-
21 feruumino
ferrūumĭno ( fērū-), āvi, ātum, 1, v. a. [ferrumen, I.], to cement, solder, glue, unite, bind, join.I.Lit. (mostly post-Aug.):* II.ita (bitumine) feruminatis Babylonis muris,
Plin. 35, 15, 51, § 182:si tuum scyphum alieno plumbo plumbaveris aut alieno argento feruminaveris,
Dig. 41, 1, 27:quare (ossa) fracta non feruminantur,
Plin. 11, 37, 86, § 214; cf.:navium commissuras,
to caulk the seams, id. 16, 36, 64, § 158.—Transf., comically:labra in labris feruminat,
glues his lips, Plaut. Mil. 4, 8, 25 (dub.; Lorenz, labra ab labellis fer mihi). -
22 finitor
fīnītor, ōris, m. [id.].I.One who determines boundaries, a surveyor (syn.:B.decempedator, metator): quaestori permittant, finitorem mittant: ratum sit, quod finitor uni illi, a quo missus erit, renuntiaverit,
Cic. Agr. 2, 13, 34; 2, 17, 45; 2, 20, 53; Non. 1, 37.—Comically:ejus (argumenti) nunc regiones, limites, confinia Determinabo: ei rei ego sum factus finitor,
Plaut. Poen. prol. 49.—Transf.:* II.circulus,
the horizon, Sen. Q. N. 5, 17, 2; Luc. 9, 496.—One who ends:o cunctis finitor maxime rerum (Pluto),
Stat. Th. 8, 91. -
23 fissilis
fissĭlis, e, adj. [findo].I.That may be cleft or split, fissile (rare;II.not in Cic. or Caes.): robur,
Verg. A. 6, 181;lignum,
id. G. 1, 144; Plin. 16, 39, 73, § 187:arundo,
id. 16, 36, 64, § 157:vena lapidis,
id. 36, 17, 27, § 131.—Cleft, split:stipes,
Col. 9, 1, 3. —Comically transf.:ad focum si adesses, Non fissile haberes caput,
you would not have had your crown cracked, Plaut. Aul. 3, 2, 26. -
24 flagitium
flāgĭtĭum, ii, n. [flagito; cf. Doed. Syn. 2, p. 143; Corss. Ausspr. 1, 398 sq.; orig., burning desire, heat of passion].I.Lit., an eager or furious demand, importunity, urgency (post-Aug. and rare; cf.II.flagitatio): Lentulus credebatur illa militiae flagitia primus aspernari,
Tac. A. 1, 27:pro Plancina cum pudore et flagitio disseruit, matris preces obtendens,
id. ib. 3, 17.—Transf.A.Esp., a shameful or disgraceful act done in the heat of passion; a burning shame, disgraceful thing (class.;B.syn.: scelus, nefas, facinus, maleficium, peccatum, delictum, crimen): quae (convivia) domesticis stupris flagitiisque flagrabunt,
Cic. Verr. 2, 4, 32, § 71; so,flagrantissima (with adulteria),
Tac. A. 14, 51; cf.:stupra et adulteria et omne tale flagitium,
Cic. de Sen. 12, 40; id. Verr. 2, 5, 10, § 26:domesticis vitiis atque flagitiis se inquinare,
id. Tusc. 1, 30, 72; cf.:homo sceleribus flagitiisque contaminatissimus,
id. Prov. Cons. 6, 14; and id. Rosc. Am. 9, 25:tantum sceleris et tantum flagitii admittere,
id. Att. 10, 3:quae libido ab oculis, quod facinus a manibus umquam tuis, quod flagitium a toto corpore abfuit? etc.,
id. Cat. 1, 6, 13; cf.:Q. Curius, flagitiis atque facinoribus coopertus,
Sall. C. 23, 1;so with facinora,
id. ib. 14, 2 Kritz. N. cr.:nihil facinoris, nihil flagitii praetermittere,
Liv. 39, 13, 10; 39, 16, 1:tanta flagitia facere et dicere,
Cic. Tusc. 4, 34, 73:in hoc flagitio versari ipsum videmus Jovem (corresp. to stuprum),
id. ib. 4, 33, 70:in tot flagitia se ingurgitare,
id. Pis. 18, 42.—In gen., any shameful or disgraceful act or thing (without the accessory idea of passion):C.petere honorem pro flagitio more fit,
Plaut. Trin. 4, 3, 28:flagitium fiet, nisi dos dabitur virgini,
id. ib. 3, 1, 11:cum loquimur terni, nihil flagitii dicimus: at cum bini, obscoenum est,
Cic. Fam. 9, 22, 3:flagitium rei militaris admittere,
id. Clu. 46, 128: flagiti principium est, nudare inter cives corpora, Enn. ap. Cic. Tusc. 4, 33, 70 (Trag. v. 426 ed. Vahl.):nonne id flagitium est, te aliis consilium dare, foris sapere, tibi non posse auxiliarier?
is it not a shame? Ter. Heaut. 5, 1, 49:praeesse agro colendo flagitium putes,
Cic. Rosc. Am. 18, 50:quantum flagitii commisisset (for which, shortly before: nihil turpius, quam, etc.),
id. Brut. 61, 219; cf.:ita necesse fuit aut haec flagitia concipere animo aut susceptae philosophiae nomen amittere,
disgraceful assertions, absurdities, id. N. D. 1, 24, 66.—Comically: Co. Fores hae fecerunt magnum flagitium modo. Ad. Quid id est flagitii? Crepuerunt clare, Plaut. Poen. 3, 2, 32.— Leg. t. t.: perfectum flagitium, a completed crime (opp. imperfectum), Paul. Sent. 5, 4, 14.—In vulg. lang., concr. like scelus, shame, disgrace, as a term of reproach, i. q. rascal, scoundrel:D.flagitium illud hominis!
Plaut. Cas. 2, 1, 8; id. As. 2, 4, 67; id. Cas. 3, 2, 22; id. Men. 3, 2, 24; 5, 1, 9:ipsa quae sis stabulum flagitii,
id. Truc. 2, 7, 31: etiam opprobras vim, flagiti flagrantia, burning shame, i. e. outrageous villain, id. Rud. 3, 4, 28:omnium flagitiorum atque facinorum circum se tamquam stipatorum catervas habebat,
Sall. C. 14, 1.—(Causa pro effectu.) Shame, disgrace (rare but class.):id erat meum factum flagiti plenum et dedecoris,
Cic. Att. 16, 7, 4; cf.:magnum dedecus et flagitium,
id. Off. 3, 22, 86: qui non gloria movemini neque flagitio, Sall. Or. Licin. fin. (p. 236 ed. Gerl.):beatus qui pejus leto flagitium timet,
Hor. C. 4, 9, 50:flagitio additis damnum,
id. ib. 3, 5, 26:quia illa forma matrem familias flagitium sit si sequatur,
Plaut. Merc. 2, 3, 71:facere damni mavolo, Quam obprobramentum aut flagitium muliebre inferri domo,
id. ib. 2, 3, 85; id. Ep. 3, 4, 79:flagitium imperio demere,
Liv. 25, 15, 19:consul moveri flagitio timoris fatendi,
id. 42, 60, 4. -
25 foculus
fŏcŭlus, i, m. (in plur. also heterocl. focula, ōrum, n., Plaut. Pers. 1, 3, 24) dim. [focus], a little hearth, a fire-pan, chafing-dish, brazier.I.Lit.:* II.arrepto carbone exstincto e foculo imaginem in pariete delineavit,
Plin. 35, 10, 36, § 14; Cato, R. R. 10, 3; 11, 5:epulas foveri foculis ferventibus,
Plaut. Capt. 4, 2, 67:dextram accenso ad sacrificium foculo inicit,
Liv. 2, 12, 13; cf. Fronto Ep. ad Ver. 6 ed. Mai.—Comically:jam intus ventris fumant foculo, Calefieri jussi reliquias,
Plaut. Pers. 1, 3, 24.—Transf., fire:bucca foculum excitat,
Juv. 3, 262. -
26 foro
fŏro, āvi, ātum, 1, v. a. [root bhar-, Zend. bar-, cut, bore; Gr. phar-, pharos, plough; cf. pharanx, pharunx; Germ. bohren; Angl.-Sax. borian; Engl. bore], to bore, pierce (mostly post-Aug. and very rare).I.Lit.:II.forata arbos,
Col. 5, 10, 20:bene foratas habere aures,
Macr. S. 7, 3; Cels. 7, 29; Sid. Ep. 9, 13.—Comically:o carnificum cribrum, quod credo fore: Ita te forabunt patibulatum per vias Stimulis,
Plaut. Most. 1, 1, 53.—Trop.: forati animi, full of holes, i. e. that retain nothing, Sen. Brev. Vit. 10. -
27 fraterculo
frātercŭlo, āre, v. n. [fraterculus], a word comically formed by Plautus, after the analogy of sororiare, and also used of the breasts, to swell up alike (v. sororio), Plaut. Fragm. ap. Fest. p. 297 Müll.; cf. also FRATRARE. -
28 frugifer
frūgĭfer, ĕra, ĕrum (archaic gen. sing. fem. frugiferaï, Enn. ap. Charis. p. 7 P.; cf. Mart. 11, 90, 5, and v. infra), adj. [frux + fero], fruit-bearing, fruitful, fertile (class.).I.Lit.:II.ut agri non omnes frugiferi sunt, qui coluntur, sic animi non omnes culti fructum ferunt,
Cic. Tusc. 2, 5, 13: terraï frugiferaï, Enn. ap. Charis. p. 7 P. (Ann. v. 479 Vahl.);hence comically used to denote Ennius himself: attonitus legis Terraï frugiferaï,
Mart. 11, 90, 5:spatia frugifera et immensa camporum,
Cic. N. D. 2, 64, 161: et ferta arva Asiae, Poët. ap. Cic. Or. 49, 163:cedrus,
Plin. 13, 5, 11, § 53:nuces, Ov. de Nuce, 19: messes,
id. M. 5, 656:numen,
i. e. Ceres, id. P. 2, 1, 15; so,Frugifer,
an appellation of Osiris among the Egyptians, Arn. 6, 196.—Trop., fruitful, profitable:cum tota philosophia frugifera et fructuosa nec ulla pars ejus inculta ac deserta sit, tum nullus feracior in ea locus nec uberior quam de officiis,
Cic. Off. 3, 2, 5: hoc illud est praecipue in cognitione rerum salubre ac frugiferum, te, etc., Liv. praef. § 10. -
29 frustum
I.Lit., of food (class.): frusto panis conduci potest, vel uti taceat, vel uti loquatur, Cato ap. Gell. 1, 15, 10:II.necesse est, offa objecta cadere frustum ex pulli ore cum pascitur,
Cic. Div. 1, 15, 27:esculenta,
id. Phil. 2, 25 fin. (also ap. Quint. 9, 4, 44):viscera pars in frusta secant, verubusque trementia figunt,
Verg. A. 1, 212:lardi semesa frusta,
Hor. S. 2, 6, 85:sunt qui frustis et pomis viduas venentur avaras,
id. Ep. 1, 1, 78:capreae,
Juv. 11, 142:nudum et frusta rogantem,
scraps, id. 3, 210:solidae frusta farinae,
lumps, id. 5, 68; cf. 14, 128.—Transf., in gen., a piece as a small part of a whole (very rare;not in Cic.): unde soluta fere oratio, et e singulis non membris sed frustis collata, structura caret,
Quint. 8, 5, 27;so (opp. membra),
id. 4, 5, 25; cf.:philosophiam in partes, non in frusta dividam,
Sen. Ep. 89:frusta pannorum,
rags, Amm. 15, 12, 2.—Comically:frustum pueri,
you bit of a boy! Plaut. Pers. 5, 2, 68. -
30 fullonia
I.Adj.:II.ars,
the art of fulling, Plin. 7, 56, 57, § 196:creta,
fuller's earth, id. 17, 8, 4, § 46:aenae,
id. 24, 13, 68, § 111:saltus,
a jumping in fulling, Sen. Ep. 15.—Comically: nisi lenoni munus hodie misero, Cras mihi potandus fructus (perh. fucus) est fullonius, to-morrow I must swallow ink (acc. to others, must let myself be stamped upon), Plaut. Ps. 3, 1, 15. —Subst.(α).fullōnium, ĭi, n. (=fullonica, II. B.), a fuller's shop, Amm. 14, 11, 31.—(β).fullōnia, ae, f., the fuller's trade (sc. ars):si non didicisti fulloniam, non mirandumst,
Plaut. As. 5, 2, 57 Fleck. (al. fullonicam). -
31 fullonium
I.Adj.:II.ars,
the art of fulling, Plin. 7, 56, 57, § 196:creta,
fuller's earth, id. 17, 8, 4, § 46:aenae,
id. 24, 13, 68, § 111:saltus,
a jumping in fulling, Sen. Ep. 15.—Comically: nisi lenoni munus hodie misero, Cras mihi potandus fructus (perh. fucus) est fullonius, to-morrow I must swallow ink (acc. to others, must let myself be stamped upon), Plaut. Ps. 3, 1, 15. —Subst.(α).fullōnium, ĭi, n. (=fullonica, II. B.), a fuller's shop, Amm. 14, 11, 31.—(β).fullōnia, ae, f., the fuller's trade (sc. ars):si non didicisti fulloniam, non mirandumst,
Plaut. As. 5, 2, 57 Fleck. (al. fullonicam). -
32 fullonius
I.Adj.:II.ars,
the art of fulling, Plin. 7, 56, 57, § 196:creta,
fuller's earth, id. 17, 8, 4, § 46:aenae,
id. 24, 13, 68, § 111:saltus,
a jumping in fulling, Sen. Ep. 15.—Comically: nisi lenoni munus hodie misero, Cras mihi potandus fructus (perh. fucus) est fullonius, to-morrow I must swallow ink (acc. to others, must let myself be stamped upon), Plaut. Ps. 3, 1, 15. —Subst.(α).fullōnium, ĭi, n. (=fullonica, II. B.), a fuller's shop, Amm. 14, 11, 31.—(β).fullōnia, ae, f., the fuller's trade (sc. ars):si non didicisti fulloniam, non mirandumst,
Plaut. As. 5, 2, 57 Fleck. (al. fullonicam). -
33 funus
fūnus, ĕris, n. [Sanscr. dhū-mas, smoke; v. fumus], a funeral procession, funeral rites, burial, funeral, usually with reference to the burning of the body; cf.: funus est jam ardens cadaver; quod dum portatur, exsequias dicimus; crematum, reliquias;I.conditum jam, sepulcrum,
Serv. ad Verg. A. 2, 539 (freq. and class.).Lit.:B.funus, quo amici conveniunt ad exsequias cohonestandas,
Cic. Quint. 15, 50; cf.:mater exsequias illius funeris prosecuta,
id. Clu. 71, 201:funus innumeris exsequiis celebratum,
Plin. 10, 43, 60, § 122:mercedem funeris ac sepulturae constituere,
Cic. Verr. 2, 5, 51, § 134:maeror funeris,
id. Lael. 3, 11:cui acerbissimum funus ducitur,
id. Quint. 15, 50; cf.:funus triumphali portā ducendum,
Suet. Aug. 100:facere filio,
Cic. Clu. 9, 28:celebrare,
Liv. 8, 10, 10:ornare,
Cic. Rep. 6, 2; Suet. Aug. 100:paterno funeri omnia justa solvere,
Cic. Rosc. Am. 8, 23:funeri operam dare,
id. Att. 15, 1, B, 1:venire in funus,
id. ib.: pro ea copia quae Athenis erat, funus ei (Marcello) satis amplum faciendum curavi, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 3:funus militare alicui facere,
Liv. 3, 43, 7; cf.:prodire (alicui) in funus,
Ter. And. 1, 1, 88; Varr. R. R. 1, 69, 2:funere efferri,
Cic. de Or. 2, 55, 225; Suet. Ner. 9; 30; 33:praetereunte funere,
id. Tib. 57:corpus crematum publico funere,
id. ib. 75:nec te in tua funera mater Produxi (= funus tuum duxi),
Verg. A. 9, 486:funus imagines Ducant triumphales tuum,
i. e. be borne at the head of the procession, Hor. Epod. 8, 11:sub ipsum funus,
id. C. 2, 18, 18:statim a funere,
Suet. Caes. 85.—Comically: fecisti funus med absente prandio: Cur ausu's facere, quoi ego adaeque heres eram? have buried, i. e. devoured it, Plaut. Men. 3, 2, 27.—In plur.:funera agitant, exsequia ititant,
Naev. 3, 9: nemo me lacrumis decoret, nec funera fletu Faxit, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 15, 34, and de Sen. 20, 73 (Epigr. 3, p. 162 Vahl.);poetically imitated by Cicero: linquamus amicis Maerorem, ut celebrent funera cum gemitu, Cic. poët. Tusc. 1, 49, 117: cum senatus auctoritatem suam in virorum fortium funeribus ornamentisque ostenderit,
id. Phil. 9, 7, 16:edictum, quod de funeribus habeant (aediles curules),
id. ib. §17: tristia,
Hor. Ep. 2, 2, 74:tria si concurrant foro,
id. S. 1, 6, 43:justa reddere alicui,
Plin. 10, 2, 2, § 4; Sil. 2, 184.—Transf.1.A dead body, corpse, =cadaver ( poet.):2.haeccine parva meum funus arena teget?
Prop. 1, 17, 8:lacerum,
Verg. A. 9, 491.—In plur., of a corpse, Val. Fl. 3, 298:mixta senum ac juvenum densentur funera,
Hor. C. 1, 28, 19; of the manes of the departed:cum semel infernas intrarunt funera leges,
Prop. 4 (5), 11, 3.—Death, esp. violent death, murder (mostly poet.):II.maturo propior... funeri,
Hor. C. 3, 15, 4:vicinum funus ut aegros Exanimat,
id. S. 1, 4, 126:exstinctum Nymphae crudeli funere Daphnin Flebant,
Verg. E. 5, 20:(quos) Abstulit atra dies, et funere mersit acerbo,
id. A. 6, 429:qui patrios foedasti funere vultus,
with murder, id. ib. 2, 539.—Freq. in plur.:quae funera Turnus Ediderit,
Verg. A. 9, 526; cf. id. ib. 10, 602; Hor. C. 1, 15, 10; 4, 14, 49; once in Cic., acc. to Nonius: ut vix hominum acerbis funeribus satietur, Cic. Fragm. ap. Non. 300, 26 (id. Rep. 2, 41 Mos.).—Trop., destruction, ruin, fall (rare but class.):vir summā eloquentiā dixit graviter, casum illum meum funus esse rei publicae, sed funus justum et indictum,
Cic. Prov. Cons. 19, 45:dum Capitolio Regina (Cleopatra) dementes ruinas Funus et imperio parabat,
Hor. C. 1, 37, 8. —In plur.:sub lacrimosa Trojae Funera,
Hor. C. 1, 8, 15:pro dira pudoris funera,
Luc. 4, 231.—Also concr. of persons plotting destruction:Gabinium et Pisonem, duo rei publicae portenta ac paene funera,
Cic. Prov. Cons. 1, 2. -
34 fustitudinus
fustĭtŭdĭnus, a, um, adj. [fustistundo], cudgel-banging, a word comically formed to indicate the place where slaves were beaten:apud fustitudinas ferricrepinas insulas, i. e. ergastula,
Plaut. As. 1, 1, 21. -
35 Gemini
gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).I.Lit.A.Adj.:B.tibi sunt gemini et trigemini filii,
Plaut. Mil. 3, 1, 123:filios parere,
id. Am. 5, 1, 36:C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,
twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;v. frater: sorores,
Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:soror gemina germana,
Plaut. Mil. 2, 4, 30:pueri,
Verg. A. 8, 631:proles,
id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):partus,
Liv. 1, 4, 2:Castor,
i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.Pollux,
Hor. C. 3, 29, 64:nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,
i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:fratres, Amphion atque Zethus,
id. Ep. 1, 18, 41:Quirini,
i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:2.Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,
Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:geminorum formas esse similes,
id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:(asina) raro geminos parit,
Plin. 8, 43, 68, § 168.—In partic.a.Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;b.acc. to others, Apollo and Hercules),
Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—II.Transf.A.In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:B.gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,
Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:ex unis geminas mihi conficies nuptias,
Ter. And. 4, 1, 51:et tripodes gemini,
Verg. A. 9, 265:cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),
Cic. Sest. 38, 82:sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,
Verg. A. 6, 894:scopuli,
id. ib. 1, 162; cf.:vos, geminae voragines rei publicae,
Cic. Pis. 18, 41:huc geminas nunc flecte acies,
your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:tempora,
id. ib. 5, 416:nares,
id. G. 4, 300:cornua (Eridani),
id. ib. 4, 371:manus,
Mart. 10, 10, 10:pedes,
Ov. F. 2, 154;for which: pes,
id. A. A. 2, 644:geminae (vites),
Col. 3, 2, 10 (for which:gemellae vites,
Plin. 14, 2, 4, § 21):aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,
double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:geminis vocalibus,
Quint. 1, 7, 14:M gemina,
id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:corpus Tritonis (half man and half fish),
Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;or else as Egyptian and Greek),
Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;3376 al. (for which: gemella legio,
Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—Resembling, similar, like, as twins:VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,
Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,
a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,
Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,
twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:ambobus geminus cupido laudis,
Sil. 4, 99. -
36 gemini
gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).I.Lit.A.Adj.:B.tibi sunt gemini et trigemini filii,
Plaut. Mil. 3, 1, 123:filios parere,
id. Am. 5, 1, 36:C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,
twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;v. frater: sorores,
Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:soror gemina germana,
Plaut. Mil. 2, 4, 30:pueri,
Verg. A. 8, 631:proles,
id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):partus,
Liv. 1, 4, 2:Castor,
i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.Pollux,
Hor. C. 3, 29, 64:nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,
i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:fratres, Amphion atque Zethus,
id. Ep. 1, 18, 41:Quirini,
i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:2.Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,
Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:geminorum formas esse similes,
id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:(asina) raro geminos parit,
Plin. 8, 43, 68, § 168.—In partic.a.Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;b.acc. to others, Apollo and Hercules),
Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—II.Transf.A.In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:B.gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,
Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:ex unis geminas mihi conficies nuptias,
Ter. And. 4, 1, 51:et tripodes gemini,
Verg. A. 9, 265:cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),
Cic. Sest. 38, 82:sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,
Verg. A. 6, 894:scopuli,
id. ib. 1, 162; cf.:vos, geminae voragines rei publicae,
Cic. Pis. 18, 41:huc geminas nunc flecte acies,
your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:tempora,
id. ib. 5, 416:nares,
id. G. 4, 300:cornua (Eridani),
id. ib. 4, 371:manus,
Mart. 10, 10, 10:pedes,
Ov. F. 2, 154;for which: pes,
id. A. A. 2, 644:geminae (vites),
Col. 3, 2, 10 (for which:gemellae vites,
Plin. 14, 2, 4, § 21):aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,
double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:geminis vocalibus,
Quint. 1, 7, 14:M gemina,
id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:corpus Tritonis (half man and half fish),
Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;or else as Egyptian and Greek),
Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;3376 al. (for which: gemella legio,
Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—Resembling, similar, like, as twins:VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,
Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,
a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,
Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,
twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:ambobus geminus cupido laudis,
Sil. 4, 99. -
37 geminus
gĕmĭnus, a, um, adj. [cf.: gener, genui (gigno)], born at the same time, twin-born, twin - (class.).I.Lit.A.Adj.:B.tibi sunt gemini et trigemini filii,
Plaut. Mil. 3, 1, 123:filios parere,
id. Am. 5, 1, 36:C. et L. Fabricii fratres gemini fuerunt ex municipio Aletrinati,
twin-brothers, Cic. Clu. 16, 46;v. frater: sorores,
Ov. M. 4, 774; Hor. C. 4, 7, 5; cf.:soror gemina germana,
Plaut. Mil. 2, 4, 30:pueri,
Verg. A. 8, 631:proles,
id. ib. 1, 274: dei (i. e. Apollo and Diana), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 16 Müll. (Trag. v. 425 Vahl.):partus,
Liv. 1, 4, 2:Castor,
i. e. Castor and Pollux, Ov. A. A. 1, 746; cf.Pollux,
Hor. C. 3, 29, 64:nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo,
i. e. from Helen, the twin-daughter of Leda, id. A. P. 147:fratres, Amphion atque Zethus,
id. Ep. 1, 18, 41:Quirini,
i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105.—Comically in the sup.: To. Hic ejus geminust frater. Do. Hicine'st? To. Ac geminissimus, Plaut. Pers. 5, 2, 49.—Subst.: gĕmĭni, ōrum, m., twins:2.Servilii, qui gemini fuerunt... ut mater geminos internoscit consuetudine oculorum, sic, etc.,
Cic. Ac. 2, 18, 56 sq.; cf.:geminorum formas esse similes,
id. Div. 2, 43, 90; Liv. 1, 6, 4.—Of beasts:(asina) raro geminos parit,
Plin. 8, 43, 68, § 168.—In partic.a.Gemini, as a constellation, The Twins (Castor and Pollux;b.acc. to others, Apollo and Hercules),
Plin. 18, 29, 69, § 281; Varr. R. R. 2, 1, 7; called also geminum astrum, Col. poët. 10, 312.—Acc. to the Gr. didumoi, the testicles, i. q. testiculi (late Lat.), Sol. 13; Amm. 16, 7.—II.Transf.A.In gen., paired, double, two-fold, both, two, = duplex, duo:B.gemino lucernae lumine declarari, dissensionem et seditionem moveri,
Cic. Div. 2, 58, 120; cf.:ex unis geminas mihi conficies nuptias,
Ter. And. 4, 1, 51:et tripodes gemini,
Verg. A. 9, 265:cum quaererent alii Numerium, alii Quintium, gemini nominis errore servatus est (Numerius Quintius),
Cic. Sest. 38, 82:sunt geminae Somni portae, quarum altera, etc.,
Verg. A. 6, 894:scopuli,
id. ib. 1, 162; cf.:vos, geminae voragines rei publicae,
Cic. Pis. 18, 41:huc geminas nunc flecte acies,
your pair of eyes, both eyes, Verg. A. 6, 788:tempora,
id. ib. 5, 416:nares,
id. G. 4, 300:cornua (Eridani),
id. ib. 4, 371:manus,
Mart. 10, 10, 10:pedes,
Ov. F. 2, 154;for which: pes,
id. A. A. 2, 644:geminae (vites),
Col. 3, 2, 10 (for which:gemellae vites,
Plin. 14, 2, 4, § 21):aliae (percussiones numerorum) sunt geminae,
double, Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:geminis vocalibus,
Quint. 1, 7, 14:M gemina,
id. ib. 8: geminique tulit Chironis in antrum, double-formed (half man, half horse), Ov. M. 2, 630; 6, 126; cf.:corpus Tritonis (half man and half fish),
Stat. S. 3, 2, 35: Cecrops (acc. to a myth, half man and half serpent, or half man and half woman;or else as Egyptian and Greek),
Ov. M. 2, 555: GEMINA LEGIO, a double legion (formed out of two legions), epithet of the tenth legion in Hispania, Inscr. Orell. 72 sq.; 1214; 2090;3376 al. (for which: gemella legio,
Caes. B. C. 3, 4, 1; cf. Tac. H. 2, 58): cum geminis exsurgit mensa lucernis, seen double by one in drink, Juv. 6, 305.—Resembling, similar, like, as twins:VOLO, MI FRATER, FRATERCULO TUO CREDAS: consorti quidem in lucris atque in furtis, gemino et simillimo nequitia, improbitate, audaciā,
Cic. Verr. 2, 3, 66, § 155; cf.:Dolabella et Antonius... ecce tibi geminum in scelere par,
a twin-pair, id. Phil. 11, 1, 2; Varr. L. L. 9, § 92:par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina audacia,
Cic. Rosc. Am. 40, 118 fin.; cf. id. Rosc. Com. 18, 55:quae (memoria) est gemina litteraturae quodammodo et in dissimili genere persimilis,
twin-sister, id. Part. 7, 26 (al. germana): illud vero geminum consiliis Catilinae et Lentuli, quod me domo mea expulistis, like, similar, id. Pis. 7, 16; cf.:ambobus geminus cupido laudis,
Sil. 4, 99. -
38 gemma
gemma, ae, f. [cf. Gr. gemô, to be full; Lat. gumia;I.lit. a fulness, swelling. The ancients supposed the original meaning to be a precious stone,
Quint. 8, 6, 6; cf. Cic. Or. 24, 81; id. de Or. 3, 38, 155], a bud, eye, or gem on a plant.Lit.:II.ineunte vere exsistit tamquam ad articulos sarmentorum ea, quae gemma dicitur,
Cic. de Sen. 15, 53:(pampinus) trudit gemmas et frondes explicat omnes,
Verg. G. 2, 335;jam laeto turgent in palmite gemmae,
id. E. 7, 48; Col. 4, 29, 4.—Transf. (from the resemblance to buds in shape and color), a precious stone, esp. one already cut, a jewel, gem, the predom. signif. of the word (opp. lapillus, one that is opaque, v. Dig. 34, 2, 19, § 17; cf.2.also: margarita, unio): nego in Sicilia tota... ullam gemmam aut margaritam, quicquam ex auro aut ebore factum... quin conquisierit, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 1, § 1:pocula ex auro gemmis distincta clarissimis,
id. ib. 2, 4, 27, §62: vas vinarium ex una gemma pergrandi,
id. ib.:Cyri ornatus Persicus multo auro multisque gemmis,
id. de Sen. 17, 59:gemmas sunt qui non habeant,
Hor. Ep. 2, 2, 180:cum virides gemmas collo circumdedit (mulier),
Juv. 6, 458:non gemmis venale,
Hor. C. 2, 16, 7:vitrea,
i. e. a false gem, Plin. 35, 6, 30, § 48;also called facticia,
id. 37, 7, 26, § 98:nec premit articulos lucida gemma meos,
Ov. H. 15, 74:nec sufferre queat majoris pondera gemmae,
Juv. 1, 29: usus luxuriantis aetatis signaturas pretiosis gemmis coepit insculpere, Capitol. ap. Macr. S. 7, 13, 11; Vulg. Exod. 25, 7 et saep. —Transf.a.Things made of precious stones.(α).A drinking-vessel, goblet or cup, made of a precious stone:(β).nec bibit e gemma divite nostra sitis,
Prop. 3, 5 (4, 4), 4; cf.:ut gemmā bibat,
Verg. G. 2, 506:gemmā ministrare,
Sen. Prov. 3 fin.; cf.also: in gemma posuere merum,
Ov. M. 8, 572.—A seal ring, signet:b.protinus impressā signat sua crimina gemmā,
Ov. M. 9, 566; cf. Plin. 37, 1, 2, § 3; 37, 5, 20, § 78: arguit ipsorum quos littera gemmaque, Juv. 13, 138; 1, 68.—Hence, comically: Pl. Opsecro parentis ne meos mihi prohibeas? Cu. Quid? ego sub gemmane apstrussos habeo tuam matrem et patrem? i. e. under lock and key, Plaut. Curc. 5, 2, 8.—A pearl ( poet.): legitur rubris gemma sub aequoribus. Prop. 1, 14, 12:c.cedet Erythraeis eruta gemma vadis,
Mart. 8, 28, 14. —The eyes of the peacock's tail:B.gemmis caudam stellantibus implet,
Ov. M. 1, 723; cf.:gemmea cauda,
Phaedr. 3, 18, 8). — -
39 gener
gĕner, ĕri (archaic dat. plur. generibus, Att. ap. Non. 487, 29), m. [root GEN, v. gigno], a daughter's husband, a son-in-law.I.Lit.:II.cum soceris generi non lavantur,
Cic. Off. 1, 35, 129; cf.:mei viri gener,
Plaut. Cist. 4, 2, 87:generum nostrum ire cum adfini suo,
id. Trin. 3, 1, 21:et gener et affines placent,
Ter. Heaut. 5, 1, 63; cf. id. ib. 4, 8, 25; id. And. 3, 3, 39; id. Hec. 4, 1, 22:C. Fannium et Quintum Scaevolam, generos Laelii,
Cic. Rep. 1, 12; id. Lael. 1, 3; 8, 26; id. Att. 4, 2, 4; Caes. B. G. 5, 56, 3; Quint. 6 praef. § 13; Hor. C. 2, 4, 13; Ov. F. 3, 202; Vulg. 1 Reg. 18, 18 et saep.—Also, a daughter's bridegroom, Hor. Epod. 6, 13; Verg. A. 2, 344; cf.:generi et nurus appellatione sponsus quoque et sponsa continetur,
Dig. 38, 10, 6.—Transf.A.The husband of a granddaughter or greatgranddaughter, for progener, qui conlegam et generum adsciverat Sejanum, Tac. A. 5, 6; 6, 8; cf.:B.generi appellatione et neptis et proneptis tam ex filio quam ex filia editarum, ceterarumque maritos contineri manifestum est,
Dig. 50, 16, 136.—A sister's husband, brother-in-law, Just. 18, 4; Nep. Paus. 1.—C.Comically, of a daughter's paramour:Villius in Fausta Sullae gener, etc.,
Hor. S. 1, 2, 64. -
40 glaucoma
glaucōma, ătis, n. (also glaucū-ma, ae, f., Plaut. Mil. 2, 1, 70 Ritschl, N. cr.), = glaukôma, an obscuration of the crystalline lens, a cataract, Plin. 29, 6, 38, § 117 al.; Prud. Ham. 90.—Comically: alicui glaucumam ob oculos obicere, qs. to throw dust in his eyes, Plaut. Mil. 2, 1, 70.
См. также в других словарях:
comically — adv. Comically is used with these adjectives: ↑inept … Collocations dictionary
comically — comical ► ADJECTIVE ▪ causing laughter, especially through being ludicrous. DERIVATIVES comically adverb … English terms dictionary
comically — adverb in a comical manner (Freq. 1) the tone was comically desperate • Derived from adjective: ↑comical … Useful english dictionary
Comically — Comical Com ic*al, a. 1. Relating to comedy. [1913 Webster] They deny it to be tragical because its catastrophe is a wedding, which hath ever been accounted comical. Gay. [1913 Webster] 2. Exciting mirth; droll; laughable; as, a comical story.… … The Collaborative International Dictionary of English
comically — adverb see comical … New Collegiate Dictionary
comically — See comicality. * * * … Universalium
comically — adverb In a comical manner … Wiktionary
comically — com·i·cal·ly … English syllables
comically — See: comical … English dictionary
Trag-comically — Tragi comic Trag i com ic, Tragi comical Trag i com ic*al, a. [Cf. F. tragi comique.] Of or pertaining to tragi comedy; partaking of grave and comic scenes. {Trag com ic*al*ly}, adv. [1913 Webster] Julian felt toward him that tragi comic… … The Collaborative International Dictionary of English
Pink Lady (manhwa) — Infobox manhwa name = Pink Lady imagesize=200 caption = Cover, Pink Lady volume 1 (Joongang edition) ko hangul = 핑크레이디 romanized = genre = Education, Romance Romance = y author = Yeon Woo publisher = flagicon|South Korea Joongang publisher en =… … Wikipedia