Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

collatio

  • 1 collatio

    collātio, ōnis, f. (confero), das Zusammenbringen, I) eig.: a) das vereinigende, die Vereinigung, Verbindung, signorum collationes, das (jedesmalige) Zusammengeraten im Kampfe, das Handgemeinwerden (wie συμβολή, συμβολαί), Cic. de or. 1, 210. – c. centuriarum, bei der Abstimmung, Cic. de tog. cand. fr. 5. p. 21 K. ( bei Ascon. p. 76, 18 K.). – quod ipsi appellant τών διὰ τεσσάρων συμφωνίαν, quae fit collatione quaternarii numeri, Gell. 3, 10, 13: optimae (hyacinthi) sunt, quae in collatione (wenn man sie mit demselben in Verb. bringt) aurum albicare quādam argenti facie cogunt, Plin. 37, 126: bildl., ubi facta erit collatio nostrarum malitiarum, Plaut. mil. 941. – b) das beitragende, α) das Beitragen, das Beisteuern zu einer Abgabe, stipis aut decimae, Liv.: tributo collatio facta, Liv.: nihil de collatione dicere, stipis verius, quam decumae, Liv. – β) die Beisteuer, der Beitrag zu einem Geldgeschenk an den Kaiser (s. Schwarz Plin. pan. 41, 1. Heß Tac. Germ. 29, 4), omnem collationem palam recusare, Suet.: collationes non recipere modo, verum et efflagitare, Suet.: collationes remittere, Plin. pan.: oneribus et collationibus eximi, Tac. – m. Ang. wozu? durch in u. Akk., collationes in alimoniam atque dotem puellae recipere, Suet. – γ) coll. populi, ein Geldbeitrag von seiten des Volks, gesammeltes Geld, wovon der aerarius missus (s. aerārius no. II, A) bestritten wurde, Serv. Verg. georg. 3, 18. – II) übtr., das vergleichende, die Zusammenstellung, die Vergleichung, α) übh., totius, Sen.: meritorum, temporis, praemii, Quint.: multorum codicum vetustiorum, Augustin. c. Faust. 32, 16 extr.: rationum (Vernunftgründe), Cic.: rationis, Verhältnisbestimmung, Analogie, Cic.: in collatione reliquarum (legionum), bei angestellter V. mit den andern, wenn man die andern mit ihr verglich, Hirt. b. G.: cultos mores incultae barbariae collatione superari, Iustin.: c. rerum saepe factarum inter se, die analogisierende Z., Sen. ep. 120, 4: quae est in ista collatione similitudo? Cic.: dah. collatione alcis rei, im Vergleich mit etwas, editi montes, quorum altitudo totius mundi collatione consumitur (in ein Nichts verschwindet), Sen. nat. quaest. 4, 11, 3. – β) als philos. t. t., coll. rationis u. bl. collatio, die Verhältnisbestimmung, die Analogie, Cic. de fin. 3, 33; Tusc. 4, 27. Sen. ep. 120, 4. – γ) als rhet. t. t. = παραβολή, die Vergleichung, das Gleichnis, Cic. de inv. 1, 49; vgl. Quint. 5, 11, 23. – δ) als gramm. t. t., der Vergleichungsgrad, Cledon. (V) 38, 8 K.: c. secunda, der Komparativ, tertia, der Superlativ, Fest. p. 181 (a), 28.

    lateinisch-deutsches > collatio

  • 2 collatio

    collātio, ōnis, f. (confero), das Zusammenbringen, I) eig.: a) das vereinigende, die Vereinigung, Verbindung, signorum collationes, das (jedesmalige) Zusammengeraten im Kampfe, das Handgemeinwerden (wie συμβολή, συμβολαί), Cic. de or. 1, 210. – c. centuriarum, bei der Abstimmung, Cic. de tog. cand. fr. 5. p. 21 K. ( bei Ascon. p. 76, 18 K.). – quod ipsi appellant τών διὰ τεσσάρων συμφωνίαν, quae fit collatione quaternarii numeri, Gell. 3, 10, 13: optimae (hyacinthi) sunt, quae in collatione (wenn man sie mit demselben in Verb. bringt) aurum albicare quādam argenti facie cogunt, Plin. 37, 126: bildl., ubi facta erit collatio nostrarum malitiarum, Plaut. mil. 941. – b) das beitragende, α) das Beitragen, das Beisteuern zu einer Abgabe, stipis aut decimae, Liv.: tributo collatio facta, Liv.: nihil de collatione dicere, stipis verius, quam decumae, Liv. – β) die Beisteuer, der Beitrag zu einem Geldgeschenk an den Kaiser (s. Schwarz Plin. pan. 41, 1. Heß Tac. Germ. 29, 4), omnem collationem palam recusare, Suet.: collationes non recipere modo, verum et efflagitare, Suet.: collationes remittere, Plin. pan.: oneribus et collationibus eximi, Tac. – m. Ang. wozu? durch in u. Akk., collationes in alimoniam atque dotem puellae recipere, Suet. – γ) coll. populi, ein Geldbeitrag von seiten des Volks, gesammeltes Geld, wovon der aerarius missus
    ————
    (s. aerarius no. II, A) bestritten wurde, Serv. Verg. georg. 3, 18. – II) übtr., das vergleichende, die Zusammenstellung, die Vergleichung, α) übh., totius, Sen.: meritorum, temporis, praemii, Quint.: multorum codicum vetustiorum, Augustin. c. Faust. 32, 16 extr.: rationum (Vernunftgründe), Cic.: rationis, Verhältnisbestimmung, Analogie, Cic.: in collatione reliquarum (legionum), bei angestellter V. mit den andern, wenn man die andern mit ihr verglich, Hirt. b. G.: cultos mores incultae barbariae collatione superari, Iustin.: c. rerum saepe factarum inter se, die analogisierende Z., Sen. ep. 120, 4: quae est in ista collatione similitudo? Cic.: dah. collatione alcis rei, im Vergleich mit etwas, editi montes, quorum altitudo totius mundi collatione consumitur (in ein Nichts verschwindet), Sen. nat. quaest. 4, 11, 3. – β) als philos. t. t., coll. rationis u. bl. collatio, die Verhältnisbestimmung, die Analogie, Cic. de fin. 3, 33; Tusc. 4, 27. Sen. ep. 120, 4. – γ) als rhet. t. t. = παραβολή, die Vergleichung, das Gleichnis, Cic. de inv. 1, 49; vgl. Quint. 5, 11, 23. – δ) als gramm. t. t., der Vergleichungsgrad, Cledon. (V) 38, 8 K.: c. secunda, der Komparativ, tertia, der Superlativ, Fest. p. 181 (a), 28.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > collatio

  • 3 glebalis

    glēbālis, e (gleba), I) aus Erdschollen bestehend, agger, Amm. 23, 5, 15. – II) die Äcker betreffend, collatio, Abgabe von der Scholle (vom Acker), Grundsteuer, spät. ICt.

    lateinisch-deutsches > glebalis

  • 4 lustralis

    lūstrālis, e (2. lustrum), I) zur Reinigung von der Sündenschuld-, zur Versöhnung der Götter gehörig, sacrificium, Sühn-, Reinigungsopfer, Liv.: aqua, Weihwasser, Ov.: exta, Verg.: lustrales bellis animae, die sich im Kriege für das Wohl des Heeres aufgeopfert haben, Lucan. – II) alle fünf Jahre geschehend, certamen, Tac. ann. 16, 4: census, Ulp. regul. 1. § 8: collatio, jedes fünfte Jahr erhobene Abgabe, Cod. Theod. 13. tit. 1. – subst., lustrālis, is, m., der Erheber der alle 5 Jahre zu erhebenden Abgabe, Corp. inscr. Lat. 6, 8884.

    lateinisch-deutsches > lustralis

  • 5 onerosus

    onerōsus, a, um (onus), I) lästig, schwer, drückend, praeda, Verg.: hasta, Ov.: sit humus cineri non onerosa tuo, Ov.: aër est onerosior igne, Ov. – II) bildl., lästig, beschwerlich, collatio, Plin. ep.: exercitus voracibus impensis onerosus, Val. Max.: nec est quod verearis ne sit mihi onerosa ista donatio, Plin. ep.: onerosior altera sors est, Ov.: plus onerosus honor, Sidon.: perquam erat onerosum accusare damnatum, Plin. ep.

    lateinisch-deutsches > onerosus

  • 6 glebalis

    glēbālis, e (gleba), I) aus Erdschollen bestehend, agger, Amm. 23, 5, 15. – II) die Äcker betreffend, collatio, Abgabe von der Scholle (vom Acker), Grundsteuer, spät. ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > glebalis

  • 7 lustralis

    lūstrālis, e (2. lustrum), I) zur Reinigung von der Sündenschuld-, zur Versöhnung der Götter gehörig, sacrificium, Sühn-, Reinigungsopfer, Liv.: aqua, Weihwasser, Ov.: exta, Verg.: lustrales bellis animae, die sich im Kriege für das Wohl des Heeres aufgeopfert haben, Lucan. – II) alle fünf Jahre geschehend, certamen, Tac. ann. 16, 4: census, Ulp. regul. 1. § 8: collatio, jedes fünfte Jahr erhobene Abgabe, Cod. Theod. 13. tit. 1. – subst., lustrālis, is, m., der Erheber der alle 5 Jahre zu erhebenden Abgabe, Corp. inscr. Lat. 6, 8884.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lustralis

  • 8 onerosus

    onerōsus, a, um (onus), I) lästig, schwer, drückend, praeda, Verg.: hasta, Ov.: sit humus cineri non onerosa tuo, Ov.: aër est onerosior igne, Ov. – II) bildl., lästig, beschwerlich, collatio, Plin. ep.: exercitus voracibus impensis onerosus, Val. Max.: nec est quod verearis ne sit mihi onerosa ista donatio, Plin. ep.: onerosior altera sors est, Ov.: plus onerosus honor, Sidon.: perquam erat onerosum accusare damnatum, Plin. ep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > onerosus

См. также в других словарях:

  • COLLATIO — apud Honorium Augustodun. l. 2. c. 63. Durandum, in Rationali, l. 5. c. 9. §. 11. Haeftenum, Disquisition. Monastic. l. 9. tract. 5. Alios, dicitur sacrorum Librorum lectio apud Monachos praesertim, quae statis horis, maxime post cenam, coram iis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Collatĭo — (lat., Zusammenstellung, Vergleichung), 1) C. decĭma novellarum, s. u. Corpus juris; 2) C. legum romanarum et mosaicarum (Lex Dei, Pariator legum rom. et mos., Lex romana, Fragmenta Pithoei), eine wahrscheinlich unter Theodosius II. von… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Collatio — (lat.), s. Kollation; C. bonorum, s. Ausgleichung …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Collatio — Collatio, Einwerfung. Bei der Erbtheilung haben Kinder in die Erbmasse einzuwerfen (conferiren), was sie von ihren Eltern bei Lebzeiten auf Rechnung des Erbtheils bereits empfangen haben. – In der Klostersprache ein frugales Abendessen, so… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Collatio — Der Ausdruck collatio (latein.: „Sammlung, Zusammenstellung“; auch „Zusammenkunft, Beratung, Diskussion ) bezeichnet im monastischen Sprachgebrauch des Mittelalters die „Collationes patrum“ des Johannes Cassianus († 430/435), in denen er in Form… …   Deutsch Wikipedia

  • Collatio — Se denomina collatio o colación en crítica textual, a la fase preparatoria para la realización de una edición crítica que sigue a la recensio. La collatio consiste en la comparación sistemática entre sí del contenido de todos los materiales… …   Wikipedia Español

  • COLLATIO LEGUM MOSAICARUM ET ROMANARUM — (or Lex Dei), one of the rare examples of a systematic comparison of two different legislations, the Jewish and the Roman. It was probably compiled in Rome, between the years 294 and 313 C.E. At one time the author was thought to have been a… …   Encyclopedia of Judaism

  • collatio inter haeredes — the doctrine in the Scots law of succession, now abolished, whereby an heir at law who sought to claim on the legitim fund had to bring into account the heritable property to which he was heir to the fund. See collatio inter liberos, hotchpot.… …   Law dictionary

  • collatio inter liberos — in the Scots law of succession the doctrine that requires sums advanced to children other than for aliment or under natural duty or as a loan to be repaid, notionally, before the legitim fund is distributed. See collatio inter haeredes, hotchpot …   Law dictionary

  • Collatio legum Mosaicarum et Romanarum — Mosaicarum et Romanarum legum collatio oder auch Lex Dei ist der Titel eines anonymen Werkes aus dem 4. oder 5. Jahrhundert. In dem aus 16 Abschnitten bestehenden Werk werden den Geboten des jüdischen Dekalogs entsprechende Passagen des Römischen …   Deutsch Wikipedia

  • Collatio legum Mosaicarum et Romanarum — называется и просто Collatio памятник римского права конца IV или начала V века после Р. Х. (390 438 гг.), неизвестного автора, содержащий сопоставления римского права с законами Моисея и показывающий, что многие из постановлений первого… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»