-
1 crusta
crūsta, ae, f. (verwandt mit crūdus, cruor), die Kruste, d.i. die harte, trockene Oberfläche eines sonst weichen Körpers, deutsch zuweilen auch Borke, Rinde, Schale, Schicht, a) übh.: α) an lebl. Ggstdn.: aquae decoctae crassis obducunt vasa crustis, Plin.: crustae si occupent intus vasa, Plin. – mollis luti concrescere crustas, Lucr.: limus interdum in crustam indurescit, Frontin.: ita suscitantur in ea structura crustae, duae frontium (der Futtermauern) et una media farturae (der Füllung), Vitr. – crustā teguntur glandes, cute uvae, Plin.: caryotae (Datteln) assiduo vapore torrente crustam verius quam cutem inducunt, Plin.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae (Eiskrusten, Eisrinden), Verg.: crustis pruinarum diffractis, Eisdecke, Amm. – v. Diamant, friari in parvas crustas, Plin. – v. Marienglas (lapis specularis), findi in tenues crustas (Lagen), Plin. – β) an Tieren: sunt autem tria genera piscium, primum quae mollia appellantur, dein contecta crustis tenuibus, postremo testis conclusa duris, Plin.: locustae crustā fragili muniuntur, Plin. – b) die Erdkruste, härtere obere Erdschicht, omnis umor intra primam crustam (terrae) consumitur, Sen.: si ex fundo tuo crusta lapsa est in meum fundum, ICt.: si crusta iam cum terra mea coaluit, ICt. – c) die Kruste, Rinde des Backwerks, cr. pultis, Varro LL.: cr. panis (Ggstz. mollia panis), Plin.: cr. panis rustici, Plin.: cr. inferior, Plin. – d) (als mediz. t. t.) die verhärtete Oberfläche der Geschwüre, der Schorf (griech. εσχάρα), cr. alba, Scrib.: cr. matura, Cels. – crustae cadunt, decĭdunt, Cels.: ubi crusta ex auricula procidit, Cels. – si crusta est, Cels.: sin ea ulcera plures crustas habent, Cels.: inducere crustam (von Heilmitteln), Cels.: crusta qualis super ulcera innascitur, Cels.: sive ex medicamentis sive ex ferro crustae occalluerint, Cels.: resolvere crustas od. crustas a vivo (von Mitteln), Cels.: donec resolvuntur (sich ablösen) crustae, Cels. – e) ( als t. t. der Kunst) die eingelegte Arbeit, α) die Stukkaturarbeit (Stuckarbeit) und Musivarbeit an Wänden und Fußböden, auch die einzelne Musivtafel, -platte, crustae parietum, Plin.: crustae marmoreae, Vitr. u. ICt.: tenues crustae, et ipsā quā secantur laminā graciliores, Sen.: vermiculatae ad effigies rerum et animalium crustae, Plin.: crustae Numidicae (aus numidischem [weißem und purpurrotem] Marmor, zB. Alexandrina marmora Numidicis crustis distincta sunt), Sen. de ben. 4, 6, 2. – secare marmor in crustas, Plin.: parietes crustā marmoris operire totos domus suae, Plin.: excīdere crustas parietum od. crustas veteribus parietibus, Plin. u. Vitr. – β) die dünnen furnierartigen Platten oder Steifen mit und ohne zälierte Arbeit, die an Gefäße von Gold oder Silber an- und herumgelegt wurden, halberhabene Arbeit, halberhabener Zierat, Basrelief (ital. riporto di basso relievo, verschieden von emblema, w. s.), cymbia argentea aureis crustis illigata, Paul. dig. 34, 2, 32. § 1: omnia (vasa, argentum caelatum) deferuntur; quae probarant, iis crustae aut emblemata detrahebantur, Cic. Verr. 4, 52: meton., capaces Heliadum crustae, Becher mit Basreliefs aus Bernstein, Iuven. 5, 38. – bildl., non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, ist Außenwerk, äußerlicher Schein, Sen. de prov. 6, 4.
-
2 crusta
crūsta, ae, f. (verwandt mit crūdus, cruor), die Kruste, d.i. die harte, trockene Oberfläche eines sonst weichen Körpers, deutsch zuweilen auch Borke, Rinde, Schale, Schicht, a) übh.: α) an lebl. Ggstdn.: aquae decoctae crassis obducunt vasa crustis, Plin.: crustae si occupent intus vasa, Plin. – mollis luti concrescere crustas, Lucr.: limus interdum in crustam indurescit, Frontin.: ita suscitantur in ea structura crustae, duae frontium (der Futtermauern) et una media farturae (der Füllung), Vitr. – crustā teguntur glandes, cute uvae, Plin.: caryotae (Datteln) assiduo vapore torrente crustam verius quam cutem inducunt, Plin.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae (Eiskrusten, Eisrinden), Verg.: crustis pruinarum diffractis, Eisdecke, Amm. – v. Diamant, friari in parvas crustas, Plin. – v. Marienglas (lapis specularis), findi in tenues crustas (Lagen), Plin. – β) an Tieren: sunt autem tria genera piscium, primum quae mollia appellantur, dein contecta crustis tenuibus, postremo testis conclusa duris, Plin.: locustae crustā fragili muniuntur, Plin. – b) die Erdkruste, härtere obere Erdschicht, omnis umor intra primam crustam (terrae) consumitur, Sen.: si ex fundo tuo crusta lapsa est in meum fundum, ICt.: si crusta iam cum terra mea coaluit, ICt. – c) die Kruste, Rinde des Backwerks, cr. pultis, Varro LL.: cr. panis (Ggstz. mollia panis),————Plin.: cr. panis rustici, Plin.: cr. inferior, Plin. – d) (als mediz. t. t.) die verhärtete Oberfläche der Geschwüre, der Schorf (griech. εσχάρα), cr. alba, Scrib.: cr. matura, Cels. – crustae cadunt, decĭdunt, Cels.: ubi crusta ex auricula procidit, Cels. – si crusta est, Cels.: sin ea ulcera plures crustas habent, Cels.: inducere crustam (von Heilmitteln), Cels.: crusta qualis super ulcera innascitur, Cels.: sive ex medicamentis sive ex ferro crustae occalluerint, Cels.: resolvere crustas od. crustas a vivo (von Mitteln), Cels.: donec resolvuntur (sich ablösen) crustae, Cels. – e) ( als t. t. der Kunst) die eingelegte Arbeit, α) die Stukkaturarbeit (Stuckarbeit) und Musivarbeit an Wänden und Fußböden, auch die einzelne Musivtafel, -platte, crustae parietum, Plin.: crustae marmoreae, Vitr. u. ICt.: tenues crustae, et ipsā quā secantur laminā graciliores, Sen.: vermiculatae ad effigies rerum et animalium crustae, Plin.: crustae Numidicae (aus numidischem [weißem und purpurrotem] Marmor, zB. Alexandrina marmora Numidicis crustis distincta sunt), Sen. de ben. 4, 6, 2. – secare marmor in crustas, Plin.: parietes crustā marmoris operire totos domus suae, Plin.: excīdere crustas parietum od. crustas veteribus parietibus, Plin. u. Vitr. – β) die dünnen furnierartigen Platten oder Steifen mit und ohne zälierte Arbeit, die an Gefäße von Gold oder Silber an- und herumgelegt wurden, halberhabene Arbeit,————halberhabener Zierat, Basrelief (ital. riporto di basso relievo, verschieden von emblema, w. s.), cymbia argentea aureis crustis illigata, Paul. dig. 34, 2, 32. § 1: omnia (vasa, argentum caelatum) deferuntur; quae probarant, iis crustae aut emblemata detrahebantur, Cic. Verr. 4, 52: meton., capaces Heliadum crustae, Becher mit Basreliefs aus Bernstein, Iuven. 5, 38. – bildl., non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, ist Außenwerk, äußerlicher Schein, Sen. de prov. 6, 4. -
3 crusta
crusta crusta, ae f чешуя -
4 crusta
crusta crusta, ae f кора, корка -
5 crusta
crusta crusta, ae f скорлупа -
6 crusta
crusta, ae, f. [cf. crudus], the hard surface of a body, the rind, shell, crust, bark, etc.I.In gen.:II.luti,
Lucr. 6, 626; cf.soli,
Dig. 39, 2, 9:panis,
Plin. 19, 8, 53, § 168:glandis,
id. 15, 28, 34, § 112:piscium,
id. 9, 28, 44, § 83:locustarum,
id. 9, 30, 50, § 95:ulcerum,
the scab, Cels. 5, 9; cf. id. 5, 10: fluminis, a covering or crust of ice, Verg. G. 3, 360 et saep.—In partic., t. t. of plastic art, inlaid, chased, or embossed work on walls or vessels, plasterwork, stucco-work, mosaic work:* B.parietis,
Plin. 35, 12, 45, § 154; cf. id. 36, 6, 7, § 48:quae (vasa) probarant, eis crustae aut emblemata detrahebantur,
Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52; Plin. 36, 6, 6, § 47; 36, 6, 7, § 48:capaces Heliadum crustae,
Juv. 5, 38; Dig. 34, 2, 32, § 1.—Trop.: non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, plaster- or outside-work, Sen. Prov. 6, 3; cf. tectorium. -
7 crusta
-
8 crūsta
crūsta ae, f [CRV-], a hard surface, rind, shell, crust, bark: fluminis, a crust of ice, V.—Inlaid work, chasing, embossed work, stucco, mosaic: eis (vasis) crustae detrahebantur: capaces Heliadum crustae, chased cups, Iu.* * *rind/shell/peel/bark/crust, hard surface; scab; leaf/flake/thin slab (mineral); cup holder, embossed work; inlay; plaster/stucco/mosaic work (L+S) -
9 crusta
[st1]1 [-] crusta, ae, f.: - [abcl][b]a - superficie, couche (de boue), écaille, croûte, écorce, écume (qui se forme sur les liquides). - [abcl]b - revêtement, enduit, incrustation, ornement en relief, marqueterie. - [abcl]c - coupe (à boire).[/b] - crusta panis, Plin.: croûte de pain. - crusta piscium, Plin.: l'écaille des poissons. - crusta ulceris, Cels.: croûte d'un ulcère. - crusta luti, Lucr.: couche de boue. - crusta ex fundo, Dig.: motte de terre. - crustā teguntur glandes, cute uvae, Plin.: les glands sont couverts d'une enveloppe, et les raisins d'une peau. - non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, Sen. Prov. 6, 3: ce n'est pas là un bonheur solide et sûr; c'est un placage, et bien mince. [st1]2 [-] Crusta, ae, m.: Inscr. Crusta (nom d'homme).* * *[st1]1 [-] crusta, ae, f.: - [abcl][b]a - superficie, couche (de boue), écaille, croûte, écorce, écume (qui se forme sur les liquides). - [abcl]b - revêtement, enduit, incrustation, ornement en relief, marqueterie. - [abcl]c - coupe (à boire).[/b] - crusta panis, Plin.: croûte de pain. - crusta piscium, Plin.: l'écaille des poissons. - crusta ulceris, Cels.: croûte d'un ulcère. - crusta luti, Lucr.: couche de boue. - crusta ex fundo, Dig.: motte de terre. - crustā teguntur glandes, cute uvae, Plin.: les glands sont couverts d'une enveloppe, et les raisins d'une peau. - non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, Sen. Prov. 6, 3: ce n'est pas là un bonheur solide et sûr; c'est un placage, et bien mince. [st1]2 [-] Crusta, ae, m.: Inscr. Crusta (nom d'homme).* * *Crusta, crustae. Virgil. Plin. Crouste.\Crusta. Plin. Le tais et couverture d'aucunes bestes et poissons de mer, comme la grosse escaille d'une tortue.\Crustae et emblemata argenti caelati. Cic. L'esmaillure.\Heliadum crustae capaces. Iuuen. Grandes tasses ou coupes faictes de crouste d'ambre.\Crustae parietum. Plin. Couverture et revestemens de parois et murailles qui se faisoyent anciennement de pieces tenvres et morceaulx de marbre, pour parement et ornement.\Crusta. Cels. La crouste d'une playe qui se reprend et referme.\Resoluere crustas puras. Cels. Enlever la crouste d'une playe sans rien escorcher. -
10 crusta
ae f.1) кора ( terrae Sen)c. panis PM — хлебная коркаc. piscium PM — рыбья чешуя4) накипь ( aquae decoctae PM)5) струп, корка ( ulcĕris CC)6) накладная или мозаичная работа, инкрустация, облицовка, панель ( pariĕtis PM)crustae marmoreae Vtr, Dig — мраморные плиты, мраморная облицовка7) выпуклая работа, барельеф ( argenti caelati C)8) слой ( caementorum Vtr)9) внешность, видимость (non est sincera felicitas: c. est Sen) -
11 Crusta
-
12 crusta
-
13 crusta
s crustaDef. del Termcat: Mosaic fet de plaques o de tires de marbre retallades en formes geomètriques i combinades formant dibuixos i motius diversos.Cadascun dels grans trossos de ceràmica o marbre que formen part d'un paviment romà. -
14 Crusta
s.crusta. -
15 crusta
мед.сущ. струп; кора, покрытый струпьями -
16 crusta
subst. crust -
17 crusta
-æ s f 1croûte -
18 crusta
кора (1. 9 § 2 D. 39, 2); накладная работа: crustae marmoreae, мраморная отделка (1. 17 § 3 D. 19, 1); аureae, золотые пластинки (1. 32 § 1 D. 34, 2); платье (I. 11 C. Th. 15, 7).Латинско-русский словарь к источникам римского права > crusta
-
19 crusta
-
20 crústa
1 kora 2 powłoka 3 skorupa 4 skorupka 5 skórka 6 strup
См. также в других словарях:
crustă — CRÚSTĂ, cruste, s.f. 1. Strat exterior care se formează, prin solidificare, uscare etc., la suprafaţa unor corpuri moi; coajă, scoarţă. ♢ spec. Strat anatomic protector format la suprafaţa unei plăgi care începe să se cicatrizeze. 2. Strat… … Dicționar Român
CRUSTA — (корка), высохший серозный, гнойный или геморагический эксудат, к которому иногда бывают примешаны эпидер мальные клетки и микроорганизмы. Корки бывают различной величины, толщины, цвета и строения. Для некоторых дерматозов характерен тот или… … Большая медицинская энциклопедия
Crusta — Crus ta (kr?s t?), n. [L., shell, crust, inlaid work.] [1913 Webster] 1. A crust or shell. [1913 Webster] 2. A gem engraved, or a plate embossed in low relief, for inlaying a vase or other object. [1913 Webster] || … The Collaborative International Dictionary of English
Crusta — (lat.), 1) Rinde; 2) rindenartiger Überzug; daher C. dentium, Schmelz der Zähne; C. lactĕa, Milchschorf, s.d.; C. pruriginosa (C. serpiginosa), Flechtengrind; C. vermicularis, C. villosa ventriculi et intestinorum, die innere Magen u. Darmhaut; C … Pierer's Universal-Lexikon
Crusta — (lat.), Kruste, Borke, Grind; C. lamellosa, Schuppengrind; C. lactea, Milchborke; C. inflammatoria, Speckhaut auf geronnenem Blut … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Crusta — Crusta, lat., Rinde, Kruste; Crustation, Verkrustung; crustiren, verkrusten, mit einer Rinde überziehen … Herders Conversations-Lexikon
crusta — Véase costra. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
CRUSTA — apud Ciceronem, 6. Verr. Quae probârant, iis crustae aut emblemata detrabuntur, de vasis argenteis caelatis dicitur. Nempe cum haec modo caelarent figuris toris exstantibus, modo dimidiatis: illa emblemata, signaque ἔκτυπα et περιφανῆ; haec… … Hofmann J. Lexicon universale
Crusta — vgl. Kruste … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
crusta — s. f. Crosta. • Confrontar: crosta … Dicionário da Língua Portuguesa
Crusta — Die Crusta ist eine apikale Verdichtung des Zytoplasmas der Deckzellen des Urothels, dem Übergangsepithels der Harnwege. Sie kommt durch eng aufeinanderliegende Mikrofilamente und Intermediärfilamente sowie eingelagerte Membranvesikel zustande.… … Deutsch Wikipedia