Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

dē-pondĕro

  • 1 ponderō

        ponderō āvī, ātus, āre    [pondus], to weigh: amatorum sinūs, i. e. value the pockets, Pr.—Fig., to weigh, ponder, consider, reflect: quid posset: verborum delectum aurium iudicio: si causae non ratione, sed verbis, ponderantur.
    * * *
    ponderare, ponderavi, ponderatus V
    weigh; weigh up

    Latin-English dictionary > ponderō

  • 2 pondero

    pondĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to weigh a thing (syn. examino).
    I.
    Lit.:

    granum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    semper amatorum ponderat illa sinus,

    Prop. 2, 13 (3, 8), 12:

    pugnos,

    Plaut. Am. 1, 1, 156:

    in unum omnia ponderata confunduntur,

    Scrib. Comp. 106.—
    II.
    Trop., to weigh in the mind, to ponder, consider, reflect upon (class.):

    imprimis, quo quisque animo fecerit, ponderandum est,

    Cic. Off. 1, 15, 49:

    momento suo unamquamque rem ponderandam,

    id. Font. 6, 21:

    verborum delectum aurium judicio,

    id. de Or. 3, 37, 150:

    omnia voluptatibus et doloribus,

    id. Leg. 1, 13, 39:

    quid quisque admiserit non ex crimine, sed ex moribus ejus... est ponderandum,

    id. Sull. 25, 69:

    non ex libidine aut levitate testium causas honestorum hominum ponderari,

    id. ib. 28, 89:

    non esse fidem ex fortunā ponderandam,

    id. Part. 34, 117:

    causas non ratione, sed verbis,

    id. Caecil. 21, 61:

    consilia eventis,

    id. Rab. Post. 1, 1:

    dum inventa ponderant et dimetiuntur,

    Quint. 8 prooem. § 27.—Hence,
    A.
    pon-dĕrans, antis, P. a., in a neuter sense, weighing, weighty, heavy (post-class.):

    affectu ponderantiore,

    Sid. Ep. 8, 6 med. dub. (al. ponderatiore).—
    B.
    pondĕrātus, a, um, P. a., weighed, pondered, well considered:

    ponderatiora beneficia,

    Nep. Fragm. 2 (v. also under ponderans).—Hence, adv.: pondĕrātē, with due consideration (late Lat.), Hier. in Psa. 36; pondĕrātim, Cassiod. Var. 2, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > pondero

  • 3 pondero

    to weigh, consider, reflect.

    Latin-English dictionary of medieval > pondero

  • 4 prae-ponderō

        prae-ponderō —, —, āre,    to make heavier, regard as superior: praeponderari honestate.

    Latin-English dictionary > prae-ponderō

  • 5 ponderate

    pondĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to weigh a thing (syn. examino).
    I.
    Lit.:

    granum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    semper amatorum ponderat illa sinus,

    Prop. 2, 13 (3, 8), 12:

    pugnos,

    Plaut. Am. 1, 1, 156:

    in unum omnia ponderata confunduntur,

    Scrib. Comp. 106.—
    II.
    Trop., to weigh in the mind, to ponder, consider, reflect upon (class.):

    imprimis, quo quisque animo fecerit, ponderandum est,

    Cic. Off. 1, 15, 49:

    momento suo unamquamque rem ponderandam,

    id. Font. 6, 21:

    verborum delectum aurium judicio,

    id. de Or. 3, 37, 150:

    omnia voluptatibus et doloribus,

    id. Leg. 1, 13, 39:

    quid quisque admiserit non ex crimine, sed ex moribus ejus... est ponderandum,

    id. Sull. 25, 69:

    non ex libidine aut levitate testium causas honestorum hominum ponderari,

    id. ib. 28, 89:

    non esse fidem ex fortunā ponderandam,

    id. Part. 34, 117:

    causas non ratione, sed verbis,

    id. Caecil. 21, 61:

    consilia eventis,

    id. Rab. Post. 1, 1:

    dum inventa ponderant et dimetiuntur,

    Quint. 8 prooem. § 27.—Hence,
    A.
    pon-dĕrans, antis, P. a., in a neuter sense, weighing, weighty, heavy (post-class.):

    affectu ponderantiore,

    Sid. Ep. 8, 6 med. dub. (al. ponderatiore).—
    B.
    pondĕrātus, a, um, P. a., weighed, pondered, well considered:

    ponderatiora beneficia,

    Nep. Fragm. 2 (v. also under ponderans).—Hence, adv.: pondĕrātē, with due consideration (late Lat.), Hier. in Psa. 36; pondĕrātim, Cassiod. Var. 2, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > ponderate

  • 6 ponderatim

    pondĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to weigh a thing (syn. examino).
    I.
    Lit.:

    granum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    semper amatorum ponderat illa sinus,

    Prop. 2, 13 (3, 8), 12:

    pugnos,

    Plaut. Am. 1, 1, 156:

    in unum omnia ponderata confunduntur,

    Scrib. Comp. 106.—
    II.
    Trop., to weigh in the mind, to ponder, consider, reflect upon (class.):

    imprimis, quo quisque animo fecerit, ponderandum est,

    Cic. Off. 1, 15, 49:

    momento suo unamquamque rem ponderandam,

    id. Font. 6, 21:

    verborum delectum aurium judicio,

    id. de Or. 3, 37, 150:

    omnia voluptatibus et doloribus,

    id. Leg. 1, 13, 39:

    quid quisque admiserit non ex crimine, sed ex moribus ejus... est ponderandum,

    id. Sull. 25, 69:

    non ex libidine aut levitate testium causas honestorum hominum ponderari,

    id. ib. 28, 89:

    non esse fidem ex fortunā ponderandam,

    id. Part. 34, 117:

    causas non ratione, sed verbis,

    id. Caecil. 21, 61:

    consilia eventis,

    id. Rab. Post. 1, 1:

    dum inventa ponderant et dimetiuntur,

    Quint. 8 prooem. § 27.—Hence,
    A.
    pon-dĕrans, antis, P. a., in a neuter sense, weighing, weighty, heavy (post-class.):

    affectu ponderantiore,

    Sid. Ep. 8, 6 med. dub. (al. ponderatiore).—
    B.
    pondĕrātus, a, um, P. a., weighed, pondered, well considered:

    ponderatiora beneficia,

    Nep. Fragm. 2 (v. also under ponderans).—Hence, adv.: pondĕrātē, with due consideration (late Lat.), Hier. in Psa. 36; pondĕrātim, Cassiod. Var. 2, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > ponderatim

  • 7 astus

    1.
    astus, a, um, adj., v. astutus.
    2.
    astus, ūs, m. [Curtius suggests the Sanscr. aksh = to reach, hit, and oxus, swift; and Vanicek, ascia and axinê, with the idea of sharpness; others askeô, to practise], adroitness, dexterity; hence, in malam partem, craft, cunning (as a single act, while astutia designates cunning as a habit; until the post-Aug. period found only in the abl., astu, as an adv.; cf. Paul. ex Fest. p. 5 Müll., and Prisc. p. 1012 P.):

    Satin astu et fallendo callet?

    Att. Trag. Rel. p. 197 Rib.:

    Nisi ut astu ingenium linguā laudem et dictis lactem lenibus,

    id. ib. p. 189:

    nam doli non doli sunt, nisi astu colas,

    Plaut. Capt. 2, 1, 30:

    Sed ut astu sum adgressus ad eas!

    id. Poen. 5, 4, 53; id. Trin. 4, 2, 123; id. Ep. 4, 1, 19; id. Poen. prol. 111:

    astu providere,

    Ter. And. 1, 3, 3:

    astu rem tractare,

    id. Eun. 5, 4, 2:

    Consilio versare dolos ingressus et astu, Incipit haec,

    Verg. A. 11, 704:

    ille astu subit,

    id. ib. 10, 522: aliquem astu adgredi, Tac. A. 2, 64:

    astus belli,

    Sil. 16, 32:

    libertae,

    Tac. A. 14, 2:

    oratio, quae astu caret, pondero modo et inpulsu proeliatur,

    Quint. 9, 1, 20.—In plur.:

    astus hostium in perniciem ipsis vertebat,

    Tac. A. 2, 20:

    praeveniens inimicorum astus,

    id. ib. 6, 44; 12, 45; Petr. 97:

    Ulixes nectit pectore astus callidos,

    Sen. Troad. 527:

    nunc advoca astus, anime, nunc fraudes, dolos,

    id. ib. 618:

    ad insidiarum astus,

    Gell. 11, 18, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > astus

  • 8 componderans

    com-pondĕrans, antis, adj. [pondero], weighing:

    pari lance,

    App. Trism. p. 89, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > componderans

  • 9 depondero

    dē-pondĕro, āre, v. n., to press down by its weight, to weigh down, Petr. Fragm. 26, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > depondero

  • 10 erogo

    ē-rŏgo, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    Orig., a pub. law t. t., to expend, pay out money from the public treasury, after asking the consent of the people:

    pecunias ex aerario,

    Cic. Vat. 12; cf. id. Verr. 2, 3, 71; 2, 5, 19; id. Q. Fr. 1, 2, 4, § 14; Liv. 22, 23; 33, 47 al.; cf.:

    pecuniam in classem,

    Cic. Fl. 13:

    in aes alienum,

    id. Att. 6, 1, 21:

    unde in eos sumptus, pecunia erogaretur,

    Liv. 1, 20; Vulg. Marc. 5, 26.—
    B.
    Transf. beyond the pub. law sphere, to pay, pay out, disburse, expend (cf.:

    pendo, expendo, perpendo, pondero, solvo, luo): Tironem Curio commendes, ut ei, si quid opus erit, in sumptum eroget,

    Cic. Att. 8, 5 fin.:

    aliquid in pretium servi,

    Dig. 25, 2, 36 fin.:

    bona sua in fraudem futurae actionis,

    to squander, ib. 17, 2, 68:

    grandem pecuniam in Tigellinum,

    to bequeath, Tac. A. 16, 17; cf.:

    in Tiridatem erogavit,

    Suet. Ner. 30:

    odores, unguenta ad funus,

    Dig. 15, 3, 7:

    nihil de bonis,

    ib. 24, 1, 5 fin.; cf.:

    aliquid ex bonis,

    ib. 26, 7, 12:

    aliquid pro introitu,

    ib. 32, 1, 102 fin. et saep.—
    C.
    Trop., in Tertullian: aliquem, to expose to death, to destroy, kill:

    tot innocentes,

    Tert. Apol. 44; id. Spect. 12; id. Praescript. 2.—
    II.
    To entreat, prevail on by entreaties:

    precibus erogatus,

    App. M. 5, p. 165.

    Lewis & Short latin dictionary > erogo

  • 11 expendo

    ex-pendo, di, sum, 3, v. a., to weigh out, weigh.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (very rare):

    aliquem,

    Plaut. As. 2, 2, 34:

    ut jam expendantur, non numerentur pecuniae,

    Cic. Phil. 2, 38, 97:

    bacam, nucem,

    Cels. 5, 19, 12.—With abl. of that against which any thing is weighed:

    hunc hominem decet auro expendi,

    i. e. is worth his weight in gold, Plaut. Bacch. 4, 4, 1.— Poet.:

    ibat et expenso planta morata gradu,

    measured, Prop. 2, 4, 6 (16).—
    B.
    In partic., to weigh out money in payment, to pay out, pay; to lay out, expend (class.;

    syn.: pendo, impendo, pondero, solvo, luo): ante pedes praetoris in foro expensum est auri pondo centum,

    Cic. Fl. 28, 68:

    nummos nominibus certis,

    Hor. Ep. 2, 1, 105:

    usuras gravissimas,

    Dig. 19, 1, 47:

    viginti milia talenta in hos sumptus,

    Just. 12, 11.—With abl.:

    aurum auro expendetur, argentum argento exaequabitur,

    Plaut. Rud. 4, 4, 43. —
    2.
    In the part. perf. as a neutr. subst.: expensum, i, money paid, a payment:

    bene igitur ratio accepti atque expensi inter nos convenit,

    of debt and credit, Plaut. Most. 1, 3, 146; id. Truc. 1, 1, 54:

    in codicem expensum et receptum referre,

    Cic. Rosc. Com. 3:

    probari debere pecuniam datam consuetis modis, expensi latione, mensae rationibus, chirographi exhibitione, etc.,

    Gell. 14, 2, 7.—Esp. freq.: ferre alicui expensum or pecuniam expensam, to set down, enter, charge, reckon, account a sum as paid (opp. accipio):

    quod minus Dolabella Verri acceptum retulit quam Verres illi expensum tulerit... quid proderat tibi te expensum illis non tulisse?

    Cic. Verr. 2, 1, 39, §§

    100 and 102: haec pecunia necesse est aut data aut expensa lata aut stipulata sit,

    id. Rosc. Com. 5, 14: pecunias ferre (opp. acceptas referre), Auct. B. Alex. 56, 3: homines prope quadringentos produxisse dicitur, quibus sine fenore pecunias expensas tulisset, had set down, i. e. lent, Liv. 5, 20, 6.—Rarely transf., of other things: legio, quam expensam tulit C. Caesari Pompeius, i. e. transferred, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 4; for which also: expenso ferre vestem supellectilis nomine, Dig. 33, 10, 19.
    II.
    Trop.
    A.
    (Acc. to I. A.) To weigh mentally, to ponder, estimate, consider, judge, decide (class.):

    equidem cum colligo argumenta causarum, non tam ea numerare soleo quam expendere,

    Cic. de Or. 2, 76 fin.; cf.:

    in dissensione civili... expendendos cives non numerandos puto,

    id. Rep. 6, 1:

    omnia expendet ac seliget,

    id. Or. 15, 47:

    vos in privatis minimarum rerum judiciis testem diligenter expenditis,

    id. Fl. 5, 12:

    singula animo suo,

    Ov. Am. 3, 5, 34:

    haec arte aliqua,

    Cic. Brut. 50, 186; cf.:

    verba arte,

    Tac. A. 13, 3:

    omnes casus,

    Verg. A. 12, 21:

    belli consilia,

    Tac. H. 1, 87:

    causam meritis,

    to decide, Ov. M. 13, 150 et saep.:

    quae contemplantes expendere oportebit, quid quisque habeat sui,

    Cic. Off. 1, 31, 113:

    Hannibalem,

    Juv. 10, 147:

    quid conveniat nobis,

    id. 10, 347.—
    B.
    (Acc. to I. B. 1.) To pay a penalty, suffer a punishment ( poet. and in post-Aug. prose): poenas Jovi expendisse (shortly after, in prose, poenas pendens), Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; cf.:

    infanda per orbem Supplicia et scelerum poenas expendimus omnes,

    Verg. A. 11, 258:

    dignas poenas pro talibus ausis,

    Sil. 13, 698:

    poenas capite,

    Tac. A. 12, 19:

    dura supplicia,

    Sil. 6, 588.—Hence, to pay for, expiate:

    scelus,

    Verg. A. 2, 229:

    dignum pretium Poeno,

    Sil. 7, 713.—
    C.
    (Cf. I. B. 2.) Ipsam facilitati suae expensum ferre debere, i. e. have to ascribe to, Dig. 36, 4, 3:

    creditores suae negligentiae expensum ferre debeant,

    ib. 42, 8, 24.—
    * expense, adv., largely, very much (late Lat.), Theod. Prisc. de Diaeta, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > expendo

  • 12 pensito

    pensĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [penso], to weigh, weigh out.
    I.
    Lit.:

    lanam,

    Aur. Vict. Orig. Gent. R. 22.— Trop.:

    vitam aequā lance,

    Plin. 7, 7, 5, § 44.—
    II.
    Transf.
    A.
    To pay (rare but class.):

    praedia, quae pensitant,

    Cic. Agr. 3, 2, 9:

    vectigalia,

    id. Imp. Pomp. 6, 16.—
    B.
    To weigh, ponder, think over, consider (not in Cic. or Cæs.;

    syn.: penso, expendo, pondero): rem,

    Liv. 4, 41:

    virtutes,

    Gell. 1, 4, 1:

    aliquid morosissime,

    Suet. Aug. 16; id. Caes. 30; Tac. A. 12, 17:

    malui omnia a te pensitari quam electa laudari,

    Plin. Ep. 4, 14, 6; 4, 15, 8; 7, 9, 3:

    de aliquā re,

    Gell. 2, 27, 3.—With a relative-clause:

    Tiberius saepe apud se pensitato, an, etc.,

    Tac. A. 3, 52:

    diu pensitares, quem potissimum eligeres,

    Plin. Ep. 4, 15, 9.—
    C.
    To compare by examining (post-class.):

    philosophorum sectatores cum veteribus Pythagoricis pensitans,

    Gell. 1, 9, 11:

    incommoda cum emolumento spei,

    id. 1, 13, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > pensito

  • 13 ponderabilis

    pondĕrābĭlis, e, adj. [pondero], that can be weighed, ponderable (post-class.):

    corpora,

    Claud. Mam. Stat. Anim. 2, 4.— Hence, adv.: pondĕrābĭlĭter, ponderably, Aug. Spec. 20.

    Lewis & Short latin dictionary > ponderabilis

  • 14 ponderabiliter

    pondĕrābĭlis, e, adj. [pondero], that can be weighed, ponderable (post-class.):

    corpora,

    Claud. Mam. Stat. Anim. 2, 4.— Hence, adv.: pondĕrābĭlĭter, ponderably, Aug. Spec. 20.

    Lewis & Short latin dictionary > ponderabiliter

  • 15 ponderans

    pondĕrans, antis, Part. and P. a., from pondero.

    Lewis & Short latin dictionary > ponderans

  • 16 ponderarium

    Lewis & Short latin dictionary > ponderarium

  • 17 ponderator

    pondĕrātor, ōris, m. [pondero], a weigher (post-class.): De ponderatoribus, Cod. Th. 7, 12; Cod. Just. 71, 10:

    ponderator spirituum Dominus,

    Vulg. Prov. 16, 2; cf.: ponderator, stathmistês ê zugostatês, Gloss. Lat. Gr.

    Lewis & Short latin dictionary > ponderator

  • 18 ponderatus

    pondĕrātus, a, um, Part. and P. a., from pondero.

    Lewis & Short latin dictionary > ponderatus

  • 19 praepondero

    prae-pondĕro, āre, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to be of greater weight, to preponderate, incline (post-Aug.; cf. propendeo).
    A.
    Lit.:

    ne, portionum aequitate turbatā, mundus praeponderet,

    Sen. Q. N. 3, 10, 3:

    quotiens in alterum latus praeponderans declinarat sarcina,

    App. M. 7, 17.—
    B.
    Trop.
    1.
    To be of more weight or influence, to have the preference:

    aliquis reum me defendit, sed uxorem meam violavit... in comparatione beneficii praeponderavit injuria,

    Sen. Ben. 6, 4, 1:

    quamvis injuriae praeponderent,

    id. Ep. 81, 4:

    honestas praeponderat,

    Gell. 1, 3, 25:

    exsul,

    Stat. Th. 8, 615.—
    2.
    To turn the scale, give a decision, incline:

    in humaniorem partem,

    Sen. Clem. 1, 2, 2:

    si neutro litis condicio praeponderet,

    decides neither one way nor the other, Quint. 7, 2, 39:

    quo praeponderet alea fati,

    Luc. 6, 603. —
    3.
    Absol., to show preference, to act with partiality:

    inter duos liberos pari desperatione languentes, da bonum patrem, non praeponderabit,

    Quint. Decl. 8, 9; cf.:

    neutrum, si in neutram partem praeponderet,

    inclines, Varr. L. L. 10, § 5 Müll.—
    II.
    Act., to outweigh (class.):

    qui omnia metiuntur emolumentis et commodis, neque ea volunt praeponderari honestate,

    to be surpassed, Cic. Off. 3, 4, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > praepondero

  • 20 repondero

    rĕ-pondĕro, āre, v. a., to weigh in return; trop., to repay, return (late Lat.):

    studii vicissitudinem tibi,

    Sid. Ep. 1, 4 fin.:

    gloriam tibi,

    id. ib. 5, 1:

    pro falsitate alicui veritatem,

    Claud. Mam. Stat. An. 3, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > repondero

См. также в других словарях:

  • Liceo José Victorino Lastarria — «Ardiendo la llama del conocimiento» Información Tipo Municipal Kinder 1° a 8° básico 1° a 4º Medio …   Wikipedia Español

  • ponderar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: ponderar ponderando ponderado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. pondero ponderas pondera ponderamos… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • Afonso de Albuquerque — Para el político portugués, véase Juan Alfonso de Alburquerque. Afonso de Albuquerque Retrato de Afonso de Albuquerque en Goa, siglo XVI (M …   Wikipedia Español

  • Baldomero Fernández Moreno — Saltar a navegación, búsqueda Baldomero Fernández Moreno Baldomero Fernández Moreno (San Telmo, Buenos Aires, Argentina, 1886 1950) fue un poeta argentino. Su poesía, universal y hondamente nacional al mismo tiempo, ha inmortalizado la estética… …   Wikipedia Español

  • Canal 2 (San Antonio) — Saltar a navegación, búsqueda Canal 2 San Antonio Nombre publicitario Canal 2 Eslogan La señal que nos une Lanzada el 13 de abril de 1996 Directiva Tipo de programación …   Wikipedia Español

  • Chetes — Datos generales Nombre real Luis Gerardo Garza Cisneros Nacimiento 19 de septiembre de 1979 (32 años) Origen …   Wikipedia Español

  • Conde Arnau — El Conde Arnau (en catalán Comte Arnau o Comte l Arnau) fue un rico noble de la mitología catalana. Debido a varios pecados (como relacionarse con una abadesa o no hacer bien los pagos prometidos), fue condenado eternamente. Condenado a cabalgar… …   Wikipedia Español

  • Lucas Demare — Lucas Demare. Nombre real Lucas Demare Nacimiento 14 de julio de 1910 …   Wikipedia Español

  • Derek Sherinian — Saltar a navegación, búsqueda Nació en Laguna Beach en California. Sherinian Comenzó tocando el piano de su familia a la corta edad de 5 años y durante sus años en la escuela secundaria se le ofreció una beca en la prestigiosa Escuela de Música… …   Wikipedia Español

  • Guerra de Arauco — Este artículo o sección puede ser demasiado extenso(a). Algunos navegadores pueden tener dificultades al mostrar este artículo. Por favor, considera separar cada sección por artículos independientes, y luego resumir las secciones presentes en… …   Wikipedia Español

  • Hernando de Andrade — (Pontedeume, Galicia, hacia 1557 Chiloé, Chile, 1638), fue un militar español que participó en la Conquista de Chile. Hijo de Hernando de Andrade y Beatriz de Cervantes, vecinos de esa villa de La Coruña y, según indica un autor,[1] el primero… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»