-
1 coronar
vt1) ( тж vr) короновать(ся)2) проводить в дамки ( в шашках)3) завершать, венчать4) закрывать ( покрывать) вершину (верхнюю часть) ( чего-либо)la cumbre está coronada de nieve — вершина покрыта снегом -
2 coronar
гл.1) общ. венчать на царство, довершить, довести до конца, достигать вершины, завершать,увенчивать (чем-л.), увенчать (чем-л.), короновать, награждать
2) перен. (заканчивать) венчать3) поэт. (венком и т. п.) венчать -
3 coronar
vt1) a uno (con; de algo) увенча́ть кого (чем)2) венча́ть на ца́рство, коронова́ть кого3) перен увенча́ть, досто́йно заверши́ть чтоpara coronarlo — в доверше́ние всего́
-
4 coronar
-
5 coronar a alguien
гл.общ. (poner una corona) увенчать (кого-л.) венком -
6 венчать
несов., вин. п.1) поэт. (венком и т.п.) coronar vtвенча́ть лавро́вым венко́м — poner la corona de laureles2) перен. ( заканчивать) coronar vt3) церк. ( совершать бракосочетание) casar vt ( por la iglesia), unir en matrimonio ( religioso)••коне́ц венча́ет де́ло посл. — el fin corona el asuntoвенча́ть на ца́рство — coronar vt -
7 увенчать
-
8 увенчивать
несов., вин. п.уве́нчивать кого́-либо венко́м — coronar (poner una corona) a alguien -
9 coronizar
vt уст.см. coronar -
10 довершить
-
11 довести
(1 ед. доведу́) сов., вин. п.1) ( сопровождать) conducir (непр.) vt (hasta), llevar vt (hasta); acompañar vt (hasta) ( провожая)2) ( провести) llevar vt (hasta)довести́ доро́гу до го́рода — llevar (prolongar) el camino hasta la ciudad3) ( до какого-либо состояния) llevar vt (a), reducir (непр.) vt (a)довести́ до нужды́ — reducir a la miseriaдовести́ до изнеможе́ния — llevar a (la) extenuaciónдовести́ до слез — hacer llorarдовести́ до бе́шенства — hacer montar en cólera, encolerizar vtон довел иде́ю до воплоще́ния — llevó adelante la idea hasta materializarlaдовести́ до кра́йности — llevar a ultranzaдовести́ до ми́нимума — reducir al mínimoдовести́ вы́пуск проду́кции до (+ род. п.) — aumentar la producción hasta••довести́ до све́дения — hacer saber, poner en conocimiento; notificar vt ( письменно); llevar a conocimientoдовести́ до созна́ния — hacer comprender -
12 короновать
сов., несов., вин. п. -
13 ambición
f1) ( de algo) (честолюби́вое) жела́ние ( чего), стремле́ние ( к чему); жа́жда чего; pl честолюби́вые за́мыслы, по́мыслыambición de poder — жа́жда вла́сти
dominado, poseído por la ambición ( de algo) — обурева́емый, снеда́емый жа́ждой чего, тж честолю́бием
cumplir, realizar su ambición — утоли́ть, насы́тить жа́жду чего; дости́чь заве́тной це́ли
2) честолю́бие; тщесла́вие неодобрS:
devorar a uno — снеда́ть; сжига́ть -
14 coronizar
vt уст.см. coronar
См. также в других словарях:
coronar — CORONÁR, Ă, coronari, e, adj. (Şi substantivat, f.) Vase sangvine, artere şi vene în formă de coroană în jurul unui organ pe care îl irigă. – Din fr. coronaire. Trimis de IoanSoleriu, 07.05.2004. Sursa: DEX 98 coronár adj. n., f. coronáră, pl … Dicționar Român
coronar — verbo transitivo,prnl. 1. Poner (una persona) una corona [a otra persona] como distinción: Coronaron al ciclista como rey de la montaña. Lo coronaron con flores. Lo coronaron de flores. El rey de España Carlos se … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
coronar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: coronar coronando coronado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. corono coronas corona coronamos coronáis … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
coronar — (Del lat. coronāre). 1. tr. Poner la corona en la cabeza, ceremonia que regularmente se hace con los emperadores y reyes cuando entran a reinar. U. t. c. prnl.) 2. En el juego de damas, poner una ficha sobre otra cuando esta llega a ser dama. 3.… … Diccionario de la lengua española
coronar — {{#}}{{LM C10546}}{{〓}} {{ConjC10546}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynC10799}} {{[}}coronar{{]}} ‹co·ro·nar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Poner una corona en la cabeza, especialmente si es como señal del comienzo de un reinado o de un imperio: • El papa… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
coronar — (Del lat. coronare.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Colocar una corona en la cabeza: ■ coronaron a la más bella de la fiesta; la coronaron de flores. 2 Dar dignidad o autoridad soberana a una persona: ■ aquel tirano se coronó a sí mismo. REG.… … Enciclopedia Universal
coronar — co|ro|nar Mot Agut Verb transitiu, intransitiu i pronominal … Diccionari Català-Català
coronar — (v) (Intermedio) poner a la cabeza de un futuro rey o reina un círculo metálico como señal de dignidad Ejemplos: A los monarcas de Inglaterra se los corona en la Abadía de Westminster. Coronaron al Príncipe en una ceremonia solemne. Sinónimos:… … Español Extremo Basic and Intermediate
coronar — v tr (Se conjuga como amar) 1 Poner una corona a alguien, principalmente a un monarca durante una ceremonia para simbolizar el inicio de su reinado: A Iturbide lo coronaron como emperador de México en 1822 , Mañana coronan a la reina del carnaval … Español en México
coronár — adj. n., f. coronárã, pl. n. şi f. coronáre … Romanian orthography
coronar — v. ser infiel la pareja. ❙ «...no me extraña nada de lo que dicen por ahí, si le corona o no le corona la mujer...» A. Zamora Vicente, Mesa, sobremesa … Diccionario del Argot "El Sohez"