-
1 contumeliose
contumēliōsē, Adv. m. Compar. u. Superl. (contumeliosus), herabwürdigend, entehrend, ehrenrührig, schmählich, schmachvoll (Ggstz. honorate), c. et aspere dicere in alqm, Quint.: studiose de absentibus detrahendi causā maledice contumelioseque dicere, Cic.: c. dimittere alqm, Cic.: c. laedere alqm in contionibus, Cic. – non contumeliosius quam verius compedes eas (urbes) Graeciae appellare, Liv.: certant secum ipsi, utrum contumeliosius eum expulerint, an revocaverint honoratius, Iustin. – contumeliosissime maledicere alci, Cic. Vatin. 29.
-
2 contumeliose
contumēliōsē, Adv. m. Compar. u. Superl. (contumeliosus), herabwürdigend, entehrend, ehrenrührig, schmählich, schmachvoll (Ggstz. honorate), c. et aspere dicere in alqm, Quint.: studiose de absentibus detrahendi causā maledice contumelioseque dicere, Cic.: c. dimittere alqm, Cic.: c. laedere alqm in contionibus, Cic. – non contumeliosius quam verius compedes eas (urbes) Graeciae appellare, Liv.: certant secum ipsi, utrum contumeliosius eum expulerint, an revocaverint honoratius, Iustin. – contumeliosissime maledicere alci, Cic. Vatin. 29.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contumeliose
-
3 subcontumeliose
sub-contumēliōsē, Adv., etwas schimpflich, nicht allzu säuberlich, alqm tractare, Cic. ad Att. 2, 7, 3.
-
4 subcontumeliose
sub-contumēliōsē, Adv., etwas schimpflich, nicht allzu säuberlich, alqm tractare, Cic. ad Att. 2, 7, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subcontumeliose
См. также в других словарях:
outrageusement — [ utraʒøzmɑ̃ ] adv. • v. 1245 « avec outrecuidance »; de outrageux (XIIe), de outrage 1 ♦ Vx D une manière qui outrage. Par plais. « Elle se fout outrageusement de lui, si j ose parler un tel langage » (Courteline). 2 ♦ Excessivement. Femme… … Encyclopédie Universelle
ALBERTUS cogn. Magnus — ALBERTUS cognomine Magnus fil. Ottonis Ducis Brunsuicensis, frater Iohannis Luneburgicae familiae conditoris, hanc continuavit. In bello Ortocari Bohemiae Regis adversus Henricum M. Misniae, a quo captus est, Sophiae Brabantinae adstitit:… … Hofmann J. Lexicon universale
APULIA — I. APULIA Italiae regio secunda, una cum Calabria, ex divisione Italiae ab Augusto primum factâ; quae complexa etiam Salentinos et Hirpinos usque ad Tifernum fluv. se protendit. Ipsa mari Adriatico contermina (vulgo la Puglia) inter Dauniam et… … Hofmann J. Lexicon universale
CALABRIA — vulgo Terre de Labeur, olim Magna Graecia, Pythagorâ Philosophorum primô insignis insula, quam veteres Mesaptam a Duce Mesapo, Peucetiam a Peucetio Oenotri fratre dixêre. Ea ἀπὶ τȏὐ καλὸς, et βρίθω, quoniam sit regio onerosa, et plena omni genere … Hofmann J. Lexicon universale
GUIGNARDUS Joh — Iesuita, ob multa in Regem Henricum IV. cogn. Magnum contumeliose dicta, inter quae. Sanbartholomeo tumultu peccatum esse, quod venâ Basilicâ sanguis missus non sit: strangulatur est, A. C. 1595. cum paulo ante Ioh. Castellus, eiusdem scholae… … Hofmann J. Lexicon universale
LAPIS — I. LAPIS Cretensium Rex. II. LAPIS Iuppiter dictus est, secundum Festum, a lapide silice, quem in sanciendis foederibus tenentes, sic iurabant: Si sciens fallam, ita me Diespiter, salvâ urbe arceque bonis eicitat, ut ego hunc lapidem. Vel a… … Hofmann J. Lexicon universale
LEGATUS — apud priscos Rom. is fuit, qui Ammiani Marcellini temporibus Comes dicebatur, et nostra aetate Locum tenens. Gall. Lieutenant, penes quem absente Imp. vel Duce. summa potestas erat. Hi inrer Comites Proconsulum et Propraetorum primum obtinuêre… … Hofmann J. Lexicon universale
LUGANUM — Ital. Lugano, Germ. Lauvis, opp. Italiae est, ad lacum, quem quidam ab opp. Luganensem, alii Gauni lacum vocant, qui ad laevam Larium, Verbanum a dextris habet, in quem sese exonerat. Olim sub Ducibus Mediolanensibus, dein a Gallis occupatum,… … Hofmann J. Lexicon universale
OTHO I — I. OTHO I Comes Ascaniae. II. OTHO I Comes Oldenburgicus, fil. Ulrici, nepos Sigfridi, pronepos regimberti, qui A. C. 918. Danos caecidit, a spectro quodam mirabile cornu, quod adhuc asservatur, accepisse fertur. Eô nati sunt Iohannes Comes… … Hofmann J. Lexicon universale
SILLUS — Graece Σίλλος, Hesychio ἔμμετρον σκῶμμα: Aeliano l. 3. Var. Hist. c. 40. ψόγος κατὰ παιδιᾶς δυϚαρέςτου, contumelia um ioci acerbitate, unde σιλλαινειν, irridere, quam vocem Pollux l. 2. c. 4. interpretatur, ἐπὶ χλευασμῷ σέιειν τοὺς ὀφθαλμοὺς:… … Hofmann J. Lexicon universale
TUGIUM vulgo ZUG — TUGIUM, vulgo ZUG oppid. Helvetiae set, inter Tigurinos et Suitios, 2. hinc milliar. in pede pascui et vitibus consiti montis, ad lacum piscosum, ipsis et Subitiis communem Zugersee, qui oppidi frontem cingit. Homines producit mire formosos et… … Hofmann J. Lexicon universale
