
    sift, separate, distinguish, discern, resolve, determine; see; examine; decide

    Latin-English dictionary > cernō

  • 55 circulus

        circulus ī ( acc plur. circlos, V.), m dim.    [circus], a circular figure, circle: qui ku/klos Graece dicitur: muri exterior, L.—Esp., in astronomy, a circular course, orbit: stellae circulos suos conficiunt: ubi circulus axem ambit, i. e. at the pole, O. —A circle, ring, necklace, hoop, chain: Flexilis obtorti auri, V.: crinīs subnectit auro, V. — A circle, company, social gathering: in circulis vellicant: in circulum, N.: circulos consectari: per circulos locuti sunt, Ta.: sermones serentium, L.
    * * *
    circle; orbit, zone; ring, hoop; belt, collar; company; cycle; circumference

    Latin-English dictionary > circulus

  • 56 circum-litus

        circum-litus    P., spread over, smeared around, besmeared: taedis sulfura, O.: mortui cerā: saxa musco, covered, H.: (Midas) auro, bathed in gold, O.

    Latin-English dictionary > circum-litus

  • 57 circumplector

        circumplector —, ī, dep.    [circum + plecto], to clasp, embrace, surround, encompass: coniunctiones motu undique: domini patrimonium: pharetram auro, V.: (collem) opere, Cs.
    * * *
    circumplecti, circumplexus sum V DEP
    encompass; embrace; surround, encircle; enclose (w/wall); cover round about

    Latin-English dictionary > circumplector

  • 58 concipiō

        concipiō cēpī, ceptus, ere    [com- + capio], to take hold of, take up, take in, take, receive: inde pabula terrae concipiunt, V.: concipit Iris aquas, draws up, O.: terra Concepit lacrimas, O.: praecordiis conceptam mortem continere: conceptum motu ignem ferre, kindled, L.: ubi silices Concipiunt ignem, O.: flammam, Cs.: Bucina, quae concepit aëra (by blowing), O.: quem mens mea concipit ignem? O.—To conceive, become pregnant: cum concepit mula: ex illo, O.: id, quod conceperat: alqm ex alqo: quem pluvio Danaë conceperat auro, O.: omnia, quae terra concipiat semina: concepta crimina portat, the fruit of sin, O.— Fig., to imagine, conceive, think: quae concipiuntur animo: aliquid animo, L.: aethera mente, grasps in imagination, O.: quicquid concipitur nefas, H.—To understand, comprehend, perceive: principia rerum animo: alqd fieri oportere: lucos illic esse, O. — To adopt, harbor, entertain, conceive: inimicitiae ex aedilitate conceptae, Cs.: mente furores, O.: spem, O.: auribus cupiditatem: malum aut scelus: flagitium cum aliquo: ducis tu concipe curam, i. e. assume, V.—To draw up, comprisc, express in words, compose: sicut verbis concipiatur more nostro, as our phrase is: ius iurandum, L.: verba, quibus gratīs agit, a form, O.: conceptis verbis peierasse: foedus, V.: summas, to report definitely, L. — To promulgate, declare formally, phrase (in religious rites): vota sacerdos, O.: Latinas (ferias) sacrumque rite, L.
    * * *
    concipere, concepi, conceptus V TRANS
    take in/up, receive, catch; derive/draw (from); contain/hold; grasp; adopt; wed; form, devise; understand, imagine; conceive, be mother of; utter (oath/prayer)

    Latin-English dictionary > concipiō

  • 59 cōnspectus

        cōnspectus adj. with comp.    [P. of conspicio], visible, in full view: tumulus hosti, L.—Striking, distinguished, eminent, noteworthy, remarkable: Pallas in armis, V.: heros in auro, H.: supra modum hominis privati, L.: ne conspectior mors foret, Ta.: supplicium eo conspectius, quod, etc., signal, L.: crimen, glaring, Iu.
    * * *
    I
    conspecta -um, conspectior -or -us, conspectissimus -a -um ADJ
    visible, open to view; remarkable/striking/eminent/distinguished; conspicuous
    II
    view, (range of) sight; aspect/appearance/look; perception/contemplation/survey

    Latin-English dictionary > cōnspectus

  • 60 crepitō

        crepitō —, —, āre, freq.    [crepo], to rattle, creak, crackle, clatter, rustle, rumble, chatter, murmur: tenui rostro, O.: grandine nimbi, V.: crepitans salit grando, V.: sistrum crepitans, Pr.: incudibus enses, to ring, V.: fulvo auro rami, O.
    * * *
    crepitare, crepitavi, crepitatus V INTRANS
    rattle/clatter; rustle/crackle; produce rapid succession of sharp/shrill noises

    Latin-English dictionary > crepitō

См. также в других словарях:

  • AURO Vinctum Palladium — apud Ael. Lamprid. in Vita Heliogabali, c. 6. Haec quum ita essent, signum tamen, quod Palladium esse credebat, abstulit: et aurô vinctum in sui Dei templo locavit: est deauratum, quod Graeci dicunt χρυσένδετον, unde vasa chrysendeta, ad verbum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AURO Liquato — AURO Liquatô deaurati olim pelles et vasa consuevisse, discimus ex Flavio Vopisco in Aureliano: c. 46. Habuit in animo, ut aurum neque in cameras, neque in tunicas, neqeu in pelles, neque in argentum mitteretur, dicens plus auri esse in rerum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AURO Sparsum — apud Plin. l. 37. c. 10. ubi de Curaliachate, Curaliachates guttis aureis saphiri modô sparsa: Solino dicitur guttis illitum auro micantibus, c. 5. Graecis χρυσόπαςτον. Ut de Sapphiro Theophrastus, καὶ ἡ σάπφειρος, ἅυτη δ᾿ ἐςτὶν ὥσπερ χρυσόπαςτος …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AURO — Praepositi, memorantur inter servos Veter. Clementi Alex. l. 3. Paed. οἱ δὲ χρυσοφυλακοῦσιν ὡς γρύπες. Praepositorum Auro escario mentio exstat in veter. lapide, Romae, in hortis Iulii III. Pontific. Romani apud Pignorium. DIS MANIB. GAMUS AUG. L …   Hofmann J. Lexicon universale

  • auro — àuro (àure) m DEFINICIJA meteor. umjereno jaki, vrlo vlažni vjetar iz zapadnih smjerova koji puše na J Francuske i ljeti je često popraćen grmljavinom i tučom a zimi kišom ili snijegom ETIMOLOGIJA fr. auro …   Hrvatski jezični portal

  • Auro-Kalium cyanātum — Auro Kalium cyanātum, Kaliumgoldcyanid, s. Goldcyanid …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Auro-Natrium chlorātum — Auro Natrium chlorātum, Chlorgoldnatrium, s. Goldchlorid …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • auro — elem. auri1 . Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • auro — auro·thiosulfate; …   English syllables

  • AURO (in) — in AURO item sub Auro statua i. e. aurata. Multa auratarum statuarum apud Veteres mentio, et in antiquis Inscript. Auro illustris, pro aurata, dicitur in vetere saxo: AURO INLUSTREM. STATUAM. QUAM. A. DOMINIS. AUGUSTISQ. NOSTRIS. SENATUS.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • auro- — ⇒AURI , AURO , élément préf. Premier élément de compos. signifiant « or ». A. Vx, ZOOL. Le composé est un adj. où l élément préf. fonctionne comme qualificatif du second terme avec le sens « qui a la couleur de l or » : auribarbe. « Qui a une… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»