-
1 circumductio
circumductio, ōnis, f. (circumduco), I) aktiv = das Herumführen, A) eig., einer Pers., Cod. Theod. 4, 8, 1: aquarum, Vitr. 8, 6, 5 sq. – B) übtr., das an der Nase Herumführen, das Anführen, Betrügen, Plaut. capt. 1031. – II) passiv = die Umziehung, A) eig.: sphaerae, der Umkreis, Hyg. astr. 1, 2 (u. so absol. Boëth. de art. arithm. 2, 30 u. ö.): corporea, Umkleidung, Mythogr. Lat. 3, 6, 8 (wofür bei Macr. somn. Scip. 1, 11, 12 indumentum testeum). – B) übtr., die weitläufige Einkleidung eines Gedankens, die Periode, Quint. 11, 3, 39: Plur., Quint. 9, 4, 118.
-
2 circumductio
circumductio, ōnis, f. (circumduco), I) aktiv = das Herumführen, A) eig., einer Pers., Cod. Theod. 4, 8, 1: aquarum, Vitr. 8, 6, 5 sq. – B) übtr., das an der Nase Herumführen, das Anführen, Betrügen, Plaut. capt. 1031. – II) passiv = die Umziehung, A) eig.: sphaerae, der Umkreis, Hyg. astr. 1, 2 (u. so absol. Boëth. de art. arithm. 2, 30 u. ö.): corporea, Umkleidung, Mythogr. Lat. 3, 6, 8 (wofür bei Macr. somn. Scip. 1, 11, 12 indumentum testeum). – B) übtr., die weitläufige Einkleidung eines Gedankens, die Periode, Quint. 11, 3, 39: Plur., Quint. 9, 4, 118.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumductio
-
3 circumductio
circumductĭo, ōnis, f. [circumduco].I.A leading or conducting around:II.aquarum,
Vitr. 8, 6, 5 sq.:sphaerae,
the circumference, Hyg. Astr. 1, 2; of a person, Cod. Th. 4, 8, 1.—Trop.* A. B.The expansion of a thought, a period, only in Quint. 11, 3, 39; 9, 4, 118. -
4 circumductio
ōnis f. [ circumduco ]1) обведение кругом CTh; проведение ( aquarum Vtr)2) обман, надувательство Pl3) Q = circumductum -
5 circumductio
1) обведение кругом (1. 5 pr. C. Th. 4, 8). 2) обман (1. 5 C. 6, 49).Латинско-русский словарь к источникам римского права > circumductio
-
6 circumductio
circuit, perimeter; indirect course; cheating/trick; complete sentence, period -
7 ductus
ductus, ūs, m. (duco), I) das Ziehen, der Zug, A) eig.: 1) im allg.: falcis (Ggstz. ictus falcis), Col. (u. so alius pretiosas aves scindit, per pectus et clunes certis ductibus circumferens eruditam manum frusta excutit, in sichern Wendungen umherführend, Sen.): remorum, das Anziehen der R., das Rudern, Hieron.: longo membrorum ductu, mit langgestreckten Gl., Vulg.: d. labearum, das Verziehen, Verzerren, Gell.: dah. d. aequalis, die gleichmäßige symmetrische Einrichtung (eines Gebäudes), Lucr. – meton., der Zug, O litterae ductus, Col. 6, 5, 4: ductus litterarum, Schriftzüge, Quint. 10, 2, 2: d. oris, Gesichtszug, Cic. de fin. 5, 47: ductus (Plur.) macularum, Gänge, Plin. 37, 194: tremulos cuspis ductus in pulvere signat, Furchen, Sil. 4, 259. – 2) insbes., das Ziehen = die Aufführung, Führung, muri, Cic. de rep. 2, 11: ductus (Plur.) cuniculorum, Ambros. de off. 1, 18, 78. – B) übtr.: 1) die durchlaufende Verbindung, der innere Zusammenhang (eines Theaterstücks), Quint. 4, 2, 53. – 2) (circumductio) die Periode, Quint. 9, 4, 30; vgl. (über I, B, 1 u. 2) Ernesti Lex. Technol. Lat. rhet. p. 138 sq. – II) die Führung, 1) als milit. t. t., die Anführung, das Kommando, alcis ductu, Caes., Cic. u.a.: felicibus ductibus, Amm.: ductu, imperio, auspicio suo, Plaut.: alcis ductu imperioque, Curt.: suo ductu et imperio, Cic.: ductu auspicioque alcis, Fronto: alcis ductu auspiciisque, Vell.: se ad ductum Pompei applicare, Cic. – 2) als t.t. der Wasserbaukunst, die Leitung (bes. meton. = das geleitete Wasser), aquae, Plin. ep. 10, 37 (46), 1: huius aquae, Frontin. aqu. 5: Appiae (verst. aquae) Anionisque, ibid. 6: Plur., ductus aquarum, Cic. de off. 2, 14; de legg. 2, 2. Plin. 16, 224: u. bl. ductus, Corp. inscr. Lat. 2, 4509: capita ductuum, Frontin. aqu. 64. – / Nbf. ductum, ī, n., Corp. inscr. Lat. 8, 2728, 64 circa duct(um) hoc Saldense.
-
8 ductus
ductus, ūs, m. (duco), I) das Ziehen, der Zug, A) eig.: 1) im allg.: falcis (Ggstz. ictus falcis), Col. (u. so alius pretiosas aves scindit, per pectus et clunes certis ductibus circumferens eruditam manum frusta excutit, in sichern Wendungen umherführend, Sen.): remorum, das Anziehen der R., das Rudern, Hieron.: longo membrorum ductu, mit langgestreckten Gl., Vulg.: d. labearum, das Verziehen, Verzerren, Gell.: dah. d. aequalis, die gleichmäßige symmetrische Einrichtung (eines Gebäudes), Lucr. – meton., der Zug, O litterae ductus, Col. 6, 5, 4: ductus litterarum, Schriftzüge, Quint. 10, 2, 2: d. oris, Gesichtszug, Cic. de fin. 5, 47: ductus (Plur.) macularum, Gänge, Plin. 37, 194: tremulos cuspis ductus in pulvere signat, Furchen, Sil. 4, 259. – 2) insbes., das Ziehen = die Aufführung, Führung, muri, Cic. de rep. 2, 11: ductus (Plur.) cuniculorum, Ambros. de off. 1, 18, 78. – B) übtr.: 1) die durchlaufende Verbindung, der innere Zusammenhang (eines Theaterstücks), Quint. 4, 2, 53. – 2) (circumductio) die Periode, Quint. 9, 4, 30; vgl. (über I, B, 1 u. 2) Ernesti Lex. Technol. Lat. rhet. p. 138 sq. – II) die Führung, 1) als milit. t. t., die Anführung, das Kommando, alcis ductu, Caes., Cic. u.a.: felicibus ductibus, Amm.: ductu, imperio, auspicio suo, Plaut.: alcis ductu imperioque, Curt.: suo ductu et imperio, Cic.: ductu auspi-————cioque alcis, Fronto: alcis ductu auspiciisque, Vell.: se ad ductum Pompei applicare, Cic. – 2) als t.t. der Wasserbaukunst, die Leitung (bes. meton. = das geleitete Wasser), aquae, Plin. ep. 10, 37 (46), 1: huius aquae, Frontin. aqu. 5: Appiae (verst. aquae) Anionisque, ibid. 6: Plur., ductus aquarum, Cic. de off. 2, 14; de legg. 2, 2. Plin. 16, 224: u. bl. ductus, Corp. inscr. Lat. 2, 4509: capita ductuum, Frontin. aqu. 64. – ⇒ Nbf. ductum, ī, n., Corp. inscr. Lat. 8, 2728, 64 circa duct(um) hoc Saldense.
См. также в других словарях:
Circumductio — vgl. Zirkumduktion … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
circumductio — SYN: circumduction … Medical dictionary
circumduction — [ sirkɔmdyksjɔ̃ ] n. f. • 1830; circonduction 1562; de circum et lat. ductus, de ducere « conduire » ♦ didact. Mouvement de rotation autour d un axe ou d un point central. Circumduction du bras. ● circumduction nom féminin (latin circumductio,… … Encyclopédie Universelle
походка циркумдуцирующая — (лат. circumductio обведение кругом) см. Походка гемиплегическая … Большой медицинский словарь
циркумдукция — (лат. circumductio кругообращение) круговое движение части тела или органа (напр., конечности, глазного яблока) … Большой медицинский словарь
Circumduction — Cir cum*duc tion, n. [L. circumductio.] 1. A leading about; circumlocution. [R.] Hooker. [1913 Webster] 2. An annulling; cancellation. [R.] Ayliffe. [1913 Webster] 3. (Physiol.) The rotation of a limb round an imaginary axis, so as to describe a… … The Collaborative International Dictionary of English
Походка — I Походка совокупность индивидуальных признаков, характеризующих ходьбу, с одновременными движениями и положением туловища, головы и свободных конечностей. Сложная координация деятельности мышц, осуществляющих П., регулируется механизмами… … Медицинская энциклопедия
Циркумду́кция — (лат. circumductio кругообращение) круговое движение части тела или органа (например, конечности, глазного яблока) … Медицинская энциклопедия
Circumduction — La circumduction (emprunté du nom latin circumductio, dérivé du verbe circumducere, se traduisant par « conduire autour, conduire en formant un cercle ») est le mouvement du corps duquel l extrémité distale d une partie du corps décrit… … Wikipédia en Français
УРБС, ГОРОД — •Urbs. Обряды при основании городов были заимствованы римлянами у этрусков. Основатель, облаченный в Gabinus cinctus (см. это слово), проводил плугом очертание будущей стены (aratri circumductio), бросая при этом землю вовнутрь и пронося плуг над … Реальный словарь классических древностей
Анатомическая терминология — служит для точного описания расположения частей тела, органов и других анатомических образований в пространстве и по отношению друг к другу в анатомии человека и других животных с билатеральным типом симметрии тела используется ряд терминов.… … Википедия