Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

commentārius

  • 1 commentarius

    commentārĭus, ii, m. (commentarĭum, ĭi, n.) [st2]1 [-] recueil de notes, mémoire, registre. [st2]2 [-] abrégé, sommaire; au plur. commentaires, mémoires historiques. [st2]3 [-] protocole, formulaire. [st2]4 [-] plaidoyer écrit, notes d'audience. [st2]5 [-] au plur. notes explicatives, commentaires (sur un auteur). [st2]6 [-] brouillon, cahier de notes.
    * * *
    commentārĭus, ii, m. (commentarĭum, ĭi, n.) [st2]1 [-] recueil de notes, mémoire, registre. [st2]2 [-] abrégé, sommaire; au plur. commentaires, mémoires historiques. [st2]3 [-] protocole, formulaire. [st2]4 [-] plaidoyer écrit, notes d'audience. [st2]5 [-] au plur. notes explicatives, commentaires (sur un auteur). [st2]6 [-] brouillon, cahier de notes.
    * * *
        Commentarius, m. g. vel Commentarium, commentarii, n. g. Sueton. Un registre.
    \
        Commentarius. Caelius Ciceroni. Memoires et instructions.
    \
        Diurni commentarii. Sueton. Papier journal.
    \
        Commentarium paulo plenius. Cic. Memoires bien amples.
    \
        Conficere commentarios. Cic. Faire des memoires.
    \
        Ex commentariis quaerere aliquid. Cic. és livres qui en parlent.
    \
        Referre in commentarios. Traianus ad Plinium. Enregistrer.
    \
        Scribere commentarios, Idem quod conficere. Plin. iunior. Faire un papier journal, ou un registre.
    \
        Commentarius, Pro compendiosa historia, quales sunt Commentarii Caesaris. Cic. Livre contenant en brief la description de quelque histoire.
    \
        Ex annalium monumentis, atque ex regum commentariis conquirere aliquid. Cic. és livres qui parlent des Roys.

    Dictionarium latinogallicum > commentarius

  • 2 commentarius

    commentarius commentarius, i m записная книжка

    Латинско-русский словарь > commentarius

  • 3 commentarius

    commentārius, ī, m. (sc. liber, was b. Gell. 13, 19 extr. auch dabeisteht) u. commentārium, ī, n. (sc. volumen) (commentus v. comminiscor), I) Notizen, Entwurf, Abriß, Skizze, Heft, Denkwürdigkeiten, Memoiren, Nachrichten, Papiere, Tagebuch, Denkbuch (meist im Plur.), Cic. u.a.: commentarius rerum urbanarum, Stadtchronik, Sulpic. in Cic. ep.: et divisio et commentarii (Flurbuch), Gromat. vet.: in commentarium (sein Heft) referre, Cic.: ex commentario (Heft) sapere, Sen. – commentarii (belli Gallici), die über die Ereignisse im (gallischen) Kriege von Cäsar geführten Tagebücher; vgl. (über ihren stilist. Wert) Cic. Brut. 262. – im Sing. v. einzelnen Buche eines Abrisses usw., superiore commentario (d.i. im 7. Buche), Hirt. b. G. 8, 30, 1: ebenso superiore od. primo commentario (d.i. im 1. Buche), Gaius inst. 2, 23 u. 145. – II) insbes.: A) als gerichtl. t. t. = das Protokoll, Cic. Verr. 5, 54. Tac. ann. 6, 47. – B) das Journal eines Rechnungsbeamten, a commentariis vehiculorum, Corp. inscr. Lat. 6, 8542. – C) bei den Gramm.: 1) gesammelte Beispiele, Auszüge, Exzerpte aus dem Gelesenen zur Nachweisung u. Erinnerung, Quint. 1, 8, 19. – od. vom Schüler bei od. nach dem Vortrage des Lehrers (Rhetors) niedergeschriebene Notizen, Diktate, Quint. 3, 6, 59. – 2) Kommentar, Gell.: commentaria in Vergilium componere, Gell.

    lateinisch-deutsches > commentarius

  • 4 commentarius

    commentārius, ī, m. (sc. liber, was b. Gell. 13, 19 extr. auch dabeisteht) u. commentārium, ī, n. (sc. volumen) (commentus v. comminiscor), I) Notizen, Entwurf, Abriß, Skizze, Heft, Denkwürdigkeiten, Memoiren, Nachrichten, Papiere, Tagebuch, Denkbuch (meist im Plur.), Cic. u.a.: commentarius rerum urbanarum, Stadtchronik, Sulpic. in Cic. ep.: et divisio et commentarii (Flurbuch), Gromat. vet.: in commentarium (sein Heft) referre, Cic.: ex commentario (Heft) sapere, Sen. – commentarii (belli Gallici), die über die Ereignisse im (gallischen) Kriege von Cäsar geführten Tagebücher; vgl. (über ihren stilist. Wert) Cic. Brut. 262. – im Sing. v. einzelnen Buche eines Abrisses usw., superiore commentario (d.i. im 7. Buche), Hirt. b. G. 8, 30, 1: ebenso superiore od. primo commentario (d.i. im 1. Buche), Gaius inst. 2, 23 u. 145. – II) insbes.: A) als gerichtl. t. t. = das Protokoll, Cic. Verr. 5, 54. Tac. ann. 6, 47. – B) das Journal eines Rechnungsbeamten, a commentariis vehiculorum, Corp. inscr. Lat. 6, 8542. – C) bei den Gramm.: 1) gesammelte Beispiele, Auszüge, Exzerpte aus dem Gelesenen zur Nachweisung u. Erinnerung, Quint. 1, 8, 19. – od. vom Schüler bei od. nach dem Vortrage des Lehrers (Rhetors) niedergeschriebene Notizen, Diktate, Quint. 3, 6, 59. – 2) Kommentar, Gell.: commentaria in Vergilium com-
    ————
    ponere, Gell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > commentarius

  • 5 commentarius

    Латинско-русский словарь > commentarius

  • 6 commentārius

        commentārius ī, m (sc. liber), or commentarium, ī, n (sc. volumen)    [commentor], a notebook, notes, memorandum: recita commentarium: quod de apparatibus belli fecerat, L.— Plur, memoirs, records: quos scripsit (Caesar) rerum suarum, i. e. the works upon the Gallic and civil wars: rex volvens commentarios Numae, L.
    * * *
    notebook, private/historical journal; register; memo/note; commentary/treatise

    Latin-English dictionary > commentārius

  • 7 commentarius

    commentārĭus, ii, m. (sc. liber;

    both together,

    Gell. 13, 20, 17); commentā-rĭum, ii, n. (sc. volumen, Varr. L. L. 6, § 90 Müll.; Cic. Brut. 44, 164; cf. commentariolum) [commentor].
    I.
    Orig. a note-book, sketch-book, memorandum:

    diurni,

    a journal, Suet. Aug. 64.—
    II.
    As the title of a book on any subject, but esp. historical, which is only sketched down or written without care (mostly in plur.), a sketch, a paper, memoirs, a commentary, etc., Cic. Fam. 5, 12, 10; Liv. 42, 6, 3; Quint. 2, 11, 7; 3, 8, 58; 3, 8, 67; 8, 2, 12; 10, 7, 30 al.; Tac. A. 6, 47; Suet. Tib. 61 et saep. Thus the two works of Cæsar upon the Gallic and civil wars are called Commentarii, commentaries, Cic. Brut. 75, 262; Hirt. and Asin. Pollio ap. Suet. Caes. 56.—Of a single book:

    superiore commentario,

    i. e. in the Seventh Book, Hirt. B. G. 8, 30; cf. Gai Inst. 2, 23; 2, 145.—
    B.
    Esp.
    1.
    A commentary, exposition, brief explanation, annotation:

    commentarium in Vergilium,

    Gell. 2, 6, 1; cf. id. 1, 12; 1, 21.—
    2.
    In law, a brief, Cic. Verr. 2, 5, 21, § 54.—
    3.
    The day-book of an accounting officer, Inscr. Grut. 592, 4; Inscr. Orell. 2904.—
    4.
    A collection of examples or citations, Quint. 1, 8, 19.—
    5.
    A pupil ' s notes of a lecture or lesson, Quint. 3, 6, 59.

    Lewis & Short latin dictionary > commentarius

  • 8 commentarius

    -i s m 2
    commentaire, remarque, annotation

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > commentarius

  • 9 commentarius

    1) записная книга (1. 32. D. 4, 6). 2) письменное объяснение, толкование (1. 1 D. 1, 2. 1. 2 § 21 C. 1, 17). 3) раздел сочинения (Gai. II, 23. 145. III, 17. 38. IV. 77, 85).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > commentarius

  • 10 commentarius

    , i m
      заметки, записки, мемуары

    Dictionary Latin-Russian new > commentarius

  • 11 COMMENTARIUS (COMMENTARIUM) (COMMENTARY)

    комментарий, толкование; пояснение замысла. Комментирование прежде всего относилось к Священному Писанию, воспринимавшемуся как Божественное откровение, которое было необходимо осмыслить средствами человеческой речи, и к текстам, признанным авторитетными (диалоги Платона, трактаты Аристотеля, Порфирия, Боэция); выяснение смысла произведения; способ причащения к истинному знанию; способ адаптации нехристианских текстов к христианскому мировоззрению. Как правило, применялось шесть способов комментирования: исторический, или буквальный, моральный, аллегорический, символический, тропологический, анагогический, или мистический.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > COMMENTARIUS (COMMENTARIUM) (COMMENTARY)

  • 12 Комментарий

    - commentarius; interpretatio; nota; annotatio; explicatio; scholium;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Комментарий

  • 13 commentarium

    commentārĭus, ii, m. (sc. liber;

    both together,

    Gell. 13, 20, 17); commentā-rĭum, ii, n. (sc. volumen, Varr. L. L. 6, § 90 Müll.; Cic. Brut. 44, 164; cf. commentariolum) [commentor].
    I.
    Orig. a note-book, sketch-book, memorandum:

    diurni,

    a journal, Suet. Aug. 64.—
    II.
    As the title of a book on any subject, but esp. historical, which is only sketched down or written without care (mostly in plur.), a sketch, a paper, memoirs, a commentary, etc., Cic. Fam. 5, 12, 10; Liv. 42, 6, 3; Quint. 2, 11, 7; 3, 8, 58; 3, 8, 67; 8, 2, 12; 10, 7, 30 al.; Tac. A. 6, 47; Suet. Tib. 61 et saep. Thus the two works of Cæsar upon the Gallic and civil wars are called Commentarii, commentaries, Cic. Brut. 75, 262; Hirt. and Asin. Pollio ap. Suet. Caes. 56.—Of a single book:

    superiore commentario,

    i. e. in the Seventh Book, Hirt. B. G. 8, 30; cf. Gai Inst. 2, 23; 2, 145.—
    B.
    Esp.
    1.
    A commentary, exposition, brief explanation, annotation:

    commentarium in Vergilium,

    Gell. 2, 6, 1; cf. id. 1, 12; 1, 21.—
    2.
    In law, a brief, Cic. Verr. 2, 5, 21, § 54.—
    3.
    The day-book of an accounting officer, Inscr. Grut. 592, 4; Inscr. Orell. 2904.—
    4.
    A collection of examples or citations, Quint. 1, 8, 19.—
    5.
    A pupil ' s notes of a lecture or lesson, Quint. 3, 6, 59.

    Lewis & Short latin dictionary > commentarium

  • 14 commentariensis

    commentāriēnsis, is m. [ commentarius ]
    секретарь, делопроизводитель Dig, Hier

    Латинско-русский словарь > commentariensis

  • 15 commentariolum

    commentāriolum, ī n., поздн. commentāriolus, i m. [demin. к commentarius ]
    запись, заметка, небольшое сочинение C, Q, Eccl

    Латинско-русский словарь > commentariolum

  • 16 commentarium

    commentārium, ī n. (sc. volumen) v. l. = commentarius

    Латинско-русский словарь > commentarium

  • 17 isagogicus

    īsagōgicus, a, um [ isagoge ]
    вводный, вступительный (commentarius Vr ap. AG)

    Латинско-русский словарь > isagogicus

  • 18 commentariensis

    commentāriēnsis, is, m. (commentarius), der Kontrolleur, a) der öffentl. Papiere, der Sekretär, Registrator, ICt. u. Hier. in psalm. 93, 9. – b) der Gefangenenliste, der Stockkontrolleur, ICt. – c) der Soldatenliste, der Kriegskontrolleur, Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 1, 71.

    lateinisch-deutsches > commentariensis

  • 19 commentariolum

    commentāriolum, ī, n. u. commentāriolus, ī, m. (Demin. v. commentarius), die flüchtige Aufzeichnung, der flüchtige Entwurf, Notizen, die Skizze, das Heft, α) Sing., hoc c., Q. Cic. de pet. cons. 58: Akk. -olum, Hier. ep. 42, 3. – β) Plur., Akk. -olos, Hier. in Augustin. ep. 75, 4 u. Hier. ep. 119, 1 u. vir. ill. 126. Abl. -olis, Cic. de or. 1, 5; de fin. 4, 10; Phil. 1, 16. Quint. 1, 5, 7.

    lateinisch-deutsches > commentariolum

  • 20 imperfectus

    im-perfectus, a, um (in u. perfectus), unvollendet, unvollständig, unvollkommen (Ggstz. perfectus), I) im allg.: theatrum Niceae maximā iam parte constructum, imperfectum (unausgebaut) tamen, Plin. ep.: fossa imperfecta, Plin.: novissimus imperfectusque liber od. commentarius, Hirt. b. G.: aut imperfecta res est aut perfecta, ICt.: infans adhuc imp., Ov.: cibus, unverdaute, Iuven. (so auch quidquid assumptum est, imperfectum [unverdaut] protinus reddunt, Cels.): verba, Ov.: sermo, Quint.: reliquum corpus imperfectum ac rude relinquere, Cic.: u. so librum od. opus imperfectum relinquere, Suet.: pars imperfecta manebat, Verg. – neutr. subst., imperfecto nec absoluto simile pulchrum esse nihil potest, Cic.: Plur. imperfecta loqui, gebrochen reden, Plin. – Compar., insuavius hoc imperfectiusque est, Gell. 1, 7, 20. – II) insbes., sittlich unvollkommen (Ggstz. sapiens), ad imperfectos et mediocres et male sanos hic meus sermo pertinet, non ad sapientem, Sen. de tranqu. anim. 11, 1.

    lateinisch-deutsches > imperfectus

См. также в других словарях:

  • Commentarius de vera et falsa religione — Autor Ulrich Zwingli, etwa 1531 Commentarius de vera et falsa religione (deutsch: Kommentar über die wahre und falsche Religion) ist der Titel des bekanntesten schriftlichen Werks des Zürcher Reformators Huldrych Zwingli. Er behandelt darin… …   Deutsch Wikipedia

  • Azpilcueta — Martin de Azpilcueta Martin de Azpilcueta (Azpilicueta oder Aspilcueta) (* 13. Dezember 1492 in Barásoain, Navarra; † 21. Juni 1586 in Rom), genannt Doctor navarrus, spanischer Theologe, Kirchenjurist und Ökonom, gehört zur Gruppe der Theologen… …   Deutsch Wikipedia

  • Martin de Azpilcueta — Martín de Azpilcueta Jaureguízar (Azpilicueta oder Aspilcueta) (* 13. Dezember 1492 in Barásoain, Navarra; † 21. Juni 1586 in Rom), genannt Doctor navarrus, spanischer Theologe, Kirchenjurist und Ökonom, gehört zur Gruppe der Theologen Juristen… …   Deutsch Wikipedia

  • Niels Hemmingsen — (auch: Nicolaus Hemmingius, Hemming; * 4. Juni 1513 in Errindlev auf Lolland[1]; † 23. Mai 1600 in Roskilde) war ein dänischer evangelischer Theolo …   Deutsch Wikipedia

  • Franciscus Hotomanus — François Hotman. François Hotman (latinisiert auch Franciscus Hotomanus, gelegentlich Hottomannus oder Hotomannus geschrieben) (* 23. August 1524 in Paris; † 12. Februar 1590 in Basel) war ein protestantisch und humanistisch geprägter… …   Deutsch Wikipedia

  • Wittgensteins Leiter — – Betrachtungen zum Tractatus ist ein Buch von Logi Gunnarsson. Es beschäftigt sich mit dem Werk Tractatus Logico Philosophicus (kurz: Tractatus) des österreichisch britischen Philosophen Ludwig Wittgenstein. Logi Gunnarsson versucht in diesem… …   Deutsch Wikipedia

  • ИСИХИЙ ИЕРУСАЛИМСКИЙ — [греч. ῾Ησύχιος, πρεσβύτερος ῾Ιεροσολύμων] (2 я пол. IV в. ок. 451), прп., пресвитер (пам. 28 марта, согласно Месяцеслову имп. Василия II; 22 сент., согласно Палестино грузинскому календарю; а также в Соборе всех прп. отцов в субботу сырной… …   Православная энциклопедия

  • Kommentar (Literaturwissenschaft) — Ein literaturwissenschaftlicher Kommentar (auch philologischer Kommentar, oder, in eindeutigem Zusammenhang, kurz Kommentar) ist die Sammlung von Anmerkungen zu einem literarischen Text, welche das Verständnis des Textes erleichtern… …   Deutsch Wikipedia

  • Franz Zorell — ou Francisco Franciscus Zorell (Ravensburg, 29 Septembre 1863 – Rome,14 Décembre 1947) est un jésuite allemand, exégète, polyglotte et lexicographe, spécialiste du volapük, du grec, du latin, de l araméen, du géorgien et de l hébreu. Franz Zorell …   Wikipédia en Français

  • АНТИХРИСТ — [греч. ὁ ἀντίχριστος тот, кто против или вместо Христа], в Свящ. Писании А. именуется всякий отрицающий то, что Иисус есть Христос, т. е. обетованный Богом Мессия, а также тот, кто отвергает Его Богосыновство: «Кто лжец, если не тот, кто… …   Православная энциклопедия

  • Cornelius Jansen (1510-1576) — Cornelius Jansen, the Elder [Also Jansens, Janssen, Janssenius or Jansenius Gandaviensis.] (born at Hulst, Flanders, 1510; died at Ghent, 11 April 1576) was a Flemish Catholic exegete. LifeHe received his early education at Ghent from the… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»