-
61 verberatus
verberātus, Abl. ū, m. (verbero, āre), das Schlagen, Plin. 31, 39.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > verberatus
-
62 verbereus
verbereus, a, um (verber), Schläge verdienend, caput. Plaut. Pers. 184: so auch (scherzh.) statua, Plaut. capt. 951 u. Pseud. 911; vgl. 2. verbero.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > verbereus
-
63 verberito
verberito, āre (Intens. v. verbero, āre), oft schlagen, Cato b. Paul. ex Fest. 379, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > verberito
-
64 nequissimus
негодный, verbero neq. (1. 6 C. 6, 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > nequissimus
-
65 adverbero
ad-verbĕro, āre, v. a., to strike on a thing; with acc.:adverberat unguibus armos,
Stat. Th. 9, 686. -
66 bustirapus
bustĭrăpus, i, m. [bustum-rapio], a robber of tombs, a term of reproach:impudice, sceleste, verbero, bustirape, furcifer,
Plaut. Ps. 1, 3, 127. -
67 converbero
con-verbĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to strike severely, to beat, bruise (post-Aug.).I.Lit.:II.faciem,
Plin. 13, 22, 43, § 126:os,
Curt. 7, 2, 5.—Trop.:vitia,
to chastise, Sen. Ep. 121, 4; cf. id. Ira, 3, 20, 1. -
68 deverbero
dē-verbĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to thrash or cudgel soundly (very rare):homines deverberasse usque ad necem,
Ter. Ph. 2, 2, 13:servum,
Lact. 2, 7, 20 (al. diverb.). -
69 diverbero
-
70 everbero
I.Lit.:II.os oculosque hostis,
Quint. 2, 4, 18; cf.pectus suis armis,
Val. Fl. 6, 737:clipeum alis,
Verg. A. 12, 866; cf.:cineres alis,
Ov. M. 14, 578:mare, fluctus remis,
Curt. 4, 3, 18; 9, 4, 13:spiritum cursu parum libero,
Sen. Q. N. 5, 12.—Trop.:cum haec taliaque sollicitas ejus aures everberarent,
kept striking, besieged, Amm. 14, 11, 4:animum alicujus ad inquirendum,
i. e. to stimulate, excite, Gell. 1, 23, 7 (also ap. Macr. S. 1, 6, § 20). -
71 ferio
fĕrĭo, īre (archaic FERINVNT for feriunt; acc. to Fest. s. v. nequinunt, p. 162, 24 Müll.; part. fut. feriturus, Serv. Verg. A. 7, 498. The perf. forms are supplied by percutio, v. Varr. L. L. 9, 55, § 98 Müll.), 4, v. a. [perh. Sanscr. dhūr-, injure, destroy; Lat. ferus, ferox; Gr. thêr; Aeol. phêr; cf. Gr. thourios, impetuous, thorein, to leap; and Lat. furere, furia, etc.], to strike, smite, beat, knock, cut, thrust, hit (class.; syn.: icio, percutio, verbero, vapulo, pulso, tundo, pavio).I.Lit.A.In gen.:2.fores,
to knock, Plaut. Men. 1, 2, 63; cf.parietem,
Cic. Cael. 24, 59:murum arietibus,
to batter, shake, Sall. J. 76, 6:pugiles adversarium,
Cic. Tusc. 2, 23 fin.: jacere telum, voluntatis est;ferire quem nolueris, fortunae,
to strike, id. Top. 17, 64:partem corporis sibi,
Lucr. 2, 441:frontem,
Cic. Att. 1, 1, 1:femur,
Quint. 11, 3, 123:pectora solito plangore,
Ov. M. 4, 554; cf.:calce feritur aselli,
id. F. 3, 755: uvas pede (rusticus), to stamp or tread, Tib. 2, 5, 85:feriri a serpente,
to be stung, Plin. 29, 4, 22, § 71; cf. Ov. Ib. 481:cetera (venenata animalia) singulos feriunt,
id. ib. 23:tabulam malleo,
Cels. 6, 7 fin.: stricto ferit retinacula ferro, cuts to pieces (shortly before:incidere funes),
Verg. A. 4, 580: certatim socii feriunt mare et aequora verrunt, strike, lash (in rowing), id. ib. 3, 290: ut frontem ferias, that you may beat your brow, i. e. be provoked, Cic. Att. 1, 1, 1.— Poet.:sublimi feriam sidera vertice,
hit, touch, Hor. C. 1, 1, 36; cf. in the foll. 2.— Absol.:pugno ferire vel calce,
Quint. 2, 8, 13; cf. Hor. S. 2, 7, 99:occursare capro, cornu ferit ille, caveto,
pushes, butts, Verg. E. 9, 25.—Of inanim. and abstr. subjects:B.principio omnibus a rebus, quascumque videmus, Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora, quae feriant oculos visumque lacessant,
strike, touch, Lucr. 6, 923:oculos (corpora, simulacra),
id. 4, 217; 257:oculorum acies (res),
id. 4, 691:speciem colore (res),
id. 4, 243; cf.:his spectris etiam si oculi possent feriri, etc.,
Cic. Fam. 15, 16, 2:feriuntque summos fulmina montes,
Hor. C. 2, 10, 11:nec semper feriet, quodcumque minabitur, arous,
id. A. P. 350; cf.:si fractus illabatur orbis, Impavidum ferient ruinae,
id. C. 3, 3, 8:nec levius tabulae laterum feriuntur ab undis, Quam, etc.,
Ov. Tr. 2, 47.— Poet.: ferientia terram corpora, smiting (in falling), Luc. 4, 786:sole fere radiis foriente cacumina primis,
hitting, touching, Ov. M. 7, 804:palla imos ferit alba pedes,
touches, reaches to, Val. Fl. 1, 385:ferit aethera clamor,
Verg. A. 5, 140:feriat dum maesta remotas Fama procul terras,
extends to, Luc. 5, 774.—In partic.1.To kill by striking, to give a deathblow, to slay, kill: hostem, Enn. ap. Cic. Balb. 22, 51 (Ann. v. 284 ed. Vahl.); Sall. C. 7, 6; 60, 4; id. J. 85, 33; cf.:b.aliquem securi feriri,
to be beheaded, Cic. Verr. 2, 1, 30, § 75:aliquem telo trabali,
Verg. A. 12, 295:retiarium (mirmillo),
Quint. 6, 3, 61:te (maritum),
Hor. C. 3, 11, 43:leonem atque alias feras primus aut in primis ferire,
Sall. J. 6, 1:aprum,
Ov. M. 3, 715.—Of the animals for sacrifice, to kill, slaughter; and hence, to offer, sacrifice:2.nos humilem feriemus agnam,
Hor. C. 2, 17, 32:vaccam Proserpinae,
Verg. A. 6, 251; cf. the form of oath in making a compact (when a swine was sacrificed): SI PRIOR DEFEXIT [p. 737] (populus Romanus) PVBLICO CONSILIO DOLO MALO, TV ILLO DIE IVPPITER, POPVLVM ROMANVM SIC FERITO, VT EGO HVNC PORCVM HIC HODIE FERIAM:TANTOQVE MAGIS FERITO, QVANTO MAGIS POTES POLLESQVE,
Liv. 1, 24, 8:Quid aut sponsoribus in foedere opus esset aut obsidibus, ubi precatione res transigitur? per quem populum fiat, quo minus legibus dictis stetur, ut eum ita Juppiter feriat, quemadmodum a Fetialibus porcus feriatur,
id. 9, 5, 3. (Cf. also:Jovis ante aram Stabant et caesā jungebant foedera porcă,
Verg. A. 8, 641).— Hence,Transf., foedus ferire, to make a compact, covenant, or treaty (in Hebrew in precisely the same manner,): accipe daque fidem, foedusque feri bene firmum, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 33 ed. Vahl.):3.is, quicum foedus feriri in Capitolio viderat,
Cic. Rab. Post. 3, 6:videret ut satis honestum foedus feriretur,
id. Inv. 2, 30, 92:amorum turpissimorum foedera ferire,
to form illicit connections, id. Cael. 14, 34:Tarchon jungit opes foedusque ferit,
Verg. A. 10, 154 al. —Of money, to strike, stamp, coin:II.asses sextantario pondere,
Plin. 33, 3, 13, § 44. Thus the designation of a triumvir monetalis is III. VIR. A. A. A. F. F., i. e. Triumvir auro argento aeri flando feriundo, Inscr. Orell. 569.Trop.A.In gen.:B.quae faciliora sunt philosophis, quo minus multa patent in eorum vita, quae fortuna feriat,
reaches, affects, Cic. Off. 1, 21, 73:accidit, ut ictu simili (i. e. morte propinqui) ferirer,
was struck with a similar blow, Quint. 6 praef. §3: verba palato,
to bring out, utter, speak, Hor. S. 2, 3, 274; cf.:sonat vox, ut feritur,
Quint. 11, 3, 61:feriunt animum (sententiae),
id. 12, 10, 48:ut omnis sensus in fine sermonis feriat aurem,
id. 8, 5, 13; cf. id. 9, 3, 4.— Absol.:binis aut ternis ferire verbis,
Cic. Or. 67, 226:videtur Chrysippus medium ferire voluisse,
i. e. to avoid extremes, id. Fat. 17, 39.—In partic., to cozen, cheat, gull, trick (mostly in vulg. lang.;C.not in Cic.): ubi illa pendentem ferit, jam amplius orat,
Plaut. Trin. 2, 1, 19; Ter. Ph. 1, 1, 13:cum ferit astutos comica moecha Getas,
Prop. 4 (5), 5, 44:austeros arte ferire viros,
id. 3, 3 (4, 2), 50.—To punish, inflict punishment: aliquem condemnatione centum librarum auri, Cod. 11, 11, 1. -
72 flagellaticius
flăgellātīcĭus = mastigias, Gloss. Philox., one who deserves the whip, verbero. -
73 furcifer
furcĭfer, ĕri, m. [furca+fero; acc. to furca, II. B.], a yoke-bearer, as a term of vituperation, usually of slaves, gallows rogue, hang-dog, rascal:impudice, sceleste, verbero, bustirape, furcifer, Sociofraude, parricida, etc.,
Plaut. Ps. 1, 3, 127; id. Am. 1, 1, 129; id. As. 2, 4, 78; id. Capt. 3, 4, 31; id. Most. 1, 1, 66; 5, 2, 50; id. Mil. 2, 6, 64; id. Ps. 1, 2, 59 al.; Ter. And. 3, 5, 12 Don.; id. Eun. 4, 7, 28; 5, 2, 23; 5, 6, 19; Cic. Deiot. 9, 26; Hor. S. 2, 7, 22 et saep.—Of freemen: id tu tibi, furcifer, sumes,
Cic. Vatin. 6, 15;of Piso,
id. Pis. 7, 14. -
74 icio
ī̆cĭo and ī̆co), īci, ictum (forms in use, only pres. icit, iciunt, icere; perf. icit, icisse; pluperf. iceram, iceras; fut. perf. icero; pass. pres. icitur, icimur; perf. ictus est; and part. ictus, a, um; pres. ĭco, Prisc. 886 P.;I.but īcit,
Lucr. 3, 160; Plaut. Mil. 2, 2, 50; pres. icio, Gell. 4, 17, 8; Prisc. 877 P.), 3, v. a. [Gr. ip-, iptomai, to injure; ips, a worm; ikria, scaffolding; cf. Ikaros, en-ipê], to strike, hit, smite, stab, sting (cf.: ferio, percutio, verbero, pulso).Lit. (rare but class.).A.In gen.:B.exim corpus propellit et icit,
Lucr. 3, 160:unde icimur ictu,
id. 4, 1050:femur,
Plaut. Truc. 2, 7, 42:caput telis (musca),
Cat. 116, 4: vidulum fuscinā, Plaut. Fragm. ap. Non. 124, 1:cum Ptolemaeus in proelio telo venenato ictus esset,
Cic. Div. 2, 66, 135; cf.:lapide ictus,
Caes. B. C. 3, 22, 2:ibi in turba ictus Remus, cecidit,
Liv. 1, 7, 2:velut ictus ab Hercule Cacus,
Juv. 5, 125.—Esp. of lightning, etc., to strike:C.cum Summanus e caelo ictus esset,
Cic. Div. 1, 10, 16:ictae limen domus,
Ov. Tr. 5, 4, 34:fulmine laurus sola non icitur,
Plin. 15, 30, 40, § 134; cf.:fulmen lauri fruticem non icit,
id. 2, 55, 56, § 146;so in a figure, of a thunderbolt: ut vos iisdem ignibus circumsaepti me primum ictum pro vobis et fumantem videretis,
Cic. Har. Resp. 21, 45; cf.: exin candida se radiis dedit icta foras lux (i. e. Aurora), struck with rays, irradiated, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 93 Vahl.).—With a homogeneous object: Icere colaphum, to give a box on the ear:II.hei, colaphum icit,
Plaut. Pers. 5, 2, 65.—Trop.A.In partic., icere foedus, like ferire and percutere foedus (v. ferio and percutio, I. B. fin.), to make a covenant or league:B.foedus, quod meo sanguine in pactione provinciarum iceras, frangere noluisti,
Cic. Pis. 12, 28:cum Gaditanis foedus icisse dicitur,
id. Balb. 15, 34; Cael. ap. Prisc. p. 886 P.:orsi a foedere quod nobiscum icerant,
Tac. 12, 62 —(Perh. not ante - Aug.) Desideriis icta fidelibus Quaerit patria Caesarem, smitten, tormented, Hor. C. 4, 5, 15:C.novā re consules icti,
disturbed, Liv. 27, 9, 8; cf. id. 34, 17, 5:conscientiā ictus,
id. 33, 28, 1:metu icta,
id. 1, 16 et saep.:haud secus quam pestifero sidere icti pavebant,
panic - stricken, id. 8, 9, 12:domestico vulnere ictus,
by family affliction, Tac. Agr. 29:si existunt, qui magnitudinem multum ultra se positam non icturi appetant,
reach, attain, Sen. Const. Sap. 3 med. —Poet.:saltat Milonius, ut semel icto Accessit fervor capiti numerusque lucernis,
i. e. smitten with wine, tipsy, Hor. S. 2, 1, 25. -
75 ico
ī̆cĭo and ī̆co), īci, ictum (forms in use, only pres. icit, iciunt, icere; perf. icit, icisse; pluperf. iceram, iceras; fut. perf. icero; pass. pres. icitur, icimur; perf. ictus est; and part. ictus, a, um; pres. ĭco, Prisc. 886 P.;I.but īcit,
Lucr. 3, 160; Plaut. Mil. 2, 2, 50; pres. icio, Gell. 4, 17, 8; Prisc. 877 P.), 3, v. a. [Gr. ip-, iptomai, to injure; ips, a worm; ikria, scaffolding; cf. Ikaros, en-ipê], to strike, hit, smite, stab, sting (cf.: ferio, percutio, verbero, pulso).Lit. (rare but class.).A.In gen.:B.exim corpus propellit et icit,
Lucr. 3, 160:unde icimur ictu,
id. 4, 1050:femur,
Plaut. Truc. 2, 7, 42:caput telis (musca),
Cat. 116, 4: vidulum fuscinā, Plaut. Fragm. ap. Non. 124, 1:cum Ptolemaeus in proelio telo venenato ictus esset,
Cic. Div. 2, 66, 135; cf.:lapide ictus,
Caes. B. C. 3, 22, 2:ibi in turba ictus Remus, cecidit,
Liv. 1, 7, 2:velut ictus ab Hercule Cacus,
Juv. 5, 125.—Esp. of lightning, etc., to strike:C.cum Summanus e caelo ictus esset,
Cic. Div. 1, 10, 16:ictae limen domus,
Ov. Tr. 5, 4, 34:fulmine laurus sola non icitur,
Plin. 15, 30, 40, § 134; cf.:fulmen lauri fruticem non icit,
id. 2, 55, 56, § 146;so in a figure, of a thunderbolt: ut vos iisdem ignibus circumsaepti me primum ictum pro vobis et fumantem videretis,
Cic. Har. Resp. 21, 45; cf.: exin candida se radiis dedit icta foras lux (i. e. Aurora), struck with rays, irradiated, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 93 Vahl.).—With a homogeneous object: Icere colaphum, to give a box on the ear:II.hei, colaphum icit,
Plaut. Pers. 5, 2, 65.—Trop.A.In partic., icere foedus, like ferire and percutere foedus (v. ferio and percutio, I. B. fin.), to make a covenant or league:B.foedus, quod meo sanguine in pactione provinciarum iceras, frangere noluisti,
Cic. Pis. 12, 28:cum Gaditanis foedus icisse dicitur,
id. Balb. 15, 34; Cael. ap. Prisc. p. 886 P.:orsi a foedere quod nobiscum icerant,
Tac. 12, 62 —(Perh. not ante - Aug.) Desideriis icta fidelibus Quaerit patria Caesarem, smitten, tormented, Hor. C. 4, 5, 15:C.novā re consules icti,
disturbed, Liv. 27, 9, 8; cf. id. 34, 17, 5:conscientiā ictus,
id. 33, 28, 1:metu icta,
id. 1, 16 et saep.:haud secus quam pestifero sidere icti pavebant,
panic - stricken, id. 8, 9, 12:domestico vulnere ictus,
by family affliction, Tac. Agr. 29:si existunt, qui magnitudinem multum ultra se positam non icturi appetant,
reach, attain, Sen. Const. Sap. 3 med. —Poet.:saltat Milonius, ut semel icto Accessit fervor capiti numerusque lucernis,
i. e. smitten with wine, tipsy, Hor. S. 2, 1, 25. -
76 ludificor
lūdĭfĭcor, ātus sum, 1, v. dep. n. and a. [id.] ( inf. ludificarier, Plaut. Mil. 4, 4, 25), to make game, to mock; to make game of, make sport of, turn into ridicule; to delude, deceive.I.Lit.A.Neutr.:B.aperte ludificari et calumniari,
to mock, ridicule, Cic. Rosc. Am. 20, 55.—With acc. of kindred signif.:nugas ludificabitur,
will make game of you in trifles, Plaut. Capt. 3, 4, 80.—Act.:II.Potin' ut hominem mihi des?... ni ludificata ero lepide, etc.,
Plaut. Mil. 3, 3, 53:tun me, verbero, audes erum ludificari?
id. Am. 2, 1, 15:me ludificatus est,
id. Most. 5, 2, 25:virginem,
Ter. Eun. 4, 3, 3:siquidem tu me hic etiam, nebulo, ludificabere,
id. ib. 4, 4, 49:patres et plebem cunctatione fictā,
Tac. A. 1, 46:aliena mala,
to make sport of, Plin. Ep. 6, 20.—Transf., to thwart, frustrate, by tricks or contrivances:III.locationem,
Liv. 39. 44:ea, quae hostes agerent,
id. 24, 34:rostra fuga,
Flor. 2, 2, 8:hostis impune Romanum ludificabatur,
Tac. A. 3, 21.— Pass. part.:ludificato incerto proelio,
Sall. J. 50, 4.—Trop.:Quojus ego hodie ludificabor corium, si vivo, probe,
i. e. cut up, lash, Plaut. Most. 5, 1, 19 Lorenz. -
77 luscitiosus
luscĭtĭōsus and luscĭōsus, a, um, adj. [i. e. luscitionosus, from luscitio], that cannot see in the dusk or by lamp-light, dim-sighted, purblind: Pa. Quid jam? Sce. Quia luscitiosus. Pa. Verbero, edepol tu quidem caecus, non luscitiosus, Plaut. Mil. 2, 3, 51 sq. Lorenz ad loc.: vesperi non videre, quos appellant lusciosos, Varr. ap. Non. 135, 13:edepol idem caecus non lusciosus est,
id. ib. 14; cf.also: luscitiosus qui vespere nihil videt,
Isid. Orig. 10, 163:lusciosos nyctalopas a Graecis dictos,
Plin. 28, 11, 47, § 170: luscitiosos dici voluerunt interdiu parum videntes, quos Graeci muôpas vocant, Fulgent. Expos. Serm. Ant. p. 561 Merc. (Gerlach, p. 391, luscitios). -
78 mulco
mulco (‡ mulcto, Inscr. Grut. 155, 1), āvi, ātum, 1 (mulcassitis, for mulcaveritis, Plaut. Mil. 2, 2, 8), v. a. [Sanscr. root marc, take hold of; of. Gr. marptô, perh. morphê], to beat, cudgel; to maltreat, handle roughly, injure (class.; syn.: verbero, tundo, pulso).I.Lit.:II.ipsum dominum atque omnem famibam Mulcavit usque ad mortem,
Ter. Ad 1, 2, 9; Petr. S. 134:aliquem,
to illtreat, Plaut. Most. 4, 2, 23:male mulcati clavis ac fustibus repelluntur,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:mulcato corpore,
with bodies bruised, Tac. A. 1, 70:prostratos verberibus,
id. ib. 32.—Of inanimate things:naves,
to injure, damage, Liv. 28, 30, 12.—Trop.:scriptores illos male mulcatos, exisse cum Galbā,
Cic. Brut. 22, 88 (but in Plaut. Stich. 3, 1, 8, mulcaverim is undoubtedly corrupt, v. Ritschl ad h. l.). -
79 mulcto
mulco (‡ mulcto, Inscr. Grut. 155, 1), āvi, ātum, 1 (mulcassitis, for mulcaveritis, Plaut. Mil. 2, 2, 8), v. a. [Sanscr. root marc, take hold of; of. Gr. marptô, perh. morphê], to beat, cudgel; to maltreat, handle roughly, injure (class.; syn.: verbero, tundo, pulso).I.Lit.:II.ipsum dominum atque omnem famibam Mulcavit usque ad mortem,
Ter. Ad 1, 2, 9; Petr. S. 134:aliquem,
to illtreat, Plaut. Most. 4, 2, 23:male mulcati clavis ac fustibus repelluntur,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:mulcato corpore,
with bodies bruised, Tac. A. 1, 70:prostratos verberibus,
id. ib. 32.—Of inanimate things:naves,
to injure, damage, Liv. 28, 30, 12.—Trop.:scriptores illos male mulcatos, exisse cum Galbā,
Cic. Brut. 22, 88 (but in Plaut. Stich. 3, 1, 8, mulcaverim is undoubtedly corrupt, v. Ritschl ad h. l.). -
80 mutitio
См. также в других словарях:
Verbĕro — (lat.), einer, welcher Schläge verdient, od. durch Schläge so abgestumpft ist, daß er sie gar nicht mehr fühlt … Pierer's Universal-Lexikon
batre — Batre, act. penac. Est frapper ou par injure ou pour correction, Caedere, verberare, Et vient de ce vieux mot Latin Batuo, duquel Plaute, Ciceron et Pline usent, qui signifie frapper, ainsi que dit est. De là sont appelez les Batus, voyez Batus.… … Thresor de la langue françoyse
foüet — I. Foüet, ou Escourgée, Flagrum, Flagellum, Mastix. Foüet et escourgée de cuir de toreau, Taurea. Le son du coup du foüet, Tax. Qui est digne d avoir le foüet, Mastigia. II. Qui a eu dix fois le foüet, Homo decies verbero, vel decimum verbero. B … Thresor de la langue françoyse
Verbena — Verbena … Wikipédia en Français
Filz (2), der — 2. Der Filz, des es, plur. die e, ein verworren in einander geschlungenes Gewebe von Wolle oder Haaren, und was dem ähnlich ist. 1. Eigentlich. So ist im gemeinen Leben, ein Filz in den Haaren, ein Haufen in einander verwickelter und verwirrter… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Verbena — Verbena … Wikipédia en Français
SUBVERBUSTUS — apud Tertullian. de Pallio, c. 4. Enimvero iam dudum censoriae intentionis episcyniô dispersô, quamum denotatui passivitas offert? libertinos in equestribus, subverbustos in liber alibus, dediditios in ingenuis vespillo, leno, lanista tecum… … Hofmann J. Lexicon universale
verberare — ver·be·rà·re v.tr. (io vèrbero) LE frustare; percuotere, battere: fremere udimmo tutto il Mare nostro | come quando lo verberan le forti | ale dell ostro (D Annunzio) {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV. ETIMO: dal lat. vĕrbĕrāre, der. di verbera,… … Dizionario italiano
ԳԱՆ — (ի, ից.) NBH 1 0528 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c, 12c, 13c գ. πληγή, μάστιξ, βάσανος Flagellum, verber, pulsatio Ծեծ. ձաղկանք. հարուած գաւազանի, եւ ապտակի. վէր, եւ բախումն. պատուհաս. խրատ. քէօթէկ, տայագ, վուրուշ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԿՈՇԿՈՃԵՄ — (եցի.) NBH 1 1115 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c ն. τυμπανίζω fustibus ad necem caedo συγκόπτω verbero. Չարչար գտնել կոճիւք փայտի կամ թմբչաւ. թոպել. բրածեծ առնել. խոշտանգել. քարկոծել, յօշատել, կտտամահ սպանանել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՀԱՐԿԱՆԵՄ — (հարի, հա՛ր.) NBH 2 0063 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c ն. τύπτω, πατάσσω, βασανίζω percutio, caedo, verbero եւն. Արմատն ո՛չ է Հարկ, այլ Հար (որոյ սաստկականն է Զարկ), եւ Վէր. եւ Ուռն. ուստի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)