czyścic

См. также в других словарях:

• czyścić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czyszczę, czyścićci, czyść, czyszczony {{/stl 8}}– wyczyścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, by coś stało się czyste, usuwając brud,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czyścić — ndk VIa, czyszczę, czyścisz, czyść, czyścił, czyszczony 1. «robić czystym, usuwać brud, śmiecie, odpadki itp.» Czyścić dywany, garnki, obuwie. Czyścić poplamioną odzież. Czyścić zęby szczoteczką. Czyścić nasiona, zboże. 2. «powodować… …   Słownik języka polskiego

• czyścić się – wyczyścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyścić siebie, swoje ubranie, ciało itp.; usuwać z siebie brud : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musimy wyczyścić się z tego błota. Czyścić się ze smaru. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• smarkać — Czyścić nos, zwłaszcza nie używając chusteczki Eng. T blow one s nose, especially by pinching one nostril and using no tissue …   Słownik Polskiego slangu

• cicea — cíce(a) adv. (înv.) aici. Trimis de blaurb, 09.09.2006. Sursa: DAR  cícea adv. invar. (reg.; în graiul copiilor) drăguţ, frumos, gigea. Trimis de blaurb, 08.04.2006. Sursa: DAR  cícea adj …   Dicționar Român

• benzyna — ż IV, CMs. benzynanie, blm «mieszanina ciekłych węglowodorów, bezbarwna ciecz otrzymywana głównie przez destylację i krakowanie ropy naftowej albo syntetycznie, łatwopalna, używana jako paliwo silników spalinowych i jako rozpuszczalnik» Benzyna… …   Słownik języka polskiego

• but — m IV, D. buta, Ms. bucie; lm M. y 1. «wierzchnie okrycie stopy lub stopy i kostki, czasem również łydki, przeważnie skórzane, gumowe lub płócienne, z mocną częścią spodnią (podeszwą), chroniącą stopę od obrażeń przy chodzeniu, oraz niekiedy z… …   Słownik języka polskiego

• cegiełkować — ndk IV, cegiełkowaćkuję, cegiełkowaćkujesz, cegiełkowaćkuj, cegiełkowaćował, cegiełkowaćowany «czyścić, ścierać coś cegłą» Cegiełkować pokład jachtu …   Słownik języka polskiego

• chemicznie — przysłów. od chemiczny Prać, czyścić chemicznie. ∆ Chemicznie aktywny, czynny «łatwo reagujący chemicznie, zdolny do szybkiej przemiany chemicznej» ∆ Chemicznie czysty «w odniesieniu do substancji używanych w laboratoriach chemicznych: taki, w… …   Słownik języka polskiego

• chędożyć — ndk VIb, chędożyćżę, chędożyćżysz, chędożyćoż, chędożyćżył, chędożyćżony książk. «czyścić, sprzątać, porządkować» Chędożyć ubranie, izbę, obejście. Ptaki chędożą pióra …   Słownik języka polskiego

• czyszczenie — ↨ czyszczenie się n I rzecz. od czyścić (się) …   Słownik języka polskiego