-
1 captio
captĭo, ōnis, f. [capio].I.Lit., a catching: pignoris, Gai Inst. 4, 12; 4, 29; cf. Gell. 7, 10, 3: odoris, Lact. Opif. Dei, 10.—B. II.Trop., a deceiving, deception, fraud, deceit, Plaut. Ep. 2, 2, 112; 5, 2, 36; id. Most. 5, 2, 23; id. Truc. 2, 7, 65:B.si in parvulā re captionis aliquid vererere,
Cic. Quint. 16, 53:incidere in captionem,
Dig. 4, 1, 1:consilium multis captionibus suppositum,
ib. 4, 4, 1; Paul. Sent. 5, 33, 2.—Esp. freq. in dialectics, a fallacious argument, a sophism:C.omnes istius generis captiones eodem modo refelluntur,
Cic. Fat. 13, 30:praestigiis quibusdam et captionibus depelli,
id. Ac. 2, 14, 45:dialecticae,
id. Fin. 2, 6, 17:captiones discutere,
id. Ac. 2, 15, 46:metuere,
Plaut. As. 4, 1, 45:induere se in captiones,
Cic. Div. 2, 17, 41:in captione haerere,
Gell. 16, 2, 5:explicare,
Cic. Div. 2, 17, 41; id. Brut. 53, 198; cf. id. ib. § 197; id. Att. 10, 15, 2.—Meton. (causa pro effectu; cf.: fraudi esse), an injury, a disadvantage:ne quid captioni mihi sit,
Plaut. Most. 3, 3, 19 Lorenz ad loc.:mea captio est, si quidem ejus inopiā minus multa ad me scribis,
Cic. Att. 5, 4, 4; Dig. 29, 3, 7; 50, 17, 200. -
2 captiō
captiō ōnis, f [capio], a deceiving, deception, fraud, deceit: in parvolā re.—A fallacious argument, sophism, quibble, catch: istius generis captiones: dialecticae: quanta in verbis.—An injury, loss: mea captio est, si, etc.* * *deception/trick/fraud; disadvantage, loss; a sophistry/quibble; right to take -
3 dialecticus
dialecticus adj., διαλεκτικόσ, belonging to disputation, dialectic: captiones.—As subst m., a dialectician, logician.* * *Idialectica, dialecticum ADJdialectical, logical; of process of reasoning (dialectical method of Academy)IIdialectician, Academic philosopher; logician, one who studies logic -
4 induō
induō uī, ūtus, ere [indu+4 AV-], to put on, assume, dress in: Meam (vestem), T.: vestes Indutae, V.: lugubria, O.: Herculi tunicam: galeas, Cs.: albos crinīs, V.: scalas, shouldered, O.: raptae insignia Bacchi, O.: sibi torquem: unam (vestem) iuveni, V.—To clothe, dress, cover, wrap, deck, array: se in florem, V.: quos Induerat Circe in voltūs ferarum, V.: cum venti se in nubem induerint: toris lacertos, O.: pomis se arbos Induerat, V.: eamst indutus (vestem)? T.: galeam Induitur, V.: Quidlibet indutus, dressed as it happens, H.: Indutus capiti, V.: indutus Troas agebat, wearing (the helmet), V.—To entangle, impale, pierce: se stimulis inopinantes induebant, Cs.: se hastis, L.: An sese mucrone Induat, i. e. pierce, V.—Fig., to put on, assume: personam iudicis: cuius simulationem induerat, L.: tellus Induit hominum figuras, O.—To entangle, involve: se actione: suā confessione induatur necesse est, entangle himself: se in captiones: non se purgavit, sed induit.* * *induere, indui, indutus Vput on, clothe, cover; dress oneself in -
5 dialecticus
dĭălectĭcus, a, um, adj., = dialektikos, belonging to disputation, dialectical.I.Adj.:II.captiones,
Cic. Fin. 2, 6, 17:disputationes,
Quint. 5, 14, 27:pars,
id. 12, 2, 13 et saep.:sapientiae professor,
Plin. 7, 53, 54, § 180.— Adv., dialecticē, dialectically:disputare,
Cic. Fin. 2, 6, 17:dicta multa,
id. Ac. 1, 2, 8:probare,
Quint. 1, 10, 37.—Subst.A.dĭălectĭcus, i, m., a dialectician, logician, Cic. Or. 32, 113; id. Fin. 2, 6, 15; Quint. 2, 4, 41; 7, 3, 41 al.—B.dĭă-lectĭca, ae, f. (sc. ars), dialectics, logic, Cic. Ac. 2, 28, 91; id. Fin. 2, 6, 15; Quint. 1, 10, 37; 3, 4, 10 al.—Also in the Gr. form dĭălectĭce, ēs, f., Quint. 2, 20, 7; 2, 17, 14; 2, 21, 13 al.—C.dĭălectĭca, ōrum, n., logical questions, dialectics, Cic. Fin. 3, 12, 41; id. Off. 1, 6, 19; id. Brut. 31, 119 al. -
6 discutio
dis-cŭtĭo, cussi, cussum, 3, v. a. [quatio], to strike asunder, dash to pieces, shatter, etc.I.In gen.: dentes, Lucil. ap. Non. 455, 18:II.deum delubra,
Lucr. 6, 418; cf.:columna rostrata tota ad imum fulmine discussa est,
Liv. 42, 20:ne saxa ex catapultis lateritium discuterent,
Caes. B. C. 2, 9, 3; cf.:aliquantum muri tribus arietibus,
Liv. 21, 12: rostro (navis) discusso, shattered, Auct. B. Alex. 46, 2; cf.:tempora cava ictu,
Ov. M. 2, 625:ora saxo,
id. ib. 4, 519:percussam aquam,
Plin. 28, 8, 29, § 118:nubes,
Ov. M. 15, 70:discussae jubae capiti,
Verg. A. 9, 810 et saep.—In partic.A.In medic. lang., to scatter, disperse ( = digerere), Cels. 2, 17; 3, 15; Scrib. Comp. 43; Plin. 30, 15, 47, § 135 et saep. —B.Pregn., to break up, scatter, disperse, dissipate.1.Lit. (rarely):2.illos coetus,
Liv. 2, 28; cf.:Boeoticum consilium,
id. 42, 44:sole orto est discussa (caligo),
id. 29, 27:caligo,
Cic. Phil. 12, 2, 5; cf.umbras (sol),
Verg. G. 3, 357; id. A. 12, 669:discussa nox,
Luc. 5, 700.—Rarely with pers. objects:Cato discutit Etruscos, Gabinius Marsos, etc.,
routs, subdues, Flor. 3, 18, 13; cf.:hostiles turmae discussae,
Amm. 25, 1.—Far more freq. and class.,Trop.:► For the meaning to investigate, discuss (lit.terrorem animi tenebrasque,
to disperse, dispel, Lucr. 1, 148; 2, 61 al.; cf. Cic. de Or. 3, 57:quod rem totam discusseram,
had frustrated, brought to naught, id. Q. Fr. 2, 12;so freq.: rem,
Liv. 34, 56; 39, 10; Suet. Dom. 2 al.:discutere et comprimere periculum consilio,
Cic. Mur. 39, 84; so,periculum,
Liv. 2, 52; Front. Strat. 2, 11, 4:captiones (shortly before: dissolvere interrogationes),
Cic. Ac. 2, 15, 46: omnem ejus cunctationem, Asin. Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 2:disceptationem,
Liv. 38, 13:crimen alicujus,
Quint. 4, 2, 18:famam,
Tac. H. 2, 9:fidem,
Luc. 1, 119:consilia hostium,
Front. Strat. 4, 7, 31:seditionem,
id. ib. 1, 9, 2; Vell. 2, 81:bellum (with sepelire),
id. 2, 75:nefas,
Flor. 3, 18, 9 et saep. —Hence, * discussē, adv., only comp., minutely, accurately:explorare discussius,
Mart. Cap. 9, § 891., to separate mentally, distinguish, as in disputare, discernere, etc.), which prevails in the post-class. derivatives: discussio, discussor, and discusse; as also in the Romance: discutere, discussare, discussione; discuter, discussion, etc., there appear to be no examples in the literary language. -
7 induo
I.Lit.:II.Herculi tunicam,
Cic. Tusc. 2, 8, 20:sibi torquem,
id. Fin. 2, 22, 73:galeam,
Caes. B. G. 2, 21:zmaragdos et sardonychas,
Plin. 37, 6, 23, § 85:anulum,
Cic. Off. 3, 9, 38:alicui insignia Bacchi,
Ov. M. 6, 598.— Pass., with a Gr. acc.:Androgei galeam clipeique insigne decorum Induitur,
Verg. A. 2, 392:et eamst (sc. vestem) indutus?
Ter. Eun. 4, 4, 40: scalas, to place a ladder on one ' s shoulders by putting one ' s head between the rounds, Ov. M. 14, 650: se in aliquid, or with the dat., to fall into or upon, to be entangled in, be covered with, adorned with; with in and acc.:se in laqueum,
Plaut. Cas. 1, 25:cum venti se in nubem induerint,
Cic. Div. 2, 19, 44: cum se nux plurima silvis induet in florem, clothe or deck itself, Verg. G. 1, 188; cf.:quos induerat Circe in vultus ac terga ferarum,
i. e. clothed with the forms of, id. A. 7, 20.—With abl.:se vallis,
Caes. B. G. 7, 73:se hastis,
Liv. 44, 41, 9:pomis se arbos induit,
decks itself with, Verg. G. 4, 143:vites se induunt uvis,
Col. 4, 24, 12:cinis induit urbes,
covers, envelops, Val. Fl. 4, 509:Aegyptus... tantis segetibus induebantur,
Plin. Pan. 30:num majore fructu vitis se induerit?
Anthol. Lat. 5, 69, 5 Burm.:foliis sese induit arbor,
Ov. M. 7, 280.—Trop., to put on, assume:habes somnum imaginem mortis eamque quotidie induis,
Cic. Tusc. 1, 38, 92:ponit enim personam amici, cum induit judicis,
assumes the part of a judge, id. Off. 3, 10, 43:juvenis longe alius ingenio, quam cujus simulationem induerat,
Liv. 1, 56, 7:sibi cognomen,
Cic. Fin. 2, 22, 73:et illorum (mortuorum regum) sibi nomina quasi personas aliquas induerunt,
Lact. 2, 16, 3:magnum animum,
Tac. A. 11, 7:mores Persarum,
Curt. 6, 6:munia ducis,
Tac. A. 1, 69:falsos pavores,
id. H. 4, 38:hostiles spiritus,
id. ib. 4, 57:habitus ac voces dolentum,
id. A. 4, 12:seditionem,
to engage in, id. ib. 2, 15:societatem,
id. ib. 12, 13:proditorem et hostem,
to assume the part of traitor and enemy, id. ib. 16, 28:diversa,
to assume different opinions, take different sides, id. ib. 6, 33:personis fictam orationem,
to attribute, Quint. 4, 1, 28:et eloquentiam pueris induunt adhuc nascentibus,
impose upon, Petr. S. 4:sua confessione induatur ac juguletur, necesse est,
entangle himself, Cic. Verr. 2, 5, 64, § 166:videte, in quot se laqueos induerit, quorum ex nullo se umquam expediet,
id. ib. 2, 2, 42, §102: se in captiones,
id. Div. 2, 17, 41:non se purgavit, sed indicavit atque induit,
id. Mur. 25, 51. -
8 sophisticus
sŏphistĭcus, a, um, adj., = sophistikos, sophistic, sophistical; res admodum insidiosa et sophistica, neque ad veritates magis quam ad captiones reperta, Tiro Tullius ap. Gell. 7, 3, 35:captio,
Gell. 18, 2, 6:ostentatio,
Arn. 1, 36:ut concidant sophistica,
Prud. Apoth. 2, 41.— Adv.: sŏphi-stĭcē, sophistically:interpretari legem et cavillari,
Cod. Just. 8, 10, 12, § 3; Vulg. Ecclus. 37, 23.
См. также в других словарях:
CAPITONES — apud Arnobium, adv. Gentes l. 5. Ergo dicendum est quosdam Captiones, silunculos, frontones etc. sunt quibus caput solitô vastius. Glossae veteres: Capito, κεφαλίων. Plautus vero duros Capitones facete appellavit parasitos quod ollas sibi in… … Hofmann J. Lexicon universale
enveloper — Enveloper, Conuoluere, Inuoluere, Obuoluere, Circumplicare, Implicare, Impedire. Enveloper une playe, Vulnus alligare. Enveloper et empestrer aucun, In tricas aliquem coniicere. S enveloper et entoüiller en tromperies, Inducere se in captiones. S … Thresor de la langue françoyse
minorité — I. Minorité. Excuse de minorité, AEtatis patrocinium, Perfugia aetatis. Budaeus. II. Minorité, voyez Mineur. Sur le temps de prescription {{o=presciption}} faut deduire le temps de minorité, ou, Prescription ne court point pendant minorité, Vsu… … Thresor de la langue françoyse
surprinse — Surprinse, Deprehensio. Prendre par surprinse, Intercipere. Surprinses, Chicaneries, Tromperies qui se font en proces, Oppressiunculae, Forenses captiones, vel oppressiones, Captiunculae forenses, Fori decipulae. Bud. Brasser quelque surprinse en … Thresor de la langue françoyse