Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

corneus

  • 1 corneus

        corneus adj.    [cornu], of horn, horny: rostrum: arcus, O.: porta Somni, V.
    * * *
    I
    cornea, corneum ADJ
    made of/belonging to cornel-tree/wood; (of genus Cornus); (for arrow/javelin)
    II
    cornea, corneum ADJ
    of horn, made of horn, horn-; resembling horn (hardness/appearance); horny

    Latin-English dictionary > corneus

  • 2 corneus

        corneus adj.    [1 cornus], of the cornel-tree: virgulta, V.— Of cornel-wood: hastilia, V., O.
    * * *
    I
    cornea, corneum ADJ
    made of/belonging to cornel-tree/wood; (of genus Cornus); (for arrow/javelin)
    II
    cornea, corneum ADJ
    of horn, made of horn, horn-; resembling horn (hardness/appearance); horny

    Latin-English dictionary > corneus

  • 3 corneus

    [st1]1 [-] cornĕus, a, um [cornu]: - [abcl][b]a - de corne, en corne. - [abcl]b - Plin. dur comme la corne. - [abcl]c - Plin. corné, qui a l'apparence de la corne.[/b] [st1]2 [-] cornĕus, a, um [cornus]: Virg. de cornouiller.
    * * *
    [st1]1 [-] cornĕus, a, um [cornu]: - [abcl][b]a - de corne, en corne. - [abcl]b - Plin. dur comme la corne. - [abcl]c - Plin. corné, qui a l'apparence de la corne.[/b] [st1]2 [-] cornĕus, a, um [cornus]: Virg. de cornouiller.
    * * *
    I.
        Corneus, Adiect. vt Corneum rostrum. Cic. Qui est de corne.
    \
        Corneus color. Plin. Semblable à couleur de corne.
    \
        Ora cornea. Ouid. Bec d'oiseau.
    II.
        Corneus, Adiect. vt Cornea virga. Plaut. Faicte du bois de cornillier.

    Dictionarium latinogallicum > corneus

  • 4 corneus

    1. corneus, a, um (v. cornu), I) aus Horn, hörnern, rostrum, Cic.: ora (n. plur.), Ov.: lanterna, Mart. – II) hornartig, A) = trocken –, fest wie Horn,corpora c., Plin.: cornea fibra, bildl. = hartes Herz, Gefühllosigkeit, Pers. 1, 47. – B) der Farbe nach, hornähnlich, hornfarbig, color, Plin.: in sardonyche hoc c. invenitur, Plin.
    ————————
    2. corneus, a, um (cornus), vom Kornelkirschbaume, Kornelkirschen –, virgulta, Verg.: clavi, Cato: arcus, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > corneus

  • 5 corneus

    1.
    cornĕus, a, um, adj. [cornu].
    I.
    Of horn, horny, horn- (rare but class.): corneo proceroque rostro (ibes), * Cic. N. D. 1, 36, 101:

    ora,

    Ov. M. 8, 545:

    arcus,

    id. ib. 1, 697:

    pyxis,

    Plin. 29, 6, 39, § 142:

    laterna,

    Mart. 14, 61:

    crater,

    id. 12, 32, 12:

    ungula (equi),

    Luc. 6, 83; cf.

    solum,

    Varr. R. R. 2, 9, 4:

    porta Somni,

    Verg. A. 6, 894; cf. Stat. S. 5, 3, 288.—
    II.
    Hard as horn, horny (very rare):

    corpora piscatorum,

    Plin. 31, 9, 45, § 102; 7, 19, 18, § 80.—
    B.
    Trop.:

    fibra,

    hard-heartedness, insensibility, Pers. 1, 47; cf.

    corda,

    Sid. Ep. 4, 1.—
    III.
    Of the color of korn (post-Aug.):

    cereum aut corneum,

    Plin. 37, 6, 23, § 89:

    color,

    id. 36, 8, 12, § 61; Serv. ad Verg. A. 6, 894.
    2.
    cornĕus, a, um, adj. [1. cornus], of or belonging to the cornel-tree or cornelwood:

    virgulta,

    Verg. A. 3, 22: clavi, Cato, R. R. 18, 9:

    hastilia,

    Verg. A. 5, 557:

    venabula,

    Ov. H. 4, 83.

    Lewis & Short latin dictionary > corneus

  • 6 corneus

    I a, um [ cornu ]
    1) роговой, из рога (rostrum C; arcus O; portae Somni V; ungula Lcn)
    2) похожий на рог, рогообразный ( corpora PM)
    color c. PMцвет рога
    3) чёрствый, бесчувственный
    II corneus, a, um [ cornus I \]

    Латинско-русский словарь > corneus

  • 7 corneus [1]

    1. corneus, a, um (v. cornu), I) aus Horn, hörnern, rostrum, Cic.: ora (n. plur.), Ov.: lanterna, Mart. – II) hornartig, A) = trocken –, fest wie Horn,corpora c., Plin.: cornea fibra, bildl. = hartes Herz, Gefühllosigkeit, Pers. 1, 47. – B) der Farbe nach, hornähnlich, hornfarbig, color, Plin.: in sardonyche hoc c. invenitur, Plin.

    lateinisch-deutsches > corneus [1]

  • 8 corneus [2]

    2. corneus, a, um (cornus), vom Kornelkirschbaume, Kornelkirschen –, virgulta, Verg.: clavi, Cato: arcus, Ov.

    lateinisch-deutsches > corneus [2]

  • 9 corneus

    Латинский язык: роговой

    Универсальный англо-русский словарь > corneus

  • 10 corneus

    , a,um
    роговой, из рога

    Латинский для медиков > corneus

  • 11 corneus

    -a/um adj A
    corné

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > corneus

  • 12 corneus

    , a,um
    роговой, из рога

    Latin-Russian dictionary > corneus

  • 13 corneus pad

    각질볼록살

    English-Korean animal medical dictionary > corneus pad

  • 14 катушка

    n
    1) gener. Seiltrommel, die große Tellerschnecke (Planorbis corneus), Spule (тж. электр.), Spüle
    2) Av. Spule (Sp)
    3) zool. Tellerschnecke (Planorbis Guett.), Posthorn (Planorbis corneus)
    4) eng. Bandrolle (для ленты), Bandspule (для ленты), Rolle (Autrollvorrichtung, z. Â. in Fotoapparaten), Wicklung
    5) construct. Seilrolle
    6) brit.engl. Cop
    7) auto. Trommel, Spule (зажигания)
    8) forestr. Weberspule
    9) metal. Ablaufhaspel, Ablaufkrone
    10) textile. Bobine, Garnspule, Kötzer, Spinnspule, Tube, Webspule
    12) electr. Einzelspule (обмотки), Drahtspule
    15) cab. Kops
    16) shipb. Laufrolle

    Универсальный русско-немецкий словарь > катушка

  • 15 corneolus

    cornĕŏlus, a, um [corneus] [st2]1 [-] de corne, de la nature de la corne. [st2]2 [-] Petr. dur comme la corne.
    * * *
    cornĕŏlus, a, um [corneus] [st2]1 [-] de corne, de la nature de la corne. [st2]2 [-] Petr. dur comme la corne.
    * * *
        Corneolus, pen. cor. Diminutiuum. Cic. Dur quasi comme corne.

    Dictionarium latinogallicum > corneolus

  • 16 Posthorn

    n
    1) уст. почтовый рожок
    2) зоол. катушка (Planorbis corneus L.)

    БНРС > Posthorn

  • 17 Tellerschnecke

    f зоол.
    катушка (Planorbis Guett.)
    die große Tellerschneckeкатушка (Planorbis corneus L.)

    БНРС > Tellerschnecke

  • 18 corneolus

    a, um [ corneus I ]
    1) роговой, похожий на рог (duri et quasi corneoli introitus, sc. auris C)
    2) твёрдый, крепкий (sc. senex Pt)

    Латинско-русский словарь > corneolus

  • 19 circulus

    circulus, ī, m. (Demin. v. circus), die beschriebene Kreislinie, der umgebende Kreis, Ring, I) übh. circulus aut orbis, qui κύκλος Graece dicitur, Cic.: coronae modici circuli, von mäßigem Umkreis, Liv.: c. aurei coloris, Plin.: virgā alqm amplo circulo includere, Iustin.: priusquam hoc circulo excedas, Liv.: egredi finito arenae circulo, Vell.: densa circumstantium corona latissimum iudicium multiplici circulo ambibat, Plin. ep. – am Himmel, circa solem visum coloris varii circulum, Sen. nat. qu. 1, 2, 1.: circulus ad speciem caelestis arcus orbem solis ambiit, Suet. Aug. 95: cernuntur circa solis orbem... versicolores circuli, Plin. 2, 98. – dah. a) als astron. t. t. (wie orbis), α) der Kreis, caelum dividitur in circulos quinque, qui per mundi cardines eunt; est septentrionalis, est aequinoctialis, est brumalis, est contrarius septentrionali, Sen.: caelum ab aequinoctiali circulo ad solstitialem et hinc ad septentrionalem divisum, Varr. LL.: meridianus circulus, qui horizonta rectis lineis secat, Sen.: horizon sive finiens circulus, Sen.: zodiacus circulus, Hyg.: lacteus circulus, die Milchstraße (bei Cic. lacteus orbis), Plin. u. Hyg.: paralleli circuli, Hyg. – β) der Kreis, den ein Gestirn durchläuft, die Kreisbahn, quot Luna circlos annuo in cursu institit, Acc. tr. 100: stellae circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili, Cic. de rep. 6, 15. – b) als geogr. t. t., der Parallelkreis,Plin. 6, 212. – II) insbes., a) ein kreisförmiger Körper, der Reif, Ring, Ringel, circuli catenarum. Auson. edyll. 12 (Technop.) praef. 1. p. 132 Schenkl: circuli suspensi, Curt. 6, 5 (16), 16: c. corneus, Suet. Aug. 80: eboreus, Petr. 32, 4: laxi tenui de vimine circli, Verg. georg. 3, 166: flexilis obtorti circulus auri, poet. umschr. = torques aureus, Verg. Aen. 5, 595: molli subnectit (crines) circulus auro, Verg. Aen. 10, 338: circuli ex auro, quibus brachia artantur, Tertul. de cult. fem. 1, 2. – bes. der Reif eines Fasses, circulus ingens, de cupa grandi excussus, Petr. 60, 3: vasa circulis cingunt, Plin. 14, 132. – u. der Reif eines Äquilibristen, circulos ardentes transilire, Petr. 53, 11. – u. der Ringel als Backwerk, Varr. LL. 5, 106: dulcia et circuli, Maec. Falc. bei Vopisc. Tac. 6, 5. – b) der Ring einer Mauer, die Ringmauer, circulus muri exterior, Liv. 36, 9, 12. – c) als mediz. t. t., der Ring, aspera arteria constat ex circulis quibusdam, Cels. 4, 1. p. 120, 21 D.: cutis nudatur circa pubem velut circulus, Cels. 7, 25, 1. p. 305, 15 D.: c. glandis, der Eichelrand, Cels. 7, 25, 1. p. 305, 20 D.: dass. a pube usque circulum, ibid. p. 305, 28 D. – d) die Scheibe des Mondes, lunae, Mart. Cap. 8. § 858. Leo ep. 133, 2 extr. – e) eine runde Schüssel, Mart. 14, 138, 2. – f) in einen Kreis zum Gespräch, zur Geselligkeit zusammengetretene Menschen, die Gruppe, der enge, gesellige Kreis, - Zirkel, -Verein, der Privatkreis, sermones inter se serentium circuli, Liv.: ut in circulis (vor dem Straßenpublikum) mos est, Petr.: circulos aliquos et sessiunculas consectari, Cic.: per fora et circulos loqui, Tac.: de circulo se subducere, Cic.: more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant, Cic.: primo in circulis conviviisque celebrata sermonibus res est, Liv. – / Synkop. circlus, Acc. tr. 100. Verg. georg. 3, 166.

    lateinisch-deutsches > circulus

  • 20 corneolus

    corneolus, a, um (Demin. v. 1. corneus) = κερατοειδής hornartig, Cic. de nat. deor. 2, 144. – übtr., hart –, fest wie Horn, bacillum, Afran. com. 224: corneolus fuit, bene aetatem ferebat, Petron. 43, 7.

    lateinisch-deutsches > corneolus

См. также в других словарях:

  • CORNEUS Color — quem in Onychite lapide improbat Plinius, candidus est et similis vitro, qui tamen color lapidi nomen dedit, ut et gemmae. Utrumque enim a corneo unguis candore dictum, ὀνύκειον gemma, ὀνυχίτης λίθος. Epiphanius ἐξὕδατος ἀςτάκτου πεπῆχθαι talem,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • corneus — cọrne|us, ...ea, ...e|um [zu lat. cornucorneus= Horn]: hörnern, aus verhornten Zellen bestehend; z. B. in der Fügung ↑Stratum corneum (Anat.) …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Planorbarius corneus — Planorbis corneus Planorbe rouge …   Wikipédia en Français

  • Planorbis corneus — Planorbe rouge …   Wikipédia en Français

  • Planorbis corneus — Planorbe rouge P …   Wikipédia en Français

  • Planorbarius corneus — A live individual of Planorbarius corneus, carrying the shell with the umbilicus uppermost Conservation status NE …   Wikipedia

  • Lithocarpus corneus — Systematik Eurosiden I Ordnung: Buchenartige (Fagales) Familie: Buchengewächse (Fagaceae) Unterfamilie: Quercoideae …   Deutsch Wikipedia

  • Planorbarius corneus — Posthornschnecke Planorbarius corneus Systematik Klasse: Schnecken (Gastropoda) Ordnung …   Deutsch Wikipedia

  • Cryptogemma corneus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Ga …   Wikipedia

  • PHILIPPUS Corneus JCtus Perusianus — Perusii, Ferrariae et Pisis publice docuit, et iura annos prope quinquaginta professus est: Nonnullis de Iure confectis Commentariis, fere octogenarius decessit A. C. 1460 in urbe patria. Ioh. Calvin. Lexic. Iurid …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Cuneus corneus — raginis pleištas statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Cuneus corneus ryšiai: platesnis terminas – kanopos pleištas siauresnis terminas – centrinė pleišto vaga siauresnis terminas – išorinė pleišto koja… …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»