Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

caducus

  • 1 caducus

    cadūcus, a, um [ cado ]
    3) преходящий, тленный, бренный, ничтожный (res humanae, corpus C; felicitas QC; spes O); недолговечный ( fama O)
    4) поэт. падающий, упавший ( folia O); низвергающийся (aqua O; fulmen H)
    6) юр. оставшийся без наследника, выморочный, бесхозяйный (hereditas C; possessio Just)
    7) мед. падучий
    morbus c. Apэпилепсия

    Латинско-русский словарь > caducus

  • 2 caducus

    (adi.) 1) упавший: glans cad. (1. 30 § 4 D. 50, 16). 2) caducum, в тесном см. по lex Julia et Papia Poppaea (lex Jul. caducaria), обозн. наследство по завещанию, которое один из наследников по тем или другим причинам (смерть, отказ, неспособность, неосуществление условия) не мог приобрести. В случае ежели завещатель нисходящих или восходящих до третей степени не назначил наследниками и если не было субститутов или conjuncti, то имущество, как выморочное, поступало в aerarium, а со времен Каракаллы в казну (fiscus) (caducorum vindicatio);

    no lex Julia имели преимущество перед казною также heredes и legatarii patres (Gai. II. 206. 207. Ulp. 1, 21. XVII. XIX, 17. XXIV, 12. XXV, 17. Vat. § 195. fr. de J. F. § 3. 1. un. C. 6, 51).; Юстиниан отменил caducorum vindicatio, отличая caducum от ип causa caduci, что относилось именно к тому случаю, когда honoratus умирал после составления завещания, еще при жизни завещателя, или когда условие отпало (1. un C. cit.).

    3) все то, что поступало в казну (res vacans), напр. bona, hereditas cad. в случаях, когда имущество, которое доставалось наследнику недостойному (indignus), поступало в казну (1. 3 D. 28, 4. 1. 9 D. 29, 5. 1. 2 § 2 D. 29, 6);

    dos caduc. (1. 38 § 1. 1. 61 D. 23, 2);

    librarii caducorum, те, которые составляли списки выморочным имуществам, поступающим в казну (1. 6 D. 50, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > caducus

  • 3 Ophryoessoides caducus

    2. RUS
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Южная Америка

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Ophryoessoides caducus

  • 4 caduca

    cadūca, ae f. [ caducus ]
    падучая болезнь, эпилепсия Is

    Латинско-русский словарь > caduca

  • 5 caducarius

    Латинско-русский словарь > caducarius

  • 6 caduciter

    cadūciter [ caducus ]
    стремительно, стремглав ( ruere Vr)

    Латинско-русский словарь > caduciter

  • 7 caducum

    Латинско-русский словарь > caducum

  • 8 fluvidus

    a, um [ fluvius ]
    текучий, жидкий (sc. sudor maris Lcr); перен. непрочный, бренный, распадающийся (f. et cadūcus Sen)

    Латинско-русский словарь > fluvidus

  • 9 morbus

    ī m.
    1) болезнь, недуг (corporis, animi, oculorum C)
    m. comitialis( major) CC, тж. caducus (divinus) Ap и sacer Lcnэпилепсия
    m. regius (arcuatus) CCжелтуха
    in morbum cadere (incidere) C или morbo (in morbum) implicari Cs, Nep — заболеть, захворать
    morbo affectum esse и laborare C (conflictari Nep) — быть больным, страдать
    morbo decedere Eutr (mori, perire Nep) — умереть от болезни
    2) болезненное влечение, страсть (morbus et insania C)

    Латинско-русский словарь > morbus

  • 10 caducaria lex

    см. caducus s. 2.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > caducaria lex

  • 11 causa

    1) причина, а) вообще причина чего-нибудь causam praestare, praebere mortis (1. 7. § 6. 1. 51. pr. D. 9, 2. 1. 4 § 1. 1. 15. pr. D. 48, 8), causam praestare discidii (1. 12 § 13. D. 38, 5); (Gai. I. 18. 74. 29. 32. 38. 41. 66. III. 5, erroris causae probatio, I. 67. 75. 87. II. 142);

    b) как причина действия человека (мотив - цель); (1. 1 § 2. D. 43, 17. 1. 1 § 5 D. 3, 1. 1. 51. pr. D. 3, 3), именно = justa causa, достаточный повод (Gai. I. 53. supra modum et sine causa in servos suos saevire, sine causa servum suum occidere); § 4-6 I. 1, 6. 1. 9. § 1 D. 26, 8. 1. 9. 11. 15. § 2-4. 1. 16. 25. D. 40, 2); (1. 15 § 2. D. 1, 7), часто также c прибавлением justa causa, напр. justae causae, cur judicium arripere nolit (1. 45 pr. D 3, 3); (1. 17. § 3 D. 22, 1); (1. 30 § 2 D. 3, 5. 1. 36. D. 40, 5); (1. 3 D. 4, 1); 1. 25 pr. D. 22, 3);

    c) главное побуждение, которое вызывает какое-нибудь действие, оказывание услуг, предоставление кому-нб. имущественных выгод: иногда обоз. юридический акт, который содержит в себе эту причину; также повод, побуждающий делать завещательные или дарственные распоряжения в пользу третьих лиц (§ 31 J. 2, 20. 1. 17 § 2. 3. 1. 72 § 6 D. 35, l). - justa causa, причина, оправданная уважительными обстоятельствами, j. c. erroris = с. justi erroris, j. с. traditionis, pollicitationis etc. (1. 25. pr. D. 22, 3. 1. 31 pr. D. 41, 1. 1. 1 § 1 D. 50, 12), causa in praeteritum confertur (1. 12 D. 35, 1), (1. 194 D. 50, 16), dotis causa perpetua est (1. 1 D. 23, 3). - a) causa possessionis обознач. законное основание владения т. е. владелец должен доказать титул, на основании которого он владеет (1. 3 § 4. 19. 1. 19 § 1 D. 41, 2), sive vera sit, sive falsa (1. 5 D. 6, 2), causae acquirendi (1. 3 § 21 eod 1. 36 D. 41, 1), lucrativa causa (1. 82 pr. D. 30. 1. 19 D. 44, 7). - b) при обязательных отношениях саusa (civilis) есть внешний признак, доставляющий доказательство, что стороны действительно приняли на себя обязательство (pr. J. 1, 21), causa, ex qua certum petatur (1. 9 pr. D. 12, 1. ср. 1. 18 D. 46, 4. 1. 11 D. 50, 16), ex causa emtionis in creditum labire, обязательство, вытекающее из договора купли-продажи, превратить в обязательство из займа (1. 3 § 3 D. 14, 6);

    causa debendi, законное основание долга (1. 49 § 2 D. 15, 1). Иногда causa обоз. источник обязательств, obl. nascuntur ex variis causarum figuris (1. 1 pr. D. 44, 7). - г) в учении о кондикциях обозн. causa побудительную причину предоставления кому-нб. имущественную выгоду, в том смысле, что то, что было дано без основания, можно требовать назад (tit. D. 12, 7. D. 12, 4. D. 12, 5).

    2) заковное основание свойства, особенности предмета, causa actionis, 1. 27 D. 44, 2., ex с. adjecta petere, 1. 11 § 2. eod., c. conditionis, 1. 96 § 4 13. 46, 3., ex noxali c. agere, D. 2, 9. 3) causa после родительн. пад. обоз. цель юриди-ческого акта, напр. conditionis implendae causa dare, 1. 30 § 7 D. 35, 2, donandi, credendi, contrahendi causa, 1. 20 D. 12, 1. 1. 65 § 4 D. 36, 1. 1. 25 § 1 D. 44, 7. 1. 49 D. 46, 3. 4) дело, in publicis causis filius fam. loco patrisfam. habetur (1. 9 D. 1, 6), certarum rerum vel causarum testamento tulor dari non potest (1. 12 D. 26, 2);

    causam perorare (Gai. IV. 15).

    5) спор, процесс: causam agere (см. s. 9), audire (см. s. 5a);

    causae suae adesse (1. 69 D. 3, 3);

    causam suam prodere (1. 4 § 4 D. 3, 2);

    de causis cognoscere (1. 10 D. 1, 18);

    causae cognitio (см.); (1. 1 § 3 D. 3, 6);

    c. existimationis (1. 103 D. 50, 16. 1. 104 D. 50, 17);

    bona, mala c. (1. 63 § 2 D. 21, 2. 1. 30 D. 34, 3);

    nova instrumenta causae suae reperire (1. 27 D. 44, 2);

    eandem c. facit origo petitionis (1. 11 § 4 eod.);

    causa cadere (см. s. 2);

    causam perdere (1. 63 § 2. D. 21, 2);

    causam dicere, защищаться (1. 25 § 1 D. 29, 5);

    causas dicere, orare, вести дела (1. 1. 2 § 43 D. 1, 2); отсюда causidicus, адвокат (1. 6 C. 2, 6), causidicina, должность адвоката (1. 188 C. Th. 12, 1).

    6) положение, отношение: ип pristinam c. reverti (l. 6 pr. D. 1, 8);

    pristinam c. restituere, praeteritam c. sarcire (1. 1 § 31. 1. 3 § 17. D. 43, 16), in eandem c. restituere (1, 9 § 1. eod.);

    in eandem c. exhibere, sistere (1. 1 pr. § 1. D. 2, 9);

    in causa redhibitionis s. in ea c. esse, ut redhiberi debeat (1. 10 § 21. 33 pr. D. 21, 1);

    causa melior - deterior (1. 5 D. 2, 9. 1. 27 § 3 D. 2, 14. 1. 87 D. 50, 17), melior est c. possidentis (1. 126 § 2. 1. 128 pr. eod.);

    emtoris c. eadem esse debet, quae fuit auctoris (1. 156 § 3 eod.);

    c. servilis (1. 3 § 1 D. 4, 5), statuliberi (1. 2 pr. D. 40, 7), de alterius causa et facto non scire, de facti causa errare (1. 3 pr. D. 22, 6. 1. 10 D. 26, 5);

    in c. caduci esse (см. caducus s. 2).

    7) особ. юридическое отношение, c. proprietatis (1, 30 § 2 D. 41, 1);

    c. bonorum, обозначая собственность (1. 52 § 1 D. 45, 1);

    extra c. bonorum defuncti computari (1. 68 D. 31); (1. 52. D. 41, 2);

    o. hereditaria, наследственное отношение (1. 5 § 5 D. 36, 4), c. legati (1. 11 § 3. 1. 91 § 2 D. 30), obligationis, обязательное (1. 20 D. 24, 1);

    debiti, долговое (1. 7 pr. D. 12, 4);

    naturalium obligationum (1. 40 pr. D. 36, 1);

    e. naturalis = obligatio nat. (1. 3 § 7 D. 2, 2);

    in totam c. spondere, ручаться за все долги (1. 91 § 4 D. 45, 1); ип оmnem с. acceptus fidejussor (1. 56 § 2 D. 46, 1); ип оmnem с. conductionis se obligare (1. 54 pr. D. 19, 2);

    in omnem c. emti fidem adstringere (1. 5 C. 4, 54);

    omnis c. adversus rerum et fidejassorem dissoluta (1. 7 § 1 D. 2, 15);

    in duriorem s. leviorem c. adhiberi, accipi, о поручителях, которые обязываются к долгу большому или меньшему, против обязательства главного должника (1. 8 § 7. 1. 34 D. 46, 1);

    ex c. fidejussionis s. accessionis liberari (1. 5 D. 46, 1. 1. 95 § 3 D. 46, 3), (1. 4 § 1. D. 22, 1); in causam pignoris cadere (см. cadere s. 4);

    pignoris c. perimitur (1. 1 § 2 D. 20, 1);

    totius pignoris, pignorum c. (1. 6 pr. 1. 13 D. 20, 4);

    pignoris causam habere, иметь право залога (1. 4 D. 42, 6);

    indivisa pignoris causa (1. 55 D. 21, 2);

    privilegia causae, связанные с юридическим отношением, против. priy. personae, личные преимущества (1. 196 D. 50, 17);

    causae magis, quam personae beneficium praestare (1. 29 D. 42 1), non causae, sed personae succurrere (1. 42, D. 26, 7).

    8) юридические свойства предмета, со всеми правами, обязанностями, доходами и убытками, tota causa fundi (1. 30 § 3 D. 32);

    fundus cum sua causa transit (1. 18 § 2 D. 13, 7); (1. 67 D. 18, 1. 1. 2 pr. 1. 36 D. 40, 7); если говорится о restitutio, exhibitio или praestatio omnis causae, то под causa разумеется совокупность всех доходов, которые потерял истец вследствие того, что не владел вещью (потерянная прибыль) (1. 31 pr. D. 12, 1. 1. 12 pr. D. 4, 2. 1. 20. D. 6, 1. 1. 9 § 7 D. 10, 4. 1. 1 § 24 D. 16, 3. 1. 8 § 6 D. 43, 26. 1. 35. 246 § 1 D. 50, 16);

    causam s. omnem c. praestare (1. 17 § 1 D. 6, 1. 1. 2. 3 § 1. 1. 8 D. 22, 7);

    rei causam exhibere (§ 3 J. 4, 17).

    9) сущность, значение, понятие: c. juris honorarii (1. 95 § 3 D. 46, juris et voluntatis (1. 77 § 12 D. 31), contractus (1. 8 pr. D. 17, 1). in causam fideicomm. et codicillorum vim prioris testam. convertere (1. 19 pr. D. 29, 1);

    ad causam testamenti pertinere videtur id, quodcumque quasi ad testam. factum sit (1. 2 § 2 D. 29, 3. 1. 1 § 2. 6 D. 43, 5);

    omissa causa testamenti ab intest. hereditatem possidere (tit. D. 29, 4).

    10) случай, de quibus causis scriptis legibus non utimur etc. (1. 32 pr. D. 1, 3);

    in causa jus positum est (1. 52 § 2 D. 9; 2);

    alia c. est si etc. (1. 29 D. 41, 2. 1. 12 § 3 D. 46, 3);

    ex causa (смотря по обстоятельствам) succurrere (1. 11 pr. D. 44, 2).

    11) вид, способ, quatuor c. obligationum (1. 44 pr. 1). 44, 7 и, quatuor c. exsecutione obligationis (1. 85 pr. D. 45, 1);

    c. faciendi (1. 218 D. 50, 16).

    12) определение (1. 1 § 6 D. 7, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > causa

См. также в других словарях:

  • Cadūcus — (lat.), Caduc. Daher Caducus morbus die Fallsucht, Epilepsie …   Pierer's Universal-Lexikon

  • caducus — index ephemeral Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • caducus — cadu̱cus, ...ca, ...cum [aus lat. caducuscaducus= fallend; gefallen]: hinfällig, vergänglich …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • caducus — Falling …   Ballentine's law dictionary

  • Dens caducus — ist eine veraltete Bezeichnung für: Milchzahn Weisheitszahn Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe …   Deutsch Wikipedia

  • caduc — caduc, uque [ kadyk ] adj. • 1346; lat. caducus, rac. cadere « tomber » → choir 1 ♦ Vx Qui touche à sa fin, menace ruine. Bâtiment caduc. (Personnes) ⇒ abattu, cassé, décrépit, vieux. Âge caduc, où le corps s affaiblit. 2 ♦ Mod. Qui n a plus… …   Encyclopédie Universelle

  • Pantydraco — Saltar a navegación, búsqueda ? Pantydraco Rango fósil: Triásico superior Es …   Wikipedia Español

  • Pantydraco — Taxobox name = Pantydraco fossil range = Late Triassic regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Sauropsida superordo = Dinosauria ordo = Saurischia subordo = Sauropodomorpha genus = Pantydraco binomial = Pantydraco caducus binomial authority …   Wikipedia

  • caduque — ● caduc, caduque adjectif (latin caducus, de cadere, tomber) Se dit de tout organe qui tombe, annuellement ou au cours de la vie. Qui a cessé d être valable, d avoir cours ; périmé, désuet : Théorie devenue caduque. Phonétique Se dit d une unité… …   Encyclopédie Universelle

  • caduc — CADÚC, Ă, caduci, ce, adj. Lipsit de trăinicie; şubred, pieritor. ♦ (Despre frunze, flori etc.) Care cade înainte de vreme; care cade în fiecare an. ♦ (Despre acte cu valoare juridică) Care nu (mai) are putere legală. – Din fr. caduc, lat.… …   Dicționar Român

  • Thecodontosaurus — Taxobox name = Thecodontosaurus fossil range = Late Triassic image width = 250px image caption = Life restoration of Thecodontosaurus antiquus regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Sauropsida superordo = Dinosauria ordo = Saurischia… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»