-
1 κάμνω
Grammatical information: v.Meaning: `toil, labour, build; get tired, die' (euphem.; almost only ep. οἱ καμόντες, Att. οἱ κεκμηκότες); `be in danger, be in need' (Il.).Other forms: Aor. καμεῖν, fut. καμοῦμαι (Schwyzer 784), perf. κέκμηκα, Dor. (Theoc.) κέκμᾱκα, ep. ptc. κεκμηώς.Compounds: also with prefix, e. g. ἀπο-, ἐκ-, συγ-. - As 2. member in compunds: ἀ-κάματος `without fatigue' (Il.). ἀ-κάμα-ς, - α-ντ-ος `indefatigable' (Il.; on the formation Schwyzer 526); more usual - κμη-τ- (-κμᾱ-τ-), - κμη-το- (-κμᾱ-το-), e. g. ἀ-κμή-ς, - ῆτ-ος `id.', ἄ-κμη-τος `id.', πολύ-κμητος `with much labour prepared'.Derivatives: Verbal noun κάματος m. `labour, much demending labour, fatigue, pain' (Il.; on the meaning Radermacher RhM 87, 285f. [doubtful]). καματώδης `tiring' (Hes., Pi.), καματηρός `tiring, tired' (Ion., h. Ven. 246; after ἀνιηρός etc.; Chantraine Formation 232, Zumbach Neuerungen 15); καματηδόν `with fatigue' (Man.); also the verbal forms καματῶν κοπιῶν, ἐκαμάτευσε μετὰ κακοπαθείας εἰργάσατο H. (: καματάω, - τεύω).Origin: IE [Indo-European] [557] *ḱemh₂- `exert oneself, get tired'Etymology: Beside the thematic nasal present κάμνω Sanskrit has an athematic nā-present (type δάμ-νᾱ-μι): midd. śam-nī-te `exert onself, labour' (Schwyzer 693). The disyll. root form is seen in the impv. śamī̆-ṣva and the agent noun in śami-tár- `who prepares', which agree with Gr. κάμα-τος. Also the thematic aorist ἔ-καμ-ον, ἔ-καμ-ε has a parallel in Skt. a-śam-a-t, both with zero grade, *ḱm̥h₂-e\/o- (Schwyzer 747, Chantraine Gramm. hom. 1, 391); the full grade can be seen in athematic Skt. aor. á-śami-ṣ-ṭa (RV), *e-ḱemh₂-t. The zero grade in Greek is κμη-, PGr. κμᾱ- \< *ḱm̥h₂- ( κέ-κμη-κα, ἄ-κμη-τος.), which in Sanskrit gave śān-tá- (ptc.); s. Rix, Hist. Gramm 1976, 73. κάματος derives from *ḱm̥h₂-etos. - Certain traces of the root in other languages have not been found; perhaps in some Celtic nouns, like MIr. cuma `trouble', cumal `slave (fem.)'. Pok. 557. - Cf. κομέω, κομίζω (\< *ḱomh₂-).Page in Frisk: 1,773-774Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάμνω
См. также в других словарях:
Cuma — or CUMA may refer to: Places Any of several ancient Greek cities (Greek Κύμη, also spelled Kymē, Cyme or Cumae): Cuma (Italy) (Cumae, an ancient Greek colony, near Naples) Cuma (Aeolis) (in Asia Minor) Cuma (Euboea) (modern Kymi) Cuma, Azerbaijan … Wikipedia
Cuma — ist ein türkischer männlicher Vorname[1] arabischer Herkunft[2] mit der Bedeutung „Der Freitag“. Inhaltsverzeichnis 1 Bekannte Namensträger 1.1 Vorname 1.2 … Deutsch Wikipedia
Cumä — (Kyme, a. Geogr.), feste Stadt in Campania, unweit Neapolis u. dem Sinus Puleolanus, sonst Cumanus sinus, auf einer steilen Anhöhe des Gaurus, mit gutem Hafen, trieb ausgebreiteten Handel, wurde wegen ihrer Lage, Fruchtbarkeit u. ihres… … Pierer's Universal-Lexikon
CUMA — urbs in Locrensi agro, qui est Ioniae minoris. Fuit autem haec Aeolicarum urbium maxima; et fere Metropolis ceterarum, quae numerô erant circiter 30. Ab ea nominata est Cumaea Sibylla, quam aliqui a vicinitate loci Erythraeam appellârunt, quae… … Hofmann J. Lexicon universale
čuma — čȕma ž DEFINICIJA reg. kuga ETIMOLOGIJA tur. çuma … Hrvatski jezični portal
Cumä — (griech. Kyme), berühmte Stadt des Altertums in Italien, an der Küste von Kampanien nördlich vom Vorgebirge Misenum gelegen, war der Überlieferung nach 1050 v. Chr. (in Wahrheit wohl später) von Griechen verschiedener Stämme aus Euböa (Chalkis… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Cumä — (grch. Kyme) älteste griech. Kolonie in Italien, an der Küste von Kampanien, unterlag 421 v. Chr. den Samniten, 334 v. Chr. römisch, 1203 von Neapel aus zerstört; bekannt die Sibylle (s.d.) von C … Kleines Konversations-Lexikon
Cumä — Cumä, griech. Kyme, uralte griech. Colonie in Italien von äolischen Chalcidensern gegründet, lange Zeit mächtig u. blühend, kam 417 an die Campaner, mit diesen an die Römer und war im 2. Jahrh. nach Chr. bereits zerfallen. Hier soll eine Sibylla … Herders Conversations-Lexikon
cuma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. cumamie {{/stl 8}}{{stl 7}} gruba lina do przymocowywania statku do nabrze ża, przystani lub innego statku (np. holownika) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podać cumę na nabrzeże. Stać na cumach. Oddać, rzucić cumy.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cuma — f. Am. Cen. Cuchillo corvo para rozar y podar … Diccionario de la lengua española
CUMA — Coopérative d utilisation de matériel agricole En France, une coopérative d utilisation de matériel agricole (CUMA) est une société coopérative agricole, régie par les dispositions du livre V[1] du Code rural, ayant pour objet de mettre à la… … Wikipédia en Français