Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dē-monstro

  • 1 monstro

    monstro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] montrer, indiquer, faire voir. [st2]2 [-] dire, faire connaître, faire comprendre, informer. [st2]3 [-] exposer, raconter, décrire. [st2]4 [-] mettre sous les yeux, représenter. [st2]5 [-] donner à entendre, enseigner, instruire. [st2]6 [-] signaler, dénoncer, accuser. [st2]7 [-] démontrer, prouver. [st2]8 [-] exciter à, engager à, stimuler.
    * * *
    monstro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] montrer, indiquer, faire voir. [st2]2 [-] dire, faire connaître, faire comprendre, informer. [st2]3 [-] exposer, raconter, décrire. [st2]4 [-] mettre sous les yeux, représenter. [st2]5 [-] donner à entendre, enseigner, instruire. [st2]6 [-] signaler, dénoncer, accuser. [st2]7 [-] démontrer, prouver. [st2]8 [-] exciter à, engager à, stimuler.
    * * *
        Monstro, monstras, monstrare. Plaut. Monstrer et enseigner.
    \
        S. Scio vbi sit: verum hodie nunquam monstrabo. Teren. Je ne te l'enseigneray point.

    Dictionarium latinogallicum > monstro

  • 2 monstro

    monstro monstro, avi, atum, are указывать

    Латинско-русский словарь > monstro

  • 3 monstro

    monstro monstro, avi, atum, are показывать

    Латинско-русский словарь > monstro

  • 4 monstro

    mōnstro, āvī, ātum, āre [ monstrum ]
    1) указывать, показывать (alicui viam Enn; aliquid digĭto H, Ap)
    2) доносить, давать показания ( ab aliquo monstrari T)
    m. aliquem T — показать (донести) на кого-л.
    3) представлять, описывать ( urbem alicui T)
    4) определять, назначать, предписывать (piacula, aras V)
    5) советовать ( alicui bene Pl); побуждать ( ira monstrat conferre manum V). — см. тж. monstratus I

    Латинско-русский словарь > monstro

  • 5 monstro

    mōnstro (archaist. mōstro), āvī, ātum, āre (eig. monestro [wie monstrum eig. monestrum] v. moneo), zeigen, weisen, I) durch Gesten: digito non longe frutices horridos, Apul.: digito indice ad hoc, Hor. (im Passiv monstror digito, die Leute weisen mit dem F. auf mich [als einen berühmten Mann, Dichter usw.], Pers.: u. so monstror digito praetereuntium, Hor.): monstror omni in turba, Mart.: hostibus simul suisque monstrati, mit Stolz gezeigt, Tac.: dah. meton., vetusto nomine et propinquitate monstratus, ein Gegenstand der öffentlichen Aufmerksamkeit, Tac.: alci viam, Enn. fr.: erranti comiter viam, Enn. fr.: brevius iter, Curt.: iter ad parentes tuos, Apul.: leporum secreta cubilia (v. Hunden), Nemes. cyn.: proceram palmam Deli monstrant, Cic.: scio, ubi sit, verum hodie numquam monstrabo, Ter. – II) mit Worten: A) im allg., etw. zeigen, weisen, in etw. unterweisen, etw. lehren, etw. angeben, andeuten, auf etw. hindeuten, hinweisen, etw. an die Hand od. unter den Fuß geben, crimina (Beschuldigungen), Plin. pan.: fesso militi Cremonam, auf Kr. (vertröstend) hinweisen, Tac.: indiciis recentibus abdita rerum, Hor.: illud Democriti salutare praeceptum, quo monstratur tranquillitas, Sen.: monstratus fatis Vespasianus, Tac. – m. Infin., inulas ego primus amaras monstravi incoquere, Hor. sat. 2, 8, 52: eadem illa ratio scrobes fodere monstravit, Plin. 17, 139: arare quoque ac serere frumenta glandem vescentibus monstrarunt, Iustin. 2, 6, 5. – m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, si scis, monstra quod bibam (gib mir Geduldstränkchen an), qui (damit ich) usw., Plaut.: tu istic si quid librarii mea manu non intellegent, monstrabis, Cic.: res gestae quo scribi possent numero, monstravit Homerus, Hor.: impers., si voles advertere animum, comiter monstrabitur, Enn. fr. – B) insbes.: 1) anzeigen = verordnen, bestimmen, aras, Verg.: piacula, Verg.: ignes, Ov.: alci radicem vel herbam, Hor. – 2) wegen eines Verbrechens anzeigen, angeben, ab amicis monstrari, Tac.: m. alqm ad exitium, Tac. – 3) ratend zeigen, anraten, antreiben, bene, Plaut.: m. Infin., conferre manum pudor iraque monstrat, Verg. Aen. 9, 44: m. ut u. Konj., quotiens monstravi tibi, viro ut morem geras, Plaut. Men. 780. – 4) zeigen, dartun, erweisen, m. Acc. u. Infin., Erasistratus calculos per urinam pelli eo monstrat, Plin. 22, 88: im Passiv m. Nom. u. Infin., qui adversus ea fecisse monstretur, Ulp. dig. 3, 1, 1. § 6: irreligiosi esse monstramini, Arnob. 3, 16. – / Über die altlat. Form mostro s. Brix Plaut. trin. 342.

    lateinisch-deutsches > monstro

  • 6 monstro

    mōnstro (archaist. mōstro), āvī, ātum, āre (eig. monestro [wie monstrum eig. monestrum] v. moneo), zeigen, weisen, I) durch Gesten: digito non longe frutices horridos, Apul.: digito indice ad hoc, Hor. (im Passiv monstror digito, die Leute weisen mit dem F. auf mich [als einen berühmten Mann, Dichter usw.], Pers.: u. so monstror digito praetereuntium, Hor.): monstror omni in turba, Mart.: hostibus simul suisque monstrati, mit Stolz gezeigt, Tac.: dah. meton., vetusto nomine et propinquitate monstratus, ein Gegenstand der öffentlichen Aufmerksamkeit, Tac.: alci viam, Enn. fr.: erranti comiter viam, Enn. fr.: brevius iter, Curt.: iter ad parentes tuos, Apul.: leporum secreta cubilia (v. Hunden), Nemes. cyn.: proceram palmam Deli monstrant, Cic.: scio, ubi sit, verum hodie numquam monstrabo, Ter. – II) mit Worten: A) im allg., etw. zeigen, weisen, in etw. unterweisen, etw. lehren, etw. angeben, andeuten, auf etw. hindeuten, hinweisen, etw. an die Hand od. unter den Fuß geben, crimina (Beschuldigungen), Plin. pan.: fesso militi Cremonam, auf Kr. (vertröstend) hinweisen, Tac.: indiciis recentibus abdita rerum, Hor.: illud Democriti salutare praeceptum, quo monstratur tranquillitas, Sen.: monstratus fatis Vespasianus, Tac. – m. Infin., inulas ego primus amaras monstravi incoquere, Hor. sat. 2, 8, 52: eadem illa ratio scrobes fodere
    ————
    monstravit, Plin. 17, 139: arare quoque ac serere frumenta glandem vescentibus monstrarunt, Iustin. 2, 6, 5. – m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, si scis, monstra quod bibam (gib mir Geduldstränkchen an), qui (damit ich) usw., Plaut.: tu istic si quid librarii mea manu non intellegent, monstrabis, Cic.: res gestae quo scribi possent numero, monstravit Homerus, Hor.: impers., si voles advertere animum, comiter monstrabitur, Enn. fr. – B) insbes.: 1) anzeigen = verordnen, bestimmen, aras, Verg.: piacula, Verg.: ignes, Ov.: alci radicem vel herbam, Hor. – 2) wegen eines Verbrechens anzeigen, angeben, ab amicis monstrari, Tac.: m. alqm ad exitium, Tac. – 3) ratend zeigen, anraten, antreiben, bene, Plaut.: m. Infin., conferre manum pudor iraque monstrat, Verg. Aen. 9, 44: m. ut u. Konj., quotiens monstravi tibi, viro ut morem geras, Plaut. Men. 780. – 4) zeigen, dartun, erweisen, m. Acc. u. Infin., Erasistratus calculos per urinam pelli eo monstrat, Plin. 22, 88: im Passiv m. Nom. u. Infin., qui adversus ea fecisse monstretur, Ulp. dig. 3, 1, 1. § 6: irreligiosi esse monstramini, Arnob. 3, 16. – Über die altlat. Form mostro s. Brix Plaut. trin. 342.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > monstro

  • 7 mōnstrō

        mōnstrō āvī, ātus, āre    [monstrum], to point out, exhibit, make known, indicate, inform, advise, teach, instruct, tell: (alqd) Indice digito, H.: erranti viam, Enn. ap. C.: via, quā semita monstrat, V.: iter, Cu.: palmam: scio ubi sit, verum numquam monstrabo, T.: res gestae Quo scribi possent numero, monstravit Homerus, H.: monstrate, Vidistis si quam sororum, V.: Summos posse viros nasci, etc., Iu.: inulas amaras incoquere, H.: Quod monstror digito praetereuntium, H.: alii ab amicis monstrabantur, were betrayed, Ta.— To ordain, institute, appoint: monstratus fatis Vespasianus, Ta.: monstratas excitat aras, appointed, V.: ignīs, O.— To advise, urge, stimulate: monstrat amor patriae (sc. ut hoc faciant), V.: conferre manum pudor iraque monstrat, V.: unde nisi intus Monstratum (sc. est), i. e. by natural instinct, H.
    * * *
    monstrare, monstravi, monstratus V
    show; point out, reveal; advise, teach

    Latin-English dictionary > mōnstrō

  • 8 monstro

    monstro, āvi, ātum, (archaic mostro; v. Brix ad Plaut. Trin. 2, 2, 61), 1, v. a. [like monstrum, from moneo], to show, point out, to indicate, intimate, inform, advise, teach, instruct, tell any thing (in class. prose very rare, and only in the lit. signif.; in Cic. only a few times; in Cæs. and Sall. not at all; syn.: indico, significo, ostendo, exhibeo).
    I.
    In gen.: qui erranti comiter monstrat viam, Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51 (Trag. v. 387 Vahl.); cf.: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, id. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 358 Vahl.):

    iter,

    Curt. 5, 13, 9:

    palmam,

    Cic. Leg. 1, 1, 2:

    digito,

    Hor. S. 2, 8, 26; Pers. 1, 28:

    monstra quod bibam,

    Plaut. Men. 5, 1, 42; Ter. Ad. 4, 2, 31:

    tu... si quid librari... non intellegent, monstrabis, i. e. dices,

    Cic. Fam. 16, 22, 1:

    res gestae... Quo scribi possent numero, monstravit Homerus,

    Hor. A. P. 73:

    inulas ego primus amaras Monstravi incoquere,

    id. S. 2, 8, 51 sq.:

    monstrate mearum Vidistis si quam hic errantem forte sororum,

    Verg. A. 1, 321:

    cujus prudentia monstrat Summos posse viros... nasci, etc.,

    Juv. 10, 48.— Pass.:

    quod monstror digito praetereuntium,

    Hor. C. 4, 3, 22.— Impers. pass.: si voles advortere animum, comiter monstrabitur, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 89 Müll. (Trag. v. 386 Vahl.).—
    II.
    In partic.
    A.
    To ordain, institute, appoint ( poet.):

    monstratas excitat aras,

    appointed, Verg. G. 4, 549:

    piacula,

    id. A. 4, 636:

    ignis,

    Ov. Tr. 3, 11, 53.—
    B.
    To indict, impeach for a crime, to denounce, accuse, inform against (post-Aug.):

    alii ab amicis monstrabantur,

    were pointed out, informed against, Tac. H. 4, 1:

    Nerone Scribonios fratres... ad exitium,

    id. ib. 4, 41.—
    C.
    To advise a person in any manner, or to do any thing:

    alicui bene,

    Plaut. Bacch. 1, 2, 25:

    non periclumst ne quid recte monstres,

    id. Ps. 1, 3, 55:

    conferre manum pudor iraque monstrat,

    advise, urge, Verg. A. 9, 44.—Hence, monstrātus, a, um, P. a., conspicuous, distinguished, remarkable (Tacitean):

    et hostibus simul suisque monstrati,

    Tac. G. 31:

    propinquitate Galbae monstratus,

    id. H. 1, 88.

    Lewis & Short latin dictionary > monstro

  • 9 monstro

    monstro, 1, show, point out, A. 7:3.*

    English-Latin new dictionary > monstro

  • 10 monstro

    mons.tro
    [m‘õstru] sm monstre.
    * * *
    [`mõʃtru]
    Substantivo masculino monstre masculin
    * * *
    nome masculino
    1 (ser disforme) monstre
    2 pejorativo monstre
    um monstro de egoísmo
    un monstre d'égoïsme
    un monstre sacré

    Dicionário Português-Francês > monstro

  • 11 monstro

    I m
    3) прн чудовище, изверг
    II adj браз
    чудовищный, огромный, колоссальный

    Portuguese-russian dictionary > monstro

  • 12 monstro

    monstro [mons'tʀoːˀ] lit = mon2

    Dansk-tysk Ordbog > monstro

  • 13 monstro

    Сокращение: monstrosities

    Универсальный англо-русский словарь > monstro

  • 14 monstro

    [mons'tro] adv.
    см. mon monstrum
    [monsdråm] sb.
    -met, -mer, -merne монстр, чудовище, урод

    Danish-russian dictionary > monstro

  • 15 monstro

    se mon.

    Danish-English dictionary > monstro

  • 16 monstro

    Dicionário português (brasileiro)-Inglês > monstro

  • 17 monstro

    are, первое спряжение показывать

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > monstro

  • 18 monstro

    Эсперанто-русский словарь > monstro

  • 19 monstro

    to show, appoint, point out, ordain, appoint, nominate.

    Latin-English dictionary of medieval > monstro

  • 20 monstro

    Рус. Монстр
    Eng. monster

    Верхнелужицко-русский словарь > monstro

См. также в других словарях:

  • MonstrO (band) — MonstrO Origin Atlanta, Georgia, United States Years active 2009 present Associated acts Torche, Danzig, Bloodsimple, Still Rain, Comes With The Fall, Floor, Jerry Cantrell, Sunday Drive …   Wikipedia

  • Monstro (comics) — Monstro Monstro. Art by Phil Hester. Publication information Publisher Marvel Comics …   Wikipedia

  • monstro — monstro. m. desus. monstruo …   Enciclopedia Universal

  • monstro — s. m. 1. Produção animal ou vegetal contrária à ordem regular da natureza. 2. Ser monstruoso das lendas. 3. Animal de tamanho extraordinário. 4.  [Figurado] Pessoa muito feia. 5. Pessoa perversa, desnaturada. 6. Prodígio, portento, assombro (a… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • monstro — m. desus. monstruo …   Diccionario de la lengua española

  • monstro — mòn·stro s.m. OB LE var. → 1mostro …   Dizionario italiano

  • monstro — mons|tro adv. (ÆLDRE mon) …   Dansk ordbog

  • O Monstro Precisa de Amigos — Studio album by Ornatos Violeta Released November 22, 1999 …   Wikipedia

  • The Terrible Dogfish — Monstro redirects here. For the Marvel Comics character that sometimes went by that name, see Giganto. The Terrible Dogfish The Adventures of Pinocchio character …   Wikipedia

  • Pinocchio (film, 1940) — Pour les articles homonymes, voir Pinocchio (homonymie). Pinocchio …   Wikipédia en Français

  • Pinocchio (1940 film) — Infobox Film name = Pinocchio director = Ben Sharpsteen Hamilton Luske Norman Ferguson T. Hee Wilfred Jackson Jack Kinney Bill Roberts writer = Aurelius Battaglia William Cottrell Otto Englander Erdman Penner Joseph Sabo Ted Sears Webb Smith… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»