-
1 πολύκμητος
A wrought with much toil, Hom. epith. of iron (as distd. from copper), Il.6.48, al.: generally, elaborate,π. θάλαμος Od.4.718
;ἑανοί A.R.4.1189
.2 of persons, toiling hard,ἁλιῆες Id.9.173
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολύκμητος
-
2 πολύκμητος
πολύ - κμητος ( κάμνω): wrought with much labor, well wrought, firmly built.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πολύκμητος
-
3 κάμνω
Grammatical information: v.Meaning: `toil, labour, build; get tired, die' (euphem.; almost only ep. οἱ καμόντες, Att. οἱ κεκμηκότες); `be in danger, be in need' (Il.).Other forms: Aor. καμεῖν, fut. καμοῦμαι (Schwyzer 784), perf. κέκμηκα, Dor. (Theoc.) κέκμᾱκα, ep. ptc. κεκμηώς.Compounds: also with prefix, e. g. ἀπο-, ἐκ-, συγ-. - As 2. member in compunds: ἀ-κάματος `without fatigue' (Il.). ἀ-κάμα-ς, - α-ντ-ος `indefatigable' (Il.; on the formation Schwyzer 526); more usual - κμη-τ- (-κμᾱ-τ-), - κμη-το- (-κμᾱ-το-), e. g. ἀ-κμή-ς, - ῆτ-ος `id.', ἄ-κμη-τος `id.', πολύ-κμητος `with much labour prepared'.Derivatives: Verbal noun κάματος m. `labour, much demending labour, fatigue, pain' (Il.; on the meaning Radermacher RhM 87, 285f. [doubtful]). καματώδης `tiring' (Hes., Pi.), καματηρός `tiring, tired' (Ion., h. Ven. 246; after ἀνιηρός etc.; Chantraine Formation 232, Zumbach Neuerungen 15); καματηδόν `with fatigue' (Man.); also the verbal forms καματῶν κοπιῶν, ἐκαμάτευσε μετὰ κακοπαθείας εἰργάσατο H. (: καματάω, - τεύω).Origin: IE [Indo-European] [557] *ḱemh₂- `exert oneself, get tired'Etymology: Beside the thematic nasal present κάμνω Sanskrit has an athematic nā-present (type δάμ-νᾱ-μι): midd. śam-nī-te `exert onself, labour' (Schwyzer 693). The disyll. root form is seen in the impv. śamī̆-ṣva and the agent noun in śami-tár- `who prepares', which agree with Gr. κάμα-τος. Also the thematic aorist ἔ-καμ-ον, ἔ-καμ-ε has a parallel in Skt. a-śam-a-t, both with zero grade, *ḱm̥h₂-e\/o- (Schwyzer 747, Chantraine Gramm. hom. 1, 391); the full grade can be seen in athematic Skt. aor. á-śami-ṣ-ṭa (RV), *e-ḱemh₂-t. The zero grade in Greek is κμη-, PGr. κμᾱ- \< *ḱm̥h₂- ( κέ-κμη-κα, ἄ-κμη-τος.), which in Sanskrit gave śān-tá- (ptc.); s. Rix, Hist. Gramm 1976, 73. κάματος derives from *ḱm̥h₂-etos. - Certain traces of the root in other languages have not been found; perhaps in some Celtic nouns, like MIr. cuma `trouble', cumal `slave (fem.)'. Pok. 557. - Cf. κομέω, κομίζω (\< *ḱomh₂-).Page in Frisk: 1,773-774Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάμνω
См. также в других словарях:
κμητός — κμητός, ή, όν (Α) φτιαγμένος, κατεργασμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κμη που εμφανίζει τη μηδενισμένη και απαθή βαθμίδα τής ρίζας καμᾶ (*Kοmeә2) τού ρ. κάμνω (πρβλ. παρακμ. κέ κμη κα) + επίθημα τός. Εμφανίζεται συν. ως β συνθετικό (πρβλ. ανδρό κμητος,… … Dictionary of Greek
ακάμας — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Γιος του Θησέα και της Φαίδρας. Σύμφωνα με μύθους μεταγενέστερους του Ομήρου, έλαβε μέρος στην εκστρατεία εναντίον της Τροίας και ήταν ένας από τους πρεσβευτές των Ελλήνων που στάλθηκαν να ζητήσουν την Ωραία Ελένη… … Dictionary of Greek
πολύκμητος — ον, Α 1. ο επεξεργασμένος με πολύ κόπο («... χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος», Ομ. Ιλ.) 2. καλοδουλεμένος, επεξεργασμένος με πολλή προσοχή («...ἐπ οὐδοῦ ἷζε πολυκμήτου θαλάμοιο», Απολλ. Ρόδ.) 3. επίπονος, γεμάτος κόπο («ἐς πολέμοιο… … Dictionary of Greek
νεόκμητος — νεόκμητος, ον (Α) 1. αυτός που κατασκευάστηκε πρόσφατα 2. αυτός που δολοφονήθηκε πρόσφατα. [ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο) * + κμητος (< κάμνω), πρβλ. πολύ κμητος] … Dictionary of Greek
