-
1 carus
carus carus, a, um милый, дорогой -
2 carus
carus carus, a, um дорогой, милый -
3 cārus
cārus adj. with comp. and sup, dear, precious, valued, esteemed, beloved: meo cordi cario, T.: dis carus ipsis, H.: apud exercitum, Cs.: cariores Sabinas viris fecit, L.: parentes: perfugae minume cari, least valued, S.: care pater, V.: pignora nati, O.: frater carissimus: habet me se ipso cariorem: nihil apud animum carius, S.: corpus meo mihi carius, O.: ei cariora omnia quam decus, S.: si nobis vivere cari (volumus), to each other (sc. inter nos), H. — Precious, dear, costly, of a high price: amor, T.: annona in macello carior: nidor, H.: harenae, containing gold, O.: frumentum: (agrum) carissimis pretiis emere, very high.* * *cara -um, carior -or -us, carissimus -a -um ADJdear, beloved; costly, precious, valued; high-priced, expensive -
4 carus
Carus m, Stupor m, Koma n -
5 carus
-
6 carus
[st1]1 [-] carus, a, um: - [abcl][b]a - qui coûte cher, cher, coûteux, précieux. - [abcl]b - cher, aimé, chéri. - [abcl]c - charitable.[/b] - carus alicui: cher à qqn. - cari, ōrum, m. Lact.: les enfants. [st1]2 [-] Carus, i, m.: Carus (nom ou surnom de plusieurs Romains). [st1]3 [-] Carus, i, m.: Greg. le Carus (= le Cher, fleuve).* * *[st1]1 [-] carus, a, um: - [abcl][b]a - qui coûte cher, cher, coûteux, précieux. - [abcl]b - cher, aimé, chéri. - [abcl]c - charitable.[/b] - carus alicui: cher à qqn. - cari, ōrum, m. Lact.: les enfants. [st1]2 [-] Carus, i, m.: Carus (nom ou surnom de plusieurs Romains). [st1]3 [-] Carus, i, m.: Greg. le Carus (= le Cher, fleuve).* * *Carus, Adiectiuum. Cher, Qui couste beaucoup.\Carius facere aurum caelando. Plin. L'encherir par graveures et le faire plus precieux.\Mensa cara. Horat. Garnie de cheres viandes.\Nidor carus. Horat. Flair de cher rostie, qui couste bien cher.\Non est trecentis minis cara. Plaut. Ce n'est point cher de l'achepter trois cens mines. -
7 Carus
1.cārus (not chārus; in Inscrr. often kārus, Inscr. Orell. 1175; 2417 al.), a, um, adj. [Sanscr. kan, to be beloved; kāru, agreeable], dear, precious, valued, esteemed ( pass., freq. and class. in prose and poetry; syn.: dilectus, amatus, acceptus, gratus; opp. vilis, neglectus, contemptus; carum esse; syn. diligi); act., loving, affectionate, Verg. A. 1, 646:II.carum ipsum verbum est amoris, ex quo amicitiae nomen est ductum,
Cic. N. D. 1, 44, 122; id. Off. 2, 8, 29; id. Fin. 3, 20, 66; 5, 10, 29:ego illum scio, quam carus sit cordi meo,
Plaut. Men. 2, 1, 21; id. Ep. 1, 2, 30:neque meo cordi esse quemquam cariorem,
Ter. Eun. 1, 2, 121:ut dis inmortalibus cari simus et ab iis diligamur,
Cic. Fin. 3, 20, 66:dis carus ipsis,
Hor. C. 1, 31, 13:laeta pax cariores Sabinas viris fecit,
Liv. 1, 13, 6:populo carus atque jucundus,
Cic. Cat. 4, 6, 11:patriae,
Hor. Ep. 1, 3, 29; Lucr. 1, 730:parentes,
id. 3, 85:cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares: sed omnes omnium caritates patria una complexa est,
Cic. Off. 1, 17, 57: mater carissima, Asin. ap. Quint. 9, 2, 34.—So pater, Verg. A. 2, 707; Ov. M. 2, 649:genitor,
Verg. A. 10, 789; Ov. M. 1, 486:genitrix,
Verg. A. 1, 689:nutrix,
id. ib. 4, 634:conjux,
Ov. M. 11, 727:Thisbe,
id. ib. 4, 143:nata,
id. ib. 4, 222:nepotes,
Cat. 64, 381:pignora, nati,
Ov. F. 3, 218;so also pignora, nepotes,
id. M. 3, 134; cf.:caput nepotis,
Cat. 68, 120:frater carissimus atque amantissimus,
Cic. Cat. 4, 2, 3:homines mihi carissimi et amicissimi,
id. de Or. 2, 4, 15:illa, quam Ego animo Egregie caram habuerim,
Ter. And. 1, 5, 38; so,carum habere aliquem,
Cic. Fam. 1, 7, 11 fin. (with amare); id. Balb. 26, 59 (with diligere):omnis suos caros habet, me quidem se ipso cariorem,
id. Att. 10, 11, 1:parentes carissimos habere,
id. Red. Sen. 1, 2; Nep. Att. 10, 5; Quint. 5, 10, 74:ex decessu carissimorum,
Sen. Cons. ad Marc. 7, 1:omnium societatum nulla est carior,
Cic. Off. 1, 17, 57:patria,
Hor. S. 2, 2, 104:Athenae,
Cat. 64, 81:carmina legenti,
Prop. 3 (4), 2, 13:crines,
id. 1, 17, 21:simulacra,
Ov. M. 14, 112:amplexus,
id. ib. 9, 750 et saep.—Prov. uses:patria mihi vită meă multo est carior,
Cic. Cat. 1, 11, 27; so id. Sest. 20, 45; cf. Cat. 68, 159:carius oculis,
id. 82, 2; 104, 2; Ov. M. 7, 847 al.— Subst.: cāri mei, my loved ones, Plaut. Men. 1, 1, 29 al.—In a double sense with II., Plaut. Bacch. 2, 3, 76 sq.; id. Men. 1, 1, 29 sq.; cf.:hoc est gratum nobisque est carius auro,
Cat. 107, 3.—Prop. (opp. vilis), dear, costly, of a high price:A.venio ad macellum, rogito pisces: indicant Caros, agninam caram, caram bubulam, cara omnia,
Plaut. Aul. 2, 8, 3 sq.:quod ei amorem Carissimum... eum confeci sine sumptu,
Ter. Eun. 5, 4, 5:quom cara annona sit,
Plaut. Capt. 3, 1, 35:coquos carissimus,
id. Ps. 3, 2, 59.—So annona, Plaut. Stich. 1, 3, 25; Ter. And. 4, 4, 7; ( comp.) Cic. Div. 2, 27, 59; ( sup.) id. Dom. 6, 14 et saep.:aurum argentumque caelando carius fecimus (cf. just before: auximus pretia rerum),
Plin. 33, praef. 2, § 4; cf.:cariora pretia facere,
Just. 16, 4, 19.—With abl. pretii: quod non opus est, asse carum est. Cato ap. Sen. Ep. 94, 28; so,trecentis,
Plaut. Pers. 4, 4, 118.— Adv. (rare).cārē.1.Dearly, at a high price:2.vēnire,
Varr. R. R. 3, 5, 2; comp., Cic. Dom. 44, 115; Suet. Calig. 27; [p. 296] sup., Sen. Ep. 42, 5.—Highly: carius aestimare, Plancus ap. Cic. Fam. 10, 4, 2.—B. 2.Cārus, i, a Roman cognomen.I.T. Lucretius Carus, the poet; v. Lucretius.—II.M. Aurelius Carus, the Roman emperor, Eutr. 9, 12 al.—III.Another poet, Ov P. 4, 16, 7. -
8 carus
1.cārus (not chārus; in Inscrr. often kārus, Inscr. Orell. 1175; 2417 al.), a, um, adj. [Sanscr. kan, to be beloved; kāru, agreeable], dear, precious, valued, esteemed ( pass., freq. and class. in prose and poetry; syn.: dilectus, amatus, acceptus, gratus; opp. vilis, neglectus, contemptus; carum esse; syn. diligi); act., loving, affectionate, Verg. A. 1, 646:II.carum ipsum verbum est amoris, ex quo amicitiae nomen est ductum,
Cic. N. D. 1, 44, 122; id. Off. 2, 8, 29; id. Fin. 3, 20, 66; 5, 10, 29:ego illum scio, quam carus sit cordi meo,
Plaut. Men. 2, 1, 21; id. Ep. 1, 2, 30:neque meo cordi esse quemquam cariorem,
Ter. Eun. 1, 2, 121:ut dis inmortalibus cari simus et ab iis diligamur,
Cic. Fin. 3, 20, 66:dis carus ipsis,
Hor. C. 1, 31, 13:laeta pax cariores Sabinas viris fecit,
Liv. 1, 13, 6:populo carus atque jucundus,
Cic. Cat. 4, 6, 11:patriae,
Hor. Ep. 1, 3, 29; Lucr. 1, 730:parentes,
id. 3, 85:cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares: sed omnes omnium caritates patria una complexa est,
Cic. Off. 1, 17, 57: mater carissima, Asin. ap. Quint. 9, 2, 34.—So pater, Verg. A. 2, 707; Ov. M. 2, 649:genitor,
Verg. A. 10, 789; Ov. M. 1, 486:genitrix,
Verg. A. 1, 689:nutrix,
id. ib. 4, 634:conjux,
Ov. M. 11, 727:Thisbe,
id. ib. 4, 143:nata,
id. ib. 4, 222:nepotes,
Cat. 64, 381:pignora, nati,
Ov. F. 3, 218;so also pignora, nepotes,
id. M. 3, 134; cf.:caput nepotis,
Cat. 68, 120:frater carissimus atque amantissimus,
Cic. Cat. 4, 2, 3:homines mihi carissimi et amicissimi,
id. de Or. 2, 4, 15:illa, quam Ego animo Egregie caram habuerim,
Ter. And. 1, 5, 38; so,carum habere aliquem,
Cic. Fam. 1, 7, 11 fin. (with amare); id. Balb. 26, 59 (with diligere):omnis suos caros habet, me quidem se ipso cariorem,
id. Att. 10, 11, 1:parentes carissimos habere,
id. Red. Sen. 1, 2; Nep. Att. 10, 5; Quint. 5, 10, 74:ex decessu carissimorum,
Sen. Cons. ad Marc. 7, 1:omnium societatum nulla est carior,
Cic. Off. 1, 17, 57:patria,
Hor. S. 2, 2, 104:Athenae,
Cat. 64, 81:carmina legenti,
Prop. 3 (4), 2, 13:crines,
id. 1, 17, 21:simulacra,
Ov. M. 14, 112:amplexus,
id. ib. 9, 750 et saep.—Prov. uses:patria mihi vită meă multo est carior,
Cic. Cat. 1, 11, 27; so id. Sest. 20, 45; cf. Cat. 68, 159:carius oculis,
id. 82, 2; 104, 2; Ov. M. 7, 847 al.— Subst.: cāri mei, my loved ones, Plaut. Men. 1, 1, 29 al.—In a double sense with II., Plaut. Bacch. 2, 3, 76 sq.; id. Men. 1, 1, 29 sq.; cf.:hoc est gratum nobisque est carius auro,
Cat. 107, 3.—Prop. (opp. vilis), dear, costly, of a high price:A.venio ad macellum, rogito pisces: indicant Caros, agninam caram, caram bubulam, cara omnia,
Plaut. Aul. 2, 8, 3 sq.:quod ei amorem Carissimum... eum confeci sine sumptu,
Ter. Eun. 5, 4, 5:quom cara annona sit,
Plaut. Capt. 3, 1, 35:coquos carissimus,
id. Ps. 3, 2, 59.—So annona, Plaut. Stich. 1, 3, 25; Ter. And. 4, 4, 7; ( comp.) Cic. Div. 2, 27, 59; ( sup.) id. Dom. 6, 14 et saep.:aurum argentumque caelando carius fecimus (cf. just before: auximus pretia rerum),
Plin. 33, praef. 2, § 4; cf.:cariora pretia facere,
Just. 16, 4, 19.—With abl. pretii: quod non opus est, asse carum est. Cato ap. Sen. Ep. 94, 28; so,trecentis,
Plaut. Pers. 4, 4, 118.— Adv. (rare).cārē.1.Dearly, at a high price:2.vēnire,
Varr. R. R. 3, 5, 2; comp., Cic. Dom. 44, 115; Suet. Calig. 27; [p. 296] sup., Sen. Ep. 42, 5.—Highly: carius aestimare, Plancus ap. Cic. Fam. 10, 4, 2.—B. 2.Cārus, i, a Roman cognomen.I.T. Lucretius Carus, the poet; v. Lucretius.—II.M. Aurelius Carus, the Roman emperor, Eutr. 9, 12 al.—III.Another poet, Ov P. 4, 16, 7. -
9 carus [1]
1. cārus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. ( altirisch cara, Freund, caraim, ich liebe), hoch im Preise, teuer (Ggstz. vilis), I) eig.: pisces cari, Plaut.: annona cara, Cato fr.: annona carior, annona carissima, Cic.: m. Abl. pret., quod non opus est, asse carum est (ist für einen A. zu teuer), Cato in Sen. ep. 94, 27. – II) übtr., teuer, wert, schätzbar, lieb und wert, geschätzt (Ggstz. alci invisus), honestum ei vile est, cui corpus nimis carum est, Sen.: cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares, Cic.: nepotes c., Catull.: c. caput, Verg. u.a.: alqm diligere carumque habere, lieb u. wert halten, Cic.: patria, quae mihi est vitā meā multo carior, Cic.: paucis carior fides quam pecunia fuit, Sall.: hoc est gratum nobisque est carius auro, Catull.: carior est auro iuvenis, Tibull.: aliud si quid carius est oculis, Catull.: acceptiores carioresque fieri populo Romano, Gell.: frater carissimus atque amantissimus, Cic.: homines mihi carissimi et amicissimi, Cic.: carus omnibus, Treb. Poll.: dis carus, von einem Beglückten, Hor. – subst., cari, die teuern Lieben, cum careis meis, Plaut. Men. 105: amissio carorum, Lact. 3, 28, 8: ebenso carissimi, Sen. ad Marc. 7, 1. – / In Inschr. auch karus, zB. Corp. inscr. Lat. 6, 19530 u. 8, 217, 23.
-
10 Carus [2]
2. Cārus, ī, m., ein röm. Männername, unter dem bekannt: I) ein Dichter des august. Zeitalters, Verf. eines (verlorenen) Gedichts über Herkules, wahrsch. nach griech. Quellen, Ov. ex Pont. 4, 16, 7. – II) M. Aurelius Carus, nach einigen in Narbo in Gallien, nach anderen in Rom od. Mediolanum geb., röm. Kaiser im J. 282 u. 283 n. Chr., Vopisc. Car. 1 sqq. Aur. Vict. epit. 39. Eutr. 9, 18. – III) T. Lucretius Carus, s. Lucretius.
-
11 carus
1. cārus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. ( altirisch cara, Freund, caraim, ich liebe), hoch im Preise, teuer (Ggstz. vilis), I) eig.: pisces cari, Plaut.: annona cara, Cato fr.: annona carior, annona carissima, Cic.: m. Abl. pret., quod non opus est, asse carum est (ist für einen A. zu teuer), Cato in Sen. ep. 94, 27. – II) übtr., teuer, wert, schätzbar, lieb und wert, geschätzt (Ggstz. alci invisus), honestum ei vile est, cui corpus nimis carum est, Sen.: cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares, Cic.: nepotes c., Catull.: c. caput, Verg. u.a.: alqm diligere carumque habere, lieb u. wert halten, Cic.: patria, quae mihi est vitā meā multo carior, Cic.: paucis carior fides quam pecunia fuit, Sall.: hoc est gratum nobisque est carius auro, Catull.: carior est auro iuvenis, Tibull.: aliud si quid carius est oculis, Catull.: acceptiores carioresque fieri populo Romano, Gell.: frater carissimus atque amantissimus, Cic.: homines mihi carissimi et amicissimi, Cic.: carus omnibus, Treb. Poll.: dis carus, von einem Beglückten, Hor. – subst., cari, die teuern Lieben, cum careis meis, Plaut. Men. 105: amissio carorum, Lact. 3, 28, 8: ebenso carissimi, Sen. ad Marc. 7, 1. – ⇒ In Inschr. auch karus, zB. Corp. inscr. Lat. 6, 19530 u. 8, 217, 23. -
12 Carus
2. Cārus, ī, m., ein röm. Männername, unter dem bekannt: I) ein Dichter des august. Zeitalters, Verf. eines (verlorenen) Gedichts über Herkules, wahrsch. nach griech. Quellen, Ov. ex Pont. 4, 16, 7. – II) M. Aurelius Carus, nach einigen in Narbo in Gallien, nach anderen in Rom od. Mediolanum geb., röm. Kaiser im J. 282 u. 283 n. Chr., Vopisc. Car. 1 sqq. Aur. Vict. epit. 39. Eutr. 9, 18. – III) T. Lucretius Carus, s. Lucretius. -
13 carus
I cārus, a, um1) дорогой (piscis Pl, annona Cato, C)2) стоящий, оцениваемый (aliqua re Pl etc.)3) любезный, милый (liberi, parentes C)II Cārus, ī m.1) поэт эпохи Августа, автор не дошедшей до нас поэмы о Геркулесе O2) M. Aurelius C., римский император в 282— 283 гг. н. э. Vop, Eutr3) предполагаемый cognomen поэта Лукреция -
14 Carus
m < bio> ■ carus; deep coma -
15 carus
< bio> ■ Carus m -
16 carus
,a,umдорогой -
17 Carus
-i s m sg 2Cher (F) -
18 carus
дорогой, а) ценный: annonam cariorem facere (1. 2 pr. D. 48, 12);caro (sc. pretio) vendere (1. 13 § 3 D. 19, 1);
b) милый, дорогой (1. 5 D. 34, 1. 1. 1 § 3 D. 48, 18).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > carus
-
19 carus
medicine, veterinary• syvä horros -
20 carus
a, um дорогойЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > carus
См. также в других словарях:
CARUS (C. G.) — CARUS CARL GUSTAV (1789 1869) Issu d’une famille d’artisans aisés et cultivés de Leipzig, Carus, dès ses études achevées (1811), enseigne à l’Université l’anatomie comparée et se perfectionne en gynécologie, tout en poursuivant sa formation de… … Encyclopédie Universelle
Carus — ist der Name von Carus (Kaiser) (224–283), römischer Kaiser Carl Gustav Carus (1789–1869), deutscher Naturwissenschaftler und Maler Friedrich August Carus (1770–1807), deutscher Psychologe und Philosoph Julius Victor Carus (1823–1903), deutscher… … Deutsch Wikipedia
carus — ● carus nom masculin (grec karos, sommeil profond) Coma profond, caractérisé par l abolition de toute réaction aux stimulations, par la perte des réflexes céphaliques (déglutition) et par l apparition de troubles neurovégétatifs. (On dit aussi… … Encyclopédie Universelle
Carus — Saltar a navegación, búsqueda El nombre Carus puede hacer referencia a: Marco Aurelio Caro, emperador romano. Carl Gustav Carus, naturalista alemán. Julius Victor Carus, zoólogo y entomólogo anterior. Obtenido de Carus Categoría:… … Wikipedia Español
carus — cárus (med.) s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic CÁRUS s.n. (med.) Starea cea mai gravă, ultimă a comei. [< fr. carus, cf. gr. karos – somn adânc]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2 … Dicționar Român
carus — CARUS. s. m. (On prononce l S.) Terme de Médecine. Affection soporeuse, profond assoupissement sans fièvre. Le carus tient fort de la léthargie et de l apoplexie … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Carus — Ca rus (k[=a] r[u^]s), n. [NL., fr. Gr. ka ros.] (Med.) Coma with complete insensibility; deep lethargy. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Carus [1] — Carus (gr.), Todtenschlaf, s. Schlafsucht … Pierer's Universal-Lexikon
Carus [2] — Carus, im Mittelalter Name des jetzigen Flusses Cher … Pierer's Universal-Lexikon
Carus [3] — Carus, 1) Dichter zu Augustus Zeiten, Lehrer von dessen Enkeln, Cajus u. Lucius; beschrieb in einem epischen Gedichte die Thaten des Hercules. 2) Marc. Aurelius C., aus Narbo, war unter Kaiser Probus Praefectus praetorio u. wurde nach dessen Tod… … Pierer's Universal-Lexikon
Carus [1] — Carus (lat.), lieb, teuer … Meyers Großes Konversations-Lexikon