-
1 cunctator
cunctātŏr, ōris, m. [cunctor] [st2]1 [-] temporiseur. [st2]2 [-] circonspect. [st2]3 [-] hésitant, irrésolu, lent. - non cunctator iniqui Labdacus, Stat. Th. 3: Labdacus, qui n'hésite pas à agir injustement. - Cunctator: le Temporiseur (surnom de Q. Fabius Maximus).* * *cunctātŏr, ōris, m. [cunctor] [st2]1 [-] temporiseur. [st2]2 [-] circonspect. [st2]3 [-] hésitant, irrésolu, lent. - non cunctator iniqui Labdacus, Stat. Th. 3: Labdacus, qui n'hésite pas à agir injustement. - Cunctator: le Temporiseur (surnom de Q. Fabius Maximus).* * *Cunctator, pen. prod. Verbale masc. Liu. Qui targe à faire quelque chose, et ne se haste point, Qui fait tout à loisir, Qui va d'aguet en ses affaires, Longastre.\Non cunctator iniqui. Stat. Prest à malfaire, Tousjours prest à faire meschanceté. -
2 cunctator
cunctātor, ōris, m. (cunctor), der Zögerer, Zauderer, sowohl v. Langsamen od. Unschlüssigen als v. Bedachtsamen, nosti Marcellum, quam tardus et parum efficax sit; itemque Servius quam cunctator, Cael. in Cic. ep.: cunctatorem ex acerrimo bellatore factum, Liv.: (Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv.: cunctator naturā (von N.), et cui cauta potius consilia cum ratione quam prospera ex casu placerent, Tac. – attrib., Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem (zum Zaudern geneigt), Liv. 45, 23, 15. – Cunctator Beiname des gegen Hannibal den Oberbefehl führenden Q. Fabius Maximus; vgl. Liv. 30, 26, 9.
-
3 cunctator
cunctātor, ōris, m. (cunctor), der Zögerer, Zauderer, sowohl v. Langsamen od. Unschlüssigen als v. Bedachtsamen, nosti Marcellum, quam tardus et parum efficax sit; itemque Servius quam cunctator, Cael. in Cic. ep.: cunctatorem ex acerrimo bellatore factum, Liv.: (Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv.: cunctator naturā (von N.), et cui cauta potius consilia cum ratione quam prospera ex casu placerent, Tac. – attrib., Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem (zum Zaudern geneigt), Liv. 45, 23, 15. – Cunctator Beiname des gegen Hannibal den Oberbefehl führenden Q. Fabius Maximus; vgl. Liv. 30, 26, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cunctator
-
4 cunctator
cūnctātor, ōris m. [ cunctor ]медлительный, осмотрительный, осторожный, нерешительный человек L, C, Tnon c. injusti St — всегда готовый на бесчестное дело -
5 Cunctator
1.cunctātor ( cont-), ōris, m. [id.], one who acts with hesitation or tardiness, a delayer, loiterer, lingerer (not in Cic.); in a bad sense, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3:2.cunctato ex acerrimo bellatore factus,
Liv. 6, 23, 5.—In a good sense, a considerate or cautious person (magister equitum Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv. 22, 12, 12;so with cautus,
Tac. H. 2, 25:non cunctator iniqui Labdacus,
Stat. Th. 3, 79; cf.: Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem, Liv. 45, 23, 15.Cunctātor, ōris, m., a surname of the dictator Q. Fabius Maximus (prob. retained as a title of honor, from the reproach of his master of horse; v. 1. cunctator); cf. Liv. 30, 26, 9; 28, 40, 6; Quint. 8, 2, 11, and cunctor. -
6 cunctator
1.cunctātor ( cont-), ōris, m. [id.], one who acts with hesitation or tardiness, a delayer, loiterer, lingerer (not in Cic.); in a bad sense, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3:2.cunctato ex acerrimo bellatore factus,
Liv. 6, 23, 5.—In a good sense, a considerate or cautious person (magister equitum Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv. 22, 12, 12;so with cautus,
Tac. H. 2, 25:non cunctator iniqui Labdacus,
Stat. Th. 3, 79; cf.: Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem, Liv. 45, 23, 15.Cunctātor, ōris, m., a surname of the dictator Q. Fabius Maximus (prob. retained as a title of honor, from the reproach of his master of horse; v. 1. cunctator); cf. Liv. 30, 26, 9; 28, 40, 6; Quint. 8, 2, 11, and cunctor. -
7 cunctator
delayer/procrastinator; one prone to delay; considerate/cautious person (L+S) -
8 cunctator
delayer, procrastinator, -
9 cunctātor (cont-)
cunctātor (cont-) ōris, m [cunctor], a delayer, loiterer, lingerer: ex acerrimo bellatore factus, L.: (Fabium) pro cunctatore segnem compellabat, deliberate, L.: naturā, Ta.: populus, L. -
10 cuntator
1.cunctātor ( cont-), ōris, m. [id.], one who acts with hesitation or tardiness, a delayer, loiterer, lingerer (not in Cic.); in a bad sense, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3:2.cunctato ex acerrimo bellatore factus,
Liv. 6, 23, 5.—In a good sense, a considerate or cautious person (magister equitum Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv. 22, 12, 12;so with cautus,
Tac. H. 2, 25:non cunctator iniqui Labdacus,
Stat. Th. 3, 79; cf.: Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem, Liv. 45, 23, 15.Cunctātor, ōris, m., a surname of the dictator Q. Fabius Maximus (prob. retained as a title of honor, from the reproach of his master of horse; v. 1. cunctator); cf. Liv. 30, 26, 9; 28, 40, 6; Quint. 8, 2, 11, and cunctor. -
11 Fabius
Fabius, a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten: Numerius Fabius Pictor, röm. Annalist zu Anfang des zweiten punischen Kriegs, von Livius häufig benutzt (vgl. Lachmann de fontibus hist. T. Livii 2. p. 15), Liv. 1, 44, 2. Cic. de div. 1, 43. – u. dessen Zeitgenosse, der Diktator Q. Fabius Maximus, mit dem Beinamen Cunctator, der bedächtige Gegner Hannibals im zweiten punischen Kriege, Liv. 22, 8 sqq. – Q. Fabius Maximus Aemilianus, Sohn des L. Ämilius Paulus, des Siegers v. Pydna, Liv. 44, 35, 14 u.a., Konsul im Jahre 145 v. Chr., Cic. de amic. 96. – Q. Fabius Maximus Allobrogicus, Sohn des vorigen, ein gelehrter Mann, Cic. Brut. 107; Font. 26, Konsul 121 v. Chr., später wieder Prokonsul u. als solcher Besieger der Arverner u. Allobroger, daher mit dem Beinamen Allobrogicus belegt, Flor. 3, 2, 6. Vell. 2, 10, 2 u. 2, 39, 1. Val. Max. 3, 5, 2 u. 6, 9, 4. Er erbaute als Zensor (111 v. Chr.) von der allobrogischen Beute auf der sacra via in der Nähe der regia einen nach ihm benannten schönen Triumphbogen, fornix Fabii, Cic. de or. 2, 267, od. fornix Fabius, Cic. Planc. 17. Quint. 6, 3, 67, od. fornix Fabianus, Cic. I. Verr. 19, od. arcus Fabianus, Sen. de const. 1, 3. – Servius Fabius Pictor, Prätor i. J. 146 v. Chr., ein ausgezeichneter Rechtskenner u. Gelehrter, Cic. Brut. 81. – M. Fabius Quintilianus, s. Quīntiliānus. – Paulus Fabius Persicus, Konsul unter Tiberius (33 n. Chr.), berüchtigt wegen seiner Liederlichkeit, Sen. de ben. 2, 21, 4; 4, 30, 2. Iuven. 8, 14. – Plur. Fabii ( neben Fabricii, Cincinnati u. Maximi), Salv. de gub. dei 1, 9 extr. – Adi. fabisch, fornix, s. oben: lex, Cic. u.a.: Fabia (tribus), die fabische Tribus, die stärkste unter den ländlichen, Hor. – Dav. Fabiānus, a, um, fabianisch, des Fabius, milites (wohl des Fab. Max. Cunctator), Nep. Iph. 2, 4: fornix od. arcus, s. oben: Plur. subst., Fabiānī, ōrum, m., die Leute aus der fabischen Tribus, Suet. Aug. 40, 2.
-
12 Fabius
Fabius, a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten: Numerius Fabius Pictor, röm. Annalist zu Anfang des zweiten punischen Kriegs, von Livius häufig benutzt (vgl. Lachmann de fontibus hist. T. Livii 2. p. 15), Liv. 1, 44, 2. Cic. de div. 1, 43. – u. dessen Zeitgenosse, der Diktator Q. Fabius Maximus, mit dem Beinamen Cunctator, der bedächtige Gegner Hannibals im zweiten punischen Kriege, Liv. 22, 8 sqq. – Q. Fabius Maximus Aemilianus, Sohn des L. Ämilius Paulus, des Siegers v. Pydna, Liv. 44, 35, 14 u.a., Konsul im Jahre 145 v. Chr., Cic. de amic. 96. – Q. Fabius Maximus Allobrogicus, Sohn des vorigen, ein gelehrter Mann, Cic. Brut. 107; Font. 26, Konsul 121 v. Chr., später wieder Prokonsul u. als solcher Besieger der Arverner u. Allobroger, daher mit dem Beinamen Allobrogicus belegt, Flor. 3, 2, 6. Vell. 2, 10, 2 u. 2, 39, 1. Val. Max. 3, 5, 2 u. 6, 9, 4. Er erbaute als Zensor (111 v. Chr.) von der allobrogischen Beute auf der sacra via in der Nähe der regia einen nach ihm benannten schönen Triumphbogen, fornix Fabii, Cic. de or. 2, 267, od. fornix Fabius, Cic. Planc. 17. Quint. 6, 3, 67, od. fornix Fabianus, Cic. I. Verr. 19, od. arcus Fabianus, Sen. de const. 1, 3. – Servius Fabius Pictor, Prätor i. J. 146 v. Chr., ein ausgezeichneter Rechtskenner u. Gelehrter, Cic. Brut. 81. – M. Fabius————Quintilianus, s. Quintilianus. – Paulus Fabius Persicus, Konsul unter Tiberius (33 n. Chr.), berüchtigt wegen seiner Liederlichkeit, Sen. de ben. 2, 21, 4; 4, 30, 2. Iuven. 8, 14. – Plur. Fabii ( neben Fabricii, Cincinnati u. Maximi), Salv. de gub. dei 1, 9 extr. – Adi. fabisch, fornix, s. oben: lex, Cic. u.a.: Fabia (tribus), die fabische Tribus, die stärkste unter den ländlichen, Hor. – Dav. Fabiānus, a, um, fabianisch, des Fabius, milites (wohl des Fab. Max. Cunctator), Nep. Iph. 2, 4: fornix od. arcus, s. oben: Plur. subst., Fabiānī, ōrum, m., die Leute aus der fabischen Tribus, Suet. Aug. 40, 2. -
13 fabius
IFabius; (Roman gens name); Q. Fabius Maximus Cunctator, hero second Punic WarIIFabia, Fabium ADJFabius, Roman gens; Q. Fabius Maximus Cunctator, hero of second Punic War -
14 agnomen
āgnōmen, inis n. [ ad + nomen ]( у писателей классического периода — второе cognomen) прибавление к имени, прозвище (напр.: Africanus, Numantinus, Germanicus, Cunctator) Fl -
15 cognomen
cōgnōmen, inis n. [co- + gnomen = nomen ]3) имя, названиеurbem Ascanius clari condet cognominis Albam V — Асканий оснуёт Альбу, город со (столь) славным именем4) нарицательное прозвище, кличкаc. habet sapientis C — его прозвали мудрецом -
16 Fabius
a, umФабий, римск. nomen; наиболее известны1) Q. F. Maximus Rullianus, полководец, четырехкратный консул (в 322, 310, 308, и 297 гг.) и диктатор (в 325 г.), победитель этрусков, самнитов, умбров и др. L2) Q. F. Maximus или Cunctator («Медлитель»), во время II Пунической войны измотавший силы Ганнибала своей тактикой затягивания (умер в 203 г. до н. э.) L3) Q. F. Pictor, участник Галльской (225 г. до н. э.) и II Пунической войн, автор первого сочинения по истории Рима (на греч. языке) L, C4) Q. F. Maximus Allobrogicus, победитель союзных сил аллоброгов, арвернов и рутенов в 121 г. до н. э. (у слияния Изары и Родана) C5) F. (« loquax»), римский eques, писавший о философии стоиков и находившийся в натянутых отношениях с Горацием H -
17 moror
I ātus sum, ārī depon. [ mora I ]1) медлить, тянуть, затягиватьquia multis moror? Ter и quid te moror? J — что долго рассказывать?2)а) замешкаться, заставлять себя ждать ( auxilia morantur Cs); задерживаться, оставаться (paucos dies in castris L; apud aliquem locum Cs); пребывать, находиться (cum aliquo Sen; in Italiā C; vincula collo morantia O)morando O — постепенно, мало-помалуб) проводить время, общаться ( minus quam duabus horis cum aliquo Pt)Fabius morans Man — F. cunctatorhaud (или non) moratus V, Pt — недолго думая3) задерживать, замедлять или успокаивать ( lapsūs fluminum celeresque ventos H); тормозить, препятствовать, мешать (m. iter, impĕtum alicujus Cs)aliquem ab aliqua re m. L — мешать кому-л. в чём-л.4) удерживатьnihil (non amplius) vos moror L, Capit — я вас больше не удерживаю, т. е. можете уйти, вы свободныnihil (или non) moror — я готов (за мной дело не станет) или не имею ничего против (nihil moror eos salvos esse Antonius ap. C), мне всё равно, мне нет никакого дела (nihil moror aliquem или aliquid L, H, V etc.), тж. мне не нравится ( nihil moror vina illīus orae H) или не желаю ( alieno uti nihil moror Pl)5) занимать, приковывать, очаровывать ( carmina aures alicujus morantur H)II mōror, —, ārī depon. (греч.)быть глупцом Su -
18 scutum
scūtum, ī n.1) большой щит (в форме выгнутого прямоугольника, прибл. 120 × 80 см) Cs, L etc.per s., per ocream погов. Pt = — преодолевая все препятствия, не щадя усилий2) перен. щит, оплот (Fabius Cunctator — s. imperii Fl) -
19 Famae etiam jactūra facienda est pro patria
Ради отечества следует жертвовать даже славой.Краткая парафраза слов Квинта Фабия Максима, сохраненных в греческой передаче Плутархом. Плутарх в его биографии ("Фабий Максим", V) сообщает, что Фабий, избранный диктатором в 217 г. до н. э., после тяжелого поражения, нанесенного карфагенянами римлянам при Тразименском озере, проявлял в военных действиях против вторгшегося в Италию Ганнибала осторожность, которая многим казалась чрезмерной и вызывала тяжелые нарекания. Когда друзья Фабия говорили ему об этом и советовали отважиться на сражение, чтобы избегнуть бесславия, он отвечал: "Если бы я, устрашившись насмешек и порицаний, изменил своему собственному разумению, то оказался бы более трусливым, чем кажусь теперь. Боязнь за отечество не постыдна; а бояться людской молвы, осуждения и упреков подобает не тому, кто удостоен занимаемого мной положения, а тому, кто подчиняется неразумным, тогда как должен властвовать и руководить ими". Дальнейший ход войны вполне оправдал стратегию Фабия, и за ним установилось почетное прозвание Медлителя (Cunctator).Слава, завоеванная им [ герцогом Йоркским ] во фландрском походе, была так велика, что Питт, из зависти к лаврам герцога, заставил военного министра Дандаса послать его королевскому высочеству депеши с настоятельным указанием вернуться домой, приберечь свое личное мужество для времен более опасных и помнить древнее изречение Фабия: famae etiam jactura facienda est pro patria. (К. Маркс, Палата лордов и памятник герцогу Йоркскому.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Famae etiam jactūra facienda est pro patria
-
20 cunctatrix
cunctātrīx, trīcis, f. (Femin. zu cunctator), die Zauderin, Zögerin, lenta virtus omnis et diuturna c., Ambros. epist. 67, 5.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
cunctator — cunctátor s. m., adj. m. (sil. cunc ), pl. cunctátori Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic CUNCTÁTOR adj., s.m. (Rar) (Persoană) care temporizează, tărăgănează lucrurile pentru a provoca o întârziere. [< lat. cunctator] … Dicționar Român
Cunctator — Cunc*ta tor (k?nk t? t?r), n. [L., lit., a delayer; applied as a surname to Q. Fabius Maximus.] One who delays or lingers. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Cunctator — (lat., »Zauderer«), Beiname des römischen Diktators Q. Fabius Maximus (s. Fabius) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Cunctator — [lateinisch »Zauderer«], Beiname des römischen Feldherrn Quintus Fabius Maximus Verrucosus (Fabius) … Universal-Lexikon
Cunctator — Der Begriff Cunctator bzw. Kunktator (in eingedeutschter Schreibung), von (lat.: cunctator „Zögerer“, „Zauderer“ zu cunctari „zögern“, „zaudern“) bezieht sich auf: Quintus Fabius Maximus Verrucosus, General der römischen Republik mit dem Beinamen … Deutsch Wikipedia
Cunctator — Quintus Fabius Maximus Verrucosus Pour les articles homonymes, voir Fabius Maximus. Fabius Maximus Verrucosus (le Verruqueux) Quintus dit Cunctator (le Temporisateur), dit aussi Ovicula (le mouton) : homme politique et militaire romain, né à … Wikipédia en Français
cunctator — cunctatorship, n. /kungk tay teuhr/, n. a procrastinator; delayer. [1645 55; < L, equiv. to cuncta(ri) to delay + tor TOR] * * * … Universalium
CUNCTATOR — a name given to Fabius Maximus on account of the tantalising tactics he adopted to wear out his adversary Hannibal … The Nuttall Encyclopaedia
Cunctator — Nøler … Danske encyklopædi
Cunctator — Cunc|ta|tor [kuŋk...] vgl. ↑Kunktator … Das große Fremdwörterbuch
Cunctator — Wir haben viel Cunctatores, aber wenige Fabios. – Opel, 385 … Deutsches Sprichwörter-Lexikon