Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

caulĭcŭlus

  • 1 cauliculus

    caulĭcŭlus or cōlĭcŭlus, i, m. dim. [caulis], the small stalk or stem of a plant; form cauliculus, Cels. 2, 18; Plin. 23, 7, 63, § 119; Suet. Gram. 11; Scrib. Comp. 128; Veg. 2, 6, 2;

    form coliculus,

    Cato, R. R. 158, 1; Varr. R. R. 1, 31, 4; 1, 42, 4; Col. 11, 2, 10; 12, 7, 1; 12, 56, 1.—
    II.
    In architecture, a stalk or stem as an ornament on the capitals of columns, Vitr. 4, 1, 12; 7, 5, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > cauliculus

  • 2 cauliculus

    cauliculus, in der Vulgärspr. cōliculus, ī, m. (Demin. v. caulis), der kleine, zarte Stengel der Gewächse, Sproß, Trieb, I) eig.: quicquid in cauliculo nascitur, qualis est cucurbita et cucumis, Cels.: col. brassicae, Cato: sambuci, Gargil.: col. viteus, Ranke, Varr.: caul. ferulaceus, Plin.: ramorum teneri cauliculi, der Feigen, Plin.: col. virens. Mart. – Synk. coliclus, Apic. 3, 81 sqq.; 4, 180: colicli malvarum, Apic. 5, 201. – II) übtr., als t. t. der Archit., der Stengel als Verzierung an den Kapitälen der Säulen, Vitr. 4, 1, 12 u.a.

    lateinisch-deutsches > cauliculus

  • 3 cauliculus

    cauliculus, in der Vulgärspr. cōliculus, ī, m. (Demin. v. caulis), der kleine, zarte Stengel der Gewächse, Sproß, Trieb, I) eig.: quicquid in cauliculo nascitur, qualis est cucurbita et cucumis, Cels.: col. brassicae, Cato: sambuci, Gargil.: col. viteus, Ranke, Varr.: caul. ferulaceus, Plin.: ramorum teneri cauliculi, der Feigen, Plin.: col. virens. Mart. – Synk. coliclus, Apic. 3, 81 sqq.; 4, 180: colicli malvarum, Apic. 5, 201. – II) übtr., als t. t. der Archit., der Stengel als Verzierung an den Kapitälen der Säulen, Vitr. 4, 1, 12 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cauliculus

  • 4 cauliculus

    ī m. [demin. к caulis ]
    1) стебелёк, побег, отпрыск CC, Vr, M, PM
    3) архит. ветвеобразный орнамент (на капителях) Vtr

    Латинско-русский словарь > cauliculus

  • 5 cauliculus

    stalk/stem (small); small cabbage, cabbage sprout; pillar like a stalk/shoot

    Latin-English dictionary > cauliculus

  • 6 coliculus

    caulĭcŭlus (cōlĭcŭlus), i, m. [st2]1 [-] petite tige. [st2]2 [-] petit chou. [st2]3 [-] caulicole, petite tige du chapiteau corinthien.
    * * *
    caulĭcŭlus (cōlĭcŭlus), i, m. [st2]1 [-] petite tige. [st2]2 [-] petit chou. [st2]3 [-] caulicole, petite tige du chapiteau corinthien.
    * * *
        Coliculus, pen. corr. Diminutiuum. Varro. Un petit rejecton.
    \
        Coliculus fabae. Columella. Varro. La tige d'une feve qui n'est pas haulte.

    Dictionarium latinogallicum > coliculus

  • 7 coliculus

    cōliculus, ī m. Cato, CA = cauliculus

    Латинско-русский словарь > coliculus

  • 8 cauliculatus

    cauliculātus, a, um (cauliculus), mit Stengeln versehen, Ps. Apul. herb. 90.

    lateinisch-deutsches > cauliculatus

  • 9 coliculus

    cōliculus, s. cauliculus.

    lateinisch-deutsches > coliculus

  • 10 delicatus

    dēlicātus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (deliciae), I) mit Reizen versehen, durch Zartheit u. Eleganz feinere sinnliche Genüsse gewährend, mit allem Komfort u. Luxus ausgestattet, v. Pers., mit allem Komfort u. Luxus lebend, reizend, elegant, fein, luxuriös, üppig, schlüpfrig, A) eig.: hortuli, Phaedr.: litus delicatissimum, Cic. (u. so öfter von Orten, s. die Auslgg. zu Phaedr. 4, 5, 26). – convivium, lecker, Cic.: ebenso cibus delicatior, Plin. – sermo, Cic.: versus, Cic. – cultus, Val. Max.: cultus delicatior, Suet.: voluptates, Cic.: quanto molliores et delicatiores in cantu flexiones, Cic. – merces, Luxuswaren, -artikel, Sen.: delicatioris usus vasa, Luxusgefäße, Frontin.: u. so delicatae res (Ggstz. usitatae res), Sen.: assueta clauso et delicatae umbrae corpora, Sen. rhet. – muliebris ac d. ancillarum puerorumque comitatus, Cic.: avia delicata, Plin. ep. – scherzh., delicatum (zum Galanten, so weichlich) te hodie faciam, cum catello ut accubes, Plaut. Curc. 691. – B) übtr., zart, sanft, capella, Catull.: oves, Plin. ep.: Anio delicatissimus amnium, Plin. ep.: aqua, Curt.: delicatior tenuiorque cauliculus, Plin. – II) dem Sinnenreize ergeben, sinnlich, genußsüchtig, üppig, wollüstig, u. subst. der Schlemmer, Wollüstling (bes. = paedico), A) eig.: adulescens, Cic.: pueri, Cic.: capella, Catull. (vgl. puella tenellulo delicatior haedo, Catull.): libidinosa et delicata iuventus, Cic.: grex delicatae iuventutis, Cic.: venter delicatorum, Sen.: quidam e gratissimis delicatorum, Buhlen (spadonum), Suet.: ebenso Statilii Capellae delicata, Suet.: dagegen auf Inschriften delicatus u. delicata für Lieblingssklave, Lieblingssklavin (unser: Kammerdiener u. Kammerjungfer, Page, Zofe) übh., Corp. inscr. Lat. 5, 3825; 6, 15482; 13, 2085. – B) übtr.: 1) verweichlicht, schlaff, gemächlich, equorum cursum delicati minutis passibus frangunt, Quint.: reclinari ad suos delicatum, Quint. – 2) verwöhnt, verzogen, wählerisch, v. Pers., Plaut. mil. 984; rud. 465. Cic. Verr. 4, 126. Petron. 45, 3. Plin. ep. 8, 21, 5: puerum nimium delicatum, Bursche, du bist zu verwöhnt (übermütig), du treibst es (mit deinen Scherzen) zu arg, Plaut. most. 947: nimium ego te habui delicatam, Plaut. Men. 119: est fastidii delicatissimi, Cic. de fin. 1, 5: aures d., Quint. 3, 1, 3.

    lateinisch-deutsches > delicatus

  • 11 cauliculatus

    cauliculātus, a, um (cauliculus), mit Stengeln versehen, Ps. Apul. herb. 90.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cauliculatus

  • 12 coliculus

    cōliculus, s. cauliculus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coliculus

  • 13 delicatus

    dēlicātus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (deliciae), I) mit Reizen versehen, durch Zartheit u. Eleganz feinere sinnliche Genüsse gewährend, mit allem Komfort u. Luxus ausgestattet, v. Pers., mit allem Komfort u. Luxus lebend, reizend, elegant, fein, luxuriös, üppig, schlüpfrig, A) eig.: hortuli, Phaedr.: litus delicatissimum, Cic. (u. so öfter von Orten, s. die Auslgg. zu Phaedr. 4, 5, 26). – convivium, lecker, Cic.: ebenso cibus delicatior, Plin. – sermo, Cic.: versus, Cic. – cultus, Val. Max.: cultus delicatior, Suet.: voluptates, Cic.: quanto molliores et delicatiores in cantu flexiones, Cic. – merces, Luxuswaren, -artikel, Sen.: delicatioris usus vasa, Luxusgefäße, Frontin.: u. so delicatae res (Ggstz. usitatae res), Sen.: assueta clauso et delicatae umbrae corpora, Sen. rhet. – muliebris ac d. ancillarum puerorumque comitatus, Cic.: avia delicata, Plin. ep. – scherzh., delicatum (zum Galanten, so weichlich) te hodie faciam, cum catello ut accubes, Plaut. Curc. 691. – B) übtr., zart, sanft, capella, Catull.: oves, Plin. ep.: Anio delicatissimus amnium, Plin. ep.: aqua, Curt.: delicatior tenuiorque cauliculus, Plin. – II) dem Sinnenreize ergeben, sinnlich, genußsüchtig, üppig, wollüstig, u. subst. der Schlemmer, Wollüstling (bes. = paedico), A) eig.: adulescens, Cic.: pueri, Cic.: capella, Catull. (vgl. puella tenellulo delicatior haedo, Catull.): libidi-
    ————
    nosa et delicata iuventus, Cic.: grex delicatae iuventutis, Cic.: venter delicatorum, Sen.: quidam e gratissimis delicatorum, Buhlen (spadonum), Suet.: ebenso Statilii Capellae delicata, Suet.: dagegen auf Inschriften delicatus u. delicata für Lieblingssklave, Lieblingssklavin (unser: Kammerdiener u. Kammerjungfer, Page, Zofe) übh., Corp. inscr. Lat. 5, 3825; 6, 15482; 13, 2085. – B) übtr.: 1) verweichlicht, schlaff, gemächlich, equorum cursum delicati minutis passibus frangunt, Quint.: reclinari ad suos delicatum, Quint. – 2) verwöhnt, verzogen, wählerisch, v. Pers., Plaut. mil. 984; rud. 465. Cic. Verr. 4, 126. Petron. 45, 3. Plin. ep. 8, 21, 5: puerum nimium delicatum, Bursche, du bist zu verwöhnt (übermütig), du treibst es (mit deinen Scherzen) zu arg, Plaut. most. 947: nimium ego te habui delicatam, Plaut. Men. 119: est fastidii delicatissimi, Cic. de fin. 1, 5: aures d., Quint. 3, 1, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > delicatus

  • 14 cauliculatus

    caulĭcŭlātus, a, um, adj. [cauliculus], furnished with or having a stalk:

    rami,

    App. Herb. 90.

    Lewis & Short latin dictionary > cauliculatus

  • 15 caulis

    caulis ( cōlis, Cato, R. R. 35, 2; Varr. R. R. 1, 31, 2; 1, 41, 6; Col. 5, 6, 36; id. Arb. 9, 2; also in Hor. S. 2, 4, 15, the best MSS have colis; and coles, Cels. 6, 18, 2; cf. cauliculus), is, m., = kaulos, the stalk or stem of a plant:

    brassicae,

    Cato, R. R. 157, 2:

    cepae,

    Col. 11, 3, 21 and 58:

    fabarum,

    Plin. 18, 12, 30, § 120 et saep.:

    dictamni,

    Verg. A. 12, 413.—Of the vine, the tendrils, Cato, R. R. 33, 4; Col. 4, 7, 2.—
    B.
    kat exochên, a cabbage-stalk, a cabbage, colewort, Cic. N. D. 2, 47, 120; Hor. S. 1, 3, 116; 2, 4, 15; 2, 2, 62; 2, 3, 125; Col 10, 369; 12, 7, 5; Plin. 17, 24, 37, § 240.—
    II.
    Of things of a similar form.
    A.
    Pennae, a quill Plin. 11, 39, 94, § 228.—
    B.
    The stem or bony part of an ox ' s tail, Plin. 11, 50, 111, § 265.—
    C.
    In insects, a tube by which eggs are deposited, Plin. 11, 29, 35, § 101.—
    D.
    = membrum virile, Lucil. ap. Non. p. 399, 1:

    (coles),

    Cels. 6, 18, 2; cf. Serv. ad Verg. A. 12, 413.

    Lewis & Short latin dictionary > caulis

  • 16 coliculus

    cōlĭcŭlus, i, m., v. cauliculus.

    Lewis & Short latin dictionary > coliculus

  • 17 delicatus

    dēlĭcātus, a, um, adj. [deliciae].
    I.
    That gives pleasure, i. e. alluring, charming, delightful; luxurious, voluptuous.
    A.
    Prop. (class.):

    in illo delicatissimo litore,

    Cic. Verr. 2, 5, 40:

    navigia,

    Suet. Vit. 10:

    delicatior cultus,

    id. Aug. 65:

    delicati hortuli,

    Phaedr. 4, 5, 26;

    and so often of places: muliebri et delicato ancillarum puerorumque comitatu,

    Cic. Mil. 10, 28:

    convivium,

    id. Att. 2, 14:

    voluptates (with molles and obscenae),

    id. N. D. 1, 40, 111 and 113; cf.:

    molliores et delicatiores in cantu flexiones,

    id. de Or. 3, 25, 98:

    sermo,

    id. Off. 1, 40, 144:

    omnes hominis libidines delicatissimis versibus exprimere,

    id. Pis. 29, 70:

    versiculos scribens,

    Cat. 50, 3.—
    (β).
    As a flattering appellation:

    ubi tu es delicata?

    Plaut. Rud. 2, 5, 8.—
    B.
    Transf., soft, tender, delicate ( poet. and in post-Aug. prose):

    capella,

    Cat. 20, 10; cf.:

    puella tenellulo delicatior haedo,

    id. 17, 15:

    oves,

    Plin. Ep. 2, 11 fin.:

    Anio delicatissimus amnium,

    id. ib. 8, 17, 3; cf.:

    ad aquam,

    Curt. 5, 2, 9:

    delicatior teneriorque cauliculus,

    Plin. 19, 8, 41, § 137; Vulg. 1 Par. 22, 5.—
    II.
    Addicted to pleasure; luxurious, voluptuous; and subst., a voluptuary, a wanton.
    A.
    Prop.:

    adolescens,

    Cic. Brut. 53:

    pueri,

    id. N. D. 1, 36 fin.:

    juventus,

    id. Mur. 35, 74; cf.:

    odia libidinosae et delicatae juventutis,

    id. Att. 1, 19, 8 et saep.: quosdam e gratissimis delicatorum, i. e. of the paramours, paidikôn, Suet. Tit. 7; cf. in the fem.:

    Flavia Domitilla, Statilii Capellae delicata,

    id. Vesp. 3;

    et luxuriosus,

    Vulg. Deut. 28, 54; in inscriptions, delicatus and delicata simply mean favorite slave (cf. our terms valet and chamber-maid), Inscr. Orell. 2801-2805 and 4650.—
    B.
    Transf.
    1.
    Spoiled with indulgence, delicate, dainty, effeminate: nimium ego te habui delicatam ( I have spoiled you), Plaut. Men. 1, 2, 10:

    equorum cursum delicati minutis passibus frangunt,

    Quint. 9, 9, 4, 113; id. 11, 3, 132.—
    2.
    Fastidious, scrupulous:

    aures,

    Quint. 3, 1, 3;

    vah delicatus!

    Plaut. Mil. 4, 1, 37.—Hence, adv.: dēlĭcātē.
    1.
    Delicately, luxuriously:

    delicate ac molliter vivere,

    Cic. Off. 1, 30, 106; cf. recubans (coupled with molliter), id. de Or. 3, 17, 63; and in the comp.:

    tractare iracundos (with mollius), Sen. de Ira, 3, 9: odiosa multa delicate jocoseque fecit,

    Nep. Alcib. 2 fin.; Vulg. Prov. 29, 21.—
    2.
    At one's ease, tardily, slowly:

    conficere iter (coupled with segniter),

    Suet. Calig. 43:

    spargit se vitis,

    Plin. 17, 22, 35, § 179.

    Lewis & Short latin dictionary > delicatus

См. также в других словарях:

  • Cauliculus — Cau*lic u*lus (k[add]*l[i^]k [ u]*l[u^]s), n.; pl. {Cauliculi} ( l[imac]). [L. cauliculus little stalk, dim. of caulis.] (Arch.) In the Corinthian capital, one of the eight stalks rising out of the lower leafage and terminating in leaves which… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Caulicŭlus — (lat.), 1) (Bot.), der Theil in einem Keim, welcher die Schnäbelchen mit den Kotyledonen verbindet; 2) so v.w. Federchen (Plumula); 3) jeder einzelne Theil, wenn deren mehrere auf der Wurzel stehn; 4) (Bauk.), im korinthischen u. römischen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • cauliculus — n.; pl. li [L. dim. caulis, stalk] (ARTHROPODA: Insecta) The larger of the two stalks supporting the calyx of the mushroom body of the protocerebral lobes …   Dictionary of invertebrate zoology

  • cauliculus — caulicˈūlus noun (architecture) One of the slender stems springing from the caules or main stalks supporting the volutes in the Corinthian capital • • • Main Entry: ↑caulis …   Useful english dictionary

  • Rugiloricus cauliculus — Rugiloricus cauliculus …   Wikipédia en Français

  • Rugiloricus cauliculus — Rugiloricus cauliculus …   Wikipédia en Français

  • Cauliculi — Cauliculus Cau*lic u*lus (k[add]*l[i^]k [ u]*l[u^]s), n.; pl. {Cauliculi} ( l[imac]). [L. cauliculus little stalk, dim. of caulis.] (Arch.) In the Corinthian capital, one of the eight stalks rising out of the lower leafage and terminating in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • colleja — I (Del lat. vulgar caulicula < lat. cauliculus, col pequeña.) ► sustantivo femenino BOTÁNICA Planta herbácea de tallos erguidos, flores con pétalos blancos, cuyas hojas y brotes a veces se comen como verdura. (Silene inflata.) SINÓNIMO… …   Enciclopedia Universal

  • caulículo — (Del lat. cauliculus < caulis < gr. kaulos, tallo.) ► sustantivo masculino ARQUITECTURA Vástago que sale de las hojas de acanto que adornan el capitel corintio. * * * caulículo (del lat. «caulicŭlus») m. Arq. Cada uno de los vástagos que… …   Enciclopedia Universal

  • КАВЛИКОЛЫ — (лат. cauliculus, уменьш. от caulis стебель). Архитектурные украшения коринфской капители. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. КАВЛИКОЛЫ лат. cauliculus, уменьш. от caulis, стебель. Стебельки,… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • caulicoles — ⇒CAULICOLE, adj.; CAULICOLES, subst. fém. plur. I. Adj., BOT. [En parlant d une plante parasite] Qui vit sur les tiges d autres végétaux. La cuscute est une plante caulicole (d apr. Lar. 19e). II. Subst. fém. plur., ARCHIT. Tiges qui sortent d… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»