-
1 ductus
ductus, ūs, m. (duco), I) das Ziehen, der Zug, A) eig.: 1) im allg.: falcis (Ggstz. ictus falcis), Col. (u. so alius pretiosas aves scindit, per pectus et clunes certis ductibus circumferens eruditam manum frusta excutit, in sichern Wendungen umherführend, Sen.): remorum, das Anziehen der R., das Rudern, Hieron.: longo membrorum ductu, mit langgestreckten Gl., Vulg.: d. labearum, das Verziehen, Verzerren, Gell.: dah. d. aequalis, die gleichmäßige symmetrische Einrichtung (eines Gebäudes), Lucr. – meton., der Zug, O litterae ductus, Col. 6, 5, 4: ductus litterarum, Schriftzüge, Quint. 10, 2, 2: d. oris, Gesichtszug, Cic. de fin. 5, 47: ductus (Plur.) macularum, Gänge, Plin. 37, 194: tremulos cuspis ductus in pulvere signat, Furchen, Sil. 4, 259. – 2) insbes., das Ziehen = die Aufführung, Führung, muri, Cic. de rep. 2, 11: ductus (Plur.) cuniculorum, Ambros. de off. 1, 18, 78. – B) übtr.: 1) die durchlaufende Verbindung, der innere Zusammenhang (eines Theaterstücks), Quint. 4, 2, 53. – 2) (circumductio) die Periode, Quint. 9, 4, 30; vgl. (über I, B, 1 u. 2) Ernesti Lex. Technol. Lat. rhet. p. 138 sq. – II) die Führung, 1) als milit. t. t., die Anführung, das Kommando, alcis ductu, Caes., Cic. u.a.: felicibus ductibus, Amm.: ductu, imperio, auspicio suo, Plaut.: alcis ductu imperioque, Curt.: suo ductu et imperio, Cic.: ductu auspicioque alcis, Fronto: alcis ductu auspiciisque, Vell.: se ad ductum Pompei applicare, Cic. – 2) als t.t. der Wasserbaukunst, die Leitung (bes. meton. = das geleitete Wasser), aquae, Plin. ep. 10, 37 (46), 1: huius aquae, Frontin. aqu. 5: Appiae (verst. aquae) Anionisque, ibid. 6: Plur., ductus aquarum, Cic. de off. 2, 14; de legg. 2, 2. Plin. 16, 224: u. bl. ductus, Corp. inscr. Lat. 2, 4509: capita ductuum, Frontin. aqu. 64. – / Nbf. ductum, ī, n., Corp. inscr. Lat. 8, 2728, 64 circa duct(um) hoc Saldense.
-
2 ductus
ductus, ūs, m. (duco), I) das Ziehen, der Zug, A) eig.: 1) im allg.: falcis (Ggstz. ictus falcis), Col. (u. so alius pretiosas aves scindit, per pectus et clunes certis ductibus circumferens eruditam manum frusta excutit, in sichern Wendungen umherführend, Sen.): remorum, das Anziehen der R., das Rudern, Hieron.: longo membrorum ductu, mit langgestreckten Gl., Vulg.: d. labearum, das Verziehen, Verzerren, Gell.: dah. d. aequalis, die gleichmäßige symmetrische Einrichtung (eines Gebäudes), Lucr. – meton., der Zug, O litterae ductus, Col. 6, 5, 4: ductus litterarum, Schriftzüge, Quint. 10, 2, 2: d. oris, Gesichtszug, Cic. de fin. 5, 47: ductus (Plur.) macularum, Gänge, Plin. 37, 194: tremulos cuspis ductus in pulvere signat, Furchen, Sil. 4, 259. – 2) insbes., das Ziehen = die Aufführung, Führung, muri, Cic. de rep. 2, 11: ductus (Plur.) cuniculorum, Ambros. de off. 1, 18, 78. – B) übtr.: 1) die durchlaufende Verbindung, der innere Zusammenhang (eines Theaterstücks), Quint. 4, 2, 53. – 2) (circumductio) die Periode, Quint. 9, 4, 30; vgl. (über I, B, 1 u. 2) Ernesti Lex. Technol. Lat. rhet. p. 138 sq. – II) die Führung, 1) als milit. t. t., die Anführung, das Kommando, alcis ductu, Caes., Cic. u.a.: felicibus ductibus, Amm.: ductu, imperio, auspicio suo, Plaut.: alcis ductu imperioque, Curt.: suo ductu et imperio, Cic.: ductu auspi-————cioque alcis, Fronto: alcis ductu auspiciisque, Vell.: se ad ductum Pompei applicare, Cic. – 2) als t.t. der Wasserbaukunst, die Leitung (bes. meton. = das geleitete Wasser), aquae, Plin. ep. 10, 37 (46), 1: huius aquae, Frontin. aqu. 5: Appiae (verst. aquae) Anionisque, ibid. 6: Plur., ductus aquarum, Cic. de off. 2, 14; de legg. 2, 2. Plin. 16, 224: u. bl. ductus, Corp. inscr. Lat. 2, 4509: capita ductuum, Frontin. aqu. 64. – ⇒ Nbf. ductum, ī, n., Corp. inscr. Lat. 8, 2728, 64 circa duct(um) hoc Saldense. -
3 ductus
ductus ductus, us m проток, ход -
4 ductus
ductus ductus, us m предводительство -
5 ductus
ductus ductus, us m командование, предводительство -
6 ductus
-
7 ductus
ductus ūs, m [DVC-], a leading, conducting: aquae: aquarum: muri: oris, lineaments.— Military lead, conduct, generalship, command: rem ductu suo gerere: se ad ductum Pompei applicare.* * *conducting; generalship -
8 ductus
[st1]1 [-] ductus, a, um: part. passé de duco. [st1]2 [-] ductŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de conduire, action de diriger. - [abcl]b - conduite (d'une armée), commandement. - [abcl]c - action de tracer, action de construire, tracé, construction. - [abcl]d - conduite (d'un récit), économie (d'une pièce). - [abcl]e - période (t. de rhét.).[/b]* * *[st1]1 [-] ductus, a, um: part. passé de duco. [st1]2 [-] ductŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de conduire, action de diriger. - [abcl]b - conduite (d'une armée), commandement. - [abcl]c - action de tracer, action de construire, tracé, construction. - [abcl]d - conduite (d'un récit), économie (d'une pièce). - [abcl]e - période (t. de rhét.).[/b]* * *Ductus, Aliud participium. Mené, Duict.\Sermo ductus e percontatione. Cic. Commencé.\Verbum a verbo ductum, Id est deductum. Cic. Derivé, Deduict.\Ductus, huius ductus. Conduicte.\Ductus aquarum. Cic. La conduicte des eaues.\Ductus literarum. Plin. Les traicts.\Ductus oris. Cic. Le traict du visage.\Ductu alterius aliquid facere. Liuius. Par sa conduicte, Soubs sa guide. -
9 ductus
1.ductus, a, um, Part., from duco.2. I.Lit.A.In gen.:B.aquarum,
Cic. Off. 2, 4, 14; id. Leg. 2, 1, 2; cf. the work of Frontinus: De aquaeductibus;in this sense also simply ductus,
id. ib. 5 sq.:aequali ductu porticus,
a line, row, Lucr. 4, 426:muri,
Cic. Rep. 2, 6, 11:litterarum,
form, shape, Quint. 1, 1, 25; 10, 2, 2; Plin. 8, 3, 3, § 6:oris (with vultus),
lineaments, Cic. Fin. 5, 17, 47:liniarum,
Plin. 37, 12, 74, § 195.—In partic., military lead, conduct, generalship, command, Cic. de Imp. Pomp. 21; id. Fam. 3, 11, 4; Caes. B. G. 7, 62, 2; id. B. C. 1, 7, 6; Vell. 2, 78; 115; Tac. Agr. 5; Suet. Vesp. 4 al.;II.freq. connected with auspicium,
Plaut. Am. 1, 1, 41; Liv. 5, 46; 8, 31; 28, 38; Inscr. Orell. 563 al.;sometimes also opp. to auspicium, as the supreme command,
Tac. A. 2, 41; Curt. 6, 3; Suet. Aug. 21 Ruhnk.—Trop., of discourse.A.Connection, structure of a play, Quint. 4, 2, 53.—B.A period, Quint. 9, 4, 30 Spald. -
10 ductus
I a, um part. pf. к duco II ductus, ūs m. [ duco ]1) ведение (d. falcis Col)2) сморщивание, искривление, искажение ( labearum AG)3) рисунок, начертание, форма (litterae Col, Q)5) черты, выражение ( oris C)6) направление, ход ( macularum PM)7) предводительствование, командованиеalicujus ductu C, Cs etc. — под чьим-л. командованием8) отвод (aquarum C etc.); тж. водоотводный канал PJ, Frontin9) последовательность, внутренняя связь10) ритор. период Q -
11 ductus
us, m четвёртое склонение протокЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > ductus
-
12 ductus
, us mпроток, ход -
13 ductus aquae
ăquaeductus ( ăquae ductus; also ductus ăquae, Vitr. 8, 6: ăquārum ductus, Plin. 16, 42, 81, § 224; Vitr. 8, 6, 3; and ductus ăquārum, Suet. Claud. 20), ūs, m., a conveyance of water, an aqueduct, a conduit (cf.:(Appius) aquam in urbem duxit,
Liv. 9, 29):De aquae ductu probe fecisti,
Cic. Att. 13, 6:usque ad Collem aquae ductūs,
Vulg. 2 Reg. 2, 24:fecitque aquae ductum,
ib. 3 Reg. 18, 32; ib. Isa. 7, 3 al.;also,
the right of conducting water to some place, Cic. Caecin. 26; cf. Dig. 8, 3, 1. On the aqueducts of Rome, v. Smith, Dict. Antiq., s. v. aquaeductus. -
14 ductus aquarum
ăquaeductus ( ăquae ductus; also ductus ăquae, Vitr. 8, 6: ăquārum ductus, Plin. 16, 42, 81, § 224; Vitr. 8, 6, 3; and ductus ăquārum, Suet. Claud. 20), ūs, m., a conveyance of water, an aqueduct, a conduit (cf.:(Appius) aquam in urbem duxit,
Liv. 9, 29):De aquae ductu probe fecisti,
Cic. Att. 13, 6:usque ad Collem aquae ductūs,
Vulg. 2 Reg. 2, 24:fecitque aquae ductum,
ib. 3 Reg. 18, 32; ib. Isa. 7, 3 al.;also,
the right of conducting water to some place, Cic. Caecin. 26; cf. Dig. 8, 3, 1. On the aqueducts of Rome, v. Smith, Dict. Antiq., s. v. aquaeductus. -
15 ductus choledochus
Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > ductus choledochus
-
16 ductus biliāris
Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > ductus biliāris
-
17 aquae ductus
ăquaeductus ( ăquae ductus; also ductus ăquae, Vitr. 8, 6: ăquārum ductus, Plin. 16, 42, 81, § 224; Vitr. 8, 6, 3; and ductus ăquārum, Suet. Claud. 20), ūs, m., a conveyance of water, an aqueduct, a conduit (cf.:(Appius) aquam in urbem duxit,
Liv. 9, 29):De aquae ductu probe fecisti,
Cic. Att. 13, 6:usque ad Collem aquae ductūs,
Vulg. 2 Reg. 2, 24:fecitque aquae ductum,
ib. 3 Reg. 18, 32; ib. Isa. 7, 3 al.;also,
the right of conducting water to some place, Cic. Caecin. 26; cf. Dig. 8, 3, 1. On the aqueducts of Rome, v. Smith, Dict. Antiq., s. v. aquaeductus. -
18 aquarum ductus
ăquaeductus ( ăquae ductus; also ductus ăquae, Vitr. 8, 6: ăquārum ductus, Plin. 16, 42, 81, § 224; Vitr. 8, 6, 3; and ductus ăquārum, Suet. Claud. 20), ūs, m., a conveyance of water, an aqueduct, a conduit (cf.:(Appius) aquam in urbem duxit,
Liv. 9, 29):De aquae ductu probe fecisti,
Cic. Att. 13, 6:usque ad Collem aquae ductūs,
Vulg. 2 Reg. 2, 24:fecitque aquae ductum,
ib. 3 Reg. 18, 32; ib. Isa. 7, 3 al.;also,
the right of conducting water to some place, Cic. Caecin. 26; cf. Dig. 8, 3, 1. On the aqueducts of Rome, v. Smith, Dict. Antiq., s. v. aquaeductus. -
19 aquae ductus
aquae ductus, ūs, m., s. ductus.
-
20 aquæductŭs
aquæductŭs, ūs, m. (aquæ ductus) [st2]1 [-] aqueduc, conduite d'eau. [st2]2 [-] droit d'amener l'eau sur son terrain.
См. также в других словарях:
Ductus — est un mot latin dérivé de ducere (tirer, conduire, diriger). Il signifie l action d amener, de diriger, de tracer (en particulier les lettres). En écriture, le ductus est l ordre et la direction selon lesquels on trace les traits qui composent… … Wikipédia en Français
Ductus — (lat.), 1) Führung, Leitung; 2) die Art, die Schriftzüge zu malen, s. Schreibkunst; 3) (Anat.), so v.w. Gänge, z.B. D. excretorĭus, Ausführungsgang; D. arteriōsus, s.u. Botallischer Gang; D. Stenoniānus, s.u. Parotis; D. Wirsungianus, s.… … Pierer's Universal-Lexikon
Ductus — (lat.), Zug, besonders der Buchstaben beim Schreiben; in der Anatomie soviel wie Gang, besonders Ausführungsgang einer Drüse. D. Arantii und D. Botalli, s. Embryo; D. choledochus, Gallengang (s. Leber); D. Mülleri, s. Eileiter; D. pancreaticus,… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ductus — (lat.), Zug, bes. der Buchstaben beim Schreiben … Kleines Konversations-Lexikon
Ductus — Ductus, lat., Führung, Leitung; Schriftmanier, Schriftzug … Herders Conversations-Lexikon
ductus — conducto, canal Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 … Diccionario médico
ductus — index generalship, guidance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
DUCTUS — (лат.) и ductulus (уменьши тельн.), анат. термин, обозначающий проход, проток, служащий для проведения жидкости или воздуха, и иногда канал, соединяющий две полости (лат. canalis в современной анат. номенклатуре обозначает костный канал); напр. D … Большая медицинская энциклопедия
Ductus — A duct or walled passageway. Our word "duct" is a contraction of the Latin word "ductus" meaning "leading". The Romans, however, preferred the word "canalis" meaning "a pipe or gutter" for a… … Medical dictionary
Ductus — Dụctus [zu lat. ducere, ductum = ziehen, leiten, führen] m; , [dụ́ktu̱ß]: Gang, Verbindungsgang (Anat.). Dụctus arterio̱|sus: Verbindung zwischen Lungenarterie und Aorta beim ↑Fetus. Dụctus arterio̱|sus apẹrtus, auch: Dụctus arterio̱|sus… … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Ductus — Duktus (m., lat. Führung, Leitung), auch Ductus bezeichnet: die charakteristische Art einer Person, zu schreiben oder zu sprechen, siehe Duktus (Linguistik) die charakteristische Art eines Künstlers, zu zeichnen oder zu malen, auch die Eigenart,… … Deutsch Wikipedia