Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

corneus

  • 21 pediculus [1]

    1. pediculus, ī, m. (Demin. v. pes), I) ein kleiner Fuß, das Füßchen, Plin. u.a.: corneus, an einer Schale, Val. Max. – II) übtr.: 1) der Stiel an einer Frucht (Apfel, Traube usw.), Colum.: so auch des Blattes, Plin. – 2) das unterste Ende, der Zipfel, utris, Paul. ex Fest. 15, 2.

    lateinisch-deutsches > pediculus [1]

  • 22 Horn

    Horn, I) eig.: cornu. – ein kleines H., corniculum: von H., cornĕus: zu H. werden, cornescere. – mit Hörnern, Hörner habend, tragend, cornūtus: ohne Hörner, mutilus (v. dem, der eig. Hörner haben sollte, z.B. Widder); mit den Hörnern stoßen, cornibus ferire, petere (absol. od. nach jmd. od. etwas, alqm od. alqd): einander, cornibus inter se luctari. – sich die Hörner abstoßen, ablaufen, ferociam exuere (sein Ungestüm ablegen): er hat sich die Hörner abgestoßen, abgelaufen, ferocia eius fracta est (sein Ungestüm ist gebrochen); adulescentiae cupiditates deferbuerunt. adulescentia deferbuit (seine Jugend hat ausgetobt). – II) meton.: a) die Hörnerdes Mondes: cornualunae. – b) Trinkhorn: cornu. – c) Blashorn: cornu (das krumme). – bucĭna (das gerade, wie das Hirtenhorn, Signalhorn). – ins Horn stoßen, cornu inflare; bucinam inflare; bucinare: mit jmd. in ein H. blasen, cum alqo conspirare, consentire (mit jmd. übereinstimmen); cum alqo colludere (mit jmd. unter einer Decke stecken bei Betrügereien).

    deutsch-lateinisches > Horn

  • 23 hornig

    hornig, cornĕus.

    deutsch-lateinisches > hornig

  • 24 hörnern

    hörnern, cornĕus.

    deutsch-lateinisches > hörnern

  • 25 роговой

    1) General subject: ceratoid, corneous, horn, horny, keratoid
    3) Medicine: cornual, keratic, keroid
    4) Latin: corneus
    5) Chemistry: corny
    6) Makarov: horny (напр о ткани), keratinous

    Универсальный русско-английский словарь > роговой

  • 26 Posthorn

    Универсальный немецко-русский словарь > Posthorn

  • 27 clauus

        Clauus, claui. Plin. Un clou.
    \
        Claui adamantini. Horat. Clous infrangibles.
    \
        Clauus capitatus. Varro. Un clou à teste.
    \
        Clauus corneus. Cato. Cheville de bois de cornoillier.
    \
        Pangere clauum. Liu. Ficher.
    \
        Clauus. Plaut. Le gouvernal d'une navire.
    \
        Torquere clauum ad littora. Virgil. Tourner vers, etc.
    \
        Viduus clauus. Stat. Qui n'ha point de gouverneur.
    \
        Vendicare sibi regendum clauum. Claud. Prendre la charge de conduire le gouvernal.
    \
        Dum clauum rectum teneam. Quintil. Pourveu que je face mon office et mon debvoir.
    \
        Clauus, Genus tuberculi. Plin. Un clou, Un froncle.
    \
        Clauus, pro callo. Celsus. Un durillon, ou gallon, qui vient és mains par trop labourer, ou és pieds par trop cheminer, Un cal.
    \
        Clauum etiam patiuntur arbores. Plin. Une maladie és arbres provenant de la bruslure du soleil.
    \
        Claui. Varro. Des neuds, ou rondeaulx de pourpre en forme de teste de clou, qui estoyent semez et tissus és chamarres des Senateurs de Romme.
    \
        Latusclauus, quod et Laticlauium dicitur. Herodianus, Un chamarre broché de pourpre que les Senateurs de Romme souloyent anciennement porter soubs leurs robbes longues sans ceincture.

    Dictionarium latinogallicum > clauus

  • 28 circulus

    circulus, ī, m. (Demin. v. circus), die beschriebene Kreislinie, der umgebende Kreis, Ring, I) übh. circulus aut orbis, qui κύκλος Graece dicitur, Cic.: coronae modici circuli, von mäßigem Umkreis, Liv.: c. aurei coloris, Plin.: virgā alqm amplo circulo includere, Iustin.: priusquam hoc circulo excedas, Liv.: egredi finito arenae circulo, Vell.: densa circumstantium corona latissimum iudicium multiplici circulo ambibat, Plin. ep. – am Himmel, circa solem visum coloris varii circulum, Sen. nat. qu. 1, 2, 1.: circulus ad speciem caelestis arcus orbem solis ambiit, Suet. Aug. 95: cernuntur circa solis orbem... versicolores circuli, Plin. 2, 98. – dah. a) als astron. t. t. (wie orbis), α) der Kreis, caelum dividitur in circulos quinque, qui per mundi cardines eunt; est septentrionalis, est aequinoctialis, est brumalis, est contrarius septentrionali, Sen.: caelum ab aequinoctiali circulo ad solstitialem et hinc ad septentrionalem divisum, Varr. LL.: meridianus circulus, qui horizonta rectis lineis secat, Sen.: horizon sive finiens circulus, Sen.: zodiacus circulus, Hyg.: lacteus circulus, die Milchstraße (bei Cic. lacteus orbis), Plin. u. Hyg.: paralleli circuli, Hyg. – β) der Kreis, den ein Gestirn durchläuft, die Kreisbahn, quot Luna circlos annuo in cursu institit, Acc. tr. 100: stellae circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili, Cic. de rep. 6, 15. – b) als geogr.
    ————
    t. t., der Parallelkreis,Plin. 6, 212. – II) insbes., a) ein kreisförmiger Körper, der Reif, Ring, Ringel, circuli catenarum. Auson. edyll. 12 (Technop.) praef. 1. p. 132 Schenkl: circuli suspensi, Curt. 6, 5 (16), 16: c. corneus, Suet. Aug. 80: eboreus, Petr. 32, 4: laxi tenui de vimine circli, Verg. georg. 3, 166: flexilis obtorti circulus auri, poet. umschr. = torques aureus, Verg. Aen. 5, 595: molli subnectit (crines) circulus auro, Verg. Aen. 10, 338: circuli ex auro, quibus brachia artantur, Tertul. de cult. fem. 1, 2. – bes. der Reif eines Fasses, circulus ingens, de cupa grandi excussus, Petr. 60, 3: vasa circulis cingunt, Plin. 14, 132. – u. der Reif eines Äquilibristen, circulos ardentes transilire, Petr. 53, 11. – u. der Ringel als Backwerk, Varr. LL. 5, 106: dulcia et circuli, Maec. Falc. bei Vopisc. Tac. 6, 5. – b) der Ring einer Mauer, die Ringmauer, circulus muri exterior, Liv. 36, 9, 12. – c) als mediz. t. t., der Ring, aspera arteria constat ex circulis quibusdam, Cels. 4, 1. p. 120, 21 D.: cutis nudatur circa pubem velut circulus, Cels. 7, 25, 1. p. 305, 15 D.: c. glandis, der Eichelrand, Cels. 7, 25, 1. p. 305, 20 D.: dass. a pube usque circulum, ibid. p. 305, 28 D. – d) die Scheibe des Mondes, lunae, Mart. Cap. 8. § 858. Leo ep. 133, 2 extr. – e) eine runde Schüssel, Mart. 14, 138, 2. – f) in einen Kreis zum Gespräch, zur Geselligkeit zusammengetretene Menschen, die Gruppe, der enge, gesellige Kreis, -
    ————
    Zirkel, -Verein, der Privatkreis, sermones inter se serentium circuli, Liv.: ut in circulis (vor dem Straßenpublikum) mos est, Petr.: circulos aliquos et sessiunculas consectari, Cic.: per fora et circulos loqui, Tac.: de circulo se subducere, Cic.: more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant, Cic.: primo in circulis conviviisque celebrata sermonibus res est, Liv. – Synkop. circlus, Acc. tr. 100. Verg. georg. 3, 166.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circulus

  • 29 corneolus

    corneolus, a, um (Demin. v. 1. corneus) = κερατοειδής hornartig, Cic. de nat. deor. 2, 144. – übtr., hart –, fest wie Horn, bacillum, Afran. com. 224: corneolus fuit, bene aetatem ferebat, Petron. 43, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > corneolus

  • 30 pediculus

    1. pediculus, ī, m. (Demin. v. pes), I) ein kleiner Fuß, das Füßchen, Plin. u.a.: corneus, an einer Schale, Val. Max. – II) übtr.: 1) der Stiel an einer Frucht (Apfel, Traube usw.), Colum.: so auch des Blattes, Plin. – 2) das unterste Ende, der Zipfel, utris, Paul. ex Fest. 15, 2.
    ————————
    2. pēdiculus, ī, m. (pedis), die kleine Laus, Cels.: bei Hühnern, Colum.: pediculi terrae, sonst scarabaei terrestres gen., Plin. – Nbf. peduculus, φθείρ, Gloss. u. Pelagon. veterin. 7 (118 u. 122 Ihm): u. synk. peduclus, Petron. 57, 8. p. 38, 25 B5. Iunior. orb. descr. 3 (Class. auct. 3, 390).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pediculus

  • 31 die große Tellerschnecke

    Универсальный немецко-русский словарь > die große Tellerschnecke

  • 32 þursa-skegg

    n., botan. giant’s-beard, a kind of coral, corallina officinalis, as also the name of a sea-weed, fucus corneus, Maurer’s Volksagen.

    Íslensk-ensk orðabók > þursa-skegg

  • 33 corneolus

        corneolus adj. dim.    [1 corneus], horny, of horn: introitus (auris).
    * * *
    corneola, corneolum ADJ

    Latin-English dictionary > corneolus

  • 34 حزاز قرني ضخامي

    lichen corneus hypertrophicus

    Arabic-English Medical Dictionary > حزاز قرني ضخامي

  • 35 حزاز قرني كليل

    lichen obtusus corneus

    Arabic-English Medical Dictionary > حزاز قرني كليل

  • 36 liquen córneo

    m.
    lichen corné, lichen corneus hypertrophicus.

    Spanish-English dictionary > liquen córneo

  • 37 liquen obtuso

    m.
    lichen obtusus, lichen obtusus corneus.

    Spanish-English dictionary > liquen obtuso

  • 38 corneolus

    cornĕŏlus, a, um, adj. dim. [1. corneus].
    I.
    Horny, of horn (very rare): introitus (auris), * Cic. N. D. 2, 57, 146.—
    * II.
    Transf., hard, firm, Petr. 43, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > corneolus

  • 39 Posthorn

    1. уст. почто́вый рожо́к:
    2. зоол. кату́шка (Planorbis corneus L.)

    Allgemeines Lexikon > Posthorn

  • 40 Tellerschnecke

    Tellerschnecke f зоол. кату́шка (Planorbis Guett.); die große Tellerschnecke кату́шка (Planorbis corneus L.)

    Allgemeines Lexikon > Tellerschnecke

См. также в других словарях:

  • CORNEUS Color — quem in Onychite lapide improbat Plinius, candidus est et similis vitro, qui tamen color lapidi nomen dedit, ut et gemmae. Utrumque enim a corneo unguis candore dictum, ὀνύκειον gemma, ὀνυχίτης λίθος. Epiphanius ἐξὕδατος ἀςτάκτου πεπῆχθαι talem,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • corneus — cọrne|us, ...ea, ...e|um [zu lat. cornucorneus= Horn]: hörnern, aus verhornten Zellen bestehend; z. B. in der Fügung ↑Stratum corneum (Anat.) …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Planorbarius corneus — Planorbis corneus Planorbe rouge …   Wikipédia en Français

  • Planorbis corneus — Planorbe rouge …   Wikipédia en Français

  • Planorbis corneus — Planorbe rouge P …   Wikipédia en Français

  • Planorbarius corneus — A live individual of Planorbarius corneus, carrying the shell with the umbilicus uppermost Conservation status NE …   Wikipedia

  • Lithocarpus corneus — Systematik Eurosiden I Ordnung: Buchenartige (Fagales) Familie: Buchengewächse (Fagaceae) Unterfamilie: Quercoideae …   Deutsch Wikipedia

  • Planorbarius corneus — Posthornschnecke Planorbarius corneus Systematik Klasse: Schnecken (Gastropoda) Ordnung …   Deutsch Wikipedia

  • Cryptogemma corneus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Ga …   Wikipedia

  • PHILIPPUS Corneus JCtus Perusianus — Perusii, Ferrariae et Pisis publice docuit, et iura annos prope quinquaginta professus est: Nonnullis de Iure confectis Commentariis, fere octogenarius decessit A. C. 1460 in urbe patria. Ioh. Calvin. Lexic. Iurid …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Cuneus corneus — raginis pleištas statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Cuneus corneus ryšiai: platesnis terminas – kanopos pleištas siauresnis terminas – centrinė pleišto vaga siauresnis terminas – išorinė pleišto koja… …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»