-
21 diverbero
dī-verbero, āvī, ātum, āre1) разбивать, разрубать, разрывать (terram Sen; ubera vehementer Ap; umbram noctis V); развеять ( vento diverberari Aug)2) избить, отколотить ( aliquem arundine Tert) -
22 everbero
ē-verbero, āvī, ātum, āre1) сильно ударять, бить, хлестать, бичевать ( mare remis QC)2) разбивать, терзать ( os oculosque hostis Q)3) стряхивать ( cinĕres alis O)4) подстёгивать, возбуждать ( animum alicujus ad inquirendum AG)aures alicujus e. Amm — доходить до чьих-либо ушей -
23 obverbero
ob-verbero, —, —, āreбить, избивать ( asinum baculo Ap) -
24 reverbero
re-verbero, —, —, āre1) отбивать, отбрасывать ( saxa Sen); pass. откатываться, отхлынуть ( flumen saxis reverberatur QC) -
25 transverbero
trāns-verbero, āvī, ātum, āre1) прокалывать, пронзать ( bestiam venabulo C); пробивать ( aera clipei hastā V)2) ранить ( in utrumque latus T)3) прорезывать, разрезать, рассекать ( aera volitando Ap) -
26 verberabilis
verberābilis, e [ verbero II \] -
27 verberabundus
verberābundus, a, um [ verbero II \]раздающий удары, избивающий Pl -
28 verberatio
verberātio, ōnis f. [ verbero II \]1) избиение, бичевание, побои Dig2) кара, наказаниеverberationem alicujus rei alicui dare Quintus C ap. C — наказать кого-л. за что-л -
29 verberatus
-
30 verbereus
a, um Pl = verbero I -
31 verberito
—, —, āre [frequ. к verbero II ]поколачивать Cato -
32 adverbero
ad-verbero, āre, an etw. anschlagen, armos, Stat. Theb. 9, 686.
-
33 blatero [1]
1. blatero (blattero), āvī, ātum, āre, I) (gew. blatero) plappern, schwäbeln, schwafeln, unnütz schwatzen, absol., malus iste verbero blaterans, Apul. met. 10, 9: quid est istuc? te blaterare atque obloqui? Afran. com. 13: ecquis audit? cum magno blateras clamore fugisque, Hor. sat. 2, 7, 35. – m. Acc., herplappern, herpapeln, illud memento, ne quid imprudentius blateres, Afran. com. 195: stulta et immodica, Gell. 1, 15, 17: haec et similia, Apul. met. 4, 24: haec et huiusmodi, ibid. 8, 26: incondita et vitiosa, Apul. flor. 9. p. 9, 16 Kr.: honesta dicta sordide, Apul. apol. 34 (wo Krüger blatteret). – II) (gew. blattero), als Naturlaut, bla bla schreien, v. Kamele, Paul. ex Fest. 34, 2 (cod. M blatterare). Anthol. 720, 3 R. (wo cod. u. Riese blateat od. blatteat): v. Widder, Suet. fr. 161. p. 249, 2 R. Anthol. Lat. 762, 56 (233, 56). Vgl. blactero.
-
34 converbero
con-verbero, āvī, ātum, āre, zerschlagen, faciem, Plin.: os suum, Curt.: caput (suum), Suet. – übtr., vitia, züchtigen, Sen. ep. 121, 4.
-
35 deverbero
dē-verbero, āvī, āre, abprügeln, usque ad necem, bildl. = recht tüchtig hinters Licht führen, -prellen, Ter. Phorm. 327. – / Lact. 2, 7, 20 steht diverberatus servus, s. dī-verberono. II.
-
36 diverbero
dī-verbero, āvi, ātum, āre, zerschlagen, I) auseinander schlagen, -sprengen, zertrennen, zerteilen, zerstreuen, terram, Sen.: fluctus, Curt.: volucres auras u. noctis umbras (v. Geschossen), Verg.: alqd ictu, Lucr.: frustra ferro umbras, Verg.: anima veluti fumus vento diverberata dissolvitur, Augustin. serm. 150, 6. – II) zerprügeln, zerbleuen, tüchtig durchprügeln, servum, Lact. 2, 7, 20: ubera vehementer, Apul. met. 7, 27: alqm arundine et colaphis, Tert. de spect. 30.
-
37 everbero
ē-verbero, āvī, ātum, āre, I) emporschlagen, -peitschen, aufpeitschen, emportreiben, mare remis, Curt.: ebenso fluctus, Curt.: quas (aquas) numquam aura liberior everberat, Sen.: cum (spiritus) everberatus cursu parum libero incaluit, Sen. – II) mit wiederholten Schlägen etwas treffen, wiederholt-, beständig mit etwas an, auf, in etw. schlagen, etw. zerschlagen, zerpeitschen, a) eig.: clipeum alis, Verg.: oculos hostis rostro et alis, Quint.: hastis os oculosque eius, Curt.: pectus suis armis, Val. Flacc.: caudā pendentem escam, Ov. hal. – b) übtr. v. lebl. Subjj.: cum haec taliaque sollicitas eius aures evorberarent, beständig seine O. trafen (= beständig zu s. O. kamen), Amm. 14, 11, 4: secretum rei et silentium pueri animum eius ad inquirendum everberat, regt beständig an, Gell. 1, 23, 7 u. Macr. sat. 1, 6. § 20: verba quoque illa M. Ciceronis in L. Pisonem trigemina... figuram simulationemque oris pluribus simul vocibus everberaverunt, geißelten, Gell. 13, 25 (24), 22.
-
38 obverbero
ob-verbero, āre, gehörig durchprügeln, Apul. met. 7, 25 u.a.
-
39 reverbero
re-verbero, āre, zurückschlagen, zurückwerfen, zurückprallen (abprallen) machen, Passiv reverberari, zurückprallen, abprallen, a) eig.: sic veneficiis corpus induruit, ut saxa reverberet, Sen. contr. 1, 3, 11: Indus saxis saepe impeditus, quis (= quibus) crebro reverberatur, an denen er anprallt, Curt. 8, 9 (30), 7: reverberato lapide, zurückgeprallt, Amm. 24, 4, 28: ut humus molliter cedat nec incrementa duritiā suā reverberet, Colum. 3, 13, 7: ut radios omnes tuoris nostri splendore reverberent, Apul. de deo Socr. 11: hinc vi reverberante ventorum, Amm. 22, 15, 7. – b) übtr., omnem Fortunae iram, Sen. de clem. 2, 5, 5: reverberata utique affectuum disparilitate anima tua ab eius anima quodam modo resiliret, Claud. Mam. de stat. anim. 1, 27.
-
40 transverbero
trāns-verbero, āvī, ātum, āre, durchstechen, durchbohren, scutum, Liv.: aera clipei, clipeum, v. Speere, Verg.: bestiam venabulo, Cic.: se gladio, Sen.: alqm hastā, Tac.: alterum gladio, Lact.: gladio pectus suum, Val. Max.: pectus alcis abiete, Verg.: transverberatus in utrumque latus, an usw., Tac. – übtr., aëra proximum terrae volitando, die L. durchschneiden (v. Vögeln), Apul. de deo Socr. 8.
См. также в других словарях:
Verbĕro — (lat.), einer, welcher Schläge verdient, od. durch Schläge so abgestumpft ist, daß er sie gar nicht mehr fühlt … Pierer's Universal-Lexikon
batre — Batre, act. penac. Est frapper ou par injure ou pour correction, Caedere, verberare, Et vient de ce vieux mot Latin Batuo, duquel Plaute, Ciceron et Pline usent, qui signifie frapper, ainsi que dit est. De là sont appelez les Batus, voyez Batus.… … Thresor de la langue françoyse
foüet — I. Foüet, ou Escourgée, Flagrum, Flagellum, Mastix. Foüet et escourgée de cuir de toreau, Taurea. Le son du coup du foüet, Tax. Qui est digne d avoir le foüet, Mastigia. II. Qui a eu dix fois le foüet, Homo decies verbero, vel decimum verbero. B … Thresor de la langue françoyse
Verbena — Verbena … Wikipédia en Français
Filz (2), der — 2. Der Filz, des es, plur. die e, ein verworren in einander geschlungenes Gewebe von Wolle oder Haaren, und was dem ähnlich ist. 1. Eigentlich. So ist im gemeinen Leben, ein Filz in den Haaren, ein Haufen in einander verwickelter und verwirrter… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Verbena — Verbena … Wikipédia en Français
SUBVERBUSTUS — apud Tertullian. de Pallio, c. 4. Enimvero iam dudum censoriae intentionis episcyniô dispersô, quamum denotatui passivitas offert? libertinos in equestribus, subverbustos in liber alibus, dediditios in ingenuis vespillo, leno, lanista tecum… … Hofmann J. Lexicon universale
verberare — ver·be·rà·re v.tr. (io vèrbero) LE frustare; percuotere, battere: fremere udimmo tutto il Mare nostro | come quando lo verberan le forti | ale dell ostro (D Annunzio) {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV. ETIMO: dal lat. vĕrbĕrāre, der. di verbera,… … Dizionario italiano
ԳԱՆ — (ի, ից.) NBH 1 0528 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c, 12c, 13c գ. πληγή, μάστιξ, βάσανος Flagellum, verber, pulsatio Ծեծ. ձաղկանք. հարուած գաւազանի, եւ ապտակի. վէր, եւ բախումն. պատուհաս. խրատ. քէօթէկ, տայագ, վուրուշ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԿՈՇԿՈՃԵՄ — (եցի.) NBH 1 1115 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 11c ն. τυμπανίζω fustibus ad necem caedo συγκόπτω verbero. Չարչար գտնել կոճիւք փայտի կամ թմբչաւ. թոպել. բրածեծ առնել. խոշտանգել. քարկոծել, յօշատել, կտտամահ սպանանել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՀԱՐԿԱՆԵՄ — (հարի, հա՛ր.) NBH 2 0063 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c ն. τύπτω, πατάσσω, βασανίζω percutio, caedo, verbero եւն. Արմատն ո՛չ է Հարկ, այլ Հար (որոյ սաստկականն է Զարկ), եւ Վէր. եւ Ուռն. ուստի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)