Перевод: с немецкого на латинский

с латинского на немецкий

contumeliose

  • 1 schmachvoll

    schmachvoll, contumeliosus. plenus contumeliae. – foedus (greulich, abscheulich, z.B. fuga, mors). – indignus (unwürdig). – malus (schlecht übh.). – ein solch sch. Unfall, tanta ignominia et calamitas: eine sch. Handlung, Tat, facinus indignum (unwürdige); flagitium. factum flagitii plenum (Niederträch. tigkeit); probrum (Schandtat): eine sch. Behandlung, contumelia. – es ist sch.! indignum facinus! u. bl. indignum!: es ist sch., zu etc., indignum est mit Infin. – Adv. (= schmachvollerweise) contumeliose; foede. – jmd. sch. behandeln, alqm contumeliose vexare: sch. untergehen (einen schmachvollen Tod finden). foede perire.

    deutsch-lateinisches > schmachvoll

  • 2 beschimpfen

    beschimpfen, alqm ignominiā afficere. ignominiam alci imponere od. iniungere od. (dauernd) inurere. alqm ignomiuiā notare (jmdm. an seiner polit. Ehre Abbruch tun, seiner Ehre verlustig machen; letzteres eig. vom Zensor, dann auch übh.). – contumeliam alci imponere. alqm contumeliā insequi (jmd. ehrenrührig behandeln, ihm eine Schmach antun). – jmds. Ansehen b., alcis auctoritatem dedecorare: jmds. guten Namen, Ruf, alcis famam dehonestare. – beschimpft werden, ignominiā od. contumeliā affici; ignominiam od. contumeliam accipere: ein beschimpfendes Schmähwort, contumelia maledicti: auf eine beschimpfende Weise, per contumeliam; contumeliose. Beschimpfung, s. Schimpf.

    deutsch-lateinisches > beschimpfen

  • 3 ehrenrührig

    ehrenrührig, contumeliosus (voller Schmach, schmachvoll). – probrosus (voller die Ehre kränkender Schmähworte). – ignominiosus (voller Beschimpfung). – iniuriosus (voller Beleidigungen, injuriös). – ein e. Brief, litterae in alqm contumeliosae; epistula plena omnium ir alqm probrorum: e. Worte, dicta ignominiosa; contumeliae verborum: e. Schrift, Gedicht, s. Schmähschrift, -gedicht. – Adv.contumeliose; probrose; ignominiose.

    deutsch-lateinisches > ehrenrührig

  • 4 grob

    grob, I) eig.: crassus. – pinguis (dick für das Gefühl, z.B. toga). – g. Brot, panis secundus od. secundarius: g. Speise, victus asper: g. Sand, sabulo; saburra (als Schiffsballast): g. Arbeit, opus servile: g. Geschütz, tormenta(n. pl.): etw. aus dem Gröbsten arbeiten, ausarbeiten, alqd dolare, edolare (Ggstz. perpolire). – II) übtr.: 1) in die Augen fallend, stark, von schändlichen Dingen: gravis (gleichs. ins Gewicht fallend, derb). – turpis (schmählich, z.B. error). – impudens (unverschämt, z.B. mendacium). – indecorus (unschicklich, z.B. adulatio). – ein g. Verbrechen, scelus: grobe Lügen sagen, impudenter mentiri. – 2) unhöflich, plump, ungesittet: inhumanus (unhöflich, ungesittet). – agrestis (tölpelhaft). – rusticus (flegelhaft). – ein g. Scherz, iocus illiberalis: grobe Sitten, mores inculti od. rustici: ein g. Betragen, rusticitas. – jmdm. g. kommen, aspere od. contumeliose (dieses auf ehrenrührige Art) invehi in alqm.

    deutsch-lateinisches > grob

  • 5 schimpflich

    schimpflich, ignominiosus (Beschimpfung, Verlust der äußern Ehre nach sich ziehend, z.B. servitus). – contumeliosus (voll Schmach, schmählich, z.B. epistula). – probrosus (den guten Ruf eines Menschen hinsich tlich seiner Moralität befleckend, z.B. mollities). turpis (zur Schande gereichend, z.B. excusatio). – sch. Handlung, dedecus; probrum: sch. sein, ignominiae od. dedecori od. probro esse. Adv.per ignominiam od. cum ignominia: contumeliose; turpiter.

    deutsch-lateinisches > schimpflich

См. также в других словарях:

  • outrageusement — [ utraʒøzmɑ̃ ] adv. • v. 1245 « avec outrecuidance »; de outrageux (XIIe), de outrage 1 ♦ Vx D une manière qui outrage. Par plais. « Elle se fout outrageusement de lui, si j ose parler un tel langage » (Courteline). 2 ♦ Excessivement. Femme… …   Encyclopédie Universelle

  • ALBERTUS cogn. Magnus — ALBERTUS cognomine Magnus fil. Ottonis Ducis Brunsuicensis, frater Iohannis Luneburgicae familiae conditoris, hanc continuavit. In bello Ortocari Bohemiae Regis adversus Henricum M. Misniae, a quo captus est, Sophiae Brabantinae adstitit:… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • APULIA — I. APULIA Italiae regio secunda, una cum Calabria, ex divisione Italiae ab Augusto primum factâ; quae complexa etiam Salentinos et Hirpinos usque ad Tifernum fluv. se protendit. Ipsa mari Adriatico contermina (vulgo la Puglia) inter Dauniam et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALABRIA — vulgo Terre de Labeur, olim Magna Graecia, Pythagorâ Philosophorum primô insignis insula, quam veteres Mesaptam a Duce Mesapo, Peucetiam a Peucetio Oenotri fratre dixêre. Ea ἀπὶ τȏὐ καλὸς, et βρίθω, quoniam sit regio onerosa, et plena omni genere …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GUIGNARDUS Joh — Iesuita, ob multa in Regem Henricum IV. cogn. Magnum contumeliose dicta, inter quae. Sanbartholomeo tumultu peccatum esse, quod venâ Basilicâ sanguis missus non sit: strangulatur est, A. C. 1595. cum paulo ante Ioh. Castellus, eiusdem scholae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LAPIS — I. LAPIS Cretensium Rex. II. LAPIS Iuppiter dictus est, secundum Festum, a lapide silice, quem in sanciendis foederibus tenentes, sic iurabant: Si sciens fallam, ita me Diespiter, salvâ urbe arceque bonis eicitat, ut ego hunc lapidem. Vel a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LEGATUS — apud priscos Rom. is fuit, qui Ammiani Marcellini temporibus Comes dicebatur, et nostra aetate Locum tenens. Gall. Lieutenant, penes quem absente Imp. vel Duce. summa potestas erat. Hi inrer Comites Proconsulum et Propraetorum primum obtinuêre… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LUGANUM — Ital. Lugano, Germ. Lauvis, opp. Italiae est, ad lacum, quem quidam ab opp. Luganensem, alii Gauni lacum vocant, qui ad laevam Larium, Verbanum a dextris habet, in quem sese exonerat. Olim sub Ducibus Mediolanensibus, dein a Gallis occupatum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OTHO I — I. OTHO I Comes Ascaniae. II. OTHO I Comes Oldenburgicus, fil. Ulrici, nepos Sigfridi, pronepos regimberti, qui A. C. 918. Danos caecidit, a spectro quodam mirabile cornu, quod adhuc asservatur, accepisse fertur. Eô nati sunt Iohannes Comes… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SILLUS — Graece Σίλλος, Hesychio ἔμμετρον σκῶμμα: Aeliano l. 3. Var. Hist. c. 40. ψόγος κατὰ παιδιᾶς δυϚαρέςτου, contumelia um ioci acerbitate, unde σιλλαινειν, irridere, quam vocem Pollux l. 2. c. 4. interpretatur, ἐπὶ χλευασμῷ σέιειν τοὺς ὀφθαλμοὺς:… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TUGIUM vulgo ZUG — TUGIUM, vulgo ZUG oppid. Helvetiae set, inter Tigurinos et Suitios, 2. hinc milliar. in pede pascui et vitibus consiti montis, ad lacum piscosum, ipsis et Subitiis communem Zugersee, qui oppidi frontem cingit. Homines producit mire formosos et… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»