-
1 opdragen
-
2 opdracht geven
opdracht gevencharger (qn. de faire qc.) -
3 opdracht
♦voorbeelden:1 opdracht geven • charger (qn. de faire qc.)een opdracht krijgen • être chargé (de)een opdracht uitvoeren, vervullen • remplir une missioneen kunstenaar een opdracht verstrekken • passer commande à un artistein opdracht van • sur l'ordre deopdracht tot betaling • ordre de paiement -
4 opdragen
1 [naar boven dragen] monter (en portant)2 [+ aan][aanbieden] offrir (qc. à qn.)3 [toewijden] consacrer4 [gelasten] charger (qn. de faire qc.)5 [+ aan][m.b.t. boek] dédier (à)♦voorbeelden: -
5 taak
♦voorbeelden:een taak op zich nemen • se charger d'une tâcheeen taak volbrengen • remplir une tâcheiemand met een taak belasten • charger qn. d'une tâchetot taak hebben • avoir pour tâchezich iets tot taak stellen • s'imposer qc.zich van zijn taak kwijten • s'acquitter de sa tâcheniet voor zijn taak berekend zijn • ne pas être à la hauteur de sa tâche -
6 vracht
♦voorbeelden:daar heb je een hele, zware vracht aan • c'est une lourde chargevracht innemen • chargerzijn vracht meekrijgen • 〈 een berisping krijgen〉 se faire rabrouer; 〈 een pak slaag krijgen〉 se faire rosseronder de vracht bezwijken • crouler sous le poids -
7 nemen
1 prendre♦voorbeelden:dat neem ik niet! • cela je ne l'accepte pas!men neme … • prendre: …iets op zich nemen • se charger de qc.iemand tot man nemen • prendre qn. pour épouxiets tot zich nemen • prendre qc.iets uit de kast nemen • prendre qc. dans l'armoireiets van de tafel nemen • prendre qc. sur la table〈 Algemeen Zuid-Nederlands〉 iemand voor iets nemen • prendre qn. pour qc.iemand nemen zoals hij is • prendre qn. tel qu'il estde dingen nemen zoals ze zijn • prendre les choses comme elles viennenthet er (goed) van nemen • se payer du bon tempsalles bij elkaar genomen • somme toute→ link=geven geven¶ iemand er (mooi) tussen nemen • faire marcher qn. -
8 ontfermen
〈wederkerend werkwoord; zich ontfermen〉1 [uit de nood helpen] avoir pitié (de)2 [onder zijn verantwoordelijkheid nemen] se charger (de)3 [tot zich nemen] s'occuper (de)♦voorbeelden: -
9 scherp
scherp1〈 het〉♦voorbeelden:met scherp schieten • tirer à balles————————scherp2♦voorbeelden:een scherp potlood • un crayon pointuscherpe trekken • traits en lame de couteaumaak die punt wat scherper • aiguise un peu cette pointeeen scherp licht • une lumière cruescherpe pijnen • douleurs aiguësde wind is scherp • le vent est âpreiemand scherp bekritiseren • critiquer qn. violemmentscherp gekant zijn tegen • être fortement hostile àscherp reageren • réagir avec véhémencescherp uitvallen • se répandre en invectiveszich scherp aftekenen tegen • se détacher suriets scherp uit laten komen • accentuer qc.scherp horen • avoir l'oreille finescherp luisteren • tendre l'oreillescherp zien • avoir la vue perçanteeen scherp verhoor • un interrogatoire serréscherp beoordelen • juger sévèrementscherp concurreren • faire une concurrence acharnéeeen bocht scherp nemen • prendre un virage à la corde
См. также в других словарях:
charger — [ ʃarʒe ] v. tr. <conjug. : 3> • chargier 1080; bas lat. °carricare, de carrus « char » I ♦ 1 ♦ Mettre sur (un homme, un animal, un véhicule, un bâtiment) un certain poids d objets à transporter. Charger une voiture, un cheval, une… … Encyclopédie Universelle
faire — 1. (fê r) Au XVIe Siècle, d après Bèze, les Parisiens prononçaient à tort fesant au lieu de faisant ; c est cette prononciation des Parisiens, condamnée alors, qui a prévalu ; on prononce aujourd hui fe zan, fe zon, fe zê, fe zié), je fais, tu… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
charger — Charger, c est mettre un faix sur quelque chose, Onerare, et par metaphore, c est ruer sur aucun à coups de baston, ou d espée: au 2. livre d Amad. puis embrassa son escu, et mit la main à l espée, s approchant de Madamain, lequel comme preux et… … Thresor de la langue françoyse
charger — CHARGER. v. a. Mettre une charge sur.... Charger un crocheteur. Charger un cheval, un mulet, un bateau. L Architecte a trop chargé ce mur. Il n y a point de danger de charger une voûte. Charger un bateau pour un tel endroit. Ce bateau est chargé… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
charger — Charger. v. act. Mettre une charge sur ... Charger un Crocheteur. charger un cheval, un mulet, un bateau. ce mur, ce plancher est trop chargé. il n y a point de danger de charger une voute. charger pour un tel endroit. Il signifie aussi, Peser… … Dictionnaire de l'Académie française
Charger quelqu'un de tous les péchés — ● Charger quelqu un de tous les péchés lui en faire supporter le poids, les lui imputer … Encyclopédie Universelle
charger — (char jé. Le g prend un e devant a ou o : nous chargeons, je chargeais) v. a. 1° Mettre une charge sur. Charger un âne de fruits, des vaisseaux d armes. On le chargea d un lourd paquet. Nous chargeons d un casque nos têtes blanchies. • Eh… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
faire — 1. faire [ fɛr ] v. tr. <conjug. : 60> • Xe; fazet 3e pers. subj. 842; lat. facere. REM. Les formes en fais (faisons, faisions, etc.) se prononcent [ fəz ] I ♦ Réaliser (un objet : qqch. ou qqn). 1 ♦ Réaliser hors de soi (une chose… … Encyclopédie Universelle
CHARGER — v. tr. Garnir d’une charge. Charger un cheval, un mulet. L’architecte a trop chargé ce mur. Ce bateau est chargé de vin, de sel. Charger un navire. Vous vous chargez d’un fardeau beaucoup trop pesant. On dit aussi, avec interversion des… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
CHARGER — v. a. Mettre une charge sur. Charger un crocheteur. Charger un cheval, un mulet. L architecte a trop chargé ce mur. Il n y a point de danger à charger une voûte. Charger un bateau pour tel endroit. Ce bateau est chargé de vin, de sel. Charger un… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
charger — vt. ; faire porter un pois lourd ; SHARZHÉ (Arvillard) / Î (Albanais.001, Annecy, Balme Si.020b, Cordon.083, Morzine, Thônes, Villards Thônes), sharzhiye (St Genix Guiers), shardî (Saxel.002), shardjé (Doucy Bauges), shardyé (Aix, Chambéry.025) / … Dictionnaire Français-Savoyard