Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ductus

  • 1 ductus

    ductus, ūs, m. (duco), I) das Ziehen, der Zug, A) eig.: 1) im allg.: falcis (Ggstz. ictus falcis), Col. (u. so alius pretiosas aves scindit, per pectus et clunes certis ductibus circumferens eruditam manum frusta excutit, in sichern Wendungen umherführend, Sen.): remorum, das Anziehen der R., das Rudern, Hieron.: longo membrorum ductu, mit langgestreckten Gl., Vulg.: d. labearum, das Verziehen, Verzerren, Gell.: dah. d. aequalis, die gleichmäßige symmetrische Einrichtung (eines Gebäudes), Lucr. – meton., der Zug, O litterae ductus, Col. 6, 5, 4: ductus litterarum, Schriftzüge, Quint. 10, 2, 2: d. oris, Gesichtszug, Cic. de fin. 5, 47: ductus (Plur.) macularum, Gänge, Plin. 37, 194: tremulos cuspis ductus in pulvere signat, Furchen, Sil. 4, 259. – 2) insbes., das Ziehen = die Aufführung, Führung, muri, Cic. de rep. 2, 11: ductus (Plur.) cuniculorum, Ambros. de off. 1, 18, 78. – B) übtr.: 1) die durchlaufende Verbindung, der innere Zusammenhang (eines Theaterstücks), Quint. 4, 2, 53. – 2) (circumductio) die Periode, Quint. 9, 4, 30; vgl. (über I, B, 1 u. 2) Ernesti Lex. Technol. Lat. rhet. p. 138 sq. – II) die Führung, 1) als milit. t. t., die Anführung, das Kommando, alcis ductu, Caes., Cic. u.a.: felicibus ductibus, Amm.: ductu, imperio, auspicio suo, Plaut.: alcis ductu imperioque, Curt.: suo ductu et imperio, Cic.: ductu auspicioque alcis, Fronto: alcis ductu auspiciisque, Vell.: se ad ductum Pompei applicare, Cic. – 2) als t.t. der Wasserbaukunst, die Leitung (bes. meton. = das geleitete Wasser), aquae, Plin. ep. 10, 37 (46), 1: huius aquae, Frontin. aqu. 5: Appiae (verst. aquae) Anionisque, ibid. 6: Plur., ductus aquarum, Cic. de off. 2, 14; de legg. 2, 2. Plin. 16, 224: u. bl. ductus, Corp. inscr. Lat. 2, 4509: capita ductuum, Frontin. aqu. 64. – / Nbf. ductum, ī, n., Corp. inscr. Lat. 8, 2728, 64 circa duct(um) hoc Saldense.

    lateinisch-deutsches > ductus

  • 2 ductus

    ductus, ūs, m. (duco), I) das Ziehen, der Zug, A) eig.: 1) im allg.: falcis (Ggstz. ictus falcis), Col. (u. so alius pretiosas aves scindit, per pectus et clunes certis ductibus circumferens eruditam manum frusta excutit, in sichern Wendungen umherführend, Sen.): remorum, das Anziehen der R., das Rudern, Hieron.: longo membrorum ductu, mit langgestreckten Gl., Vulg.: d. labearum, das Verziehen, Verzerren, Gell.: dah. d. aequalis, die gleichmäßige symmetrische Einrichtung (eines Gebäudes), Lucr. – meton., der Zug, O litterae ductus, Col. 6, 5, 4: ductus litterarum, Schriftzüge, Quint. 10, 2, 2: d. oris, Gesichtszug, Cic. de fin. 5, 47: ductus (Plur.) macularum, Gänge, Plin. 37, 194: tremulos cuspis ductus in pulvere signat, Furchen, Sil. 4, 259. – 2) insbes., das Ziehen = die Aufführung, Führung, muri, Cic. de rep. 2, 11: ductus (Plur.) cuniculorum, Ambros. de off. 1, 18, 78. – B) übtr.: 1) die durchlaufende Verbindung, der innere Zusammenhang (eines Theaterstücks), Quint. 4, 2, 53. – 2) (circumductio) die Periode, Quint. 9, 4, 30; vgl. (über I, B, 1 u. 2) Ernesti Lex. Technol. Lat. rhet. p. 138 sq. – II) die Führung, 1) als milit. t. t., die Anführung, das Kommando, alcis ductu, Caes., Cic. u.a.: felicibus ductibus, Amm.: ductu, imperio, auspicio suo, Plaut.: alcis ductu imperioque, Curt.: suo ductu et imperio, Cic.: ductu auspi-
    ————
    cioque alcis, Fronto: alcis ductu auspiciisque, Vell.: se ad ductum Pompei applicare, Cic. – 2) als t.t. der Wasserbaukunst, die Leitung (bes. meton. = das geleitete Wasser), aquae, Plin. ep. 10, 37 (46), 1: huius aquae, Frontin. aqu. 5: Appiae (verst. aquae) Anionisque, ibid. 6: Plur., ductus aquarum, Cic. de off. 2, 14; de legg. 2, 2. Plin. 16, 224: u. bl. ductus, Corp. inscr. Lat. 2, 4509: capita ductuum, Frontin. aqu. 64. – Nbf. ductum, ī, n., Corp. inscr. Lat. 8, 2728, 64 circa duct(um) hoc Saldense.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ductus

  • 3 ductus

    ductus ductus, us m проток, ход

    Латинско-русский словарь > ductus

  • 4 ductus

    ductus ductus, us m предводительство

    Латинско-русский словарь > ductus

  • 5 ductus

    ductus ductus, us m командование, предводительство

    Латинско-русский словарь > ductus

  • 6 ductus

        ductus    P. of duco.
    * * *
    conducting; generalship

    Latin-English dictionary > ductus

  • 7 ductus

        ductus ūs, m    [DVC-], a leading, conducting: aquae: aquarum: muri: oris, lineaments.— Military lead, conduct, generalship, command: rem ductu suo gerere: se ad ductum Pompei applicare.
    * * *
    conducting; generalship

    Latin-English dictionary > ductus

  • 8 ductus

    [st1]1 [-] ductus, a, um: part. passé de duco. [st1]2 [-] ductŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de conduire, action de diriger. - [abcl]b - conduite (d'une armée), commandement. - [abcl]c - action de tracer, action de construire, tracé, construction. - [abcl]d - conduite (d'un récit), économie (d'une pièce). - [abcl]e - période (t. de rhét.).[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] ductus, a, um: part. passé de duco. [st1]2 [-] ductŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de conduire, action de diriger. - [abcl]b - conduite (d'une armée), commandement. - [abcl]c - action de tracer, action de construire, tracé, construction. - [abcl]d - conduite (d'un récit), économie (d'une pièce). - [abcl]e - période (t. de rhét.).[/b]
    * * *
        Ductus, Aliud participium. Mené, Duict.
    \
        Sermo ductus e percontatione. Cic. Commencé.
    \
        Verbum a verbo ductum, Id est deductum. Cic. Derivé, Deduict.
    \
        Ductus, huius ductus. Conduicte.
    \
        Ductus aquarum. Cic. La conduicte des eaues.
    \
        Ductus literarum. Plin. Les traicts.
    \
        Ductus oris. Cic. Le traict du visage.
    \
        Ductu alterius aliquid facere. Liuius. Par sa conduicte, Soubs sa guide.

    Dictionarium latinogallicum > ductus

  • 9 ductus

    1.
    ductus, a, um, Part., from duco.
    2.
    ductus, ūs, m. [duco], a leading, conducting (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    aquarum,

    Cic. Off. 2, 4, 14; id. Leg. 2, 1, 2; cf. the work of Frontinus: De aquaeductibus;

    in this sense also simply ductus,

    id. ib. 5 sq.:

    aequali ductu porticus,

    a line, row, Lucr. 4, 426:

    muri,

    Cic. Rep. 2, 6, 11:

    litterarum,

    form, shape, Quint. 1, 1, 25; 10, 2, 2; Plin. 8, 3, 3, § 6:

    oris (with vultus),

    lineaments, Cic. Fin. 5, 17, 47:

    liniarum,

    Plin. 37, 12, 74, § 195.—
    B.
    In partic., military lead, conduct, generalship, command, Cic. de Imp. Pomp. 21; id. Fam. 3, 11, 4; Caes. B. G. 7, 62, 2; id. B. C. 1, 7, 6; Vell. 2, 78; 115; Tac. Agr. 5; Suet. Vesp. 4 al.;

    freq. connected with auspicium,

    Plaut. Am. 1, 1, 41; Liv. 5, 46; 8, 31; 28, 38; Inscr. Orell. 563 al.;

    sometimes also opp. to auspicium, as the supreme command,

    Tac. A. 2, 41; Curt. 6, 3; Suet. Aug. 21 Ruhnk.—
    II.
    Trop., of discourse.
    A.
    Connection, structure of a play, Quint. 4, 2, 53.—
    B.
    A period, Quint. 9, 4, 30 Spald.

    Lewis & Short latin dictionary > ductus

  • 10 ductus

    I a, um part. pf. к duco II ductus, ūs m. [ duco ]
    1) ведение (d. falcis Col)
    2) сморщивание, искривление, искажение ( labearum AG)
    3) рисунок, начертание, форма (litterae Col, Q)
    5) черты, выражение ( oris C)
    6) направление, ход ( macularum PM)
    7) предводительствование, командование
    alicujus ductu C, Cs etc. — под чьим-л. командованием
    8) отвод (aquarum C etc.); тж. водоотводный канал PJ, Frontin
    9) последовательность, внутренняя связь
    10) ритор. период Q

    Латинско-русский словарь > ductus

  • 11 ductus

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > ductus

  • 12 ductus

    , us m
    проток, ход

    Latin-Russian dictionary > ductus

  • 13 ductus aquae

    ăquaeductus ( ăquae ductus; also ductus ăquae, Vitr. 8, 6: ăquārum ductus, Plin. 16, 42, 81, § 224; Vitr. 8, 6, 3; and ductus ăquārum, Suet. Claud. 20), ūs, m., a conveyance of water, an aqueduct, a conduit (cf.:

    (Appius) aquam in urbem duxit,

    Liv. 9, 29):

    De aquae ductu probe fecisti,

    Cic. Att. 13, 6:

    usque ad Collem aquae ductūs,

    Vulg. 2 Reg. 2, 24:

    fecitque aquae ductum,

    ib. 3 Reg. 18, 32; ib. Isa. 7, 3 al.;

    also,

    the right of conducting water to some place, Cic. Caecin. 26; cf. Dig. 8, 3, 1. On the aqueducts of Rome, v. Smith, Dict. Antiq., s. v. aquaeductus.

    Lewis & Short latin dictionary > ductus aquae

  • 14 ductus aquarum

    ăquaeductus ( ăquae ductus; also ductus ăquae, Vitr. 8, 6: ăquārum ductus, Plin. 16, 42, 81, § 224; Vitr. 8, 6, 3; and ductus ăquārum, Suet. Claud. 20), ūs, m., a conveyance of water, an aqueduct, a conduit (cf.:

    (Appius) aquam in urbem duxit,

    Liv. 9, 29):

    De aquae ductu probe fecisti,

    Cic. Att. 13, 6:

    usque ad Collem aquae ductūs,

    Vulg. 2 Reg. 2, 24:

    fecitque aquae ductum,

    ib. 3 Reg. 18, 32; ib. Isa. 7, 3 al.;

    also,

    the right of conducting water to some place, Cic. Caecin. 26; cf. Dig. 8, 3, 1. On the aqueducts of Rome, v. Smith, Dict. Antiq., s. v. aquaeductus.

    Lewis & Short latin dictionary > ductus aquarum

  • 15 ductus choledochus

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > ductus choledochus

  • 16 ductus biliāris

    Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > ductus biliāris

  • 17 aquae ductus

    ăquaeductus ( ăquae ductus; also ductus ăquae, Vitr. 8, 6: ăquārum ductus, Plin. 16, 42, 81, § 224; Vitr. 8, 6, 3; and ductus ăquārum, Suet. Claud. 20), ūs, m., a conveyance of water, an aqueduct, a conduit (cf.:

    (Appius) aquam in urbem duxit,

    Liv. 9, 29):

    De aquae ductu probe fecisti,

    Cic. Att. 13, 6:

    usque ad Collem aquae ductūs,

    Vulg. 2 Reg. 2, 24:

    fecitque aquae ductum,

    ib. 3 Reg. 18, 32; ib. Isa. 7, 3 al.;

    also,

    the right of conducting water to some place, Cic. Caecin. 26; cf. Dig. 8, 3, 1. On the aqueducts of Rome, v. Smith, Dict. Antiq., s. v. aquaeductus.

    Lewis & Short latin dictionary > aquae ductus

  • 18 aquarum ductus

    ăquaeductus ( ăquae ductus; also ductus ăquae, Vitr. 8, 6: ăquārum ductus, Plin. 16, 42, 81, § 224; Vitr. 8, 6, 3; and ductus ăquārum, Suet. Claud. 20), ūs, m., a conveyance of water, an aqueduct, a conduit (cf.:

    (Appius) aquam in urbem duxit,

    Liv. 9, 29):

    De aquae ductu probe fecisti,

    Cic. Att. 13, 6:

    usque ad Collem aquae ductūs,

    Vulg. 2 Reg. 2, 24:

    fecitque aquae ductum,

    ib. 3 Reg. 18, 32; ib. Isa. 7, 3 al.;

    also,

    the right of conducting water to some place, Cic. Caecin. 26; cf. Dig. 8, 3, 1. On the aqueducts of Rome, v. Smith, Dict. Antiq., s. v. aquaeductus.

    Lewis & Short latin dictionary > aquarum ductus

  • 19 aquae ductus

    aquae ductus, ūs, m., s. ductus.

    lateinisch-deutsches > aquae ductus

  • 20 aquæductŭs

    aquæductŭs, ūs, m. (aquæ ductus) [st2]1 [-] aqueduc, conduite d'eau. [st2]2 [-] droit d'amener l'eau sur son terrain.

    Dictionarium latinogallicum > aquæductŭs

См. также в других словарях:

  • Ductus — est un mot latin dérivé de ducere (tirer, conduire, diriger). Il signifie l action d amener, de diriger, de tracer (en particulier les lettres). En écriture, le ductus est l ordre et la direction selon lesquels on trace les traits qui composent… …   Wikipédia en Français

  • Ductus — (lat.), 1) Führung, Leitung; 2) die Art, die Schriftzüge zu malen, s. Schreibkunst; 3) (Anat.), so v.w. Gänge, z.B. D. excretorĭus, Ausführungsgang; D. arteriōsus, s.u. Botallischer Gang; D. Stenoniānus, s.u. Parotis; D. Wirsungianus, s.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ductus — (lat.), Zug, besonders der Buchstaben beim Schreiben; in der Anatomie soviel wie Gang, besonders Ausführungsgang einer Drüse. D. Arantii und D. Botalli, s. Embryo; D. choledochus, Gallengang (s. Leber); D. Mülleri, s. Eileiter; D. pancreaticus,… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Ductus — (lat.), Zug, bes. der Buchstaben beim Schreiben …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Ductus — Ductus, lat., Führung, Leitung; Schriftmanier, Schriftzug …   Herders Conversations-Lexikon

  • ductus — conducto, canal Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • ductus — index generalship, guidance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • DUCTUS — (лат.) и ductulus (уменьши тельн.), анат. термин, обозначающий проход, проток, служащий для проведения жидкости или воздуха, и иногда канал, соединяющий две полости (лат. canalis в современной анат. номенклатуре обозначает костный канал); напр. D …   Большая медицинская энциклопедия

  • Ductus — A duct or walled passageway. Our word "duct" is a contraction of the Latin word "ductus" meaning "leading". The Romans, however, preferred the word "canalis" meaning "a pipe or gutter" for a… …   Medical dictionary

  • Ductus — Dụctus [zu lat. ducere, ductum = ziehen, leiten, führen] m; , [dụ́ktu̱ß]: Gang, Verbindungsgang (Anat.). Dụctus arterio̱|sus: Verbindung zwischen Lungenarterie und Aorta beim ↑Fetus. Dụctus arterio̱|sus apẹrtus, auch: Dụctus arterio̱|sus… …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Ductus — Duktus (m., lat. Führung, Leitung), auch Ductus bezeichnet: die charakteristische Art einer Person, zu schreiben oder zu sprechen, siehe Duktus (Linguistik) die charakteristische Art eines Künstlers, zu zeichnen oder zu malen, auch die Eigenart,… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»