Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

monstrum

  • 1 monstrum

    monstrum, i, n. [moneo].
    I.
    Orig. belonging to relig. lang., a divine omen indicating misfortune, an evil omen, portent (syn.:

    ostentum, prodigium, portentum): quia ostendunt, portendunt, monstrant, praedicunt, ostenta, portenta, monstra, prodigia dicuntur,

    Cic. Div. 1, 42, 93; cf.: monstrum dictum velut monestrum, quod moneat aliquid futurum; prodigium velut praedicium, quod praedicat; portentum quod portendat; ostentum, quod ostendat, Paul. ex Fest. p. 140 and 138 Müll.; cf. id. ib. p. 157: hic est nullum (dubium) quin monstrum siet, Enn. ap. Non. 469, 6 (Trag. v. 326 Vahl.):

    monstra deūm,

    Verg. A. 3, 59; cf. Ov. M. 15, 571.—
    II.
    Transf., a monster, monstrosity (whether a living being or an inanimate thing).
    A.
    Ofliving beings:

    monstrum hominis,

    you monster of a man, Ter. Eun. 4, 4, 29:

    monstrum advenit,

    id. ib. 5, 2, 21:

    horrendum, of Polyphemus,

    Verg. A. 3, 658.—Also with respect to character:

    en monstrum mulieris,

    that monster of a woman, Plaut. Poen. 1, 2, 64:

    nulla jam pernicies a monstro illo atque prodigio comparabitur,

    Cic. Cat. 2, 1, 1:

    fatale, of Cleopatra,

    Hor. C. 1, 37, 21:

    tune etiam, immanissimum ac foedissimum monstrum ausus es?

    Cic. Pis. 14, 31:

    hominum,

    monsters of men, Gell. 17, 1, 1.—Of beasts:

    succinctam latrantibus inguina monstris, i. e. canibus,

    Verg. E. 6, 75:

    quae plurima terrae monstra ferunt,

    id. G. 1, 185.—
    B.
    Of inanim. things, of the sea, Verg. A. 5, 849:

    infelix, of the Trojan horse,

    id. ib. 2, 245.—Of the ship Argo, Cat. 64, 15:

    non mihi jam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur,

    Cic. Verr. 2, 3, 73, § 171: monstra narrare, dicere, to relate wonders, prodigies, marvels:

    mera monstra narrabat,

    Cic. Att. 4, 7, 1:

    dicere,

    id. Tusc. 4, 24, 54:

    ac portenta loqui,

    Lucr. 590:

    totaque jam sparsis exarserat insula monstris,

    Val. Fl. 2, 248:

    in vitā suā fecit monstra,

    he did wonderful things, Vulg. Eccl. 48, 15; Sap. 19, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > monstrum

  • 2 mōnstrum

        mōnstrum ī, n    [1 MAN-], a divine omen, supernatural appearance, wonder, miracle, portent. quoddam novum: obicitur magno futurum Augurio monstrum, V.: ingentibus excita monstris (regina), illusions, V.: mera monstra nuntiarat, nothing but wonders.—An abnormal shape, unnatural growth, monster, monstrosity: monstrum hominis, T.: deūm monstra (the gods of Egypt), V.: succinctam latrantibus inguina monstris (i. e. canibus), V.: omnia Monstra ferre, O.—Fig., a repulsive character, monster, abomination: nulla iam pernicies a monstro illo atque prodigio comparabitur: fatale (Cleopatra), H.— A horrible sight, pernicious thing, object of dread, awful deed: mene huic confidere monstro? (i. e. mari), V.: non mihi furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur: veteris monstrum culpae, O.
    * * *
    monster; portent, unnatural thing/event regarded as omen/sign/portent

    Latin-English dictionary > mōnstrum

  • 3 monstrum

    monstrum, i, n. [st2]1 [-] avertissement des dieux (constitué par un phénomène qui sort de l’ordre naturel), présage (divin); chose étrange. [st2]2 [-] monstre, objet hideux. [st2]3 [-] fléau, malheur; crime. [st2]4 [-] prodige, merveille, chose incroyable.
    * * *
    monstrum, i, n. [st2]1 [-] avertissement des dieux (constitué par un phénomène qui sort de l’ordre naturel), présage (divin); chose étrange. [st2]2 [-] monstre, objet hideux. [st2]3 [-] fléau, malheur; crime. [st2]4 [-] prodige, merveille, chose incroyable.
    * * *
        Monstrum, monstri. Cic. Un monstre.
    \
        Monstrum hominis. Terent. Contrefaict, Un monstre.
    \
        Monstra narrare, siue nuntiare. Cic. Choses estranges et contre nature.

    Dictionarium latinogallicum > monstrum

  • 4 monstrum

    monstrum monstrum, i n чудо, чудовище

    Латинско-русский словарь > monstrum

  • 5 monstrum

    monstrum monstrum, i n знамение, предзнаменование

    Латинско-русский словарь > monstrum

  • 6 monstrum

    mōnstrum, ī, n. (eig. monestrum v. moneo, s. AeliusStilo bei Fest. 138, 18), I) das Wahrzeichen der Götter als naturwidrige Erscheinung, dah. verb. monstra atque portenta, Cic.: monstro exterritus, Phaedr. – II) übtr., jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Erscheinung in der Menschenwelt u. Natur, a) v. leb. Wesen, Ungeheuer, Unhold, Scheusal, im milderen Sinne Wunder, α) v. Menschen, teils der Gestalt nach, m. horrendum, v. Polyphem, Verg.: m. hominis, Ter.: aliquid monstri alunt, ein Scheusal, eine Vogelscheuche, Ter.: domus tota illi monstro relicta, Plin. ep. – teils den Sitten, dem Charakter nach, m. mulieris, Plaut.: immanissimum ac foedissimum m., v. Klodius, Cic. – bimembri hoc m. puero comparo, Wunder, höchst seltsame Erscheinung, Iuven. – β) v. Tieren, wie von Seeungeheuern, v. den Hunden der Scylla u. dgl., Verg.: monstra illa immania hominum ac ferarum, Apul. flor. 22. – b) v. Lebl., wie vom trojan. Pferde, Verg., v. Schiffe Argo, Catull.: v. Meere, Verg. – v. Handlungen, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur, eine Unnatürlichkeit, Ungeheuerlichkeit (= eine unnatürliche u. unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – v. widernatürlichen, abenteuerlichen Erdichtungen, Vorstellungen, Meinungen, ein Wunder, Unglaubliches, Ungereimtes (eine Ungereimtheit), Abenteu erliches, monstra nuntiare, dicere, Cic.: nonne hoc monstri simile est? klingt das nicht wunderbar (abenteuerlich)? Ter.: sed tu omnia monstra facis, du bauschst alles gewaltig auf, machst aus einer Mücke einen Elefanten, Catull.: monstro propiora posse videri, ans Abenteuerliche grenzen, abenteuerlich klingen, Plin.: adversum iracundiam et invidiam atque avaritiam ceteraque humani animi monstra et flagitia philosophus iste (Crates) Hercules fuit, Apul. flor. 22. – / Synk. Form mostrum, Plaut. trin. 948 Schoell.

    lateinisch-deutsches > monstrum

  • 7 monstrum

    mōnstrum, ī, n. (eig. monestrum v. moneo, s. Aelius Stilo bei Fest. 138, 18), I) das Wahrzeichen der Götter als naturwidrige Erscheinung, dah. verb. monstra atque portenta, Cic.: monstro exterritus, Phaedr. – II) übtr., jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Erscheinung in der Menschenwelt u. Natur, a) v. leb. Wesen, Ungeheuer, Unhold, Scheusal, im milderen Sinne Wunder, α) v. Menschen, teils der Gestalt nach, m. horrendum, v. Polyphem, Verg.: m. hominis, Ter.: aliquid monstri alunt, ein Scheusal, eine Vogelscheuche, Ter.: domus tota illi monstro relicta, Plin. ep. – teils den Sitten, dem Charakter nach, m. mulieris, Plaut.: immanissimum ac foedissimum m., v. Klodius, Cic. – bimembri hoc m. puero comparo, Wunder, höchst seltsame Erscheinung, Iuven. – β) v. Tieren, wie von Seeungeheuern, v. den Hunden der Scylla u. dgl., Verg.: monstra illa immania hominum ac ferarum, Apul. flor. 22. – b) v. Lebl., wie vom trojan. Pferde, Verg., v. Schiffe Argo, Catull.: v. Meere, Verg. – v. Handlungen, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur, eine Unnatürlichkeit, Ungeheuerlichkeit (= eine unnatürliche u. unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – v. widernatürlichen, abenteuerlichen Erdichtungen, Vorstellungen, Meinungen, ein Wunder, Unglaubliches, Ungereimtes (eine Ungereimtheit), Abenteu-
    ————
    erliches, monstra nuntiare, dicere, Cic.: nonne hoc monstri simile est? klingt das nicht wunderbar (abenteuerlich)? Ter.: sed tu omnia monstra facis, du bauschst alles gewaltig auf, machst aus einer Mücke einen Elefanten, Catull.: monstro propiora posse videri, ans Abenteuerliche grenzen, abenteuerlich klingen, Plin.: adversum iracundiam et invidiam atque avaritiam ceteraque humani animi monstra et flagitia philosophus iste (Crates) Hercules fuit, Apul. flor. 22. – Synk. Form mostrum, Plaut. trin. 948 Schoell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > monstrum

  • 8 monstrum

    monstrum n (6. -u; - ter) Monstrum n

    Čeština-německý slovník > monstrum

  • 9 monstrum

    monstrum n (6. -u; - ter) Monstrum n

    Čeština-německý slovník > monstrum

  • 10 Monstrum

    Monstrum
    〈o.; Monstrums, Monstren〉
    1 monster, gedrocht
    2 medisch monstrumwanschepsel, misgeboorte

    Wörterbuch Deutsch-Niederländisch > Monstrum

  • 11 monstrum

    mōnstrum, ī n. [ moneo ]
    1) знамение, предзнаменование, знак ( monstra ac portenta C)
    2) чудо, диво Ctl, V, C etc.; чудовище
    3) невероятная вещь, небылица ( monstra dicere C)
    4) урод (m. mulieris Pl)

    Латинско-русский словарь > monstrum

  • 12 Monstrum

    Monstrum n <Monstrums; Monstren> canavar

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > Monstrum

  • 13 Monstrum

    Monstrum n -s, ..ren и..ra см. Monster

    Allgemeines Lexikon > Monstrum

  • 14 Monstrum

    Monstrum <-s, Monstren> ['mɔnstrʊm] nt
    1) ( Ungeheuer) canavar
    2) ( Missgeburt) hilkat garibesi

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Monstrum

  • 15 Monstrum

    n; -s, Monstren monster; ein Monstrum von einem Kleiderschrank hum. a hulking great wardrobe
    * * *
    das Monstrum
    monster
    * * *
    Mọnst|rum ['mɔnstrʊm]
    nt -s, Mo\#nstren or (geh) Mo\#nstra
    [-trən, -tra] (= Ungeheuer) monster; (fig = Missbildung) monstrosity; (inf = schweres Möbel) hulking great piece of furniture (inf)
    * * *
    Mons·trum
    <-s, Monstren>
    [ˈmɔnstrʊm, pl ˈmɔnstrən]
    nt
    1. (grässliches Wesen) monster
    2. (fam: gigantisches Objekt) hulking great thing
    * * *
    das; Monstrums, Monstren
    1) (auch fig.): (Mensch) monster
    2) (Ungetüm) hulking great thing (coll.)
    * * *
    Monstrum n; -s, Monstren monster;
    ein Monstrum von einem Kleiderschrank hum a hulking great wardrobe
    * * *
    das; Monstrums, Monstren
    1) (auch fig.): (Mensch) monster
    2) (Ungetüm) hulking great thing (coll.)

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Monstrum

  • 16 monstrum

    сущ.
    • монстр
    • урод
    • чудовище
    * * *
    чудовище, урод ♂, монстр ♂;

    \monstrum natury игра природы

    + potwór, dziwoląg

    * * *
    с
    чудо́вище, уро́д m, монстр m

    monstrum natury — игра́ приро́ды

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > monstrum

  • 17 monstrum

    monster ['mɔnstər] (-et; -), monstrum n Ungeheuer n, Scheusal n, Monstrum n

    Svensk-tysk ordbok > monstrum

  • 18 Monstrum

    Monstrum [-st-] n < Monstrums; Monstren> monstrum n

    Deutsch-dänische Wörterbuch > Monstrum

  • 19 monstrum

    monstrum ['mɔnsdʀom] <- (m)et; - (m)er> Monstrum n, Ungetüm n, Ungeheuer n

    Dansk-tysk Ordbog > monstrum

  • 20 Monstrum

    Monstrum n ( Monstrums; Monstren) monstrum n

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Monstrum

См. также в других словарях:

  • Monstrum — may refer to: Latin monstrum, an unnatural portent and the origin of the English word monster Vriesea monstrum, a bromeliad plant species an element in the game Tomb Raider: The Angel of Darkness AZX Monstrum computer project Monstrum, a novel by …   Wikipedia

  • Monstrum — »Ungeheuer; großer, unförmiger Gegenstand; Ungeheuerliches, Riesiges; Fehlbildung, Missgeburt (Med.)«: Das Fremdwort wurde im 16. Jh. aus gleichbed. lat. monstrum entlehnt, das mit einer Grundbedeutung »Mahnzeichen« zu lat. monere »mahnen« (vgl.… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Monstrum — Sn Ungeheuer std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. mōnstrum (eigentlich mahnendes Zeichen der Götter durch eine widernatürliche Erscheinung ), zu l. monēre erinnern, mahnen ; dann verallgemeinert. Selben Ursprungs sind das französische… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • monstrum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. monstrumra {{/stl 8}}{{stl 7}} potwór, poczwara, straszydło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Monstrum o dwóch głowach. Wyglądać jak monstrum. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • monstrum — mònstrum ž DEFINICIJA 1. pat. strukturno abnormalna ili groteskno deformirana životinja, biljka ili predmet 2. mit. biće iz priče, filma i sl. koje djeluje zastrašujuće; čudovište, nakaza, neman 3. pren. ekspr. iznimno pokvaren i zao čovjek… …   Hrvatski jezični portal

  • Monstrum — (lat.), 1) organisch auffallend mißgebildete Wesen; 2) Ungeheuer; 3) Mißgeburt; bes. Geburt, die keinen menschlichen Kopf hat; 4) alles Seltsame u. Wunderbare. Daher Monströs, mißgebildet; Monstrosität, 1) Mißbildung; 2) auffallende Abweichung;… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Monstrum — (lat.), Ungeheuer; jeder Gegenstand, der in seiner Gestaltung von Gegenständen derselben Art in auffallender Weise abweicht, sowohl im physischen als im moralischen Sinne gebraucht. Das Adjektiv ist monströs. Vgl. Mißbildung …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Monstrum — Monstrum, lat., Ungeheuer, organisch mißbildetes Wesen; daher monströs, mißgestaltet …   Herders Conversations-Lexikon

  • MONSTRUM — in Inventario Ecclesiae Eboracensis in Monastico Anglic. Tom. 3. p. 173. idem est, quod Monstrantia in Actis S. Quirini Martyris num. 11, phylacterium videl. vel arcula, in qua Latiane Ecclesiae homines reliquias vel Eucharistiam recondere solent …   Hofmann J. Lexicon universale

  • mònstrum — ž 1. {{001f}}pat. strukturno abnormalna ili groteskno deformirana životinja, biljka ili predmet 2. {{001f}}mit. biće iz priče, filma i sl. koje djeluje zastrašujuće; čudovište, neman, nakaza 3. {{001f}}pren. ekspr. iznimno pokvaren i zao čovjek ✧ …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • monstrum — s. neutro, lat. (propr. mostro , cosa meravigliosa ), usato in ital. al masch. [fatto, evento o persona portentosi, eccezionali, in senso sia positivo sia negativo] ▶◀ portento, prodigio, [di persona] fenomeno, [di persona] mostro …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»