-
1 denuntiatio
denuntiātĭo, ōnis, f. annonce, déclaration, avertissement, injonction; qqf. dénonciation. - denuntiatio belli: déclaration de guerre.* * *denuntiātĭo, ōnis, f. annonce, déclaration, avertissement, injonction; qqf. dénonciation. - denuntiatio belli: déclaration de guerre.* * *Denuntiatio, Verbale. Annoncement de quelque chose advenir, ou Advertissement, Denontiation.\Denuntiatio. Caesar. Menace.\Belli denuntiatio. Cic. Denontiation ou denoncement de guerre, Sommation.\Armorum denuntiatio. Liu. Idem. Denoncement de guerre.\Denuntiatio testimonii. Cic. Adjournement pour venir tesmoigner. -
2 denuntiatio
dēnūntiātio, ōnis, f. (denuntio), die Ankündigung, das Kundtun, die Anzeige, das Ansinnen, die Anforderung, die Erklärung, Androhung, Drohung, I) im allg., m. subj. Genet., den. Catilinae, Cic.: den. paucorum, universae civitatis, Liv. – m. obj. Genet., den. periculi, Cic. u. Caes.: ingentis terroris, Liv. – absol., hāc denuntiatione conterritus, Liv., od. territus, Iustin.: et denuntiatio et castigatio insanos coërcuit, Sen.: Plur., mortalium denuntiationes (Anforderungen), Arnob. adv. nat. 5, 3. – II) insbes.: a) als publiz. t. t., den. belli, die Androhung des Kr., die Kriegserklärung, Drohung mit Krieg, Cic. u.a.: ebenso den. armorum, Liv.: u. citra hanc denuntiationem (vorher geht bellum minitari), Quint. – b) als gerichtl. t. t., α) die Angabe, Aussage des Angebers vor Gericht, accusatorum denuntiationes, Suet. Aug. 66, 2. – β) den. testimonii, das Ansinnen, die Zumutung einer Zeugenaussage, Cic. Flacc. 14 u. 18. – γ) die vorläufige Ankündigung, daß man jmd. vor Gericht verklagen od. daß jmd. vor Gericht erscheinen solle, Symm. ep. 10, 36 u. ICt. – c) die Verordnung, contra denuntiationem senatus occīdi, Liv. epit. 64. – d) die Voranzeige von etw. Zukünftigem, quae est enim a dis profecta significatio et quasi denuntiatio calamitatum? Cic. de div. 2, 54: manifestā denuntiatione quietis territus, warnende Voranzeige eines Traumes, Vell. 2, 70, 1.
-
3 denuntiatio
dēnūntiātio, ōnis, f. (denuntio), die Ankündigung, das Kundtun, die Anzeige, das Ansinnen, die Anforderung, die Erklärung, Androhung, Drohung, I) im allg., m. subj. Genet., den. Catilinae, Cic.: den. paucorum, universae civitatis, Liv. – m. obj. Genet., den. periculi, Cic. u. Caes.: ingentis terroris, Liv. – absol., hāc denuntiatione conterritus, Liv., od. territus, Iustin.: et denuntiatio et castigatio insanos coërcuit, Sen.: Plur., mortalium denuntiationes (Anforderungen), Arnob. adv. nat. 5, 3. – II) insbes.: a) als publiz. t. t., den. belli, die Androhung des Kr., die Kriegserklärung, Drohung mit Krieg, Cic. u.a.: ebenso den. armorum, Liv.: u. citra hanc denuntiationem (vorher geht bellum minitari), Quint. – b) als gerichtl. t. t., α) die Angabe, Aussage des Angebers vor Gericht, accusatorum denuntiationes, Suet. Aug. 66, 2. – β) den. testimonii, das Ansinnen, die Zumutung einer Zeugenaussage, Cic. Flacc. 14 u. 18. – γ) die vorläufige Ankündigung, daß man jmd. vor Gericht verklagen od. daß jmd. vor Gericht erscheinen solle, Symm. ep. 10, 36 u. ICt. – c) die Verordnung, contra denuntiationem senatus occīdi, Liv. epit. 64. – d) die Voranzeige von etw. Zukünftigem, quae est enim a dis profecta significatio et quasi denuntiatio calamitatum? Cic. de div. 2, 54: manifestā denuntiatione quietis territus, warnende Voranzeige eines————Traumes, Vell. 2, 70, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > denuntiatio
-
4 denuntiatio
(α).With gen. obj. = significatio:(β).quae est enim ista a deis profecta significatio et quasi denuntiatio calamitatum?
Cic. Div. 2, 25, 54:belli,
id. Phil. 6, 2, 4; cf. Liv. 21, 19:armorum,
id. 45, 3 fin.:testimonii,
threatening to summon as a witness, Cic. Fl. 6, 14; cf. denuntio, no. I.: denuntiatione periculi permovere aliquem, by a menacing, *Caes. B. C. 3, 9:ingentis terroris,
Liv. 3, 36: accusatorum, i. e. information, an informing, = delatio, Suet. Aug. 66.—With gen. subj.:Catilinae,
Cic. Sull. 18, 52: boni civis (i. e. professio, promissio), Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:quietis,
warning in a dream, Vell. 2, 70, 1.—Absol.: huic denuntiationi ille pareat? Cic. Phil. 6, 3, 5; Quint. 4, 55 al. -
5 denuntiatio
dēnūntiātio, ōnis f. [ denuntio ]1) объявление ( belli C); уведомление, извещение ( periculi C)2) угроза (d. ingentis terrons T; demmtiatione conterritus L)3) показание ( accusatoris Su)4) приглашение дать показание (d. testimonii C)5) распоряжение ( senatūs L)6) предупреждение, предваряющее извещение (d. calamitatum C) -
6 dēnūntiātiō
dēnūntiātiō ōnis, f [denuntio], an indication, announcement, declaration, proclamation, threat: denuntiationi parere: calamitatum: belli: testimoni, a summons to testify: periculi, a menace, Cs.: terroris, L.: senatūs, an ordinance, L.: Catilinae: paucorum, an universae civitatis, L.* * *announcement/notification/indication; warning/threat; denunciation/allegation; declaration (war); injunction; admoition; summons, formal legal notice -
7 Iltis denuntiatio
-
8 litis denuntiatio
-
9 litis denuntiatio
лат. процессуальное извещение ответчику -
10 denunciatio
(α).With gen. obj. = significatio:(β).quae est enim ista a deis profecta significatio et quasi denuntiatio calamitatum?
Cic. Div. 2, 25, 54:belli,
id. Phil. 6, 2, 4; cf. Liv. 21, 19:armorum,
id. 45, 3 fin.:testimonii,
threatening to summon as a witness, Cic. Fl. 6, 14; cf. denuntio, no. I.: denuntiatione periculi permovere aliquem, by a menacing, *Caes. B. C. 3, 9:ingentis terroris,
Liv. 3, 36: accusatorum, i. e. information, an informing, = delatio, Suet. Aug. 66.—With gen. subj.:Catilinae,
Cic. Sull. 18, 52: boni civis (i. e. professio, promissio), Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:quietis,
warning in a dream, Vell. 2, 70, 1.—Absol.: huic denuntiationi ille pareat? Cic. Phil. 6, 3, 5; Quint. 4, 55 al. -
11 привлечение к разрешению спора
nlaw. Iltis denuntiatio (в гражданском процессе), litis denuntiatio (в гражданском процессе)Универсальный русско-немецкий словарь > привлечение к разрешению спора
-
12 praematurus
prae-mātūrus, a, umа) очень ранний, скороспелый ( fructus Col); преждевременный ( hiems T); несвоевременный ( denuntiatio C)б) безвременный ( mors PM) -
13 praematurus
prae-mātūrus, a, um, frühzeitig, I) = sehr zeitig, frühreif, fructus cucumeris, Colum. 11, 3, 51. – II) = zu zeitig, unzeitig, voreilig, denuntiatio, Planc. in Cic. ep.: hiems, Tac.: mors, Plin.: exitus, Tac.: praematurum existimatur m. folg. Acc. u. Infin. Praes. Pass., Plin. 8, 198.
-
14 testimonium
testimonium, iī, n. (1. testis), das (mündliche od. schriftliche) Zeugnis, I) eig.: Ciceronis, Caes.: testimonia testium vestrorum, Cic.: honorificum civitatis test., ehrenvolle Anerkennung von seiten des St., Vell.: test. falsum, Liv. u. Gell.: sed quid ego illum voco ad testimonium? Varro: testimonia non audire (nicht auf Z. hören), Cic.: testimonium dicere in alqm, Cic., contra deos, Cic.: testimonium de coniuratione dicere in alios, Cic.: falsum testimonium dicere, Gell., dicere in alqm, Liv.: ut etiam grave testimonium impertitum clari hominis magnique videatur, Cic.: alci testimonium huius urbis atque imperii conservati dare, Cic.: testimonium dare pro alqo, Ggstz. ferre adversus alqm, ICt.: praebere diversa inter se testimonia, ICt.: perhibere testimonium, Varro u.a.: reddere alci testimonium stuporis, Sen. rhet.: reddere alci iustissimum integritatis testimonium, Plin. ep.: reddere alci iustitiae testimonium, Quint.: dicere pro testimonio, im Zeugenverhör aussagen, Cic.: mentiri pro testimonio, ein falsches Z. ablegen, Gell.: alci testimonium denuntiare, Cic. (u. so testimonii denuntiatio, Cic.): tribuere testimonium virtutis egregiae, Cic.: virtuti debitum testimonium recusare, Cic.: ad testimonium vocare, Varro: obrui aratorum testimoniis, Cic.: testimonia elevare, Quint.: alqm testimonio fraudare, Cic.: neque testimonii dictio est, hat nicht das Recht, Zeuge zu sein, Ter. – v. schriftlichen Zeugnissen, testimonium componere, obsignare, Cic.: legite testimonia testium, Cic.: ad ephoros sibi testimonium daret, Nep. – II) übtr., das Zeugnis = der Beweis, dedisti iudicii tui testimonium, Cic.: verba sunt testimonio, Cic.: laboris sui periculique testimonium afferre, Caes.: eius rei testimonium esse, quod etc., Caes.: testimonia moderatae vitae proferre, Nep.
-
15 Andeutung
Andeutung, die, significatio. – denuntiatio (drohende Erklärung). – dunkle Andeutungen (mit Worten), obscure dicta: dunkle Andeutungen geben, obscure dicere: leise, allgemeine A. geben, leviter, universe significare: Andeutungen machen, s. andeuten: bei einigem genügt eine bloße A., quaedam significare satia est.
-
16 androhen
androhen, minari. comminari. minitari. – denuntiare (drohend erklären). – Androhung, die, comminatio. – denuntiatio (drohende Erklärung). – unter A. von Gefängnis- und Todesstrafe, cum vinculorum minis mortisque. – andrücken, apprimere alqd ad alqd od. alqd alci rei. – anduften, jmd., afflare alci. – die Blumen duften uns an, odores afflantur e floribus.
-
17 Ankündigung
Ankündigung, die, renuntiatio. significatio. denuntiatio. promulgatio. pronuntiatio. iudicium (alle als Handlung). – edictum. imperium (Edikt, Befehl, als das, was bekanntgemacht wird).
-
18 Ansagen [2]
-
19 Anzeige
Anzeige, indicium. – significatio (Kundgebung, Andeutung, Äußerung; beide die Handlung des Anzeigens u. das Angezeigte). – denuntiatio (das Anmelden, Wissenlassen, bes. einer unangenehmen Sache, z. B. calamitatis, belli). – professio (freiwillige Angabe, z. B. des Vermögens etc.). – delatio (Angabe bei der Obrigkeit). – proditio (Verrat). – nuntius (die angezeigte Nachricht). – Ist es = Anzeichen, s. d. – schriftliche A., significatio litterarum: als Schrift, libellus (z. B. anonyme, sine auctore propositus): die schriftl. A. von etw., libellus alcis rei index (z. B. insidiarum); libellus continens alqd (z. B. coniuratorum nomina). – eine Tafel aushängen mit der A., daß man etw. verkaufen wolle, proscribere tabulam se venditurum esse alqd. – A. machen, indicium facere (im allg., absol. od. von etw., alcis rei); indicare de alqa re, bei jmd., alci (entdeckend, z. B. de coniuratione); indicium deferre, von etw., alcis rei, bei jmd., ad alqm (entdeckend, z. B. von einer Verschwörung beim Prätor, coniurationis ad praetorem); indicium profiteri (absol., sich. zu Mitteilungen in bezug auf ein begangenes Verbrechen verstehen): sich zur A. erbieten, indicium offerre: etw. zur A. bringen, s. anzeigen.
-
20 Drohung
Drohung, minatio. comminatio (das Drohen). – denuntiatio (drohende Erklärung). – minae (drohende Äußerungen, Drohworte, absol. oder mit subj. Genet., alcis fortunae: od. mit objekt. Genet. = mit etw., z.B. insidiarum, vinculorum ac mortis). – in Drohungen ausbrechen, prorumpere ad minas; minari (minitari, comminari) coepisse; minas iacĕre od. iactare coepisse: minis uti coepisse: Drohungen ausstoßen, minas iacĕre, gegen jmd., alci (s. »drohen« die Synon.): mit D. um sich werfen, sich in D. ergehen, minas iactare: sich in D. ergehend, minitabundus: D. gebrauchen, minis uti.
См. также в других словарях:
denuntiatio — index innuendo, intimation, notice (announcement), notice (warning), notice (give formal warning), notification … Law dictionary
denuntiatio testimonii — index subpoena (noun), subpoena (verb) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
DENUNTIATIO Belli — etiam ubi ius naturae non requirit, honeste tamen et laudabiliter interponitur, puta ut ab offendendo abstineatur, aut delictum paenitentiâ et satisfactione expietur. Namque, Extrema primo nemo tantavit loco. Unde Hebraeis praeceptum a Deo, ut… … Hofmann J. Lexicon universale
denuntiatio — /danansiyeysh(iy)ow/ In old English law, a public notice or summons … Black's law dictionary
denuntiatio — /danansiyeysh(iy)ow/ In old English law, a public notice or summons … Black's law dictionary
denuntiatio — A public notice; a bulletin … Ballentine's law dictionary
Litis denuntiatio — • Litis denuntiatio, способ начинания процесса, введенный императором М. Аврелием вместо прежнего in ius vocatio, состоявший в том, что процесс начинался посредством письменной подачи жалобы … Реальный словарь классических древностей
Донос — (Denuntiatio, delatio, Anzeige) означает сообщение частным лицом подлежащей власти о совершенном кем либо преступлении, с целью вызвать судебное расследование. В широком смысле под понятие Д. подходит и сообщение самого виновного о совершенном им … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
dénonciation — [ denɔ̃sjasjɔ̃ ] n. f. • v. 1260; lat. denuntiatio → dénoncer I ♦ 1 ♦ Vx Action de dénoncer, de faire savoir officiellement. ⇒ avis. 2 ♦ Annonce de la fin d un accord. ⇒ annulation, rupture. Dénonciation d un traité, d un armistice. 3 ♦ Dr.… … Encyclopédie Universelle
ДЕНОНСАЦИЯ — [фр. denonciation < лат. denuntiatio уведомление] дипл. уведомление одним государством другого о расторжении заключенного между ними договора. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. денонсация (фр. denonciation лат. denuntiatio уведомление) … Словарь иностранных слов русского языка
CLARIGATIO — apud Livium, l. 8. c. 14. In Veliternos quod toties rebellâssent, graviter saevitum iussique trans Tiber im habitare: ut eius, qui cis Tiberim deprehensus esset, usque ad mille pondo clarigatio esset: nec priusquam aere persolutô, is qui cepisset … Hofmann J. Lexicon universale