chrzanu

См. также в других словарях:

• do chrzanu — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym., pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o czymś, kimś niemającym wartości (zwykle z niechęcią, irytacją) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Książka, golarka, nożyczki do chrzanu. Do chrzanu taka robota. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• do chrzanu — Zły, lichy, marny, lub bezwartościowy Eng. Bad, poor, worthless, or of inferior quality …   Słownik Polskiego slangu

• chrzan — pot. Ktoś, coś (jest) do chrzanu «o kimś, o czymś nieprzydatnym, nienadającym się do czegoś»: Plaża zamknięta, boisko do chrzanu, co właściwie mamy tutaj robić? P. Huelle, Weiser …   Słownik frazeologiczny

• chrzan — m IV, D. u, Ms. chrzannie, blm «Armoracia lapathifolia (Cochlearia armoracia), wieloletnia roślina warzywna z rodziny krzyżowych, z dużymi liśćmi i grubym, mięsistym korzeniem o silnym, ostrym zapachu i smaku; używana jako przyprawa do potraw… …   Słownik języka polskiego

• dotrzeć — dk XI, dotrzećtrę, dotrzećtrzesz, dotrzećtrzyj, dotrzećtarł, dotrzećtarty docierać ndk I, dotrzećam, dotrzećasz, dotrzećają, dotrzećaj, dotrzećał, dotrzećany 1. «utrzeć dodatkową ilość czegoś, utrzeć coś do końca» Trzeba dotrzeć chrzanu, bo… …   Słownik języka polskiego

• kumberland — m IV, D. u, Ms. kumberlandndzie, blm «zimny sos do mięsa przyrządzany z galaretki porzeczkowej z dodatkiem chrzanu, papryki itp.» ‹od nazwiska lorda ang.› …   Słownik języka polskiego

• nakopać — dk IX, nakopaćpię, nakopaćpiesz, nakopaćkop, nakopaćał, nakopaćany «kopiąc wydobyć z ziemi pewną ilość czegoś» Nakopać buraków, kartofli, chrzanu. Nakopać piasku, żwiru. nakopać się «zmęczyć się, natrudzić się kopaniem» …   Słownik języka polskiego

• naskrobać — dk IX, naskrobaćbię, naskrobaćbiesz, naskrobaćskrob, naskrobaćał, naskrobaćany 1. «skrobiąc obrać ze skórki, łusek itp. wiele czegoś» Naskrobać kartofli, marchwi, chrzanu. Naskrobać ryb. 2. żart. «napisać coś byle jak, niestarannie pod względem… …   Słownik języka polskiego

• natrzeć — dk XI, natrzećtrę, natrzećtrzesz, natrzećtrzyj, natrzećtarł, natrzećtarty, natrzećtarłszy nacierać ndk I, natrzećam, natrzećasz, natrzećają, natrzećaj, natrzećał, natrzećany 1. «trąc pomasować; trąc posmarować, pomazać kogoś, coś czymś» Natrzeć… …   Słownik języka polskiego

• słoik — m III, D. a, N. słoikkiem; lm M. i «niewielkie, cylindryczne naczynie szklane do przechowywania gęstych, półpłynnych substancji» Słoik musztardy, chrzanu. Słoiki z konfiturami, z kompotami. Słoiki po kremie …   Słownik języka polskiego

• ziołowy — 1. «odnoszący się do ziół środka leczniczego lub przypraw; sporządzony z ziół, z dodatkiem ziół; przeprowadzony z zastosowaniem ziół» Lek, napar, preparat ziołowy. Herbatka, mieszanka ziołowa. Maseczka ziołowa. Szampon ziołowy. Nalewka, wódka… …   Słownik języka polskiego