Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

canto

  • 1 canto

    canto
    canto ['kanto]
      sostantivo Maskulin
     1  musica Gesang Maskulin; (canzone) Lied neutro; canto popolare Volkslied neutro
     2 (zoo:del gallo) Schrei Maskulin; (degli uccelli) Gesang Maskulin; (dell'usignolo) Schlag Maskulin; al canto del gallo beim ersten Hahnenschrei
     3 poetico, letterario Gedicht neutro, Gesang Maskulin
     4 (angolo) Winkel Maskulin, Ecke Feminin
     5 (parte) Seite Feminin; d'altro canto andererseits, auf der anderen Seite; dal canto miosuoloro was michihn [oder sie] sie betrifft; mettere qualcosa da canto figurato etw beiseite lassen
     6 (spigolo) Kante Feminin

    Dizionario italiano-tedesco > canto

  • 2 canto

    canto, āvī, ātum, āre (Intens. v. cano), helle Töne von sich geben, hell tönen, I) intr.: A) mit der Stimme: 1) v. Menschen, singen, Cato fr., Cic. u.a.: cantare, sibilare (pfeifen), Lampr.: ad chordarum sonum, Nep.: inde ad manum cantari histrionibus coeptum, zu dem Gebärdenspiel des Histrio, Liv. 7, 2, 10: in scaenam saltandi cantandive causā prodire, Macer dig. 48, 5, 24 pr.: in caelo cantatur et psallitur, Arnob. 3, 21. – Sprichw., s. surdus. -In der Rhetor., vom fehlerhaften singenden Vortrag des Redners, Caes. bei Quint. 1, 8, 2: vitium cantandi, die Unsitte des Singens, Quint. 11, 3, 57. – 2) von Vögeln, singen, cantantes aves, Prop. 4, 9, 30. – od. v. Hahne, krähen, Plaut. mil. 690. Cic. de div. 2, 57. Suet. fr. 161. p. 252 R. Vulg. Matth. 26, 34 u. ö. – B) musikalisch ertönen, sich hören lassen, 1) von Menschen, spielen, blasen, fidibus, Plaut.: tibiis, Nep.: calamo, Sen.: structis avenis, Ov.: sterili avenā, Auct. carm. ad Pis.: lituo, tubā, Gell. – 2) übtr., v. Instrumente selbst, ertönen, bucina cantat, Prop. 4, 10, 30: tibia cantat, Ov. fast. 6, 660. – C) die Zauberformel-, den Zauberspruch hersagen, Cato r. r. 160, 1. Verg. ecl. 8, 71. – II) tr.: A) singen, spielen, dichten, 1) mit homogenen Objekten: neniam, Varr. fr.: hymnos, Eccl.: carmina, Hor.: versum, Gell.: rustica verba, Tibull.: hymen cantatus, Ov.: non est cantandum, es bedarf keiner Dichtung, Iuven. 4, 35: prägn., doctum Catullum, die Lieder Katulls, Hor. sat. 1, 10, 19. – 2) singen, besingen, singend verherrlichen, im Liede preisen, deum, Tibull.: absentem amicam, Hor.: convivia, Hor.: recentes victorias, Flor.: cantari dignus, Verg.: per totum cantabimur orbem, Ov. – Dah. auch a) übh. preisen, häufig u. mit Vorliebe im Munde führen, nam ut scis, iam pridem istum canto Caesarem, mein Held ist schon lange dein C., Cic.: cantat et apponit: ›Meus est amor huic similis‹, Hor.: totā cantabitur urbe, er soll in aller Leute Mund kommen, Hor.: quae me iuvene ubique cantari (abgedroschen zu werden) solebant, Quint. – b) v. Dichter, Deklamator od. Schauspieler = gesangartig, im Rezitativton etw. vortragen, rezitieren, sprechen, im üblen Sinne herleiern (vgl. Heinrich Iuven. 1, 3 sq. u. 7, 153), togatas (fabulas), elegos, Iuven.: eadem versibus iisdem, Iuven.: epinicia, Suet.: fabulam, Nioben, Suet. – B) etwas anzeigen, verkünden, zu erkennen geben, vera cantas. Ph. Vana vellem, Plaut. most. 980: v. Lebl., sed metuo ne idem cantent (tabellae), quod priores, Plaut. Bacch. 985: urna haec litteratast; eapse cantat quoia sit, Plaut. rud. 478. – dah. wie unser predigen, vorpredigen = etw. einschärfen, haec dies noctes canto, ut caveas, Plaut. trin. 287: harum mores cantabat mihi, Ter. heaut. 260: testas patinas pistillos mihi cantant, Nov. com. 28. – C) eine Zauberformel hersagen, Cato r. r. 160. Verg. ecl. 8, 71: hoc ter novies, Varr. r. r. 1, 2, 27: carmen, Ov. fast. 14, 369. – dah. prägn., a) etwas zaubern, herzaubern, durch Zauberei verschaffen, chelydris soporem, Sil. 8, 496. – od. durch Zauberformeln hervorrufen, umbram, Lucan. 6, 767. – b) bezaubern, besprechen, durch Zauberei bannen u. dgl., cantatae herbae, Ov.: cantata luna, Prop.: cantatus puer, Apul.

    lateinisch-deutsches > canto

  • 3 canto

    canto, āvī, ātum, āre (Intens. v. cano), helle Töne von sich geben, hell tönen, I) intr.: A) mit der Stimme: 1) v. Menschen, singen, Cato fr., Cic. u.a.: cantare, sibilare (pfeifen), Lampr.: ad chordarum sonum, Nep.: inde ad manum cantari histrionibus coeptum, zu dem Gebärdenspiel des Histrio, Liv. 7, 2, 10: in scaenam saltandi cantandive causā prodire, Macer dig. 48, 5, 24 pr.: in caelo cantatur et psallitur, Arnob. 3, 21. – Sprichw., s. surdus. -In der Rhetor., vom fehlerhaften singenden Vortrag des Redners, Caes. bei Quint. 1, 8, 2: vitium cantandi, die Unsitte des Singens, Quint. 11, 3, 57. – 2) von Vögeln, singen, cantantes aves, Prop. 4, 9, 30. – od. v. Hahne, krähen, Plaut. mil. 690. Cic. de div. 2, 57. Suet. fr. 161. p. 252 R. Vulg. Matth. 26, 34 u. ö. – B) musikalisch ertönen, sich hören lassen, 1) von Menschen, spielen, blasen, fidibus, Plaut.: tibiis, Nep.: calamo, Sen.: structis avenis, Ov.: sterili avenā, Auct. carm. ad Pis.: lituo, tubā, Gell. – 2) übtr., v. Instrumente selbst, ertönen, bucina cantat, Prop. 4, 10, 30: tibia cantat, Ov. fast. 6, 660. – C) die Zauberformel-, den Zauberspruch hersagen, Cato r. r. 160, 1. Verg. ecl. 8, 71. – II) tr.: A) singen, spielen, dichten, 1) mit homogenen Objekten: neniam, Varr. fr.: hymnos, Eccl.: carmina, Hor.: versum, Gell.: rustica verba, Tibull.: hymen cantatus, Ov.: non est cantand-
    ————
    um, es bedarf keiner Dichtung, Iuven. 4, 35: prägn., doctum Catullum, die Lieder Katulls, Hor. sat. 1, 10, 19. – 2) singen, besingen, singend verherrlichen, im Liede preisen, deum, Tibull.: absentem amicam, Hor.: convivia, Hor.: recentes victorias, Flor.: cantari dignus, Verg.: per totum cantabimur orbem, Ov. – Dah. auch a) übh. preisen, häufig u. mit Vorliebe im Munde führen, nam ut scis, iam pridem istum canto Caesarem, mein Held ist schon lange dein C., Cic.: cantat et apponit: ›Meus est amor huic similis‹, Hor.: totā cantabitur urbe, er soll in aller Leute Mund kommen, Hor.: quae me iuvene ubique cantari (abgedroschen zu werden) solebant, Quint. – b) v. Dichter, Deklamator od. Schauspieler = gesangartig, im Rezitativton etw. vortragen, rezitieren, sprechen, im üblen Sinne herleiern (vgl. Heinrich Iuven. 1, 3 sq. u. 7, 153), togatas (fabulas), elegos, Iuven.: eadem versibus iisdem, Iuven.: epinicia, Suet.: fabulam, Nioben, Suet. – B) etwas anzeigen, verkünden, zu erkennen geben, vera cantas. Ph. Vana vellem, Plaut. most. 980: v. Lebl., sed metuo ne idem cantent (tabellae), quod priores, Plaut. Bacch. 985: urna haec litteratast; eapse cantat quoia sit, Plaut. rud. 478. – dah. wie unser predigen, vorpredigen = etw. einschärfen, haec dies noctes canto, ut caveas, Plaut. trin. 287: harum mores cantabat mihi, Ter. heaut. 260: testas patinas pistillos mihi cantant, Nov. com.
    ————
    28. – C) eine Zauberformel hersagen, Cato r. r. 160. Verg. ecl. 8, 71: hoc ter novies, Varr. r. r. 1, 2, 27: carmen, Ov. fast. 14, 369. – dah. prägn., a) etwas zaubern, herzaubern, durch Zauberei verschaffen, chelydris soporem, Sil. 8, 496. – od. durch Zauberformeln hervorrufen, umbram, Lucan. 6, 767. – b) bezaubern, besprechen, durch Zauberei bannen u. dgl., cantatae herbae, Ov.: cantata luna, Prop.: cantatus puer, Apul.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > canto

  • 4 canto

    I 'kanto m
    1) MUS Gesang m, Singen n
    2)
    3) ( parte del poema épico) LIT Gesang m

    La Divina Comedia de Dante está dividida en cantos. — Die Göttliche Komödie ist in Gesänge unterteilt.

    4)

    canto gregorianoMUS Gregorianische Gesänge m/pl, Gregorianik f

    encanto llano — kurz und knapp, schlicht und einfach

    II 'kanto
    1) (borde, lado) Kante f
    2)
    3) ( en un cuchillo) Rücken m
    4)
    5) ( en un libro) vorderer Schnitt m
    sustantivo masculino
    1. [acción] Gesang der
    2. [arte] Gesangskunst die
    3. (figurado) [alabanza] Lobgesang der
    4. [lado, borde] Kante die
    5. [de cuchillo] Rücken der
    6. [guijarro] Kiesel(stein) der
    canto
    canto ['kaDC489F9Dn̩DC489F9Dto]
    num1num (cantar) Singen neutro; (canción) Gesang masculino; canto gregoriano Gregorianischer Gesang; canto de los pájaros Vogelgesang masculino; estudia canto er/sie studiert Gesang
    num2num (alabanza) Lobgesang masculino
    num3num literatura Gesang masculino
    num4num (arista) Kante femenino; (esquina) Ecke femenino
    num6num (en un cuchillo) Rücken masculino; (en un libro) Schnitt masculino; poner de canto hochkant stellen
    num7num (grosor) Dicke femenino
    num8num (guijarro) Kiesel(stein) masculino

    Diccionario Español-Alemán > canto

  • 5 canto

    Diccionario geografía española-alemana > canto

  • 6 canto

    can·to
    <pl -s>
    [ˈkæntəʊ]
    n LIT Gesang m
    * * *
    ['kntəʊ]
    n (LITER)
    Canto m, Gesang m
    * * *
    canto [ˈkæntəʊ] pl -tos s
    1. Gesang m (Teil einer größeren Dichtung)
    2. MUS
    a) Ober-, Sopranstimme f (in vokaler Mehrstimmigkeit)
    b) Melodiestimme f (auch instrumental)
    * * *
    n.
    Gesang -¨e m.

    English-german dictionary > canto

  • 7 canto de los pájaros

    canto de los pájaros
    Vogelgesang

    Diccionario Español-Alemán > canto de los pájaros

  • 8 canto gregoriano

    canto gregoriano
    Gregorianischer Gesang

    Diccionario Español-Alemán > canto gregoriano

  • 9 canto triunfal

    canto triunfal
    Siegeslied

    Diccionario Español-Alemán > canto triunfal

  • 10 canto alla tirolese

    canto alla tirolese
  • 11 canto corale

    canto corale
  • 12 canto popolare

    canto popolare
  • 13 canto rodado

    Diccionario Español-Alemán > canto rodado

  • 14 canto de glaciar

    Diccionario geografía española-alemana > canto de glaciar

  • 15 canto de terraza

    Diccionario geografía española-alemana > canto de terraza

  • 16 canto rodado

    Findling; Rollstein

    Diccionario geografía española-alemana > canto rodado

  • 17 canto rodado errático

    Diccionario geografía española-alemana > canto rodado errático

  • 18 canto rodado estriado

    geschrammte Geschiebe; gestrichelte Geschiebe

    Diccionario geografía española-alemana > canto rodado estriado

  • 19 bel canto

    bel canto [belˈkæntəʊ; US -ˈkɑn-] s MUS Belcanto m, Belkanto m (italienischer Gesangsstil, bei dem besonders auf Klangschönheit Wert gelegt wird)

    English-german dictionary > bel canto

  • 20 cerrar a cal y canto

    cerrar a cal y canto
    fest verschließen

    Diccionario Español-Alemán > cerrar a cal y canto

См. также в других словарях:

  • canto — sustantivo masculino 1. Conjunto de sonidos emitidos por las personas con intención de formar una melodía: el canto de los segadores, el canto de los niños. El canto es propio de muchas personas cuando están trabajando. canto gregoriano Canto… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Canto — bezeichnet als Begriff: in der Literatur eine Grundaufteilung langer Gedichte, insbesondere von Epen, siehe Canto (Literatur). in der klassischen Musik eine Gesangstechnik, siehe Belcanto. Canto ist der Familienname folgender Personen: Ernesto… …   Deutsch Wikipedia

  • canto — CÁNTO s.n. Muzică vocală; cânt, cântare. – Din it. canto. Trimis de valeriu, 11.02.2003. Sursa: DEX 98  CÁNTO s. (muz.) cânt. (Clasa de canto.) Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime  cánto s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa:… …   Dicționar Român

  • canto (1) — {{hw}}{{canto (1)}{{/hw}}s. m. 1 Melodia vocale in successione di note formante un espressione, con o senza accompagnamento musicale. 2 Arte, stile e tecnica del cantare: lezione di –c. 3 Emissione di voce degli uccelli, spec. se melodiosa: il… …   Enciclopedia di italiano

  • canto — canto, al canto expr. enseguida, inmediatamente. ❙ «Ni insectos ni nada; dinero al canto.» P. Perdomo Azopardo, La vida golfa de don Quijote y Sancho. ❙ «...toma ya, crisis al canto.» Lucía Etxebarría, Amor, curiosidad, prozac y dudas. ❙ «Era… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • Canto — (Алькудия,Испания) Категория отеля: Адрес: Carretera Ma 13, 07400 Алькудия, Испания …   Каталог отелей

  • Canto — Can to, n.; pl. {Cantos}. [It. canto, fr. L. cantus singing, song. See {Chant}.] 1. One of the chief divisions of a long poem; a book. [1913 Webster] 2. (Mus.) The highest vocal part; the air or melody in choral music; anciently the tenor, now… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • canto — s. m. 1. Série de sons melodiosos emitidos pela voz humana ou por certas aves. 2. Música vocal. 3. Hino, cântico. 4.  [Por extensão] Diz se do som produzido por certas coisas em movimento, bem como do grasnar da rã, do estridular do grilo e da… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Canto — Canto, ital., Gesang. (Canto fermo (Cantus firmus), der ungezierte, einfache Gesang im Gegensatze zu C. figurato (Cantus figuratus), dem Gesang mit Verzierungen; in der Lehre vom Contrapunkte ist c. f die Stimme, welche die Hauptmelodie… …   Herders Conversations-Lexikon

  • canto — ángulo que forman los párpados a ambos lados del ojo, del lado nasal o interno y del lado temporal o externo Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010. canto ángulo que f …   Diccionario médico

  • canto — 1580s, from It. canto song, from L. cantus song (see CHANT (Cf. chant)). As a section of a long poem, used in Italian by Dante, in English first by Spenser …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»