Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

castrense

  • 1 castrense

    castrense agg. castrensian, of a military camp // vescovo castrense, bishop in ordinary to the forces.

    Dizionario Italiano-Inglese > castrense

  • 2 castrense

    adj.
    military.
    Aquí hay actividad militar Here we have military activity.
    * * *
    1 military
    * * *
    ADJ army antes de s, military
    * * *
    adjetivo military, army (before n)
    * * *
    adjetivo military, army (before n)
    * * *
    military, army ( before n)
    * * *

    castrense adjetivo military
    * * *
    military;
    la vida castrense army life, life in the army
    * * *
    adj army atr ;
    capellán castrense army chaplain
    * * *
    : military

    Spanish-English dictionary > castrense

  • 3 vicario castrense

    Spanish-English dictionary > vicario castrense

  • 4 capellán castrense

    • army chaplain

    Diccionario Técnico Español-Inglés > capellán castrense

  • 5 capellán castrense

    m.
    army chaplain.

    Spanish-English dictionary > capellán castrense

  • 6 estamento

    m.
    stratum, class.
    el estamento eclesiástico/intelectual the clergy/the intelligentsia
    * * *
    1 class, stratum
    * * *
    SM
    1) (Pol) [social] class; [político] estate
    2) (=estrato) stratum, layer, level
    * * *
    masculino ( de sociedad) stratum, class
    * * *
    = level, rung, rank.
    Ex. In particular series entries are useful for series where the series title indicates a particular subject scope, style of approach, level or audience.
    Ex. In all types of libraries, programmes have been started, usually by keen librarians from the lower rungs of the profession.
    Ex. However, Cutter suggested that we should ignore on economic grounds both upward links (from narrower to broader subjects) and collateral (sideways) links from one term to another of equal rank.
    * * *
    masculino ( de sociedad) stratum, class
    * * *
    = level, rung, rank.

    Ex: In particular series entries are useful for series where the series title indicates a particular subject scope, style of approach, level or audience.

    Ex: In all types of libraries, programmes have been started, usually by keen librarians from the lower rungs of the profession.
    Ex: However, Cutter suggested that we should ignore on economic grounds both upward links (from narrower to broader subjects) and collateral (sideways) links from one term to another of equal rank.

    * * *
    (de una sociedad) stratum, class
    los distintos estamentos sociales the different social strata o classes
    la huelga afecta a estamentos académicos y administrativos both academic and administrative staff are involved in the strike
    diversos estamentos universitarios several university bodies
    * * *

    estamento sustantivo masculino ( de sociedad) stratum, class
    estamento sustantivo masculino
    1 Hist estate
    2 fig (grupo profesional) profession
    el estamento político, the politicians
    * * *
    1. [clase social] stratum, class;
    los estamentos sociales the strata o classes of society;
    2. [sector]
    el estamento intelectual the intelligentsia;
    el estamento arbitral the referees;
    el presidente pidió calma a todos los estamentos del club the president called for calm from everyone connected with the club
    * * *
    m stratum, class

    Spanish-English dictionary > estamento

  • 7 vicario

    adj.
    vicarious, surrogate.
    m.
    vicar.
    * * *
    1 vicarial
    nombre masculino,nombre femenino
    1 vicar
    \
    el Vicario de Cristo the Vicar of Christ
    * * *
    SM (Rel) curate
    * * *
    - ria masculino, femenino ( párroco) vicar
    * * *
    = vicar, vicarious.
    Ex. These figures of 'authority', the local postman, the vicar, the village postmistress and schoolmaster were fast disappearing from the rural scene.
    Ex. The hypotheses are tested for direct personal contact and vicarious contact via television.
    * * *
    - ria masculino, femenino ( párroco) vicar
    * * *
    = vicar, vicarious.

    Ex: These figures of 'authority', the local postman, the vicar, the village postmistress and schoolmaster were fast disappearing from the rural scene.

    Ex: The hypotheses are tested for direct personal contact and vicarious contact via television.

    * * *
    masculine, feminine
    A (párroco) vicar
    Compuestos:
    army chaplain
    vicar-general
    B
    (representante): el vicario de Dios or de Cristo the Vicar of God o of Christ
    * * *

    vicario
    ◊ - ria sustantivo masculino, femenino ( párroco) vicar

    vicario m Rel vicar

    ' vicario' also found in these entries:
    English:
    vicar
    * * *
    vicar
    vicario apostólico vicar apostolic;
    el vicario de Cristo the Vicar of Christ
    * * *
    m vicar;
    el vicario de Cristo the Vicar of Christ
    * * *
    vicario, - ria n
    : vicar

    Spanish-English dictionary > vicario

  • 8 peculium

    pĕcūlĭum, ii, n. [pecus], lit., property in cattle; hence, as in early times all property consisted of cattle, in gen., property.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    peculi sui prodigi (servi),

    Plaut. Most. 4, 1, 19:

    cupiditas peculii,

    Cic. Par. 5, 2 fin.:

    cura peculi,

    Verg. E. 1, 33 Serv.; Hor. A. P. 330.—
    B.
    In partic., private property.
    1.
    What the master of the house saves and lays by, money laid by, savings, Dig. 32, 1, 77.—
    2.
    What a wife owns as her independent property, and over which her husband has no control, a private purse, paraphernalia, Dig. 23, 3, 9, § 3.—
    3.
    That which is given by a father or master to his son, daughter, or slave, as his or her private property:

    frugi sum, nec potest peculium enumerari,

    Plaut. As. 2, 4, 91:

    adimere servis peculium,

    Varr. R. R. 1, 2, 17; 1, 17, 5:

    filii,

    Liv. 2, 41; cf. Sen. Ep. 11, 1:

    Juliam uxorem peculio concesso a patre praebitisque annuis, fraudavit,

    Suet. Tib. 50:

    cultis augere peculia servis,

    fees, Juv. 3, 189.—
    4.
    Castrense, the private property of a son acquired by military service, with the consent of his father (profecticium), or by inheritance through his mother (adventicium); then called quasi castrense, Dig. 49, 17, 5 sqq.; Paul. Sent. 3, 4; cf. Dig. 37, 6, 1.—
    5.
    = membrum virile, Plaut. Ps. 4, 7, 92; id. Most. 1, 3, 96; Petr. S. 8; Lampr. Elag. 9; cf. peculiatus.—
    II.
    Trop., that which belongs to one's self, one's own. —Of a letter:

    sine ullo ad me peculio veniet?

    without any thing for myself, Sen. Ep. 12, 9.—Of the people of lsrael:

    erunt mihi, in die quā ego facio, in peculium,

    Vulg. Mal. 3, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > peculium

  • 9 capellán

    m.
    chaplain, padre.
    * * *
    1 chaplain
    * * *

    capellán castrense, capellán de ejército — military chaplain, padre *

    * * *
    masculino chaplain
    * * *
    Ex. This article describes the library service on board the USS George Washington focusing on the layout, facilities, origins, purpose, overseeing by the ship's chaplain.
    * * *
    masculino chaplain
    * * *

    Ex: This article describes the library service on board the USS George Washington focusing on the layout, facilities, origins, purpose, overseeing by the ship's chaplain.

    * * *
    chaplain
    Compuesto:
    royal chaplain
    * * *

    capellán sustantivo masculino
    chaplain
    capellán sustantivo masculino chaplain
    ' capellán' also found in these entries:
    English:
    chaplain
    * * *
    chaplain
    * * *
    m chaplain
    * * *
    capellán nm, pl - llanes : chaplain

    Spanish-English dictionary > capellán

  • 10 castrēnsis

        castrēnsis e, adj.    [castra], of the camp, in the camp: ratio: latrocinium, i. e. open rebellion: consilium, L.: iurisdictio, Ta.: pensa, Pr.
    * * *
    castrensis, castrense ADJ
    of/connected with camp or active military service; characteristic of soldiers

    Latin-English dictionary > castrēnsis

  • 11 consilium

    consĭlĭum, ii, n. [from con and root sal-; Sanscr. sar-; cf. consul], deliberation, consultation, a considering together, counsel (cf. concilium; very freq. in all periods and species of composition).
    I.
    Prop.:

    consulta sunt consilia,

    are finished, at an end, Plaut. Truc. 1, 2, 7:

    quid in consilio consuluistis?

    id. Bacch. 1, 1, 6 Ritschl:

    consilium volo capere unā tecum,

    Ter. Eun. 3, 5, 66:

    neque pol consili locum habeo neque ad auxilium copiam,

    id. And. 2, 1, 20:

    cum aliquo consilia conferre,

    Cic. Phil. 2, 15, 38 (v. confero, I. B.):

    saepe in senatu consilia versata sunt,

    Quint. 12, 2, 21; 7, 4, 2:

    quasi vero consilii sit res, et non necesse sit, etc.,

    as if the matter were yet open for deliberation, Caes. B. G. 7, 38; cf. Nep. Con. 4, 2:

    quid efficere possis, tui consilii est,

    is for you to consider, Cic. Fam. 3, 2, 2:

    vestrum jam consilium est. non solum meum, quid sit vobis faciendum,

    id. ib. 14, 14, 1: quid aetati credendum sit, quid nomini, magni consilii est, id. Att. 15, 12, 2; cf.:

    nihil mihi adhuc accidit, quod majoris consilii esset,

    id. ib. 10, 1, 3:

    in consilio habere,

    Quint. 8, 2, 23:

    fit publici consilii particeps,

    Cic. Cat. 1, 1, 2; cf. Quint. 12, 3, 1; 3, 8, 4:

    nocturna,

    Sall. C. 42, 2:

    arcanis ut interesset,

    Liv. 35, 18, 2 et saep.—
    II.
    Meton.
    A.
    In abstr.
    1.
    A conclusion made with consideration, a determination, resolution, measure, plan, purpose, intention, Quint. 6, 5, 3; cf.:

    consilium est aliquid faciendi aut non faciendi excogitata ratio,

    Cic. Inv. 1, 25, 36; 2, 9, 31:

    certum,

    Ter. And. 2, 3, 16:

    callidum,

    id. ib. 3, 4, 10:

    ut sunt Gallorum subita et repentina consilia,

    Caes. B. G. 3, 8:

    aliquid communi consilio agere,

    id. ib.:

    consilium communicaverunt perfeceruntque,

    Suet. Calig. 56:

    aedificandi consilium abicere,

    Cic. Att. 5, 11, 6; Liv. 33, 41, 5; Tac. A. 4, 4:

    deponere,

    Caes. B. C. 3, 103.—And of the purpose. as opp. to the act, etc.:

    quod initio scripsi, totius facti tui judicium non tam ex consilio tuo quam ex eventu homines esse facturos,

    Cic. Fam. 1, 7, 5:

    quasi exitus rerum, non hominum consilia, legibus vindicentur,

    id. Mil. 7, 19:

    mentem peccare, non corpus, et unde consilium afuerit culpam abesse,

    Liv. 1, 58, 9. —Often with epithets characterizing the person who forms the purpose, etc.:

    amentissimum,

    Cic. Att. 7, 10 init.:

    audax,

    Liv. 25, 38, 18; 35, 32, 13:

    fortissima cousilia,

    id. 25, 38, 18:

    fidele,

    Cic. Agr. 2, 3, 5; Curt. 6, 4, 8:

    providens,

    Gell. 3, 7, 8:

    malum,

    id. 4, 5, 5:

    temerarium,

    Vell. 2, 120, 2:

    incautum,

    Cic. Att. 8, 9, 3:

    lene,

    Hor. C. 3, 4, 41:

    praeceps,

    Suet. Aug. 8:

    repudio quod consilium primum intenderam,

    Ter. And. 4, 3, 18:

    eo consilio, uti frumento Caesarem intercluderet,

    Caes. B. G. 1, 48; 2, 9; Cic. Fin. 1, 21, 72 fin.; Sall. C. 57, 1:

    quo consilio huc imus?

    Ter. Eun. 5, 7, 1;

    also: hoc consilio ut,

    Nep. Milt. 5, 3: privato consilio, on one's own account (opp. publico consilio, in the name or behalf of the state):

    qui contra consulem privato consilio exercitus comparaverunt,

    Cic. Phil. 3, 6, 14; Caes. B. C. 3, 14; Nep. Pelop. 1, 2.—Sometimes absol. consilio adverbially, intentionally, designedly:

    casu potius quam consilio,

    Cic. Fam. 5, 2, 8:

    consul, seu forte, seu consilio, Venusiam perfugit,

    Liv. 22, 49, 14; 35, 14, 4; Verg. A. 7, 216.—
    b.
    Esp. in the phrases,
    (α).
    Consilium capere, to form a purpose or plan, to resolve, decide, determine:

    neque, quid nunc consili capiam, scio, De virgine istac,

    Ter. Eun. 5, 2, 27: consilium capere with a gen. gerund., Caes. B. G. 3, 2; 5, 29; Cic. Att. 5, 11, 6; Liv. 39, 51, 3; 43, 3, 7; 35, 34, 4; 10, 38, 6; Sall. C. 16, 4; Curt. 8, 6, 8; 8, 7, 1; Tac. A. 6, 26; Suet. Vesp. 6; Quint. 11, 3, 180; Just. 2, 13, 5; 34, 4, 1; cf. with gen.:

    profectionis et reversionis meae,

    Cic. Phil. 1, 1, 1.—With inf., Cic. Quint. 16, 53 fin.; Caes. B. G. 7, 71; Nep. Lys. 3, 1; Liv. 44, 11, 6 al.—With ut:

    capio consilium, ut senatum congerronum convocem,

    Plaut. Most. 5, 1, 8:

    consilium ceperunt plenum sceleris, ut nomen hujus deferrent,

    Cic. Rosc. Am. 10, 28; id. Verr. 2, 1, 54, § 140:

    consilium cepi, ut antequam luceret exirem,

    id. Att. 7. 10; id. Tull. 14, 34; Liv. 25, 34, 7.—And with inf.:

    consilium cepit... iter in urbem patefacere,

    Liv. 44, 11, 7:

    hominis fortunas evertere,

    Cic. Quint. 16, 53:

    Heraclius capit consilium... non adesse ad judicium,

    id. Verr. 2, 2, 17, § 41:

    ex oppido profugere,

    Caes. B. G. 7, 26; 7, 71; Just. 35, 1, 3.—
    (β).
    In the same sense, inire consilium, with similar construction:

    inita sunt consilia urbis delendae,

    Cic. Mur. 37, 80; 38, 81:

    regni occupandi consilium inire,

    Liv. 2, 8, 2; 6, 17, 7; 7, 38, 5:

    jus gentium cujus violandi causā consilium initum erat,

    id. 38, 25, 8; 4, 11, 4:

    sceleris conandi consilia inierat,

    Vell. 2, 35, 5; 2, 80, 6:

    Graeci consilium ineunt interrumpendi pontis,

    Just. 2, 13, 5; Suet. Calig. 48:

    iniit consilia reges Lacedaemoniorum tollere,

    Nep. Lys. 3, 1:

    consilia inibat, quemadmodum, etc.,

    Caes. B. G. 7, 43:

    de bello consilia inire incipiunt,

    id. ib. 7, 1:

    cum de recuperandā libertate consilium initum videretur,

    id. ib. 5, 27:

    consilia inita de regno,

    Liv. 4, 15, 4:

    atrox consilium init, ut, etc.,

    Tac. H. 3, 41.—
    (γ).
    Freq. consilium est, with and without inf., I purpose:

    ita facere,

    Plaut. Mil. 2, 3, 73; Ter. Hec. 3, 5, 44; Cic. Att. 5, 5, 1; Sall. C. 4, 1; 53, 6; Liv. 21, 63, 2; Sall. H. Fragm. 4, 61, 16 Dietsch. —Rarely with ut:

    ut filius Cum illà habitet... hoc nostrum consilium fuit,

    Ter. Phorm. 5, 8, 41:

    ea uti acceptā mercede deseram, non est consilium,

    Sall. J. 85, 8; and absol.:

    quid sui consilii sit, ostendit,

    Caes. B. G. 1, 21.—Hence,
    c.
    In partic., in milit. lang., a warlike measure, device, stratagem: consilium imperatorium quod Graeci stratêgêma appellant, Cic. N. D. 3, 6, 15; so Caes. B. G. 7, 22; Nep. Dat. 6, 8; id. Iphicr. 1, 2; cf.:

    opportunus consiliis locus (= insidiis),

    Quint. 5, 10, 37.—
    d.
    With special reference to the person for whose advantage a measure is devised, counsel, advice:

    tu quidem antehac aliis solebas dare consilia mutua,

    Plaut. Ep. 1, 1, 98; so,

    dare,

    Ter. And. 2, 1, 9:

    quid das consili?

    Ter. Hec. 4, 4, 93:

    Cethegum minus ei fidele consilium dedisse,

    Cic. Clu. 31, 85:

    vos lene consilium datis,

    Hor. C. 3, 4, 41; 3, 5, 45 et saep.:

    juvabo aut re aut operā aut consilio bono,

    Plaut. Ps. 1, 1, 17;

    imitated by Ter.: aut consolando aut consilio aut re juvero,

    Ter. Heaut. 1, 1, 34 (quoted ap. Cic. Fam. 7, 10, 4); cf. Ter. Heaut. 5, 2, 29; Cic. Fam. 2, 7, 2; 15, 2, 2; id. Att. 13, 31, 3:

    te hortor ut omnia moderere prudentiā tuā, ne te auferant aliorum consilia,

    id. Fam. 2, 7, 1:

    sin aliquid impertivit tibi sui consilii,

    id. ib. 5, 2, 9:

    consiliis, non curribus utere nostris,

    Ov. M. 2, 146:

    facile ratio tam salubris consilii accepta est,

    Curt. 3, 7, 10:

    saniora consilia pati,

    id. 4, 1, 9.—
    2.
    As a mental quality, understanding, judgment, wisdom, sense, penetration, prudence:

    et dominari in corpore toto Consilium quod nos animum mentemque vocamus,

    Lucr. 3, 139; 3, 450:

    acta illa res est animo virili, consilio puerili,

    Cic. Att. 14, 21, 3; cf. id. Caecin. 7, 18:

    ut popularis cupiditas a consilio principum dissideret,

    id. Sest. 49, 103:

    majore studio quam consilio ad bellum proficisci,

    Sall. H. 2, 96, 4 Dietsch:

    res forte quam consilio melius gestae,

    id. J. 92, 6:

    quae quanto consilio gerantur, nullo consilio adsequi possumus,

    Cic. N. D. 2, 38, 97:

    simul consilium cum re amisisti?

    Ter. Eun. 2, 2, 10; cf.:

    miseros prudentia prima relinquit, Et sensus cum re consiliumque fugit,

    Ov. P. 4, 12, 48:

    mulieres omnes propter infirmitatem consilii majores in tutorum potestate esse voluerunt,

    Cic. Mur. 12, 27:

    vir et consilii magni et virtutis,

    Caes. B. G. 3, 5:

    cum plus in illo senili animo non consilii modo sed etiam virtutis esse dicerent,

    Liv. 4, 13, 13; so,

    tam iners, tam nulli consili Sum,

    Ter. And. 3, 5, 2:

    est hoc principium improbi animi, miseri ingenii, nulli consilii,

    Cic. Rosc. Com. 16, 48:

    omnes gravioris aetatis, in quibus aliquid consilii aut dignitatis fuit,

    Caes. B. G. 3, 16; cf. Ov. M. 6, 40:

    misce stultitiam consiliis brevem,

    Hor. C. 4, 12, 27:

    quae res in se neque consilium neque modum Habet ullum, eam consilio regere non potes,

    Ter. Eun. 1, 1, 13. —
    b.
    Poet., transf., of inanim. things:

    consilii inopes ignes,

    indiscreet, Ov. M. 9, 746:

    vis consili expers,

    Hor. C. 3, 4, 65; id. S. 2, 3, 266.—
    B.
    In concr., the persons who deliberate, a council; of the Roman senate:

    senatum, id est orbis terrae consilium, delere gestit,

    Cic. Phil. 4, 6, 14; id. Fam. 3, 8, 4; id. de Or. 2, 82, 333; id. Sest. 65, 137:

    summum consilium orbis terrae,

    id. Phil. 7, 7, 19; Liv. 1, 8, 7; 23, 22, 2; Vell. 1, 8, 6:

    di prohibeant, ut hoc, quod majores consilium publicum vocari voluerunt, praesidium sectorum existimetur,

    i. e. a court of justice, Cic. Rosc. Am. 52, 151; cf.:

    qui ex civitate in senatum propter dignitatem, ex senatu in hoc consilium delecti estis propter severitatem,

    id. ib. 3, 8.—Of the division of the centumviri, who sat for ordinary cases in four consilia:

    sedebant centum et octoginta judices, tot enim quattuor consiliis colliguntur,

    Plin. Ep. 6, 33, 2:

    omnibus non solum consiliis sed etiam sententiis superior discessit,

    Val. Max. 7, 7, 1:

    Galba consilio celeriter convocato sententias exquirere coepit,

    a council of war, Caes. B. G. 3, 3; cf.:

    consilio advocato,

    Liv. 25, 31, 3; 43, 22, 9 al.:

    castrense,

    id. 44, 35, 4:

    mittunt (Carthaginienses) triginta seniorum principes: id erat sanctius apud illos consilium,

    id. 30, 16, 3; cf. id. 35, 34, 2:

    consilium Jovis,

    Hor. C. 3, 25, 6:

    bonorum atque sapientium,

    Quint. 3, 8, 2 al. —
    b.
    Facetiously:

    paulisper tace, Dum ego mihi consilia in animum convoco, et dum consulo,

    Plaut. Mil. 2, 2, 44.—
    c.
    (Acc. to II. A. [p. 433] 1. c.) A counsellor:

    ille ferox hortator pugnae consiliumque fuit,

    Ov. Tr. 4, 2, 32:

    Clymene, Aethraque, Quae mihi sunt comites consiliumque duae,

    id. H. 16 (17), 268; id. F. 3, 276.

    Lewis & Short latin dictionary > consilium

  • 12 conterraneus

    con-terrānĕus, i, m. [terra], a fellow-countryman (castrense verbum), Plin. praef. § 1 (Codd. Barb. concerraneum = congerronem, which is perh. better; cf. Sillig ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > conterraneus

  • 13 paganus

    pāgānus, a, um, adj. [pagus].
    I.
    Of or belonging to the country or to a village, rustic:

    PORTICVS, Inscr. (A. U. C. 659) Orell. 3793: lex,

    Plin. 28, 2, 5, § 28:

    foci,

    Ov. F. 1, 670.—
    B.
    Subst.: pāgānus, i, m., a countryman, peasant, villager, rustic:

    nulli pagani aut montani,

    Cic. Dom. 28, 74: pagani vel decuriones, Cod. Th. 7, 21, 2.—
    II.
    Opposed to military, civil, civic:

    vel paganum est peculium vel castrense,

    Cod. Just. 3, 28, 37.—As subst.: pāgānus, i, m., a civilian, a citizen, Tac. H. 3, 24:

    paganorum turba,

    Suet. Galb. 19:

    milites et pagani,

    Plin. Ep. 10, 18, 2; Juv. 16, 33.—
    III.
    Transf., rustic, unlearned:

    cultus,

    Plin. Ep. 7, 25, 6; cf. semipaganus.—
    B.
    In eccl. Lat. (like gentilis) for heathen, pagan (opp. Jewish or Christian); and subst., a heathen, a pagan:

    ritus cultusque, Cod. Th. 16, 7, 2: sacerdotales paganae superstitionis,

    ib. 16, 10, 20; Ter. Cor. Mil. 11:

    deorum falsorum multorumque cultores paganos vocamus,

    Aug. Retract. 2, 43; Hier. in Psa. 41:

    ex locorum agrestium compitis et pagis pagani vocantur,

    Oros. 1 praef.

    Lewis & Short latin dictionary > paganus

См. также в других словарях:

  • castrense — adjetivo 1. Del ejército o de la vida militar: una disciplina castrense, un médico castrense, vida castrense …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • castrense — (Del lat. castrensis, perteneciente al campamento). adj. Perteneciente o relativo al Ejército y al estado o profesión militar. ☛ V. corona castrense, vicario general castrense …   Diccionario de la lengua española

  • castrense — adj. 2 g. 1. Relativo a acampamento militar. 2. Que respeita ao serviço militar …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • castrense — (Del lat. castrensis, relativo al ejército.) ► adjetivo MILITAR Del ejército o de la profesión militar: ■ impuso a sus hijos una disciplina castrense. * * * castrense (del lat. «castrensis», perteneciente al campamento) adj. Propio de la… …   Enciclopedia Universal

  • castrense — (adj) (Intermedio) relativo a lo militar Ejemplos: Por no haber cumplido órdenes del superior será juzgado ante el tribunal castrense. Soldados en cuartel van a la misa a iglesia castrense. Colocaciones: disciplina castrense Sinónimos: militar,… …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • castrense — {{#}}{{LM C07559}}{{〓}} {{SynC07733}} {{[}}castrense{{]}} ‹cas·tren·se› {{《}}▍ adj.inv.{{》}} Del ejército o relacionado con la vida o la profesión militares: • disciplina castrense.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín castrensis (relativo a …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • castrense — Derecho. Ver: bienes castrenses Derecho. Ver: bienes cuasi castrenses Derecho. Ver: peculio castrense Derecho. Ver: peculio cuasi castrense …   Diccionario de Economía Alkona

  • castrense — Derecho. Ver: bienes castrenses Derecho. Ver: bienes cuasi castrenses Derecho. Ver: peculio castrense Derecho. Ver: peculio cuasi castrense …   Diccionario de Economía

  • castrense — ca·strèn·se agg. CO relativo al campo militare | estens., relativo all esercito {{line}} {{/line}} DATA: 2Є metà XIII sec. ETIMO: dal lat. castrēnse(m), der. di castra accampamento …   Dizionario italiano

  • Castrense peculĭum — Castrense peculĭum, s. Pekulium …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • castrense — cas|tren|se Mot Pla Adjectiu invariable …   Diccionari Català-Català

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»