Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ciążę

См. также в других словарях:

  • zachodzić – zajść w ciążę — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kobiecie: zostać zapłodnioną, stawać się brzemienną {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciąża — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} okres od chwili zapłodnienia do urodzenia płodu u kobiet i samic ssaków, wraz z całością zmian dokonujących się wówczas w organizmie matki; stan, w jakim pozostaje w tym czasie kobieta lub samica; …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • antykoncepcyjny — ∆ med. Środek antykoncepcyjny «środek zapobiegający zajściu w ciążę» …   Słownik języka polskiego

  • ciąża — ż II, DCMs. ciążaży; lm D. ciąż «okres i całokształt zmian zachodzących w organizmie kobiet i samic ssaków od zapłodnienia do urodzenia płodu; stan kobiety, samicy w tym okresie; brzemienność» Zaawansowana ciąża. Ciąża rzekoma, urojona. Być w… …   Słownik języka polskiego

  • donosić — dk VIa, donosićnoszę, donosićsisz, donosićnoś, donosićsił, donosićnoszony donaszać ndk I, donosićam, donosićasz, donosićają, donosićaj, donosićał, donosićany 1. «nosząc zniszczyć, zużyć ostatecznie; dodrzeć, doniszczyć» Donaszać stare sukienki,… …   Słownik języka polskiego

  • koncepcja — ż I, DCMs. koncepcjacji; lm D. koncepcjacji (koncepcjacyj) 1. «ogólne ujęcie, obmyślony plan działania, rozwiązania czegoś; teoria, pomysł, projekt» Koncepcja pracy naukowej. Koncepcja sztuki, wystawy. Mieć własne, oryginalne koncepcje naprawy,… …   Słownik języka polskiego

  • płód — m IV, D. płodu, Ms. płodzie; lm M. płody 1. «zarodek ludzki lub zwierzęcy w późniejszym stadium rozwoju od momentu, kiedy można rozpoznać morfologiczne cechy gatunkowe (u człowieka od trzeciego miesiąca ciąży)» Rozwój płodu. Prawidłowe,… …   Słownik języka polskiego

  • począć — dk Xc, pocznę, poczniesz, pocznij, począł, poczęła, poczęli, poczęty poczynać ndk I, począćam, począćasz, począćają, począćaj, począćał, począćany 1. książk. «zacząć, rozpocząć» Począł padać deszcz. Począł zbierać się do wyjścia. Ogień, wiatr… …   Słownik języka polskiego

  • przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… …   Słownik języka polskiego

  • spędzić — dk VIa, spędzićdzę, spędzićdzisz, spędź, spędzićdził, spędzićdzony spędzać ndk I, spędzićam, spędzićasz, spędzićają, spędzićaj, spędzićał, spędzićany 1. «gwałtownie usunąć coś, kogoś z jakiegoś miejsca; zgonić» Spędzić kota z poduszki. Spędzić… …   Słownik języka polskiego

  • zajść — dk zajdę, zajdziesz, zajdź, zaszedł, zaszła, zaszli, zaszedłszy zachodzić ndk VIa, zajśćdzę, zajśćdzisz, zajśćchodź, zajśćdził 1. częściej dk «idąc dotrzeć dokądś, przybyć gdzieś» Zaszedł na wieczór do domu. Spacerując zaszli aż do lasu. Z trudem …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»