Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

cortex

  • 1 cortex

    cortex, ĭcis, m. and rar. f. (cf. Quint. 1, 5, 35) [Sanscr. kart, to cut, split; Gr. keirô; cf. culter], the bark, rind, shell, hull.
    I.
    Prop., of plants:

    obducuntur libro aut cortice trunci,

    Cic. N. D. 2, 47, 120.
    A.
    In gen.
    (α).
    Masc., Varr. ap. Non. p. 199, 26; Verg. G. 2, 74; id. A. 7, 742; Ov. M. 1, 554; id. F. 2, 649; Plin. 2, 103, 106, § 226 al.; cf. infra.—
    (β).
    Fem., Lucr. 4, 48; Verg. E. 6, 63; Ov. M. 10, 512; 14, 630; Mart. 14, 209; Scrib. Comp. 60.—
    B.
    In partic., the bark of the cork-tree, cork, used for stoppers, Cato, R. R. 120; ( masc.) Hor. C. 3, 8, 10; in learning to swim;

    hence prov.: nare sine cortice,

    to need no more assistance, id. S. 1, 4, 120 —From its lightness is borrowed the phrase:

    tu levior cortice,

    Hor. C. 3, 9, 22; cf.:

    ut summā cortex levis innatet undā,

    Ov. Tr. 3, 4, 11.—
    II.
    Transf., of other shells than those of vegetables:

    ovi,

    Vitr. 8, 3.—
    B.
    Trop., the outward part, covering, i. e. the body: anima corporeum corticem reliquit, Varr. ap. Non. p. 199, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > cortex

  • 2 cortex

        cortex icis, m and f    [1 CAR-], the bark, rind, shell, hull.—Of plants: obducuntur cortice trunci: scutis ex cortice factis, Cs.: Ora corticibus horrenda cavatis, masks, V.: Sumpta de cortice grana, the hull, O. — The bark of the cork-tree, cork: astrictus pice, H.—Prov.: nare sine cortice, i. e. to need no more assistance, H.: tu levior cortice, H.
    * * *
    bark; cork; skin, rind, husk, hull; outer covering, shell, carapace, chrysalis

    Latin-English dictionary > cortex

  • 3 astringō (ad-st-)

        astringō (ad-st-) inxī, ictus, ere,    to bind on, tie fast, fasten to, bind up: ad statuam astrictus: vincula, O.: hederā adstringitur ilex, twined with, H.: cortex astrictus pice, fastened, H.: Cervice adstrictā, with a halter round his neck, Iu.: non astricto socco, loose (i. e. in style), H.: rotam multo sufflamine, checks, Iu.: comae astrictae, O.: ferrum Astrictum morā, i. e. rusted, O.: ventis glacies astricta, frozen, O.: (calor) venas (terrae), V.—Fig., to bind, put under obligation, oblige: populum lege: alqm religione: alqm condicionibus: milites ad formulam, Cs.: ad adstringendam fidem: tibi fidem, T.: fraus astringit, non dissolvit periurium, fixes the guilt.—To occupy, confine (the attention): illis studio suorum astrictis, S.: Iugurtha maioribus astrictus, S.—To check, repress: lingua astricta mercede.—To fix, confirm: offici servitutem testimonio.—To embarrass, bring into straits: milites, L. — Of language, to bind, limit: orationem numeris.—To compress, abridge: breviter argumenta.

    Latin-English dictionary > astringō (ad-st-)

  • 4 con-tegō

        con-tegō tēxī, tēctus, ere,    to cover, roof, bury: piscatorias (navīs), Cs.: locum linteis, L.: caput amictu, V.: se corbe: spoliis contectum corpus, L.: humo, O.: cum arma omnia contecta essent, Cs.: sedes ramis contecta, shadowed, Cu.: in aliquo ramorum nexu contegi, Ta.: qui (tumulus) corpus contexerat.—To conceal by covering, cover, hide, conceal: partīs corporis: iniuriam, T.: libidines fronte: Contegat lumina cortex, efface, O.

    Latin-English dictionary > con-tegō

  • 5 rūgōsus

        rūgōsus adj.    [ruga], wrinkled, shrivelled: spadones, H.: genae, O.: frigore pagus (i. e. the villagers), H.: cortex (pōpuli), corrugated, O.
    * * *
    rugosa, rugosum ADJ
    full of wrinkles, folds or creases

    Latin-English dictionary > rūgōsus

  • 6 sūber

        sūber eris, n    the cork-oak, cork-tree: raptus de subere cortex, V.—Cork: silvestre, V.

    Latin-English dictionary > sūber

  • 7 succrēscō (sub-c-)

        succrēscō (sub-c-) —, —, ere,     inch, to grow from below, grow up: succrescit ab imo cortex, O.: per seque vident succrescere vina, i. e. to be supplied anew, O.—Fig.: non ille orator vestrae quasi succrescit aetati, arises by growing up under your influence: gloriae seniorum, i. e. to a share in, L.

    Latin-English dictionary > succrēscō (sub-c-)

  • 8 ad portionem

    portĭo, ōnis ( abl. sing. portioni, Inscr. Lat. 206, 38), f. [kindr. with pars and porô, to share, impart], a share, part, portion (post-Aug., except in the phrase pro portione; v. in foll. II.).
    I.
    Lit.:

    Luna aequā portione divisa,

    Plin. 2, 9, 6, § 42: ex his portio in Italiā consedit, portio in Illyricos sinus penetravit, Just. 24, 4, 2:

    hereditatis,

    id. 36, 2, 5; cf. id. 21, 1, 2:

    quamvis quota portio faecis Achaei,

    Juv. 3, 61:

    mox in proflatum additur tertia portio aeris collectanei,

    Plin. 34, 9, 20, § 97:

    pari portione inter se mixta pix, cera, alumen, etc.,

    Cels. 4, 24; cf.:

    glandis cortex et nitrum paribus portionibus,

    id. 5, 18, 4:

    nil natura portionibus parit,

    by parts, piecemeal, Plin. 17, 22, 35, § 177:

    portio brevissima vitae,

    Juv. 9, 127:

    pars A carnaniae, quam in portionem belli acceperat,

    as his share for his services in the war, Just. 28, 1, 1:

    vocare aliquem in portionem muneris,

    id. 5, 2, 9:

    magna mortalium portio,

    Plin. 8, 28, 42, § 102.—
    II.
    Transf., a relation to any thing, proportion, i. q. proportio.—
    A.
    In gen., adverb.
    1.
    prō portiōne (class.; not in Cæs.), in proportion, proportionally, relatively:

    pro portione ea omnia facito,

    Cato, R. R. 106 fin.:

    pro portione ad majorem fundum vel minorem addere,

    Varr. R. R. 1, 18, 3:

    Mamertinis pro portione imperaretur,

    Cic. Verr. 2, 5, 21, § 55; id. Fl. 14, 32; Liv. 34, 50:

    oportet ut aedibus ac templis vestibula et aditus, sic causis principia pro portione rerum praeponere,

    in relation, in proportion, Cic. de Or. 2, 79, 320; so,

    pro ratā portione,

    Plin. 11, 15, 15, § 40:

    pro suā scilicet portione,

    Quint. 10, 7, 28; Censor. de Die Nat. 3.—
    2.
    portĭōne (post-Aug.):

    cerebrum omnia habent animalia, quae sanguinem: sed homo portione maximum,

    proportionally, Plin. 11, 37, 49, § 133; so id. 11, 37, 70, § 183; 11, 2, 1, § 2; cf.:

    hac portione mediocribus agris semina praebenda,

    Col. 2, 9, 1:

    quādam portione,

    Quint. 6, 1, 26:

    eādem portione,

    id. 11, 3, 139.—
    3.
    ad portiō-nem (rare and only post Aug.), Plin. 14, 21, 27, § 133; 24, 8, 30, § 46:

    ad suam quisque portionem,

    id. 36, 16, 25, § 9:

    supra portionem,

    Col. 7, 1, 2.—
    B.
    Subst.:

    eadem ad decem homines servabitur portio,

    the same proportion, Curt. 7, 11, 12:

    portionem servare,

    Col. 11, 2, 87; cf.:

    proportione servatā,

    id. 8, 11, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > ad portionem

  • 9 cappari

    cappăris, is, f. (acc. -im, Plaut. Curc. 1, 1, 90; Varr. ap. Charis. p. 79 P.; acc. -in, Mart. 3, 77; Cels. 4, 9), and (rare) cappă-ri, indecl. n., = kapparis or kappari, the caper-bush, Col. 11, 3, 17; 11, 3, 54; Plin. 13, 23, 44, § 127; Pall. Oct. 11, 4:

    capparis cortex,

    Cels. 5, 17, 19.—
    II.
    The fruit of the caper-bush, the caper, Plaut. l. l.:

    capparin et cepas voras, Mart. l. l.: urinam movet,

    Cels. 2, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > cappari

  • 10 capparis

    cappăris, is, f. (acc. -im, Plaut. Curc. 1, 1, 90; Varr. ap. Charis. p. 79 P.; acc. -in, Mart. 3, 77; Cels. 4, 9), and (rare) cappă-ri, indecl. n., = kapparis or kappari, the caper-bush, Col. 11, 3, 17; 11, 3, 54; Plin. 13, 23, 44, § 127; Pall. Oct. 11, 4:

    capparis cortex,

    Cels. 5, 17, 19.—
    II.
    The fruit of the caper-bush, the caper, Plaut. l. l.:

    capparin et cepas voras, Mart. l. l.: urinam movet,

    Cels. 2, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > capparis

  • 11 carnosus

    carnōsus, a, um, adj. [2. caro], abounding in flesh, fleshy.
    A.
    Of animals:

    cervix,

    Cels. 4, 1:

    palatum aquatilium,

    Plin. 11, 37, 65, § 171:

    manus,

    id. 11, 43, 98, § 243:

    crura,

    id. 11, 45, 105, § 253:

    candor carnosus sanguineis venis,

    id. 11, 37, 54, § 144.— Comp., Plin. 27, 8, 40, § 63.—
    B.
    Of plants:

    resina,

    Plin. 14, 20, 25, § 123:

    folia,

    id. 16, 24, 38, § 90:

    radices,

    id. 16, 31, 56, § 127:

    misy carnosius,

    id. 19, 3, 12, § 36:

    carnosissimae olivae,

    id. 15, 3, 4, § 15;

    so also cortex,

    id. 25, 5, 21, § 53.

    Lewis & Short latin dictionary > carnosus

  • 12 circumgelo

    circum-gĕlo, āvi, ātum, 1, v. a., to freeze all around corpus, Tert. Anim. 23:

    cortex circumgelatus,

    Plin. 13, 22, 40, § 120.

    Lewis & Short latin dictionary > circumgelo

  • 13 corticatus

    cortĭcātus, a, um, adj. [cortex], covered with a bark (very rare):

    pars (sarmenti),

    Pall. Mart. 1, 2:

    pix,

    resin taken from a tree with a portion of the bark, Col. 12, 23, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > corticatus

  • 14 decortico

    dē-cortĭco, no perf., ātum, 1, v. a. [cortex], to deprive of the bark: to bark, to peel (rare), Plin. 16, 39, 74, § 188:

    abietem,

    id. 16, 41, 80, § 221:

    ficum,

    Vulg. Joel 1, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > decortico

  • 15 explano

    ex-plāno, āvi, ātum, 1, v. a.
    * I.
    Lit., to flatten or spread out:

    suberi cortex in denos pedes undique explanatus,

    Plin. 16, 8, 13, § 34.—
    II.
    Trop., of speech, to make plain or clear, to explain (class.:

    syn.: explico, expono, interpretor): qualis differentia sit honesti et decori, facilius intelligi quam explanari potest,

    Cic. Off. 1, 27, 94; cf. Quint. 5, 10, 4:

    rem latentem explicare definiendo, obscuram explanare interpretando, etc.,

    Cic. Brut. 42, 152:

    explanare apertiusque dicere aliquid,

    id. Fin. 2, 19, 60:

    docere et explanare,

    id. Off. 1, 28, 101:

    aliquid conjecturā,

    id. de Or. 2, 69, 280:

    rem,

    id. Or. 24, 80:

    quem amicum tuum ais fuisse istum, explana mihi,

    Ter. Ph. 2, 3, 33:

    de cujus hominis moribus pauca prius explananda sunt, quam initium narrandi faciam,

    Sall. C. 4, 5.— Pass. impers.:

    juxta quod flumen, aut ubi fuerit, non satis explanatur,

    Plin. 6, 23, 26, § 97.—
    2.
    To utter distinctly:

    et ille juravit, expressit, explanavitque verba, quibus, etc.,

    Plin. Pan. 64, 3.—Hence, explānātus, a, um, P. a. (acc. to II.), plain, distinct (rare):

    claritas in voce, in lingua etiam explanata vocum impressio,

    i. e. an articulate pronunciation, Cic. Ac. 1, 5, 19: parum explanatis vocibus sermo praeruptus, Sen. de Ira, 1, 1, 4.— Adv. ex-plānāte, plainly, clearly, distinctly:

    scriptum,

    Gell. 16, 8, 3.— Comp.:

    ut definire rem cum explanatius, tum etiam uberius (opp. presse et anguste),

    Cic. Or. 33, 117.

    Lewis & Short latin dictionary > explano

  • 16 ficus

    fīcus, i and ūs ( dat. sing., gen., dat., and abl. plur., always of second decl.; in other cases of second or fourth; v. Neue, Formenl. 1, 532 sq.— Masc., Mart. 1, 65, 4; 7, 71, 6; Macr. S. 2, 16. The declension and gender were disputed even among the ancients; cf. Varr. L. L. 9, § 80 Müll.; Charis. p. 103 P.; Prisc. p. 713 ib.), f. [etym. dub.; cf. sukon, sWukon], a fig-tree.
    I.
    Lit.:

    cortex levis fico,

    Plin. 16, 31, 55, § 126 sqq.:

    fici, quarum radices longissimae,

    id. 16, 31, 56, § 130:

    exceptā fico,

    id. 16, 26, 49, § 113:

    ficos mariscas in loco cretoso serito,

    Cato, R. R. 8, 1, v. marisca:

    homini Phrygi, qui arborem fici numquam vidisset, fiscinam ficorum objecisti,

    Cic. Fl. 17, 41: Ruminalis and Rumina, v. 1. Rumina, II. A. and B.:

    quod diceret, uxorem suam suspendisse se de ficu,

    Cic. de Or. 2, 69, 278 (for which Quintilian, in making the same statement:

    quod uxor sua e fico se suspendisset,

    Quint. 6, 3, 88):

    sub una ficu,

    Plin. 7, 2, 2, § 21.— Poet.:

    pepedi diffissa nate ficus, i. e. ut ficus (cuius lignum magnopere fissile),

    Hor. S. 1, 8, 47.—
    II.
    Transf.
    A.
    The fruit of the fig-tree, a fig: fici dulciferae, Enn. ap. Charis. p. 103 P. (Ann. v. 71 ed. Vahl.):

    ficis victitamus aridis,

    Plaut. Rud. 3, 4, 59:

    Zacyntho ficos fieri non malas,

    id. Merc. 5, 2, 102:

    per ficos, quas edimus,

    Varr. R. R. 1, 41, 5:

    ex fici tantulo grano,

    Cic. de Sen. 15, 52:

    suamque pulla ficus ornat arborem,

    Hor. Epod. 16, 46: dum ficus prima calorque, etc., the first ripe figs (denoting the beginning of autumn), id. Ep. 1, 7, 5:

    pinguibus ficis pastum jecur anseris,

    id. S. 2, 8, 88:

    nux ornabat mensas cum duplice ficu,

    a split fig, id. ib. 2, 2, 122, v. also in the foll.—Ante- and post-class. in masc.: sicuti cum primos ficus propola recentes Protulit, Lucil. ap. Non. 154, 27:

    grossi,

    Macr. S. 2, 16.—
    B.
    The piles (from their shape):

    cum dixi ficus, rides quasi barbara verba, Et dici ficos, Caeciliane, jubes. Dicemus ficus, quas scimus in arbore nasci: Dicemus ficos, Caeciliane, tuas (al. tuos, v. the commentators, ad loc.),

    Mart. 1, 65, 4 (cf. the same sort of pun in another place, Mart. 7, 71).—Hence poet. transf., of one who has the piles, Mart. 4, 52, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ficus

  • 17 granosus

    grānōsus, a, um, adj. [granum], full of grains:

    folliculi,

    Plin. 21, 31, 105, § 177:

    cortex,

    id. 21, 4, 10, § 14.

    Lewis & Short latin dictionary > granosus

  • 18 imprimo

    imprĭmo ( inpr-), pressi, pressum, 3, v. a. [in-premo], to press into or upon, to stick, stamp, or dig into, to impress, imprint (class.).
    I.
    Lit.:

    si in ejusmodi cera centum sigilla hoc anulo impressero,

    Cic. Ac. 2, 26, 86:

    locus ubi vestigium impresserit,

    id. Caecin. 27, 76; id. Phil. 13, 15, 30:

    sus rostro si humi A litteram impresserit,

    id. Div. 1, 13, 23:

    ne imprimatur jacentibus molibus solum,

    Col. 3, 13, 1: imprimitque genae genam, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 6, 686 (Trag. v. 436):

    os cucurbitulae corpori,

    Cels. 2, 11:

    signa tabellis,

    Hor. S. 2, 6, 38:

    impressit dente labris notam,

    id. C. 1, 13, 12; cf.:

    dentes alicui,

    Luc. 9, 806:

    muris aratrum,

    Hor. C. 1, 16, 20:

    stigmata captivorum frontibus,

    Petr. 105:

    (Dido) os impressa toro,

    Verg. A. 4, 659:

    impressa orbita,

    Cic. Att. 2, 21, 2:

    sulcus altius impressus,

    id. Div. 2, 23, 50:

    monimenta impressa saxis,

    Tac. A. 11, 14:

    puteum,

    i. e. to sink, dig, Pall. 1, 34:

    nudo ecce jugulum, convertite huc manus, imprimite mucrones,

    Petr. 80:

    dentem,

    Tib. 1, 6, 14; cf.:

    morsum,

    i. e. to bite, Col. 6, 17, 33; Plin. 8, 25, 37, § 89:

    vulnus,

    i. e. to make, Col. 7, 11, 2:

    basia,

    Mart. 10, 42, 5:

    staminaque impresso fatalia pollice nentes,

    pressed upon, Ov. M. 8, 453; cf.:

    impressoque genu nitens,

    Verg. A. 12, 303:

    humidaque impressa siccabat lumina lana,

    Prop. 3, 6 (4, 5), 17:

    exempta scutula cortici, imprimitur ex alia cortex par,

    Plin. 17, 16, 26, § 118. —
    B.
    Transf.: aliquid (aliqua re), to press in, give an impression to a thing, to engrave, stamp, mark: an imprimi quasi ceram animum putamus? Cic. Tusc. 1, 25, 61:

    hoc munus habebis, Cratera impressum signis,

    Verg. A. 5, 536; cf.:

    impressas auro quas gesserat olim Exuvias,

    i. e. embroidered, Luc. 9, 176:

    non levior cippus nunc imprimit ossa?

    Pers. 1, 37:

    transtra per et remos impressaque terga virorum,

    pressed down, bended, Stat. Th. 5, 403.—
    II.
    Trop., to impress, engrave, stamp, mark:

    quod in omnium animis eorum notionem impressisset ipsa natura,

    Cic. N. D. 1, 16, 43; cf.:

    visa in animis,

    id. Ac. 2, 18, 58:

    quaeque in animis imprimuntur incohatae intellegentiae, similiter in omnibus imprimuntur,

    id. Leg. 1, 10, 30; id. Fat. 19, 43:

    verum illud quidem impressum in animo atque mente,

    id. Ac. 2, 11, 34:

    nisi omnes ii motus in ipso oratore impressi esse atque inusti videbuntur,

    id. de Or. 2, 45, 189:

    quo e genere nobis notitiae rerum imprimuntur,

    id. Ac. 2, 7, 21:

    in quibus (curriculis) Platonis primum sunt impressa vestigia,

    id. Or. 3, 12; cf.:

    (memoria) constat ex notis litterarum, et ex eo, in quo imprimuntur illae notae,

    id. Part. Or. 7, 26:

    menti impressa,

    id. ib. 2, 11, 34:

    quaedam vestigia animo,

    Quint. 11, 2, 4:

    memoria publica recensionis tabulis publicis impressa,

    Cic. Mil. 27, 73:

    impressa animo rudi memoria,

    Quint. 1, 1, 36:

    quorum lectione duplex imprimeretur rei publicae dedecus,

    Cic. Phil. 5, 6, 16:

    cum fortitudinis, tum vero humanitatis... impressa vestigia,

    id. Balb. 5, 13.—
    B.
    Transf. (acc. to I. B.), to stamp, mark:

    horum flagitiorum iste vestigiis omnia municipia, praefecturas... impressit,

    Cic. Phil. 2, 24, 58; id. Fam. 5, 20, 5.—Hence, impressē, adv., strongly, forcibly, impressively (postclass.).
    1.
    Lit.:

    dehinc rursus defricandus tenacius quidem, sed non impressius,

    Cael. Aur. Tard. 3, 7, 87. —
    2.
    Trop.:

    alte et impresse recogitare,

    Tert. Exhort. Cast. 3:

    ut impressius dixerim,

    id. Car. Christ. 12.

    Lewis & Short latin dictionary > imprimo

  • 19 impubescens

    impūbescens ( inp-), entis, adj. [inpubesco], growing to maturity:

    cortex (caprifici),

    Plin. 23, 7, 64, § 130.

    Lewis & Short latin dictionary > impubescens

  • 20 inextricabilis

    ĭn-extrīcābĭlis, e, adj. [2. in-extrico], that cannot be disengaged or disentangled, inextricable ( poet. and post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    error (of the mazes of the labyrinth, from which one could not find his way out),

    Verg. A. 6, 27: cortex, that cannot be disengaged or separated. Plin. 16, 39, 74, § 188:

    litus,

    where one cannot disembark, Sil. 4, 584.—
    II.
    Trop.:

    errores,

    Lact. 3, 17, 17:

    Stomachi inextricabilia vitia,

    incurable, Plin. 20, 21, 86, § 232:

    perfectio,

    inexplicable, indescribable, id. 11, 2, 1, § 2.—
    * Adv.: ĭnextrīcābĭlĭter, inextricably:

    contorta fatorum licia,

    App. M. 11, p. 269, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > inextricabilis

См. также в других словарях:

  • Cortex — (Latin: bark , rind , shell or husk ) may refer to: Contents 1 Sciences 2 Anatomy 2.1 Organs 2.1.1 The brain 3 …   Wikipedia

  • cortex — [ kɔrtɛks ] n. m. • 1896; mot lat. « écorce » 1 ♦ Anat. Partie externe périphérique. Cortex cérébral, rénal. Absolt Le cortex : l écorce cérébrale. ⇒ cortical; aussi néocortex. Cortex surrénal. ⇒ corticosurrénale. 2 ♦ Biol. Tissu externe primaire …   Encyclopédie Universelle

  • cortex — CÓRTEX, cortexuri, s.n. 1. Scoarţă a unui copac. ♦ Coajă a unui fruct. 2. Înveliş al părului, cuprins între măduva centrală şi cuticula exterioară. 3. (În sintagmele) Cortex cerebral = scoarţa cerebrală. Cortex suprarenal = partea periferică a… …   Dicționar Român

  • Cortex — (lat. für ‚Rinde‘, ‚Hülle‘) oder eingedeutscht Kortex bezeichnet: Rinde einer Pflanze in der Botanik Rindenteile einer Heilpflanze, siehe Heilpflanze #Bezeichnungen für die jeweils wirksamen Teile der Pflanze Rindenschicht der Fruchtkörper bei… …   Deutsch Wikipedia

  • Cortex — Cor tex (k[^o]r t[e^]ks), n.; pl. {Cortices} ( t? s?z). [L., bark. Cf. {Cork}.] 1. Bark, as of a tree; hence, an outer covering. [1913 Webster] 2. (Med.) Bark; rind; specifically, cinchona bark. [1913 Webster] 3. (Anat.) The outer or superficial… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • córtex — m. anat. Corteza. Medical Dictionary. 2011 …   Diccionario médico

  • cortex — 1650s, outer shell, husk, from L. cortex bark of a tree (see CORIUM (Cf. corium)). Specifically of the brain, first recorded 1741 …   Etymology dictionary

  • cortex — meaning ‘the outer part of a bodily organ’ (as in cerebral cortex, referring to the brain), has the plural form cortices …   Modern English usage

  • cortex — ► NOUN (pl. cortices) Anatomy ▪ the outer layer of an organ or structure, especially the outer, folded layer of the brain (cerebral cortex). DERIVATIVES cortical adjective. ORIGIN Latin, bark …   English terms dictionary

  • cortex — cortex. См. кортекс. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) …   Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.

  • Cortex — (lat.), 1) Rinde, bes. zu pharmaceutischem Gebrauch, z.B. C. angosturae, s. Angosturarinde etc.; 2) (Anat.), so v.w. Rindensubstanz, z.B. des Gehirns, auch Corticalsubstanz …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»