-
1 czyn
m (G czynu) książk. 1. (uczynek) act, deed- czyn chwalebny a praiseworthy act a. deed- czyny bohaterskie heroic deeds a. exploits- pomagać komuś słowem i czynem to support sb in word and deed- poprzeć słowa czynem to back up one’s words with action(s) a. deeds- przejść od słów do czynów to put a. translate words into action(s)- osądzać ludzi na podstawie czynów to judge people by their actions a. deeds- liczą się czyny, nie słowa actions speak louder than words przysł.- czyn zbrojny armed action2. (występek) act, offence GB, offense US- czyn karalny a punishable offence- dopuścić się haniebnego czynu to commit a shameful a. despicable act- popełniać czyny lubieżne to commit indecent acts- oskarżony nie przyznaje się do zarzucanych mu czynów the defendant doesn’t admit to the offences he is charged with- chłopak dopuścił się karygodnego czynu the boy committed a reprehensible act- jest pełnoletni, może odpowiadać za swoje czyny as an adult he’s answerable for his own deeds- □ czyn społeczny community action- drogę zbudowano w czynie społecznym the road was built through community action■ wprowadzać a. wcielać coś w czyn to put sth into action a. practice- zamienić się w czyn to come true* * *( postępek) act, deedczyn karalny — PRAWO punishable offence
* * *mideed, act; czyn zbrojny military action; bohaterski czyn heroic deed, gest; czyn karalny prawn. unlawful act; czyn lubieżny prawn. indecent liberties; czyn hańbiący infamy; czyn społeczny community work l. service; człowiek czynu man of action; słowem i czynem in word and deed; wcielać l. wprowadzać w czyn put sth into practice; zamieniać się w czyn come true; przejść od słów do czynów put one's words into action.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czyn
-
2 przestępstw|o
n crime, offence- przestępstwo karne a criminal offence- przestępstwo gospodarcze business fraud- przestępstwa wojenne war crimes- drobne przestępstwo a petty crime- ciężkie przestępstwo felony- przestępstwo na tle seksualnym a sex crime a. offence- przestępstwo przedawnione a time-limited a. time-barred offence- przestępstwo przeciwko mieniu/życiu a crime a. an offence against property/the person- winny przestępstwa a criminal- popełnić przestępstwo a. dopuścić się przestępstwa to commit a crime a. an offence- organ do ścigania przestępstw a crime prevention agencyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przestępstw|o
-
3 dopuszczać
impf dopuścić* * *1. (-am, -asz); perf; dopuścić; vt 2. vi* * *ipf.1. (= dawać przystęp) admit, allow, permit ( coś sth); nie dopuszczać do czegoś prevent sth (from happening); nie dopuszczać, żeby ktoś coś zrobił keep l. prevent sb from doing sth, preclude sb from doing sth; nie dopuszczać nikogo do miejsca zbrodni admit l. allow nobody to the scene of the crime, bar everyone from the scene of the crime; nie dopuszczać myśli shut out the thought; dopuszczamy taką hipotezę this hypothesis is being considered; dopuszczać możliwość allow for the possibility, contemplate the possibility; te fakty dopuszczają tylko jedną interpretację these l. the facts admit l. allow l. permit one interpretation only; ta reguła nie dopuszcza wyjątków this l. the rule allows no exceptions; dopuścić kogoś do tajemnicy let sb into a secret, let sb in on a secret.2. (= zezwalać) allow, permit; nie dopuszczać do rozmów prevent negotiations; nie można do tego dopuścić this cannot be allowed l. tolerated; dopuścić kogoś do egzaminu uniw. permit sb to take the examination; dopuścić do głosu l. słowa let sb speak; (= pozwolić na wystąpienie) give sb the floor; dopuścić kogoś do poufałości ze sobą take sb into one's confidence; dopuścić kogoś do udziału w zyskach include sb in profit-sharing; dopuszczony do ruchu mot. roadworthy.ipf.commit, perpetrate; dopuścić się przestępstwa commit a criminal offence; dopuszczać się nadużyć ( finansowych) commit embezzlement; dopuścić się zbrodni commit a crime l. felony; dopuścić się zdrady małżeńskiej commit adultery.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopuszczać
-
4 przewinie|nie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przewinie|nie
-
5 wykrocze|nie
Ⅰ sv ⇒ wykroczyć Ⅱ n 1. (działanie sprzeczne z normą) violation, transgression- wykroczenie przeciwko normom współżycia społecznego a transgression against the norms of social coexistence- wykroczenie przeciwko przyjętym konwenansom the violation of accepted social conventions2. Prawo offence, misdemeanour- popełnić wykroczenie to commit an offenceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykrocze|nie
-
6 występ|ek
m (G występku) misdeed, offence- dopuścić się występku to commit a. perpetrate a misdeed a. an offenceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > występ|ek
-
7 kradzież
f 1. (zabranie cudzej rzeczy) theft- kradzież samochodu a car theft- drobna/zuchwała kradzież a petty/brazen theft- kradzież z włamaniem a burglary- kradzież to poważne przestępstwo stealing is a serious offence- aresztować kogoś za kradzież to arrest sb for theft- został przyłapany na kradzieży (zegarka) he was caught stealing (a watch)- towary pochodzące z kradzieży stolen goods- sprawcy kradzieży the perpetrators of the theft2. (utworu, pomysłu) theft- kradzież literacka (a case a. instance of) plagiarism- kradzież czyichś pomysłów stealing sb’s ideas* * *-y; -e; gen pl; -y; ftheft, robbery* * *f.pl. -e theft; prawn. larceny; drobna kradzież petty theft; kradzież w sklepie shoplifting; kradzież z włamaniem burglary; popełnić kradzież commit a theft.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kradzież
-
8 przekrocze|nie
Ⅰ sv ⇒ przekroczyć Ⅱ n (prawa, przepisów) contravention- przekroczenie szybkości speeding- przekroczenie salda overdraft- drobne przekroczenia minor offences- popełnić przekroczenie to commit an offenceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przekrocze|nie
См. также в других словарях:
offence — of‧fence [əˈfens] , offense noun 1. [countable] LAW an illegal action or a crime: • The company was not aware that it was committing an offence. • It is an offence to sell alco … Financial and business terms
offence — BrE usually offense AmE noun 1 (C) an illegal action or a crime: Driving while drunk is a serious offence. | a parking offense (+ against): sexual offences against children | commit an offence (=do something that is an offence) | first offence… … Longman dictionary of contemporary English
commit — com‧mit [kəˈmɪt] verb committed PTandPP committing PRESPART 1. [intransitive, transitive] to say that someone will definitely do something or must do something: commit somebody to do something • He committed his government to support Thailand s… … Financial and business terms
Offence against the person — Criminal law Part o … Wikipedia
offence — n. infraction 1) to commit an offence 2) a minor, petty, trivial; serious offence 3) a capital; impeachable; indictable offence 4) an offence against feeling of outrage 5) to take offence at (she takes offence at every remark) insult (formal) 6)… … Combinatory dictionary
offence — 01. Shoplifting is a serious [offence], and will be punished. 02. The smell of perfume can be quite [offensive] to people with allergies. 03. Because it was his first [offence], he was let off with a warning. 04. In some countries, selling… … Grammatical examples in English
offence — of|fence W3 BrE offense AmE [əˈfens] n 1.) an illegal action or a crime ▪ The possession of stolen property is a criminal offence. ▪ Punishment for a first offence is a fine. ▪ His solicitor said he committed the offence because he was heavily in … Dictionary of contemporary English
offence */*/*/ — UK [əˈfens] / US noun Word forms offence : singular offence plural offences 1) [countable] a crime or illegal activity for which there is a punishment motoring/firearms/public order offences criminal offence: Killing these animals is a criminal… … English dictionary
offence — (BrE) (AmE offense) noun 1 illegal act ADJECTIVE ▪ grave, heinous, major, serious ▪ lesser, minor, petty, trivial … Collocations dictionary
commit */*/*/ — UK [kəˈmɪt] / US verb Word forms commit : present tense I/you/we/they commit he/she/it commits present participle committing past tense committed past participle committed Get it right: commit: Don t write the ed and ing forms of commit with only … English dictionary
commit — verb Commit is used with these nouns as the object: ↑abuse, ↑act, ↑adultery, ↑assault, ↑atrocity, ↑blasphemy, ↑blunder, ↑breach, ↑burglary, ↑crime, ↑deed, ↑error … Collocations dictionary
