-
61 урод
monstro\урод ливость feditate\уродливый monstruose\уродство feditate. -
62 чудовище
monstro\чудовище ность atrocitatemonstruositate\чудовищеный monstruose. -
63 monstre
-
64 monster
['monstə]1) (( also adjective) (something) of unusual size, form or appearance: a monster tomato.) monstro2) (a huge and/or horrible creature: prehistoric monsters.) monstro3) (a very evil person: The man must be a monster to treat his children so badly!) monstro•- monstrously* * *mon.ster[m'ɔnstə] n 1 monstro. 2 sl droga que atua no sistema nervoso central. 3 sl o livro que é mais vendido. • adj monstruoso. -
65 monstrum
mōnstrum, ī, n. (eig. monestrum v. moneo, s. AeliusStilo bei Fest. 138, 18), I) das Wahrzeichen der Götter als naturwidrige Erscheinung, dah. verb. monstra atque portenta, Cic.: monstro exterritus, Phaedr. – II) übtr., jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Erscheinung in der Menschenwelt u. Natur, a) v. leb. Wesen, Ungeheuer, Unhold, Scheusal, im milderen Sinne Wunder, α) v. Menschen, teils der Gestalt nach, m. horrendum, v. Polyphem, Verg.: m. hominis, Ter.: aliquid monstri alunt, ein Scheusal, eine Vogelscheuche, Ter.: domus tota illi monstro relicta, Plin. ep. – teils den Sitten, dem Charakter nach, m. mulieris, Plaut.: immanissimum ac foedissimum m., v. Klodius, Cic. – bimembri hoc m. puero comparo, Wunder, höchst seltsame Erscheinung, Iuven. – β) v. Tieren, wie von Seeungeheuern, v. den Hunden der Scylla u. dgl., Verg.: monstra illa immania hominum ac ferarum, Apul. flor. 22. – b) v. Lebl., wie vom trojan. Pferde, Verg., v. Schiffe Argo, Catull.: v. Meere, Verg. – v. Handlungen, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur, eine Unnatürlichkeit, Ungeheuerlichkeit (= eine unnatürliche u. unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – v. widernatürlichen, abenteuerlichen Erdichtungen, Vorstellungen, Meinungen, ein Wunder, Unglaubliches, Ungereimtes (eine Ungereimtheit), Abenteu erliches, monstra nuntiare, dicere, Cic.: nonne hoc monstri simile est? klingt das nicht wunderbar (abenteuerlich)? Ter.: sed tu omnia monstra facis, du bauschst alles gewaltig auf, machst aus einer Mücke einen Elefanten, Catull.: monstro propiora posse videri, ans Abenteuerliche grenzen, abenteuerlich klingen, Plin.: adversum iracundiam et invidiam atque avaritiam ceteraque humani animi monstra et flagitia philosophus iste (Crates) Hercules fuit, Apul. flor. 22. – / Synk. Form mostrum, Plaut. trin. 948 Schoell.
-
66 monstrum
mōnstrum, ī, n. (eig. monestrum v. moneo, s. Aelius Stilo bei Fest. 138, 18), I) das Wahrzeichen der Götter als naturwidrige Erscheinung, dah. verb. monstra atque portenta, Cic.: monstro exterritus, Phaedr. – II) übtr., jede widernatürliche, gegen das Gefühl gehende Erscheinung in der Menschenwelt u. Natur, a) v. leb. Wesen, Ungeheuer, Unhold, Scheusal, im milderen Sinne Wunder, α) v. Menschen, teils der Gestalt nach, m. horrendum, v. Polyphem, Verg.: m. hominis, Ter.: aliquid monstri alunt, ein Scheusal, eine Vogelscheuche, Ter.: domus tota illi monstro relicta, Plin. ep. – teils den Sitten, dem Charakter nach, m. mulieris, Plaut.: immanissimum ac foedissimum m., v. Klodius, Cic. – bimembri hoc m. puero comparo, Wunder, höchst seltsame Erscheinung, Iuven. – β) v. Tieren, wie von Seeungeheuern, v. den Hunden der Scylla u. dgl., Verg.: monstra illa immania hominum ac ferarum, Apul. flor. 22. – b) v. Lebl., wie vom trojan. Pferde, Verg., v. Schiffe Argo, Catull.: v. Meere, Verg. – v. Handlungen, non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur, eine Unnatürlichkeit, Ungeheuerlichkeit (= eine unnatürliche u. unheilvolle Tat), Cic. Verr. 3, 171. – v. widernatürlichen, abenteuerlichen Erdichtungen, Vorstellungen, Meinungen, ein Wunder, Unglaubliches, Ungereimtes (eine Ungereimtheit), Abenteu-————erliches, monstra nuntiare, dicere, Cic.: nonne hoc monstri simile est? klingt das nicht wunderbar (abenteuerlich)? Ter.: sed tu omnia monstra facis, du bauschst alles gewaltig auf, machst aus einer Mücke einen Elefanten, Catull.: monstro propiora posse videri, ans Abenteuerliche grenzen, abenteuerlich klingen, Plin.: adversum iracundiam et invidiam atque avaritiam ceteraque humani animi monstra et flagitia philosophus iste (Crates) Hercules fuit, Apul. flor. 22. – ⇒ Synk. Form mostrum, Plaut. trin. 948 Schoell.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > monstrum
-
67 monster
['monstə]1) (( also adjective) (something) of unusual size, form or appearance: a monster tomato.) monstro2) (a huge and/or horrible creature: prehistoric monsters.) monstro3) (a very evil person: The man must be a monster to treat his children so badly!) monstro•- monstrously -
68 digitus
digitus, ī, m. (wohl aus dicitus zu dīco), »der Zeiger« = der Finger an der Hand, die Zehe am Fuße, I) eig.: A) der Finger, digitus pollex, der Daumen, Caes.: d. index, Hor., od. d. gustator, Hieron., od. salutaris, Suet., der Zeigefinger: medius, Quint., od. medianus, Veget. mul., od. infamis, Pers., od. famosus, Schol. Cruq. Hor., od. impudicus, Mart. u. Isid., der Mittelfinger: medicus, Schol. Cruq. Hor., Marc. Emp. u. Isid., od. anularis, Isid., der Goldfinger (an dem man den Ring trägt); u. ders., digitus minimo proximus, Macr.: digitus minimo vicinus, quem et medicinalem vocant, Macr.: dig. minimus, der kleine Finger, Gell.; ders. auch auricularis, weil man mit ihm das Ohr reinigte, Isid.: u. ders. brevissimus dextrae manus digitus, Macr.: digitus minimus, sequens (Goldfinger), summus (Mittelfinger), Inscr. – digitus crepans, Mart.: crepitus digitorum, Mart.: digitorum nervos incīdere, Lampr. – comprimere duos digitos utrimque, Cels.: digitos comprimere pugnumque facere (Ggstz. digitos extendere, digitos diducere et manum dilatare), Cic. – digitum exserere (ausstrecken), Quint. (vgl. unten »sprichw.«): u. so digitos extendere, Cic.: alqd digitis od. tribus digitis comprehendere (fassen), Min. Fel. u. Lact. – concrepare digitis, Plaut. u. Cic., od. digitos, Petron. (s. con-crepo). – caput scalpere digito uno, sich nur mit einem F. in den Haaren krauen (um sich die Frisur nicht zu verderben), Asin. Poll. fr. u.a. – alqd digito attingere, nur leicht berühren, Porc. Licin. fr. (vgl. unten »sprichw.«): digito se caelum attigisse putare, fast im Himmel zu sein glauben (= heidenfroh, heilfroh sein), Cic.: digitum intendere ad etc., mit dem Finger zeigen, Cic.: ardenti lucernae digitum admovere, Val. Max.: digitum tollere, den Finger aufheben (beim Bieten in der Auktion, beim Stimmen), Cic. II. Verr. 1, 141 (aber = sich für besiegt erklären, Sidon. epist. 5, 7, 3): digito (mit Fingeraufheben) liceri, Cic.: pugnare ad digitum, d.i. bis einer von den Fechtern den Finger erhebt u. sich für überwunden hält, Quint. – computare digitis, an den Fingern abzählen, berechnen, Plaut. u. Plin.: numerare per digitos, Ov.: dah. venire ad digitos, ausgerechnet werden, Plin.: novi tuos digitos, deine Geschicklichkeit im Rechnen, Cic.: argumenta digerere in digitos, an den Fingern herzählen, Quint. – digitis loqui, die Fingersprache reden, Ps. Cypr. de spect. 7: digitis nutuque loqui, Ov. trist. 2, 453: nil opus est digitis, per quos arcana loquaris, Ov. art. am. 1, 137. – digito orbem temperare, mit dem Finger der Handpauke harmonische Töne entlocken, oder (wie es dort das Volk nimmt) mit dem Finger, d.i. leicht, ohne Mühe den Erdkreis beherrschen, Suet. Aug. 68. – digito monstrare, demonstrare, s. mōnstro, dē-mōnstro: vos cunctorum digiti notabant, Hieron. epist. 117, 6. – Sprichw., si scis tute, quot hodie habeas digitos in manu (= auch das Geringste weißt), egon dem pignus tecum? Plaut. Pers. 187. – in digitis hodie percoquam quod ceperit = ich halte es für unmöglich, Plaut. rud. 902. – quā digitum proferat non habet, wie sie auch nur einen F. rühren (= das Geringste unternehmen soll), Cic. Caecin. 71. – ne digitum quidem alcis rei causā porrigere, um etwas nicht einmal den Finger ausstrecken (griech. ουδὲ δάκτυλον προτειναι χάριν τινός), Cic. de fin. 3, 57; vgl. Casaub. Pers. 5, 119 (wo digitum exsere [tue das Unbedeutendste], peccas). – alqm digito uno attingere, nur mit einem Finger berühren (= sich im geringsten vergreifen), Plaut. Pers. 793. Ter. eun. 740: u. so bl. digito alqm attingere, Cic. Tusc. 5, 55: u. digito alqm contingere, Cato oratt. 68. fr. 1 ( bei Gell. 10, 23, 5): alqm vel digito contingere, Apul. met. 4, 21: alqm digito tenus contingere, ibid. 9, 17: u. alqm digito tangere, Plaut. rud. 810. – primoribus labris gustasse hoc genus vitae et extremis, ut dicitur, digitis attigisse = sich nur im geringsten befaßt haben, Cic. Cael. 28. – B) die Fußzehe, die Zehe, 1) eig.: a) am Menschen, maior digitus, die große F., Cass. Fel. de medic. 52. p. 136, 1 Rose: insistere digitis, auf die Z. treten, Ov.: insistere summis digitis, auf die Fußspitzen treten, Cels. u. Sen.: erigi in digitos, auf die Zehen treten, Quint.: summis ambulare digitis, auf den Fußspitzen gehen, Sen.: constitit in digitos arrectus, trat auf die Zehen, Verg.: digitos pedum detundere ad lapides, Apul. – D) am Vogel, die Kralle, Varro u.a. – c) am Krebs, die Schere, ut in litore cancri digitis primoribus stare, Varro sat. Men. 42. – 2) übtr., im Plur. digiti, die kleinen Zweige der Äste usw., Plin. – II) meton.: A) als Maß, die Fingerbreite, der Finger, der Zoll ( nach Frontin. aqu. § 24 der 16. Teil eines röm. Fußes), d. transversus, Querfingerbreite, Querfinger, Cato (s. unten »sprichw.«): digitum pollicem latus, Cato: digitum pollicem (daumenbreit) laxamenti facito, Cato: digiti pollicis crassitudine, Caes.: quattuor patens digitos, Caes.: late digitos primores quattuor, alte digitos primores tres, Vorderfinger, Cato. – als Wassergemäß bei der Verteilung des Wassers aus den Wasserleitungen, s. Frontin. aqu. 24 sqq.: u. so ut aquae digitus in domo eius flueret, Corp. inscr. Lat. 10, 4760. – Sprichw., si hercle ex isto loco digitum transvorsum aut unguem latum excesseris, Plaut. aul. 56 sq.: ab hac (regula) mihi non licet transversum, ut aiunt, digitum discedere, Cic. Acad. 2, 58. – B) als nom. propr., Digiti Idaei (Übersetzung von Δάκτυλοι Ἰδαιοι), Priester der Cybele (s. dactylusno. VII), Cic. de nat. deor. 3, 42; vgl. Arnob. 3, 41, u. 43. – / Genet. Plur. synk. digitûm, Varro de vit. pop. Rom. 1. fr. 1 ( bei Charis. 126, 26). Vitr. 7, 1, 6: arch. Abl. Plur. digiteis, Corp. inscr. Lat. 1, 198, 52. – Varro sat. Men. 42 ( bei Non. 427, 30) lesen Quicherat, Bücheler und Riese digitis statt digitibus.
-
69 monströs
* * *monst|rös [mɔn'strøːs]1. adjmonstrous; (= riesig groß) monster2. advsich benehmen monstrouslymonströ́s aussehen — to look monstrous
monströ́s aussehende Kreaturen — monstrous-looking creatures
* * ** * *mons·trös[mɔnˈstrø:s]adj (geh)ein \monströses Bauwerk a massive [or fam monster [of a]] building2. (grässlich) monstrous3. (ungeheuerlich) monstrous, horrifying* * *Adjektiv (geh., auch fig.) monstrous; [huge and] hideous* * ** * *Adjektiv (geh., auch fig.) monstrous; [huge and] hideous -
70 monstre
-
71 bête
[bɛt]Adjectif parvo(va)Nom féminin bicho masculino* * *bête bɛt]nome feminino1 animal m.une bête de sommeum animal de cargahorreur! une bête, là, par terre!que nojo! um bicho, aí no chão!la belle et la bêtea bela e o monstroadjectivoqu'il est bête!que estúpido!c'est tout bêteé super simplesc'est vraiment trop bête!é mesmo pena!joaninhanão tem nada que saberser picuinhasser o pesadelo de alguémestar de molhotrabalhar forte e feioum marrão -
72 Frankenstein
Frank.en.stein[fr'æŋkənstain] n 1 criador fictício de um monstro irresponsável. 2 o próprio monstro. 3 invento prejudicial ao autor. -
73 mōnstrum
mōnstrum ī, n [1 MAN-], a divine omen, supernatural appearance, wonder, miracle, portent. quoddam novum: obicitur magno futurum Augurio monstrum, V.: ingentibus excita monstris (regina), illusions, V.: mera monstra nuntiarat, nothing but wonders.—An abnormal shape, unnatural growth, monster, monstrosity: monstrum hominis, T.: deūm monstra (the gods of Egypt), V.: succinctam latrantibus inguina monstris (i. e. canibus), V.: omnia Monstra ferre, O.—Fig., a repulsive character, monster, abomination: nulla iam pernicies a monstro illo atque prodigio comparabitur: fatale (Cleopatra), H.— A horrible sight, pernicious thing, object of dread, awful deed: mene huic confidere monstro? (i. e. mari), V.: non mihi furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur: veteris monstrum culpae, O.* * *monster; portent, unnatural thing/event regarded as omen/sign/portent -
74 demonstro
dē-monstro, āvi, ātum, 1 ( arch. inf. pass.:I.demonstrarier,
Ter. Ph. 2, 1, 76), v. a., to point out, as with the finger; to indicate, designate, show (freq. and class.).Lit.A.In gen. (cf.: indico, significo, ostendo): ubi habitet (mihi) demonstrarier (volo—with commonstrarier), Ter. l. l.; cf.:2.itinera ipsa ita putavi esse demonstranda, ut commonstrarem tantum viam, et ut fieri solet, digitum ad fontes intenderem,
Cic. de Or. 1, 46 fin.:non ea figura, quae digito demonstrari potest,
id. Rep. 6, 24; so,too, aliquid digito,
Quint. 6, 3, 38:aliquem averso pollice,
id. 11, 3, 104:aliquid nutu vel manu,
id. 1, 5, 36:eum volo mihi demonstretis hominem,
Plaut. Poen. 3, 2, 16:thesaurum mi in hisce aedibus,
id. Trin. 1, 2, 113:itinera cum cura,
Liv. 23, 33:unum ex iis,
Suet. Aug. 94 et saep.:ut ante demonstrabant, quid ubique esset... item nunc, quid undique oblatum sit, ostendunt,
Cic. Verr. 2, 4, 59: demonstres ubi sint tuae tenebrae, Catull. 55, 2.— Absol.: histrio ita demonstraverat ( had gesticulated), ut bibentem natantemque faceret, Suet. Ner. 39.—Poet. of a subject not personal:B.demonstrant astra salebras,
Prop. 3, 16, 15 (4, 15, 15 M.).—Esp., jurid. t. t.: fines, to point out the boundaries, i.e. to deliver a piece of land to the purchaser, Cic. pro Tull. § 17; Dig. 18, 1, 18; 21, 2, 45.—C.Pregn., to guide by pointing out the way:II.si equus ille decessit qui demonstrabat quadrigam,
Dig. 31, 1, 65, § 1.—Trop., to designate, indicate, by speech or writing; to show, prove, demonstrate; to represent, describe; also simply to mention (in this signif. often in Caes. —for syn. cf.: monstro, commonstro, comprobo, probo, declaro).(α).With acc.:(β).Spurinna quidem cum ei rem demonstrassem et vitam tuam superiorem exposuissem, magnum periculum summae reipublicae demonstrabat, nisi, etc.,
Cic. Fam. 9, 24;so with docere,
id. Verr. 2, 2, 50;with ostendere,
id. Att. 1, 1, 4; Quint. 5, 12, 15 et saep.:istius cupiditatem minasque demonstrat,
Cic. Verr. 2, 4, 39 fin.:si tibi nemo responsurus esset, tamen ipsam causam demonstrare non posses,
id. Div. in Caecil. 13, 43:modum formamque (sc. navium),
Caes. B. G. 5, 1:re demonstrata,
id. ib. 5, 38; cf.:quibus demonstratis,
Quint. 5, 1, 3:aliquid scripto,
id. 1, 5, 32 et saep.:ad ea castra, quae supra demonstravimus, contendit,
Caes. B. G. 7, 83 fin.; 5, 49; so with the pron. relat., id. B. C. 3, 84, 3; 3, 89, 3:hujus Hercyniae silvae, quae supra demonstrata est, latitudo, etc.,
id. B. G. 6, 25; cf. in pass. id. B. C. 1, 81, 2; 63 fin. —With double acc.:quam virtutem quartam elocutionis Cicero demonstrat,
Quint. 11, 1, 1.—With acc. and inf.:(γ).mihi Fabius demonstravit, te id cogitasse facere,
Cic. Fam. 3, 3, 2; id. Inv. 1, 31:demonstrant sibi praeter agri solum nihil esse reliqui,
Caes. B. G. 1, 11, 5; 2, 17, 2; 7, 41, 2 (with exponunt); 7, 43, 2 et saep.— Pass. with nom. and inf.:altera parte imbecillitas, inopia fuisse demonstrabitur,
Auct. Her. 2, 4, 7:si eo ipse in genere, quo arguatur, integer ante fuisse demonstrabitur,
Cic. Inv. 1, 11, 36; Hyg. Astr. 2, 14; 2, 21.—With a relative clause:(δ).quanta praedae faciendae facultas daretur, si, etc.,
Caes. B. G. 4, 34 fin.; Quint. 2, 4, 3; Plin. 25, 13, 106, § 169.—Absol.:(ε).cum esset Caesar in citeriore Gallia in hibernis, ita uti supra demonstravimus,
Caes. B. G. 2, 1:ut supra demonstravimus,
id. ib. 5, 3;5, 19 al.: ut ante demonstravimus,
id. ib. 2, 22;ita ut antea demonstravimus,
id. ib. 7, 46;and simply ut demonstravimus,
id. ib. 6, 35; id. B. C. 3, 66, 2 al.—In attraction:b.cum essent in quibus demonstravi augustiis,
Caes. B. C. 3, 15, 6:circiter DC ejus generis, cujus supra demonstravimus naves,
id. B. G. 5, 2, 2.—Of an inanimate subject:c.quae hoc demonstrare videantur,
Cic. Verr. 2, 2, 63:quod proximus demonstrabit liber,
Quint. 1, 10, 49:littera causam,
Tib. 3, 2, 27:laus ac vituperatio quale sit quidque demonstrat,
id. 3, 4, 14 al. —Pass. impers.:naves XVIII., de quibus supra demonstratum est,
Caes. B. G. 4, 28; id. B. C. 1, 56, 2:erant, ut supra demonstratum est, legiones Afranii tres,
id. ib. 1, 39; 2, 34;and without supra,
id. ib. 3, 62:quem a Pompeio missum in Hispaniam demonstratum est,
id. ib. 1, 38; so with an acc. and inf., id. ib. 2, 28;2, 42, 5: ad flumen Axonam contenderunt, quod esse post nostra castra demonstratum est,
id. B. G. 2, 9, 3. -
75 monstratus
1.monstrātus, a, um, Part. and P. a., v. monstro fin.2.monstrātus, ūs (only in the abl. sing.), m. [monstro], a showing (post-class.):cujus monstratu,
App. M. 1, p. 112, 24:monstratu Helenae,
Aus. Per. Iliad. 3. -
76 commonstro
com-mōnstro, avi, ātum, āre(точно) показывать, укалывать (parentes suos alicui Ter; vlam alicui C)c. aliquem Pt — сообщить сведения о ком-л -
77 demonstro
dē-mōnstro, āvī, ātum, āre1) показывать, указывать (itinera C, L; viam PM; aliquid digito C, Nep, Su)ut supra (ante, antea) demonstravimus C, Cs — как мы указали ранее2) излагать, объяснять (alicui rem aliquam Pl etc.)3) доказывать (d. aliquem esse felicissimum C)4) грам. обозначать, означать ( vocabula aliquam rem demonstrantia AG) -
78 monstrabilis
mōnstrābilis, e [ monstro ]замечательный, превосходный ( aliqua re PJ) -
79 monstratio
mōnstrātio, ōnis f. [ monstro ]показывание, показ, поучение Ter; указание Vtr -
80 monstrator
mōnstrātor, ōris m. [ monstro ]1) показывающий, проводник (ignotarum urbium Sen; hospitii T)2) наставник, учительm. aratri V — Triptolĕmus
См. также в других словарях:
MonstrO (band) — MonstrO Origin Atlanta, Georgia, United States Years active 2009 present Associated acts Torche, Danzig, Bloodsimple, Still Rain, Comes With The Fall, Floor, Jerry Cantrell, Sunday Drive … Wikipedia
Monstro (comics) — Monstro Monstro. Art by Phil Hester. Publication information Publisher Marvel Comics … Wikipedia
monstro — monstro. m. desus. monstruo … Enciclopedia Universal
monstro — s. m. 1. Produção animal ou vegetal contrária à ordem regular da natureza. 2. Ser monstruoso das lendas. 3. Animal de tamanho extraordinário. 4. [Figurado] Pessoa muito feia. 5. Pessoa perversa, desnaturada. 6. Prodígio, portento, assombro (a… … Dicionário da Língua Portuguesa
monstro — m. desus. monstruo … Diccionario de la lengua española
monstro — mòn·stro s.m. OB LE var. → 1mostro … Dizionario italiano
monstro — mons|tro adv. (ÆLDRE mon) … Dansk ordbog
O Monstro Precisa de Amigos — Studio album by Ornatos Violeta Released November 22, 1999 … Wikipedia
The Terrible Dogfish — Monstro redirects here. For the Marvel Comics character that sometimes went by that name, see Giganto. The Terrible Dogfish The Adventures of Pinocchio character … Wikipedia
Pinocchio (film, 1940) — Pour les articles homonymes, voir Pinocchio (homonymie). Pinocchio … Wikipédia en Français
Pinocchio (1940 film) — Infobox Film name = Pinocchio director = Ben Sharpsteen Hamilton Luske Norman Ferguson T. Hee Wilfred Jackson Jack Kinney Bill Roberts writer = Aurelius Battaglia William Cottrell Otto Englander Erdman Penner Joseph Sabo Ted Sears Webb Smith… … Wikipedia