Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

consĭmĭlis

  • 1 consimilis

    consĭmĭlis, e entèrement semblable, entièrement pareil, ressemblant.
    * * *
    consĭmĭlis, e entèrement semblable, entièrement pareil, ressemblant.
    * * *
        Consimilis, et hoc consimile, pen. cor. cui contraria sunt Dissimilis atque Absimilis. Plaut. Du tout semblable.
    \
        Consimilis moribus. Terent. De semblables meurs et conditions.

    Dictionarium latinogallicum > consimilis

  • 2 consimilis

    consimilis, consimile ADJ
    like, very similar; similar in all respects (L+S)

    Latin-English dictionary > consimilis

  • 3 consimilis

    con-sĭmĭlis, e, adj., similar in all respects, entirely similar, like (class.; most freq. in Plaut., Ter., and Lucr.; not in Hor.); constr. with gen., dat., atque, quasi, or absol.
    (α).
    With gen.:

    liber captivus avis ferae consimilis est,

    Plaut. Capt. 1, 2, 7; Afran. ap. Charis. p. 193 P. (Com. Rel. v. 397 Rib.); Lucr. 5, 811; 5, 711; Cic. de Or. 1, 33, 149.—
    (β).
    With dat.:

    cui homini erus est consimilis,

    Plaut. Poen. 4, 2, 2; Ter. Heaut. 2, 4, 2; Cic. Phil. 2, 12, 28; Caes. B. G. 2, 11.—
    (γ).
    With atque or et:

    tam consimili'st atque ego,

    Plaut. Am. 1, 1, 287; so id. Bacch. 3, 3, 50; Fronto, Or. 1; and with et, Lucr. 3, 8; and que, id. 4, 231.—
    * (δ).
    With quasi:

    quia consimile est quom stertas quasi sorbeas,

    Plaut. Mil. 3, 2, 8.—
    (ε).
    Absol. (so most freq.):

    imago,

    Plaut. Men. 5, 9, 4:

    ludus,

    Ter. Eun. 3, 5, 38:

    consilia,

    id. Heaut. 1, 2, 35: via, Afran. ap. Non. p. 316, 9 (Com. Rel. v. 135 Rib.):

    pars,

    Lucr. 2, 1018:

    res,

    id. 4, 89:

    color,

    id. 2, 736:

    natura,

    id. 1, 916:

    ratio,

    id. 1, 842; 1, 884; 1, 1097 et saep.:

    ratione mentis,

    id. 2, 676:

    carmen,

    Ov. P. 3, 7, 3: studio, * Tac. A. 3, 13: pariter cadentia et consimilia irascentem, etc., * Quint. 9, 3, 102.—
    (ζ).
    In a doubtful constr.:

    fecerunt, ut consimilis fugae profectio videretur,

    Caes. B. G. 2, 11:

    quojus mos maxumest consimilis vostrum, hi, etc.,

    Ter. Heaut. 2, 4, 13.—As subst.: con-sĭmĭlĭa, ium, n.; only in the phrase et consimilia, after enumerations, and the like, and similar things:

    saga, tunicae, paenulae et consimilia,

    Dig. 34, 2, 23, § 2; Quint. 9, 3, 102.— Adv.: consĭmĭlĭter, very similarly, in like manner (post-class.):

    consimiliter Cicero verbo isto utitur,

    Gell. 6, 16, 12; 11, 5, 8.— Comp. and sup. not in use either in adj. or adv.

    Lewis & Short latin dictionary > consimilis

  • 4 consimilis

    cōn-similis, e, einem andern in allen Stücken-, völlig-, ganz ähnlich (Ggstz. dissimilis), α) m. Genet., Komik. u. Lucr.: causa consimilis earum causarum, quae etc., Cic. de or. 1, 149. – β) m. Dat. (vgl. Schneider Caes. b. G. 2, 11. § 1), Silvani melo c. cantus, Acc. fr.: cui homini erus est c., Plaut.: res c. rebus iis, quae etc., Cic. Phil. 2, 28: c. fugae profectio, Caes.: aedificia fere Gallicis c., Caes.: Euboea c. arcui, Hyg. – γ) mit inter se, virtutes inter se consimiles, Gell. 14, 3, 8. – δ) m. quasi u. Konj., gerade so als wenn usw., Plaut. mil. 820. – ebenso mit at que (ac), Plaut. Amph. 443. Fronto de or. 1. p. 158, 15 N.: m. et, Lucr. 3, 8: m. que, Lucr. 4, 231. – ε) absol.: ludus, Ter.: consilia, Ter.: carmen, Ov.: consimili studio, Tac.: res, Cornif. rhet.: laus, Cic. de or. 3, 25: consimili viā, Afran. fr.: consimili ratione, Lucr. u. Vitr. – Plur. subst., cōnsimilia, ium, n., omnia consimilia, Gell. 2, 17, 6: plura alia consimilia (dergleichen), Gell. 15, 9, 9: saga, tunicae, paenulae et consimilia (und dergleichen), Ulp. dig. 34, 2, 23. § 2: und in der Rede, ähnlicher Wortklang, Quint. 9, 3, 102.

    lateinisch-deutsches > consimilis

  • 5 consimilis

    cōn-similis, e, einem andern in allen Stücken-, völlig-, ganz ähnlich (Ggstz. dissimilis), α) m. Genet., Komik. u. Lucr.: causa consimilis earum causarum, quae etc., Cic. de or. 1, 149. – β) m. Dat. (vgl. Schneider Caes. b. G. 2, 11. § 1), Silvani melo c. cantus, Acc. fr.: cui homini erus est c., Plaut.: res c. rebus iis, quae etc., Cic. Phil. 2, 28: c. fugae profectio, Caes.: aedificia fere Gallicis c., Caes.: Euboea c. arcui, Hyg. – γ) mit inter se, virtutes inter se consimiles, Gell. 14, 3, 8. – δ) m. quasi u. Konj., gerade so als wenn usw., Plaut. mil. 820. – ebenso mit at que (ac), Plaut. Amph. 443. Fronto de or. 1. p. 158, 15 N.: m. et, Lucr. 3, 8: m. que, Lucr. 4, 231. – ε) absol.: ludus, Ter.: consilia, Ter.: carmen, Ov.: consimili studio, Tac.: res, Cornif. rhet.: laus, Cic. de or. 3, 25: consimili viā, Afran. fr.: consimili ratione, Lucr. u. Vitr. – Plur. subst., cōnsimilia, ium, n., omnia consimilia, Gell. 2, 17, 6: plura alia consimilia (dergleichen), Gell. 15, 9, 9: saga, tunicae, paenulae et consimilia (und dergleichen), Ulp. dig. 34, 2, 23. § 2: und in der Rede, ähnlicher Wortklang, Quint. 9, 3, 102.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consimilis

  • 6 consimilis

    cōn-similis, e
    совершенно похожий, точно такой же (как и) (alicujus или alicui rei Pl, C, Cs etc.)
    c. fugae profectio Cs — уход, весьма похожий на бегство

    Латинско-русский словарь > consimilis

  • 7 consimilis

    -is/e adj Bp
    semblable

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > consimilis

  • 8 consimilis

    похожий (1. 23 § 2 D. 34, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > consimilis

  • 9 consimilis

    adj, similar

    Latin-English dictionary of medieval > consimilis

  • 10 consimile

    similar things (pl.); and the like (L+S)

    Latin-English dictionary > consimile

  • 11 consimilia

    con-sĭmĭlis, e, adj., similar in all respects, entirely similar, like (class.; most freq. in Plaut., Ter., and Lucr.; not in Hor.); constr. with gen., dat., atque, quasi, or absol.
    (α).
    With gen.:

    liber captivus avis ferae consimilis est,

    Plaut. Capt. 1, 2, 7; Afran. ap. Charis. p. 193 P. (Com. Rel. v. 397 Rib.); Lucr. 5, 811; 5, 711; Cic. de Or. 1, 33, 149.—
    (β).
    With dat.:

    cui homini erus est consimilis,

    Plaut. Poen. 4, 2, 2; Ter. Heaut. 2, 4, 2; Cic. Phil. 2, 12, 28; Caes. B. G. 2, 11.—
    (γ).
    With atque or et:

    tam consimili'st atque ego,

    Plaut. Am. 1, 1, 287; so id. Bacch. 3, 3, 50; Fronto, Or. 1; and with et, Lucr. 3, 8; and que, id. 4, 231.—
    * (δ).
    With quasi:

    quia consimile est quom stertas quasi sorbeas,

    Plaut. Mil. 3, 2, 8.—
    (ε).
    Absol. (so most freq.):

    imago,

    Plaut. Men. 5, 9, 4:

    ludus,

    Ter. Eun. 3, 5, 38:

    consilia,

    id. Heaut. 1, 2, 35: via, Afran. ap. Non. p. 316, 9 (Com. Rel. v. 135 Rib.):

    pars,

    Lucr. 2, 1018:

    res,

    id. 4, 89:

    color,

    id. 2, 736:

    natura,

    id. 1, 916:

    ratio,

    id. 1, 842; 1, 884; 1, 1097 et saep.:

    ratione mentis,

    id. 2, 676:

    carmen,

    Ov. P. 3, 7, 3: studio, * Tac. A. 3, 13: pariter cadentia et consimilia irascentem, etc., * Quint. 9, 3, 102.—
    (ζ).
    In a doubtful constr.:

    fecerunt, ut consimilis fugae profectio videretur,

    Caes. B. G. 2, 11:

    quojus mos maxumest consimilis vostrum, hi, etc.,

    Ter. Heaut. 2, 4, 13.—As subst.: con-sĭmĭlĭa, ium, n.; only in the phrase et consimilia, after enumerations, and the like, and similar things:

    saga, tunicae, paenulae et consimilia,

    Dig. 34, 2, 23, § 2; Quint. 9, 3, 102.— Adv.: consĭmĭlĭter, very similarly, in like manner (post-class.):

    consimiliter Cicero verbo isto utitur,

    Gell. 6, 16, 12; 11, 5, 8.— Comp. and sup. not in use either in adj. or adv.

    Lewis & Short latin dictionary > consimilia

  • 12 figura

    fĭgūra, ae, f. [fingo] [st1]1 [-] configuration, structure, forme, aspect, apparence.    - formae figura, Lucr. 4, 69; Cic. Nat. 1, 90: l'ensemble des traits qui constituent la forme d'un corps.    - corporis nostri figura et forma, Cic. Fin. 5, 35: la structure et la forme de notre corps.    - esse humana specie et figura, Cic. Amer. 63: avoir l'apparence et la configuration humaines.    - specie et colore et figurā tauri, Caes. BG. 6, 28, 1: avec l'aspect, la robe, la configuration du taureau.    - harum est consimilis capris figura, Caes. BG. 6: ils (= les élans) ressemblent aux chèvres.    - navium figura, Caes. BG. 4, 25, 2: la structure des navires. [st1]2 [-] figure géométrique.    - figura triquetra, Plin. 3, 121; quadrangula, Plin. 13, 188: figure triangulaire, quadrangulaire.    - cf. Gell. 1, 20, 1; 1, 20, 4; 2, 21, 10. [st1]3 [-] chose façonnée, figure.    - fictiles figurae, Cic. Nat. 1, 71: figures d'argile.    - novis signatur cera figuris, Ov. M. 15, 169: la cire reçoit de nouvelles empreintes. [st1]4 [-] parcelles, simulacres [qui se détachent de chaque objet et qui en sont les images mêmes, d'après Epicure].    - Lucr. 4, 42, etc.; Quint. 10, 2, 15. [st1]5 [-] figures, fantômes.    - Lucr. 4, 34 ; Virg. En. 10, 64. [st1]6 [-] fig. forme, manière d'être.    - negotii figura, Cic. Inv. 1, 41: la tournure d'une affaire.    - orationis figura, Cic. de Or. 3, 212: genre (type) d'éloquence. --- cf. de Or. 2, 98; Or. 2.    - pereundi mille figurae, Ov. H. 10, 81: mille genres de mort.    - vocis figura, Ov. H. 3, 19: la conformation de la voix. [st1]7 [-] figures de style.    - Quint. 9, 1, 1; 9, 2, 27; 9, 3, 1; Plin. Ep. 1, 2, 2; Sen. Ep. 108, 35. [st1]8 [-] formes, précautions d'expression.    - Sen. Ben. 5, 6, 6. [st1]9 [-] allusions, railleries.    - item Hermogenem Tarsensem propter quasdam in historia figuras, Suet. Dom. 10: il traita de même Hermogène de Tarse à cause de quelques allusions dans son Histoire.    - causidicorum figuras tulit, Suet. Vesp. 13: il supporta les railleries des avocats. [st1]10 [-] forme grammaticale, forme d'un mot.    - Varr. L. 9, 53; 9, 55; 10, 25; Quint. 1, 4, 29.
    * * *
    fĭgūra, ae, f. [fingo] [st1]1 [-] configuration, structure, forme, aspect, apparence.    - formae figura, Lucr. 4, 69; Cic. Nat. 1, 90: l'ensemble des traits qui constituent la forme d'un corps.    - corporis nostri figura et forma, Cic. Fin. 5, 35: la structure et la forme de notre corps.    - esse humana specie et figura, Cic. Amer. 63: avoir l'apparence et la configuration humaines.    - specie et colore et figurā tauri, Caes. BG. 6, 28, 1: avec l'aspect, la robe, la configuration du taureau.    - harum est consimilis capris figura, Caes. BG. 6: ils (= les élans) ressemblent aux chèvres.    - navium figura, Caes. BG. 4, 25, 2: la structure des navires. [st1]2 [-] figure géométrique.    - figura triquetra, Plin. 3, 121; quadrangula, Plin. 13, 188: figure triangulaire, quadrangulaire.    - cf. Gell. 1, 20, 1; 1, 20, 4; 2, 21, 10. [st1]3 [-] chose façonnée, figure.    - fictiles figurae, Cic. Nat. 1, 71: figures d'argile.    - novis signatur cera figuris, Ov. M. 15, 169: la cire reçoit de nouvelles empreintes. [st1]4 [-] parcelles, simulacres [qui se détachent de chaque objet et qui en sont les images mêmes, d'après Epicure].    - Lucr. 4, 42, etc.; Quint. 10, 2, 15. [st1]5 [-] figures, fantômes.    - Lucr. 4, 34 ; Virg. En. 10, 64. [st1]6 [-] fig. forme, manière d'être.    - negotii figura, Cic. Inv. 1, 41: la tournure d'une affaire.    - orationis figura, Cic. de Or. 3, 212: genre (type) d'éloquence. --- cf. de Or. 2, 98; Or. 2.    - pereundi mille figurae, Ov. H. 10, 81: mille genres de mort.    - vocis figura, Ov. H. 3, 19: la conformation de la voix. [st1]7 [-] figures de style.    - Quint. 9, 1, 1; 9, 2, 27; 9, 3, 1; Plin. Ep. 1, 2, 2; Sen. Ep. 108, 35. [st1]8 [-] formes, précautions d'expression.    - Sen. Ben. 5, 6, 6. [st1]9 [-] allusions, railleries.    - item Hermogenem Tarsensem propter quasdam in historia figuras, Suet. Dom. 10: il traita de même Hermogène de Tarse à cause de quelques allusions dans son Histoire.    - causidicorum figuras tulit, Suet. Vesp. 13: il supporta les railleries des avocats. [st1]10 [-] forme grammaticale, forme d'un mot.    - Varr. L. 9, 53; 9, 55; 10, 25; Quint. 1, 4, 29.
    * * *
        Figura, figurae, pen. prod. Terent. Le traict et facon de quelque chose, La figure, La forme.
    \
        Noua figura oris. Terent. Nouvelle facon de visage.
    \
        Flebiles figurae. Claud. Lettres qui signifient pleurs.
    \
        Figuram adimere alicui. Ouid. Le desfigurer.
    \
        Fallaci figurae confidere. Ouid. Se fier en sa beaulté.
    \
        Veri figuram ducere. Claud. Resembler au vif et au naturel.
    \
        Sumere figuras varias. Ouid. Se muer en diverses figures.
    \
        Trahere figuram aliquam. Ouid. Prendre quelque figure, et devenir semblable à quelque chose.
    \
        Figura. Suet. Brocard, Lardon.

    Dictionarium latinogallicum > figura

  • 13 consimilo

    cōnsimilo, —, —, āre [ consimilis ]
    делать похожим, уподоблять ( alicui Aug).

    Латинско-русский словарь > consimilo

  • 14 A capillis usque ad ungues

    От волос до ногтей (ср. русск. С головы до ног или До кончиков ногтей).
    Источник - Плавт, "Эпидик", 623 сл.:
    Úsque ab úngul(o) ád capĭllum súmmumst féstivĭssima.
    Ést consĭmilis quási quom sĭgnum pĭctum púlchr(e) aspéxeris.
    "Она мила от ноготка до последнего волоска. Посмотришь на нее - кажется, что перед тобой картина, написанная искусным художником".

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > A capillis usque ad ungues

  • 15 arcus

    arcus, altlat. arquus, ūs, m. (vgl. angels. earh, got. arhwazna, Pfeil), I) der Bogen, a) zum Abschießen der Pfeile, curvi arcus, Ov.: arcus Haemonii, der Schütze als Gestirn, Ov.: Teucri sagittae et arcus, Ampel.: Euboea consimilis arcui, Hyg.: portus curvatus in arcum, Verg.: hic pontus ad formam Scythici arcus incurvus, Mela: speciem efficit arcus Scythici, Sall. fr.: arcum intendere, Cic., od. adducere, Verg. – b) der Regenbogen, Plaut., Cic. u.a.: arcus bibit aquam, zieht Wasser an sich, Plaut. Curc. 129: vollst. arcus caelestis, Plin., pluvius, Hor., imbrifer, Tibull., hibernus, Val. Flacc. – c) als Bauwerk, der Bogen, der Schwibbogen, Vitr. 5, 10, 2 u.a. Ov. met. 3, 30 u. 160. Lucan. 4, 15 (v. einem Brückenbogen). Frontin. aqu. 15 extr. Corp. inscr. Lat. 6, 1252: ad arcum veterem (beim alten Tore) habitare, Petr. 44, 6. – bes. Triumphbogen, Siegesbogen, Ehrenbogen, circi maximi, Suet. Ner. 25, 2: Fabianus, Sen. const. 1, 3: marmoreus cum tropaeis, Suet. Claud. 1, 3 u. 11, 3: arcus veteres, Iuven. 3, 11: arcus, tropaea, statuas deprecari, Plin. pan. 59, 2: fine anni arcus propter aedem Saturni ob recepta signa cum Varo amissa ductu Germanici dicatur, Tac. ann. 2, 41. – II) übtr.: 1) jede bogenförmige Krümmung, Bogenwölbung, v. den Windungen der Schlange, der Krümmung des Meerbusens, Ov.: v. der Krümmung des Hafens, Verg.: v. den brandenden Wellen, Ov.: v. der Lehne des Stuhls, Tac.: v. den Ranken des Weinstocks, Plin.: v. den zur Erde gebogenen Zweigen, die einwachsen sollen, Verg. u. Col. – 2) insbes., als mathemat. t. t., der Kreisbogen, Sen. u. Col.: quinque arcus, die fünf Parallelkreise der Erdkugel, die die Zonen begrenzen, Ov. – / Alter Genet. sing. arqui, Lucr. 5, 526. Cic. de nat. deor. 3, 51 M. – alter Nom. plur. arci, Varr. bei Non. 77, 12: u. Abl. plur. arquis, Tert. ad nat. 2, 15 ed. Oehler. – Abl. plur. arcubus, Manil. 3, 213. Capit. Maxim. et Balb. 16, 5. Treb. Poll. Claud. 3, 7. Veget. mil. 1, 14; 2, 15; 4, 29. Serv. Verg. Aen. 9, 622 u. 11, 6. Sidon. ep. 1, 5. Vulg. Nehem. 4, 13; vgl. Diom. 308, 2. Vel. Long. (VII) 68, 3 K. – arcus als fem., Enn. ann. 393.

    lateinisch-deutsches > arcus

  • 16 consimiliter

    cōnsimiliter, Adv. (consimilis), auf ganz ähnliche Art, Gell. 6, 16, 12 u.a.

    lateinisch-deutsches > consimiliter

  • 17 consimilo

    cōnsimilo, āre (consimilis), ganz ähnlich machen, gleichstellen, mit Dat. (wem?), Fulg. myth. 3, 5. Augustin. de civ. dei 2, 10 u.a. Eccl.

    lateinisch-deutsches > consimilo

  • 18 dissimilis

    dis-similis, e, Adi. m. Compar. u. Superl., unähnlich, ungleichartig (Ggstz. similis, consimilis), α) m. Genet.: verum tamen fuit tum sui dissimilis, Cic.: Scetani dissimilis sis, Hor.: artificium esse hoc quoddam non dissimile ceterorum, Cic.: quicquam dispar sui atque dissimile, Cic.: sui dissimilior videbatur fieri cotidie, Cic.: cives tui dissimillimi, Cic. – β) m. Dat.: quis est tam dissimilis homini, qui non etc., Cic.: nihil tam dissimile quam Cotta Sulpicio, Cic.: et erat huic iudicio longe dissimilis illa contentio, Cic.: heu, quam dissimilis exitus initiis adest, Sen. rhet. – γ) m. ab u. Abl., non dissimilis ab eo, Lact. de mort. pers. 8, 1: Flacci epistularum libri titulo tantum dissimiles a sermonum (sc. libris) sunt, Porphyr. Hor. ep. 1, 1 in. – δ) m. inter se: dissimiles longe inter se variique colores, Lucr.: horum ornatus sunt inter se dissimili disparique ratione, Vitr.: duo fuerunt per idem tempus dissimiles inter se, sed Attici tamen, Cic.: cum inter vos in dicendo dissimillimi sitis, Cic. – m. inter se u. m. Genet., qui sunt et inter se dissimiles et aliorum, Cic. – ε) m. in u. Akk.: aetate et formā haud dissimili in dominum erat, nicht un. gehalten gegen den H., ziemlich ähnlich dem H., Tac. ann. 2, 39. – ζ) m. in u. Abl., hac in re una multum dissimiles, Hor. ep. 1, 10, 3. – η) m. atque (ac), quam u. et: quod non est dissimile atque ire in Solonium aut Antium, Cic.: etsi erat non dissimile atque Alexandriae genus aedificiorum, Auct. b. Alex.: nec dissimilis ibi adversus victos quam in priores clementia Caesaris fuit, Vell.: dissimilis est militum causa et tua, Cic. – u. m. tam... quam, zB. quid est tam dissimile, quam Demosthenes et Lysias, Cic. – θ) m. Abl. (an), dissimilis moribus, Sall.: fide patri dissimillimus, Vell. – ι) absol.: naturae dissimiles, Cic.: Gallis Hispanisque scuta eiusdem formae fere erant, dispares (an Größe) ac dissimiles (an Gestalt) gladii, Liv.: hi dispari genere, dissimili linguā (Sprache), Sall.: dissimillimi motus, Cic.: labor voluptasque dissimillima naturā (ihrem Wesen nach ganz verschiedene Zustände) societate quādam inter se naturali sunt iuncta, Liv.

    lateinisch-deutsches > dissimilis

  • 19 haud

    haud (haut) u. altlat. hau, Adv., eben nicht, gerade nicht, wohl nicht, u. stark verneinend = wohl gar nicht, wohl ganz u. gar nicht, keineswegs, bei weitem nicht, a) im allg.: α) neben Verben, zB. h. abhorreo, Liv.: h. ambigo, Liv.: h. celabis, Plaut.: h. convenit, Acc. fr.: h. dubito, Cic.: h. moror, Plaut.: hau scio ( als ein Wort hauscio), Komik.: haud scio, Cic.: bes. hauscio od. haud scio, an etc., Komik., Cic. u.a., od. haud sciam, an etc., Cic. (s. anS. 408). – β) neben Adjektt., z.B. h. absurdus, Liv.: h. aequus, Plaut. u. Hor.: h. alienus, Liv.: h. consimilis, Plaut.: h. dissimilis, Liv.: h. dubius, Liv. (s. Drak. Liv. 34, 43, 5): h. fallax, Val. Max.: h. ignobilis, Hor. u. Liv.: h. magnus, Plaut.: h. bonus, h. malus, Plaut.: h. mediocris, Cic.: h. mirabile est, Ter.: haud pauci, Liv.: h. surdus, Liv. – γ) neben Pronom., zB. h. alius, Plaut. u. Liv.: h. quisquam, schwerlich jemand, sicherlich niemand, Komik. u. Liv.: h. quisquam alius ante, Liv.: haud quicquam, schwerlich irgend etwas, Ter.: h. tantus, Liv.: h. ullus, Liv.: h. meum est, Acc. fr. – δ) neben Substst. ohne u. mit Präposit., zB. haud iniuriā, Liv.: h. ab re duxi, Liv.: cum h. e re publica esset, Liv.: h. per ambages, Liv.: h. sine causa, Liv. – ε) neben Adverbien, die einen negativen Sinn haben, zB. h. aegre pati, Liv.: h. ambigue, Liv.: h. dubie, ganz unzweifelhaft, Sall. u. Liv.: h. gravate, h. gravatim, Liv.: h. impigre, Sall. fr. u. Liv.: h. impune, Verg. u. Liv.: h. parum, Liv.: h. procul, Liv.: h. secus, Liv.: hau multo secus, Liv. Andr. com. – neben andern Adverbien, h. aeque, Liv.: h. facile, Liv. u. Col.: h. longe, Caes.: h. ita longe, Nep.: h. mediocriter, Liv.: h. omnino, Liv. u. Cels.: h. ita multo post, Liv.: h. satis dignus, Liv.: h. tam facile dictu est, Liv.: h. vidi magis, es fällt mir gar nicht ein, ich denke nicht daran, ich dächte gar! (mit aus dem Vorhergehenden zu ergänzendem Ausdruck), Plaut. (s. Brix Plaut. capt. 559). – b) in Gegensätzen, haud... sed, Enn., Komik., Cic., Catull. u. Verg.: hau... verum, Plaut.: sed ut... ita haud, Cic.: haud quia... sed quia, Hor.: quod ni... haud, Cic.: quod si... haud, Cic.: u. mit Auslassung der Partikeln, me, haut uxorem ulciscitur, Plaut.: factionis Barcinae opibus, haud sane voluntate principum in imperio positus, Liv. – c) m. Negationen, neque haud, haud non od. nil, Komik.: haud... nec, Verg. – d) korrespondierend mit andern Partikeln, haud... tam, Liv. u. Tac.: haud tantum... quantum, Liv. – Vgl. übh. Hand Tursell. 3. 14 sqq. Otto Tac. ann. 1, 14. p. 113 sq. M. Müller Zum Sprachgebr. des Livius, I. (Stendal, 1877); u. über hau Lorenz Plaut. most. 770. Ritschl Prolegg. ad Plaut. trin. p. XCIX sqq. u. opusc. 2, 591 sq.

    lateinisch-deutsches > haud

  • 20 quam

    quam, Adv. (Akkusativform von qui, analog mit tam), auf welche Weise, wie, emphatischin welchem Grade, wie sehr, I) in der Korrelation: A) in Vergleichungen, a) in der Korrel. mit tam, s. 1. tam. – m. ausgelassenem tam: homo non, quam isti sunt, gloriosus, Liv.: exibit quam saepe, time, Tibull.: quam si = tamquam si, gleich als wenn, als ob, wie, Cic. Planc. 60. – So, mit u. ohne tam, namentlich α) bei possum (queo), zB. tam consimilis (imago) est, quam potest, so ähnlich wie möglich, möglichst ähnlich, Plaut.: tam confido, quam potest, so sehr wie möglich, Plaut. – gew. mit ausgelassenem tam, tusa cribrataque vino qu. possit excellenti, so ausgezeichnetem wie möglich, Plin.: öfter beim Superl., qu. maximā possum voce dico, mit so sehr starker St. wie möglich, Cic.: qu. queas minimo, Ter.: quam verissime potero, Sall.: quam maximis potest itineribus, Caes.: qu. celerrime potuit, Caes. – u. elliptisch ohne possum, möglichst, recht sehr, gar sehr, bei Adii. u. Advv. im Posit. u. Superl., cena quam opima, Auct. b. Hisp.: sementes quam maximas facere, Caes.: quam plurimi colles, Caes.: quam plurimi dies, Plin. ep.: hortor, ut quam plurima proferas, Plin. ep.: quam plurimo (möglichst teuer) vendere, Cic.: suos valde quam paucos habet, gar sehr wenige, Brut. in Cic. ep.: nimis quam, möglichst sehr, gar sehr, Plaut.: quam familiariter, Ter. – qu. maximus numerus, eine möglichst große Z., Caes.: qu. saepissime, möglichst oft, Cic.: qu. maxime, s. māximē( unter magis) no. I, B, a: qu. primum, sobald wie möglich, möglichst bald, Cic. u.a. – bei Verbb.: nam, quod de Pompeio Caninius agit, sane quam refrixit, Cic. ad Q. fr. 2, 4 (6), 5 – β) (mit ausgelass. tam): quam longus est, so lang... ist, d.i. der (die, das) ganze lange, nocte, quam longa est, die ganze lange N., Verg.: hiemem, quam longa (est), den g. l. Winter, Verg – b) in der Korrel. mit tantus, tanti, tanto, s. tantus. – c) in der Korrel. mit sic: quam multā grandine nimbi crepitant, sic heros... pulsat, Verg. Aen. 5, 458 sq.; u. mit ausgelass. sic, Verg. Aen. 6, 305 sqq. – d) in der Korrelation mit einem Komparativ und mit Begriffen, die eine vergleichende Beziehung zulassen, wie, als, maior pecunia, qu. quanta, Cic.: plures, qu. quot, Cic., u. bl. plures, quam, Liv.: plus, quam quod, Cic.: nihil est magis timendum, quam etc., Cic.: his quam physicis potius credendum, Cic.: prius quam, s. prius. – u. quam qui, quam ut nach dem den zu hohen Grad bezeichnenden Komparativ, maior sum, quam cui possit etc., zu groß, als daß usw., Ov.: indulgebat sibi liberius, quam ut etc., Nep. – nach magis mit Positiv zur Umschreibung des Komparativs, magis audacter, quam parate, Cic.; u. nach dem Komparativ st. magis mit Positiv, vehementius quam caute, Tac. – regelmäßig auch im zweiten Gliede der Komparativ des Adi. u. Adv. (wo im Deutschen der Positiv steht), wenn angegeben werden soll, daß die erste Eigenschaft die zweite überwiegt, deutsch gew. mehr mit Positiv... als mit Positiv, longior quam latior, Cic.: libentius qu. verius, Cic. – durch eine Art Anakoluth beide Adii. im Positiv, indem die vergleichende Beziehung, die anfänglich nicht berücksichtigt wurde, nachträglich hinzugefügt wird (vgl. Passows griech. Handwörterb. unter ἤ), tacita bona est mulier quam loquens, mehr als eine, Plaut.: claris maioribus quam vetustis, mehr als von alten Ahnen, Tac. – ebenso in der Vergleichung zweier Subst., nec me mea ars, quam benevolentia perturbat, mehr als, Curt.: cedere loco consilii quam formidinis arbitrantur, mehr als der F., Tac. – in der Korrel. mit einem Superl. in der Bedeutung eines gesteigerten Compar., cum tyranno, quam qui umquam saevissimo, Liv. – nach den eine Vergleichung zulassenden Verben malle und pleon. magis malle, potius malle, s. mālo: nach praestat, Caes. b. G. 7, 17, 4: nach statuo, Nep. Dat. 8, 1: nach probo, Tac. ann. 1, 58: nach volo, Liv. 3, 68, 11; 25, 29, 6. – nach den eine Vergleichung zulassenden Begriffen, wie nach aeque (ebenso), nach plus (mehr), supra (mehr), ultra (weiter), contra, secus, alius, aliter, alibi, dissimilis, diversus, s.d. WW. – mit ausgelassenem alius, ne quis Asiae rex sit quam ille, keiner (= kein anderer) als usw., Curt.: quid est compati, quam cum alio pati, was ist M. (anderes) als usw., Tert. – so auch nach Zahlbegriffen, haud centesimam partem laudat, quam etc., Plaut.: intra quintum, quam affuerat, diem, Suet.: ut vix dimidium, quam quod acceperat, tradiderit, Liv.: ferramenta duplicia, quam numerus servorum exigit, Colum. – endlich quam pro mit Ablat. eines Subst. nach Komparativen u. Zahlbegriffen, um anzugeben, daß der verglichene Ggstd. mit dem zur Vergleichung gezogenen im Mißverhältnisse steht, deutsch als im Verhältnis zu usw. als man nach Verhältnis des u. des usw. erwarten durfte, proelium atrocius quam pro numero pugnantium editur, Liv.: multiplex quam pro numero damnum est, Liv. – B) in der Korrelation mit Zeitbegriffen, als, nachdem, postero die od. postridie quam etc., Cic.: pridie quam etc., Cic.: saeculis multis ante, quam etc., Cic.: venerunt post diem sextum, quam etc., Cic. fil.: septimo die, quam etc., Liv. – II) außer der Korrelation, zur Bezeichnung des Grades, wie, in welchem Grade, wie sehr, wie wenig, wie so gar nicht, a) in indirekter Rede, α) bei Advv. u. Adii.: memoriā tenetis, quam valde admurmurarint, Cic.: nescis, quam magnum flagitium admiseris, Petron.: quam sint morosi, qui amant, vel ex hoc intellegi potest, Cic.: ut illud, quod cupiat, ostendatur, quam leve, quam contemnendum, quam nihil (wie wenig wert) sit omnino, Cic. – β) bei Verben: nescis, quam doleam, Ter.: illuc intendenda mens, quam omnia ad victoriam spectent, Quint. – attende iam, quam ego defugiam auctoritatem consulatus mei, wie wenig ich meine konsularische Wirksamkeit verleugne, Cic. – b) in der Frage u. im Ausruf, α) bei Advv. u. Adii.: quasi ego, quam dudum? rogem, Ter.: quam multum? Quint. – quam cito illa omnia ex laetitia et voluptate ad luctum et lacrimas recĭderunt! Cic.: quam nihil est totus homuncio! wie so gar nichts, Petron.: quam nihil praetermittis in consilio dando! Cic.: quam multa quam paucis! Cic. – β) bei Verben: quam gaudeo! Ter.: quam timeo, quorsum evadas! Ter.: ut se accusari nolunt, quam cupiunt laudari! Cic.: quam hoc non curo! wie wenig kümmere ich mich darum! Cic.

    lateinisch-deutsches > quam

См. также в других словарях:

  • consimilis —   L. alike in all respects. Readily confused with another species …   Etymological dictionary of grasses

  • Euripus consimilis — Euripus consimilis …   Wikipédia en Français

  • Neopolyptychus consimilis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Inse …   Wikipedia

  • Mautodontha consimilis — Conservation status Extinct (IUCN 2.3) Scientific classification …   Wikipedia

  • Mautodontha consimilis —   Mautodontha consimilis Estado de conservación …   Wikipedia Español

  • Dyckia consimilis — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked): Angiosperms (unranked): Monocots …   Wikipedia

  • Aegus consimilis —   Aegus consimilis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Leptinopterus consimilis —   Leptinopterus consimilis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Telephanus consimilis —   Telephanus consimilis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Euripus consimilis — Taxobox name = Painted Courtesan image width = 200px regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Lepidoptera familia = Nymphalidae genus = Euripus species = E. consimilis binomial = Euripus consimilis binomial authority =… …   Wikipedia

  • Ericameria nauseosa ssp. consimilis — ID 31201 Symbol Key ERNAC2 Common Name rubber rabbitbrush Family Asteraceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AZ, CA, CO, ID, MT, NM, NV, NY, OR, UT, WY Growth Habit Shrub,… …   USDA Plant Characteristics

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»