-
1 fissilis
fissĭlis, e, adj. [findo].I.That may be cleft or split, fissile (rare;II.not in Cic. or Caes.): robur,
Verg. A. 6, 181;lignum,
id. G. 1, 144; Plin. 16, 39, 73, § 187:arundo,
id. 16, 36, 64, § 157:vena lapidis,
id. 36, 17, 27, § 131.—Cleft, split:stipes,
Col. 9, 1, 3. —Comically transf.:ad focum si adesses, Non fissile haberes caput,
you would not have had your crown cracked, Plaut. Aul. 3, 2, 26. -
2 fissilis
fissilis e, adj. [2 FID-], that may be cleft, cleft. robur, V.: lignum, V.* * *fissilis, fissile ADJeasily split; split -
3 scissilis
scissilis, scissile ADJtorn, tattered (clothes); easily split, fissile (minerals) -
4 ficus
fīcus, i and ūs ( dat. sing., gen., dat., and abl. plur., always of second decl.; in other cases of second or fourth; v. Neue, Formenl. 1, 532 sq.— Masc., Mart. 1, 65, 4; 7, 71, 6; Macr. S. 2, 16. The declension and gender were disputed even among the ancients; cf. Varr. L. L. 9, § 80 Müll.; Charis. p. 103 P.; Prisc. p. 713 ib.), f. [etym. dub.; cf. sukon, sWukon], a fig-tree.I.Lit.:II.cortex levis fico,
Plin. 16, 31, 55, § 126 sqq.:fici, quarum radices longissimae,
id. 16, 31, 56, § 130:exceptā fico,
id. 16, 26, 49, § 113:ficos mariscas in loco cretoso serito,
Cato, R. R. 8, 1, v. marisca:homini Phrygi, qui arborem fici numquam vidisset, fiscinam ficorum objecisti,
Cic. Fl. 17, 41: Ruminalis and Rumina, v. 1. Rumina, II. A. and B.:quod diceret, uxorem suam suspendisse se de ficu,
Cic. de Or. 2, 69, 278 (for which Quintilian, in making the same statement:quod uxor sua e fico se suspendisset,
Quint. 6, 3, 88):sub una ficu,
Plin. 7, 2, 2, § 21.— Poet.:pepedi diffissa nate ficus, i. e. ut ficus (cuius lignum magnopere fissile),
Hor. S. 1, 8, 47.—Transf.A.The fruit of the fig-tree, a fig: fici dulciferae, Enn. ap. Charis. p. 103 P. (Ann. v. 71 ed. Vahl.):B.ficis victitamus aridis,
Plaut. Rud. 3, 4, 59:Zacyntho ficos fieri non malas,
id. Merc. 5, 2, 102:per ficos, quas edimus,
Varr. R. R. 1, 41, 5:ex fici tantulo grano,
Cic. de Sen. 15, 52:suamque pulla ficus ornat arborem,
Hor. Epod. 16, 46: dum ficus prima calorque, etc., the first ripe figs (denoting the beginning of autumn), id. Ep. 1, 7, 5:pinguibus ficis pastum jecur anseris,
id. S. 2, 8, 88:nux ornabat mensas cum duplice ficu,
a split fig, id. ib. 2, 2, 122, v. also in the foll.—Ante- and post-class. in masc.: sicuti cum primos ficus propola recentes Protulit, Lucil. ap. Non. 154, 27:grossi,
Macr. S. 2, 16.—The piles (from their shape):cum dixi ficus, rides quasi barbara verba, Et dici ficos, Caeciliane, jubes. Dicemus ficus, quas scimus in arbore nasci: Dicemus ficos, Caeciliane, tuas (al. tuos, v. the commentators, ad loc.),
Mart. 1, 65, 4 (cf. the same sort of pun in another place, Mart. 7, 71).—Hence poet. transf., of one who has the piles, Mart. 4, 52, 2. -
5 schistos
schistos, a, on, adj., = schistos, split, cleft, divided; a t. t. in Pliny the Elder: lapis, that easily cleaves or cracks, fissile, schistose, a name given to a kind of red oxide of iron, Plin. 29, 6, 38, § 124; 33, 4, 25, § 84; 36, 20, 37, § 144:lac,
i. e. curdled, id. 28, 9, 33, § 126:caepa, a peculiar kind,
id. 19, 6, 32, § 101:alumen,
id. 31, 7, 39, § 79. -
6 scindo
scindo, scĭdi, scissum, 3 (old perf. redupl. scicidi, Enn., Naev., Att, and Afran. ap. Prisc. p. 890 P.; or Enn. p. 133 Vanl.; Com. Rel. pp. 19 and 164 Rib.; cf. also, sciciderat. [p. 1643] Gell 6, 9, 16), v. a. [akin to Gr. schizô, to split; cf. Germ. scheiden, and Lat. scio], to cut, tear, rend, or break asunder; to split, cleave, divide, or separate by force, etc. (freq. and class.; but in tempp.perf. ante-class.and postAug.; syn.: findo, rumpo).I.Lit.: quom saxum scisciderit, Enn. ap. Prisc. l. l.: non ergo aquila scisciderat pectus, Att. ib. and ap. Gell. l. l.: satis fortiter vestras sciscidistis colus, Afran. ap. Prisc. l. l.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62:b.crines,
Verg. A. 12, 870; Ov. M. 11, 683:capillos,
id. H. 3, 79; Tib. 1, 10, 55; cf., in a Greek construction: scissaeque capillos matres,
Ov. M. 8, 526:vela,
Plaut. Trin. 4, 1, 18:epistulam,
Cic. Fam. 5, 20, 9:vestem,
to tear open, Liv. 3, 58; Quint. 2, 15, 7; Prop. 2, 15 (3, 7), 18; Ov. M. 9, 166; Hor. C. 1, 17, 27; cf.:vestem tibi de corpore,
Prop. 2, 5, 21:pecora scindunt herbarum radices,
Col. 2, 18, 2:asini me mordicibus scindant,
tear, lacerate, Plaut. Aul. 2, 2, 57:sinus,
Ov. M. 10, 386:latus flagello,
id. Ib. 185:lacerum corpus ictibus innumeris,
Sil. 1, 172:vitiato fistula plumbo Scinditur,
bursts open, Ov. M. 4, 123; cf.:et faceret scissas languida ruga genas,
wrinkled, Prop. 3, 10, 6:vallum,
to break through, tear up, Caes. B. G. 3, 5; 5, 51; Liv. 7, 37; Tac. H. 4, 28:limen portae,
to break in pieces, Plaut. Bacch. 4, 9, 31:pontem,
to break down, id. ib. 5, 26:cuneis lignum,
to split, cleave, Verg. G. 1, 144:quercum cuneis,
id. A. 7, 510:cuneis fissile robur,
id. ib. 6, 182; cf.:ferro aequor (i. e. humum),
id. G. 1, 50; cf.solum,
id. ib. 2, 399:vomere terram,
Ov. A. A. 2, 671:freta ictu (remorum),
id. M. 11, 463:puppis aquas,
id. Tr. 1, 10, 48:fluvios natatu,
Claud. Cons. Hon. 4, 347:tellurem mare scindit,
Luc. 3, 61:agmen,
Tac. A. 1, 65 et saep.:labra,
to open wide, Quint. 11, 3, 81:obsonium,
to cut up, carve, Sen. Vit. Beat. 17; cf.nihil (edulium),
Mart. 3, 12, 2:aves in frusta,
Sen. Brev. Vit. 12.—Prov.: penulam alicui, to tear off one's travelling cloak, i.e. to urge, press, solicit one to stay, Cic. Att. 13, 33, 4.—B.Transf., to part, separate, divide; of places:2.dirimit scinditque Sueviam continuum montium jugum,
Tac. G. 43:frons Italia in duo se cornua scindit,
Mel. 2, 4, 7.—Mid.: omnis Italia scinditur in duo promuntoria,
Sall. H. 4, 18 Dietsch.—In gen.:se (lutamenta),
Cato, R. R. 128:se (nubes),
Verg. A. 1, 587.—Mid.:omnis fumus, vapor, etc.... scinduntur per iter flexum,
Lucr. 4, 91:scinditur in geminas partes circumfluus amnis,
Ov. M. 15, 739; Luc. 1, 551.— Absol.:sentes quod tetigere, ilico rapiunt: si eas ereptum, ilico scindunt,
Plaut. Cas. 3, 6, 2.—To destroy:II.scindunt proceres Pergamum,
Plaut. Bacch. 4, 9, 130.—Trop., to tear in pieces, to distract, agitate, disturb, etc.:A.aliquem quāvis scindunt cuppedine curae,
Lucr. 3, 994:quantae tum scindunt hominem cuppedinis acres Sollicitum curae,
id. 5, 46: nolo commemorare, quibus rebus sim spoliatus, ne scindam ipse dolorem meum, tear open, i. e. renew my grief, Cic. Att. 3, 15, 2:non sine piaculo sanctissimas necessitudines scindi,
to be sundered, separated, Plin. Pan. 37 fin.:ut (actio) noctis interventu scinderetur,
was interrupted, id. Ep. 2, 11, 16:verba fletu,
Ov. P. 3, 1, 157:vox scinditur,
is broken, cracked, Quint. 11, 3, 20:sic genus amborum scindit se sanguine ab uno,
divides, branches off, Verg. A. 8, 142; cf.: scidit deinde se studium atque inertiā factum est, ut artes esse plures viderentur, was separated, divided, Quint. prooem. § 13; cf.:naturalis pars philosophiae in duo scinditur corporalia et incorporalia,
Sen. Ep. 89, 16:scinditur incertum studia in contraria vulgus,
Verg. A. 2, 39; cf. Tac. H. 1, 13:scindebatur in multiplices curas,
Amm. 16, 3, 3.—Hence, scissus, a, um, P. a., split, cleft, divided.Lit.:B.folia pluribus divisuris,
Plin. 25, 5, 21, § 48:vitis folio,
id. 14, 2, 4, § 23:scissae (aures) cervis ac velut divisae,
id. 11, 37, 50, § 136:alumen,
Col. 6, 13, 1 (for which:scissile alumen,
Cels. 5, 2; 6, 11):vestibus,
Vulg. Job, 2, 12.—
См. также в других словарях:
fissile — [ fisil ] adj. • XVIe, repris 1842; lat. fissilis 1 ♦ Didact. Qui tend à se fendre, à se diviser en feuillets minces. Schiste fissile. 2 ♦ Phys. Susceptible de subir la fission nucléaire. ⇒ fissible. Corps fissile. Noyau, atome fissile. ● fissile … Encyclopédie Universelle
Fissile — Fis sile, a. [L. fissilis, fr. fissus, p. p. of findere to split. See {Fissure}.] 1. Capable of being split, cleft, or divided in the direction of the grain, like wood, or along natural planes of cleavage, like crystals. [1913 Webster] This… … The Collaborative International Dictionary of English
fissile — index divisible, severable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
fissile — / fis:ile/ agg. [dal lat. fissĭlis, der. di findĕre spaccare ]. 1. (miner.) [che si può fendere in lamine o in lastre o scaglie] ▶◀ ‖ duttile, malleabile. 2. (fis.) [di nucleo atomico suscettibile di produrre una fissione nucleare]… … Enciclopedia Italiana
fissile — 1660s, from L. fissilis that which may be cleft or split, from fissus, pp. of findere (see FISSURE (Cf. fissure)) … Etymology dictionary
fissile — ► ADJECTIVE 1) (of an atom or element) able to undergo nuclear fission. 2) (chiefly of rock) easily split. ORIGIN Latin fissilis, from findere split, crack … English terms dictionary
fissile — [fis′il; ] chiefly Brit [, fis′īl΄] adj. [L fissilis < fissus, pp. of findere, to cleave: see FISSION] that can be split; fissionable: said of atoms, cells, etc. fissility [fi sil′i tē] n … English World dictionary
Fissile — In nuclear engineering, a fissile material is one that is capable of sustaining a chain reaction of nuclear fission. All known fissile materials are capable of sustaining a chain reaction in which either thermal or slow neutrons or fast neutrons… … Wikipedia
Fissile — Isotope fissile Un isotope est dit fissile si son noyau peut subir une fission nucléaire sous l effet d un bombardement par des neutrons de toutes énergies (rapides ou lents). Le seul isotope fissile naturel est l uranium 235, les autres étant… … Wikipédia en Français
fissile — adjective Etymology: Latin fissilis, from findere Date: 1661 1. capable of being split or divided in the direction of the grain or along natural planes of cleavage < fissile wood > < fissile crystals > 2. capable of undergoing fission • fissility … New Collegiate Dictionary
fissile — (fi ssi l ) adj. Terme d histoire naturelle. Qui a de la tendance à se fendre, à se diviser par feuillets. Schiste fissile. ÉTYMOLOGIE Lat. fissilis, de fissum, supin de findere, fendre … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré