-
1 candido
-
2 candido
candido, āvī, āre (candidus), (glänzend) weiß machen od. kleiden, vestimenta sua, Itala apoc. 7, 14 (b. Tert. adv. gnost. 12): albis vestibus candidatur, Augustin. ep. 34, 2. – Partiz. candidāns, antis, glänzend weiß, Isid. 14, 8, 21.
-
3 candido
candido, āvī, āre (candidus), (glänzend) weiß machen od. kleiden, vestimenta sua, Itala apoc. 7, 14 (b. Tert. adv. gnost. 12): albis vestibus candidatur, Augustin. ep. 34, 2. – Partiz. candidāns, antis, glänzend weiß, Isid. 14, 8, 21. -
4 candido
candĭdo, āvi, 1, v. a. [candidus], to make glittering or bright, to make white (eccl. Lat.):vestimenta sua,
Tert. adv. Gnost. 12:albis vestibus candidari,
Aug. Ep. 168.— P. a.: candĭdans, antis, brilliantly white, Isid. Orig. 14, 8, 21; cf. 1. candidatus, I. A. -
5 candido
-
6 candido
candidare, candidavi, candidatus V TRANSmake glittering/bright; make white -
7 candidans
candĭdo, āvi, 1, v. a. [candidus], to make glittering or bright, to make white (eccl. Lat.):vestimenta sua,
Tert. adv. Gnost. 12:albis vestibus candidari,
Aug. Ep. 168.— P. a.: candĭdans, antis, brilliantly white, Isid. Orig. 14, 8, 21; cf. 1. candidatus, I. A. -
8 affrico
adfrĭco (affrĭco), āre, cŭi, frictum (frĭcātum) - tr. - frotter contre. - candido rubiginem suam affricuit, Sen. Ep. 1, 7: il souilla de son contact une âme candide.* * *adfrĭco (affrĭco), āre, cŭi, frictum (frĭcātum) - tr. - frotter contre. - candido rubiginem suam affricuit, Sen. Ep. 1, 7: il souilla de son contact une âme candide.* * *Affrico, affricas, pen. corr. affricare. Plin. Frotter à, ou contre quelque chose. -
9 candida
candĭdus, a, um, adj. [candeo], of a shining, dazzling white, white, clear, bright (opp. niger, a glistening black; while albus is a lustreless white, opp. ater, a lustreless black; cf. Serv. ad Verg. G. 3, 82; lsid. Orig. 12, 1, 51; Doed. Syn. III. p. 193 sq.) (class., and in the poets very freq.; in Cic. rare).I.Lit.A.In gen.1.Of shining objects, bright:2.stella splendens candida,
Plaut. Rud. prol. 3:sidera,
Lucr. 5, 1209:luna,
Verg. A. 7, 8:lux clara et candida,
Plaut. Am. 1, 3, 49; so,clarā loco luce,
Lucr. 5, 777:stellae,
Hor. C. 3, 15, 6:color candidus Saturni,
Plin. 2, 18, 16, § 79:flamma,
Val. Fl. 8, 247:Taurus (the constellation),
Verg. G. 1, 217:dies,
Ov. Tr. 2, 142: aqua, Mart, 6, 42, 19: lacte, Varr. ap. Non. p. 483, 6; cf. id. ib. p. 169, 14.—Hence, an epithet of the gods or persons transformed to gods:3.Cupido,
radiant, Cat. 68, 134:Liber,
Tib. 3, 6, 1:Bassareus,
Hor. C. 1, 18, 11 (cf. id. ib. 1, 2, 31):Daphnis,
Verg. E. 5, 56 Wagn.—Of birds, animals, etc., white:4.anser,
Lucr. 4, 685:avis,
i. e. the stork, Verg. G. 2, 320; cf. Ov. M. 6, 96:ales, i. e. cygnus,
Auct. Aetn. 88:candidior cygnis,
Verg. E. 7, 38:aries,
id. G. 3, 387:agnus,
Tib. 2, 5, 38:equi,
Tac. G. 10.—Of the dazzling whiteness of snow:5.altā nive candidum Soracte,
Hor. C. 1, 9, 1; 3, 25, 10; Ov. H. 16, 250; id. M. 8, 373.—Of resplendent beauty of person, splendid, fair, beautiful:6.Dido,
Verg. A. 5, 571:Maia,
id. ib. 8, 138 Serv.; cf. Serv. ad Verg. E. 5, 56:candidus et pulcher puer,
Hor. Ep. 2, 2, 4:puella,
Cat. 35, 8; Hor. Epod. 11, 27:dux,
id. ib. 3, 9:Lampetie,
Ov. M. 2, 349:membra,
id. ib. 2, 607:cutis,
Plin. 2, 78, 80, § 189:pes,
Hor. C. 4, 1, 27:umeri,
id. ib. 1, 13, 9:bracchia,
Prop. 2 (3), 16, 24:colla,
id. 3 (4), 17, 29:cervix,
Hor. C. 3, 9, 2:ora,
Ov. M. 2, 861:sinus,
Tib. 1, 10, 68:dentes,
Cat. 39, 1 (cf. candidulus) al.—Of the hair, hoary, white (more poet. than canus), Plaut. Most. 5, 2, 27:7.candidior barba,
Verg. E. 1, 29:crinis,
Val. Fl. 6, 60; cf.:inducto candida barba gelu,
Ov. Tr. 3, 10, 22.—Of trees or plants: pōpulus, the white or silver poplar, Verg. E. 9, 41:8.lilia,
id. ib. 6, 708; Prop. 1, 20, 38; Ov. M. 4, 355:folium nivei ligustri,
id. ib. 13, 789:piper,
Plin. 12, 7, 14, § 26. —Of textile fabrics, sails, dress, etc.:B.vela,
Cat. 64, 235:tentoria,
Ov. M. 8, 43:vestis,
Liv. 9, 40, 9: toga, made brilliant by fulling (cf. Liv. 4, 25, 13;v. candidatus),
Plin. 7, 34, 34, § 120; cf. Titinn. ap. Non. p. 536, 23.—So Cicero's oration: In Toga Candida, v. the fragments B. and K. vol. xi. p. 20-25; and the commentary of Asconius, Orell. vol. v. 2, p. 82 sq.— Sup.:candidissimus color,
Vitr. 10, 7; cf. Varr. L. L. 8, § 17 Müll.—Opp. niger, Lucr. 2, 733; Verg. E. 2, 16; id. G. 3, 387; Plin. 12, 10, 42, § 92.—Prov.:C.candida de nigris et de candentibus atra facere,
to make black white, Ov. M. 11, 315; so,acc. to some: nigrum in candida vertere,
Juv. 3, 30.—In the neutr. absol.:* D.ut candido candidius non est adversum,
Quint. 2, 17, 35; and with a gen.:candidum ovi,
the white of an egg, Plin. 29, 3, 11, § 40 (twice); cf.: album ovi, under album.—Poet. and causative, of the winds, making clear, cloud-dis-pelling, purifying:E.Favonii,
Hor. C. 3, 7, 1. —Also poet. for candidatus (= albatus), clothed in white:F.turba,
Tib. 2, 1, 16:pompa,
Ov. F. 2, 654; 4, 906:Roma, i. e. Romani,
Mart. 8, 65, 6.—Candida sententia = candidi lapilli, Ov. M. 15, 47; v. the pass. in connection, and cf. albus, and calculus, II. D.—G.Candidus calculus, v. calculus, II. E.— Subst.: candĭda, ae, f., a game or play exhibited by a candidate for office (late Lat.):II. A.edere candidam,
Ambros. Serm. 81.—Of the voice, distinct, clear, pure, silver-toned (opp. fuscus), Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58; perh. also Cic. N. D. 2, 58, 146 (B. and K. with MSS. canorum; cf. Orell. N cr.).—B.Of discourse, clear, perspicuous, flowing, artless, unaffected:C.elaborant alii in puro et quasi quodam candido genere dicendi,
Cic. Or. 16, 53. candidum et lene et speciosum dicendi genus, Quint. 10, 1, 121; Gell. 16, 19, 1.—And meton. of the orator himself:Messala nitidus et candidus,
Quint. 10, 1, 113:dulcis et candidus et fusus Herodotus,
id. 10, 1, 73:candidissimum quemque et maxime expositum,
id. 2, 5, 19.—Of purity of mind, character ( poet. and in post-Aug. prose), unblemished, pure, guileless, honest, upright, sincere, fair, candid, frank, open:D.judex,
Hor. Ep. 1, 4, 1 (integer, verax, purus, sine fuco, sine fallaciā, Schol. Crucq.):Maecenas,
id. Epod. 14, 5:Furnius,
id. S. 1, 10, 86:animae,
id. ib. 1, 5, 41:pectore candidus,
Ov. P. 4, 14, 43:ingenium,
Hor. Epod. 11, 11:habet avunculum quo nihil verius, nihil simplicius, nihil candidius novi,
Plin. Ep. 2, 9, 4; Vell. 2, 116, 5:candidissimus omnium magnorum ingeniorum aestimator,
Sen. Suas. 6, 22:humanitas,
Petr. 129, 11.—Of conditions of life, cheerful, joyous, happy, fortunate, prosperous, lucky:1.convivia,
joyful, Prop. 4 (5), 6, 71:nox,
id. 2 (3), 15, 1:omina,
id. 4 (5), 1, 67:fata,
Tib. 3, 6, 30, Ov. Tr. 3, 4, 34: dies. id. ib. 2, 142:pax,
Tib. 1, 10, 45:natalis,
id. 1, 7, 64; Ov. Tr. 5, 5, 14.—Hence, adv.: candĭdē.Acc. to I., in dazzling white' vestitus, Plaut. Cas. 4, 1, 10.—2.Acc. to II., clearly, candidly, sincerely: candide et simpliciter, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1; Quint. 12, 11, 8; Petr. 107, 13.—III.As adj. propr: Candidum Promontorium, in Zeugitana, now C. Bianco, Mel. 1, 7, 2; Plin. 5, 4, 3, § 23. -
10 candidus
candĭdus, a, um, adj. [candeo], of a shining, dazzling white, white, clear, bright (opp. niger, a glistening black; while albus is a lustreless white, opp. ater, a lustreless black; cf. Serv. ad Verg. G. 3, 82; lsid. Orig. 12, 1, 51; Doed. Syn. III. p. 193 sq.) (class., and in the poets very freq.; in Cic. rare).I.Lit.A.In gen.1.Of shining objects, bright:2.stella splendens candida,
Plaut. Rud. prol. 3:sidera,
Lucr. 5, 1209:luna,
Verg. A. 7, 8:lux clara et candida,
Plaut. Am. 1, 3, 49; so,clarā loco luce,
Lucr. 5, 777:stellae,
Hor. C. 3, 15, 6:color candidus Saturni,
Plin. 2, 18, 16, § 79:flamma,
Val. Fl. 8, 247:Taurus (the constellation),
Verg. G. 1, 217:dies,
Ov. Tr. 2, 142: aqua, Mart, 6, 42, 19: lacte, Varr. ap. Non. p. 483, 6; cf. id. ib. p. 169, 14.—Hence, an epithet of the gods or persons transformed to gods:3.Cupido,
radiant, Cat. 68, 134:Liber,
Tib. 3, 6, 1:Bassareus,
Hor. C. 1, 18, 11 (cf. id. ib. 1, 2, 31):Daphnis,
Verg. E. 5, 56 Wagn.—Of birds, animals, etc., white:4.anser,
Lucr. 4, 685:avis,
i. e. the stork, Verg. G. 2, 320; cf. Ov. M. 6, 96:ales, i. e. cygnus,
Auct. Aetn. 88:candidior cygnis,
Verg. E. 7, 38:aries,
id. G. 3, 387:agnus,
Tib. 2, 5, 38:equi,
Tac. G. 10.—Of the dazzling whiteness of snow:5.altā nive candidum Soracte,
Hor. C. 1, 9, 1; 3, 25, 10; Ov. H. 16, 250; id. M. 8, 373.—Of resplendent beauty of person, splendid, fair, beautiful:6.Dido,
Verg. A. 5, 571:Maia,
id. ib. 8, 138 Serv.; cf. Serv. ad Verg. E. 5, 56:candidus et pulcher puer,
Hor. Ep. 2, 2, 4:puella,
Cat. 35, 8; Hor. Epod. 11, 27:dux,
id. ib. 3, 9:Lampetie,
Ov. M. 2, 349:membra,
id. ib. 2, 607:cutis,
Plin. 2, 78, 80, § 189:pes,
Hor. C. 4, 1, 27:umeri,
id. ib. 1, 13, 9:bracchia,
Prop. 2 (3), 16, 24:colla,
id. 3 (4), 17, 29:cervix,
Hor. C. 3, 9, 2:ora,
Ov. M. 2, 861:sinus,
Tib. 1, 10, 68:dentes,
Cat. 39, 1 (cf. candidulus) al.—Of the hair, hoary, white (more poet. than canus), Plaut. Most. 5, 2, 27:7.candidior barba,
Verg. E. 1, 29:crinis,
Val. Fl. 6, 60; cf.:inducto candida barba gelu,
Ov. Tr. 3, 10, 22.—Of trees or plants: pōpulus, the white or silver poplar, Verg. E. 9, 41:8.lilia,
id. ib. 6, 708; Prop. 1, 20, 38; Ov. M. 4, 355:folium nivei ligustri,
id. ib. 13, 789:piper,
Plin. 12, 7, 14, § 26. —Of textile fabrics, sails, dress, etc.:B.vela,
Cat. 64, 235:tentoria,
Ov. M. 8, 43:vestis,
Liv. 9, 40, 9: toga, made brilliant by fulling (cf. Liv. 4, 25, 13;v. candidatus),
Plin. 7, 34, 34, § 120; cf. Titinn. ap. Non. p. 536, 23.—So Cicero's oration: In Toga Candida, v. the fragments B. and K. vol. xi. p. 20-25; and the commentary of Asconius, Orell. vol. v. 2, p. 82 sq.— Sup.:candidissimus color,
Vitr. 10, 7; cf. Varr. L. L. 8, § 17 Müll.—Opp. niger, Lucr. 2, 733; Verg. E. 2, 16; id. G. 3, 387; Plin. 12, 10, 42, § 92.—Prov.:C.candida de nigris et de candentibus atra facere,
to make black white, Ov. M. 11, 315; so,acc. to some: nigrum in candida vertere,
Juv. 3, 30.—In the neutr. absol.:* D.ut candido candidius non est adversum,
Quint. 2, 17, 35; and with a gen.:candidum ovi,
the white of an egg, Plin. 29, 3, 11, § 40 (twice); cf.: album ovi, under album.—Poet. and causative, of the winds, making clear, cloud-dis-pelling, purifying:E.Favonii,
Hor. C. 3, 7, 1. —Also poet. for candidatus (= albatus), clothed in white:F.turba,
Tib. 2, 1, 16:pompa,
Ov. F. 2, 654; 4, 906:Roma, i. e. Romani,
Mart. 8, 65, 6.—Candida sententia = candidi lapilli, Ov. M. 15, 47; v. the pass. in connection, and cf. albus, and calculus, II. D.—G.Candidus calculus, v. calculus, II. E.— Subst.: candĭda, ae, f., a game or play exhibited by a candidate for office (late Lat.):II. A.edere candidam,
Ambros. Serm. 81.—Of the voice, distinct, clear, pure, silver-toned (opp. fuscus), Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58; perh. also Cic. N. D. 2, 58, 146 (B. and K. with MSS. canorum; cf. Orell. N cr.).—B.Of discourse, clear, perspicuous, flowing, artless, unaffected:C.elaborant alii in puro et quasi quodam candido genere dicendi,
Cic. Or. 16, 53. candidum et lene et speciosum dicendi genus, Quint. 10, 1, 121; Gell. 16, 19, 1.—And meton. of the orator himself:Messala nitidus et candidus,
Quint. 10, 1, 113:dulcis et candidus et fusus Herodotus,
id. 10, 1, 73:candidissimum quemque et maxime expositum,
id. 2, 5, 19.—Of purity of mind, character ( poet. and in post-Aug. prose), unblemished, pure, guileless, honest, upright, sincere, fair, candid, frank, open:D.judex,
Hor. Ep. 1, 4, 1 (integer, verax, purus, sine fuco, sine fallaciā, Schol. Crucq.):Maecenas,
id. Epod. 14, 5:Furnius,
id. S. 1, 10, 86:animae,
id. ib. 1, 5, 41:pectore candidus,
Ov. P. 4, 14, 43:ingenium,
Hor. Epod. 11, 11:habet avunculum quo nihil verius, nihil simplicius, nihil candidius novi,
Plin. Ep. 2, 9, 4; Vell. 2, 116, 5:candidissimus omnium magnorum ingeniorum aestimator,
Sen. Suas. 6, 22:humanitas,
Petr. 129, 11.—Of conditions of life, cheerful, joyous, happy, fortunate, prosperous, lucky:1.convivia,
joyful, Prop. 4 (5), 6, 71:nox,
id. 2 (3), 15, 1:omina,
id. 4 (5), 1, 67:fata,
Tib. 3, 6, 30, Ov. Tr. 3, 4, 34: dies. id. ib. 2, 142:pax,
Tib. 1, 10, 45:natalis,
id. 1, 7, 64; Ov. Tr. 5, 5, 14.—Hence, adv.: candĭdē.Acc. to I., in dazzling white' vestitus, Plaut. Cas. 4, 1, 10.—2.Acc. to II., clearly, candidly, sincerely: candide et simpliciter, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1; Quint. 12, 11, 8; Petr. 107, 13.—III.As adj. propr: Candidum Promontorium, in Zeugitana, now C. Bianco, Mel. 1, 7, 2; Plin. 5, 4, 3, § 23. -
11 calculus
ī m. [ calx I ]1) камешек3) ход (в игре) C; перен. мероприятие, действие C4) избирательный камешек (для голосования) ( белый— «за», чёрный— «против»)album calculum rei alicui adjicere погов. PJ — согласиться с чем-л., одобрить что-л.calculis omnibus Ap — единогласноcalculos subducere C — считать, подсчитыватьvocare aliquem ad calculos L — рассчитываться, сводить счёты с кем-л.vocare amicitiam ad calculos C — считаться в дружбе, вести счёт малейшим услугам, оказанным другуcalculis alicujus rei subductis C — подведя итог чему-л. (взвесивши что-л.)diem laetum candido calculo notare погов. PJ — отметить радостный день белым камешком (по фракийск. обычаю) -
12 buccella
buccella (bucella, buccilla, bucilla), ae, f. (Demin. v. bucca), I) ein kleiner Mundbissen, Mart. 6, 75, 3. Vulg. Ruth 2, 14 u.a. Apic. 7, 278. 294. 302; 8, 359: buccella panis, Vulg. genes. 18, 5 u.a.: reliquiae (panium) atque buccellae, Ps. Cypr. de rebapt. 8: de pane cocto candido bucellae, Anthim. 75. – II) ein kleines, unter die Armen verteiltes Brot, Cod. Theod. 14, 17, 5. – / Die Form bucella (auch bucilla) od. bucela ist fast überall die der besten Hdschrn.; auch die Glossen haben neben buccella die Formen bucella u. bucilla; aber Not. Tir. 78, 32 buccilla.
-
13 candidatio
candidātio, ōnis, f. (candido), das Weiß (als Stoff), nomen ipsum (Libani) interpretatur candidatio, der weiße Berg, Schneeberg, Augustin. in psalm. 71, 18; vgl. Cassiod. in psalm. 103, 16.
-
14 candidus
candidus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (candeo), schimmernd-, glänzend weiß, auch fleckenlos übh. (Ggstz. niger, pullus, sordidus), I) eig.: a) übh.: ferrum, Curt.: lilia, Verg.: populus, Silberpappel, Verg.: vestis (Ggstz. sordida od. pulla vestis), Liv. u. Hier.: tunicae linteae, Liv.: tentoria, Ov.: vela, Catull.: panis, Anthim.: candidum altā nive Soracte, Hor.: crusta candidissimo colore, Vitr. – subst., candidum, ī, n., das Weiße, α) als Farbe, candido candidius non est adversum, Quint. 2, 17, 35: candida de nigris et de candentibus atra facere (sprichw.), Ov. met. 11, 314 sq.: nigrum in candida vertere, Iuven. 3, 30. – β) als Stoff, das Weiße des Eies, candidum ovi, Plin.: candida ovi, Ser. Samm. – b) v. Bart- u. Haupthaar, silberweiß, silbergrau, barba, Verg.: caput, Plaut. – c) v. Flüssigkeiten, silberweiß, schillernd, Marcia (aqua), Mart. 6, 42, 19: lact, Varr. sat. Men. 26 u. 199. – d) v. Körper u. seinen Teilen, blendend weiß, schneeweiß milchweiß, blütenweiß, α) der Menschen, in bezug auf den Teint, color (Teint), Ov.: corpora (Gallorum), Liv.: umeri, Hor.: rosea ista labella hibernā fiant candidiora nive, Catull.: brachia candidiora nive, Ov.: von der Pers. selbst, mit weißem Teint, von neugeborenen Kindern, filius mihi natus est ita candidus statim toto corpore, ut etc., Capitol.: ut esset candidissimus, Capitol.: poet. = blen dend, von Schönheit strahlend, Maia, Verg.: puer, Hor. – β) der Tiere, equi, Tac.: avis, v. Storch, Verg.: vitulus, Vopisc.: agnus, Lact. – e) v. Gottheiten, im himmlischen Glanze strahlend (s. Ladewig Verg. ecl. 5, 56), Liber, Tibull.: Bassareus, Hor.: Sol., Ov. – f) v. Gestirnen u. v. Tage, hell glänzend, heiter strahlend, hell, heiter, sol, Catull.: sidera, Lucr.: stella, Plaut. u. Hor.: luna, Verg.: lux clara et candida, Plaut.: dies, Ov.: candidior dies, Petr. poët.: u. meton., Favonii, hellmachende, heitere Witterung bringende, Hor. carm. 3, 7, 1. – g) v. der weißgewalkten Bekleidung der Amtsbewerber (Kandidaten), toga, Titin. fr., Cic. u.a.: u. v. den Bewerbern selbst, weißgekleidet, turba, Tibull.: pompa, Ov. – subst., candida, ae, f., α) (sc. toga), die weiße Toga der Kandidaten, das Kandidatengewand, Spart. Sev. 3, 3. – β) ein Gladiatorenspiel, das von einem Kandidaten gegeben wird, candidam edere, Ps. Ambros. serm. 81. – γ) die Anwartschaft, Hoffnung auf etw., salutis, claritatis u. dgl., Tert. (s. Rönsch Das Neue Test. Tert. S. 636 f.). – h) v. weißen Steinchen (calculus, lapis), α) als freisprechender Stimmstein; dah. meton., candida sententia, beipflichtende, Ov. met. 15, 47. – β) zur Bezeichnung glücklicher Tage, lapide candidiore od. candidissimo calculo notare diem, Catull. 68, 148 u. Plin. ep. 6, 11, 3. – II) übtr.: a) v. der Zeit u. v. zeitl. Verhältnissen, heiter, unge trübt, froh und glücklich, hora, Ov.: nox, Prop.: convivia, Prop.: fatum, Tibull. u. Ov.: natalis, Tibull. – b) v. der Stimme, rein und hell, metallreich (Ggstz. fuscus), vox, Plin. 28, 58. Quint. 11, 3, 15. – c) v. der Schreibart u. v. Schriftsteller, klar, lauter, durchsichtig (vgl. Spalding Quint. 2, 5, 19), genus dicendi, Cic. u. Quint.: vocum filum teres et candidum, Gell.: Herodotus, Quint.: Messala nitidus et candidus, Quint.: eorum (scriptorum) candidissimus et maxime expositus (verständlichste), Quint. – d) v. der Gesinnung, lauter, aufrichtig, ehrlich, treuherzig, redlich (s. Fritzsche Hor. sat. 1, 5, 41), pauperis ingenium, Hor.: animae, Hor.: iudex, Hor.: humanitas, Petr.: tam felix utinam quam pectore candidus essem! Ov.: habet avunculum, quo nihil verius, nihil simplicius, nihil candidius novi, Plin. ep.: ut est naturā candidissimus omnium magnorum ingeniorum aestimator T. Livius, Sen. rhet.
-
15 incandido
in-candido, āre, weiß machen, weiß waschen, ut illic te post multas maculas cum spiritu sancto Christi sanguis incandidet, Firm. de err. relig. 28, 1.
-
16 inefficax
in-efficāx, cācis, unfähig, etw. hervorzubringen, vox ineff. verborum, Sen. de ira 1, 3, 7. – dah. unwirksam, schwach, ratio, Sen.: furoris exitus, Ambros.: genus animalium ineff. bello est, Veget. mil.: constat inefficax machinamentum reddi, si inveniatur inferius, ibid. – Compar., fit ex candido aero squama longe Cypriā inefficacior, Plin. 34, 109.
-
17 linteamen
linteāmen, inis, n. (linteum), I) Leinenzeug, leinene Wäsche, lotum, Lampr. Heliog. 26, 1: boni linteaminis appetitor, et quidem puri (purem = nicht mit Purpur durchwebtem), Lampr. Alex. Sev. 40, 10. – II) ein leinenes Tuch, ein Leintuch, linteamen, quo exceptus est, Capit. Albin. 4, 6: candido linteamine cinctus, Apul. met. 11, 10: Plur., mollia linteamina et Serica pretiosissima, Hieron. epist. 108, 15: palliola et linteamina, Vulg. Isai. 3, 12; vgl. Vulg. Luc. 24, 12; Ioann. 20, 5 sqq.
-
18 sudarium
sūdārium, iī, n. (sudo), das Schweißtuch, Taschentuch, Saetaba sudaria, Catull.: sudario candido frontem tergere, Quint.: sudario frontem siccare, Quint.: sudario manus tergere, Petron.: ante faciem obtendere sudarium, Suet.: sudario os et fauces suas coartare, Val. Max.: iam mihi nigrescunt tonsā sudaria barbā, Mart.: facies illius sudario erat ligata (zugebunden), Vulg.
-
19 calculus
calcŭlus, i, m. [calx] [st2]1 [-] petite pierre, caillou. [st2]2 [-] caillou pour voter (blanc pour absoudre, noir pour condamner), vote, suffrage, sentence. [st2]3 [-] pion (pour jouer), dame, jeton. [st2]4 [-] caillou (pour calculer), jeton, calcul, compte. [st2]5 [-] pierre, gravelle, calcul de la vessie. - Demosthenes calculos linguā volvens dicere domi solebat, Quint. 11, 3, 54: Démosthène avait l'habitude de parler chez lui en roulant des pierres avec sa langue. - deteriorem calculum reportare, C. Just.: perdre sa cause. - errori album calculum adjicere, Plin.-jn.: approuver une erreur. - calculis omnibus, Apul. M. 7, 9: à l'unanimité. - dies notandus candidissimo calculo, Plin. Ep. 6, 11, 3: jour très heureux, jour à marquer d'une pierre blanche. - causae paucorum calculorum, Quint.: procès où ne sont engagés que de faibles sommes. - calculos ponere in utra parte, Plin.: peser le pour et le contre. - si bene calculum ponas, ubique naufragium est, Petr.: si tu réfléchis bien, il y a partout des naufrages. - calculum reducere, Cic.: retirer son pion, se rétracter. - calculorum lusu laxare animum, Plin.-jn.: s'amuser à jouer aux dames. - revocare aliquid ad calculos (ad calculum): compter qqch, supputer qqch. - amicitiam ad calculos vocare, Cic. Lael. 16, 58: soumettre l'amitié à un calcul précis, réfléchir attentivement à l'amitié. - calculis voluptatum subductis, Cic.: après avoir fait le compte des plaisirs. - ponere (subducere) calculum cum aliquo: compter avec qqn. - cum re parem calculum ponere, Plin. Ep. 5, 2, 1: rendre la pareille. - quos movi calculos in utraque parte pone, Plin. Ep. 2, 19: examine bien les motifs que j'ai mis en avant. - vocare aliquem ad calculos: établir son compte avec qqn. - calculum evellere (eximere): expulser les calculs de la vessie.* * *calcŭlus, i, m. [calx] [st2]1 [-] petite pierre, caillou. [st2]2 [-] caillou pour voter (blanc pour absoudre, noir pour condamner), vote, suffrage, sentence. [st2]3 [-] pion (pour jouer), dame, jeton. [st2]4 [-] caillou (pour calculer), jeton, calcul, compte. [st2]5 [-] pierre, gravelle, calcul de la vessie. - Demosthenes calculos linguā volvens dicere domi solebat, Quint. 11, 3, 54: Démosthène avait l'habitude de parler chez lui en roulant des pierres avec sa langue. - deteriorem calculum reportare, C. Just.: perdre sa cause. - errori album calculum adjicere, Plin.-jn.: approuver une erreur. - calculis omnibus, Apul. M. 7, 9: à l'unanimité. - dies notandus candidissimo calculo, Plin. Ep. 6, 11, 3: jour très heureux, jour à marquer d'une pierre blanche. - causae paucorum calculorum, Quint.: procès où ne sont engagés que de faibles sommes. - calculos ponere in utra parte, Plin.: peser le pour et le contre. - si bene calculum ponas, ubique naufragium est, Petr.: si tu réfléchis bien, il y a partout des naufrages. - calculum reducere, Cic.: retirer son pion, se rétracter. - calculorum lusu laxare animum, Plin.-jn.: s'amuser à jouer aux dames. - revocare aliquid ad calculos (ad calculum): compter qqch, supputer qqch. - amicitiam ad calculos vocare, Cic. Lael. 16, 58: soumettre l'amitié à un calcul précis, réfléchir attentivement à l'amitié. - calculis voluptatum subductis, Cic.: après avoir fait le compte des plaisirs. - ponere (subducere) calculum cum aliquo: compter avec qqn. - cum re parem calculum ponere, Plin. Ep. 5, 2, 1: rendre la pareille. - quos movi calculos in utraque parte pone, Plin. Ep. 2, 19: examine bien les motifs que j'ai mis en avant. - vocare aliquem ad calculos: établir son compte avec qqn. - calculum evellere (eximere): expulser les calculs de la vessie.* * *Calculus, calculi, pen. cor. m. g. Virg. Gravois, Gravelle, Petit caillou.\Calculi. Plin. Une maniere de maladie appellee La pierre, ou Gravelle.\Calculus. Iuuenal. Table pour jouer aux dames, ou autre jeu de tablier.\Calculi etiam pro rationibus accipiuntur. Les mereauls ou jectons à compter quelque nombre.\Calculum reducere. Cic. Changer son opinion.\Ad calculos vocare amicitiam. Cic. Hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calculos vocare amicitiam. Compter les plaisirs qu'on a faict à son ami jusques au dernier denier. Vide Voco, in VOX.\Imponere calculum. Columel. Getter, Compter, Calculer.\Ponere calculum. Colum. Getter, ou faire son compte, Calculer.\Calculum ponere cum aliquo. Plin. iunior. Compter avec aucun, Venir à compte.\Et sane hic quoque in conditionibus deligendis ponendus est calculus. Plin. iunior. Cela fait bien à noter. Bud.\Calculum parem ponere. Plin. iunior. Rendre le pareil, ou l'equivalent.\Ad calculos reuerti. Cic. Retourner à son premier compte, Changer son compte, Compter autrement. Et per metaphoram, Recommencer une autre maniere de proceder en quelque affaire, aprés avoir cogneu que la premiere n'estoit bonne.\Subducere calculos. Cic. Compter, Jetter, Faire le compte.\Calculo candido notare diem. Plin. iunior. Marquer un bon jour.\Calculum album adiicere errori alterius. Plin. iunior. Approuver et suyvre l'erreur d'aucun.\Calculum de se permittere. Plin. iunior. Faire autruy juge de nous.\Calcularius, Adiectiuum: vt Calcularius error. Modestinus. Erreur de compte, ou de calcul. -
20 candidus
candĭdus, a, um [st2]1 [-] d’un blanc éclatant, blanc. [st2]2 [-] pur, brillant, radieux, éclatant, beau. [st2]3 [-] vêtu de blanc. [st2]4 [-] net, clair, distinct. [st2]5 [-] qui a les cheveux blancs. [st2]6 [-] heureux, favorable, propice. [st2]7 [-] candide, franc, sincère, impartial. - candida de nigris et de candentibus atra facere, Ov. M. 11, 315: rendre blanc le noir et noir le blanc. - candida, ae, f.: robe blanche (du candidat); spectacle (donné par un candidat). - edere candidam, Ambros. Serm. 81: donner un spectacle.* * *candĭdus, a, um [st2]1 [-] d’un blanc éclatant, blanc. [st2]2 [-] pur, brillant, radieux, éclatant, beau. [st2]3 [-] vêtu de blanc. [st2]4 [-] net, clair, distinct. [st2]5 [-] qui a les cheveux blancs. [st2]6 [-] heureux, favorable, propice. [st2]7 [-] candide, franc, sincère, impartial. - candida de nigris et de candentibus atra facere, Ov. M. 11, 315: rendre blanc le noir et noir le blanc. - candida, ae, f.: robe blanche (du candidat); spectacle (donné par un candidat). - edere candidam, Ambros. Serm. 81: donner un spectacle.* * *Candidus, pen. corr. Adiectiuum. Reluisant, Resplendissant, Candide.\Candidus. Blanc.\Color candidus. Plin. Blanchastre.\Dies candidus. Ouid. Beau et cler.\Panis candidus. Quintil. Pain blanc.\Populus candida. Virgil. Un arbre qu'on appelle Tremble.\Sententia candida. Ouid. Par laquelle est absouls celuy qui estoit accusé en jugement.\Sudario candido frontem tergere. Quintil. Esuyer son front d'un mouchoir blanc.\Turba candida. Ouid. Vestue de blanc.\Candidum oui. Plin. Aubun d'oeuf, Le blanc d'un oeuf, La glaire.\Candidus, transsumitur ad animum. Horat. De bonnaire et sans malice, sans envie ou mauvais vouloir, Qui va à la bonne foy.\Vita candida. Cic. Vie innocente.\Candidus. Horat. Ami, Bien voulant, Bening.\Fauonii candidi. Horat. Doulx et gratieux.\Hora candida. Ouid. Heureuse.\Nota candidiore lux. Catul. Heureuse journee.
См. также в других словарях:
CANDIDO (P.) — CANDIDO PIETER DE WITTE dit PIETRO (av. 1548 1628) Comme Stradanus, Jean de Bologne, Paolo Fiammingo ou Pozzoserrato, Candido est un de ces artistes flamands du XVIe siècle parfaitement italianisés au point d’être encore aujourd’hui plus connus… … Encyclopédie Universelle
Cándido — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Cándido (desambiguación). Una portada del libro. Cándido, o el optimismo (título original en francés: Candide, ou l Optimisme) es un cuento filosófico publicado por el filó … Wikipedia Español
Cândido — J F Saraiva de Moraes Other names Related names Candido, Cándido Jose da Fonte Saraiva de Moraes Cândido J F Saraiva de Moraes may refer to a Justice from Pernambuco ´s High State Court (Brazil): Cândido de Oliveira, Portuguese football player… … Wikipedia
Cándido — may refer to: Cándido Bareiro (1833–1880), President of Paraguay Cándido Fabré, Cuban musician Cándido López (1840–1902), Argentine painter and soldier Cándido Muatetema Rivas (born 1960), former Prime Minister of Equatorial Guinea See also… … Wikipedia
Candido — Camero (* 22. April 1921 in Havanna) ist ein kubanischer Perkussionist im Jazzbereich. Candido begann mit Bass und Gitarre, bevor er sich den Schlaginstrumenten zuwendete und hauptsächlich Conga und Bongos spielte. Zunächst spielte er auf Kuba… … Deutsch Wikipedia
cándido — cándido, da adjetivo 1. Que no tiene malicia ni malas intenciones: Teresa es una persona muy cándida, si te ha ofendido ha sido sin querer. 2. Que es ingenuo o poco experimentado: Perdió la carrera porque es un atleta un poco cándido y tiene que… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Candido — (Candid), Peter, eigentlich de Witte, niederländ. Maler und Bildhauer, geb. um 1548 in Brügge, gest. 1628 in München, kam frühzeitig mit seinen Eltern nach Florenz, soll dort bei Vasari gelernt haben und nahm den Namen C. (»Weiß«) an, den er… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
candido — / kandido/ agg. [dal lat. candĭdus, der. di candēre esser bianco ]. 1. [bianchissimo, d una bianchezza lucente] ▶◀ (ant.) albo, chiaro, immacolato, niveo. ↓ bianco. 2. (fig.) a. [del tutto privo di macchia in senso morale: coscienza c. ]… … Enciclopedia Italiana
cándido — cándido, da adjetivo 1) blanco*, albo. ≠ negro. Albo se usa especialmente en el lenguaje literario, sobre todo poético. 2) sencillo, candoroso, sincero, de buena fe, ingenuo … Diccionario de sinónimos y antónimos
cândido — adj. 1. Alvo. 2. [Figurado] Ingênuo, puro, inocente. • s. m. 3. Indivíduo ridiculamente ingênuo … Dicionário da Língua Portuguesa
cándido — cándido, da (Del lat. candĭdus). 1. adj. Sencillo, sin malicia ni doblez. 2. Simple, poco advertido. 3. blanco (ǁ de color de nieve o leche) … Diccionario de la lengua española